NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. iE OLMENHOF 22e Jaargang. No. 6727 Verschijnt dagelijks, behalve ep Zon- en Feestdagen. ZATERDAG 3 JUNI 1905 S DAGBLAD ABONNEMENTEN per drie maanden: Voor Haarlem 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente) „1.30 Franco per post door Nederland n 1-65 Afzonderlijke nummers 0.02% Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37% „de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdasenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre. OM ONS HEEN. XXIX. ETS OVER GEMENGDE KOREN. Aanstaanden. Zondag wordt d® eede afdeeling gehouden van -den ngwedstrijd, die door de vereeni- ig Proza en Poëzie naar aanleiding q haar 15-jarig bestaan uitgescbre- re:is. Het zijn de gemengde koren, i dan om den eerepalm zullen idin- ii Voor zoover ik kan nagaan is de eerste keer, dat te Haarlem, een dstrijd van gemengde koren zal lats hebben. Over '<t algemeen zijn a ook de concoursen voor gemengde ren in ons land nog een nieuwig- id. Tot dusver bepaalden zich de istvierende liedertafels tot wedstrij- voor mannenzang, wat op den voor de toehoorders wed. eens it eentonig werd, vooral wanneer de afdeelingen een verplicht or was voorgeschreven, dat de on- lukkige belangstellenden in de tgste afdeeling, twaalf, vijftien, lis wel twintigmaal moesten aan* oren, een kwelling die des te gru- iijker was, omdat concours-compo- jten gewoonlijk meer op het 'ooien van moeilijkheden, dan op t bevorderen van klankschoonheid hun composities, bedacht waren, den laatsten tijd gaat dat beter. wedstrijdbesturen laten in de igste afdeelingen elke vereeniging ee koren naar keuze zingen, waar- or meer afwisseling wordt verkre- i en elke vereeniging de liederen a zingen, die zij 'het best in haar ebt heeft. De oorpijniging van leger, toen kleine liedertafels voor- chreven nummers moesten zingen ver boven hun kracht gingen, is armee voorbij. nu de gemengde koren tevens S^ar vo *en komen, zullen zangwed- ijden langzamerhand kunnen wor- wat ze behooren te wezeneen uzikaal genoegen voor iedereen, in- its van een pijnlijk vertoon van ibatische toeren op het slappe ord der muziek, waarin alleen de ngers met vrienden en kennissen lang stelden. Weliswaar is de afdeeling Gemeng- Koren van Proza en Poëzie's Con ors ,nog lang niet zoo uitgebreid s dievoor den mannenzang. In de ntste waren 24 mededingers, in de rste nog maar negen, maar dieko- :n van overal, uit de stad en van aa platteland. Er zijn er vier -bij van msterdam, een uit den Haag, een Alkmaar, Purmerend en West- 0}Jj an en een uit Haarlem, het aardige .or Onder Ons van iden heer Henri dage. )it kleine overzichtje geeft al een vijö van den vooruitgang van (ien mengden zang. Het is wel verwon- rlijk, dat van de vele gemengde ren die we in Haarlem hebben, al be m Onder Ons in 't strijdperk komt, nt er zullen wel weinig gemeenten d in ons land, waar de gemengde j zooveel wordt beoefend als juist Haarlem. Behalve het koor van onkunst bezitten we in Haarlem Haafriemsch Gemengd Koor, arl. Gem. Koor Excelsior, Neutraal koor Dindua, zangvereeniging lyhymnia, Gem. zangvereeniging ju; Sempre Crescendo, R. K. gemengd koor Jozef Ha.ydn, zangvereeniging Apollo, benevens een tiental vereeni- gingen, die meer in 't bijzonder den kerkdijken zang beoefenen en zich dus met wedstrijden weinig of in 't geheel niet inlaten. Over 't algemeen zijn al deze vereenigingen nog jong. Zonderen we de kerkelijk getinte uit, dan is Haarlemsch Gemengd Koor .het oudste «en dat werd pas in 1888 opgericht. Van de kerkelijke vereeni- i gingen is het oudste het Godsdienstig Zanggezelschap opgericht in 1757, dat ten 'doel heeft de bevordering en ver- I betering van het kerkgezang, zijn oefeningen houdt in de Classiskamer van de Groote Kerk en 22 leden telt. jVan de .andere Christelijke vereceni- i gingen is „God is mijn lied" van 1885 een der oudste. J We zien dus pas in den laatsten tijd een opleving van den gezamen- lijken zang, zoowel op kerkelijk ais op wereMsch gebied en het. va.lt dus i niet moeilijk om te voorspellen, dat het concourswezen voor de gemengde zangvereenigingen binnen korten tijd i een groote vlucht nemen zal. Het kan nu eenmaal niet anders, of in dezen j wedijverenden tijd willen menschen en vereenigingen van menschen zich met elkander meten en dit is wel ze- jker, dat concoursen de zangvereeni- j gingen bij elkaar houden en aanlei- ''ding geven tot ijveriger studie, dan ,voor de gewone concerten en uitvoe- t ringen kan worden verwacht. J Gecombineerd met mannenzang 1 kan door de gemengde koren weer eens een frissche wind in onze zang- concoursen waaien. Maar onder 6en I voorwaarde, en die is, 'dat de voorwaarden van deelneming eens voor al worden vastgesteld, om de j misbruiken te vermijden, die in de j concoursen voor mannenzang zijn binnengeslopen. j Allereerst behoorden in de wed- j strijden voor gemengden zang de .geldprijzen te worden afgeschaft. Zij j zijn het, die de poëzie van 't op con- cours gaan wegnemen en er een soort jvan financieele onderneming van ma- j ken. Laat uien liever den directeur beter bezoldigen, 'dan kan bij zich tevreden .stellen met de eer van de overwinning en behoeft niet te jagen naar den geldprijs van 't concours, om zijn positie te verbeteren. Dan vervalt ook het drijven van den di recteur om toch maar aan elk con cours deel te nemen, waar wat te ver dienen iseen drijven, dat de leden veel vaker dn.'t touw brengt, dan hun aangenaam en voor 't bestaan hun ner vereeniging dienstig is. Wanneer dit kon worden verkregen en dan meteen maatregelen genomen tegen de zoogenaamde hulptroepen die de wedstrijden voor mannenzang zoo onzuiver maken, dan zou voor de gemengde koren een aangenaam en nuttig wedstrijdterrein zijn afgeba kend, waar 'alle'nijd en bitterheid, die uit financieele belangen zoo spoedig voortkomen, eens voor al zullen zijn geweerd. Doet men dat niet, laat men de za ken bandeloos en teugelloos maar gaan zooals ze gaan willen, dan zul len we heel spoedig zangeressen van beroep tegen betaling zien meewerken in de concoursen voor gemengde ko ren, zooals we nu beroepszangers zien optreden in de wedstrijden van man nenkoren. Het zou toch jammer we zen, wanneer een zich ontwikkelende kunstuiting dezen weg werd opge drongen. j Ik heb meermalen de geldprijzen i hooren verdedigen als middel tot het betalen van de kosten, die de veree nigingen moeten maken. Dat dit een j voorwendsel is, begrijpt men licht, j De meeste kosten worden veroorzaakt door de hulpkrachten aan wie men honorarium betalen en reiskosten I vergoeden moet en die juist geënga geerd worden om toch maar vooral den eersten prijs met zijn hoogegeld- premie te behalen. Zoo draait men in een kringetje rond. En bovendien f worden de kosten, zij 't dan ook met moeite, toch betaald wanneer de ver- j eeniging eens met een kleinen prijs, of zelfs zonder prijs thuiskomt I J. C. P. Bijvoorbeeld door te bepalen, dat niemand mag meezingen, die niet minstens een jaar lang regelmatig werkend lid van de vereeniging is Baitenlandsch Overzicht BE OORLOG 'Hoewel het nog wel e enigen tijd zal duren voordat alle bijzonderhe den van den GEWICHTIGEN ZEESLAG i bij Tsoesjima voldoende bekend en van beide zijden toegelicht zijn, geven j tóch reeds de telegrammen derlaat- ste dagen een vrij duidelijk beeld van j het voorgevallene. Vooral doet dit I het uitvoerige verhaal van den cor- respondent der Daily Telegraph, die j den slag op een Japansch schip heeft j bijgewoond. Deze seint daarover aan j zijn blad het volgende „Zaterdagochtend om vijf uurvoe- ren de ^Russen de Straat van Korea binnen. De geheele Japansche vloot I had toen haar basis verlaten, en een j der eskaders werd afgezonden om de Russen naar Iki-Sjima te drijven, maar de vijand, voer dit eiland onder vollen stoom voorbij. Aan den Noord kant werd hij evenwel gestuit door DE JAPANSCHE HULPVLOOT, en zoo begon het gevecht. Togo's schepen, die met groote juistheid,ma noeuvreerden, maakten front naar den vijand, niet alleen van voren maar ook langs hunne beide flanken. Gedurende eenigen tijd vuurden nu de strijdenden schot na schot af, wat een ongewoon schitterend gezicht op leverde. In weinige uren was Rod jestwensky feitelijk verslagen. De be wegingen van zijn vloot werdien aar- zeiender. en dit was de voorbode van een ALGEMEENE VERWARRING. De Japanners, van dit hachelijk oogenblik gebruik makende, kwamen met verdubbelde kracht opzetten, en even na twee uur bereikte het bom bardement zijn toppunt. Gedurende dien tijd. stoomden de Russen langzaam Noordwaarts, maar de Japanners bewogen zich in dezelf de richting, waarbij ze steeds hun oorspronkelijke positie ten opzichte der Russen behielden, met eskaders aan hun Oost-, West- en Noordzijde, zoodat ze hen omsloten hielden IN EEN VAL, waaruit het onmogelijk was te ont snappen. Tusschen twee en vijf uur zonken een kruiser van het Nakhimof-type en de Kani'schatka, nadat de boven- bouw reeds in splinters geschoten was. Toen geraakten de Russische schepen in de grootste verwarring sommige richtten hun steven West-, andere Oostwaarts, en van dat oogenblik af was 't duidelijk, dat Rodjestwensky VOLKOMEN VERSLAGEN was. De Japanners naderden nu dich ter, en sloten zich meer aaneen, waardoor het gevecht nog verschrik kelijker werd. De Russen waren vol komen gedemoraliseerd en vormden niet langer een vlootgescheiden in een aantal afgezonderde eskaders wer den ze meer en meer naar de kust van Nagato gedrongen. Togo liep vol strekt geen gevaar, en leed GEEN ENKEL VERLIES. De wind was nu gaan liggen en de nacht was prachtig, met een gladde zee. De Russen bewogen zich nog steeds noordwaarts, en de Japanners bleven hun den weg versperren. Thans was het dagwerk geëindigden begon dat van den nacht. In de duis ternis kwamen de torpedojagers naar voren om hun tegenstanders te doen zinken, bij hun nadering beschermd door een hevig vuur van de Japan sche oorlogsschepen terwijl een on telbaar aantal zoeklichten de zee be scheen. Geen rust werd den vijand gelaten en geen oogenblik hield het vuren op. Kort na tweeën werden weder torpe do's afgeschoten, en als resultaat van den nacht deden deze de Alexan der III. de Oslyabia. de Navarin. de Orel, de Ural en drie kanonneerboo- ten zinken. Met het aanbreken van den Zon dag kwam de Japansche vloot nog nader aaneengesloten opzetten. Den geheelen dag woedde het gevecht met onverminderde hevigheid, doch de Russen konden zich door hun strate gische positie niet meer met vrucht verdedigenen het overige weet men 1" De meest zeewaardig geblevene zet ten de vlucht naar het noorden voort maar gingen verloren voordat zij Hornet-eiland' (Liancourt) bereikt j hadden, behalve enkele, die er in j slaagden, Wladiwostock te bereiken, j Voor zoover thans bekend is waren j dat slechts drie schepen de snelle kruisers Alm as en Izoemroed en de torpedojager Grosni. Het is, bij deze slachting, een ver lichting te vernemen, dat verscheiden honderden Russische officieren en zee lieden van de gezonken oorlogssche pen door Japansche booten opgeno men zijn of veilig de Japansche kust- bereikt hebben, en dat de Russische opperbevelhebber slechts lichtgewond is. De volgende BIJZONDERHEDEN over den zeeslag ontving de Daily Mail nog uit Tokio Van de JAPANSCHE SLAGSCHEPEN werd de Asaki getroffen aan den ach tersteven en leed de zwaarste verlïe- I zen, maar verliet toch geen oogenblik de gevechtslinie. De Wladimir Mono- j mach heesch de witte vlag, 160 man j gaf zich over aan het garnizoen van J Soesjima het roer van de Kamsjat- ka raakte onklaar in het begin van I den slagde kapitein werd gedood en twee officieren gewond, het schip draaide voortdurend hulpeloos in het j rond, ten slotte weigerden de machi- I nes 'geheel en al en het heftig be- j schoten schip zonk snelvan de be- manning wisten 56 zich te redden op booten, de overigen kwamen om. Een der officieren in den boot zag de Ja panners vlak bij 3 Russische slag schepen terwijl deze zonken, ont ploften rondom torpedo's. De kapitein van de Nakhimof deelde med§, dat 90 minuten na den slag EEN SCHOK werd gevoeld, waarschijnlijk veroor- zaakt door een onderzeesche mijn of een torpedo het schip zonk snel, het j grootste deel der bemanning, ten ge tale van 600 ging te gronde. De kapi tein en eenige anderen werden door een barkas opgenomen, overgebracht op een visscharsboot en naar Simo- noseki vervoerd. Ee® nader bericht aan het Japan sche gezantschap te Londen zegt., dat de Si'ssoi Veliki, de Admiraal Nakhi- moff. de Vladimir en. de Monomach Zondagochtend zonken, nadat ze hul peloos hadden rondgezwalkt hij Tsoe sjima. Japansche kruisers en de kust bewoners redden de overlevenden, ten getale van 915. Een Japansche marine-officier, die naar Sasebo teruggekeerd is. zeide in een beschrijving van den slag het vol gende Toen de J;apansche vloot naar het Oostelijk vaarwater van de Tsoe- straat stoomde, nadat de Russische vloot in het gezicht was gekomen, stond' de zee hoog en waren de tor- pedoboote® gedwongen een schuil plaats te zoeken bij Tsjoesima de Japansche schepen kwamen in goede orde aangevaren en To«-o gaf van de Mikasa liet signaal „Het lot van h.et Rijk 'hangt :af van het geen we thans gaan onder nemen, er wordt van u ver wacht, dat ge uw uiterste, best zult doen." Gedurende het gevecht manoeu vreerden de Japanners zoodanig dat ze de Russische vloot konden inshii-1 tende Russen trachtten door de Isnies heen te breken, maar de flot tielje van torpedojagers verhinderde hen daarinze bleven aldus omsin- geld tot de Japansche schepen den j volgenden dag hen op verschillende afstanden omringden en aan alle zij den insloten. Ze waren hulpeloos en het was hun niet mogelijk te ontko- j men. Behalve admiraal Falkershahn, die Zaterdagochtend in den gepantser- den toren van .de Osliabya werd ge dood bedragen DE RUSSISCHE VERLIEZEN, de geva®gengenomenen mede inbe grepen, volgens ruwe schatting, tus schen zeven en negen duizend man. Men vreest, dat het grootste gedeelte het leven heeft verloren, daar voort durend lijken op de naburige eilan den worden aangespoeld. Het totaal aantal gevallenen bij de Japanners bedraagt nog geen acht honderd. Volgens een Exchange-telegram zou DE RUSSISCHE REGEERING onder den indruk van de gebeurtenis- se® in de straat van Korea plotseling zelf groote behoefte gevoelen aan het bijeenkomen van een Nationale ver gadering. Deze zou dan allereerst over de vraag van het al dan niet sluiten van vrede met Japan worden gehoord. De toeleg is duidelijk de verantwoordelijkheid voor ee® vrede, die waarschijnlijk geen zeer schitte rende bladzijde in de geschiedenis van het Tsarenrijk zal vullen, wil de regeering gaarne voor de helft of meer op een ..volksvertegenwoordi ging" afwentelen. Onder DE FRANSCHE BLADEN is er niet een, dat Rusland niet den raad geeft thans vrede te eluiten. Zelfs Russisch-gezinde bladen, als de Echo de Paris zeggen „De zeeslag bij Tsoesjima is meer da® een neder laag hij is voor het oogenblik DE VERNIELING van Rusland's hoop". De Gil Bias: „De Oostzee-vlootligt op de® bodem der zee en daarmede ook het militaire prestige e® de roem van Rusland". En allen vragenZal men thans te Petersburg inzie®, dat het nood zakelijk is vrede te sluiten De hoop, dat het besef hiervan zal doordringen tot de raadgevers van Nikolaas II. is echter gering. Te TOKIO is de opgewondenheid onbeschrijfe lijk. Wel verwachtte me® een neder laag van Rodjestwensky, maar men vreesde, dat de slag ook aan de Ja panners zware offers zou kosten. Dat de overwinning zoo gemakkelijk ver kregen zou worden, djirfde niemand hopen. Op het oogenblik dat KONING ALFONSUS Woensdagavond de opera verliet, weerklonk plotseling op den hoek van de Rue Rivoli te Parijs eene ont ploffing. Een hagel van bomscherven vloog onder de menigte. Een oogenblik later stormden de menschen alle kanten uit. Toen de rook optrok en de stof wolk Avas weggewaaid, zag men een paand van de garde op den grond lig gen, dood. Verder waren er eenige menschen min of meer ernstig ge wond, maai- Goddank, de koning en de president waren ongedeerd. Het rijtuig was al een meter of twintig voorbij do plaats Avaar de bom sprong. Dadelijk na den knal stond Alfonsus in het rijtuig overeind, om de menig te te toonen, dat hij er goed afge komen was. De orde in den stoet was weldra hersteld en toen ging hét in galop verder. Do politie heeft dadelijk de plaats afgezet, waar de aanslag is gepleegd en het publick werd op een afstand gehouden. Er is een jonge man van 19 jaar gevangen genomen, die werkzaam schijnt te zijn op een chemisch bu reau. Ook hot hotel Du Louvre is door de politie doorzocht. Vlak bij het ho tel is de aanslag gepleegd. Er schijnt nog een andere bom ge- A'onden te zijn in de rue des Pyra- mides. Nader m^ldt mon ..Nadat de siukken van de bom bijeen.waren gezocht, zette de direc teur van hot laboratorium deze weder ineenhet aantal der gekwetste® be draagt 5; één brigadier, twee agen ten, een vrouw en een kindéén paard van do republikeinsche garde werd gedood, 6 paarden werden ge- Avond. Er loopt een gerucht, dat drie personen gearresteerd zouden zijn. De bom moet van uit een naburig hotel geworpen zijn. Op liet oogenblik van de ontploffing bleef de koning volko men koelbloedig, hij groette de me nigte, die hem onstuimig toejuichte. De op 26 Mei gearresteerde Spaan- sche anarchist Volina heeft verklaard, dat hij een aanslag had willen ple gen hij had uit Barcelona vijf onge laden bommen ontvangen, die hij in het Virofley-boscli (bij Versailles'1 op een plaats, die hij aan den rechter van instructie zal aanwijzen, had verborgendrie metgezellen van Vo lina werden gearresteerd. De drie gearresteerden verklaarden to zijn Louis Finot, oud 20 jaar, klccdcrmakerMarcel Hautun, oud Feuilleton. - ,boi ROMAN van HEDWIG ERLIN— SCHMECKEBIER. si Je daarvoor een A'erklaring ge il, betaamt mij niet. Maar is dit odig voor den wensch van een srveiide om een zacht vrouwen- lord, een zachte vrouwenhand Haar geheele lichaam beefde. Wat 1de hij toch va® haar? Wat dacht van haar En hard, als was ze brekens toe gespannen, klonk haar De zachte vrouwenhand.... die ®ei toch uw vader niet ontbreken. L De sluier voor zijn oogen echeur- Hij bad begrepen, wat ze daoht Ie ze meende, dat eveneens aan de r 6 jerstede zijns vaders was.... Ange- a. Hoog richtte zijn gestalte zich op hij keerde haar zijn kalm rustig laat toe. - Mevrouw Reic'hmann is eengoe- verpleegster, maar het hart van a man, weet ze niets te geven, en iders is daar niemand, die het zou (Qnen doen. Niemand.... Niemand, klonk het luid en vast terug. Mijn vader heeft ook thans nog slechts één zoon en.... die is dood. En zij, die hij dochter noemde, waar is zij Dat wilde ze hem toeroepen,doch zijn onveranderd op (haar gerichte blik gaf haar zelfbeheersching genoeg en in haar geheimste, smartelijkste •diepte van haar hart werd het hel derder Op den Olm en hof was een ongeluk geschied. Mijn vader heeft ook thans slechts één zoon e® die is dood. Deze woorden ze klonken in haar hart, zoodat het sneller slaat haar handen voeren over voorhoofd en slapen, alsof ze zich moest be zinnen en dan met een plotselingen ruk had ze zich hooger opgericht en zei beslist Breng me naar je vader Zwijgend boog hij zijn hoofd op de borst. Ze voelde, hoe bij haar dankte, zonder dat hij het zeide en stil verliet ze de kamer. Na een klein poosje, keerde ze te rug, klaar voor den rit. Buiten wachtte een slede. Hartmut was te paard gekomen. Aarzelend keek hij Madeleine aan. Je paard kun je wel laten bren gen, als je er de voorkeur aan geeft met mij te reizen, zei ze eenvoudig. Hij stapte bij haar in de slede. Achter vensters en deuren ston den nieuwsgierig de bedienden en zagen het lichte voertuig na, hoe het snel als de Avind wegschoot en over de gladde landstraat gleed. Hartmut en Madeleine wisselden geen woord met elkaar. Stil zagen beiden het witte landschap aan en heiden A-oelden in hun hart de kou de hand des winters. Om den Olmenhof hing een nevel als een Avolkenkleed. De slede ver dween er in en hield stil voor het huis. Madeleine Avas bleek als de sneeuw daarbuiten, toen Hartmuts blik haar in het halfdonker van den corridor trof. Valt het je zoo zAvaar? zei hij zacht en zijn stem beefde. Donkere, zachte oogen zagen hem vreemd aan. Een deur in de benedenverdieping werd geopend. Het was mevTOUAv Reichmann. die. haar verwondering over Madeleine's tegenwoordigheid tactvol verbergend, naar hen toe trad. MeATOuw, wat zal uw bezoek den ritmeester ATreugde bereiden Ik hoop het, antwoordde Made leine zacht en trad de geopende ka mer biiwien. om 'hoed en pels af te leggen. Kom, zei Hartmut en ging haar voor tot vóór de deur Aran de zieken kamer. Hier, zei hij zacht. Wil ik met je gaan Ze knikte slechts, drukte den knop neer en trad met ham binnen. Ik breng u bezoek vader. Hartmut was het bed van den zieke genaderd en had zich over hem heen gebogen. De oude man richtte zich plotse ling op, alsof hij nieuwe krachten had gekregen. Waar.... waar is ze? stamelde hij, en zijn matte, flauwe blik hief zich zoekend op.... Toen trad Madeleine op hem toe, terwijl Hartmut even achteruit ging. Ik ben het, vader. Zijn oogen openden zich wijd, zijn handen tastten naar haar, dan viel hij bevend, zuchtend m, zijn kussens terug. U.... is u daar.... Nauwelijks hoorbare klanken en in zijn vervallen gelaat een trek van bittere teleurstelling. Ze zag het, be greep hem en nam de hand van den grijsaard, die op de dekens rustte, en drukte er een kus op. De deur bewoog zich zacht. Hart mut had de kamer verlaten, voordat Madeleine fluisterend voor het ziek bed stamelde Mijn vader, ben ik uw dochter ook niet? Hij hield haar hand vast en legde de zijne er over. Hebt ge mijn zoon vergeven, mijn kind Ik heb het gedaan. Ze was op haar knieën gegleden en legde het voorhoofd op den rand van het bed. Goed zoo, mijn dochter. En ver geef ons onze zonden.... we zijn al len zondaars - Vader.... Geen ander woord vonden baarlip pen. Niemand zag de tranen, die er vloeiden. Toen haar droeve blik weer het gelaat van den ouden man zocht, was het vaal en roerloos, als dat van een doode. Zacht raakte ze zijn voorhoofd aan en weer opende hij zijn oogen, weer trof haar daaruit do verlangende zoekende blik. En ze sprak den naam uit, dien zijn hart riep. Angelika zal tot u komen, va der spoedig spoedig Een glimlach trof haar. als een straal van geluk. Een smeekende, dankende zucht Spoedig Ja vader, ze komt spoedig. Vaar- wel. En nog eenmaal bogen haar lip- pen zich over zijn hand. Toen verliet Madeleine de kamer. Buiten stond Hartmut haar wach- tend. Ze ging naar hem toe, wilde tot hem spreken, het. hem zeggen Je vader heeft niet verlangd mij te spreken. Hij verlangt naar Ange lika. Roep haar Daar ontwaakte plotseling een an dere gedachte in haar harteen groot bevrijdend gevoel beheerschte haar, het overwon de bitterheid en den haat en alleen de liefde triom- feerdin haar sprak het stil onvast: Ik zal Angelika roepen. Ilaar hand strekte zich naar Hart mut uit. Vaarwel Avat tusschen ons moet geschieden, willen we laten rusten, tot al hot andere voorbij is. Haar stem daalde. Vaarwel Hartmut en,... vergeef mij. Hier alleen was steeds je tehuis. Ze was gegaan. XXXII. De slede, die Hartmut en Madelei ne naar don Olmenhof had gebracht, voerde haar thans alleen naar Born- stad. Bij consul Grcdighuizen trok ze aan de bel, ernstig en kalm, in de verwachting, dat ze Angelika zou ontmoeten. Ze zou het haar zeggen Ga zonder vrees daarheen, waarde liefde van een stervende je roept en het verlangen van een levende aan je denkt. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1905 | | pagina 1