NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang.
No. 6780
fajocSi^Btt dage'-^ks, behalve ©p Smb= «bd PeesMeg®®.
ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1905
HAARLEHI'S DAGBLAD
1
ABONNEMENTEN
P2S? E>RÏE MAANDEN»
Voor Haarlem i.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) 1.30
Franco per post door Nederland 1.65
Afzonderlijke nummers0.023^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.3732
9 a de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM,
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 '.egels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
folsrsommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G- L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Binnenland
NGELSCH-DEENSCH-HOLLAND-
SCHE ZOMER-BIJEENKOMST.
Woensdagmorgen werd op de bo-
ynzaal van het gebouw der Vrije Ge-
.eente te Amsterdam geopend de
mtweede Engelsch-Deensch-Hollandsche
U^amer-bijeenkomst de eerste liad
iet vorig jaar te Kopenhagen plaats
p die tot 10 Augustus zal duren,
j Ongeveer een zestigtal dames en
jieeren, waaronder vele vreemdelingen
Varen aanwezig en werden door den
W. C. Robinson, den Engelschen
nsul, hartelijk welkom gebieete®. In
et bijzonder wees hij er op, welk
interessant land Nederland is, en
weel monumenten van ons groot
•rieden nog aanwezig zijn. Van dat
d is Amsterdam de meest karakte-
ieke stad, en de heer Robinson
ijfelde er dan ook niet aan, of de
eders en zusters van over degren-
sen zouden veel geniete® en leeren.
"i Daarna sprak de secretaresse van
net Nederlandsch comité, mej. Ott de
Vries, om nog eens in het kort het
aoel van deze zomer-bijeenkomsten
uiteen te zetten.
Dat doel islo. vollediger kennis te
verkrijgen omtrent het karakter, ze
en en gewoonten van het volk2o.
egoede verstandhouding tusschen de
Ine volke® te bevorderen.
Dat speciaal het eerste noodig
al wel niemand durven ontkennen
want er worden in het buitenland nog
vaak domme dingen over ons plekje
grond verteld. En dat de tijd om deze
tennis op te doen kort is. valt al even
min te betwisten. Maar, 't dient ge-
segd te worden, dat liet programma
ïeel practisch is ingericht. Niet
Blechts toch worden lezingen gehou
den over verschillende onderwerpen
van wetenschap, kunst en litteratuur,
maar ook heeft het comité uitstapjes
?eorganiseerd naar plaatsen van ma-
tionalé eigenaardigheid, die voor
vreemdelingen niet altijd openstaan,
en vindt men in de gezellige bijeen
komsten met Nederlandsche mannen
vrouwen van beteckenis gelegen
heid om meer te leeren dan 'n veel
langer verblijf, zonder die deskundige
leiding, zou uitwerken.
Als eerste spreker trad vervolgens
achter den katheder dr. J. M. Hoog
vliet. uit Den Haag, die een voor
dracht hield over de Nederlandsche
taal, en daarna enkele tijdperken uit
de letterkunde besprak.
Des middags doen de vreemde deel
nemers aan de zomer-bijeenkomsten
een uitstapje naar Zaandam.
In de vergaderzaal is een kleine
maar keurige verzameling voorwerpen
van modern-Nederlandsche kunstnij
verheid tentoongesteld.
(„N. R. Ct.")
Donderdagmorgen hield de heer O.
Kamerlingh Onnes, directeur van het
bureau voor handelsinlichtingen, een
voordracht over,,De Hollaudsche
handel en kolonies".
Na afloop van deze lezing werd on
der leiding van den architect H. P.
Berlage e£p bezoek gebracht aan de
Beurs, dat des middags werd voortge
zet.
Te twee uur werd een boottocht ge
maakt door de Amsterdamsche grach
ten.
oud-minister van buitemlandsche za-doen. Later heeft hij dit wel gedaan
ken, de heer Melvil Baron van Lyn-maar de tegenpartij is daarmee niet
den. terwijl ook de Engelsche gezant,tevreden. De staking, ondanks de
de heer Howard, de zitting bijwoon-tusschenkomst van Gedeputeerde
de. Tengevolge van de vertraagde Staten van Utrecht, blijft voortduren
komst van een der scheidsrechters, tot groot ongerief en schade van
den heer Melville W. Fuller, kon develen.
zitting tegen 10 uur belegd, eerst te j Dat achter deze nietige quaestie
kwart voor elven ee® aanvang ne-nog wat anders zit, wortelend in
men. j antipathie tusschen de hoofdpersoon
Door den secretaris-generaal, jhr. in dit drama, is te bevroeden. Ook
mr. Ruyssenaers, werd voorlezing ge-'ten dezen zal 't wel zijn: waar
daan van een schrijven van den ver- twee kijven hebben beiden schuld, en
tegenwoordiger van Engeland in dit dan gaat het hard tegen hard.
geding, den heer Ronald Graham, j Wie nu De quaestie zou gemakke-
waarin hij mededeelt dat hij, naken- lijk opgelost kunnen worden, indien
nis genomen te hebben van de Dins- de regeering den burgemeester zijn
dag door den agent van FrankrijkCOngé gaf of hem verplaatste. Doch
voorgelezen aamteekeningen met voor-dit zou tegenover dezen, die de be
nemens was, tenzij het Scheidsgerecht langen der gemeente ijverig behar-
zulks alsnog mocht wenschen, hierop tigt, onbetamelijk zijn, een hem in
te repliceeren. In eene bij dit schnj-j ongelijk stellen, een hem opoffe-
ven gevoegde verklaring wordt gecon- r6n aan zijn tegenstanders. Maar 't
stateerd dat de punten, door den agent zou bovendien een revolutionnaire
van Frankrijk Dinsdag ter sprake ge- daad honoreeren van mannen, van
bracht volledig in de stukken van wie men wegens hun lidmaatschap
Rechtszaken
het geding behandeld zijn. Met vol
vertrouwen laat Engeland de beslis
sing over aam het Scheidsgerecht.
De voorzitter van het Scheidsge-
van een achtbaar college, hun maat
schappelijke positie en doorgaand
eervol gedrag iets anders mocht ver-
De voorzitter van net öuiew wachten. Bij staking van werklieden
recht. prof. Lammasch, verklaarde ]igt menigmJaal een" geide®d motief
hierop debehamdehngder zaak g s ten grondslag, dat echter hier ge-
ten den datum van de volgende zit- - ■-
ting.
- rjt xZcveiK*Ti beel ontbreekthet geldt volgens het
waarin het vonnis zal worden oord6el van e(jn
uitgesproten, kon hij nog niet bepa- P™"
len, doch aan de gezanten der beide persoonlijke quaestie.
'gedingvoerende mogendheden zal hier mkele regeenng zal dan ook
van zoo tijdig werdln kennis gegeven, ™°r «"1* een Pressie wijken, en ze
dat zij hui, agenten bij de uitspraak «al naar t verlangen van zeer velen
zuilen kunnen dom tegenwoordig deze gemeente handelen, wanneer
„:in ze den burgemeester in zijn ambt
J handhaaft, en ingevolge art. 144 al.
VROUWELIJKE IDIOTEN. 3 van de Grondwet zoo spoedigmo-
Onder leiding uit Fra^ójkvm SSt
dreven zusters, genaamd Dochteren VAr]nm
dagen wordt met den bouw er van be- au verzet afstand deden en daar-
gonnen, naar de plans em teekenin-1 *>or den ouderlingen vrede bevorder.
fajSdr heer Ed' Cuiipers' tete waardearen lnP Sem8ent<! (Nod)
het gevonden is, vóór 25 of 26 jaar hun wel een afzonderlijke verblijf-
aldaar opgebracht en afkomstig vanplaats zal zijn aangewezen,
het graven van een scheepshelling. In den laatsten tijd maken vele
De aannemelijkste verklaring is, dat verpleegden gebruik van de kans om
het door een visscher uit de zee is te deserteeren. Bijna geen week gaat
opgevischt en zonder daaraan rucht- j er voorbij of men hoort van ontvluch-
baarheid te geven o(p die plaats is be- ting,
graven. Het is door de politie in be
waring genomen, en zal door deze wel
een betere rustplaats ontvangen.
DE FRIESCH CHR.-HIST.
EN DE A.-R.
Ds. G. Wagenaar schrijft in ,,De
Volksbode"
Onder meerdere anonieme brief
kaarten, die mij zijn, toegezonden,
vond ik een. die wel waard is aan
de vergetelheid te worden ontrukt.
Ik wil den lezers van „De Volksbo
de" althans niet de gelegenheid ont
houden om mee te genieten van deze
proeve van dichterlijk politiek ver-
nuft. Ze is tevens een symptoom
i van de stemming, welke in zekerej
Christelijke kringen bovendrijft.
Op de adreszijde staati
Aan den grootsten Politieken tin-
nengieter-Predikant G. Wagenaar,
Leeuw ar len.
En op de andere zijde het navol
gende lied
j
ROODE KRUIS.
De voorzitter van het hoofdcomité
Woensdagnamiddag en gedurende
een gedeelte van den avond is door de Nederlandsche Roode Krui
politie aan de I. van Lennepkade R baron van Hardenbroek van
achter het vv ilhelmina-Gasthuis te Bergambacht verzocht oiig mede te
Amsterdam gedregd naar een vrouw deelen, dat een ingezetene van Am-
van middelbaren leeftijd, die sedert sterdam bereid is f 100 te schenken
Dinsdagnacht vermist wondt uit haaraan het Indische Roode Kruis, ten
woning in de J. van Lennepstraat. behoeve van onze expeditionaire troe.
Deze vrouw, een zenuwlijdster, had P™°ï> Celebes«oodra hem dtwr-het
sedert kort het Wilhehnlna-G^huia S SïïtLS®
verlaten; tegen haar man had zij den den gjIten voor het zel[d6 doeJ zij'n
dag te voren nog te icennen gegeven, ingekomen.
dat, als men haar miste, er maar in Eventueel geldelijke bijdragen ge-
het Van Lennepkanaal moest gedregd lieve men te adresseeren aan het
worden. j hoofdcomité van het Nederlandsche
Roode Kruis, Lange Voorhout no. 6
__.T C!T.I.T,U, te 's-Gravenhage.
OOK EEN blAKUNU. j j)6 ontvangen giften zullen worden
Onder dit opschrift schrijft men verantwoord in de Nederlandsche
ons van geachte zijdei dagbladen.
Ook een staking, en wel te IJsel-1
I
..Schoenmaker houdt u bij uw leest".
Dat past op uhet allermeest!
1 Uw Politiek, uw onverstand,
1 Is nu bekend door 't gansche land
Gij zijt niet eens een middenman,
i ..De Genestet" zelfs waagt er van.
O whee, Owhaai. zoo roept de Jood,
1 Die man is Politiek al dood.
Uw roem o groote Wagen iar
I Hebt ge overleefd't Is naar 't is
UEdele, j
J. DE RIJMER.
R'dam, 19 7/25 05.
De politiek heeft ook een amusante
zijde, zooals de lezers zien.
Alleen, het is toch wel eeu beetje
1 veel van de Friesch-Christelijk-His-
to rise he groep gevergd, dat ze in dit
stadium met vertrouwen de a.-r. par- j
tij tegemoet zal treden, om. samen
•de Christelijke politiek voort te zet-,
ten."
HOF VAN ARBITRAGE.
De behandeling voor het Hof van
Arbitrage van het geschil tusschen
Engeland en Frankrijk betreffende de
vergunning door Frankrijk gegeven
aan onderdanen van het Sultanaat
van Mascate om de Fransche vlag op
hun vaartuigen te voeren, werd
Woensdag voortgezet.
Onder de aanwezigen bevond zich de
stein van zeven gemeenteraadsleden, EEN GRIEZELIGE VONDST
onder welke de beide wethouders die j
reeds geruimen tijd weigeren de za- ^rk is bij het graven voor de
ken aan hun beslissing toevertrouwd, te plaatsen petroleum-tank voor de
te behandelen zoolang de heer R- American Petroleum Compagnie te
.burgemeester is, wat voor velen eenAmsterdam, op ongeveer 30 c.M. on-
groot ongerief oplevert. der den beganen grond, opgegraven
De twist loopt formeel hierover, dat1 e6n dooshoofd van een volwassen
^kSadbp?S:lda^"^j-". -bede. een omtvek
schijnlijk op gemeentegrond staan enxan 30 C-^L, en aan welk doods
de passage vernauwen, te laten rooi- j hoofd alleen de onderkaak ontbrak
en, en wel vóór 1 December des vo- i
HARDHANDIG.
Dinsdag waren een paar jongens
aan den Geuzenweg, te Hilversum,
zoo hardhandig aan het spelen, dat
het niet veel gescheeld had, of een
hunner had het spel met den dood
moeten bekoopen Een der jongens
werd door een andere zoolang bij de
keel vastgehouden dat hij bewuste
loos werd. Door eenige buren werd
hij naar huis gedragen en hulp inge
roepen van een geneeskundige, wien
het mocht gelukken, het bewustzijn
te doen terugkeeren. (G. enE.)
rigen jaars. welk besluit door den
burgemeester, om welke redenen dan
ook. niet is uitgevoerd, zonder daar
in den raad te kennen. Dat dit laat
ste had behooren te geschieden is
buiten kijf, ook dat, de burgemeester
wèl zou gehandeld hebben om des-
wege tijdig amende honorable te
in de bovenkaak zaten nog 3 gave
k:ezen. Midden op den schedel ver
toonde zich een paarsgekleurde plek.
Andere beenderen zijn nog niet ge
vonden.
Men verdiept zich in gissingen, hoe
het op die geringe diepte zich aldaar
kon bevinden, zijnde grond, waarin
UIT VEENHUIZEN ONTSNAPT.
Maaindagmorgen werden te Haule
(gem. Ooststellingwerf) door den
j rijksveldwachter aldaar 2 deserteurs
uit de kolonie Veenhuizen staande ge
houden, die met dit oponthoud in
hun vlucht niet tevreden waren. De
rijkspolitie, die aanvankelijk alléén
tegenover hen stond, werd ergerlijk
mishandeld; doch toegeschoten hulp
van een paar landbouwers kwam juist
op tijd, zoodat men de vluchtelingen
kon boeien en hulp van den naasten
politiepost Hauierwijk kon halen.
Spoedig waren zij nu weder op den
terugtocht naar Veenhuizen, waar
De Moord bij Berg-en-Dal.
ACHTSTE DAG.
Requisitoir.
De Advocaat-Generaal, Mr. Préat,
wenscht geenszins absolute waarde
toe te kennen aan de schrift-exper
tise; de ervaring heeft daartoe te
veel dwaasheden aan het licht ge
bracht. Wanneer hij dan ook ivets
had dan bewijzen van die kracht,....
hij zou er van afgezien hebben be-
klaagde's verwijzing naar de Assises
te eische®. Maar in verband ge
bracht met de getuigenverklaringen
van anderen aard hebben de conclu-
siën der schriftkundigen groote com
plementaire beteekenis. En dan wil
de Adv.-Gen. er op wijzen, dat de
een© schriftkundige, die van het Par
ket. beslist verklaart, dat het schrift
in het hotel-register te Nijmegen dat
van Cherpion is, terwijl die der ver
dediging zegtTiens, het heeft er
veel van, of de schrijver Cherpmns
hand heeft willen nabootsen. ..Juist"
zegt de Adv.-Gen. „dat is het.
Gij levert mij sterker materiaal dan
uwe confrère. Want het is niet denk
baar dat degene, die opzettelijk een
valsche® naam inschreef, ook niet de
voorzorg zou genomen hebben om
zijn hand te verdraaien."
Mr. Préat komt vervolgens tot het
getuigenis van Carlier, de eenige die
beweert heeft, althans bij de openba
re behandelmg. dat Cherpion op 18
Februari 's avonds thuis is geweest.
Al hadden de chef van den veilig
heidsdienst Laurent en de twee res
pectabele officieren van het dappere
Belgische legjer dit getuigenis niet
voor suspect verklaard, dan nog zou
het als een meineed moeten gedïs-
qualificeerd worden. Immers, toen
de oom van Cherpion en zijn vriend
Krantzen op 19 Februari hem niet
thuis troffen en hun ongerustheid
aan Carlier kenbaar maakten, heeft
deze gezwegen. Nooit heeft hij zelfs
aan zijn eigen vrouw (terwijl deze
quaestie toch van het hoogste be
lang was) verteld, dat Cherpion Za
terdagsavonds wel degelijk thuis was
geweest.
Cherpion zou het Vlaamsch niet
machtig zijn Aliens done Zeker, hij
zou geen tweede Conscience worden
en een redevoering in -de Tweede Ka
mer te 's-Gravenhage zou hij mis
schien niet verstaan, maar de gewo
ne, banale taal over eten en drin
ken en het weer wel degelijk, zoo
goed als spreker in Nijmegen de
menschen wel begreep en de Duit-
schers wel verstond toen hij eenmaal
m Duitschland ging jagen. Boven
dien, Cherpion schreef aan zijn meis
je ..De Regeering biedt mij een be
trekking in Gent aan, omdat ik het
Vlaamsch zoo goed ken".
De Advocaat-Generaal behandelt
nog meer van dergelijke detailpun
ten. waarin dit verslag hem moeilijk
kan volgen. Zoo toont Mr. Préat o.
a. nog aan, dat de briefkaarten, die
Mme Schaal kreeg van Marie Droixhe
toen deze reeds lang verdronken was
door niemand anders dan Cherpion
zijn verzondenhij is daarvoor op
zettelijk naar Namen gereisd en de
ugens die hij omtrent die reis
heeft opgedischt, zijn door het ijve
rig en onpartijdig onderzoek van
den President volkomen v-ma (inge
scheurd. Spreker brengt in 't open
baar en van deze plaats den voor-
treffelijken President daarvoor war
me hulde.
De beschuldiging is door al de ver
halen van Cherpion geen oogenbl'k
aangetast. Het gebouw zijner verde
diging is tot stof vergaan.
En indien de gezworenen nu nog
mochten twijfelen, laten zij dan let
ten op Cherpions houding na de
daad, hier in Luik. Laten zij dan
goed nota nomen van hetgeen Krant-
zen heeft medegedeeld over die da
gen laten zij dan niet vergeten, dat
Cherpion beweert, radeloos door de
j velden geloopen te zijn, toen hij de
..Meuse" van 8 Maart had gelezen.
Wat had gelezen Nota bene, dat
de moordenaar van den Hexentanz
in Duitschland was gevatGelooft
gij iets van die radeloosheid, mijne
I hoeren gezworenen Ik niet zegt
de Adv.-Generaal.
j Neen, Cherpion hervattt met zijn
perverse kalmte zijn studiën, maar
de schim van zijn arm slachtoffer
i achtervolgt hem, nu en voor im-
mer.
j Cherpion ziet doodsbleek vandaag
hij heft zijn oogen niet op, maa:
geen spier op zijn gelaat beweegt.
De Advocaat-Generaal eindigt zijn
requisitoir van ruim 5 uur met :1e
overtuiging uit te spreken, dat de
gezworenen deze misdaad niet onge
straft zullen laten, ..opdat ellende
lingen als Cherpion niet straffeloos
onze kinderen zullen kunnen ontvoe
ren en vermoorden.
Pleidooi der verdediging.
Het ig ruim vier uur. wanneer Mr.
Arthur Detry het woord verkrijgt
voor zijn pleidooi.
Met spanning is dit oogenblik ver
beid. Groote verwachtingen worden
gekoesterd van den jongen advocaat
niet zijn iutelligenten, gedistingeer-
den kophij geniet groote achting
bij de magistraten, de balie en het
publiek. Hij is een ernstig, consciën
tieus man. Reeds heeft hij naam
gemaakt met menig gelukkig ten
einde gebracht strafproces, zonder
daarbij iets van zijn reputatie als
man van eer in te boeten.
Men zal opgemerkt hebben, dat hij
nog weinig op den voorgrond is ge
treden in dit proces. Dat is m. i.
minder een systeem dan wel een
uitvloeisel van zijn karakter. voor
zoover ik gelegenheid had en die
bood zich in ruime mate bij menig
gezellig onderhoud dat ik met den
jovialen advocaat in de rechtszaal
en daar buiten had dat waar te
nemen.
Zijn heele optreden heeft niets van
het uitdagende, het pedante, dat aan
bekende advocaten in strafprocessen,
die zich bewust zijn van hun mees
terschap, nog al eens eigen is. Met
groote bescheidenheid, op bijzonder
sympathieke wijze, heeft hij gebruik
gemaakt van de ruime rechten der
verdediging, die ook de Belgische
wet toekent. Daar, waar het noodig
was, verzuimde hij niet acte tone-
men van een verklaring, een getui
ge aan den tand te voelen of te in-
tervenieeren. met te wijzen op tegen
strijdigheden en onvolledige verkla
ringen. Maar wanneer hij dit ook
deed. altijd was het bezadigd, waar-
deerend. zonder trucs.
Trouwens, het Openbaar Ministerie
en de President hebben hem ook
geen oogenblik aanleiding gegeven
tot een andere houding. Met zeldza
me onpartijdigheid is aan al zijne
wenschen tegemoetgekomen. En zoo
gebruik heeft gemaakt van de aan-
Feuilleton»
DE DUBBELGANGER,
KATHER. CECIL THURSTONE.
48)
Astrupp had in Florence een ern
stige koorts opgeloopen, ging ze voort,
en ik ging hals over kop op de vlucht
juit angst voor de besmetting, tot dat
malle, kleine treintje dicht bij Pistor
iria derailleerde. Gelukkig waren we
rvlak bij een dorp, zoodat er dadelijk
hulp kwam. Het dorp was precieseen
dorp uit een speelgoeddoos, en 't com
fort. dat je er vond, zal zoowat even
groot zijn geweest als in Noach's ark.
Maar 't was er alles even schilder
achtig. Ik heb er eön heetten tijd ge
logeerd in het kleine logementjè met
mijn kamenier en Ko Ko Ko Ivo
was een snoes van een hond, een
witte poedel. Ik was dol op poedels
dat jaar.
Zij hiefld even op en keek eerst pein
zend naar liet vuur en wendde toen
langzaam haar blik weer naar Loder.
Maar om op mijn verhaal terug
te komen. Jack, het speelgoed-dorp
had een pop met een jongenspakaan.
Zij lachte zacht. Hij was een
Engelschman en de eerste persoon die
I mij te hulp kwam na het deraille-
j ment. Hij logeerde in het Arke Noachs
aehtige logementje. O, Jack, heb je
dan absoluut niets te zeggen
Er sprak diepe teleurstelling uit
haar stem. De man, die onverschillig
is voor het verhaal van een oud lief
des-avontuur, is zeker wel de onaan
genaamste toehoorder,
Ik geloof, dat je er volstrekt geen
belang in stelt, zeide zij op verwij
tenden toon.
j Voor het eerst veranderde Loder
van houdingmet een plotselinge be
weging boog hij zich eenigszins voor
over en naar haar toe.
Je vergist je, zeide hij langzaam;
ik stel er ontzaglijk veel belang in.
Zij keek hem opnieuw aan. Zijn
toon stelde haar gerust, maar zijn
woorden lieten haar in onzekerheid.
Chilcote toonde zelden levendige be
langstelling in iets. Met eenige aar
zeling vervolgde zij haar verhaal,
i Zooals ik je zeide, was hij do
eerste die ons of liever mij vond. want
mijn kamenier zat een eind verder op
de lijn, half bewusteloos van schrik
on Ko-ko was weg. Ik herinner me,
dat het edrste wat ik deed, was hem
weg te sturen om mijn hond te zoe
ken.
Ondanks zijn neteligen toestand kon
Loder toch niet nalaten even te glim
lachen.
En slaagde hij er in? vroeg hij
droogweg.
O ja, hij slaagde er uitstekend
in. Zij glimlachte ook' onwillekeu
rig. Die arme Kc-ko was in den
goederenwagenen met ontzaglijke
moeite haalde hij hem er uit. Toen
dat gedaan was, bleek hot lieve dier
heelemaal ongedeerd te zijn en vroo-
lijker dan ooit; maar een van de vin
gers van den Engelschman had hij
bijna doorgebeten. Ko-ko was aller
liefst. maar zijn tanden waren scherp
en zijn humeur was ook niet bijster
zacht.
I Ze lachte weer: die oude herinne-
ringen amuseerden haar blijkbaar.
I Loder zat een seconde doodstil, toen
begon hij ook te lachen Chilcote's
korten, sarcastischen lach.
En je verbond den vinger ver
moed ik.
Zij keek op met iets teleurgestelds
in haar gezicht.
We logeerden alle twee in het
j logementje. zeide zij, alsof een ver
dere uitlegging volkomen overbodig
was.
Toen kwam de oude, innemende uit-
drukking weer in haar trekken, haast
onmerkbaar schikte zij' iets naar hem
toe en raakte even zijn rechterhand i
j aan. Zijn linker, die verder van haar
af was, lag veilig en wel in de scha
duw van de kusséns.
.Tack. zeide zij op teederen toon. i
ik heb je niet hier gevraagd, om je
die dwaze oude geschiedenis te ver
tellen, maar om hetgeen er mede in
verband staat. Zij streelde zijn
hand een paar maal. Zooals ik je
zeide, ik maakte verder kennis met
dien man.
Toen kregen we ruzie, erge ruzie,
en ging ik weg. Ik heb me hem lan
ger herinnerd dan ik me gewoonlijk
menschen herinner, die ik niet meer
terug zie hij was iemand, die je lang
in het geheugen blijft en er was daar
enboven een reden voor. dat ik hem
niet vergat.
Opnieuw sloeg zij haar oogen naar
hem op.
Hij bleef in mijn geheugen, om
dat jij hielpt hem er in te houden. Je
weet, dat ik wel eens mijn hand op
je mond legde en je zeide, dat je me
dan zoo sterk aan iemand anders deed
denken Nu, die iemand was mijn
Engelschman. Maar je moet niet ja-
loersch zijn hij was een afschuwelij
ke, koppige man. en jij. nu, je
weet wel, hoe ik over je denk Zij
drukte teeder zijn hand. Maar nu
kom ik aan het eind van mijn ver
haal. Ik heb hem nooit meer terugge
zien in al die jaren tot tot op den
avond van Blanche's soiree
Zij zeide die laatste woorden lang
zaam om hun grooter be teekenis te
geven. Toen wachtte ze om zijn ver
bazing te zien.
Het resultaat was niet precies, wat
zij verwacht had. Loder zeide niets,
maar met een haastige beweging trok
hij zijn hand weg uit de hare.
Ben je niet verbaasdvroeg zij
met een tintje van verwijt in haar
i stem.
j Verbaasd zeide hij. Waarom
zou ik verbaasd zijn? Een persoon
meer of minder op een groote partij
is niets verbazingwekkends. Daaren
boven kan je toch verwachten, dat
iemand vroeger of later weer in zijn
land terugkomt. Waar zou ik verrast
over zijn
Zij leunde achterover in de sofa.
Omdat het meer is. dan iets.
waar men verrast over is, beste jon
gen, omdat het een mysterie is. een
van die onbegrijpelijke mysteries, die
maar eens in iemand's leven voorko
men.
Loder bewoog zich nietdoodkalm
antwoordde hij
Ik begrijp je niet goed. leg me
dat eens uit.
Lillian glimlachte.
Dat is het juist wat ik wou doen.
Toen ik in mijn teint was dien avond
van Blanche's partij, kwam er iemand
binnen om te worden waargezegrl. Hij
kwam precies binnen als al de ande
ren en legde zijn handen op de ta-!
fel. Hij had krachtige, dunne handen,
als wel, zoowat als jij en hij droeg
fweé ringen aan don derden linger
van zijn linkerhand een zwanen
zegelring en een gladden gouden ring.
Loder verschoof even. onmerkbaar,
zijn hand. tot het kussen ze volkomen
bedekte. Lillian's woorden brachten
geen verbazing bij hem te weeg en
veroorzaakten ook nauwelijks eenige
i ontsteltenis. Hij voelde nu. dat hij
ze verwacht had en er onbewust al
dien tijd reeds op had zitten te wach-
ten.
I Ik vroeg hem zijn ringen af te
eggen, vervolgde zij. en een oogen-
,ldik aarzelde hij, ik kon voelen,
dat hij aarzelde; toen scheen hij
een besluit te nemen en dood ze af. Hij
deed ze af, Jack, en raad eens wat
ik zag Nu, raad eens
Onwillekeurig week Loder terug
naar het hoekje van de canapé.
Ik raad nooit ergens naar, zeide
hij eenigszins kortaf.
D:ui zal ik het je vertellen. Het
waren de handen van mijn Engelsch
man De ringen bedekten het Iittee-
ken. dat Ko-ko's tanden in den vin
ger hadden achtergelaten. Ik wist het
op hetzelfde oogenblik. dat mijn oogen
het zagen. Hot was hetzelfde litteeken
dat ik zoo herhaaldelijk gezien had
voor ik Santasalare had verlaten.
het liltefeken was de wond, die ik
altijd zelf verbonden had.
En wat deedt, je
Loder vond het zeer onaangenaam
en niet minder moeilijk om iets te
zeggen'.
(Wordt vervolgd).
