kingen en de besluiten op te stellen
en dit den leden van het partijbe
stuur toe te renden. Worden dan
geen wijzigingen van beteek^nis voor
gesteld, dan zal het dagelijksch be
stuur het résumé definitief vaststel
len en publiceeren. Mochten deze ech
ter wel worden voorgesteld, dan zul
len deze eerst besproken worden in
de volgende vergadering van bet par
tijbestuur, waar dan de eindstem
ming zal plaats hebben. (Dit résumé
zal' zoo spoedig mogelijk worden ge
publiceerd.)
Nog werd besloten aan Schap'er të
vragen, of hij aan het partijbestuur
zou willen meedeelen op welke gron
den hij tot de overtuiging is geko
men, dat de meening in de partij om
trent het ontwerp-Arbeidscontract op
droevige wijze is tot stand gekomen.
STIJLBLOEMPJE.
Wederom heeft in onze ge
meente een brandstichting plaats
gehad, zonder dat een oog der wet
er naar gekraaid heeft."
ONGELUKKEN.
Donderdagavond wertl dooi- pleeg
ouders kennis gegeven, dat zij hun
8-jarig pleegzoontje vermisten. Vol
gens verklaring van een schoolkame
raadje zou het 'des middags in den
Amstel te Amsterdam zijn verdronken.
De politie heeft daarop nabij de Arn-
stelschutsluizen na langdurig dreg
gen het lijkje opgehaald.
Te Winschoterzijl (Gr.) geraakten
twee arbeiders onder vallende stapels
hout bij den molen der familie Dal-
tinga.
Ze werden met groote moeite zwaar
gekneusd onder 'het hout weggehaald.
Leger en Vloot
TOELATING EXAMEN
CADETTENSCHOOL.
De Staatscourant No. 216 bevat het
verslag van het examen tot toelating,
als cadet aan. de Cadettenschool invost
het jaar 1905. naai
De volgende opmerkingen der exa-j woestijn. Eerst waren we boven een
meer naar de zon konden kijken. Wo
overwonnen deze moeilijkheid door
twee glazen boven elkaar te gebrui
ken en zoodoende konden we niet
alleen de steeds krachtiger wordends
stralen zien, maai- ook photographie-
eë nemen met berookte glazen van de
lens. De eclips was 4 minuten na
tweeën voorbij, en onmiddellijk daar
op dreven we al dalende, maar dn
horizontale richting af. Toen we door
de wolken heengingen, dwarrelden
sneeuwvlakken om ons heen. Te
kwartier over twee toen we tot 3000
voet gedaald waren, bevonden we
ons boven de zee, en werd een pho
tographic genomen van Engeland.
Door middel van de statoscoop, een
zeer gevoelig instrument voor de
waarneming van het stijgen en da
len, konden we blijven drijven op
een hoogte van ongeveer 3000 voet.
Nu gingen we over tot het tweede
doel van onzen tocht, we waren geen
eclipsjagers meer, maar Kanaalover
stekers. We wilden thans de tegen
overliggende kust bereiken een
werk, dat een zorgvuldig manoeu-
vreeren vorderde en oogen blikken
van grooten angst medebracht. We
hadden als punt van uitgang de kust
daar genomen, waar ze het verst van
de overzijde verwijderd is, daar we
den grootsten overtocht wilden be
werkstelligen, die tot nu toe onder
nomen was, en dat werd zeer be
moeilijkt door de bewolkte lucht,
niet alleen doordat we niet zoo ver
konden zien als noodig was, maar
ook door de wisseling van de at-
mosplierische temperatuur, al naar
we boven of onder de wolken kwa
men, waardoor het dus noodig was
onzen niet al te grooten voorraad bal
last voortdurend aan te tasten.
Toen wij op een hoogte van 5500
waren gekomen, leek het Ka
naal onder ons een eenzame water-
golvemnassa en konden we de zon
men-commissie ontleenen we aan
rapport; 1 zien, iets later op 8200 voet hoogte in
Natuurkunde. Bij het examen in dit f
vak werd opgemerkt, dat zeer vele*let sneeuwgebiéd, waar we de zee
Candida ten het hoofdstuk over arbeidniet meer konden zien. Op een Imog
en arbeidsvermogen geheel venvaar- i te van 10.500 voet werd de stilte al-
loosd hadden. Ook wist nagenoeg nie-1 ieen verbroken door het verre gerom-
inaind, dat de zwaartekracht eeneont-' mej vau <je zee
bondene is van de algcmeene aan-, T, T 0v,n..n
trekkingskracht. Velen kenden wel' Daar van Londen naar S*10"3'
formules en wetten, doch wisten, ze ham in uur waren gegaan, en we
niet toe te passen. dus naar onze berekening 33 mijlen
Aardrijkskunde. De meeste adspi- per uur hadden afgelegd, meenden
iranten hebben zich niét op de hoogte we Fécamp de kust te zullen zien
gesteld van de eischen genoemd m kwaJ.t r vler M toen we 10
puijt e van heit programma voor het.
toelatingsexamen. j minuten na vieren begonnen te cra-
Int den regel was voldoende werklen, konden we het water onder ons
gemaakt van cle aardrijkskunde der hooren, maar niet zien, van wege
wereldldeeletn en van Europa, terwijl het dichte wolkentapijt, waarboven
de kennis van Nederland en zijne ko-.we on,s bevonden. Zeven en twintig
GÏchiodSÏ Het examen in dit vakminuten na vieren zagen we plotse-
gaf aanleiding tot de volgende opmer- hng de zee, maar als een onatzfen-
kingen j bare watervlakte, en verkeerden we
lo. over het algemeen hadden de hangen twijfel of we de overzijde
adspiranten nog weimig begrip van wel zouci<;n bereiken.
8¥„ChSki;i]&eMo eeuw was W uur „adat we opgestegen wa
door volen schromelijk verwaarloosd, meenden we het slaan van de
vooral de laatste helft dier eeuwzee tegen de kust te hooren, m««ti
3o. bijna allen wisten zoo goed als konden we niets zien, en bleven we
niets van de geschiedenis onzer ko-: aus jn pijnlijke onzekerheid. Na vijf
loniën.
minuten gingen we door een nevel,
Nedërlandsche taal. Vele opstellen
mochten als zoodanig voldoende, goed dIen we. evenwel zonder succes, met
en zelfs zeer goed genoemd worden. In onze °°gen trachtten te doordringen,
verscheidene kwamen echtdr groveTe 6 uur, we waren gedaald tot 3000
fouten tegen de regels der spelling en Voet, zagen we nog niets anders dan
Iniiging voor. terwijl in bijna alle de cje uitgestrekte watermassa, maar
"OO-
zeer veel te wenschen. lijkheid m onze eenzaamheid. Nog
Fransche taal. Het aantal Candida-eenigen tijd van angstige afwach
ten, niet gewoon zich een weinig in ting, tot om half zeven het gezicht
het Fransch uit te drukken en niet in van een schip ons bewees, dat we
elaat eenvoudig Fransch te verstaan,t nlenschheid „aderden,
was groot: ook liet de uitspraak dik-.
wijls te wenschen. V.ssehersp.nken kwamen tn het
Velen hadden geen kennis van de gezicht, waaruit we afleidden, dat
eenvoudigste zaken, zelfs uit desyn-j we dicht bij de kust waren, maar
taxis. zien konden we ze nog niet. Toen
Engelsche taal. Tot. drieërlei opmer-het duisterder begon te worden, werd
StSiS iamen' jd<3 Frena-camera zorgvuldig ingo-
Vooreerst dat. ook daar waar de al- pakt, ten einde, zoo wij nat mochten
gemeene kennis niet onvoldoende werd worden, toch de films van de zons-
geaclit, een zeer scherp inzicht in de verduistering droog te houden. Toen
weinige grammaticale moeilijkheden, i we zoo ver Waren, vroeg de heer
Ij™» of wa „iet zijn zware laarzen
ten zelfs met da gebruikelijkste idio- Waar zouden zetten om naar bene-
men onbekend bleven en ten slotte", dat d.en te werpen, wanneer onze ballast
de uitspraak, in het bijzonder de op was.
klankvorming, over het algemeen ni-
term ate slecht moest genoemd wor
den. Met name de r. de stemhébbende
th en slotmedeklinkers werden (be
houdens eene enkele uitzondëriing)
6t.eeds verkeerd gevormd'.
Dit. zeer belangrijk onderdeel der.
«taalstudie scheen door verreweg dé
meeste candxdaiten volkomen verwaar
loosd to zijn.
Wetenschappen.
EEN MERKWAARDIGE
LUCHTBALLONTOCHT.
In zeven en een half uur hebben de
beeren Frank Hedges Butler en Per-
cival Spences, die uit een luchtballon
de jongste zonsverduistering willen
waarnemen, een weg afgelegd van
160 mijlen. Ze stegen op te Londen
te iialf een en landden bij Caën in
Normandie om 8 uur.
De lieer Spences deelt over dien
tocht met de „Vera", een ballon van
45.000 kubieke voet een van üb
vloot van 18 ballons, die in de fa
briek van de heeren Spencer ver-
vaard'gd zijn, het volgende mede
„Kort na twaalven, toen volgens
de berekening de verduistering begon
nen was. was de lucht met zware
wolken bedekt en van de zon niets
te zien. Er woei een herige wind.
Maar vijf minuten voor eenen, we
waren toen 4500 voet hoog, konden
we de eclips «eer goed zien en namen
we photographieën.
Van af één uur tot 20 minuten na
eenen konden we ze onafgebroken
waarnemen, en namen we voortdu
rend photographieën, tot we tot 6000
voet gestegen waren. Nu waren we
zoo ver boven de wolken, dat we
zelfs met onze donkere glazen niet
Op 3700 voet maakte ik den heer
Butler opmerkzaam op een donkere
dikk'i streep voor ons uit, die zich
eerst voordeed als een schaduw over
de wateren met een witten rand.
Voordat we echter konden uitmaken
wat het eigenlijk was, kwamen wol
ken aandrijven, die het gezicht be
lemmerden, maar toen we nog wat
gedaald waren, was elke twijfel op
geheven we nadedren den vasten
grond.
Kwart voor achten zagen we de
schittering van een vuurtoren. We
daalden nog lager, en toen openden
we, bij wijze van spreken, onze ar
men voor degenen, die aan de kust
ons stonden op te wachten.
Rechtszaken
VERDUISTERING IN HET GROOT.
Voor het Haagsche gerechts/iof
werd Donderdag behandeld de zaak
van P. J. van Eijk, 46 jaar, zonder
beroep, wonende te Leiden, door do
Rechtbank te 's-Gravenhage vrijge
sproken ter zake van verduistering
van 250 obligatiën der Algemeeno
Nederlandsche Maatschappij tot ex
ploitalie van onroerende goederen
benevens een groot aantal effecten,
zoomede van de subsidiair ten laste
gelegde oplichting.
Blijkens liet rapport, uitgebracht
door den raadsheer-rapporteur mr.
Sterck, heeft bekl. opgericht de Leid-
sclie Landbouwbank en de Algemee-
ne Nederlandsche Maatschappij tot
exploitatie van onroerende goederen,
beide op zeer onsoliden grondslag.
De laatste maatschappij is in 1904
failliet verklaard. Bedoelde Maat
schappij had een aandeelenkapitaal
van ƒ500.000, waarvan bekl. voor
490-000 aandeelen kreeg tegen in
breng van een stuk land en 4 huizen
te Leiden, alles zwaar verhypothe
keerd. In een brandkast lag het geld
van de Landbouwbank en de Maat-
schappij door elkaar en als bekl. geld
noodig had, putte hij uit die brand
kast. De Maatschappij had 4i obli
gaties uitgegeven, en bekl. heeft een
aantal van die obligaties voor eigen
schuld in onderpand gegeven. Van
een betaalmeester te Assen wist. bekl.
voorts 26.000 los te krijgen als sur
plus voor den aankoop van ƒ75.000
effecten van eene Compagnie Auxi-
1 faire voor spoorwegaanleg. Later
gaf bekl. 100 obligaties van de Maat
schappij tot exploitatie van onroe
rende goederen in onderpand voor
fondsen door de zuster van den be
taalmeester tot een bedrag van ruim
ƒ50.000 afgestaan om daarvoor Ja-
para-petroleumaandeelen te koopen,
waarvan bekl. groote winsten voor
spelde. Die fondsen heeft de betaal
meester of zijn zuster echter nooit
teruggekregen, want bekl. heeft ze
gebruikt om er voor eigen rekening
mede te speculeeren. Later heeft
bekl. nog tweemaal ƒ50.000 weten los
te krijgen van dezelfde personen on
der bedriegelijke voorspellingen, en
deze ten eigen bate gebruikt.
Tot zijn verdediging had bekl. op
gegeven dat hij meende dat hij als
eenig aandeelhouder in de Maat
schappij tot exploitatie van onroe
rende goederen mètTMÏ5~_obligaties
mocht doen wat hij wilde, en dafïiij
de effecten had ontvangen om er za
ken mede te doen. Tegen bekl. was
3 jaar gevangenisstraf geëischt. De
Rechtbank had hem echter vrijge
sproken, o.m. omdat niet bleek dat
hem de effecten waren gegeven met
verbod om ze te verkoopen of er za
ken mede te doen.
De officier van justitie was van die
vrijspraak in hooger beroep geko
men.
Na uitvoerige behandeling dezer
zaak, en nadat de slachtoffers van
bekl. als getuigen waren gehoord,
verklaarde de president te gelooven,
dat bekl. zijn geld nog wel hier of
daar zal hebben verborgen. Bekl
deed beter, zijn slachtoffers daarvan
schadeloos te stellen.
Nog deelde bekl. mede, den 16en
te zullen worden ontslagen uit de ge
vangenis voor een gevangenisstraf
va.n één jaar, hem door «de Rechtbank
te Utrecht opgelegd.
Adv.-gen. mr. Reitsma nam ver
volgens zijn requisitoir. Op twee
punten is naar-het oordeel van den
officier van justitie het vonnis der
Rechtbank onjuist gewezenlo. wat
betreft de verduistering van de 200
onuitgegeven obligaties der Mij. tot
exploitatie van onroerende goederen.
Bekl. heeft verklaard zich als eige
naar dier obligaties te mogen be-
j schouwen, daar hij de bezittingen
der ''maatschappij had ingtbraclN.
Maar terecht merkt de officier van
i justitie op, vooreerst dat bekl. wist
I dat die inbreng zoo goed als waar-
j deloos was. Ten tweede, dat bekl.
niet- de eenige bezitter der aandee-
len was. Toch heeft bekL over de
1 obligatiën beschikt en deze in onder-
pand gegeven. 2o. Wat betreft de
verduistering der twee partijen ef
fecten, door bekl. ontvangen met de
opdracht daarvoor Japara^aandeelen
te koopen en in elk geval die effec
ten op 9 "Februari 1904 terug te ge
ven. Bekl. heeft hieraan niet vol
daan de stukken zijn door hem ten
eibate beleend, ze zijn niet door
bekl. teruggegeven.
Aanvankelijk meende de adv.-gen.
dat liet zwaartepunt in deze zaak
lag in de door bekl. gepleegde op
lichting. Dit is ook: het misdadigste
in de zaak.
Bekl. heeft langzaam zijn net
ten uitgespreid om de benadeelde
getuigen in zijn macht te krijgen.
Intusschen staat de verklaring van
den benadeelden betaalmeester op
zichzelf en kan deze dus niet leiden
tot veroordeeling ter zake van op
lichting.
Wel daarentegen meende adv.-gen.
dat het bewijs is geleverd va.n de ten
Jaste gelegde 4 misdrijven va.n ver
duistering en dat het daartegen door
bekl. gepleegd verweer geen steek
houdt.
Waar bekl. overmorgen zal worden
ontslagen, achtte adv.-gen. het ge-
wenscht, maatregelen te nemen, op
dat bekl. zich niet door de vlucht
aan een veroordeeling zal onttrek
ken.
Gerequireerd werd derhalve ver
oordeeling van bekl. tot twee jaar
gevangenisstraf wegens 4 misdrijven
van verduistering met bevel tot on
middellijke gevangenneming.
Bekl. hield een uitvoerige verdedi
gingsrede waarin hij betoogde, dat
niet ten laste gelegd is, waar, wan
neer en wat verduisterd is. Ook ont
kende bekl. de aanwezigheid der ele
menten van het misdrijfverduiste
ring. De directeur van de Maatschap
pij tot exploitatie van onroerende
goederen heeft steeds aan bekl. afge
dragen de gelden, verkregen door de
plaatsing der obligatiën. Bekl. was
overtuigd de gelden ie verrekenen
met zijne vorderingen ten laste der
Maatschappij. Nooit is een bepaling
gemaakt, waardoor bekl. in het be
schikken over de obligatiën aan ban
den werd gelegd. Het kantoor van
bekl., belast met de plaatsing der obli
gatiën was te beschouwen als neem-
ster der obligatiën van de leening.
Bekl. was slechts verplicht het mon-
tant daarvan te verrekenen. Hij heeft
de obligatiën geplaatst, zij het dan
ook op een wijze die den officier van
justitie niet bevalt. In de verrekening
van het door bekl. verschuldigde werd
bekl. verhinderd door het listiglijk
uitgelokt faillissement van bekl.
Weldoen is beklaagdes lust en leven
geweest. Nooit heeft hij zich eens
anders goed wederrechtelijk willen
toeëigenen. Ook ontkende bekl. de
aanwezigheid van de elementen van
het misdrijf van oplichting, hem ten
laste gelegd. En anet het ontbreken
daarvan is ook vervallen de mogelijk
heid van veroordeeling wegens ver
duistering der effecten, hem verstrekt
door de zuster van .den benadeelden
betaalmeester.
Bekl. zette uiteen, dat in het be
wijs, door hem afgegeven voor de
ontvangen effecten, geenszins gespro
ken is van Japara-aandeelen.
De president vroeg, bekl. in de rede
vallende, hoe lang hij nog noodig
had.
Bekl. antwoordde, toch wel wat te
mogen doorspreken, waar de officier
van justitie zich maanden op deze
zaak heeft voorbereid.
De president merkte op, dat dan
de zaak op een volgenden dag zou
kunnen worden voortgezet, wanneer
bekl. nog veel tijd noodig had. Het
was reeds laat.
„Dat begrijp ik", antwoordde bekl.
„met het oog op uw leeftijd
Na in Raadkamer te zijn aange
gaan, beval het Hof de gevangenne
ming van bekl., wanneer deze den
16 September a.s. ui! zijn arrest zal
zijn ontslagen dat hij thans onder
gaat,
j Hierop werd te 6 uur de zitting
j verdaagd tot Zaterdag a.s. 10 uur.
Bekl. kan dan zijn verdedigingsrede
voortzetten.
DIEFSTAL.
Voor het gerechtshof te 's-Graven-
J hage werd behandeld de zaak van
P. B. So etc man en C. J. M. Witjens,
graancontroleurs te Rotterdam, ver-
i oordeeld resp. tot drie en twee jaren
gevangenisstraf wegens diefstal in
vereeniging van 4000 K.G. katoen-
pittenmeel (100 balsn) bestemd voor
eene firma te Rotterdam.
Voor de rechtbank te Rotterdam
hacl de eerste bekl. bekend, de twee
de echter ontkende, na aanvankelijk
voor clen inspecteur van politie eene
bekentenis te hebben afgelegd. Uit
het verhoor van den bedoelden in
specteur als getuige voor het Hof
bleek dat de graancontroleursfirma,
waarvan id© tweede bekl. deel uit
maakte, 'hoogst ongunstig bekend
stond wegens vele, vroeger door die
firma gepleegde verduisteringen. De
werklieden, met de lossing belast,
moesten zich tot die verduisteringen
leenen, daar zij anders geen werk
meer bij da firma kregen.
De tweede bekl. hield vol, dat hem
zijn bekentenis was afgedwongen,
daar men hem niet naar huis wiiae
laten gaan, vóór hij een volledige be
kentenis had afgelegd. Deze bewe
ring werd door den inspecteur echter
pertinent tegengesproken.
Uit het voorgelezen proces-verbaal
van de bekentenis van den eersten
bekl. bleek dat de gestolen partij
voor 240 was van de hand gedaan.
Niet minder dan 14 getuigen wer
den in deze zaak gehoord.
Adv.-gen. mr. W. Reitsma zeide
o.a. dat de onderhevige zaak opnieuw
een treurig licht heeft verspreid over
de havendiefstallen te Rotterdam,
waartoe zelfs groote firma's haar
medewerking blijken te verleenen.
Zeer terecht treft de rechtbank der
gelijke diefstallen zwaar, waar het
openbaar belang daarbij zoo nauw
betrokken is. Nog onlangs zijn door
de Duitsche Kamer van Koophandel,
te Keulen, tot onze regeering vertoo-
gen gericht om dergelijke diefstallen
te beperken. Werd het. vertrouwen
van het. buitenland in onze havens
geschokt, dan zou dit een nationale
ramp moeten heeten.
Adv.-gen. achtte daarom de opge
iegde straf niet te zwaar en requi-
reerde mitsdien bevestiging van het
vonnis quo, met wijziging wat de
bewijsvoering betreft.
Koloniën
BONI.
Omtrent de bezetting van Watampo
ne schreef die correspondent van het
„B. N." nog het volgende:
Volgens uitlating der achtergeble
venen moet liet verlaten van Watam
poné in hoofdzaak worden toegeschre
ven aan de uitwerking van het mari-
nevuur op den 28steai Juli. Want ter
wijl alles den 28ston te Watamponé
beraadslaagde over de vraag, of het
wenschelijk was, de compenie daar
weerstand te bieden, kwamen een
paar zware granaten der marine te
Watamponé terecht, waar zij kort vóór
en achter de missigit sprongen. De
moreele uitwerking dier schoten moet-
ontzettend zijn geweest. Allen zagen
hierin een vingerwijzing van hoogere
machten, dat alle verzet nutteloos zou
zijn. zoodat tot een spoedigen terug
tocht werd besloten.
Tijdens den aanval op Badjowé
schijnt één der familieleden van den
vorst met een aanzienlijke macht nog
van Wataanponé op weg te zijn geto
gen om den- bedreigde kampong hulp
te bieden. Hij keerde echter met den
meesten spoed naar Watamponé terug
waar zijn komst de algemeene con
sternatie nog vermeerderde.
Met liet volste recht mag worden be
weerd,dat met één slag de grootste
kracht van den vijand is gebroken.
Het geregelde leger is bijna geheel
verloopen, en, wat verder gedurende
deze expeditie ook nog moge geschie
den. op een geregeld volgehouden ver
zet zal waarschijnlijk slechts op één
punt. moeten worden gerekend.
Voortdurend melden zich nu troepen
Boniërs aan. die aan den krijg tegen
het gouvernement niet verder wen-.
schen deel te nemen. En, wat een
goed teeken is, het zijn niet altijd de
kleine luiden, die zich komen mel
den.
Het bivak, thans door den troep te
Watamponé betrokken, is heel wat be
ter dan dat te Badjowé. De huizen
grootor en luchtiger en van beter ma
teriaal vervaardigd, terwijl een kleine
kali, op korten afstand van het bivak,
badgelegenheid aanbiedt.
De bevelhebber met zijn staf zijn
gelogeerd in het vroeger door den
vorst bewoonde huis. Een paar ver
vallen, witst eenen muren vóór de vor
stelijke woning geven een weinig ma-
jesteueuzen indruk van liet geheeil.
In de wonig van don. poenggawa
vond nnen, tegen de wanden geplaatst,
een groot aantal geweerrekken.
Zeker heeft zelden een vijand den
krijg tegen ons gouvernement begon
nen, die, wiat bewapening en munitie
betreft, beter was uitgerust dan Boni's
vorst,
In één der versterkingen bij Bena
werden bijvoorbeeld gevonden scher
pe patronen voor het Mauser repeteer-
pistool. en scherpe patronen, zooals
thans bij ons léger in gebruik zijn.
En in een inlandsche woning, waar
een compagnie van het negende ba-
taillom gehuisvest is, vond men in één
der tafelladen niet minder dan 500
scherpe patronen voor het Beaumont-
geweermet het merk P. W. Op de
pakjes, waarin deze patronen waren
verpakt, stond althans die tjap.
Den 31sten Juli maakten onze troe
pen eens verkenning tot kampong Pa-
lakka, gelegen aan den weg, die naar
Pasernpa voert. Nergens een spoor van
verzet, terwijl ook hier alle woningen
veriaten werden bevonden.
Op dezen tocht hadden we nog een
buitenkansje. Men vond in Palakka.
netjes in kistjes verpakt, ruim 50.000
scherpe Beaumont-patronen. Hetlieele
zaakje werd vernietigd daar de vondst
voor het gouvernement niet de minste
waarde heeft.
Bij de tochten, thans in den omtrek
van Watamponé gemaakt, vond men
nu en dan roode vlaggetjes, door den
vijand op enkele plaatsen bevöstigd.
Het doel, dat de Boniër met liet-plan
ten dier vlaggetjes had, was niets an
ders. dan onze troepen op zekere mo
menten goed onder vuur te nemen.
Genesteld in hdt voorterrein, waren
hem de afstanden, van zijn stand
plaats tot. de besproken vlaggetjes he
kend.
Onder dagteekening van 6 Augustus
schreef dezelfde correspondent
Een eigenaardig mengelmoes van
alledaagsche voorwerpen en artikelen
der meest verfijnde weelde, zietdaar,
wat men vond in de woning van Bo
ni's vorst. Naast onkostbaar aar dé-
werk, dames-nécessaires, naast oude
prullen lag een servies, veiwaardigd
bij de firma Begeer te Utrecht, vroe
ger als geschenk van H. M. de Konin
gin naar Boni gezonden. Dan een
groot aantal kasten, met glazen deu
ren. versierd met houtsnijwerk, en....
last not least.... een oude1 phonograaf,
natuurlijk „made in Germany
Bij het zien dier verzameling onge-'
lijksoortige eenheden kwam me on
willekeurig het: „sic transit gloria
mundi" in d'ein geest. j
Het is geen vorstelijk verblijf, die
woning des he'eron Lapawawooi.
Een vrij lang gebouw, op palen met
steenen toegangstrap, een vloer, ge
deeltelijk van gespleten haanboe. ge
deeltelijk van planken vervaardigd, i
het geheel door hel geschilderde tus-
schenschotten in een drietal vertrek-
ken verdeeld. Men schijnt vroeger
zwanger te zijn gegaan van plannen,
om den geheelen kraton te doen ver
vangen door een steenen.
Evenwel heeft men het toen niet
verder gebracht dan tot een enkelen,
witsteenen muur die, vóór den kraton
staande, droevige getuigenis aflegt,
van dezen oosterschen revolutiebouw.1
Een andere woning, nogal groot en
goed gemeubeld, is die van den poeng-
gawa. Daar. nog meer dan in het vor
stelijk verblijf, heerschte wanorde.
Men scheen alle mogelijke kostbaar
heden te hebben willen medenemen,
doch het snelle oprukken der troepen,
na den val van Badjowé. scheen dit
voornemen te hebben verijdeld. Alleen
liet kostbaarste werd weggevoerd, en
het overige vernield, oni het den ge-
haten Hollander niet in handen te la
ten vallen.
Een zeer grooten bultzak liet de
poengg-awa achter, doch. waarop meer
prijs werd gesteld, was de vondst van
een vrij belangrijke partij buskruit,
oude geweren, voorwerpen tot bet ver
vaardigen van munitie, en wat dies
meer zij. Zóó druk schijnt de poeng-
gawa het met zijn vlucht niet te heb
ben gehad1, of hij heeft nog kans ge
zien, aille meer moderne vuurwapenen
te doen wegvoeren.
Een flinke partij arak in steenen
vaten aangetroffen vóór de woning
van den vorst, legde geen schitterend
getuigenis af va.n de wi jze, waarop de
koran ter hoofdplaats wordt nage
leefd.
Gemengd Nieuws
ten te ontsnappen kort ma zijne in
hechtenisneming.
's Avonds te 11 uur werd hij weer
aangehouden in dé buurt van zijne
woning, maar hij wierp den agent op
den grond en vluchtte voor de tweede
maal. Men, denkt, dat hij er in ge
slaagd is België te bereiken.
ECHTSCHEIDINGSPROCES.
Het echtscheidingsproces, door
prins Philip van Coburg-Kohary te
gen de ontvluchte prinses Louise, de
dochter van koning Leopold, inge
steld, geeft aanleiding tot een ge
schil over rechterlijke bevoegdheid.
De prins heeft zijn vordering te Co-
burg aanhangig gemaakt, maar de
prinses beweert, dat alleen een Hon-
gaarsche rechtbank bevoegd is. De
prins is nl. Hongaairseh burger, is
ook lid van de Kamer der Magnaten
en generaal in Hongaarschen dïenst.
De prinses is dus door haar huwe
lijk een Hongaarsche geworden en
volgens het burgerlijk wetboek van
Hongarije moet de echtscheiding van
Hongaarsche burgers door een Hon
gaarsche rechtbank worden uitgespro
ken om geldig te zijn. Als de Co-
burgsche recïïter het huwelijk voor
ontbonden verklaart, zou het In Hon
garije (waar de prins groote goede
ren bezit, afkomstig van zijn groot
moeder, een prinses Kohary) nog al
tijd als bestaande worden beschouwd.
DE HANDEL IN DE KAAP LIGT
STIL.
De depressie in alle takken van han
del in de Kaapkolonie, voornamelijk
in de zeehavens, is verschrikkelijk.
Elke wéék gaan er meer firma's
bankroet. De groote handelshuizen in
de city hebben hun personeel vermin
derd en de salarissen van de over
blijven den verlaagd.
De straten zijn gevuld nietwerkloo-
zen, de bedelaars nemen eiken dag in
aantal toe. en van diefstal en inbraak
hoort men meer dan ooit te voren. De
particuliere liefdadigheid kan in al de
ellende niet voorzien.
De regeering, de kerken, het Leger
des Heils en andere instellingen doen,
wat zij kunnen om hulp te verschaf
fen. doch dit belet niet, dat honderden
half-verhongerden zich voortsleopen
langs den weg eni slapen op de hellin
gen van den Tafelberg of langs de
kust.
DE TOESTAND IS VERANDERD.
Onlangs deelden wij mede, dat een
Fransche vee-arts te Tanger aan den
arm 'gewond werd door een steen
worp. Volgens de Temps" was de
dader een krankzinnige inboorling
wiens bewakers hem rustig zijn gang
lieten gaan en zelfs tijdens h£t voor
val een vijandige houding aannamen.
De Fransche gezant protesteerde des.
wege. bij de plaatselijke autoriteiten,
"kreeg echter tot nu toe geen genoeg
doening.
De Temps" merkt in dit verband
op, dat wanneer twee jaren, geleden
een lid van het Fransche gezant
schap onder gelijke omstandigheden
door een krankzinnigen inboorling
aangevallen wa.s, de Fransche verte
genwoordiger nog op denzelfden dag
de gevangenneming van den dader
en de betaling van 1000 francs boete
verkregen zou hebben.
MELK EN ROODVONK.
In Cambridge kwam onlangs een
kleine roodvonk-epidemie voor van 7S
gevallen, vooral onder studenten, en
de oorzaak daarvoor kon in niets an
ders gevonden worden dan in de melk.
De bron van herkomst was echter uit
stekend. maar hij nader onderzoek
bleek, dat men in de melkinrichting
toevallig een exti^i voorraad gekocht
had van iemand, rlie weer uit allerlei
andere bronnen zijn melk betrok, om
dat hij zelf geen koeien had. Bij een
van die leveranciers was een melker
ontdekt, die pas roodvonk gehad had
en nog in het ontvell ings-stadium
verkeerde. Toen deze melk verder van
aankoop werd uitgesloten, hield de
verspreiding der ziekte aanstonds op.
DE DIEF IN HET FRANSCHE
OORLOGSMINISTERIE.
Het gerucht, dat in 't Fransche mi
nisterie van Oorlog documenten zijn
gestolen, betreffende de landsverdedi
ging. schijnt valsch te zijn.
Er zijn diefstallen gepleegd, maar
van veel onschuldiger aard, van post
zegels. geld, potloorlen. pennen, enz.
Dit duurde reéds een boelen tijd en
niettegenstaande strenge waakzaam
heid, kon men den schuldige niet ont
dekken.
Eindelijk heeft men hem liet rapt. 't
Is een soldaat van het 103(le linie-re
giment. zekere Marcel BerUielot. Men
onderzocht zijn zakken en hij had
weer voor 650 francs postzegels mee-
genomen. Berthelot heeft evenwel we
KROONPRINS GEORGE
VAN SERVIë.
We KéKBen Vroeger al eens ver
teld", welk een ondernemende geest er
ih den Zateruag meerde^rrrïg ver
klaarden kroonprins George schuilt.
Het was naar aanleiding van een
snoepreisje dat de knaap met een
„tingeltangeleuse", zooals men te
Belgrado zegt, naar Boedapest of
Weenen 'maakte. Mag men brieven
uit Belgrado gelooven, dan geeft de
Kroonprins ook op vele andere wij
zen blijk, dat hij niet aan den band
vul loopen. Zoo was zijn eerste daad
Zaterdag, zoodra hij meerderjarig
was, om tegen den uitdrukkelijken
wil zijns vaders een automobiel van
100 P. K. te bestellen. Vóór dezen be
hielp de prins voor zijn sportlievende
neigingen hoofdzakelijk met paarden,
waarop hij overigens terdege thuis
is. Zoo reed hij met zijn gouverneur
den Franschen majoor Lavasseur,
dien hij gaarne een poets hakte. Op
dien wandelrit joeg de prins eens
klaps in razenden ren door—velden en
bosschen, maar de majoor stond zijn
man. Den volgenden keer bereikte
prins George echter beter zijn doel
plotseling nam hij een ongeveer 2
meter hoogen muur, waarop zijn gou
verneur niet bedacht was, dan ook
viel en zich ernstig bezeerde.
Bij den Koning kan de prins geea
kwaad doen. Dat geeft hem den moed'
tot streken als de volgende.
Toen hij als jongen van 16 jaar
een café chantant-dame het hof maak
te, begaf hij zich hij voorkeur opliet
tooneel. Nadat hem dit verboden was
en de kapelmeester hem een nieuwe
poging wild© beletten, sloeg- hij de-
zêü Tïën deege champagne-flcsch op
ifet hoofd stuk. Hij werd er daarop
uitgegooid. Een ander keer deed hij;
met een paar kornuiten een aanval op
een klooster, schoot er een waakhond
neer en slechts door haar uiterst
tactvol optreden voorkwam de abdis
erger. Zoo zijn er tallooze voorbeel
den van 'sprinsen bandeloosheid.
Nu is de prins ongetwijfeld jong.
Maar van zijn oom Arsène, een der
bekendste Parijsche boulevardiers,
weet men sedert lang, dat den Kara-
george's zulke manieren in 't bloed
zitten. Servië heeft echter te veel ge
had van de buitensporigheden op elk
gebied van een Milan en een Alexan
der dan dat het nog lang de oogen
zou sluiten voor een wijze van doen,
die de menschen nu al zenuwachtig
maakt als ze bedenken, dat het hun
aanstaande koning is, die er zich
aan schuldig maakt.
De prins, die een flinkgebouwde,
knappe jonge man is, zon anders
door zijn ontwïjfelbaren moed en an
dere eigenschappen zeker wel de har
ten zijner landgenooten kunnen vin
nen. Maar de zwakheid des vaders
heeft de goede grondslagen op de
cadettenschool te Petersburg gelegd
grootendeels te niet gedaan.
PERS-OVERZICHT.
VAN VRIJDAG 15 SEPTEMBER.
MARINE-PLANNEN.
De zee-oorlogen der laatste jaren,
en in zonderheid de jongste tusschen