NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD»
23e Jaargang.
No. 6820
Verschijnt dagefij':-, üehaive op Zon- en Feestdagen.
DONDERDAG 21 SEPTEMBER 1906 A
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIE N:
per ör3e Maanden: Mg» ^an 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem 1-20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen m den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der &t$5PVVijV^Fi -T r d 6
gemeente) 1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Fran».oer post door Nederland I 1.65 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers. n Sn/ i Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37>2 JJiï
9 9 de omstreken en franc° Per P°st - 0 45 'ntercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Loaffsns Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. vöw* Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6, Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parffs, 31bl' Faubourg Montmartre.
Aan onderstaande adressen worden
Abonnementen en Advertentiën voor
dit blad aangenomen zonder verhoo
ging van kosten
J. VAN DER M00LEN
Sigarenwinkel, Crowjéstraat 6
B. C. VAN DIJK
Kruidenierswinkel. Westergraclit
45, hoek Oraajebooinstraat.
AGENDA
Donderdag 21 September.
Orgelbespeling, 2—3 uur.
De Kroon Svengali-gezelschap Spi
ritistische séance, 8 uur.
Kleine Houtstraat 44Ver. „Wie
denkt Overwint" Wagnei'-voor-
drachten, 8£ uur.
Zandvoort: Vergadering van den
Gemeenteraad, uur.
ÜM ONS HEEN
cx.
OVER EEN WONDERLIJK VAK.
De geest van dezen tijd brengt ook
dit mee, dat de menschen niet meer
gesteld zijn op zoogenaamde inter
ne betrekkingen, waar de werknemer
inwoont bij den patroon. Een tegen
zin, die ons volstrekt niet behoeft te
verwonderen. De interne is nooit
vrij, is althans nooit zeker van een
bepaalde mate van vrijheid. Hij kan
geroepen worden om te werken als hij
's morgens opstaat, en op 't punt dat
hij 's avonds naar bed gaat en verder
den geheelen dag door. Theoretisch
gesproken kan hij wanneer het hem
al te veel over de hand loopt, den
dienst weigeren, maar praktisch
•staat dat gelijk met zijn ontslag ne
men.
Het gevolg is dan ook, dat meer en
meer de zoogenaamde externe be
trekkingen in een vak worden ge-
wenscht. Al heeft de bediende's mid
dags ook maar anderhalf uur om ta
gaan eten, die korte tijd is zijn
eigendom, al komt hij 's avonds laat
thuis, toch schiet er dan nog wel
een uurtje over om op zijn eigen ka
mertje te doen wat hij wil, zonder
dat de stem van patroon of patrones
hem bereiken kan.
En toch zijn er nog interne betrek
kingen bij de vleet, voor mannen zoo
wel als voor vrouwen. Apothekeres
sen, onderwijzeressen voor zoover ze
min of meer genoodzaakt zijn bij het
schoolhoofd in te wonen en dus nooit
uit de schoollucht wegkomen, winkel
juffrouwen en vooral.dienstbo
den. Onder de mannen winkelbe
dienden, bakkers- en slagersknechts
en niet het minstbarbiers- en kap
persbedienden. Deze laatsten hebben
met de dienstboden wel de grootste
hoogten (of moet ik zeggende diep
ste laagten? van het interne stelsel
bereikt.
Er zal zonder twijfel een tijd ko
men, al kunnen velen van ons zich
dat nog maar moeilijk voorstellen,
dat men de handen ineen zal slaan
van verbazing over een tijd, waarin
het mogelijk was, dat menschen van
zeven uur 's morgens tot negen, tien,
elf uur 's avonds, zonder bepaald om
schreven rusttijd aan den arbeid wa
ren; voortdurend konden worden ge
roepen of opgeschrikt door een bel.
Ik blijf vandaag van de netelige
dienstbodenquaestie af, al zou er ook
groote aantrekkelijkheid liggen in
een betoog, dat juist het interne stel
sel de hoofdoorzaak is van de
schaarste aan dienstboden en van
hare steeds groeiende onhandelbaar-
heid, waarover in deze dagen aller-
wege wordt geklaagd. Misschien kom
ik daarop een andereu keer eens te
rug. Op dit oogenblik laat ik de
vrouw aan haar lot over en verzoek
aandacht voor dat van een categorie
van mannen, de bedienden in het
barbiers- en kappersbedrijf.
De Nederlandsóhe Barbiers- en
Kappersbond, die zich inderdaad veel
moeite geeft om de vakgenooten te
organiseeren en het publiek over de
toestanden in het vak in te lich
ten (noodzakelijk begin van elke
verbetering) heeft nu pas weer een
paar boekjes in 't licht gegeven, die
over die toestanden heelwat vertel
len en het zeldzame voorrecht bezit
ten, dat een tikje humor ze leesbaar
maakt. Zoo'n klachtenlitanie is an
ders wat saai
Er is nog iets merkwaardigs in
deze twee boekjes. De schrijver kijkt
met het eene oog naar den patroon,
met .het andere naar den bediende.
Hij is er niet een, die roeptde werk
nemer is een engel, de werkgever
een bengelof in de gebruikelijke
terminologiede bediende is een
slaaf en zijn patroon een uitzuiger
Neen, hij wijst op de bestaande
misstanden door 't heele vak heen,
op de bloedige concurrentie tusschen
de patroons, die drukt op de loonen
van het personeel, op de lange werk
dagen van de bedienden en op het
feit, dat zij met hun patroons het lot
deelen van geen etensuur te hebben,
op het gebrek aan Zondagsrust voor
allen, die dit verwonderlijke vak tot
hun levensdoel gekozen hebbenop
de noodzakelijkheid waarin de pa
troon verkeert, om een internaat te
handhaven, dat ook hem zijn per
soonlijke vrijheid en een onbegluurd
huiselijk leven beneemt.
Een „vreemd bedrijf" noemt de
schrijver dit vak. En als wij, wij
mannen vooral, ons daar eens even
indenken, dan moeten, we toch tot
ons zelven zeggen, dat we zoo aller
akeligst ij del en zoo ongehoord zelf
zuchtig zijn. Ieder uur van den dag
verlangen wij gelegenheid, om onze
wangen te laten afschrappen of onze
borstelige haren in de pomade te la
ten zetten, minstens tot 's avonds
negen uur toe. Wanneer de barbier
eet weten we niet, vragen er ook niet
naar. Als 't ons schikt, moet hij on9
scheren. Treft dat toevallig in zijn
middagmaal, dan moet 'hij 't restje
I maar koud naar binnen proppen.
O medemannen, wat zijn we ij del en
veeleischend Zaterdagsavonds most
de winkel openblijven tot elf, twaalf
uur, of nog later, Zondags tot twaalf
uur in den morgen, alles voor onze
ij delheid en de gemakzucht, die ons
er toe dringt, het onaangename werk
zoolang mogelijk uit te stellen.
„In bijna geen enkel vak komen
zooveel ledige uren voor als in 't
onze", zoo vermeldt 't boekje. Dus zou
er alle tijd zijn om behoorlijk te eten,
als men eenvoudig den winkel een
paar uur daags sloot en zoo de klan
ten noopte, om in de andere uren te
komen, ook in het zedelijk belang
van den bediende, die er dan niet
meer toe komen zou om „romans te
lezen met twee dooden op iedere
bladzij of een, die erg „pikant" is".
En wat de Zondagsrust betreft, er
zijn er onder ons niet veel, die de
periode tusschen Zaterdagavond en
Maandagochtend, wat hun baard
groei betreft, niet met fatsoen zouden
kunnen doorkomen. De enkele, die
na Zaterdags geschoren te zijn, Zon
dags weer met een ontoonbaar blau
wen kin wordt geplaagd, moet dan
maar zichzelf le eren scheren.
Wij publiek kunnen aan tal ran
gebreken in 't vakkleine winsten,
lage loonen, geringe ontwikkeling,
niet veel doen. Maar dat we gansch
onnoodig iemands werktijd rekken
tot in 't eindelooze, hem zijn Zon
dagsrust benemen, een verkesrd
internaat-stelsel helpen handhaven
door te eischen, dat we op elk uur
van den dag naar onze wenken be
diend zullen worden, daaraan kun
nen we wsl veel veranderen. En -we
moesten het nu maar doen ook, want,
ronduit gezegd, mogen we er blij om
wezen, dat we niet meer zullen hoo-
ren wat ons nageslacht zal te zsggen
hebben van de onzinnige regeling,
die wij aan dit vak hebben opge
drongen.
De Barbiers- en Kappersbond heeft
aan verschillende personen een reeks
van vragen gedaan. Vragen over de
neutraliteit van haar organisatie,
omtrent den „klassenstrijd" in "het
bedrijf, enz. Ik heb geen ruimte om
daarop breeder in te gaan en de le
zers zouden het, denk ik, ook niet
meer lezen. Uit Haarlem zijn de ant
woorden opgenomen van vijf perso
nen de heeren Mr. J. H. Thiel, K.
Reyne, J. W. Hilbrander, J. J. Groot
en G. Elferink, vijf namen zooals
men ziet, „verbaasd zich bij elkaar te
vinden", maar die in hun bontheid
pleiten voor de zuiverheid van het
streven naar neutraliteit in de vak-
vereeniging.
En al vrees ik, dan vele gewenschte
verbeteringen pas zullen komen als
de wetgever zich er mee bemoeit,
omdat elke poging tot gezamenlijke
regeling onderling .altijd weer stuit
op den onwil van een enkel dwars-
hoofd en den algemeenen angst voor
mogelijk nadeel, toch is het goeo,
dat deze vereeniging bestaat om de
menschen tegen indommelen te be
waren, al is ook soms het resultaat
niet dadelijk te zien.
De afd. Haarlem toch verloor dit
jaar vijf leden en won er twee terug;
het vergaderbezoek, zegt het jaarver
slag, was treurig, er heerscht een
algemeene geest van onverschillig
heid, die dan. ook belette, dat de af
deeling een of andere actie aan
pakte.
Wie zelf gaat slapen, moet niet
verlangen, dat anderen voor zijn be
langen blijven waken
J. C. P.
Baiteniandsch Overzicht
De medewerker van den Matin,
Jules Hedeman, die uit Plymouth
zulke 'vlugge en juiste berichten zond
omtrent de vredesonderhandelingen,
heeft aan boord van den Kaiser
Wilhelm II"
DE OVERTOCHT MET DEN
HEER WITTE
van New-York naar Europa medege
maakt.
Aan boord had hij vele en lange
gesprekken met den Russischen ge
volmachtigde, van welke de hoofd
zaak in het volgende uittreksel wordt
weergegeven.
„De opening der conferentie", zei
de heer Witte, „was een nachtmerrie.
Komoera hield zich toen voor een
overwinnaar en meende, dat hij zich
alles veroorlooven kon. Het heeft mij
veel geduld en koelbloedigheid ge
kost om niet in de eerste dagen
reeds de onderhandelingen af te bre
ken. Hij stelde niet alleen de vre
desvoorwaarden doch ook de redac
tie der bepalingen. Maar ik voelde,
hoe langer de besprekingen duur
den, steeds meer dat ik won, en
weldra was aan mij de volkomen
revanche. Ik kon toen zeggen tot ba
ron Komoera„Eerst heb ik mij on
derworpen aan uw wil, thans moet
gij u buigen voor den mijne."
De taktiek van den heer Witte was
in den beginne een zeer onverschil-
ligq houding aan te nemen. Toen
Komoera hem de schriftelijke voor
waarden ovenhandigde, keek hij het
stuk nauwelijks in en liet hij het op
tafel liggen bij het verlaten van de
kamer, alsof het nietg beduidde. Een
secretaris maakte hem hierop at
tent, Witte zei met een zeer kalme
stem ,.Dat is waar ook" en stak het
papier achteloos in zijn jas.
..Op het anders zoo onbeweeglijke
gezicht van de Japanners wa9 te le
zen, dat zij verbaasd stonden.
„Aan het dejeuner werd over de
j groote quaestie niet gesproken. Toen
de Japanners weg waren, Teerde ik
het stuk van bulten.
I „Alle gesprekken, die ik had, al-
j leen met Komoera, liepen over
DE SCHADEVERGOEDING.
Ik vroeg hem of hij geneigd was,
j af te zien van de oorlogsschatting,
wanneer Rusland geheel Sachalin af
stond.
„Nooit", zei Komoera.
„Eenige dagen later stelde men ons
voor de helft van Sachalin te verkoo.
pen tegen een som, overeenkomende
met de gevraagde oorlogsschatting.
..Nog later zei ik „Gij wilt ons
de helft van Sachalin verkoopen, niet
waar Doch gij zult het met mij eens
zijn, dat ik recht heb uw aanbod te
weigeren. En wanneer ik dit deed,
zou dit dan voldoende reden zijn
voor Japan om den oorlog voort te
zetten
„Zonder eenige aarzeling zei de
Japansche gevolmachtigde„Ja".
„In den beginne raadde de heer
Roosevelt mij de voorwaarde betref
fende den terugkoop van Sachalin
aan te nemen. Ik weigerde. Toen stel
de hij voor den afstandsprijs te doen
bepalen door een scheidsrechterlijke
uitspraak. Ook hierop ging ik niet in.
President Roosevelt "wendde zich
daarna direct tot den Tsaar, die ver
lof gaf tot den afstand van de helft
van Sachalin, zonder meer. Hieraan
moest ik mij onderwerpen.
„Ik had slechts één doel. De Japan
ners te brengen in een impasse, waar
uit zij niet konden geraken op andere
wijze dan het gaatje, dat ik open
liet. Wat mij in hunne eischen ge
rechtvaardigd leek, stond ik toe
DE AFSTAND VAN KOREA, PORT-
ARTHUR EN LIAOTANG.
Ik hield mij aan hun verklaringen
vóór den oorlog afgelegd, dat zij geen
nieuwe landen wilden veroveren door
den strijd.
„Alles werd in het werk gesteld om
de schadevergoeding van drie mil-
lard te verkrijgen. Dit bracht mij,
waar ik zijn wilde. Ik kon alles te
rugbrengen tot dit ééne punt. Ik kon
de groote menschelijke principes op
het spel zetten en op Japan de ver
antwoordelijkheid laden van nog
meer Bloed vergieten, om wat geld.
In deze engte wilde ik de Japanners
hebben. En op deze wijze kreeg ik
de Amerikaansche pers op mijn hand.
President Roosevelt liet baron Kane-
Ro rpepen. die hier dezelfde rol ver
vulde. welke baron Soeyematsoe in
Londen heeft. Hij waarschuwde den
Japanner, dat het eilanden-rijk niet
op den steun der Amerikanen kon re
kenen, wanneer de oorlog alleen om
een geld-quaestie werd voortgezet. Ba
ron Kaneko seinde dadelijk naar Ja
pan. Verschrikt draaide de Japan
sche regeering plotseling geheel om.
Het was hoog tijd I
„Tweemaal had men mij aangera
den de onderhandelingen af te bre
ken. Toch ging ik door. Den 28en
Augustus kwam een nieuw telegram
waarop ik den volgenden morgen ant
woordde „Het is nu gedaan met
den oorlog.
THANS IS ER VREDE"."
Aan boord van de „Kaleer Wilhelm
II" zijn feesten gehouden ter eere
van Witte, die in een zijner redevoe
ringen den volgenden zeer" diploma-
tieken en politieken zin sprak, na
op de verdiensten^ gewezen te heb
ben van den Tsaar en President Roo-
Sedert wij den gastvrijen bodem
van Amerika verlaten hebben, va
ren wij onder Duiische vlag en le
ven wij op Duitschen grond. Ik be
hoef er niet aan te herinneren, dat
het hoofd van dit rijk
EEN TROUWE VRIEND
fs van den Tsaar en van President
Roosevelt. Ik ben daarom overtuigd,
dames en heeren, dat ik in uwen
geest handel, wanneer ik u verzoek
op te staan en onzen eerbied te be
tuigen aan Keizer Wilhelm II".
Onder voorzitterschap van dén
Tsaar heeft "weder een Kroonraad
plaats gevonden, waarin besloten is
geworden een som van tres.
500.000,000 voor den herbouw van de
Russische vloot toe te staan.
Met dezen herbouw zal men In vijf
jaar gereed moeien zijn.
De berichten uit den Kaukasus blij
ven nog steeds ongunstig luiden.
In
BAKOE
duren de moordtooneelen steeds
voort De wonden wijzen er op, dat
gebruik gemaakt wordt van houw-en
steekwapens. In de geheele provin
cie Elisabethpol wordt geroofd, voor
al op den straatweg naar Agdama.
Hier is generaal Takaischwili aange
komen met zijn troepen. De Tarta
ren-benden werden cToor Kozakken
achtervolgd tot in het Armenische
klooster in de provincie Eriwan,
waar zij ingesloten bleven, tot Mo
hammedanen, ter ontzetting toege
schoten. hen bevrijdden.
Dinsdag zijn to Odessa een divisie
infanterie en achttien stukken snel-
vuursreschut verscheept voor Batoem
om d<-> ongeregeldheden in den Kau
kasus ie onderdrukken.
Het gemeentebestuur van Odessa be
sloot in een bintengewone zitting
der regeering te verzoeken voor dé
verkiezingen voor de leden van
DE RIJKS DOEMA
toe te staan vrijheid van spreken,
pers-vrijheid en vrijheid voor veree
niging en vergadering, daar anders
deze verkiezingen onmogelijk zijn.
De minister van binnenlandsche za
ken machtigde de Zemstvo van Eli-
sabethgrad een congres bijeen te roe
pen van grondeigenaars in het rijk
tot regeling van de agrarische quaes
tie.
De Tsaar is thans bezig aan een
uitstapje. Het keizerlijk jacht Pool
ster kwam Maandag op de reede van
Trausund bij Wiborg aan.
De heer Dennison, adviseur van
het
JAPANSCHE DEPARTEMENT VAN
BUITENLANDSCHE ZAKEN,
is door een medewerker van een der
New-York9che bladen geïnterviewd
over de waarde van de concessies
door Japan gewonnen. De heer Den
nison reide, dat zij meer waard zijn
dan de eerst geëischte schadevergoe
ding van 120.000.000 pond sterling. De
spoorweglijnen aan Japan gekomen
zijn 30.000.000 pd. st. waard, de ko
lenmijnen in de Yentai- en Foeshoen-
dalen 50.000.000 pd. st. en Japan zal
weldra de mineralen van Sachalin
gaan exploiteeren.
Te Tokio is het bericht van het af
treden van Josjikawa. den minister
van binnenlandsche zaken, met vol
doening ontvangen. Alleen de Dzji-
dzji Sjimpo verdedigt hem en vindt,
dat hij juist en goed en als consti
tutioneel minister heeft gehandeld.
Een telegram uit New-York meldt,
dat baron Komoera thans aan de be
terhand is.
Niettegenstaande de officieel© te
genspraken over een oorlogszuchti-
gen geest in
SKANDINAVIë,
houden de berichten over mobilisatie
nog steeds aan.
Aan de „Frankf. Ztg." wordt ge
seind, dat de Noorweegsche bladen
proclamaties bevatten, waarbij vrij
willigers opgeroepen worden voor
dienstneming in het leger. De mobi
lisatie duurt voort, terwijl ook in
Zweden maatregelen getroffen wor
den,.
De „Daily Mail" brengt uit Stock
holm een alarmeerend telegram,
waarin de toestand als zeer ernstig
geschilderd wordt. Het geheel© Noor.
sche leger is op voet van oorlog en
mobiel. Aan de grenzen worden
nieuwe vestingwerken gebouwd.
Het blad „Aftenposten" meldt da.ar-
entegen
„Naar voor zeker meegedeeld
wordt zullen, zoolang de onderhan
delingen duren, nóch Noorweegsche.
nóch Zweedsche troepen naar de
grenzen gezonden worden. Verder
zullen maatregelen getroffen worden,
om de grens-bewakingstroepen van
heide rijken zoo ver terug te trek
ken, dat voor geen wrijving tus
schen hen gevreesd behoeft te wor
den.
Over het naar huis zenden van be
wakingstroepen wordt niets meege
deeld."
Wat
DE HONGAARSCHE CRISIS
betreft, Fejervary is Dinsdag door
den Koning te Weenen in bijzonder
gehoor ontvangen en zou vandaag
naar Boedapest terugkeeren. Als eer
ste der Hongaarsche politici, die
Frans Jozef nu weer gaat ontvangen,
zal heden of Donderdag graaf Johari
Zichy op audiëntie gaanhij zal te
vens besprekingen hebben met de ge
meenschappelijke ministers.
In de
DUITSCHE STAATSCOURANT
wordt meegedeeld, dat van den 18en
tot den middag van den 19en Sep
tember in den staat Pruisen officieel
is melding gemaakt van 7 ziektege
vallen, welke verdacht worden chole
ra te zijn. Het aantal cholera-geval-
len bedraagt thans 208, waarvan 75
met doodelijken afloop.
Stadsnieuws
Gevonden voor war pen:
een horloge en een rozenkrans.
De Afdeeling Haarlem van de Ned.
Ver. tot Bevordering van Zondags
rust houdt een ledenvergadering op
21 dezer a.s. 's avonds te 8 uur in
„Volksbelang" hoek Jansweg en Park
laan, ter behandeling van den Be
schrijvingsbrief en tot verkiezing van
afgevaardigden ter Algemeene Ver
gadering.
Op hol.
Dinsdagmiddag halfdrie sloeg een
paard bespannen voor het rijtuig van
den heer Luden op den Korten Zijl-
weg op hol, reed een gedeelte van de
Tol omver, en tegelijkertijd een
handwagen, holde vervolgens den
Bloemendaalschen Straatweg op, tot
dat het bij de buitenplaats „de
Nachtegaal" tegen een bleekerswa-
gen reed, zoodat paard en rijtuig
omver sloegen en het paard na eeni-
gen tijd bewusteloos gelegen te heb-
ben, weg werd gevoerd.
De inzittende Mevr. Luden sprong
er gelukkig bijtijds uit, waardoor ze
eene hoofdwonde opliep. Verder kwa
men er geene ongelukken voor.
Mode en Reform.
Ter aanvulling van de gisteren door
ons vermelde bekroningen geven wij
het volgende
In de afdeeling Tricotage is be
kroond de heer Abr. Meijer, firma G.
W. von Schmit Zn. te Amsterdam, I
Kalverstraat 167 en te Haarlem, Groo
te Houtstraat 16. Zij verwierf eon di
ploma voor gouden medaille voor re
form-tricotage, diploma voor zilveren
medaille voor tricotage en de zilveren
medaille geschonken door de firma'
Voltman Co. voor Tissu hygiénique
du dr. Rassurol te Lyon, 'wol mot
turf.
De heer Van der Vlerk verkreeg een
gouden medaillo voor zijn schoen
werk.
Pensioen of wachtgeld aan.
Schutterij-officieren.
Men verzoekt ons plaatsing voor het
volgende
In den loop dezer week werd door
de gesalarieerde officieren der dienst
doende schutterij te Amsterdam een
verzoek gericht aan Z. Exc. den Mi
nister van Binnenlandsche Zaken, om
in het genot te worden gesteld van
wachtgeld of pensioen, wanneer zij
door invoering der „Landweer-wet"
verplicht zijn hunne function neder
te leggen en hunne salarissen en
daardoor öf geheel öf gedeeltelijk hun
ne inkomsten moeten missen.
Ook zonden 17 gesalarieerde geëm
ployeerden bij die schutterij een re
quest van gelijke strekking aan ge
noemden Minister. Te voren haddein
enkele van genoemde officieren een
dergelijk verzoek gericht aan Burge
meester en Wethouders en daarna
aan den, gemeenteraad van Amster
dam, welk verzoek werd gewezen van
de band, als zijnde eene Rijkszaak.
Men mag verwachten, dat Z. Exc.
de Minister van Binnenlandsche Za
ken van verschillende plaatsen ook
verzoekschriften, voor hetzelfde doel,
kan tegemoet zien en het is to hopen,
dat Z. Exc. deze aangelegenheid tot
een goed einde kan brengen, opdat
aan belanghebbenden eene vergoe
ding moge worden toegekend.
Naar wij vernémen zijn do gesala-
riëerden bij de schutterij te 's-Hage
in de pensioenregeling dier gemeente
opgenomen.
Haarlem's Onderwijs.
No. 1 van den 2den jaargang van
het orgaan der afd. Haarlem van den
Ned. Onderwijzersbond geeft een
hoofdartikel, waarin de noodzake
lijkheid van verplichts schoolverga
deringen wordt betoogd. Voorts be-
vat het blad allerlei kleine berichten
en opmerkingen, o.a. over de wen-
schelijk om dia scholen te bouwen op
rustige plekken in de stad, over het
nut van schooltuinen, schoolartsen,
enz.
Over de avondschool lezen wij de
navolgende vraag
„Het is nu reeds twee jaar geleden,
dat men sollicitanten opriep voor de
betrekking van ondervvijzer(es) voor
de avondschool (derde schooltijd),
j Opnieuw wijst de schoolcommissie
in haar verslag op de wenschelijk-
heid van verandering.
Met Med is het nieuwe Leerplan
reeds ingevoerd, uitgezonderd van
dien schooltijd (doch nog altijd hoort
men niets van verandering.
We vragen als het vorige jaar
„En wordt de zaak ook voor dezen
winter weer op denzelfden voet
voortgezet
Ons Belang,
i De gemeentewerklieden-vereeniging
„Ons Belang" bestaande uit perso
neel werkzaam aan de lichtfabrieken
te Haarlem bijeen in eene huishoude
lijke vergadering op 15 September
1905, nam eene motie aan, luidende:
De gemeentewerklieden-Vereeniging
enz.,
gehoord hebbende de besprekingen
omtrent het gemeentewerklieden-re-
glement,
overtuigd van de noodzakelijkheid
eener herziening hiervan, spreekt
daarom de wenschelijkheid eener
spoedige herziening hiervan uit en
wekt de gemeente-werklieden uit an
dere takken van dienst op, mede hun
ne wenschen hieromtrent kenbaar te
maken.
De heer G. Sikman, secretaris van
genoemde vereeniging, deelde ons
mede, dat de werklieden voorname
lijk tegen het punt betreffende het
overwerk bezwaar hebben.
Thans is dit zoo geregeld, aldus
onze zegsman, dat ds werklieden,
die een aanstelling hebben ontvan
gen voor dag- nacht- en Zondags
dienst geen verhooging van loon
krijgen, indien zij des Zondags of dea
nachts moeten werken.
Nu zouden de werklied 3n aangeslo
ten bij bovengenoemde vereeniging
deze bepaling in dier voege gewijzigd
willen zien, dat alle arbeiders, ook
de loss© werklieden, den toeslag op
het loon zullen krijgen.
Het doel is nu om met de werklie
den in andere takken van dienst te
beraadslagen, hoe men in deze zaak
moet handelen.
Gehomologeerd.
Bij vonnis der Rechtbank alhier van
19 September j.l. is gehomologeerd
het accoord in het faillissement van
A. Schornagel Jr., paarde nalach ter te
Schoten.
Het accoord bedraagt 40