BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
Wandelingen
- s s»Tt\r
Haarlemmer Halletjes
ZATERDAG 1 JULI.
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
ADIINK5TRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIÊN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
Natuurhistorische
IN EN OM HAARLEM.
LXVL
Wenscht ge nog mooier zomer,
volop warmte en zonneschijn en als
het moet. regen op zijn tijd. Nu ja, ik
hoor het wel, hoe ge moppert, teveel
van het goede, misschien tehuis het
riool verstopt, de keuken overstroomd,
toen plotseling die watermassa naar
ibeneden kwam in 't begin der week.
Ooh, dat is van voorbij gaanden aard,
de bloemen verwelkt, neen stukge-
regend. dat is nog erger. Nu hebt ge
't mis. Vindt ge de bijna uitgebloeide
rozen na zoo'n piasbui niet mooi
meer, snijd ze af, de knoppen zijn
over een paar dagen weer even ver.
En te veel regen, wel neen, we heb
ben warmte genoeg, om voor de scha
ndelijke gevolgen niet bevreesd te
zijn. En zoo'n piasbui was wel eens
goed ook, om de verhitte gemoederen
•deze week wat af te koelen. Hoe
zouden we nog pruttelen, thans, nu
alle goede gaven van flora en pomona
over ons als 't ware worden uitge
stort.. Wilt ge aardbeien, ze zijn er
volop, en meikersen Mei kersen en
dat eerst in Juni, ja zeker in den
goeden ouden tijd gebeurde het wel
i' eens, dat ze reeds in Mei rijp waren.
Rijp, wat is dat? Zijn die rijp, die
roode, die daar voor 'de winkelramen,
op -de karren ons met haar lichtrood
zoo verlokkelijk aankijken. Rijp en
rijp zijn hier twee, hoorWil» ge
werkelijk eens genieten, en kersen
vrienden en naar 't schijnt vooral
vriendinnen zijn er bij de vleet, bestel
dan in het land der kersen, de Be
tuwe, bij den een of anderen fruit*
teeler een mandje eerste soort. Ge
betaalt ze dan ongeveer even duur,
ja goedkooper dan in de grootene
fruitwinkels, en ge hebt lijna waar.
En bloemen? Vraagt ge dat nog?
Worden ze niet genoeg, niet volop
aangeboden, in,overvloed En naar
we al eerder eens opmerkten, losse
bloemen, en niet die stijve, tot een
groote taart saamgevatte bloemen,
een bespotting der natuur. En rozen?
Heerlijke geuren en kleuren, schoon
en grootsch. Gij #zijt en blijft ko
ningin. Hoe ook do andere bloemen
haar soms den voorrang betwisten,
neen, baar troon staat onwankel
baar. Van het eenvoudige, allerlief
ste duinroosje tot 'de volmaaktste
theerozen, elk heeft op de andere
bloemen, ik weet niet waardoor, een
zekeren voorsprong.
En wilde? Oh, geen maant In 't
jaar, is zoo mild, zoo ruim voorzien,
als juist deze. Wandelen we heel
eventjes naar Overveen, en een paar
honderd schreden den weg op naar
de Waterleiding. Rechts afslaande
vinden we een schat van wilde bloe
men, waaruit de schoonste veldrui-
ïker zou zijn samen te stellen. Laten
we de details van dit bloementapijt
J. STURING.
V R A A G B U S.
eens nagaan. Daar vindt ge laag bij keurig en wordt maar niet iedere
den grond, als men een sel tapijt plant door haar voor lief genomen,
dat duinzand bedekkend een vet- j maar 't 'is en blijft een woekerplant,
plantje, een sedum-soort, angeduid j Hare gewone bladeren had ze niet
met den naam muurpeper, teker ont- noodig meende ze, de groene kleur
leend aan de smaak. Watlijken de kon ze missen. Slechts een dikken
gele sterretjes lief, prachtg zijn ze stengel en bezet met een tros van
van naderbij beschouwd, a 't mooi- j bloemen, en al is deze plant al over
ste van al is .dat van verderen geen den leeftijd heen, dat men ze schoon
sprake kan zijn. De dikke vttige bla- noemt ize ziet er al wat getaand uit),
deren zijn van zoo weinig uidmond-toch zien we, dat ze eens wel schoon
jes voorzien, en bevattn. zooveel was. Nu is ze bezig het zaad te rij-
vocht, dat het langen tijd tan duren penook al weer ten koste van an- j
voor de zon ze zou doen verdorren, dere planten, 't Is een wortelpara-
En dan die groote wittekoekoeks- j siet, die hare wortels boort in die van
bloem, juist beginnend zih te ope-andere planten en aan deze dan het
nen. 't Is de avond-koek>eksblocm, - voedsel ontzuigt. Zuig- of boomwor-
in tegenstelling van deroode, die tels heeft men die organen genoemd.
meer in bosschen voorkort, en dag- De planten van dit geslacht duiden
koekoeksbloem heet. Beidi zijn twee- we aan met den naam Bremraap,
huizig, d. w. z. op verschkende plan- Ofschoon noode, we moeten af
ten komen verschillen© bloemen scheid nemen en roepen ook de wil-
voor, de eene plant br«ngt slechts de flora hier een welgemeend „tot
meeldraadbloemen, de ajdere slechts weerziens" toe.
meeldraadstampers voor; In dat op
zicht verschillen zc vin de echte,
met ingesneden bloembladen.
En wat aardige bliernschermen
trekken daar onze aai dacht. Kijk1 (Vragen worden ingewacht voor el-
eens, dat enkele roode iloemp je daar hen Woensdagavond, enkele malen
midden in. Dicht opengedrongen zal het kunnen voorkomen, dat later
staan daar honderden oloempjes bij ingezonden vragen nog in het eerst
elkaar, zoo regelmatig, elk afzonder- volgend Zaterdagavondnummer kun-
lijk op een steel en tob zoo lief. De nen worden beantwoord),
bladeren, hé, die komn ons bekend
voor; nu ja, 't is eei schermbloem Aan de dames v. B, en v. E.
en .die hebben beneveis tal van ken- De beide door U ingezonden plantjes
merken ook deze gemfen, dat de bla- zijn gemakkelijk terecht te brengen,
deren meest twee- of drievoudig ge- Het gele is de ratelaar, waarover
veerd zijn. Trekken ve zoo'n stengel ik in een vorig antwoord al het een
er uit, dan zien w daaraan een eri ander meedeelde. Het andere lila
flinkel stevigen penvortel, die meer kleurige, waarvan u in 't duin bij
dan li voet diep in len zandigenbo- Overveen een overeenkomende zag
•dem drong. En de nuk een wortel, met roestkleurige tint is de vle esc h-
een peen Zeker hie* ontmoet ge een kleurige orchis, een interessan
der cultuurgewasser in den natuur- te familie, waarover ik spoedig wel
staat. Hadt ge de phnt, ik bedoel de eens nader iets zal mededeelen. De
cultuurplant eens in bloei gezien, overeenkomstige in 't Duin bij Over
dan hadt ge deze nadelijk herkendveen moet U eens nauwkeurig bekij-
nu bracht de lekke'e geur u op den hen om ze in mijn bovenstaanden
weg. Zijn ze goed cm gegeten te wor- brief terug te vinden,
den? Neen, zeke-, omdat ze lu t Teekening van bloem en blad met
wild groeien. Ook al niet, want de de vermelding van lange trossen deed
gekweekte zouder. in dezen toestand me spoedig inzien, dat U hier met
van bloei n.l-, al even hard en stok- een lup ine te doen hadt; daar
kerig zijn. t Is een tweejarige, en de echter een botanicus ook op soms
tijd voor ons om ze te gebruiken is schijnbaar nietige zaken moet letten,
juist, als de voorraadschuren vol bracht uwe mededeeling, van 3 meel-
zijn. Wel is de smaak van de wilde draden, me heel eventjes aan 't wan-
niet zoo lekker als die der gekweekte kelen, maar dat zal door u fout zijn
peenmaar toch is 't verschil gerin- waargenomen, dat u 3 meeldraden
ger dan men denkt. Zaad van wil- ziet op een eenzaadlobbige plant en
de planten, eenige jaren in cultuur J die heeft nooit zulke bladeren, 't Is
gebracht, brengt ons spoedig tot de j een vlinderbloemetje' en daarin ko-
gekweekte. j men 10 vergroeide meeldraden voor.
En wat voor vreemde bloem staat j Heb dank v00r Uwe belangstelling in
daar, wat trekt die eenigszins roest- j miine wandelingen,
kleurige stengel de aandacht. De j
grootste brutaliteit, die we ons maar- Aan den heer K. te B. De
kunnen voorstellen. Zoo aanstelle- groote bladeren, die u langs den Zijl-
•rng, zoo op den voorgrond tredend en weg aan den slootkant gezien hebt,
dan zoo'n verleden. Weet toch, dat befiooren aan het Groot Hoef-
die voor zich zelf o zoo weinig heeft blad. Zeker komen er bloemen aan,
gedaanze heeft slechts geleefd ten maar u zult geduld moeten hebben
koste van andere planten, die toeval- j tot het volgende voorjaar, dan komen
lig in haar buurt stonden. Wel is ze, de groote trossen bezet met kleine
wat dat betreft, nog een weinig kies- bloemhoofd jes te voorschijn.
Aan mevrouw M. te H. De Nog een ander Arti-stuk zag ik
gevleugelde bladluizen, die U aan bier ween Koolsnijden van Von Blaa-
uwe rozen opmerkte zijn geen man
netjes of wijfjes zooals men U ver
deren. 't Is als compositie goed liet
licht tegen het donker, enz. Sterker
nog vond ik een zonnige „Schets",
telde. Gedurende den zomer komen terwijl „Berkenboom", hier in den
slechts vrouwelijke individuen levend omtrek gedaan. teer zacht-steun-
ter wereld, als hier en daar de plan- mig is.
ten te dicht bezet zijn, worden ge- 'tPointillé van Co Breman kon ik
vleugelde exemplaren geboren, overi- niet aporecieerenmeer do mooie
gens gelijk aan de andere, maar al- ^an S^Galrt 'By d<!" Sch00rstecn"
leen dienende om op andere planten Mee6t 'heb ik t0 Mggen over
nieuwe kolonies te stichten. Slechts Dirk Ocker. een nog heel jong kun-
tegen 't najaar komen er mannetjes stenaar. Die had een groot schilderij,
en wijfjes, waarvan de laatste eieren dan een Christus-kop en nog een
leggen, die als kleine zwarte knop- Paar studies voor het groote. Dit was
jes aan de planten den winter over- 'e?.n moeder, die haar kindje zoogt. Er
7nn r.wpo fiincpn m rlm e>e>r vpviwi-
blijven.
J STURING.
Kunstpraatje
XXII.
Uit het Gooi
zijn twee dingen in. die zeer verheu
gen en een dat erg verdriet. Moeder s
hemd is van do schouders neergegle-
den en nu hoeft do schilder een weel
de van licht en kleur op de schouders
en de borst van die moeder, die heer
lijk is.
En dan 't kopje en de rose been
tjes van het kindje zijn een verblij
ding. Maar wat ik voor mij 't aller-
jes te vei tallen, maar even wilde moeder zich hoocr over sebosen
1 he he? het is"d?
mededeelen over een dagje naai drobmlaeli van geluk in liet moeder-
Gooi. cel a at
Ongetwijfeld zouden er aardige ver- Wat"p5jn doetj dat is de erbarmelij-
h aalt] es kunnen gedaan woïden over ko teekeningAls Ocker beter toeken
de Gooische schilders in t algemeen de> meer afwerkte> proporties ook
of in t bijzondei en ik persoonlijk beugen niet. en toch behield zijn, k
zou met prettige herinnering kunno zou wel willen zeggen ceniale zwier
spreken van een genoten vriendelijke
ontvangst, of van den aardiger, kring. kSnen maken schoons zal
die bij den bekenden Jan Hamdorf op Kunnen maken.
de Brink te Laren hij elkaar komt, Van c:t.n bezoek aan deu pas te La-
jmai dat doet de heer Van Haipen in rön gcopenden kunsthandel van den
Boon s Magazijn en is hier minder te heerVvlm Harpen, wilde Ik nog
^Echter, er zijn twee dingen vermeh ^An^n we
idenswaard. De cluh „Do lien die Fr Langeveld en J. Doovewaard, van
veei te sieciu Arii ir van h» -
hier verleden jaar eon
Arti E. van der Ven. Als hun talen-
bezochte tentoonstelling.Meld.te de jen nog slerker geprononceerd optre-
Jansstiaat. houdt in Hilversum haai dGn 7{i] nf|tr vin hpn rr.i?.-,.'ii
derde jaarlijksche expositie met he:- kunnen worden Nu bij het weinig
zeilde groote succes van vroeger. S^ za iS mij LangeveM ^üs'
ir ven
koop hangt, is zeker wel iets buiten
gewoons. En nu wilde ik daarom iets
van deze ..Tien"-tentoonstelling zeg
gen, omdat 'k den ijverigen secretaris,
den lieer Aug. Ie Gras. heb kunnen
de fijnste, de gevoeligste.
Behalve een viertal Mauve's, die
ik wel eerst had mogen noemen, zag
ik er een paar van Kever en een Brne.-
delet, die mooi vol van zware, rijpe
en KuniK',1 kiGUr 7jin
beproeven. M°erion.iesuSes1C'tuci'k SmSenïeb ailee^waf^l"
dat de Haarlenisclie Kunstknng heelt SfooShr kun?!"
zooals die daar leeft in dat prachtige
land van Mauve en Neuhuys, waar
de bruin-donkere hei met de zwart
groene dennebosschen op en neer
glooit om met een blauwen horizont
de
opdrommende wolken van de fijn-
grijze luchten.
CONRAD KIKKERT.
gehad met zijn De Bock-tentoonsiel-
ling in het Brongebouw bewijst, dat
wel degelijk ook het Haarleansche pu
bliek voor kunst voelt, al hoor je vaak
't tegendeel. En in dat vertrouwen
hdb 'k ze durven aanraden nog eens
hier te komen. Va1 verra '"ken nan
De Tien zijn de oude tien niet meer.
De Court Onderwater is plots heenge
gaan uit zijn jonge, mooie leven, a<n-
deeren violen door contracten uit,
z1foTknJe ouden „ie.I Onderzoekingstocht
meer zijn, dat is omdat enkelen zoo-j rvri Qifrnatra
veel beter zijn geworden, ik denk aan.
Snoeck, maar vooral aan Van Beever.
Deze laatste heeft iets fijns en iets' Prof, dr. Volz én (Ie heer P. Otto,
éigens gekregen, de eerste heeft tb:die den 2len Mei te Medan terugge-
studie in de- St. Bavo goed gedaan, keerd zijn van hun tocht door de
Zijn grootste doek was al op Arti Pak-Pak landen, hebben aan een mei
en doet nu beter dan daar. Door de dewerker van de Sumatra Post eienige
schoonlieid van het St. Bavo-interieur -mededeelingen gedaan over hun be-
(behalve zijn verguld chocolade-kleu-langwekkende reis.
rig orgel natuurlijk, dat geheel uitProf. Volz vertrok den 21en Maart
den toon valt) worden we hier een van Medan uit naar de Karo-Hoog-
schilder rijker, want Jacques Snoeck vlakte door den Soemboo Ikanpas, en
komt in den Aerdenhout wonen.Leeft o]doening gehad, den Sina-
boeng te bestijgen, waar tot nog toe
geen enkel Europeaan in geslaagd
was. Van Soekanaloe uit, vanwaar
de geleorde op 27 Maart vertrok,
duurde de tocht naar boven onge
veer 5 uren, natuurlijk langs eenon-
gebaanden weg. Boven werd over
nacht en een wandeling rondom den
top ondernomen. De professor kon
daarbij constateeren, dat de hoogte
van den berg, die als 2417 M. wordt
aangegeven, ongeveer juist is ge
schat. De Sinaboeng bevat een dub
belen krater, de noordelijke heefteen
- doorsnee van ongeveer 1/3 K.M.. de
zuidelijke van 1/4 K.M. Do noordelij
ke is dood, de zuidelijke werkt zwak,
doch is niet geopend. Van den top
had prof. Volz een prachtig uitzicht,
dat reikte tot het meer van Singkol.
Noordelijk van den Sinaboeng,
dicht bij kampong Koeta Radja is
een idyUiscn meer gelegen, ter hoog.
te van 1400 a 1500 M., dat als aange
wezen schijnt voor een sanatorium
en van Bandar Baroe uit in ec-n flin-
ken dagmarsch te bereiken zou zijn.
Na do bestijging van den Sina_
boeng maakte prof. Volz een tocht
doorliet zuidelijke en 'westelijke
deel der Karo-IIoogvlakte. dat on
vruchtbaar en zwak bewoond is, in
tegenstelling met het noordel ijk deel.
Vervolgens keerde hij te KabnnDja-
hé terug, waar hij op 8 April rien
heer Otto ontmoette die inmiddels
Bandar Baroe had opgemeten geza
menlijk toog men nu westelijk naar
Kwala bij do Alas-landen, waar lui
tenant van Reenen met zijn colonne
van 41 bajonetten zich bij de weten
schappelijke expeditie a.ls dekking
aansloot. En zoo ging het naar de
Pak-Pak-landen. Over Kedoepen
kwam men in het eigenlijk gebied
der Paik-Paks in den Pcgagang Een
groote moeilijkheid wachtte iiu de
overtocht van de Laoe lïreen. de
grootste divier van dit gebied. Deze
rivier vormt een groote hindernis
oor liet verkeer, daar zij een bui
tengewoon diepe bedding heeft.
Het ging nu over Kota Delang,
Tam bah an. Tandoek Taudoek, naar
Boeioe Üoeri, vandaar trok men het
gebied der Kepas-Battakers binnen.
Bestond het Pegagang land meest uit
oerwoud, afgewisseld door kampongs
en iadangs, het Kepas-gebied vormde
een hoogvlakte in den geest derKaro-
Hoogvlakte, welke boven opvallend
effen bleek. De grens tusschen deze
beide dèelen der Pak-Pak-landen
wordt door de straks genoemde Laoe
Hrnoen gevormd. Het Kepas-gebied
is van het westelijk gelegen Sim Sini-
gebiod gescheiden door een in ver
scheidene ketenen opgelost gebergte
van oudo lei. dat als een der voort
zettingen van het Barisan-gebergte
te beschouwen is.
De expeditie had nu te lijden van
tegenstand der bevolking; het mili
taire geleide kreeg gewonden, dietc
.Moeara Batoe Batoe afgeleverd moes-
ten wordendaarna keerde men te-
mg.
Prof. Volz maakte met de zijnen
nu verder den tocht over Kota Nang-
ka in oostelijk Sim-Sim en kwam
door een zeer geniakkelijken paswe-
der in het Kepas-lanö, waar achter
eenvolgens de kampongs Panji Ba-
kaoe en Basoeroen worden bezocht.
Men had toen weder den zwaren
overtocht over de Laoe Hrnoen te
maken, waarna men op 15 Mei te
Kota Oesan in den Pegagang aan-
Een Zaterdagavondpraajte.
Ik ben er me tot in 't -diepst van
mijn ziel, aangenomen dat idie diep
is, van bewust, dat een politie-agent
onmogelijk de volmaaktheid kan zijn.
Vooral niet een politieagent in Haar
lem, die wegens een min of meer
onnaspeurbare reden geen tijd heeft
aan zijn vele en veelzijdige plichten
te gewennen, omdat hij vóór hij zoo
ver is, weer een ander baantje heeft
gezocht, hetgeen afgeleid kan wor
den uit de voortdurende vacatures,
die in 'het corps heerschende zijn.
Dezer dagen waren er, naar ik ge
hoord heb, weer negen open plaat
sen, ongetwijfeld tot vreugde en
voordeel van den medicus, die ze
lichamelijk onderzoeken moet en
voor rekening der gemeente met drie
gulden per keuring wordt beloond.
Maar zelfs wanneer er niet zoo'n
gezeLlige afwisseling in het corps
agenten heerschte, dan zou ik nóg
niet eischen, dat dp maatstaf der
volmaaktheid bij deze ambtenaren
werd aangelegd. Want wat wordt er
al niet van hen gevergd? Beleefd
heid, vriendelijkheid, welwillendheid,
op zijn tijd gestrengheid, op een an
deren tijd meegaandheid, op weer
een anderen tijd gematigdheid, een
en ander naar 's mans eigen beoor
deeling toe te passen, maar onder
voorbehoud, -dat hij later een repri
mande krijgt, als hij toevallig ergens
gestrengheid lieeft gebruikt, waar
'het juist zachtheid moest wezen, of
omgekeerd.
Verder onderdanigheid, tegenover
zijn superieuren, waardigheid tegen
over het publiek, nauwgezetheid, op
lettendheid, ook niet weinig geleerd
heid, daar hij van de meest uiteen-
loopende wetten en verordeningen op
de hoogte wezen moet. En ten slotte
de algemeene eigenschapgeschikt
heid, die niet te omschrijven en niet
te leeren is. Het moet wat men noemt
een heidensch werk zijn, om het in
of buiten Haarlem met al die „heid"-
enen klaar te spelen.
Maar want de lezer begrijpt, dat
er op al die voor den politieagent
verlichtende beschouwingen een
maar moet volgen ik heb toch deze
week verbaasd gestaan over de op
vatting, die een wachthebbend agent
had van zijn plicht. De man stond op
wacht op de Groote Markt, had dus
mee te zorgen voor handhaving van
de orde bij het vertoonen van de
verkiezingslichtbeelden. Daar riep
een vader zijn assistentie in, een va
der die in begrijpelijken toorn ont
stoken was op een individu, dat zijn
zoontje had willen aanranden en
verzocht hem den kerel die op ie
Markt rondzwierf, te arresteeren.
De agentneen, voor ik het o
vertellen ga, moet ik u eerst waar-
-chuwen, dat het iets bijzonder on
waarschijnlijks wezen zal. Zóo on
waarschijnlijk, dat ge allicht zoudt
vragenis Fidelio niet een klein
beetje aan 't jokken? Welnu, ik ver
zeker u, dat mijn zegsman een be
trouwbaar man is, dat Lij bereid zal
worden gevonden hetzelfde verhaal
ook aan anderen te doen.
Nu dan, de agent zei, dat hij niet
wist of hij wel weg mocht en
het even aan zijn superieur zou
gaan vragen. Daar in dien tusschen-
tijd de kerel zou kunnen vluchten,
verzocht de agent den vader om op
hem te passen. Alzoo geschiedde.
De agent sneed de Groote Markt nu
op om advies te gaan -halen bij zijn
meerderen, de vader min of meer
de plaats van den politieman vervul
lende hield den aanrander in 't
oog, totdat gebeurde, wat onvermij
delijk gebeuren moestde kerel be
greep dat het om hem te doen was en
ging er van door. Een drijfjacht
volgde, totdat de vader met een hel
per en een agent en zoowaar ook
met den agent van de Groote Markt,
wiens fijne neus hem klaarblijkelijk
op het spoor had gebracht, den kerel
te pakken kreeg in de Jacobijne-
straat.
Nu vraag ik, beleefd maar drin
gend, aan wien het aangaat
Kende die agent zijn dienst nog
niet? Wist hij nog niet, of hij in dat
geval al dan niet zijn post mocht
verlaten. Was hij, om zoo te zeggen
aan dit punt van zijn instructie nog
niet toe?
Dan had men hem een dergelijke
verantwoordelijke post op een druk
plein, waar een verkiezingsmanifes
tatie gehouden wordt, niet mogen
toevertrouwen.
Of kende de man zijn dienst wel
en is het voorschrift, dat hij in be
langrijke aangelegenheden eerst nog
even advies bij zijn chef moet gaan
vragen, of hij wel weg mag?
In da.t geval zal het noodig zijn
aan verdachte personen te verzoeken,
zich voortaan zoo dicht mogelijk bij
de Smedestraat te blijven ophouden.
Want neem eens aan, dat dit too-
neoltje ware afgespeeld niet op de
Groote Markt, maar op het Frans
Halsplein, stel u eens voor, dat de
verdachte kerel- den kant van Schoten
was opgegaan, hoe lang had het dan
wel kunnen duren vóórdat de agent
met de begeerde permissie terug was
en tot hoever had hij zijn man ach
terna moeten draven
Misschien liepen schelm, vader en
agent op dit oogenblik nog!
We leven op dit oogenblik in den
tijd van de nabetrachtingen op de
verkiezing, idie gelukkig lang zoo hef
tig van toon niet zijii als de voorbe
reiding voor de verkiezing is. De heer
Hilbrander klaagt erover dat het
stembureau Beeksteeg tusschen 12 en j
1 uur met kiezers overpropt is, meest
arbeiders van de Centrale Werk- j
plaats, die dan allen te zamen komen j
opzetten. Daar kan het stembureau
weinig aan doen, de kiezers nog veel i
minder, maar naar ik gehoord heb
zou er al veel gewonnen zijn, wan
neer er wat meer orde in den kie-
kersstroom kon worden gebracht. En j
ik denk natuurlijk weer aan de po-
1 itie, dat eeuwige lastdier, wanneer
we (zie hiervoor) alles en nog wat
opdragen, zonder er aan te denken,
dat zij er wel eens onder bezwijken
kan. Mag de in het lokaal, wacht
hebbende politieagent de kiezers or-
ganiseeren? Niet in partijen, wel te
verstaan, maar in rijenAfdoende
is dat wellicht niet, maar 't kan mis- j
schien iets er toe bijdragen om de
menschen vlugger te helpen. Voor
menschen, die anderhalf uur rust
hebben en in dien tijd nog naar huis
heen en weer loopen en eten moe-
ten, is het allerverdrietigst dat ze
i uit en ter na in een stembureau op
j hun beurt moeten staan wachten
Maar van verkiezingen gesproken,
wat is het toch een rust, nu ze ach
ter den rug zijn. Groote oogen. groo-
j tc monden zijn weer tot normale ver
houdingen teruggebrachtdikke
woorden hoor je niet nicer. En hoe i
minder we nu over wat die gezeid
en wat die gedaan lieeft nahetrach-1
i ten, des te beter is het. Alleen wou
ik wel iets zeggen, over de naro hou
ding, die sommigen, gelukkig geen
volwassenen, tegenover Mr. Frans
van Lennep hebben aangenomen.
Toen al bekend was, dat de herstem
ming in zijn nadeel uitviel, zag men
hem op de Groote Markt loopen. In-
plaats van hem met rust te laten,
zooals paste, .ging men hem onder
geroep achterna. Naar ik hoor waren
het alleen maar opgeschoten jongens
en kinderen, maar toch pleit het ge
val niet voor fijn gevoel. Niet ten
onrechte zei ik meen Multatuli, dat
een mcnsch wel, maar een menschen-
menigte gé-n hart heeft I
En nu gaan we zoo waar nog weer
aan de kiezerij. In den beginne leek
het zoo, of de Raadsverkiezing geheel
zonder strijd zou eindigen en dat we
het merkwaardige geval zouden zien
van elf Raadsleden, die zonder stem
ming bij enkele candidaatstelling
gekozen zouden zijn verklaard. Wel
iswaar hadden de R. K. Kiesvereeni-
ging, Burgerplicht en de S. D. A. P.
de heeren Modoo en Schram niet
gesteld, maar dezen waren door de
Liberale Unie weer onder hare can-
didaten opgenomen. Uit deze gebeur
tenis blijkt zonneklaar, dat de S- D.
A. P. den heer Modoo, die indertijd
voor hot lidmaatschap bedankte,
zelfs niet meer als sociaal-democraat
erkent. Merkwaardiger nog dan dit
is, dat zij den heer Groot wel candi-
deerde, die als vrije socialist van do
S. D. A. P. niet weten wil. En het
allermerkwaardigste is, dat op deze
manier de heer Schram, van wien
het een maand of wat geleden scheen,
dat zijn zetel het meest van allen in
gevaar was, nu groote kans heeft er
ongehinderd in te komen, omdat do
R. K. kiesvereeniging en Burger
plicht geen tegencanöidaat gesteld
hebben. Het is met deze constellatie
geen wonder, dat de candidateu, die
door de antirevolutionaire en door de
Protestantse he kiesvereeniging voor
een caudidatuur waren aangezocht,
daarin volstrekt geen zin hadden. De
kansen zouden minimaal zijn ge
weest.
Zullen de sociaal-democratische
candidaten die wel gesteld zijn, méér
succes hebben? Do'tijd, of liever de
stembus, zal het leeren. Blijft het zoo
warm als vandaag, dan kunnen we
zeggen dat het de volkswil is, dat
we zullen smelten. Wij, dat wil zeg
gen de kiezers en de leden van 't
stembureau en do ambtenaren op 't
stadhuis, die al die duizende kaarten
weer moeten klaar maken, plus de
stembriefjes en do lieele rompslomp
van een verkiezing.
En het eenige, dat dan een voor
deel is, zal wezen dat het den leden
van 't stembureau niet zal hinderen,
wanneer de koffie koud wordt, zoo
als regelmatig gebeurt omdat de kof
fie en de broodjes juist gebracht ple
gen te worden tegen twaalf uur, juist
op het oogenblik, dat de stroom van
kiezers staat los te breken, zoodat
j liet stembureau eerst na één uur den
inwendigen mensch tevreden stellen
j kan.
I Daar kan de techniek vandekies-
wet niets aan doen, want die spreekt
van koffie en broodjes nietMaar
zou de firma Gebroeders Brinkniann
er geen verandering in kunnen bren-
gen
Uit naam van alle stemopnemers
smeek ik u, o Brinkniann. zorg dat
we voortaan uiterlijk hal f twaalf
koffie en brood in ons bezit hebben I
