NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
Binnenland
SSKSitaT'vaTtfem.fvaM, om zoodoend* het plaveiset
23e Jaargang. No. 6755
Verschijnt dage^ks, behalve op Zon- en Feestdagen.
VRIJDAG 7 JULI 1905 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER ©RIE MAANDEN!
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen Li den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)1.30
Franco per post door Nederland1.65
Afzonderlijke nummers 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.373 s
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 '.egels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regeL
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Sure., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Op het ïijk werd een briefje gevon
den, waarop geschreven stondss.
Rosalia, Melbourne, Beige Stanis-
Rj? VROEDE VADEREN BEDICHT. jaus jj6t k is naar loods voor
i„ Creoswijfc overg*-
tje. door eene onbekende hand saam- bi acht.
gesteld, dat 17 verzen bevat op de
raadsleden. Er staan geen namen bij HET GRAF VAN REMBRANDT,
maar de bedoelde personen zijn heel T
gemakkelijk te herkennen. In Jul:,h'6t J,aai; 1!A 'TCns,cht
Een der raadsleden, een gepension. j '"en m Nederland te herdenken den
neerd kapitein van liet O.-I. leger, driehonderd-jarigen geboortedag van
wordt bezongen als volgti Rembrandt, schrijft „Een Amsfcer-
Eens reegt gij Atjehneezen aan uw dammer in'0,6 J61,
sabel, I Een breede feestcommissie is te
Nu hoedt ge in stillen vree der Amsterdam opgetreden, om dien ge*
Hovenaren schaar, j boortedag ten minste niet onopge-
Vraagt beter gas voor hen, politie, merkt te laten voorbijgaan, en in
telefoonkabel, eenige andere steden van Nederland
Pleit voor een paaltje taer, en voor vormdcn zich sub-comité's, ten einde
ZootóéédtdetójgïlS&è™- 'ffhootdstad bij dit gedenkfeeet te
sikkels van zijn zwaarden, -D©unen.
En weidt zijn 'kalvers vet, wen vrede Nu wenscht men te Amsterdam,
heerscht in 't land. en dit werd door het Rembrandt-co-
Gi] goed'ge Hoofsche Marsuw volkje mité voorloop'g medegedeeld een
kent uw waarde. monumentaal „kenmerk" te plaatsen
En ik, ik doe het ook k druk in op Rebrandt's graf in de Westerkexk.
den geest utv hand. j Lla[ he( nagcs,aebt thans èrSen.
Er zit een dokter in den Raad, dia °en- dat ds PIaats der Ratstede van
er natuurlijk dikwijls uitgeroepen den grooten kunstenaar in de Am-
wordt voor de uitoefening van zijn sterdamsche Westerkerk totaal onbe-
beroep. Vandaar, dat hij nog al eens ken-1 is. Men weet alleen, dat hij al-
dikwijls in de Raadsvergaderingen daar op Dinsdag 8 October 1669 in
afwezig is. Hij fietst geregeld langs de armcn-klasse is begraven.
am. Van dat tj.dstT af 16C9_tot
1868 in welk jaar het begraven in
Dat is met mij een raar gevalj <le. keiken cphield - werden om de
Geefi voor mijn kiezers niemendal, vijf jaren de zerken, die op de graf-
die oude boeken heeft gedaan, zon
der gevolg, en in die bijschriften
reeds betreurde, dat het graf onbe
kend was.
Doch de laatste ernstige poging om
het graf te ontdekken, werd in het
werk gesteld door den heer mr. A. D.
rechts te vinden zijn, die met gema
tigde liberalen een kabinet zullen
willen vormen, vooral als men maar
bijtijds herhaaldelijk zegt, dat de Ko
ningin 't gaarne zou zien.
Voor Justitie zou Loeff goed zijn.
De man was te zelfstandig om onder
de Vries, den zoon van den raads- Kuyper te staan. Hij had zich Ka-
heer mr. Abraham de Vries. Ook in merlid voor Waalwijk doen kiezen.
deze nasporingen stelde Hofdijk veel
belang, doch zij bleven zonder resul
taat.
MELKVERVALSCHING.
Ware Kuyper gebleven, dan zou hij
als minister bedankt hebben, dat we
ten de liberalen hier precies.
Als Loeff niet wil, zal Van Idsinga
wel bereid gevonden word®. Dat is
juist de man dien wij noodig hebben
's Heer en straten, in gezelscha-p van
zijn hond, Van hem heet het nuj
hoeveelheden water. En toen nu de
Of ik of mijn hond in den Raad zitsteden waren geplaatst, „verhoogd" water~en-melk-leverende „melk l©ve-
Ik ben: het afwezige Raadslid. - .dat is: de ruimten, die ;n do gra- jran0iers (veehouders) inzage hadden
ion ontstonden door het instorten 8ekreSen van de rapporten der onder
Een ander Raadslid, zeepzieder van ,lpr vedmoimdft dnndkiq*pn mot i getuigen genomen monsters, boden
beroep, werd door de z.g. neutralen ^oote ^-^mtder Xnzand aan-zii onmiddellijk belangrijke schade-
Het „Maandblad tegen de Verval-
schingen" betoogt op grond eener voor de regeling van de administra-
veeljarige ervaring, dat de eenige tieve rechtspraak,
juiste straf voor vervalschers bestond Voor Oorlog zal altijd wel een ka-
uit toepassing van hechtenis, en hettholiek te vinden zijn. Trouwens dit
kwaad niet alléén door geldboeten departement is, zooals je weet, zei
kon bestreden worden.
„Zooals men schier dagelijks uit
de nieuwsbladen zien kan, wordt
deze opvatting steeds meer en meer
door de rechterlijke macht gedeeld,
en worden behalve boeten, gevanger
nisstraffen tot zelfs vijf maanden, te
gen de melkvervalschers geëischt.
Wij hadden nu in den laatsten tijd
herhaaldelijk gelegenheid den invloed,
dezer opgelegde straffen bij nog niet
veroordeelde vervalschers op te mer
ken. Bij een reeks van 27 melkonder-
zoekingen bevonden wij n.l., dat niet
minder dan 20 monsters vervalsclit
waren met van 5 tot 20 varieerende
zingt de dichter
Een. die als Saulus naar Damascus
toog,
der zerken weder gelijk te maken, en I van 1300 bereikten Alles ltever dan
l gedurende dat eroote tijdvak heeft I oventuaele gevangenisstraffen Bat
men, vooral in do eerste jaren na Ihet melk-vervalschersberoop voordee-
Rembrandt's begrafenis, verzuimd do is. en baete11 scbter geen uitwar-
Doch keerde als Paulus. wars van piaats te noteeren waar dat graf was 1kin& hebben, bleek verder uit het
verder dwalen. 1 g11
Nu mengt hij met het liberale loog
De zalvende olie der neutralen.
Die zeep wascht vroeg're dwaling wit;
Hij is geen onverdienstelijk lid.
feit, dat eenige knoeiers tot tweemaal
toe flinke sommen als schadeloos-
„Dsijnsdach 8 October 1669. Renv
brant van Rijn, schilder, op de
Roosegraft, tegheu over he.t Dool
hof. Loet na 2 kijndiücs."
Verdere aanwijzingen omtrent de
men n'léén in het register Jeze aan
wijzing omtrent de begrafenis van
In den Raad hebben verder twee Rembrandt
werkmansleden zitting. De een is
van het type Nederl. Werkl. Ver- j
bond. Toen hij jaren geleden in den
Raad werd gebracht, werd hij (ge- j
heel ten onrechte) beschreven als j
een revolutionair, die daar alles ten
onderste boven zou gooien. In den
Raad gekomen, bleek hij uiterst kalm piaats en de ligging van het graf in
"Vem'tvpeert de dichter Ua volgtj den)J'est0r\er|I ,zii" vinden'
J Doen ut het laatst der voorgaande
Getemde leeuw der proletareneeuw, neg niet zoo lang geleden
Die in de Raadzaal rond zoudt waren, is er veel en met grooter ijver ge-
Verslindend wie u tegenstond, i zocht >n alle begrafenisboeken der
Hoe zacht is uw gemoed gebleken, Westerkerk, loopende van af den da-
Hoe snel uw gruwzame aard geweken tum der begrafenis van Rembrandt
Toon ge m do arena u hevondtl 8 0ctober 1660 tot 186e Um
En zijn bedaard optreden wordt ge-* de wct »P 'de kerkhoven In werking
typeert in het volgende coupletof er misschien in die stapels
En die van 's luipaards dreigen oude begrafenisboeken niet iets te
gruwen, vinden was, dat op het spoor konde
Zij wijken voor uw zachter duwen, brengen van de plek, waar oorSpron-
Zij vinden uw vertoog gegrond. kelijk het graf van den grooten
Zoo vangt uw woord, sjhoon t niet nwestCT zich b6ï0nd, docli allc na-
sporingen bleven vruchteloos.
geweest
In het archief der Westerkerk j
afrieeling begraf misboeken leest stelling betaalden
„Het is evenwel duidelijk, dat in
dien de grootere afnemers door vóór
onderzoek (met melkweger en Ger-
bertoestel z'ch eerst overtuigen alvo-
vol vuur is,
De vliegen die de azijn te zuur is,
Dies looft u led're werkmansmond!
LIJK OPGEHAALD.
Te 7 uren Woensdagochtend is aan
de Westerkade uit de Maas te Rot
terdam opgehaald het lijk van een
De éérste d>"er onderzoekers, —om
van anderen niet te gewagen was
W. .T. Hofdijk, die voor de bijschrif
ten van zijn prachtwerk „De Staal
meesters door Rembrandt", uitgege
ven in 1857 bij de firma Frans Buffa
onbekend man, vermoedelijk zeeman. Zonen, langdurige nasporingen in
rens de melk te betalen of af te leve
ren. langzamrhand deze praktijken
gelukkig geen zin meer zullen heb
ben. Doch de kleine slijters, die zich
niet de moeite kunnen of willen ge
ven van bedoeld vóór-onderzoek, loo-
pen nog steeds groot gevaar van be
drogen te worden, resp. zeiven als
bedriegers beschouwd te worden, wes
halve een officieele bescherming van
politiewege, door een veel grooter
aantal keuringen te bewerkstelligen,
een dringende noodzakel kheid in het
algemeen belang is."
Uit de Pers
LIBERALE TACTIEK.
Men schrijft uit Den Haag aan het
Centrum
In liberale kringen is men erg ver
legen met de overwinning.
De vraagwat nuwordt lastiger
dan ooit.
Men meent er nu het volgende op
gevonden te hebben.
In 't belang van 't land, zoo heet
het nu, zullen er wel mannen van
onze liberale zegsman, altijd het
zwakke punt bij de liberalen geweest.
Ellis zal wel minister van Marine
willen worden.
Zoo hebben de heeren 't graag
Maar waarom mannen van rechts?
't Is duidelijk.
't Zou alleen zijn om de rechtsche
coalitie voor goed te breken.
Alle andere redenenwensch van
de Koningin, landsbelang enz., zijn
maar voor de leus.
Maar de tijd der leuzen is nu
voorbij.
De heeren zullen zeiven moeten
aanpakken.
Willen zij knappe mannen?
Volgens hunne organen zijn een
tal van rechtsche sukkels vervangen
door knappe linksche bollen.
Willen zij gematigden?
Zij hebben oud-liberalen genoeg,
om daarmee een ministerie te kunnen
vormen.
Wensclien zij een allegaartje
Dan kunnen zij terecht bij de nu
gekozen meerderheid, te kust en te
keur zelfs.
Maar van rechts krijgen zij nie
mand.
Eén kunnen zij krijgenStaalman,
die hoort toch bij 'hen thuis.
Maar op den keper beschouwd, is
het wel aardig bedacht van de libe
ralen.
Als Justitie, Oorlog eu Marine aan
gematigden, van rechts werden gege
ven, dan konden de bondgenooten,
de socialisten naar hartelust schel
den op klassenjustitie en dan kon b.v.
Hugenholtz van zijn recht als
volksvertegenwoordiger gebruik blij
ven maken om van de Kamer uit het
leger en de vloot te desorganiseeren.
De slagen der socialisten vielen
dan neer op mannen van rechts en
•de heeren liberale leden van het ka
binet gingen dan vrij uit.
Bovendien,- als een der leden van
de rechterzijde zich liet vinden om de
liberalen in den nood te helpen, al
geschiedde het dan ook zoogenaamd
in 's lands belang, dan zouden de kie
zers, die zoo trouw voor de Rechter
zijde gestreden hebben, zoo iets on
begrijpelijk vinden.
En 't zou onbegrijpelijk z ij n ook.
HET NIEUWE MINISTERIE.
De bladen der linkerzijde hebben
het dezer dagen druk met liet in el
kaar zetten van kabinetten.
De verschillende liberale groepen
zijn het nog volstrekt niet een.s over
do vraag of het nieuwe Ministerie zal
I
moeten bestaan uit enkel vrijzinni
gen of dat het een gemengd Kabinet
zal zijn, waarin èn links én rechts
zullen zijn vertegenwoordigd.
„Land en Volk", het orgaan der
concentratie-liberalen, is van mee-
En dat niet zonder eenig leedver
maak.
Want volgens art. 144 van de kies
wet, houden deze, na het aannemen
van een ministerieel en zetel, op Ka
merlid te zijn en zal in hunne dis-
ning, dat er een liberaal Kabinet tricten een nieuwe verkiezing plaats
moet optreden, „hetwelk het concen- hebben,
tratie-program van Liberale Unie en Gorinchem, Enkhuizen. Utrecht mis-
Vrijzinnig-Democratischen Bond ten schien prijsgeven o wee
volle kan en wil uitvoeren." j Ziedaar het Damocles-zwaard, wat
En dat zal óók kunnen, meent 't het liberalisme boven het hoofd
blad. wanthangt.
„Van „onze parlementaire sociaal Ziedaar de klem. waarin de vrij-
listen" mag men verwachten, dat zij zinnigheid zich zeivete kwader ure
hun eischen naar liet gebod der om-geknipt heeft, en waaraan zij zich
standigheden zullen matigen en van nu ontwringen wil, niet door eigen
de „oud-liberalen", dat zij, door de kracht want daartoe is zij onmacli.
jongst© verkiezingen geleerd, lust entig maar door zoet gelonfc naar
ijver zullen betoonen „tot medewer- j de christenen, ons lovende en lief-
king'met de overige geestverwanten kozende om onze „gematigdheid".
ter linkerzijde."
maar een katholiek
Geen „fijne",
I wel
j Die is van „meer handelbare
i zindheid" vleit de „Nieuwe Ct."
Maar de „Nieuwe Courant", hetor-
gaan der manifest-liberalen, wil j
daarvan niets weten, en antwoordt, j
dat het dien weg zeer zeker niet op In de anti-revolutionnaire „Rotter,
moetj dammer" lezen wij
„Niet slechts omdat dan onze De „Nieuwe Courant" schijnt het
geestverwanten den politieken zeJf- niet te kunnen billijken, dat men in
moord zouden begaan, dien zij bij de onze kringen stichtelijk voor het
in den jongst en winter gevoerde on 'aanbod van de liberale zoete broodjes
afgebroken onderhandelingen tus-bedankt,
schen de vrijzinnige KamergroepenHet blad schrijft
weigerden te plegen Niet slechts om. I De 52 man van d.e linkerzij —zoo
dat een regeerings-coalitie tusschen leest men in meer dan één rechtsch
liberaal en sociaal-democraat een po- orgaan moeten het nu maar kla-
lïtieke onzedelijkheid is en de uiter-1 ren.
Wij geven de hoop niet op, dat deze
bittere stemming voor een meer han
delbare gezindheid zal plaats ma
ken.
Deze laatste zinsnede komt beslist
met de waarheid m botsing.
Het is volstrekt geen bitterheid, die
ons drijft.
Neen veeleer is het het toonen van
ste heterogeniteit. Maar ook. wijl
een Kabinet, op dien grondslag ge
vormd. indien het al één begrooting
doorkwam, de uitvoering van zijn
eerste belangrijke programpunt miet
zou overleveai en dus niet den dood j
in de schoenen het Binnenhof intre
den zou. Maar ook. wijl er geen ze-1
kerder middel denkbaar ware. omi
de coalitie, die we gisteren verslagen een behoorlijk karakter,
hebben, over of binnen vier jaar' Een gevoel van eicenwaarda
weer aan het bewind te brengen, dan j We spreken zoo in het bewustzijn
aJ de booze voorspellingen waar te van een plicht die ons wordt opge-
maken, welke zij heeft gebruikt als]egd juist door de wijze waarop liet
verkiezingswapen tegen „de linker- liberalisme den stembusstrijd heeft
zijde". gevoerd.
I Het is onophoudelijk van onzen
Ook de bladen van reent* bevatten betoogd dat do stembuscam-
tal van artikelen over de Kabinete-Petfoo der hberaieit op den chaosna
crjtis de verkiezingen zou mlloopen.
-Da Maasbode" (katholieke) zegtM lvild?n niet "ooren.
„Met alle macht weerstaan wil deV'', ,.l. v00rdlö,1
tactiek, waarmee men ons, katholle V '- luJ moet voelen,
kon, op allerlei lietig-vleiende wijze d J.1.?"8*'1' zulkeen wordt er betór
thans van liberale zijde er wil laten-
inloopan. r voordeel.
Alle „mede-aansprakelijklieid voor J
een oplossing der crisis" wijzen wij ,e. t'l 'en ',16r 9vee Fransche
beslist en met gerechte fierheid van J ,over crills>
ons af j "Ct laatst verschenen nummer van
Niet wij. katholieken, hebben het de Temps bevat zooais wij in ons
la nd in verwarring gebracht. 'lununer reeds kortelings mei J-
Dat deden alleen de liberalen, ge-deu'. ai;ukf1 °,ver de ministerieel©
steund door de socialistische armée. cr!f^ hlei. lande.
Zij en zij alleen hebben de zaken .Het„onderstaande er nog aan
van het land dus weer recht te zet-
ontleend
.Er zijn van de ministerieel© eri-
sisseta", zegt het blad. „die eigenlijk
maar van ondergeschikt belang zijn.
maar daartoe behoort niet die, welke
de macht Lil Nederland aan dr. Kuy
per heeft onttrokken. Waait gedurende
de vier jaren dat hij aan het roer ge-
weest is, hoeft de strenge en heersch-
zuchtige persoonlijkheid van dien do
minee op de Nederlandsche politiek
ten."
En dan zegt het blad verder:
„Daar rest ons één weg.
En die is geen andere dan rustig
toezien.
Bijna 50.000 stemmen zij.n er dit
maal meer uitgebracht op de Chris
tenen dan op de liberalen.
Deze stemmen moeten en zullen tot
h'tt - een duurzaam stempel gedrukt"
dJt zo°' "W- Dan wijst de „Temp/op het aan-
van, he' h- nemen van den titel en demacht van
beralisme, die m aanmerking kunnen minSster-president. waardoor minister
komen vooreen ininisteneelen selel. Kuyper al van den beginne af toonde
gekozen ot herkozen zijn als Kamer- ais „moester" te willen optreden. En
- ta n zÜn collega's overhcorschte hij, die
t 'p' P0,S:9sius;I icrson, De Beau. zicli met alles persoomlijk bemoeide,
fort, rydeman, Roell. Van Karnebeek, zoodanig, dat een hunner, baron Mel-
ireub, Drucker laat uit deze een vil van Lynden er zelfs door werdge-
keus gedaan worden, wij zullen toe- dwongen af te treden.
ÜËILOok Kuyper's veelvuldige buiten-
Feuilleton.
DE DUBBELGANGER,
door
KATHER. CECIL THURSTONE.
23)
Dat alles zei de hij, en nog
honderd andere hartelijke dingen
ei ik zal aandachtig naar hem te
luisteren, maar dacht ondertusschen
altijd door. dat zijn woorden volko
men nutteloos waren. Voor ik weg
ging. beloofde ik hem, dat ik mijn
best zou doen, maar steeds in de
overtuiging dat het toch te ver
geefse h was. Die overtuiging was
sterker dan ooit, toen ik de overwin
ning op mezelf had behaald, nog eens
naar je toe te komen....
Zij wachtte weer even en keek naar
Loder's afgewend hoofd.
Maar ik kwam, en toen, hel
was alsof ik mijn belooning kreeg
voor die overwinning op me zelf,
scheen je., anders dan vroeger. Ik
weet wel. dat dit dwaas klinkt, maar
werkelijk, het was zoo. Het verschil
lag niet. in de uitdrukking van je ge
zicht. ofschoon ik terstond wist. dat
je dien avond geen last hadt van
je zenuwen. Weder aarzelde zij
leven bij dat woord er was in je
j geheel e wijze van zijn iets anders, en
I ook in de woorden, die je zeide
meer nog dan in de manier, waarop
je ze zeide.
i Ze zag hem weör even aan.
j Loeier voelde zicli hoe langer hoe
minder op zijn gemak.
Maar op dat oogemblik trof me
dat eigenlijk volstrekt niet. Ik wilde
j het. geloof ik, hoewel het onbewust
'wel tot mo doordrong, niet zien, niet
aannemen. En den volgenden dag,
toen we op het Terras samen alleen
waren, wilde ik bet evenmin aanne
men, hoewel ik liet toen wel niet be
wustheid voelde. Maar sinds dien dag
heb ik je voortdurend gadegeslagen,
en nu weet ik,dat je veranderd bent.
Mijnheer Fraide voelt precies hetzelf-
|de als ik en hij vergist zich nooit. Ik
j weet wel, dat het nog maar negen of
dien dagen is, maar ik héb je de laat
ste drie jaar geen negen of tien uur
in dezelfde stemming gezien
Zij zweeg en dat zwijgen was .wel
sprekend het vroeg als '1 ware om
bevestiging van haar vermoéden.
Maar Loder vond nog altijd goen
antwoord.
Na eenige ©ogenblikken gewacht te
hebben, boog zij zicli naar voren en
keek hem aan.
I John, zeide zij, zal het zon voort
blijven gaan? Dat is het. wat ik kom
vragen. Ik kan, ik wil niet vast ge-
looven, voor ik zekerheid heb; ik wil
geen nieuwe teleurstelling ondervin
den
Loder voelde den ernst van haar
blik, hoewel hij vermeed» haar aan te
zien.
Een week geleden had ik clit. niet
tegen je kunnen zeggen, maar van
daag kan ik dat wel. Ik wil er geen
verklaring van zoeken, zulk oen ge
voel is niet te verklaren. Ik weet al
leen, dat. ik het nu kan zeggen, en
dat. ik het een week geleden niet kon.
Wil je me begrijpen en antwoor
den
Nog altijd bleef Loder zwijgen. Wat
kon hij zeggen Wat mocht hij zeg
gen?
Door zijn zwijgen uit het veld ge
slagen. stond Eve op.
Als het maar voorbijgaand is, och
tracht het dan niet té verbergen, zei
de zij. Maar als het mocht voortdu
ren - - als er eenige mogelijkheid is,
dat het voort kan duren
Zij aarzelde en zag hem opnieuw
aaa.
Ze stond nu vlak bij hem. Hij zou
geen man geweest zijn. als hij onge
voelig was gebleven voor de uitwer
king van haar blik, voor de nabijheid
van haar bekoorlijke gestalte en
niemand had ooit kunnen beweren.
I dat hij geen man was. Het was een
oogenblik van groote verleiding. Zijn
'eigen energie, zijn eigen voornemens
en wensch en schenen zoo nabij ;Chil-
cote en Chiücote's rechten en eisclier.
zoo ver af en zoo onwezenlijk En per
slot van rekening waren zijn leven,
zijn streven, zijn besluiten toch zijn
eigendom
Hij sloeg zijn oogen op en keek Eve
aan.
j Je verlangt van ma. dat ik je zal
zeggen, dat het zoo zal blijven vöori-
duren? vroeg hij.
i Haar oogen schitterden zij deed
nog een stap voorwaarts.
1 -Ja, zeide zij ja, dat wensch ik
meer dan iets anders ter wereld.
Er volgde een pauze. De verklaring,
die haar zulk eon vreugde zou hren-
jgen, lag Loder on de lippen, maar hij
biéld haar nog een oogenblik terug.
En dat wachten was noodlottig. Ter-
wijl hij daar zwijgend voor haar
stond, werd er geklopt, de deur ging
open en do knecht, die de thee had
klaar gezet, kwam binnen. Hij trad
op Loder toe en overhandigde hem
een telegram.
Is er antwoord op, mijnheer?
vroög hij.
Eve keerde naar haar stoel terug.
Er lag een blos op haar wangen en
haar oogen schitterden.
Loder maakte het telegram open,
las het en gooide het toen in den
haard.
Geen antwoord, zeide hij kortaf.
Bij den klank van zijn stem keek
Eve op.
Onaangenaam nieuws vroeg zij.
toen de knecht de kamer verlaten had.
Loder keek haar niet aan. Hij staar
de naar het telegram, dat in het vuur
omkrulde en verbrandde.
Neen, zeide hij eindelijk en het
was of zijn stem heesch klonk. Neen.
(Alleen maar nieuws, dat ik dat ilc
vergeten was te zullen krijgen.
HOOFDSTUK XI.
j Er volgde een pijnlijke stilte, na-
dat Loder die woorden gezegd had.
De kleine episode van het telegram
.was eenvoudig genoeg. - Eve's vraag
en zijn antwoord volgden geheel na
tuurlijk op elkaar; maar toch voel-
den zij beiden, dat de zoo brooze
j draad van sympathie geknapt was
voor de een was de oorzaak daarvan
een raadsel, voor den ander was ze
maar al te duidelijk.
Loder keek naar het papier, dat
hem hét noodlottige bericht had ge
bracht en dat al meer en meer in liet
vuur verteerde, totdat het eindelijk in
ijle. witachtige fragmenten naar he
ven fladderde den schoorsteen in.
Toen hoi laatste stukje verdwenen
was, keerde hij zich oni en keek Eve
aan.
Je zoudt haast gemaakt hebben,
dat ik me door een belofte bond. zei
de hij.
Hij wilde zijn ontroering verbergen
en daardoor was zijn toon kortaf en
koel.
Eve beantwoordde zijn blik rustig
on vriendelijk maar hij bemerkte het
nauwelijks.
I Het was hem, alsof hij een vaag
besef had van een ongeluk, dat hem
'overkomen was, en ook voelde hij een
diep medelijden met zichzelfdanr-
door werden voor het oogenblik alle
j andere overwegingen verdrongen. Nu.
I dat hij zich had kunnen rechtvaardi
gen, was hem daartoe plotséling den
weg afgesneden, en met een volkomen
gebrek aan logica, wat iets zeer on
gewoons bij hem was, vierde hij in
wendig aan zijn wrok tegen Chilcote
vrijen teugel
Eve zag dat zijn gezicht een som
bere uitdrukking aannam, en zij stond
op van haar stoel.
Lady Sarah heeft me gevraagd
bij haar te komen dineer en, en dan
samen naar de comedde te gaan, zei
de zij. Zij dineert vroeg orh de co
ined ie. ill moet me dus gaan klee-
den. Het zou me spijtén. als je denkt,
dat ik je tot een belofto had willen
dwingendan heb ik me verkeerd
uitgedrukt, dat was heusch mijne
bedoeling niet.
Zij trachtte te vergeefs de lichte
teleurstelling in haar toon onder een
klein lachje te verl>ergen en terwijl ze
sprak, ging ze naar de deur.
(Wordt vervolgd).
