{Haarlemss Dagblad
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Vraag en Aanbod
Mm Kwartje per plaatsing
Twee Kwartjes te zemen
Grootte der Adv. hoogstens zes regeh
23e Jaargang. No. 6786
feïssMjfflfi dage^'ks, heWve op Zom» sua PeesMageat
ZATERDAG 12 AUGUSTUS 1905 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIE N:
PEK jMfcüE maan oenVan 5 '«egels 50 Cts,; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem - 1,20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel,
vow de do^Ha to to omtrek waar een Agort gwert.^ .s (kom der WM™ Groote letters naar plaatsruimte Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per post door Nederland l l l l l l l' l l l l'l 1.65 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers 0.02M j"W fe vMjmialfSj' i| Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37^ H TAj
de omstreken en franco per post „0.45 £tÉ£»S HMHOmmillHUd Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster, Directeur J. C. PÉEREB00M. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitê Etrangère G- L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31b's Faubourg Montmartre.
'plaatst dagelijks Advertentiën van
('geen Winkel-Annonces) voor
DRIEMAALmits binnen een Week, voor
Betaling it Contant
DE CRISIS.
Naai- het Nbld. v. Nederi. ver
noemt, is het terugtrekken van prof.
AANVARING.
De schade, veroorzaakt door de
aanvaring van het Duitsche stoom-
>-
Binnenland
DE NIEUWE DIRECTEUR
DER GASFABRIEK.
De heer Bruinwold Riedel, die
Dinsdag door den gemeenteraad van
Leeuwarden werd benoemd tot direc-
teur der gasfabriek, heeft nog slechts
den leeftijd van 26 jaar bereikt en is
wat men gewoon is te noemen een
„zelfmade" man.
Van afkomst een Fries hij werd
te Oldeboltpade, waar zijn vader des
tijds predikant was, geboren ont
ving hij, toen de familie zich te
Amsterdam vestigde, tengevolge van
de benoeming zijns vaders tot alge
meen secretaris der Maatschappij tot
Nut van het Algemeen, in de hoofd
stad des lands zijn verdere opleiding
aan de R. H. B. S. aldaar.
De registratie was voor 'hem als
werkkring gekozen. Niet lang echter
•kon dit bureau-leven hem bevallen
reeds op 20-jarigen leeftijd begaf hij
zich naar Amerika, om zich prac.-
tisch voor een bedrijf te bekwamen.
.Ongeveer twee jaar lang bleef hij
daar pakte van alles aan werk
te op verschillende fabrieken en
kreeg zoo niet slechts een breederen;
blik op de wereld, maar deed boven
dien veel practische kennis op en
leerde zelfstandig optreden.
Terug in liet vaderland ging hij in
de gasfabriek, werkte als volontair
een half jaar te Apeldoorn, was
van Februari 1902 tot Januari 1903
bij deu bouw van de lichtfabrieken
in Haarlem werkzaam, maakte dien
gebeelen bouw mee en was zoo in
de gelegenheid op de hoogte te ko
men met de moderne eischen van
het vak. In de uren, die zijn werlc
•hem vrij lieten, studeerde hij chemie.
Te Amsterdam, waar hij later bij
de reorganisatie en de uitbreiding
der lichtfabrieken werkzaam was, ook
als opzichter, maakte hij van de ge
legenheid gebruik om op het labo
ratorium zich in de praktische schei
kunde te bekwamen. Zoo wist hij
langzamerhand, wat hem aan theo
retische kennis ontbrak, aan te vul
len terwijl hij als werkman alles
van het practische bedrijf mee
maakte. (Lw. Crt.)
pel woonde, waar haar man met turf
ventte. Ze had een telegram uit
Sneek ontvangen, meldende dat haar
zoon, die daar met zijn schip lag,
gevaarlijk ziek was. Ze had reeds 12
kinderen, onder wie di'ie door ver
drinken, verloren. Daar ze haar zoon
te Sneek zoo gaarne wenschte
te bezoeken, was ze te voet
van Meppel vertrokken en den ge
beelen nacht doorgeloopen, doch had
ongeveer 3 uur op den berm van
den straatweg gelegen our wat uitte
rusten. Te Heerenveen, dat pl. m. 7
uur van Meppel ligt, gekomen, sloeg
zij den verkeerden weg in en kwam
zoo te 't Meer.
Door eenige bewoners van 'tdorp
werd zij liefderijk opgenomen en o.
m. van 't «noodige reisgeld voorzien
om de reis naar Sneek verder per
tram te kunnen doen. (L. Ct.)
van Hamel aan het volgende toe te schip Saxonia" aan de steigers en
schriiven I bijliggende zolderschuiten van de
n„ rI Maatschappij voorheen W. Arntz
De heei Goeman Borgesius ha/d Co aan jlullne in uitvoering zijnde
prof. van Hamel uitgenoodigd zittingwer]jön aan Hembrug toegebracht
in het uieuwe Kabinet te nemen, het- werd door vertegenwoordigers dier
zij voor binnenlandsche zaken, het- Maatschappij, de heeren W. F.,
zij voor justitie. Na eenig overleg en j Hoijinck en J. Reichwedn, op f 5690
geraamd.
Nadat door de cargadoors, de hee
ren J. Otten Zoon te Amsterdam,
bij de Amsterdamsche Bank eene
cautie tot vergoeding dier schade van
f 6000 was gedeponeerd, kon de
..Saxonia." na lossing de terugreis
aanvaarden.
I-Iet mag een geluk geacht wor
den dat de zolderschuiten, die als
kiezentrekker gekoppeld dienst de
den. juist aan de Westzijde van den
in aanbouw zijnden brugpijler lagen,
daar dezen nu in zekeren zin als een
kurkezak tusschen stoomschip en pij
ler dienst deden.
Tw.ee der zolderschuiten werden in
elkaar gedrukt, terwijl de derde bij
na doorgesneden werd. en onmiddellijk
zonk. Alle zolderschuiten lagen ver
binnen de steigers.
De kapitein wijt het ongeluk daar
aan, dat hij voor een tjalk midden-
kanaal s wilde uitwijken en toen te
veel Noordwaarts moest.
nadat enkele bezwaren waren over
wonnen, had prof. van Hamel zich
bereid verklaard. Daarop was hem
definitief bericht, dat hem de porte
feuille van justitie zou worden toege
wezen.
Nadat prof. van Hamel zijne aan
vankelijke bereidverklaring had be
vestigd, ontving hij kort daarop be
richt, dat het toch bij nader inzien
beter werd geacht hem de portefeuil
le van binnenlandsche zaken op te
dragen.
Ook daarmede nam de heer van
Hamel genoegen, en hij meende de
zaak daarmede nu beklonken, toen
hem werd medegedeeld, dat ten slot
te toch de portefeuille van justitie
hem toegewezen was geworden.
Met deze wijze van handelen meen
de prof. van Hamel geen genoegen
te kunnen nemen. Zij scheen hem in
strijd met den ernst der belangen,
die het gold, en hij antwoordde der
halve, dat hij beter vond zich terug
te trekken.
ONTVOERING VAN EEN
MINDERJARIGE.
Te Winschoten stond terecht J. B.
K., 21 jaar, landbouwer te Vriesche-
loo, omdat hij begin Juni 1905 de
minderjarige. E. R., die woonde ten I
huize van haar ouders te Vriescheüoo J
tegen den wil van haar ouders, doch
met haar toestemming, heeft wegge- j
voerd naar Rozendaal.
Ook stonid terecht J. D„ 54 jaar,
logementhouder en agent der scheep- i
vaartmaatschappij „Red Star Line",
te Nieuweschans, omdat hij hem
j daarbij geholpen had.
Voor K. werd drie maanden gevan-
genisstraf geëischt, voor D. even-
eens een gevangenisstraf en wel voor
■den tijd van 10 maanden.
GESTICHT VOOR
KRANKZINNIGEN.
De St.-Ct. no. 186 bevat een Kon.
Besl. van 24 Juli 1905, waarbij aan'
J. Stockmans, Generaal Overste van
de Broeders van Liefde te Gent (Bel
VERGELIJKEND ONDERZOEK.
In het begin van November 1905 zal
een vergelijkend onderzoek Wórden
gehouden voor de betrekking van ad-
spirant-opzichter der telegraiphie,
waarvoor 5 plaatsen worden openge
steld.
De adspirant-opzichters genieten
eene bezoldiging van f 50 per maand.
Zij kunnen, na een diensttijd van
ten minste twee jaren, en na vol
doende blijken van algemeene ge
schiktheid te hebben gegeven, deel
nemen aan het examen voor opzich
ter der
uitsluitend cLoor de mannen gereser
veerd. Een wijder strekking die
van benoembaarheid tot ambtenaar
bij het binnenlandsch bestuur is
onmogelijk daaraan te geven.
Welke gevolgen een inwilliging van
het verzoek van mej. Ellinger zal
hebben, is vooralsnog niet na te gaan.
Maar wel getuigt het van het zich
meer bewust worden ook van het
Indische meisje en aan mej. Ellinger
als voorloopster past daarvoor een
eere-saluut.
Rechtszaken
NIET TOEGELATEN.
De gemeenteraad van Woudrichesm
heeft besloten, burgemeester Verhagen
die onlangs tot lid van den Raad werd
gekozen;, niet" "als zoodanig toe te la
ten, omdat, naar_ 's Raads meening
niet déze gemeente, ihaar nog altijd
Hardinxveld zijne woonplaats is. De
beslissing van de Gedeputeerde Sta
ten wordt met belangstelling te ge-
moet gezien.
(„N. R. Ct.")
EEN VOORLOOPSTER.
Toen een tien-, twaalftal jaren ge
leden eenige jongedames het verzoek
deden om te worden toegelaten tot
mededinging naar andere betrekkin
gen in 's lands dienst dan die van
onderwijzeres, werden er heel wat
hoofden bedenkelijk geschud. Het
r telegraphie, aan welke betrek- ,CJ.
t-t rennn begon met een jongedame die als klerk
eene jaarwedde van 1UUU tot
J o» een den a rr. eme.nl m dien et. trad
MOEDERLIEFDE.
Op den openbaren weg te 't Meer
(Friesl.) zakte een bejaarde vrouw
ineen. Door twee nabijwonende ^vrou
wen werd ze met water en azijn, ge-
wasschen, waardoor ze weer tot be
wustzijn kwam. Ze deelde nu mede,
dat ze 73 jaar oud was en te Mep-
king eene
f 2400 is verbonden. Heeft een adspi-
rant-opzichter na vijf jaren niet aan
het evenbedoelde examen voldaan,
dan wordt .hij uit 's Rijks dienst ont
slagen.
De candidaten behooren zich vóór
1 October 1905 tot den directeur-ge
neraal dr posterijen en telegraphie
te wenden bij een op zegel gesteld
verzoekschrift, met nauwkeurige op
gaaf van naam, voornamen en woon-
Voor nadere bijzonderheden
Staatscourant No. 186.
zie
gië), vergunning wordt verleend op
een terrein in de gemeente Venray j
een gesticht voor krankzinnigen op
te richten.
Artikel 2 van bovenvermeld besluit
vermeldt o. m. I
In het gesticht, bestaande uit 12
paviljoenen en de noodige dienstge
bouwen, mogen niet meer dan 599
krankzinnigen, uitsluitend, mannen,
verpleegd worden.
De Minister van Binnenl. Zaken be
paalt na de voltooiing van elk pavil
joen het tijdstip, waarop dit in ge
bruik mag worden genomen en het
maximum van het getal verpleegden
dat daarin mag worden opgenomen.
KRANKZINNIG.
Sedert eenige dagen woonde te
Arnhem in de Hommelstraat een
man, die door zijn vreemde manier
van doen nogal eens de aandacht
trok en dan ook verschillende malen
naar het politiebureau werd gebracht.
Dinsdagnacht werd hij weder naar
het hoofdbureau gebracht, vanwaar
hij gistervoormiddag per rijtuig weid
overgebracht naar het Stedelijk Zie
kenhuis ter observatie, daar een ont
boden geneesheer het niet veilig acht
te hem alleen te laten, daar hij ver
moedelijk krankzinnig is.
op een departement in dienst trad-
Sedert hebben tal van jongedames
aldus een nuttigen werkkring gevon
den velen zagen zich sedert bij den
post- en telegraafdienst een toekomst
geopend door een benoeming tot
commies der derde klasse, de voor
naamste stap om het te «kunnen bren
gen tot de hooger bezoldigde betrek
kingen bij dien dienst. En niemand
die zich over deze emancipatie in
Indië nog verwondert.
Doch de dames stellen zich niet
langer tevreden met den vingerzij
willen de geheele hand hebben. Me
juffrouw A. Ellinger is de voorloop
ster 2ij richtte tot de regeering het
verzoek om de lessen aan de af dee
ling B. van het gymnasium Willem
III te mogen volgen en eventueel
deel te nemen aan het grootambte
naarsexamen. En aangezien het di
ploma voor dat examen het eenige
vereisen te is om benoemd te wonden
tot alle administratieve betrekkingen
boven den rang van hoofdcommies,
bij Tie departementen, beduidt het ver
zoek van mejuffrouw Ellinger niets
meer of minder dan dat nu ook door
de vrouwen een aanval wordt ge
daan op die sterke vesting, tot. dusver
POGING TOT MOORD.
Voor de Amsterdamsche Rechtbank
kwam Donderdag in behandeling de
zaak van E. J. S., meubelmaker te
Hilversum, oud 22 jaar, beklaagd
van poging tot moord op A. V., door
op hern m den avond van 3 Juli
een viertal revolverschoten te los
sen.
Bij het verhoor van bekl. verklaart
deze niet geschoten te hebben met
hetidoel letsel toe te brengen. Op
bedoelden avond beeft bekl. een meis
je ontmoet, met wie hij is opgeloo-
pen en is later in gezelschap van
eenige vrienden een café binnenge
gaan. Daar werd door ieder op zijn
beurt getrakteerd. Te kwart over elf
verlieten allen het café, waarbij een
der anderen, zekere V., trachtte het
meisje mede te nemen. Dit gelukte
echter niet, ze ging naar huis. Ter
wijl S. op de loer bleef liggen om
te zien of het meisje misschien ook
nog met V. zou uitgaan, kwam de
ze op hem af en vroeg; „Wat moet
je nou?" waarna hij hem aanviel en
op den grond wierp. Daarop zou be
klaagde een revolver getrokken heb
ben en slechts om de anderen bang
te maken daaruit een viertal schoten
j hebben gelost. Raken wilde hij hen
niet.
j De hierna gehoorde deskundigen
i legden verklaringen af omtrent de
deugdelijkheid van het wapen en ide
I mogelijkheid iemand daardoor van
het leven te berooven, die zij be-
aamden.
Vervolgens werd als getuige ge-
boord A. V.. landbouwer te Huizen,
op wien drie der schoten zijn gelost.
Deze verklaart, dat in het café vol-
strekt niets bijzonders gebeurd is,
maar dat bekl. wel stiller werd als
nu en dan tegen het meisje een grap
je gemaakt werd. Nadat het meisje
naar huis gegaan was, zijn V. met
v. B. en v. M. opgeioopen. tot ze S.
aan den boschkant van den hoogen
't Laarderweg zagen liggen. V. -vroeg
hem of hij nog naar Laren ging, of
j nog met Roelfje. liet meisje, uit,
I waarop beid. zijn revolver trok en
een schot loste. Get. liet zich vallen,
waarna nog een schot gelost werd.
j Een clerde kogel werd get., die toen
I vluchtte, achterna gezonden. Get.
verklaart duidelijk een der keeren
het fluiten van den -kogel te hebben
1 gehoord. Het schot op v. B. heeft get.
niet gezien, alleen gehoord.
Volgende get. - G. v. B., dienst-
knecht te Hilversum zegt, dat bekl.
j hem in het café heeft toegefluisterd:
„Als ik haar (Roelfje) niet krijg,
schiet ik haar dood." Toen later de
drie schoten op V. gelost waren liep
get, weg uit angst, dat op hem ook
geschoten zou worden. Maar voor hij
ver genoeg weg was. riep bekl. hem
toe ,,of hij ook wat wilde hebben",
en schoot hij ook op hem.
De 16-jarige v. W. legt ongeveer ge
lijkluidende verklaringen af.
Daarna werd gelhoord de onschul
dige Roel of je W. Ook zij verklaarde
.dat er in het café niets was gebeurd,
alleen bad men stilletjes zonder dat
zij 't bemerkte, haar schort wegge
nomen. Over het verder voorgevalle
ne vertelt get. weinig nieuws. Op het
bericht van een der kinderen van v.
M., dat er een man langs den weg
kroop, is zij met de anderen uit v.
M.'s huis gekomen, waar men koffie
dronk, en heeft ze het gebeurde op
tamelijk grooten afstand gezien.
Roelfje's tante, mej. v. M.. die ook
bij de tractatie in het café was. ver
klaart, dat volgens hare meening
bekl. boos was omdat haar man. die
Roelfje's schortje had losgemaakt,
•dat aan V. gaf en niet aan hem.
Getuige v. M. zegt, dat in het café
reeds duidelijk te merken was, dat
held, en V. elkander in de rapen za
ten, en dat bekl, boos was omdat
ook V. tracteerde. Het schieten zelf
heeft hij niet gezien, omdat hij te ver
wrteg was, alleen gehoord.
De caféhouder v. B. zegt, dat vier
rondjes gedronken werden, waarvan
twee door V. en twee door bekl. zijn
betaald. Van ruzie of misnoegen bij
bekl. merkte hij niets.
Het O. M. (mr. Besier) de zaak na
gaande. meent, dat men, als men op
zóó korten afstand op iemand schiet,
wel degelijk het opzet tot dooden be
staat. Er zijn echter meer argumen-
j ten voor het opzet. Bekl. zegt, dat hij
i V. bang wilde maken, omdat deze
hem aanviel, maar alle getuigenver-
i klaringen stemmen daarin overeen,
dat V. volstrekt niet aanvallend is
j opgetreden. Er was dus geen reden
om hem bang te maken, maar er was
wèl reden om tenminste V. te dooden,
want V. was voor- bekl. een succesvol
i mededinger gebleken,
j Ook heeft bekl., toen hij een oogen-
blik het gezelschap in het café ver
liet, den revolver in een anderen zak
1 gedaan; hij had dus ai schietpiannen.
Later heeft hij, wetende, dat V. naar
Laren moest, zich verdekt opgesteld
op 'den weg daarheen. Ten aanzien
van het 'schot op V. bestaat dus,
meent spr., voorbedachte raad. Op
deze gronden acht spr. bewezen de
poging tot moord op V. en de poging
tot -dooidslag op v. B. en requirieert
hij in dit ernstige geval een gevan-
genisstraf van acht jaar.
De verdediger (mr. Paré) wijst op
verschillende tegenstrijdigheden in de
getuigenverklaringen.
Pleiter handhaaft verder de bewe
ring van bekl., dat vóór het schie-
ten gevochten is, dat get. allen an-
ders verklaarden acht hij het gevolg
van gemeen overleg. Bovendien was
het donker, en heeft het vechten zóó
kort geduurd, -dat de anderen dat
best niet hebben kunnen zien. Daar
om acht pl. het zeer wel mogelijk dat
bekl. gehandeld heeft in noodweer, aJ
moet hij toegeven, dat de grenzen
daarvan zijn overschreden. Vandaar
dat hij aandringt op een lichtere straf
voor bekl. die zeer zenuwachtig, maar
gunstig bekend staat, en zelfs in
het huis van bewaring- nog een brief
kreeg van zijn patroon, waarin deze
verklaarde hem als hij uit de gevan
genis kwam gaarne te willen terug
nemen.
Na repliek van het O.M., waarin
dit er o. a. nog op wees 'dat welis
waar bekl. nog nooit gestraft was,
maar dat hij toch met een revolver
rondliep en om zijn omverwerpings-
ideeën der maatschappij bekend is,
zeide bekl. nog dat hij volstrekt geen
socialist was, integendeel, zijn lid
maatschap van een Christelijke zang-
vereeniging bewees wel. dat hij hee-
lemaal niet zulke denkbeelden had.
Uitspraak 24 Aug. te 10 uur.
feuilleton.
DE DUBBELGANGER,
door
CECIL THURSTONE.
54)
Hij .zweeg even en in dat oogenblik
nam Loder een besluit. Hij deed als
of hij den angst in. Chilcote's steun
niet hoordehij sloot zijn oogen voor
dat vertrokken, wasbleek gezicht tegen
over hem. Vastberaden riep hij zijne
theorieën op, die hij zich onderweg
nog voorgehouden had. Per slot van
rekening moest hij toch ook aan zich
zelf en aan zijn eigen belangen den
ken.
Op dit oogenblik was Chilcote bijna
gelijk aan een reideioos wezen, en was
hij zelfs niet in staat om een seconde
te denken aan het weder innemen
van zijn positie in de maatschappij
maar wie kon zeggen, of hij over een
uur zijn zelfbeheersching, het volle
gebruik van zijn verstandelijke ver
mogens niet terug zou hebben gekre
gen en daarmede het verlangen, dat
hem den brief van de» vorigen dag in
'de pen had gegeven
Neen, hij moest, nu handelen, en
Voor zichzelf handelen. Het ware, het
eenige principe was hét domineeren
van dengeen, die de meeste bekwaam
heid had. Chilcote had verstand,
scherpzinnigheid bezeten, een uitste
kende opvoeding genoten, de gelegen
heid gehad om zich een naam te ma
ken, en Chilcote had dat alles willens
en. wetens verworpen.
Die gedachte versfei-kte Loder in
zijn voornemen; hij verliet zijn plaats
bij het raam en kwam weer naar het
bed toe.
Chilcote, begon hij, je hebt giste-,
renavond om me geschreven
Zijn stem klonk koel. Hij was geko
men om te strijden.
Chilcote keek haastig op. Zijn mond
trok zenuwachtig en er lag nieuwe
angst in zijn oogen.
Loder, bracht hij gejaagd uit; Lo
der. kom hierKom wat dichter bij
Met tegenzin gehoorzaamde Loder.
Hij trad "nog dichter bij het bed en
boog zich naar den, zenuwachtig be-
venden man toe. Deze gceep zijn arm i
vast, zweeg een oogenhuk en herhaal
de toen eensklaps weer
O, Loder, ik heb zoo'ai afsc.hu-
wélijken nacht gehadMijn zenuwen
weet je
Mej^een onwillekeurig gebaar van
tegenzin ging Loder een stap achter
uit.
Vindt je niet, dat we dat nu
maar verder onaangeroerd moesten j
laten? vroeg hij j
Maar Chilcote's blik was afgedwaald j
•naar de toilettafel en bewoog zich nu
in koortsige gejaagdheid van 't eene
voorwerp naar 't andere.
Loder, riep hij uit, zie je zie
toch eens of er een' glazen kokertje
met tabletton staat op den schoor
steen of op de toilettafelHij
richtte zich zenuwachtig op zijn elle
boog overeind en zijn oogen dwaalden
met een radelooze uitdrukking de ka
mer door. Ik ik heb een afgrij
selijken macht geliadmijn zenuwen
zijn zoo m de war, en ik dacht,
me dunkt
Hier zweeg hij.
Met het toenemen van zijn helder
bewustzijn werd de ontzettende ver
woesting van zijn zenuwgestel nog
duidelijker. De eerste ©ogenblikken,
nadat hij wakker was geworden had
het zien van Loder en het verdwijnen
van de afschuwelijke fantasieën, d'e
hem gekweld hadden, hem een groote
verademing geschonken, en het ge-
v.oel van bevrijding had_liém een.paar
minuten kracht gegevenmaar nu
begon het pas duidelijk te worden, hoe
ellendig zijn toestand eigenlijk was.
Loder voelde dat, en op emstigen
toon begon hij
Chilcote
Maar opnieuw greep Chilcote zijn
arm, plukte bevend aan zijn mouw
en zeide
Waar is het? Waar is het koker
tje met tabletten Ik ik moet iets
riemen, als het met mijn zenuwen zoo
mis is.
In zijn angst en zwakheid vergat
hij, dat Loder zijn geheim kende.
Zelfs nu, terwijl mj zich zóó ellen
dig voëlde. bleef^hem nog altijd de
angst bij voor ontdekkingde leu
gens, die hem een tweede natuur wa
ren geworden, kwamen hem zonder
eenige moeite óver de lippen. Toen
overviel hem plotseling een ware
doodsangst; zijn ringers omklemden
krampachtig Loder's arm, zijn oogen
dwaalden niet langer de kanier rond,
maar vestigden zich met een uitdruk
king vaai ontzetting op het gezicht van
zijn metgezel.
Zie je hef, ban niet? riep hij uit.
Ik kan niet zien het licht schijnt
in mijn oogen. Zie jij het dan niet
Kan je het niet vinden
Hij richtte zich nog hooger op zijn
radeloosheid gaf hem kracht.
Loder drukte hem weer op zijn kus
sen neder. Hij had moeite om zijne
kalmte te bewaren en rustig te beden
ken, wat hij zeggen wilde.
Chilcote. begon hij voor de derde
maal, je hebt gisterenavond om me
geschreven en nu kom ik vanmorgen
zoo gauw mogelijk, om je te vertel
len...
Met een opgewondenheid, die hem
nieuwe kracht verleende, duwde Chil
cote hem terug.
Godriep hij uit, als 'teens weg
was
Die mogelijkheid maakte hem bijna
krankzinnig. Hij zat op in zijn bed
met lijkbleék, vertrokken gezicht, dik
ke zweetdroppels op zijn voorhoofd,
bevende van hoofd tot voeten.
Bij dit gezicht klemde Loder zijn lip
pen op elkaar.
Het kokertje staat op den schoor
steenmantel, zeide hij op koelen, har-
den toon.
Met een diepe zucht van verlichting
zonk Chilcote achterover en zijn trek
ken ontspanden zich. Een paar secon
den bleef hij met gesloten oogen lig
gen toen begon zijn verlangen hem
opnieuw te kwellen. Hij sloeg zijne
oogen op en keek Loder aan.
Geef het me dan, zeide hij geef
het me dan toch Gauw, als je blieft
Er Staat een glas op de tafel en wat
whisky met waterde tabletten lossen
op, zie je.
In zijn angstige gejaagdheid stak
hij zijn bevende hand reeds uit.
Maar Loder bleef onbeweeglijk'
staan. Hij was hier gekomén om te
strijden te vragen te pleiten, als
liet noodig mocht zijn, om dien eenen
dag nog; om één uur slechts: liet uur
dat al zijn werken, al zijn pogen zou
bekronen, zijn eerzucht zou bevredi
gen.
En opnieuw begon hij
Chilcote, je schreeft gisteravond
om me terug te roepen...
Maar opniëmv was hij genoodzaakt
te zwijgenChilcote ging recht over
eind zitten en sloeg in een aanval
van zijn oude prikkelbaarheid met zijn
eene hand naar hem
Wel vervloekt, schreeuwde hij,
waar praat je toch over Zie dan
toch. hoe ik ben Geef me de tablet
ten Ik zeg je, dat het dringend noo
dig is
In zijn opgewondenheid begaf zijn
adem hem en hij hoestte, Zijn geheele
lichaam schokte en trilde van dien
hoest.
Loder liep naar de toilettafel, en
toen weer terug naar het bed; hij was
ton prooi aan een hevige gemoedsbe
weging.
Weer begon Chilcote te spreken.
Loder, zeide hij met een zwakke,
maar toch dringende stem. Loder, ik
ik 'moet 't hebben. Het is dringend
noodzakelijk
Weer probeerde hij op te staan,
maar hij kon niet.
Loder wendde zich opnieuw af.
Loder in Gods naam -
Met een heftig gebaar keerde Loder
zich naar hem toe.
Mijn hemel. man... begon hij.
Maar toen veranderde op onver
klaarbare wijze zijn stem plotseling.
Dat wat zijn geest in die oogenblik-
ken vaag vervuld had, nam plotseling
vasten vorm aan.
- Goed! zeide hij bedaard. Goed.
Houd jc maar kalmik zal het doen.
(Wordt vervolgd!.
