BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 6 MEI.
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
Natuurhistorische
Wandelingen
IN EN OM HAARLEM.
Lvm.
Wat zou zoo'n klein plantje ons al'
te vertellen hebben'? Zeker niet zoo
heel veel. En toch, meer dan menig
een wel vermoedt. Zie dat recht in
de aarde dringende worteltje, een
voudig een voortzetting van den dun
nen stengel, daaraan die twee lang
werpige blaadjes, en daarlusschen
nog een weinig, kleine blaadjes in
wolding, ziedaar alles.
En te vertellen Zoowel die twee
blaadjes, als die lange peuwortel ver
tellen ons, dat we te doen hebben met
een kiemplantje van een tweezaad-
lobbige. Die twee blaadjes zijn niets
anders dan de zaadlobben, die eeni-
ge dagen terug nog heel netjes tegen
elkaar geplakt en opgerold waxen, 't
geheel nog omgeven door den thans
afgeworpen vruchtwand. Zi© daar
ligt hij, nog duidelijk voorzien van
een vleugel, die den vorigen herfsi
tot verspreiding diende. Hier" en daar
in d© buurt zullen we dan ook wel
een esahdoorn vinden. Tal van ge- j
vleugelde vruchten zaten twee aan
twee, soms drie aan drie bijeen, vie-
len af en wachtten tot d© koude, 1
gure winter voorbij was. Ruimschoots
van voedsel voorzien begon nu twee
drie weken geleden het kiemwor-
teitje uit te loopen en in de aarde te
dringen, zelfs tot 10 k 15 c.M., voor
zoo'n klein, teer ding een heel werk. j
De voorraad voedsel in de beide
eerste blaadjes opgegaard, werd da- j
nig aangetast, en mede gedreven'door j
het door de wortelharen opgezogen
water ontrolden ze zich en wierpen
den verdorden vruchtwand tor zijde.
De in het plantenrijk zoo dominee-
oren de groene kleur was al aanwezig
en spoedig zullen de eerste karakte- j
iristiek© bladen ook te voorschijn ko- I
ancien, dan :s het reeds dadelijk zicht-
baar, dat we te doen hebben met den
esch doorn.
Eigenaardig, hoogst eigenaardig is
bijna op dezelfde wijze de ontwikke- j
ling van tal van andere zaden en 1
vruchten, vooral bij die van onze boo- j
men en heesters. Zie de kie-
mende vruchten van den gladden
beuk, zie de kiemplanten van onzen
groenbl ij venden klimop, meer ver- j
spreid door onze bessenecende vo- j
gels, zie dezelfde hij onze. linden, enz. j
En waar kunnen w© die vindon?;
Ooh wat oimoozele vraag. Natuurlijk
daar, waar die hoornen te vinden zijn.
En wanneer? Wel, in 't voorjaar.
't Is zoo'n eigenaardig genot, vele
van onze boomen en heesters in de
verschillende toestanden steeds te
kunnen herkennen.
Laten we na deze voorloopige op-
■merkingen onze wandeling heden
eens aanvangen bij het Blauwbrug-
Haarlemmer Halleijes.
Een Zaterdagavondpraatje.
De verschillend© vereen!gingen, die
aan den Raad hebben verzocht om de
koffiehuizen voortaan gedurende den
geheelen of gedeeltelijken Zondag te
sluiten, hebben, zooals te verwachten
was, bij Burgemeester en Wethou- j0
getje, ten zuiden van den Hout. Of
het ver zal zijn? 'k Geloof het niet
och, we kunnen het eigenlijk ook.
niet zeggen. Een paar kleinigheden
kunnen ons uren ophouden nu eens
zoeken we het in de details, dan
weer in algemeenheden. Zie dat lage
muurtje aan de overzijde van hef
vaartje is dicht bezet mei groem en
daartusschen kleine blauwe bloem
pjes. Het is de zoogenaamde muur-
leeuwebek, een Zuid-Europeesch din
getje, dat zich ook ai tevreden stelt
met ons grillig klimaat. Hoe komt dat
kleine ding dan toch op den muur en
hoe houdt het daar stand. Met tal
van andere planten heeft dit plantje
de eigenaardigheid gemeen de vruch
ten te doen rijpen in den donker.
Daar hebben we de aardnoten, de
pinta's, sausjes of hoe ze meer mo
gen genoemd worden. Is daar het
kleine vlinderbloemetje uitgebloeid,
dan buigt de zwellende peulvrucht
zich aan de snel verlengende vrucht-
steél naar omlaag en in de aarde
Zoo ook de Bekende potplant, de cy
clamen, en dan de muurleeuwebek.
Is eenmaal door de een of andere om
standigheid een zaadkorreltje ont
kiemd op de steenen, ^an slingeren
de rankjes zich spoedig over den
rand, en de vruchten weten zich heel
netjes in de voegen der steenen te
werken, waarin ze blijven zitten, als
de geheele plant is afgestorven tot het
volgende voorjaar.
In het weinig]e aarde en kalk we
ten ze te kiemen en te wortelen en
voldoend voedsel te vinden om zich
vastte houden en te.groeien. Een
klein voegje of scheurtje in den stei-
len loodrechten rotswand der bergen
en ziedaar een van de middelen in
de natuur om ze te doen begroeien.
Stappen we even ter zijde voorbij de
brievenbus, en loopen we even het
voetpad in dat naar het huis met de
heelden voert. Al weer een eigenaar
dig plantje op den muur. Bloemen,
die we bij onzen muurleeuwebek over
't hoofd zagen (kleine leeuwehekjes)
zoeken we hier tevergeefs, 't Is een
sporeplant, die hier zijn zetel opsloeg
en wel een varen, bekend als Steen:
ruit, muurruit, miltkruid enz. De
naam ruit vindt dadelijk zijn verkla
ring in de ruitvormige bladslippen,
aan welker achterzijde we reeds spo-
renhoopjes vinden. Deze sporen nes
telen zich op .en tusschen de steenen
en doorloop en daar de geheele perio
de tot nieuwe plantjes.
Ofschoon we „het vosje" volgend,
nog tal van bijzonderheden zouden
-vinden, loopen we liever even terug,
gaan het bruggetje weer over, even
eens de tweede, steken de tramlijn
over en slaan rechts' ai, de nieuw
aangelegde wegen in. Aan de kanten
vinden we genoeg. Zie daar die bos
sen witte doov.enetel, hondsdraf, Mei
en daar de purperen, buigend onder
het gewicht vam den dikken, bruinen
hommeldaar bloeit waarlijk de
len of markten te veroorloven, 's mor
gens te 5 of 6 uur te openen, onder
voorwaande, dat ze tot zeven uur
geen sterken drank schenken.
„Vertel mij eens", zoo vroeg ik aan
iemand die het weten kon, „houden j
ze zich daar nu aan? Schenken ze
nooit anders dan koffie of thee of
melk voor zevenen Loopt er nooit
glaasje klare
of een cognacje onder?'
„ceciliodon" ook reeds. Een volks-
naam, mijne he eren, die verbasterd
is uit den Latijnschen geslachtsnaam
Chelidonium. Een plant dus bij het
j volk bekend en wel om haar genezen-
j de werking op wonden. Het eigen-
aardig, gele melksap, dat bij deze
i plant uit alle deelen te voorschijn
I komt, als ze gewond wordt, beschut
haar voor weidend vee. Wat artistie-
j ke bladeren, en vorm en kleur zijn
bijzonder, en dan dien behaarden
stengel, en aan den top de gele bloe-
men, net klaprozen in 't klem. Zie
waarlijk, daar is evenals bij de klap
roos de knop bezig zich te openen.
De kelkbladen laten beneden los en
worden door de nog ingefrommeide
bloembladeren opgetild. Nog een ruk
je en ze openen zich, de talrijke meel-
draden gelegenheid gevend zich te
openen en het stuifmeel vrij te laten,
dat op den dunnen stamper van een
j andere bloem aangeland, dit doet
rijpen tot een vrucht, die veel weg
1 heeft van een hauw, maar diet tus-
schenschot mist.
Ziehier dat kleine kruiskruid, daar
die paardebloem. De haar omringen-
de grassen dwingen haar de blade-
ren te verlengen en te verheffen, van
een roset is hier geen sprake. Zoo
kunnen omstandigheden de planten
wijzigen! Daar vinden we ook reeds
.weer de vossenstaart; madeliefjes bij
de vleet. De peren, die in den tuin
j van het gesloopte buiten staan Moei-
en reeds volop, duidelijk van den a.p-
pel te onderscheiden door de rood-
bruine helmknoppen. Daar zijn we
waarlijk aan den Hout. Druk is men
hier bezig om de wegen dn orde te
maken, die in 't verlengde liggen van
de Spanjaardslaan.
j Daar steken we reeds weerde tram-
lijn over, en loopen even schuin den
Hout door om eens te zien of de in
de laatste jaren verrichte werkzaam-
j heden veranderingen, verbeteringen
hebben aangebracht. Het schrale mos-
j tapijt is vervangen door heerlijk
groen gras, de kale naakte stammen
wat gemaskeerd door het reeds out-
hottende onderhout en bloemen
Haarlem's kolkkenspel, Anemonen,
Primula's en de groot© gele hoofdjes
van het Duizelkruid, met tal van an-
deren zeggen ons reeds, dat tal van i
mooie groepjes in 't leven zijn geroe- j
pen. Voeg daarbij de later bloeiende
vingerhoedskruiden, de tal van va-1
rens, neen, dat is toch wat anders
j dan vroeger. Geen wonder, dat men 1
j hier optreedt en bloemen plukken of
liever vernielen verbiedtEn dan die
rotsmispel, die bremMaar laten
we afspreken hier de volgende week
opnieuw samen te komen en eens uit- i
voerig er bij stil te staan.
J. STURING.
zoo antwoordde
doeling ontdoken en geen sterveling
kan er wat aan doen. Toch is 't een
feit, dat het drankgebruik in Haar
lem afneemt. Vooral op groote fabrie
ken en werkplaatsen wordt veel min
der gedronken dan vroeger, een af
doend bewijs van wat het voorbeeld
kan uitwerken en... de propaganda,
die onder anderen door de sociaal
democraten met loffelijken ijver
wordt gevoerd.
ders niet veel succes gehad. B.enW. j ,'.»De overlevering
zijn er niet afkeerig van (zooals men hl-L >Avil, dat toen eens op zekeren
weet is de burgemeester een groot moIKen klant haJ' om
drankbestrijder) maar zien er geen eel1 korrel vroeg, de tapper het van
kans toe, rekening houdende met de sclmk °1> zlIn
eischea van 't verkeer. Ik geloof niet, nooit meer de oude is geworden,
dat dit argument op de adressanten 'f" 'k hem ongeloovig amiieek,
groeien indruk maken zal, daar zij MI bli heblloS
over 't algemeen voorstanders zijn pooit gevonden, die deze over-
van den kalmen Zondag, alleen ge- levenng geloofde,
wijd aan de vervulling van Gods- Er zijn ook tapperijen, die vóór
dienstplichten en stille Zondagsrust, i zeven uur in 't geheel geen "klanten
den Zondag die niet bestemd is voor 'mogen ontvangen, ook geen koffie-of
luidruchtig uitgaan en pretmaken, theedrinkers. Maar helaas, niets
goedkoope plezier trein en en dergelij-1 smaakt zoeter, dan de verboden hor-
ke meer. Daar evenwel het College rel. Zoo komt het, dat 's ochtends te
van B. en W. dit beginsel niet is zes uur al sommige verstokte proe-
toegedaan en ook de Raad zeker wel vers in de buurt van de tapperij om- j
van meening zal wezen, dat het ver- hangen met ijselijke jeneverdörsten
keer van Zondagsbezoekers in Haar- 't wonder' roemvol vinden, dat ze in
leun geenerlei belemmering mag on- verboden tijd even naar binnen dur-
dergaan, heeft het bedoelde adres ven wippen om een taaie te pakken,
ook in den Raad heel weinig kans Juist het gevaar, dat de politie het
van slagen. ontdekken zou, schijnt iets pikants
Waarschijnlijk hebben adressan- j aan de onderneming te geven. Uit
ten, die natuurlijk ook de kaart van warme vriendschap voor den tapper
't land kennen, dat ook vooraf wed staan de klanten bij de herberg op
begrepen en is Bet hun, met hun on- post en komt er een „sjauter" (poli-
getwijfeld goed bedoelde poging, al- tieagent in uniform) aangestapt of
leen om getuigen te doen. Practisóhe een stille, dan strijkt wie hem 't eer-
drankbestrijding is eenmaal een bij- ste in 't oog krijgt met de hand over
zonder moeilijke zaak. Hel gemeente- zijn gezicht, een ander, dat signaal
bestuur heeft al meer geprobeerd, iets ziende, gaapt zoo wijd en zoo luid
in die richting te doen, door bij voor- als heem mogelijk is en de tapper
beeld sommige tapperijen, gevestigd in weet er alles vanen is op zijn hoede,
de buurt van openbare vervoermidde- Op zoo'n manier wordt de beste he*
Herinnert de lezer zich nog wel, hoe
we in Haarlem eens gedroomd heb
ben van een schitterende toekomst op
tooneelgebied
Dat was, toen Bouwmeester, de
groote Louis, onze eerste acteur, het
gezelschap Haarlemsch Tooneel op
richtte. Er was in die dagen sprake
van, dat het heele gezelschap in
Haarlem zou komen wonen Louis
natuurlijk zelf en de jeune première
en de jeune premier en de père noble
en de mère noble en al de deelne
mers aan zoo'n gezelschap, voor
wie wij, ter meerdere duidelijkheid,
in Nederland niet anders dan Fran-
sche namen hebben. Al zou de ge-
jmepnte van deze nieuwe bewoners
niet rijk geworden zijn, toch zou, om
het eens sierlijk te zeggen, der stad
een aurecool der kunst om de slapen
zijn gelegd. De goede burgerij stond
al op den uitkijk naar den verhuis
wagen, die bed en bulster van de
artisten aanbrengen zou. Als zuster
Anna heeft ze tot dusver nog niets
zien komen, zelfs geen stofwolk op
den Haarlemmerstraatweg, want de
dames en heeren denken er Met aan,
naar Haarlem over te komen en blij
ven rustig in Amsterdam.
Met deze illusie verdween ook het
vooruitzicht, dat de repetitiën van het
De geheimen
van de Bioscope.
De N. Gron. Ct. bevatte onlangs
het verslag van een belangwekkend
interview van een barer redacteuren
met de heeren Alberts over de wer
king en inrichting der bioscope. Zie
hier wat het blad daarover schrijft
De bioscope, berust op het prin
cipe, dat er een kort moment noodig
is, voordat onze hersenen de indruk
ken, die onze gezichtszenuwen ont
vangen, verwerken. Zij bestaat uit
twee gedeelteneen lamp en een
machine. De lamp is een electrisch
licht, geleverd door een stroom van
45 ampères, waarvoor twee lenzen
zijn geplaatst, die de lichtstralen
convergeeren. Tusschen de lenzen is
water, om door de electriciteit ont
wikkelde warmte te verminderen.
Het Jicht wordt geworpen op een
machine en daar opgevangen door
een klein vierkant plaatje. Op deze
machine is de film waarover straks
opgerold. Zij gaat over een tand
rad langs een ..trou de lumière" en
wordt naar beneden geleid, op een
zelf-opwikkelaar. Door aan een raadje
te draaien wordt de film in bewe
ging gebracht. Zij loopt echter niet
regelmatig; zij staat twee momen
ten stil tegen dat ze één loopt, omdat
zooals boven is gezegd onze
hersenen don indruk moeten verwer
ken. Liep de film regelmatig, dan
zouden wij slechts groote bundels
strepen op het doek zieu. Dat de
films door groote lenzen op het doek
worden geprojecteerd, spreekt wel
val zelf.
Wat zijn films vroegen we, en
het antwoord luidde: Strooken cellu
loid ter breedte van 21/2 centimeter
en ter lengte zooals b.v. de opeen
■avond vertoonde Faust van 750
voet. Op die celluloïd-strookjes zijn
kleine fotograf ietjes gemaakt ter
lengte van 2 c.M., zoodat er zich 50
rotografietjes op 1 Meter bevinden.
Per seconde ziet men er 25.
Hoe worden de films gemaakt
Laat ik u dat vertellen, hoe ik
dat zelf, wel eens gedaan heb. In
Utrecht was ik verleden jaar op de
kermis. Op een middag om half vijf
vernam ik, dat H. M. de Koningin-
Moeder om vijf uur op do Munt zou
komen. Om vijf uur stond ik met
mijn toestel voor de Munt en maakte
op eon blanke film de opnameH.
M. de Koningin-Moeder verlaat de
Munt. Ik ben toen met mijn film in
een donkere kamer gegaan en heb
ze gespannen op een houten raam,
dat zoo ingericht is. dat er vier la
gen op elkaar zijn. zonder dat de la
gen elkaar raken. In een bad van 60
L. rnetholhydrogenium heb ik het
ontwikkeld, daarna afgespoeld, ge
fixeerd en toen heb ik het maar
hoe dat. is, is mijn geheim, dat zeg
ik u niet gedroogd in den tijd van
een kwartier. Mijn negatief had ik
dus klaar. Ook mijn positief had ik
gauw gereed, door het negatief aan
een blanco film te laten voorbij trek
ken onder belichting en op dezelfde
wijze te ontwikkelen als mijn nega
tief. En 's avonds om zeven uur gaf
ik een voorstelling en vertoonde met
buitengewoon veel succesII. M. de
gezelschap in .den Haarlemsch en
Schouwburg zouden worden gehou
den. Al het Haarlemsch©, dat het
gezelschap aankleefde bestond in zijn
naam. Nog altijd is het 't Haar
lemsch Tooneel blijven hëeten en de
onbevangen toeschouwer vraagt zich
af waarom en meent, dat de naam
Haagsc'n Tooneel of Zutphensoh Too
neel of Alkmaarsch Tooneel allicht
even passend wezen zou, daar het
gezelschap in die gemeenten evengoed
speelt als hier. Toch is dat niethee-
lernaal juist. De naam Haarlemsch
Tooneel is als 't ware een certificaat
van oorsprong. In en door Haarlem
is de stoot tot de oprichting van het
Haarlemsch Tooneel gegeven en het
zijn ingezetenen van Haarlem en
omstreken geweest, die ƒ5000.heb
ben bijeengebracht, om daarmee
Bouwmeester door de bezwaren van
den eersten tijd heen tè helpen.
Heel veel dankbaarheid daarover
heeft de groote Lou's blijkens een
interview in de Nieuwe Rott. Courant
daarover niet laten blijken. Jeremia
den bij de vleet, 't Is hier zoo moei
lijk om geld te krijgen en de men
schen zijn zoo weinig dankbaar als
't er op aankomt hun bewondering in
duiten om te zetten ziedaar sche
ring en inslag van de Bouwmeester-
sche klachten. Ik denk niet, dat de
menschen die hun goede geld om hem
te helpen, besteed hebben, deze jam
merklacht met plezier zullen hebben
gelezen. Wat mij betref, hoewel ik
niet tot deze gevers behoor, zou ik
Bouwmeester een raad willen geven.
Toen hij Haarlemschen steun kreeg,
noemde hij zijn troep Haarlemsch
Tooneelals hij nu nieuwen steun
kan krijgen in Leiden, is er alle aan
leiding om het gezelschap Lei'dsch
Tooneel te noemen en zoo vervolgens,
alle lijnen van de Hollandsche en de
Koningin-Moe der verlaat om vijf uuri baard en nu wilden wij een louke
de Munt. H. M. stond in het rijtuigmop maken. Het gelukte,
en keek de zaal in (dus naar het toe-j Wi j gaven in Breda een voorstel-
stel) en verschillende personen, die:liug, waar liet volgende werd ver
dicht bij het rijtuig hadden gestaan, toond. De Muis komt een deftig ooif-
zeiden tegen me: Alberts, dat is een feurssalou binnen, gaat zitten en laat
leugen. De Koningin-Moeder heeft je j zich inzeepen. De coiffeur neemt een
niet zoo aangestaard En het was mes van meer dan een halven nieter
zoo. Weet u hoe ik dat doe? Ik laat lengte, snijdt de Muis het hoofd af
eenvoudig de film stilstaan onder en legt dit in eon hord op een tafel,
haar loop hoe. dat is mijn geheim De romp op den stoel on het hoofd op
alweer en laat daardoor een in- het bord blijven voortdurend in be-
teressant gedeelte langer duren dan weging. De barbier scheert het hoofd
het in werkelijkheid heeft geduurd, .van „De Muis", zet het wear netjes
- Juist, maar hoe komt u aart die °fc fzimTanTelt do
wonderlijke opnamen, zooals bijv de zo.SL,t,. hen!
uw °°m P,etii« <!•!-«• i»™ "°°lt in
t-v i da had gezien.
Dat zal ik u vertellen. Ik was in;
Parijs en za.g daar een luchtballon- "00 we -hrichleai? Ons atelier
opstijgen waarvan ik een opname wa.s veranderd m eun coiffeurszaak,
nam, in de hoop, het vreeselijke bal- j broer in een kapper,
lonongeluk, te Parijs, waarbij verle- - De Muis legde zijn hoofd achter
den jaar eenige menschen omkwamen 'over, mijn broer zeepte hom in lei
te kunnen reproduceeren. Maar 't hem het mes op de keel en op liet-
lukte niet. want hiervoor waren te zelfde oogenblik viel op de keel van
veel requisieten noodig. Toen kregen den Muis een zwart scherm, zoodat
we een ander idee. We lieten op deze het hoofd onzichtbaar werd. Aan den
opname 'n reeks andere volgen. Ik achterkant van hot scherin bevond
zette twee kerels in een mand, die zich een nagemaakte kop, m'n broer
met katrollen aan den zolder van üep met het nagemaakte hoofd m zijn
ons atelier was bevestigd. De ach-hand, dat hij een beetje heen en
tfrfrrond was een geschilderde hieht. weer slingerde, naar de talcl, waar
De mand werd ever het tooneel ge-ilnj het op een bord legdo.
trokken en de lucht ook maar in 1 Weer werd do opname gestaakt. Het
tegengestelde richting, vandaar dat bord met het hoofd werd woggeno-
het lijkt alsof de mand zweeft. Ik men In liet tafelblad was daar, waar
I liet de machine een oogenblik stil- - bord lag. een rond gat De Muis
staan en hat tooneel werd gewijzigd, j kr°°p cmdi/r de tafel, stuk zijn hoofd
De lucht bleef gelijk, maar nu werd or. gat. een paar stukken bord
demand weggenomen en vervangen werden out zijn hals gelogd, zoodat
door oen klein papieren ballonnetje k j ziln hoofd werkelijk op
i met twee panieren poppetjes, waar- bort lag. Intusacheil was hij wer-
1 aan oen touw. dat een man in zijn kcl'Jk door een heuschen barbier ge-
handen hield, die op den grond lag. schoren, lltj was echter weer mge-
JHJ slingerde het touw zoo dat hSt ES? ZT 1'
icvpic oicof onze ballon "hoos- in de nen' miJn broer schooi hom, d w. z.
lucht ai bewering wi nam tle «W vn" Slicht af (maar
lucht in beweging was. dat ziet het publiek niet en klaar
Met magnesiumlicht gingen we denlwas Ml,is Hoo hH vcrtlOT. Kingi
jbliksem nniteeren. U moet weten,|run, u zich voorstellen. Combinatie-
dat wij, wanneer wi] bij magnesium- f6est. dat is in ons vak de hoofdzaak.
I licht, met ons toestel kiekjes nemen, pn Oscar9
een witte vlek krijgen; op hot nega-1 pr01iuct van hot toeval, mijn-
tiof toucheeren wij m deze vlek later ]loer
een bliksemstraal Daarna hielden we j Wo zaten op 'n avond in den Kunst-
het toestel weer st.il. Nu moest dëbal-j kring to s-Gravenhage en een aan-
Ion verbranden. De man op lle-n(xai dames oen knipoogje vergezelde
grond stak een lontje aan. dat langs fljt laatsto W00rd - vroegen me) of
het touwtje liep De ballon geraakte ik 7e morg(m met eens wilde foto-
;in brand. Wij fotografeerden weer en grafeeren. Nll. ik maakte zooals
j later knipten we er weer uit wa.t onstrouwens overal elders goede za-
I met aanstond, bijv. heit gedeelte, i ken jn Haag en zei: „top!"
waarop die vlam langs de lont gaat. I
,Nu moest ons toestel weer stilstaan,'. ,0il volgenden dag gingen we naar
i ant er was een nieuw tooneeltjo i Buiten, m do richting van Scheve-
noodig. We hebben In ons atelier een ningen. Lep. artiest, die in Scala
groot watertooneel. dat u misschien f61 meens Lön idco. Hij ver-
l wel bekend zal zijn, want het lieoft t0kle. hot. m.°- Tw1",? had °r o°0r?t
vroeger veel opgang gemaakt bij on- vemig zin m. Het décor van Scala
ze vroegere firma in de tent van Al- j wm-d echter gehaald en voor dit dé-
bert en Basch, waar waterballettenco{ Bad de ontmoeting plaats. Och,
i werden gegeven. Welnu, dat water- i nrgMieer, wat hadden we n
tooneel vulden wij met water, weP.™*E" de
zetten er een decoratie achter en lie-|0mdj,e h,a^ lo°I>.en1.ön Z1S hT ,ua-
ten een paar mannen in het water j eindje maaiEn toen
spartelen, naar een klein platboorn &in£c.n we een korenveld opzoeken.
cfzu.1 hvziviinaai ocu jvmtiii i/iuuwuuiu -. -
bootje toe. tu gingen met ons toestel ™ni1 «1.11» voer eim klein cind-
in de "Olcrij van ons atelier en foto- i \e hePen- En sl°tte h<>b ',k
-- - - dingen gecombineerd, wö vonden dat
graf ©órden „Oom Piet in de zee'
Zoo komt een dergelijk ding
,|v
van die advertentie er bij en we
- - j hebben er oen reuzen-succès mee ge
stand. jhad. mijnheer! Het negatief verkoch-
Eenmaal hebben we in Breda een ten we aan een Fransche firma on
heele mooie gemaakt. We hebben zoo loopt Oscar overal, in Den Haag
bij Scala, in Rotterdam bij Pfliiging
en in het buitenland.
daar een type „De Muis", bekend zoo
als hier Reclame Bertus. Hij had een
Staatsspoor langs. Zoo'n aaamveran-
dering zou ook daarom geen bezwaar
f opleveren, omdat de namen van de
artisten, die er deel van uitmaken,
elK. seizoen veranderen. Erfmann en
zijn vrouw, Frits Bouwmeester, Juf-
i frouw Beekman en weet ik wie al
meer gaan scheiden,
j Zonder gekheid, 't is wel treurig
wanneer een kunstenaar als Bouw-
meester tot zoo'n jammerklacht komt.
j Was hij maar nooit bij Het Nederl.
Tooneel vandaan gegaan. Weliswaar
zou dan nooit Haarlemsch Tooneel
zijn opgericht, maar ook daar zon
als het moest onze ij delheid zich
i wel in hebben kunnen schikken.
In meubelen, huisinrichting, klee-
ding keeren we, schijnt het, weer
naar 't oude terug. Ook in gewóón-
den?
i Met belangstelling heb ik ^gelezen,
'dat de portier van het station, wan-
I neer hij de treinen afroept, dat doen
zal met accompagnement van een ta-
felschel. Dat wil zeggeneerst belt
hij en dan roept hij
Namens alle menschen, die doof
zijn of op ongelegen oogenblikken in
den dut plegen te raken, breng ik
gaarne hulde aan de Hollandsche
Spoor voor dit nieuwe denkbeeld, dat
feitelijk oud is. In mijn jeugd was er
ook al een bel aan 't station van
mijn woonplaats, heelwat grooter dan
een tafelschel, een soort etensbel
zooals ze gebruikt worden in hotels
om het etensuur aan te kondigen.
Een kwartier voordat de trein zou
aankomen stapte een stationsbeamb
te daarheen en trok aan 't dikke touw
met gratie en waardigheid. Tien mi
nuten later belde hij nog eens, maar
veel korter, bijwijze van laatste waar
schuwing. Destijds heb ik nooit be
grepen, waarvoor al dat gebel dien-
de. Naderhand ben ik gaan vermoe-
den dat het was om de menschen op
de komst van den trein voor te berei-
j den in dien zin, dat ze bij zijn ver
schijnen niet al te hevig zouden
schrikken. In dien tijd (ik spreek van
1 dertig jaar geleden) waren de men-
i schen nog niet zoo aan snelrijdende
monsters gewend als wij iegenwoor-
i dig. De etensbel van 't station schonk
j hun gelegenheid, hunne zenuwen lij-
dig te stalen.
Is 't wonder, dat ik van de moder-
I ne tafelschel vernemende, aan de af
geschafte bel terugdacht?
Voor den bouw van 't krankzinni
gengesticht te Castricum is door tal
van aannemers ingeschreven. De
laagste wil 't maken voor ƒ831.000, de
hoogste voor 1.026.000, de rest is er
tusschen.
De desonkundige staart deze cijfers
met verbazing aan en vraagt zich af
of de hoogste met één slag rijk wor
den, dan wel of de laagste de Pro
vincie een ton gouds present
geven wil. Zoo niet, hoe is dit ver
schil dan mogelijk Wonderlijk vak,
waar de een twintig procent duurder
is, dan de ander, voor precies het
zelfde werk.
Dat gebeurt meer in 't bouwvak en
't mooiste is, dat bij de gunning ge
woonlijk noch de hoogste noch de
laagste "t werk krijgt.
„Zoo'n middelman, wat heb je er
an"
Op de bouwerij schijnt die spreuk
niet toepasselijk te wezen.
FIDELIO.
