NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang;
No. 6752
be.faiye op Zon- cis FessiLagen.
DINSDAG 4 JULI 1905
S DAGBLAD
A !8 3 N N E M E N T E 'N
i»3* DÏRJE MAANDEN?
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
1.30
gemeente)
Franco per post door Nederland
Afzonderlijke nummers
Geïllustreerd Zondagsblad,, vöjï Haarlem
de omstreken en franco per post
Uitgave der Vennootschap Lourens Cosier, Directeur J. C. PEEREBOOM,
1.65
0.02
0.37)2
0.45
AD VERTENTIËN:
Var. 2—5 v egels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
!3ter^ommunaal Telefoonnummer der Redactie 800 en der Administratie 724
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 8. Telefoonnummer 122.
'Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor kei Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Eirangère G L. DAUBE Co., JOHN F, JONES, Succ., Parijs3Ib!s Faubourg Montmartre.
AGENDA
Dinsdag 4 Juli.
Statenzaal Vergadering van de Pro
vinciale Staten van Noord-Holland.
Groote KerkOrgelbespeling, 13 u.
Terrein GasfabriekCircus Oscar
CarréGala-openings-voorstelling,
8 uur.
OM ON5 HEEN.
KR AN K ZINNIG EN VERPLEGING
IN NOORD-HOLLAND.
was het aantal verpleegden 1379, op ste jaar (naderhand verminderen de
31 Dec. 1904 was het 1378. Alleen in cijfers natuurlijk door de aflossing)
de maand December moest 'door den negentigduizend gulden, die in den
Directeur afwijzend worden beschikt j vorm van opcenten voor de provincie
op twintig aanvragen, omdat er geen op het personeel en de belasting op
plaats meer was. j gebouwde en ongebouwde eigendom-
Er is dan ook, zooals men weet, men moet worden opgebracht.
twee jaar geleden door Provinciale Dat de financieele vraag in deze
Staten tot den bouw van een nieuw pas de tweede plaats inneemt, spreekt
gesticht te Castricum besloten en een wel van zelf. Behoorlijke verpleging
deel van de gebouwen staat al over- van de ongelukkige krank- en zwak-
eind. Over twee jaar moet het in zinnigen moet hoofdzaak blijven.
gebruik worden genomen en op den Maar zeker is het, dat deze ons inde
dag van de inwijding zal toekomst op zware lasten brengen
,het al geheel vol zijn. Er is, zal. Men kan uit het bovenstaande
j zooals uit het opgaaf je van Deeem- zien waarom.
oi ber blijkt, zooveel gebrek aan ruimte J. C. P.
I in Meerenberg, dat de zeshonderdg
Een dag
Jaarverslag
krankzinnigengesticht Meerenberg is önmiSdellïjk "ziYen Sta Tn'geno"- i
weer verschenen, dezen keer uitge-men.
bracht door den nieuwen directeur, j Met andere woorden: de Provincie De c0.rresP011den' 7»° d® Matin ?P
vL"*ahof'^rovinciïl [>'aat9en> die ^ticht van cas Buitenlaiidsch Overzicht
van net provinciaal tncum oplevert, zoodra het geopend
w- j)E OORLOG
C. van \V alsem, die na kor-kan dan onmiddellijk aan plannen Go)Sj™aIingMandsi0<nla
Dr. G
t™h m1 Ce" pr°'es;;°':aa). te H>ldel11 voor den bouw van een derde gesticht lk ben de stellingen van het leger
te nebben vervuld, tot zijn oude le- beginnen j weer eens rondgeweest. In weemü
venstaak is teruggekeerd, ditmaal als bedenkpliike zaak om van de vredesonderhandelingen wordt
leider van het uitgebreide gesticht, 1g het krijgsbedrijf voortgezet 'en de
waarvan hij vroeger jarenlang eenreae*len- vooreerst stemt net versterkingen die steeds aankomen,
der medici is geweest. j treurig, dat in een provincie van ons WOrden naar de verschillende posi-
Aangename lectuur is dit relaas gedichten met ruuttte voor tien gezonden. Allen zijn echter be-
DatuurJijk niet Er is zelfs meerma- patiënten, binnen korten tijd met lcend met de onderhandelingen. De
len en mii dunkt te recht o-Avraa^fl eens meer voldoende zullen zijn. Ik legercourant, die er melding van
tfh" wl noodig ItadfS! ha» gevraagd of hot percenta- aan de soldaten rond-
I schiedenis van Meerenberg zoo nib m^daUoStai da inlichtingendienst zijn
roerig wordt beschreven, als hier het toenemende as, ma.ar dat schijnt werk cloet_ ,s de afstantussclien de
\eval is. Het is natuurlijk nuttig en A00 mat alin/ De zaak is, dat de twee jegers groot genoeg om het ge
zond, dat er in 't openbaar verslag K^heliLsvet'pk'gnig in het algemeen vaar te vermijden, dat verkenningen
wordt uitgebracht, al ware het maar' ™.er,. 111 ,zwang Vl)' 'f ontaarden. Een veld.
alleen om aan de zeer moeilijke po-'wmtlS ',aar »eled<!d bestond erbij slag zal alleen nog worden geleverd
Sitie van een krankzinnigengesticht ee? gr0°' deel van 'd<! "^chen w„Xn beslist met eens kan
tegenover het publiek steun te geven zek!re. weorzm voor gasthuizen z.e- «o.den.
foor volledige openbaarheid van de k<™bmzen en krankzinnigengestich- Klinken deze berichten dus eeniga
Ifijze, waarop de verpleging er ge- ten' Voor zoover dat een vooroordeel z.ns geruststellendgeenszins is dit
on wordt nno-Avn? was, is het nu vendwenen en de groote nog het geval met de tegenstrijdige
ry-.).1 jj,verbéteringen in de gestichtsverple- tijdingen, die uit Odessa komen. Vol
ging hebben het overige gedaan. Door p,ei?s e.nkele telegrammen zou de
Pnlhml-m rra po mtii I o.av,4 la \KKo,i ua!
vijze, waarop de verpleging er ge-
jèhiëdt en wordt opgevat
ZelfS huiselijke bijzonderheden,
:ooals de mutatiën, jubilea, bel an- ""van' "*de"ma^t^annii Potemkin gecapituleerd hebben; vol
den en reglementen van het personeel f ma,atschappi] de laatste telegrammen daaren-
-- - hpPT1 VPrtrm,WPn WP n" ,n tegen drijft de Potimkin met haar
tunuen
dit verband beschouwd,
heen vertrouwen we nu in ernstige
iunne beteekenis hebben. Maar wat S6vaJ>en graag onze zieken aan di® muitinde 'bemanning nog steeds rond
nen in een openbaar verslag te '"richtingen toe. Zoo is het oek met tot groote vrees der bevolking.
fcii^'eXn^ .enHr?edïïchS3e^e|SimaS?^e
tl met dfe van' de lee,tiid' die ««evaarlijk taank- ih'st overzicht geven va, het gc-
Jerzoek van lichamen na den doodwa»n <m hj hun familie zelf 0p Juni vertrakken van gebas.
~s mij en velen anderen tot dusver en ^verP eogd- Wie van ons topoi naar Odessa het pantserschip
iltrj^l een raadsel gebleven. In dit herinn^ert z^ niet^uit zijn jeugdjzul- Georgy Pobjedonossef, de Dvednadsat
(la? kunnen ze alleen ongezonde ke. droevige figuren, die zelden of Apostolof, één kruiser, de torpedover-
ieuw««">rïwheLd onwekken in een 00lt kvvaad deden, maar waarvoor nieler Kasarski en een aantal torpe-
en^slmndfg tiidscHrift zouden m we als kinderen toch een soort van dobooten onder bevel van admiraal
eei beter paFsen. 01 do bestaande
ïjze van doen het medisch beroeps- j M,tfl axen i Een tweede afdeeling. bestaande
eheim wel altijd ongeschonden laat, Dat komt nu veel minder voor. Nu uit de linieschepen Rostislaff en Si-
een tweede vraag. Wanneer we in eenmaal de gestichtsverpleging bij nope volgde den 29sten onder bevel
e statistiek der secties, opgaaf van ons volk is ingeburgerd, wil het zijn van admiraal Krieger.
ei geslacht, den leeftijd, het beroep krankzinnigen ook de best denkbare Aangekomen op de reede van Odes.
den duur der krankzinnigheid van verpleging verschaffen. Sommigen k®vaU ^4?V.raalt Krieger, de Po-
e patiënten aantreffen, dan is t vol- j «en daarin ook wel een verslapping Hdth ^Ld lmddeH"wij
rekt niet onmogelijk, dat deze en van den familieband in het gezin, verzoeken den opperbevelhebber aan
ene daarin bepaalde personen her- dat er vroeger een eer in stelde den boord te komen". Eindelijk voer de
ent. j ongelukkigen vader of broer, de Potemkin, klaar voor het gevecht,
Met bescheidenheid deze opmerkin- 'rampzalige moeder, zuster of tante j met vollen stoom voorbij het geheele
en in overweging gevende, voeg ik zelf te verplegen en nu maar al te eskader. Het schip kwam zoo dicht
dadelijk bii, dat ze allerminst de bereidwillig den verplegingslast «an voorbij, dat men den bevelhebber
fcdoeling hebben daarmee een ver- anderen afstaat. totlSSl? nrarenbaaM
ijt te maken aan Dr. Van Walsem, Zoodoende is de krankzinnigen- ren zalfs aan bogr[1 ongcvaer 3opcr.
ie bij het samensteUen van zijnverpleging mm of meer ook een fi- SCnen in burgerkleeding te hebben
>rsla.g eenvoudig de traditie heeftnancieel vraagstuk geworden. Naar gezien. Admiraal Krieger liet het sig.
avolgd- Sedert jaren is het verslag de mo<derne begrippen ingericht is'
zoo uitvoerigen vorm verschenen. ze bijzonder kostbaar. Het nieuwe ge-
Is er dus in dit opzicht geen ver-sticht te Castricum kost aan bouwen
idering, ook in een ander opzichten inrichten anderhalf millioen gul-
eef op Meerenberg de toestand zoo- j den, dat is dus f 2500.per patient.
Is die was. Het gesticht is en blijftRekenen wij hiervan zes procent voor
jortdurend volop 1 Januari 1904 rente en aflossing, dan kost het eer-
naai geven: Wij gaan naar Seba,s-
topol". De Potemkin antwoordde
„Wij blijven hier".
Na ontvangen bevel- antwoordde de
commandant Goezewitsj van de
Georgy Pobjedonoseff, dat de machi
nes defect waren. Op het herhaald
bevel „Wij varen naar Sebastopol".
antwoordde ook de Pobjedonosef
„Wij blijven hier". Het pantserschip
ging naast de Potemkin liggen en
eindelijk heesch de Pobjedonoseff het
signaal„Wij wenschen dat de offi
cieren aan land gaan". Dit was het
laatste signaal, dat het eskader bij
zijn vertrek naar Sebastopol zag.
Een telegram van 2 Juli uit Sebas
topol voegt hieraan nog toe
Het eskader keerde gisteren terug,
zonder de oorlogsschepen George
Pobjedonossef. Weita en een torpedo,
boot. Onmiddellijk na aankomst werd
aan boord van het admiraalschip
Rotislaf onder voorzitterschap van
vice-admiraal Krieger een bespreking
gehouden, waarop het stopzetten der
scheepsmachines volgde.
Den officieren en matrozen, die er
om verzochten, werd verlof gegeven
aan wal te gaan. Gisteren is bevel
gegeven aan die matrozen, welke re
servisten zijn van de lichtingen van
18861899 een verlof voor twee maan
den te geven.
Het pantserschip Katharina II, dat
tot het oefeningseskader behoort en
zich op de reede van Sebastopol be
vond, is ontwapend. De stad is rus
tig."
Een ander telegram uit Sebastopol
meldt, dat volgens een bericht van
het eskader, doodde de bemanning
van de Potemkin op den weg van
Tender naar Odessa op 28 Juni alle
officieren op vijf na, meestal werk
tuigkundige ingenieurs. Aan boord
van de Potemkin bevonden zich 300
fabrieksarbeiders. Gedurende de troe
belen in de haven voer de Potemkin
naar Otsjakof om provisies te halen.
Uit Odessa wordt nog geseind van
Zondag
De Pjebodonos9ef was hedennamid-
dag nog hier, de Potemkin zeilde
Zaterdagavond in de richting van Ru-
menië. Zaterdagavond begon het
eerstgenoemde pantserschip ondier-
handelingen met de autoriteiten.
Daaruit bleek het volgende
Teen het schip Odessa naderde
werden alle officieren fe Dofinoff
aan wal gezet. Na de aankomst te
Odessa bad het schip zich aangeslo
ten bij de Poteankin, nadat echter on-
eenigheden waxen voorgekomen,
eischte een deel der bemanning dat
men tot het eskader terug zou kee-
ren.
Deze partij werd hoe langer hoe
talrijker en zoo besloot men eindelijk
in onderhandeling te treden met de
plaatselijke autoriteiten. De beman
ning stemde gisteren er in toe, de
Russische vlag weder op de Pobje
donoseff geheschen zou worden.
(Zondagmorgen leverde zij de sluit
stukken van de kanonnen in, ze wei
gerde echter te landen, maar stelde
voor de officieren weder aan boord
terug te roepen en verklaarde zich
bereid alsdan hunne bevelen te ge
hoorzamen. De Pobjedonoseff ligt tot
nu tot in de binnenste quarantaine-
haven. De Potemkin stak Zaterdag-
avnd in zee en stuurde in de rich
ting van de Rumeensche kust.
Heden verschenen weder couranten
in de stad. maar er heerscht nog
steeds groote opgewondenheid. De
prefect beval sluiting van het Ivrion-.
hötel, uit welks vensters gevuurd
was.
Een bericht uit Koestendji meldt,
dat de Kniaz Potemkin en de torpe
doboot no. 267 voor de haven aldaar
het anker lieten vallen. Een ander
stoomschip aan den horizon schijnt
ze te bespieden."
Uit deze berichten blijkt o. i. maar
al te wèl, dat van het zich overgeven
door de muiters aan admiraal Krie-
ger zooals vroegere berichten ver-1
meldden nog geenszins sprake is.
i Van verschillende andere plaatsen
komen eveneens berichten over ern-
stige troebelen. Ook te "Petersburg
begint het weer onrustig te worden
Met de mobilisatie gaat het slecht
De werklui moeten 's nachts opge-
spoord. door sterke afdeelingen müi-
j tairen weggebracht, en in afgezon-
j derde lokalen bewaakt worden. Over
al ziet men jammerlijke tooneelen.
De
TOESTAND IN RUSLAND
trekt nu in 't bijzonder de aandacht
van de Fransche pers. Zij beoordeelt,
naar aanleiding van de hernieuwde
onlusten, hen toestand daar te lande
niet zachtzinnig.
DE TEMPS
stelt den sleurgeest, de onverschillig-
heid en het bureaucratisane waarvan
j de leider? der Russische maatschap-
pij doordrongen zijn, voor het uit-
breken dezer onlusten verantwoorde.
lijk. Wel worden zij door de herhaal-
de slagen die het land treffen, uit
den dommel opgeschrikt, en eindelijk
i zoeken zij naar geneesmiddelen.
Maar de bureaucratie blijkt an acht e-
loos te zijn, uit eigen kracht zich tot
iets beters te verheffen, en zij staat
voor de keus, hot land over te laten
j aan de anarchie, of de vertegen-
woordigers der natie ter medewerking
en contróle op te roepen.
j HET JOURNAL DES DéBATS
I schrijftMan mag hopen, dat de
voorvallen to Odessa eindelijk de Rus-
sische regeering de oogon openen, of
liever, dat zij een eind maken aan
de besluiteloosheid die de regeering
aan den dag legt. zoowel binnens
lands als in liet Verre Oosten. Zij is
er niet in geslaagd, den oorlog te ver-
mijden, heeft hem niet behoorlijk
j kunnen voeren, en weet ham. nu niet
j te eindigen. Zij heeft ook de kunst
j niet verstaan, zooveel vastheid van
i wil aan den dag te leggen, dat zij den
I tegenwoordigen toestand kan belieer-
schen. en dat is des te bedenkelijker,
omdat het gevaar niet alleen bestaat
in een revolutie met een eenvoudige
j wisseling van het bewind, maar in
een algemeene anarchie. Rusland s
j vrienden kunnen slechts den wensch
koesteren, dat de muiterij te Odessa
j den Tsaar en zijn omgeving nog tot
j andere besluiten brengt dan tot de
I noodzakelijke onverwijlde repressie-
1 maatregelen.
en Japansche regeeringen hem had-
den medegedeeld, dat de benoemd*
j gevolmachtigden zoo spoedig moge.
i lijk na 1 Augustus bijeen zullen ko
men. De vertegenwoordigers van bei-
i de mogendheden hebben van hunne
regeeringen volledige bevoegdheid
ontvangen tot onderhandelingen en
tot het sluiten van een vredesver-
drag.
j De vertegenwoordigers van Rua-
j land zullen zijn de heeren Moerawief
en Von Rosen, die van Japan demi-
nister van buitenlandsche zaken Ko-
moera en de gezant te Washington
Tahahira; de mogelijkheid is niet
buitengesloten dat beide landen nog
eenige vertegenwoordigers aan do
benoemden zullen toevoegen.
Stadsnieuws
De Petit Parisian en de Figaro zien
den toestand in Rusland donker in.
en zijn wel geneigd het oproer te
Odessa, de gebeurtenissen te Libau en
te Kroonstad, te beschouwen als het
begin van het einde.
Aangaande
DE MAROKKAANSCHE QUAESTIE
wordt gemeld, dat minister Rouvier
aan prins Radolin een zoogenaamde
mondelinge nota heeft overhandigd,
inhoudende aanvaarding door Frank
rijk van het voorstel van den Sultan
van Marokko en dus van het prin
ciep der conferentie. Men is tevens
overeengekomen, dat proces-verbaal
zal worden opgemaakt van datgene,
waarover partijen het reeds vroeger
eens waren. zooals bijv. de bevoor
rechte positie van Frankrijk. De
eisch van een voorloopig accoord in
eigenlijken zin is dus verlaten. In
Duitsche kringen is men z#5r vol
daan.
De WB
VREDESONDERHANDELINGEN
schijnen nu inderdaad te vorderen.
President Roosevelt gaf machtiging
tot bekendmaking, dat- de Russische
PROVINCIALE STATEN VAN
NOORD-HOLLAND.
Gedeputeerde Staten stellen voor
nog de volgende subsidies te ver
leunen
Aan do Afdeeling Weesp van den
Ned. R. K. Volksbond ten behoeve
harer teekenschool voor anubachtslie.
den voor het jaar 1906, f 50.
Aan de- Afdeeling Amsterdam van
het Werklieden Verbond ..Patrimo
nium" ten behoeve harer vak teeken
school voor het jaar 1904, (1600, voor
1905, 1100 en voor 1906 eveneens
ƒ1100.
j Aan de Haarlemsche Huishoud-en
j Industrieschool voor do jaren 1906,
1907 en 1908, ƒ1400 'sjaars.
Voorgesteld wordt om de aanvrage;
van subsidie voor den motordienst
j Kolhorn—Sc ha gen af te wijzen,
j De wijziging der Provinciale wet
heeft eenige wijzigingen gebracht in
j de provinciale begrooting dienst 1906.
Zoo stellen Ged. Staten voor een
j verordening vast te stellen, regelen-
de de presentiegelden voor de loeien
der Staten en de vergoeding vanreig-
en verblijfkosten voor dezen. Volgens
deze verordening genieten de leden
j der Staten voor eiken dag. waaropzij
een vergadering der Staten bijwonen
een presentiegeld van ƒ6. Bovendien
vergoeding van reiskosten berekend
naar de 1ste klasse. Voor conrmissie-
vergaderingen ontvangen zij een ver-
goeding van reis- en verblijfkosten
overeenkomstig de ïecten der Gedepu
teerde Staten.
Een regeling van -de jaarwedden
van Gedeputeerde Staten. Deze zijn
bepaald op '2000. waarvan ieder lid
de helft geniet als vast inkomen, ter
wijl de andere helft tusschen de le
den als presentiegeld wordt verdeeld.
Een regeling der jaarwedde van den
griffier der Staten, die bepaald wordt
op ƒ4500 met verhoogingen tot ƒ5500,
terwijl de tegenwoordige titularis het
maximum zal genieten.
Een verordening regelende de be
zoldiging van ambtenaren en bedien,
den bij de Provinciale Griffie. Vol
gens deze verordening geniet de
hoofdcommies een salaris van ƒ2500-
ƒ4000, de commissie 2000—2500, de
adjunct-commies 1ste klasse ƒ1600—
ƒ2000, de adjunct-commies 2de klasse
ƒ1200—1600, eerste-klerk ƒ800—ƒ1200
tweede klerk 500—800. boden 700—
f 900, concierge-bode 700050, vaste
knecht ƒ400—ƒ650.
Een verordening regelende de ver
goeding voor reis- en verblijfkosten
voor de leden van Ged. Staten, grif-
fiér en de ambtenaren en bedienden
bij de provinciale griffie. De vergoe
ding voor verblijfkosten voor leden
der Ged. Staten en den griffier is 8
per dag. Voor de hoofdcommiezen,
commiezen, adjunct-commiezen ƒ6.
Voor de klerken 4.50 en voor de bo-
Feuilleton.
)E DUBBELGANGER,
door
KATHER. CECIL THURSTONE.
21)
Toen zij naar hen toekwam, trok
Taide zijn arm uit dien van zijn
lotgezel, om'haar de hand toe te
unnen steken.
Daar komt mijn petekind fran,
iide hij. Ik wensch wat dikwijls dat
t dat voorvoegsel er af kon laten,
hilcote.
IIDeze laatste woorden zeide hij half
uisterend, want zij had hen haast
?reikt. en haar vriendelijken glim-
ich beantwoordend, vervolgde hij
ar dop
t— Wat! Wil je in Januari hetTer-
s in den tuin van 'i Paradijs gaan
èranderen Dat mogen we niet toe-
ja an.
[Eve lachte.
Daar moet u lady Sarah over
èstraffen, antwoordde zij. Ik heb bij
aar geluncht, en daarna nam zij
ie mee, 'k behoef u wel niet te
Pggen. dat ik niet noodig had te
ragen, waarheen
Zij lachten alle twee, en ietwat
weifelend lachte Loder mede. Hij
moest nog opmerken, dat de innige
liefde en toewijding van Fraide en
zijn vrouw het onderwerp was van
menigen onschuldigen scherts in hun
intiemen kring.
Toen Eve rem hoorde lachen, wend-
do zij zich tot hem.
Ik hoop, dat ik je niet van je
nachtrust beroofd heb gisterenavond,
zeide zij. Ik snapte den leeuw in zijn
hol, vervolgde zij op vroolijken toon
tot Fraide, en drong er met onver-
saagden moed in door. Ik geloof, dat
we wel tot twee uur hebben zitten
praten.
Opnieuw zag Loder, hoe haar blik
zich weer snel van hem op Fraide
richtte. Daardoor werd zijn zelfbe
wustzijn gesterkt.
Ik heb een uitstekende nachtrust
gehad, zeide hij. Zie ik er uit, alsof
ik niet had geslapen
Langzaam en eenigszins aarzelend
wendde Eve haar blik weer naar hem
toe.
Neen. zeide zij. met eenige ver
rassing). liet eerste oprechte ge
voel. dacht Loder, dat voor hem bij
haar opkwam. Noenik geloof
niet. dat je er in jaren zoo goed uit
hebt gezien als vandaag.
Zij had iets bijzonder innemends,
toen zij dit zeide. Het trof hem dat
de kleur van haar haar en oogen bij
daglicht nog mooier waren en tegen
den donkeren steenen achtergrond en
de sombere rivier zoo heerlijk uit
kwamen.
Fraide glimlachte liefdevol tegen
haar en keek toen naar Loder.
Chilcote heeft een nieuw stel ze
nuwen gekregen. Eve, zei-de hij rus
tig, en ik geloof, dat ik een nieuwen
wapendrager heb verworven. Maar
mijn vrouw wenkt me. Ik moet even
naar haar to-emag ik
Hij maakte een hoffelijk gebaar
van verontschuldiging.
Eve keek hem na.
Ik denk wel eens, zeide zij half
peinzend, wat ik toch zou doen, als
de Fraide's me eens ontnomen wer
den.
Maar bijna op 'tzelfde oogenbi;k
begon ze te lachen, alsof ze spijt had
van d'e ontboezeming.
Ik hoorde met zoo'n plezier wat
hij zeide. vervolgde zij. maar haar
toon klonk toch niet warm meer. Mag
ik je heusch feliciteeren
Haar toon trof Loder pijnlijk.
Zal je dan nooit meer in me ge-
Jooven zeide hij.
Zonder te antwoorden liep zij lang
zaam het nu eenzame terras over,
bleef bij de balustrade staan en legde
er haar hand op.
Zoo bleef zij zwijgend op de rivier
staren, en de lichte bries, die over t
water woei, bewoog de lokjes haar
op haar voorhoofd.
Loder was haar gevolgd.
Zal je nooit meer in me geloo-
ven herhaalde hij.
Zij keek eenigszins verwonderd
naar hem op.
Heb je me ooit reden gegeven
om in je te gelooven vroeg zij met
zachte stem.
Hij vond geen antwoord op die
vraag; ze was maar al te waar, be
greep hij. Maar toch wilde hij nog
een poging wagen en hij zeide
Geduld is noodig onder elke om
standigheid en met ieder mensch
W' moeten allen afwachten en tot
zoolang ons oordeel opschorten.
Zij bleef hem aanzien, terwijl hij
sprak, en in den open, eerlijken blik
van haar blauwe oogen lag iets,, dat
hem den moed benam. Plotseling was
hij bang voor 'tgeen zij zou antwoor
den hij kwam een schrede naderbij
en legde zijn hand naast ds hare op
d^i balustrade.
Werkelijk, tegenover ieder
■mensch moet geduld geoefend wor
den. zeide hij. Soms is een mensch
gelijk aan een stuk wrakhouthij
drijft hulpeloos voort, totdat een
kracht, die sterker is dan hij zelf.
in zijn weg komt en hem tegenhoudt.
Hij keek haar opnieuw aan. Hij
wist nauwelijks wat hij zeidehij
voelde alleen maar, dat hij een man
was. die zich in een bij uitstek val-
sche positie bevond, en die op een
onnoozele manier trachtte zich te
rechtvaardigen.
Geloof je niet, dat wrakhout
soms aan land gespoeld kan worden?
vroeg hij.
Boven hun hoofd klonk eensklaps
de bronzen stem van ..Big Ben". 1)
Eve hief haar hoofd ophet scheen
Loder toe, dat hij haar antwoord op
haar lippen kon zien trillen; toen
klonk plotseling lady Sarah's vroolij-
ke stem achter hen.
EveWe moeten wegDaar
slaat het waarlijk al drie uur! Kan
je dat gelooven?
HOOFDSTUK X.
In de dagen, die volgden op
Fraide's intiem gesprek m.et Loder,
gedroeg deze laatste zich met een be
scheidenheid. die zeer pleitte voor
zijn karakter. Menig man. d«e ineen
dergelijke verantwoordelijke en toch
weer niet-verantwoordelijke positie
was geplaatst, zou volkomen te ver
ontschuldigen zijn geweest, als hij
van alle rechten, die zijn positie mee
bracht. gebruik had gemaakt. Maar
Loder bezweek niet voor die verlei
ding.
Evenais bijna alle proefnemingen,
toonde ook deze in haar verloop on-
1) De bekende klok op het Parle
mentsgebouw.
verwachte verschijnselen. De voorzie
ne moeilijkheden deden zich niet
voor. terwijl andere, die hij ternau
wernood geteld had, grootero afme
tingen aannamen. Wat het gevaar
lijkste geschenen had: geheel tehou-
wen op een uiterlijke gelijkenis, was
zonder bezwaar gebleken. Hij stond
letterlijk verstomd voor de onbegrij
pelijke goedgelovigheid, die hij over.
ai ontmoette. Mannen, die Chilcote
van zijn jeugd af gekend hadden,
bedienden, die sedert jaren in zijn
dienst waren geweest niemand, die
een seconde ook maar den gerinsr-
sten twijfel openbaarde. Er waren
oogenbhkken. dat de gemakkelijkheid
\an het bedrog een zekere ontstelte
nis dij hem opwekte, oogenblikken,
waarop hij besefte, dat. wanneer de
omstandigheden hem ooit zouden
dwingen voor de waarheid uit te
kernen, men hem niet zou gelooven.
De menschelijke natuur geeft de
voorkeur aan 't geen ze zelf ziet bo
ven net getuigenis van de meest ge
loofwaardige personen.
Maar zijn verwonderlijk succes liet
hem niet van zijn eenmaal vastge
steld plan afwijken.
(Wordt vervolgd).
