\aarlemh Dagblad
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Vraag en Aanbod
Kwartje per plaaMng
Twee Kwartjes te zamen
rootte der Adv. hoogstens zes regek
w OLMENHOF
22e Jaargang.
6726
VÊ::
behoivs
i£ ifd3^iuci^sn«
DONDERDAG 1 JUNI 1905 B
AARLEN S DAGBL
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem f 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) 1-30
Franco per post door Nederland
Afzonderlijke nummers 0-02,2
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem
B de omstreken en franco per post
0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur j. C, PEERÉBOÖM.
AD VERTEN TI EN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten hei A.joudi
Haarlem van 15 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames MO Cer.i i
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rab-
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Aduiinistr:
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van
E LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co.. JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. .afV.
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Gelawezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
tic 724.
Advertentiën
plaatst dagelijks Advertentiën van
(geen Y/jrnksl-Annmces) voor
DRIEMAAL; mits binnen een Weekmor
Betaling Contant
Haarlemse.li e Tramweg-
laat s c h ap p ij.
•a. Dinsdagmiddag werd ide algemeene
«1 rgadering van aandeelhouders in
et Brongebouw gehouden. Met het
"8 fstuur mede gerekend, waren 9 per-
men aanwezig, vertegen woordigen-
42 a an deel en.
Voorzitter was mr. W. Ja gei- Ger-
>>ïngs, diena opening der vergade-
J ng verslag uitbracht over het
lekjaar 19041905.
In dit verslag in ons nummer
j m gisteren reeds opgenomen
ordt o. m. gereleveerd alles wat op
e verplaatsing der stallen, en op de
esI' ncessie-aan vragen betrekking heeft.
aei De voorzitter, er op wijzende, dat
5 nieuwe stallen, die flink en dege-
jk zijn ingericht, onder eigen be-
jjj eer zijn gebouwd, brengt aan den
irecteur, den heer J. TI. van Oyen,
nder wiens toezicht alles is daarge-
eld, een woord van hulde en dank
oor de moeite enden tijd, die hij
ich. gegeven heeft om deze zaak tot
oa goed einde te brengen. Spr. hoopt
at de heer Van Oyen wanneer de
laatschappij blijft bestaan zij het
lan ook niet als directeur nog vele
'en daaraan werkzaam mag zijn.
Naar aanleiding van de vaststel
ing van het verslag werd nog ter
prake gebracht de briefwisseling tus-
chen het bestuur der H. T. M.
en heer Grippeling.
Mi'. Jager Gerlings maakte den
eer Grippeling er een grief van, dat
eze. na. -door de maatschappij met
e meest -mogelijke welwillendheid te
ijn behandeld en hem inzage van al.
o bescheiden der H. T. Si. was ver
eend. zich achter den rug van het
estuur om, tot den Raad had ge
rend o,m de concessie voor zich te
êrkrijgen.
De heer Grippeling antwoordde, dat
ij z. i. alls handelsman zich wèlkon
renden tot den Raad. terwijl hij te
ens onderhandelingen voerde met
et bestuur der H. T. M. over de
[ername. Tiet aanvragen van c-on-
iie toch 'sluit z. i. niet uit, dat hij
de IT. T. M. kon overnemen.
Op zijn beurt vond de heer Grippe,
ing het geenszins correct -dat hij op
ijn verzoek om overname der H. T.
nooit een beslist aanbod heeft ge
regen, waarop de heer Gerlings we
er antwoordde, dat óók de heer
irippoling nimmer met eene besliste
ftnbieding was gekomen.
Het verslag werd vervolgens goed-
ijjkeurd.
'Vervolgens wenschte spr. nog een
woord van dank te betuigen aan de
heeren Van Rossum en Swens voor
de moeite die zij zich gegeven-hadden
bij de liquidatie der Haarl. Tramway-
Maatschappij.
Tot commissaris werd herkozen de
heer mr. W. Jager Gerlings met 34
stemmen, 8 stemmen waren in blanco.
Daarna werd de vergadering ge
sloten.
Binnenland
VERKIEZINGEN.
De vrijzinnige kiesvereeniging Voor
uitgang te Kiel-Windeweer in het
kiesdistrict Hoogezand stelde met al
gemeene stemmen tot candidaat den
heer Ter Laan.
Ook de vrijzinnige kiesvereeniging
te. Ten Boer heeft den heer K. Ter
Laan candidaat gesteld.
Het aantal kiezers voor de gemeen
te Rotterdam over 1905 is officieel
vastgesteld als volgtvoor de Tweede
Kamer 32362, voor de Provinciale
Staten 32179 en voor den gemeente
raad 27656.
De liberale kiesvereeniging teBak-
kum, onder Castricum, stelde voor
het district Beverwijk candidaat den
heer mr.- J. Limburg te 's-Graven-
CHRISTELIJKER".
Een vermakelijk staaltje kwam ons
ter o ore, schrijft de „Goudsche Cou
rant".
Zekere 'heer TL in Schoonhoven liad
twee kinderen, die de openbare school
bezochten. Verschillende van zijn an
tirevolutionaire klanten dreigden bij
hem weg te blijven, indien hij hen
niet op de bijzondere school deed.
Vreezende hen te zullen verliezen, vol
deed hij er aan. Toen nu evenwel
eenige liberale heeren, ook goede
klanten van hem, hem opmerkzaam
maakten dat zij toch ook wel daarom
hem konden 'bedanken, was zijn ant
woord: ..Ik geloof wel, dat gij mij
christelijker zult behandelen
BRANDEN.
Men moldit dat er aan den Loon-
schendijk onder Capelle en Kaats
heuvel een verschrikkelijke brand
woedt. Een 15-tal flinke boerderijen
liggen reeds in ascli en aan stuiten
van den brand valt bij dit droge weer
niet te denken. Nog ie en tiental alle
met riet gedekte boerderijen 1-oopen
groot gevaar.
LANGS DE STRAAT.
Zondagmiddag.
Het mooie, warme lenteweer blijft
in 't gevolg van TI. M. de Koningin,
't Verzelt haar op de rijtochten, bij
de bezoeken hier en ginds. En de he-
melsche gemeente-reiniging werkt sa
men met de gemeentelijke dito, door
zoo nu en dan eens eventjes een stof-
neerslaand druppelbuitje te zenden,
j Kan 't mooier? Dubbel en dwars te-
vreden zijn is nu 't. parool.
Van alle kanten kwamen ze opzet-
ten, de buitenwijkbewoners en de be-
volhing der omliggende plaatsjes des
morgens aL Op zulk een wonderschoo-
nen da"- met de Vorstelijke familie in
I Amsterdam, thuis blijven... dat is im-
j mer-s gladweg onmogelijk
Wie daartoe en nog wel op Zon-
dag in staat is, die behoort tot een
al heel bijzonder menschentype. Oud-
jes, zieken en zuigelingen natuurlijk
uitgezonderd.
Wat schoot, die gouden zon, nior-
gens vroeg ai, 'n licht en 'n blij cl-
schap door de nog slaperige straten
i Ze waren toen al op 't pad, op de
buitenwegen de boerinnen met kleu
rige kleedij en kap de- hoog-gehoede
en zwartgejaste buitenmannen.
Leelïjk toch, die forsche werkhan-
den en door zon en wind verweerde
gelatetn, stekend uit een slecht pas
sende gekleede jas. Waarom toch heb
ben de wijfjes een eigen dracht be
waard de mannetjes niet? Welke
land-bouwvereeniging schrijft ereiseen
j prijsvraag uit voor 'n praktische, fleu-
rige ..Meeding op z'n best", ten be-
i hoeve van onzen Noord-Hollandsohen
polderbewoner
j 't Was een intens oogengenot, per
electrische door de nieuwere wijken te
snorren, vóór op 't balkon.
Daar zag je één kaleidoskopische
warreling van door het helle zonlicht
dubbel scherp opflitsende Meuren.
Kleuren van vlaggen en bloemen, die
van af den straathorizon kwamen
aanzeilen, naar de tram toe; om dan
plots-achter je te verzwinden. En
kleuren van lichte, lucht© kinder- en
vrouwenkleeding, in trippelende le-
venbewe°ing strijkend langs je heen,
al maar wisselend rose, blauw, wit,
geel, zeegroenwit, lila, heliotro
pe
't Was twee uur 's middags, 't Ging
steken 't noordsche zonnetje.
En ze rangschikten zich; ze schaar
den zich tot levende lijnen van vroo-
lijk tintenspel, de honderden toiletjes
van kinderen en vrouwenwreed ge-
i schonden en verbrokkeld hier en daar
i door zwarte „memento mori" plekken
van mannenlijven. WantWilhel-
mina zou zoo straks langs rijden.
Vreemd is 't-, maar waar. En heer
lijk tevens „Men" wil in H. M. nog
maar' steeds niet ziende Koningin
de heerscheres. Néén; ze wachten
niet op voorbijrijdende staatsprak-
tijk.
„Poëzie" komt straks aan; Neêr-
land's oogappelde laatste Oranje
't Kind van staat. „Onze Souvereine",
zegt -de scepticus, „de draagster van
Neêrland's kroon" „Neen", zegt het
hart van die ontelbaar velen langs de
straten geschaard. „Neen; wat raakt
me die rijtuigenstoet en die gegalon-
neerdie boel en die cavalerie en poli-
t-ie?" „Ons" Kind wil ik zien; onze
i Willemien't eenige wat we hebben.
mogen overhouden van een drie-eeu-
wige dinastiè".
Is dat te democratisch Is dat on
eerbiedig? Neen; Godlof, neen!
Ik wensch ieder monarch in Euro
pa een plaats in het volkshart, zoo
groot en onwrikbaar als de ruimte,
die TI. M. de Koningin zich veroverd
heeft in het hart van het Neder!and-
sche volk. Al verbergt een koelbloe-
dig corsage dat hart, toch klopt liet
warm. Dat blijkt zoo dikwijls voor wie
zien wil. Vandaag nog
Dat Oosteinde, daar bij 't Paleis 1
voor Volksvlijt, dat heeft geboft. j
Die straat was Zondagmiddag in
schaduw gehuld. En nauw had de
Vorstelijke equipage het Freöeriks-
plein verlaten, of 't ging stapvoets
verder. Dat was een meevallerNu
konden- de kinderen hun oogjes den
kost geven. Alles stapte meê langs de
trottoirs, onder haast eindeloos hoera- j
gejuich en gejubel en zakdoekenge-
zwaai. Gansche slierten van kinderen
dribbelden gearmd mede, naast 't rij-
tuig.
„Heerlijk; heerlijk!" kreten ze.
..Nu kunnen we de Koningin 'ns
goed zien... en de Koningin-Moeder...'
en de Prins... Hoera..a..a..a i
't Was een spontane uitbarsting van
geestdriftig, blij gejubeleen lachje
tooverend op 't eenigszins moede ge-
laat onzer Vorstin en in de minzame
trekken van onze veelgeliefde Emma...
Op de Plantage was 't propvol, zoo
tegen twee uur.
..Sakkerjen, meneer", zei me de
trambestuurder die ons stadwaarts
bracht, „as 'k er nou maar nét door
kan glippen vóór dat H. M. in Artis
komt. As 'k nou maar niet behoef te
stoppen. Anders kan 'k m'n warm
pikje eten wel afschrijven, 't Is justc-
ment mijn laatste rit vanmorgen, 'k
Ben al van vanmorgen acht uur aan
't rijen
't Is 'm gelukt. En 't deed me ple
zier voor hem. En voor moeder de .-
vrouw met d'r warm eten.
De Willemstraat 'lc Ben er ge-
weest. En er hingen een boel vlaggen.
Maai' te oordeelen naar wat me hier
en daar werd verteld, geloof ik niet
datenfin; morgen is er wéér een
dag. En wie weet wat één dag nog
doet. De Willemstraat is een straat
van verrassingen.
's Avonds. Waar is de caféstoel
van 't Rembrandtplein, die gister
avond één kwartier onbezet is ge
weest? Hij moet naar 'n museum van
rariteiten. De menschep vertikten 't
eenvoudig weg naar huis te gaan
naar de benauwde warmtenaar lief
broeierig bed. Ook 't Tolhuis ontving
een behoorlijk portie van 't wande
lend publiek. Laat, héél laat pas is
Amsterdam gaan slapen.
(„Tel.")
telbare van die dieren, ;net hoopjes
bijeen. Vooral de sneeuwbalion, waar
van de blaadjes gewoonlijk vol luis
zijn, geheel zwart van de vliegen, dik
over elkaaren de fruitboomen zien
er treurig uit. Ik ging mijn heele bui
ten rond, overal en overal zitten ze
rnet hoopjes op en t.usschen in de
knoppen der Meidoorn zitten ze met
de knoppen omlaag, alsof ze uit de
diepte smullen.
Er zijn twee soorten, ten minste
aan den kop de meeste hebben een
vreemden, kleinen, spitsen kop met
twee kleine hoorntjes, en de bek
schijnt als van een scharrebijter,
maar -alles heel fijn; de andere heb
ben een rond. bruin kopje, en ook
zoo'n kleinen tang tot belt.
Zóó lui zijn ze dat. als ik ze aan
raakte, ze zich met hoopjes bij el
kaar lieten vallen. Zo doen als de
mieren op een groot blad is 't net
zoo'n gewemel. Ik heb ze wel alle ja
ren gezien, maar niet als plaag. Zou
den die met de donderbui mee zijn
gekomen Ik heb veel insecten-eten
de vogels, maar merk totaal geen
bedrijvigheid van dien kant.
(Wij hebben bij een deskundige ge
ïnformeerd. die ons meedeelde, dat 't
insect is de zg. „zwart© vlieg", die
hier geregeld voorkomt, maar soms
in grooteren getale dan meestal. On
juist is de onderstelling dat de bees
ten met de donderbui kunnen zijn
meegekomen. Haagsche Ct.)
uit den zak van hot jongetje haal
den. Hi i acht de beide beklaagden
schuldig aan diefstal dooi' tweo veree-
nigde personen.
De op te leggen straf kan niet ge
ring zijn, doet hen afschrikken voor
goed den Nederlandse-hen bodem te
betreden. Eisch tegen idder der be
klaagden 3 jaar gevangenisstraf.
De verdedigers van beklaagden
pleitten vrijspraak.
Rechtszaken
MISDRIJF TEGEN DE ZEDEN,
liet gerechtshof te Arnhem veroor
deelde Dinsdag G. H. W„ arts te
Posterholt. wegens ernstig vergrijp te
gen de zeden jegens een vrouwelijke
patiënt, tot 8 jaar gevangenisstraf
de eisch was 12 jaar.
EEN AFFRONT VOOR EEN
COMPLIMENT.
Toen de Engelsclie journalisten op
hun reis door Friesland te Sneek op
een stoomboot hadden plaats geno
men, die hen naar Grouv zou voeren,
had zich op de kade een groote me
nigte volks verzameld, om de vreem
de gasten uitgeleide te doen.
Een straatjongen wist daarbij zijn
ouden wrok tegen Engeland niet ge
heel te onderdrukken en gaf daarvan
uiting door op luiden toon den vreem
delingen na te roepen, dat ééne, wel
zeggende. op Friesch-Engelsche wijze,
nijdig uitgesproken woord..Cham
berlain".
Dit woord werd door de Engelschen
onmiddellijk met gejuich begroet en
als bëlooning voor deze verkeerd be
grepen vriendelijkheid gooiden de En
gelsclie gasten een menigte dubbeltjes
onder de lieve straatjeugd te grab
bel.
VLIEGENPLAAG.
Uit Zwolle schrijft 'men aa.n "t
„N. v. d. D.":
Zooeven kom ik uit den tuin, no.g
griezelig van hetgeen ik zag. Vrijdag
middag was ik druk bezig, do ode
takjes uit de heesters te snijden, niet
tegenstaande het begin van de don
derbui alles was normaal. Nu itepfta
ik Zaterdagmorgen in den tuin en
schrikte, zeo als alles zwart was. On-
ENGELSCHE ZAKKENROLLERS.
Voor de 4e kamer der Amsterdam-
sche Rechtbank werd Dinsdag voort
gezet de zaak tegen de Engelschen
Daniel David Cameron en William
Amhdrm, beklaagd dat zij op 30 Ja-
iiuari 1905 in de Damstraat te Am
sterdam aan den jeugdigen Ravesloot
«en aangeteeltenden brief met 320
mark dc-r firma Cohen van Straaten
Co. hebben ontnomen, toen die
jongste bediende voor de Guldensba
zaar stond te kijken.
De werkman P. Hendriks, thans als
getuige gehoord, verklaarde duidelijk
to hebben opgemerkt, dat de beide
beklaagden den knaap toen hij voor
de winkelramen stond te kijken tus-
schen zich in kiemden. Cameron haal
de toc/n een gele envelop uit den zak
van den knaap, nadat Arnheim hern
eenigszins had omgedraaid. De be
klaagden herkent hij pertinent. Of
Camdron toen al of niet een knevel
droeg, kan getuige zich niet meer her
inneren.
Het O. M., mr. Van Dam, vond de
ze zaak belangrijk om de personen
die zich hadden te verantwoorden,
minder om wat hun ten laste is ge
legd. Zakkenrollerij toch is een tak
van di-evensport, die in deze drukke
feestdagen hier wederom hoogtij viert.
Met dien tak van dievenspori zijn do
beide beklaagden volkomen op do
hoogte en zij hebben op slimme en
brutale wijze geageerd. Beiden zijn
vreemdelingen, onder valsche namen
reizendein hun valies werd een re
volver gevonden, evenals in 't. wacht-
lokaal.
Het bewijs acht spr. geleverd, nu ex"
thans twee getuigen zijn. die de beide
beklaagden pertinent herkennen. Bei-
den hebben gezien, dat zij den brief
AANSPRAKELIJKHEID VAN
SPOORWEGMAATSCHAPPIJEN.
Het „Weekblad van het Recht",
no. 8213, bevat den tekst va.u iiet be-
langrijk vonnis, op 25 Mei 19Ü4 door
de Rechtbank (Eerste Kamer) te Am-
i sterdam gewezen omtrent de verant
woordelijkheid van spoorwegmaat-
schappijen.
Aanleiding tot het rechtsgeding gaf
het feit, dat in Juli 1902 een persoon
die te Rotterdam aan het station
DeJftsche Pooit een kaartje had ge
nomen voor een trein der TIoll. Sp.
Mij., toen hij zich door de wachtka-
i nier op het perron begeven had, werd
gotroffen door een neervallende lad
der. iii gebruik bij werklieden, die
onderhoudswerk aan het station ver
richtten.
De getroffene viel bewusteloos neer,
is lang ziek geweest en eischie, daar
hij zijn betrekking als vast reiziger
niet meer kon waarnemen en geen
i uitzicht op herstel bestond, behalve
vergoeding der kosten van verpleging
nog ruim 40,000 het bedrag benoo-
digd tot het koopen eener lijfrente,
die hem 50 jaar oud, een inkomen
verschaft van ƒ3230 als gemiddeld
jaarlijks door hem vóór het ongeval
genoten.
De vordering werd ingesteld tegen
de lloll. Sp. Mij., die het kaartje had
verkocht, en tevens tegen de Maat-
schappij tot Expï. van Staatsspoor
wegen als beheerster van het station.
Beide gedaagden beweerden, dat de
cischer niet ontvankelijk was in zijn
vordering, omdat het omvallen van
de ladder buiten verband stond met
de uitoefening van den spoorweg
dienst. waarvoor de ged. alleen aan
sprakelijk zijn dat bovendien het
vervoer nog niet was begonnen en
dat de werklieden die de ladder had
den opgesteld, niet-in hun dienst wa
ren en de ladder door den wind was
omgestooten. De tweede ged. voerde
nog aan, dat zij het kaartje niet ver
kocht had en daarom met den eischor
in geenarJei betrekking had gestaan.
De rechtbank heeft echter bij zeer
uitvoerig toegelicht vonnis de vorde
ring tegen beide .maatschappijen ont
vankelijk verklaard.
Voor den eisch er was gepleit door
mr. II. Limburg, van Rotterdamvoor
de Holl. Sp. Mij. door mr. F. A. Mol
ster, te Amsterdamvoor de Expl.
Mij. door jhr. mr. E. N. de Brauw,
van 's-Hage.
Van liet vonnis der rechtbank zijn
beide gedangden in hooger beroep bij
het gerechtshof te Amsterdam geko
men. voor welk op 30 Nov. e. k. de
pleidooien zullen worden gehouden.
DE GEMEENTE VEROORDEELD.
Het hof te 's-Gravenhage bevestigde
Maandag het vonnis der Haagsche
rechtbank, waarbij de gemeente 'sGra-
venhage veroordeeld werd om aan den
vroegeren exploitant van het Casino
terug te betalen ƒ1740, van hem ten
onrechte door den burgemeester ge
vorderd voor kosten van bewaking
van het gebouw tegen brandgevaar
(ƒ3 per avond).
Het hof was met de rechtbank van
oordeel, dat de burgemeester niet be-
jvoegd is om als voorwaarde aan een
id
ROMAN van
HEDWIG ERLIN—
SCHMECKEBIER.
55)
Een huurrijtuig? En een gesluierde
re tal te stapte er uit, wier bewegin-
sn niemand vergat, die ze eenmaal
ad gekend.
EgonEgonmijn voor-
ïelling.
De plotselinge vervulling daarvan
racht sra.vin Clementine bijna uit
aar houding.
Graaf Egon sprak geen woordhij
ionrl met de hand op het ve-nster-
azijn en staarde naar de deur, die
ich zou openen voor haar denaar
iolfenstein. teruggekeerde
Neen, neen, duizend maal neenhij
ist het beter, hij kende haarte
1 wd.
De deur ging open en Madeleine
Ide den knecht vooruit, die haar
ilde aandienen, haastig, zooals an-
frs haar gewoonte niet was. Vlug
I, lelde ze de kamer binnen, op de
fa.vin toe, haar in de armen slui-
end.
Een verrassing, nietwaar Daar
val ik u maar zoo plotseling en on-rence
verwacht in 't huisEn het zich gemakkelijk makend in
Deftige klanken, die haar antwoord-1 haar stoel, ging ze verder
denHet scheen mij toe, dat ik nu
Ik ben gelukkig, mijn lieve Ma-genoeg uitspanning had gehad, dat
deleine, datje je mijn woorden hebt. ik zou kunnen... kunnen huiswaarts
herinnerd; je zult altijd een tehuis op keeren... zoo heel stil verrassend.
Holfenstein vinden.
Alsof ze uit een droom was ont
waakt, was Madeleine een pas ach
terwaarts gegaan en had met een ver
warden blik naar Egon gezien, die in
afwachtende houding ter zijde stond
Op F alken-hagen verwacht me geep
manisch, ik wilde daar niet in mijn
vermoeidheid van de reis aankomen...
daarom hierheen, naar jullie, om
vooreerst uit te rusten
Haar hoofd viel achterover tegen de
en haai' stil en getroffen beschouw-rugleuning van den stodl, haar gelaal
de. zag er vervallen uit, als dat van een
En jij, waarde neef, laat ik je'zieke.
hand drukken je weet immers, watMoeder en zoon wierpen elkaar een
ik meen maak uwe, onze Ulla ge- j veelzeggenden blik toe, en toen zei de
lukkig graaf
Gelukkig! Hoe haar toon innerlijkj —Het was misschien wel goed,
beefde bij^die eenvoudige woorden. mama. dat u zich persoonlijk eens om
Diep had graaf Egon zijn lippen j het welzijn van Madeleine ten on-
over haar hand gebogen. i zeilt ging bekommeren.
Wat ik je te danken heb, Ma-De gravin begreep hem en zei vol
deleine, willen we in dit uur laten beminnelijken ijver
rusten. 1 Ik was heit reeds van pla.n
Een stoel voor haar neerzettend,slechts een. paar minuten, lieve Made-
drukte hij er haar zachtjes op neder. Heine!
Jij hebt voor alles noodig, datEen moederlijke kus op Madeleine's
je eens flink uitrust, je ziet er zoo voorhoofd en de gravin had met een
moe uit en komt zoo ver weg veelbeteekenenden blik op Egon de
Ver weg kamer verlaten.
Ze herhaalde zijn woorden, een Een paar seconden stond de graaf
pijnlijk trekken om haar mond. m zwijgend, dan nam hij dien bewogen,
haar oogen ziekelijke, nerveuse span- zoodat zijn gelaat kleurde. Madelei-
ninae onnatuurlijke opgewondenhe:d. ne's slap neen-hangende rechterhand
Ver weg, natuurlijkVan Flo- en hield die met een stevigen druk
vast.
Wat is er met je geschied, Made
leine? Ik ken je nauwelijks meer; je
bent je zelf niet meer
Ze hield moe de oogen gesloten.
Ik was ziek, Egon, ben nog niet
recht gezond weer.., de reis heeft me
te veel vermoeid en daarom ook... ik
zei het immers reeds... dat ik voor-
eerst hierheen kwam om me op te
frisschen... ik wilde zoo niet naarFal-
kenhagen terugkeeren... nerveus en
ziek
Hij had haar laten spreken, zag hoe
z:; de trotsche, vrije Madeleine, moei
te deed, te verbergen, te liegen, en
als een gloeiende toorn greep het
.medelijden met haar hem aan, zoo
i-dat hij tussc-hen zijn gesloten tanden
door siste
Ziek... je bent r>W ziek... laat
I on- niet liegen en verbergen, Made-
j leine... ik weet immers, wat je kwelt...
j weet immers alles... want hij zelf
heeft alles gedaan jullie van elkander
gaan zonder eenige discretie aan al
len duidelijk te maken.
Plotseling vloog Madeleine sidde
rend overeind en sidderende handen
tastten over Egon's arm.
Wat wilde iè zeggen Wat,
geschiedde gedurende mijn afwezig
heid op Falkenhagen?
Een schandaal heeft datdat
mensch gemaakt.de geheele omge
ving heeft hij gealarmeerdmijnheer
vreesde, dat je een ongeluk was over
komen. Toen heeft hij als een waan
zinnige naar je latein zoeken... gedu
rende den geheelen nacht de lieden
imet fakkels om jou uitgezonden,
i Heeft hij zich zoo om mijn weg-
blijven bezorgd gemaakt... zoozeer?
i De graaf voelde, wat er in haarom-
ging en zocht haar op andere ge-
j dachten te leiden
En was hij na dien tijd nog zoo
fijngevoelig geweest. Falkenhagen di
rect te verlaten, in plaats van daar
te blijven Eindelijk kwam gelukkig
de verandering .van den toestand op
den Olmenhof
De verandering op den Olmen
hof......
Strak zag ze hem aan.
Hij bewoog do schouders.
Verzoening hebben ze op den 01-
anctóhof gevierd... vader en zoon!
En hij... mijn man... is hij op
den Olmenhof?
Het klonk als een kermen.
De graaf boog zich naar haar toe-
en zag haar scherp aan.
Wat scheelt je Zeker is hij daar
sinds langen tijd reeds. Ik hoorde
bovendien, dat de oude man ziek is.
Verzoend En aan de legerstede
van den zieke, zoon en dochter, in
liefde vereenigd ITartmut en Ange-
lilca.
"Vten om haar, door haar ver
zoend
Verzoening op den Olmenhof had
den ze gevierd... met hun drieën, in
liefde vereenigd
Eenige seconden doodscho stilte;
waarin het scheen dat alles wilde in
eenstorten. Doch met haar laatste
kracht richtte ze haar gestalte in
volle lengte op en daar stond ze
trotsch en met vasten wil
Ik zal vandaag nog naar Fal
kenhagen gaan.
Madeleine
Hij li iel cl haar handen vast, trok ze
tot zich op en met een smeekenden
blik zei hij
Thans niet meer
Ik zou gaarne vandaag nog
gaan. Je zult wel zoo vriendelijk wil-
i len zij ij, me daarvoor je wagen even
i te leenen.
i Kalme, vaste woorden, waarbij aan
.geen veranderen meer was te denken
jen Egon ging een paar passen ach
teruit.
j Pan zul je mij wel toestaan, je
daarheen te geleiden
Als je het wilt doen
Donkere nacht daarbuiten toen ze
naar Falkenhagen reden.
Als een kolossus verhief zich het
machtige gebouw. Geen licht brandde
m de lange rij van kamers. In het
duister en de eenzaamheid zoo
keerde Madeleine in haar gouden rijk
terug
Sombere dagen op de Olmenhof.
Zwaar geruischloos wachten, totdat
do vreeselijke onzichtbare gestalte,
die reeds voor het huis stond, nader
