i
NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang. No. 6894
Versehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZA.TBRDAG 16 DECEMBER 1905 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PB5? ÖR!B flïAANDENl
Voor Haarlem- 1.20
Voor de dorpss in dsn osntesk v/aar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)130
Franc© per post door Nederland1.65
.Afzonderlijke oismmess 0.02%
GeTHustreerd Zondagsblad, voor Haarlem037%
9 de omstreken en franco per post 0.45
i {torsos Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM,
®ttgav« der Vsi
ADVERTENTIÈN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie ea Administratie: Groote Houtstraat 55.
ktefsammuaa&l Telefoonnumraer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuid*? Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en AdVertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PubUcité Etrangère G- L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3V>* Faubourg Montmartre.
Ot blad aangenomen zonder rerhoo-
pkog ran kosten
J. VAN DER MOOLEN
Sigarenwinkel, Cronjéstraat 5
B. C. VAN DIJK
Kruidenierswinkel. Westergracht
45, hoek Orauj eb oomstraat.
Stadsnieuws
Verpachting vischw ater.
Donderdagmiddag om twee uur
had ten StadSiuize door het Gemeen
tebestuur de 5-j aarlij ksche verpach
ting plaats van de visscherij in het
Spaarne en in de grachten binnen en
om de stadin de Leidsche Vaart
van de Brouwersvaart te Haarlem,
tot halfweg Leiden en in de Brou
wersvaart.
Ingeschreven werd als volgt
Perceel 1. Hoogste bieder W. Kok te
Spaamdam, voor f 30.
Afgemijnd werd het voor f 32, voor
A. Bertholé.
Perceel 6. Hoogste bieder W. Kok,
voor f 28.
Afgemijnd werd er geen hooger be
drag geboden.
Perceel 7. H-oogste bieder W. Kok,
voor f 51.
Afgemijnd bood dezelfde 53.
Perceel 8. Hoogste bieder F. Jarig-
se, voor f20.
Afgemijnd werd er niet meer ge
boden.
ARP,. RECHTBANK.
Zitting va.ii Donderdag 14 Dec. 1905.
Donderdag diende voor den vierden
keer de zaak tegen de Amsterdam-
sche zakkenrollers J. Stubbe en M.
Barmhartigheid. De zaak was tel
kens uitgesteld omdat een. getuige
ziek was. Nu kon deze geboord wor
den, en verklaren, dat zijn horloge
op 7 Augustus te Purmerend tijdens
de kermis is gerold.
Van dien diefstal werden deze Am
sterdammers verdacht.
Het O. M. achtte het bewijs tegen
Barmhartigheid niet bewezen en con
cludeerde tot vrijspraak.
Tegen Stubbe achtte het evenwel
een overweldigend bewijsmateriaal
aanwezig. Het gestolen horloge is
eenige oogenblik ken na de vermis
sing in het bezit van dien beklaagde
gevonden terwijl zijn bewering, dat
i hij het gevonden heeft, zeer onaan
nemelijk is.
Beklaagden zijn zeer ongunstig be
kend staande individuen, die van
misdrijf leven. Bij hun aanhouding
zijn wel oen dertigtal sleutels in hun
bezit gevonden, wat veel te denken
geeft.
Daarom eischte het O. M. tegen
Stubbe eene gevangenisstraf van 3
jaren.
De ambtshalve toegevoegde verde
diger. Mr. J. Lieftinck. achtte ook het
bewijs tegen Stubbe niet bewezen,
en concludeerde tot vrijspraak van
beiden.
De 56-jarige los werkman J. W. van
Oldenbroek te Haarlem woonachtig,
beeft ziel i aan stal,dieverij schuldig
gemaakt. Hij heeft in de maand
September uit den stal van de firma
Van den Berg een rijtuiglantaarn
weggenomen.
Deze beklaagde ontkende evenwel
|zich daaraan schuldig gemaakt te
liebben. Wel had hij het ding in zijn
bezit gehad en ook verkooltt aaneen
zadelmaker, maai* hij heeft haar
eerst gekocht van een „polderkereT';
..de groote onbekende dus".
Het O. M. sloeg evenwel geen ge
loof aan dit mooie verhaal en eischte
de zaak bewezen achtende één
maand gevangenisstraf.
Uit de Omstreken
UIT DEN BLOEMENDAALSCHEN
RAAD.
(Donderdag 14 December.)
De Bloemendaalsche Raad verga
derde Donderdagmiddag onder lei
ding van zijn voorzitter. Jhr. Boreed
was wegens de ter aarde bestelling-
van Jhr. M. W. B or eel afwezig, ter
wij] Mr. Tideman onder de petro
leum! an taamsdiscussie ter vergade
ring kwam.
Allereerst wérden het kohier van
het schoolgeld, 3de kwartaal (f257.01)
en het suppletoir kohier van de hon
denbelasting (f 351/2) vastgesteld,
daarna besloot men om perceel sectie
A. no. 5514 te ruilen voor perceel
sectie A. no. 5512, dat aan de Kenne-
mer Bouwmaatschappij behoorde.
B. en W. stelden nu voor om 18
petroleum!antaarns te plaatsen n.l.
5 op de Kleverlaan, 1 op de Verleng
de Kleverlaan 2 op den Noordelijken
en 2 op den Zuidelijken Stationsweg,
1 in de Vijverlaan, 2 op den Zand-
du-insweg. 2 op den Tetterodeweg. 1
in de Verlengde Boschlaan en 1 aan
de Brouwersvaart.
I In 't geheel meende B. en W. er
60 noodig te hebben. Voorloopig wer
den nu de 18 eerstgenoemde ge-
j vraagd. omdat men nu al zoo lang
had gewacht op de uitbreiding der
1 verlichting-, lichtte de Voorzitter toe.
Dit lokte den heer Ter Hoffsteede
uit de tenten der lic'htcommissie. Het
zou dezen zeer verbazen men kon
niet alles in het publiek zeggen
als in Januari niet een concept-voor
stel door de Commissie zou worden
ingediend.
Verder wilde de heer Ter Hoïfstee-
de er niet op ingaan, waarom de
lichteommissie zoo had moeten tal-
j men. Enfin, de heer Ter Hoffsteede
was er niet voor. om de lantaarns
toe te staan die niet strikt noodza-
j keiijk zijn.
I De Voorzitter merkte echter op. dat
die lantaarn?; nooit weg zijn. want
er zijn er toch nog een aantal noo-
i dig. daar men toch de geheele ge
meente niet electrisch kan verlichten
Terloops maakte de Burgemeester
nog melding van de concessie-aan-
vraag der firma Heringa en Wüfch-
rich te Haarlem voor het acetylee-
1 nisch verlichten van de Aerdenhout-
sche villa's. Het plan was, nog niet
door B. en W. behandeld.
De telefoonkantoorhouder (zooals
de naam luidt) te Bloemendaal, had
dit jaar ruim 5000 telegrammen ge
telefoneerd naar het Haarlemsclie te-
J legraafkantoor. Het vorige jaar was
dit bedrag 3000 telegrammen. We
gens vermeerdering van werk ver
zocht de telefooiikantoorhouder
voornoemd om een verliooging van
jaarwedde.
j B. en W. vonden dit billijk en stel
den voor om de jaarwedde van f150
te brengen op f 250.
Mr. Tideman nam den requestrant
eerst even a faire. Deze had zich
n.l. het ondeugendheidje veroorloofd
te zeggen dat het Rijk hem ware
hij Rijksambtenaar, f300 meer sala-
is zou geven, boewei de telegraaf-
beambten 't was uit alle dagbla-
den bekend geen hooge bezoldiging
genieten. Mr. Tideman had dit in
geen enkel dagblad gelezen.
In vakbladen misschien, vroeg de
Voorzitter.
Die las mr. Tideman niet, zeide hij
en derhalve had de adressant deze
bladen aan den Raad moeten zen
den.
Behalve dit aanloopje bracht mr.
Tideman een ander voorstel te berde,
n.l. om een vast bedrag per tele
gram vast te stellen, te meer. daar
in het adres beweerd werd. dat het
volgend jaar het aantal telefonische
telegrammen tot 7000 zal stijgen.
De Voorzitter merkte echter op,
dat het ongerief, dat men telkens de
jaarwedde zal moeten wijzigen bij
klimming of daling van het aantal te
legrammen, op welk euvel mr. T. ook
had ge-wezen, wel niet zoo groot
zal zijn want als het getal 10.000
wordt neemt het Rijk de zaak over.
Toen gaf de heer Tideman in over
weging om de verliooging alleen te
laten gelden voor 1906, niet dat hij er
dan vóór zou stemmenneen, Ste
gen" was het onveranderde principe
des heer en Tideman en dus werd het
B. en W.'lijfce voorstel goedgekeurd
met algemeene stemmen, minius die
van mr. Tideman.
Van de geldleening van 1868 werd
uitgeloot aandeel No. 25, waarna de
aftredende leden der P. P.. oftewel de
Commissie voor Parken en Plantsoe
nen, de heeren Ter Hoffsteede. mr.
Tideman en Bijvoet, werden herkozen,
met den eerstgenoemde in de voorzit
tersfunctie.
De Rijksbouwmeester, wiens adres
de vorige maal was ter zijde gelegd
wegens ongezegeldheïd (namelijk van
het adres had nu in den vorm aan
den Raad te kennen gegeven, dat het
postkantoor te Overveen wel gebouwd
kon worden wanneer ihet gebouw 6 M.
in plaats van 8 M. van den zijkant
van het trottoir van den Bloemendaal-
sclien weg kon gezet worden, waar
voor dispensatie Van de bouwverorde
ning noodig was.
De Raad verleende dit „voor zoover
hij dit kon verleenen", daar rnen
eigenlijk niet wist of de Raad wel
dispensatie behoefde te geven.
De quaestie was namelijk, dat voor
een gebouw in edn volgebouwde buurt
de ontheffing niet noodig is, doch
dat men niet wist of men in dit geva l
met zoo n buurt te doen had.
Daar over deze quaestie reeds meer
malen verschil van meening was ont
staan, werd op voorstel van mr. Ti
deman een motie aangenomen, waar
bij de wensolelijfclieid werd uitge
sproken. dat de bedoelde buurten op
een kaait worden aangegeven.
Een verzoek van den heer Prins, ook
om dispensatie van de bouwverorde
ning. gaf tot heel wait discussie aan
leiding en het grappigste was, dat het
verzoek gericht was aan B. en W. en
niet aam den Raad.
De heer Tideman zei„De Raad
kent het adres niet en weet er dus
niets van."
Toen las de Voorzitter het voor.
„Neen", zei mr. Tideman onverzet
telijk, ,.B. en W. moeten de verant
woordelijkheid maar dragen de Raad
weet er niets van."
Eenmaal aan 't praten bleef de
Raad aan 't praten, of eigenlijk niet
de Raad, doch alleen de Voorzitter en
de heer Tideman. Nu weer over een
adres van, den Haarlemschen Coöpe
ratieven Bouwersbonid, die in den
Aerdenfliout ook al anders wilden bou
wen, namelijk 6 meter vaai den weg
af. De heer Tid'eman twijfelde niet
aan den goeden trouw van dén adres
sant. doch zooals li ij de zaak voor
stelde was toch in strijd met de
waarheid, want wanneer de aanvrage
werd toegestaan, werd gebouwd niet
op 6 M. doch op 3 M. van den weg.
Het slot was, dat de heeren Ter
Hoffsteede, Tideman en Bijvoet de
zaak zullen onderzoeken.
Ook werd in handen dezer commis
sie, als vormende de Commissie voor
de Parken en Plantsoenen, gesteld
eeüï aanvraag van den heer P. S. Rey-
nierse, tot het maken van een straat,
die uit zal komen op den Zijlweg, bi.i
de grens.
Daarna behandelde de Raad in ge
heime zitting o.a. de regeling van de
jaarwedde van den inspecteur van
politie.
BENNEBROEK.
Aan H. Stals alhier is door den
Commissaris der Koningin in deze
provincie ontslag verleend, uit zijne
betrekking van buiten/gewoon veld
wachter.
1 De openbare aanbesteding van de
straatverlichting gedurende 1906 zal
plaats hebben ten Raadhuize dezer ge
meente op Woensdag 20 December
1905. des voormiddags te half elf uur.
De voorwaarden, welke afwijken van
die der vorige jaren, liggen voor be
langhebbenden op de se'cretarie ter in
zage.
Binnenland
EEN DUEL.
De titel schrijft de „Utr. Ct.", aan
welk blad het volgende ontleend is,
lijkt iets voor een verhaal uit verre
landen.
Een duel... dat hoort niet onder ons
Stadsnieuws thuis, zou men zeggen
En toch, hét is zoo Wij verkondi
gen het van de publiek spreekplaats
onzer Courant aan alle eerzame bur
geressen ,en burgers van Utrecht, daar
zal eerstdaags zoo er niet bijtijds een
verzoening wordt getroffen, ian onze
kalme stad een duel plaats hebben!...
Een siddering, niet ongelijk aan die,
wellke Mayor Nupkins van Ipswich uit
Dickens „.Pickwick Papers" beving,
zal ongetwijfeld al onze lezers tref
fen bij het hooran. van dit vreeselijke
nieuws.
Maar ons bericht is juister en meer
gegrond dan dat, hetwelk Mayor Nup
kins gebracht werd
Daar zal waarlijk een duel plaats
hebben in Utrecht
Wat is er dan gebeurd
Een student aan de Veeartsenij
school, (we noemen hem niet) hééft
een student in de medicijnen aan de
Hoogeschool (dien we ook nog niet
noemen willen) diep bedeedigd!
In een der nachten van de vorige
wéék heeft de a.s. veedokter den a.s.
menschendokter geconspueerd, hem
pogen af te ranselen, zijn stok gebro
ken, en allerlei lawaai uitgekraamd.
Zóó erg, dat de a.s. medicus, in zijn
eer getast, den a.s. veedokter in alle
vormen schriftelijk heeft uitgedaagd
op het pistool.
De secondanten d'er beidie partijen
zijn aangewezen en waarschijnlijk op
dit oogenblik bezig, de voorwaarden
en tijd voor liet duel vast te stellen...
Er is nog een kleine hoop, dat de
partijen tot verzoening komen: wij
wenschen, dat ze die verzoenende
hand naar elkander toesteken, vóór en
aleer ze aan het schieten zullen gaan.
Allicht, dat deze denunciatie van de
zeldzame gebeurtenis er iets toe bij
dragen zal, een verzoening in de hand
te werken.
Daarvóór dient ze dan ook
HET VERTREK VAN BARON
GEVERS UIT ROME.
De correspondent van de ,,N R.
Ct." te Rome herinnert aan de ver
plaatsing van onzen gezant te Rome.
baron Gevers, naar Berlijn en schrijft
naar aanleiding daarvan
Voor Rome verlangt men. al moet
het noodzakelijkerwijs dikwijls bij
vrome wenschen blijven, meer dan
den gewonen diplomaat van routi
ne. die, wanneer hij de opdrachten
der regeering heeft uitgevoerd en zij
ne berichten heeft ingediend. zich
met meer of minder wereldsch leven
van diners en partijen tevreden stelt.
Het Romeinsch milieu van kunst
en wetenschap brengt als vanzelf
nieuwe belangstelling die tot de war
me liefde voor dit centrum van cul
tuur wast. Jonge diplomaten schrij
ven hier romans, of schilderen .ge
zanten op leeftijd, sedert jaar en dag
in Rome genesteld verzamelen schil
derijen. Archaelogie, kunstgeschiede
nis de instellingen van wetenschap
en kunst verheugen zich in eene bij
zondere toegenegenheid van het ge
heele diplomatieke corps. Zoo was
ook de vorige gezant van ons land.
mr. Westenberg, heel veel met histo
rische studie bezig. Het bleef echter
in den engen kring van persoonlijke
voorbeur, zeker niet impulsief ge
noeg om daarvan aan anderen mee
te deelen.
Baron Gevers vond hier de Neder-
landsche legatie als een post uit den
tijd, toen wij nog de hoogmogende
heeren waren, waar de ministre plé-
nipotentiaire et envoyé extraardinai-
re wel wat oud geworden was om de
j waardigheid op te houden. Hij heeft
haar gemaakt tot eene flinke exterri
toriale factorij der Nederlanden voor
het administratief gedeelte, dat leni
ger en gladder werkt dan menig ka
binet van buitenlandsche zaken, en.
wat hoogar verdienste is, tot een
voorpost van degelijke Hollandsche
cultuur in Italië.
In korten tijd beheerschte hij liet
Italiaansch voldoende, in deze twee
jaar heeft hij het vloeiend leeren
spreken. Zijne belangstelling voor het
schoone land was altijd wakker en
zoo vaardig was zijn geest in het op
nemen van indrukken en het behee-r-
schen van toestanden, dat hij wel
dra anderen tot leidsman bon strek-
ken. De Hollander voor studie in Ita-
lie kreeg niet alleen ter legatie fluks
I de aanbevelingen ex offico, doch vond
er goeden raad. zedelijken steun en
nieuw vertrouwen, als zijn werk in
een vreemd land onverwachte moei
lijkheden gebracht had.
Het gezantschapshotel was Hol
land op zijn best in Rome. van de ves-
tibule met- baar oud-Delftsch en def
tige Hollandsche prenten tot de gast
vrije tafel en bet luchtig terras, waai
de gezant, die als sportsman de
warmte van Rome tartte, landgenoo-
ten in Romeinsche zomeravonden, die
geen hunner zal vergeten om zich
vereenigde.
In denzelfden geest van den omnis
homo, die te Rome zijn element vindt
gaf hij zijne medewerking, nf het de
Landbouwconferentie, dan wel een
Nederlandsch instituut betrof en was
zoowel voor den doorreizenden ar
tist als voor den Nederlandsclien
staatsman op reis te Rome steeds
even bereidwillig.
Bij zijn afscheid nu heeft het hof,
waar hij geaccrediteerd geweest is,
hem met eene hooge orde. het groot
kruis van de kroon van italië on-
derscheiden. Verscheidene Nederlan-
decs te Rome boden den gezant een
afscheidsfeest aan, dat in stemming
1 en gevoelens den vertrekkende eene
'.herinnering moge blijven, op den
nieuwen post. een van de moeilijkste
posten van de Nederlandsche diplo
matie. waar H. M.'s regeering hem
nu zendt.
BRANDEN.
Te Tilburg is door onbekende oor
zaak de hofstede van Mutsaers afge
brand. De geheele inboedel en oogst
gingen verloren. Hét vee werd intijds
gered.
WoensdagTmididag ongeveer 4 uur
brak brand1 uit in de gemeente Buik
sloot aan den Nieuwendammerdijk in
den drogistwinkel van den heer Staal,
eigenaar de heer Dieleman. Degehee^
le winkel is uitgebrandoorzaak on
bekend. De vlammen waren te Amster
dam goed zichtbaar.
De Amsterdamsche brandweer rukt®
wel uit. maar ga.f geen water, daar
d!e brand niet woedde op Amster
dam sch grondgebied.
UIT DE OUDHEID.
Naar aanleiding van cle vondst in
Zaandam is men, mèt liet snuffelen
op het „kerkhof", óók gaan snuffelen
in oude boeken. Alle Lngerwijzirig -s
welkom - zoo dachten we, toen we
eens een hoogsi interessant boekske
èn een hoogst oud boekske nakeken
en inkeken.
'n Ellenlange titel.
„Oud-heden van Zaan-land. Stavo-
ïen, Vronen en Waterland, behelzen
de haar Oorsprongen, Volksplantin
gen, Loop der Rivieren, Bed'ijkinge,
Regeering onder Keyzers. Koningen,
Prinsen, Graven, Potestaten en Bur-
ge-Vaderen.
De Wetten dn Voor-regten, haar
door deze vergund.
De Oorlogen, die haar gedrukt, en
de Vrede, Koophandel, Scheepvaart,
Visscherij en Leerhigen, die veele Ste
den en Dorpen verheven hebben. Al
les uit de Oudheden Nagespeurd en
de de eden alommen in Kennemer-
heid."
Het merkwaardig geschrift is van
de hand van zekeren Hendrik Soete-
boom en is gedrukt te Amsterdam,
bij Wilhelm Linnig van Koppenol op
de Vijgendam, in do Guide Roos.
1702.
En in verband met de Zaandam-
sche kwestie trok het Ve Capittel van
het Tweede Boek onze aandacht.
..Dirk de XII Grave oorlogt tegen
de VriesenFloris de Swarte zijn
broeder valt haai- toe, en beoorlogt
HollandZaanden wort vain de Dreg-
ters verbrnnt. en de plunderaars ge
slagen."
Hier staalt te lezen
In 't jaar van 1132. begonnen ds
Vriesen tegen Grave Diederik op te
staan en verwierpen de heerschap-
pijc van Holland, willende bij haar
vrïjheyt blijven als van ouds, waarin
dat hij don tijd waarnam, en reysde
met een swaar lieyr, en mannen van
Wapenen in West-VriesJandt, doen het
land over al met IJs over brugt en
hét selve heel sterk was (hier staat
wel te weten datse toen nog geen
heyr-koggen ofte Binnenlantsche Oor-
logs-sch epen mét mey bonken op de
wateren gebruikten, als namaals ge
schiedde) de Vriesen; stelden hun man
ned ik daartegens, met pieken, kuyflen
ofte gepinde knotsen en swijnapreten
en sy vogten met mal kandoren twee
strijden op oenen dag. dog de Hollan
ders^ gingen in 't eynde te boven, en
de Vriesen wierden voortvluchtig der
gener die verslagein bleven daar van
en vind men geen getal beschreven
Nogte ook niet, dat de Grave zijne
zegen agtervolgt hebbende, dat de
Vriesen onder zijn gehoorzaamheid
dede buygertmaar in tegendeel diatoe
opgeroyt door zijn broeder Floris de
Swarte, geweest zij nek; Prince van
Kemtemerland naderhand groote scha
de Ideeden alommen in Kenncmer-
landWant de voornoemde Floris
was seer hoogmoedig en de stout, di«
bij goeden raad van sommige Heeren
en de steden in Hoilunt zijns bro«-
- Feuilleton.
De Liefde eener Vorstin
door
GEORGE BARR.
Ik zal het dadelijk weten en dan
aaar huis terug gaan. Dan kan ik
pok. voordat de boot vertrekt nog
Mn laatsten blik op haar werpen
Saarbij behoeft zij mij niet te zien.
Zij zou mij uitlachen en daar heb ik
pm hekel aan.
1 Met een tevreden glimlach viel hij
(weer op zijn zetel terug en mompel-
fe voor zich heen
Wij keeren niet om, wij rijden
hrerder. Ik ben ten deele een dwaas,
naar niet zoo erg, dat ik mij door
laar zal laten uitlachen.
j- Spoedig daarop kwamen zij aan de
'T:ade en hij haastte zich naar het
®%antoor. De klerk stond hem toe de
ijst door :e kijken. Eerst las hij de
tarnen der passagiers eerste kajuit
jfn zag mot schrik, dat de naam Gug-
enslocker er niet bij wias. Toen las
lij de lijst der tweede klasse door en
Vcrnd daarbij ook niet den naam Gug-
[enslocker.
Zijn er geen hutten besteld door
zekeren Mr. Guggenslocker vroeg hij
eindelijk vol verbazing.
Op den Keizer Wilhelm", neen
mijnheer
Bij St. George, dan zullen zij de
boot missen riep Lorry, óf zij moes
ten zoo stralcs arrivéeren.
Er kunnen alleen nog lusschen-
dekspassagiers komen, mijnheer. Al
le 'anderen zijn aan boord gegaan.
Weet u zeker, dat zij geen plaats
genomen hebben zei Lorry op ang-
J stigen toon.
j U kunt het immers zelf zien.
1 antwoordde de jongeman kortaf.
Een onbestemde, steeds grooter
wordende argwaan sloop het hart
van Lorry binnen en bracht hem in
de grootste opgewondenheid. Doelloos
liep hij weg terwijl oen chaos van
allerlei plannen in zijn hoofd rond-
j dansten, plannen, die hem door den
argwaan werden ingegeven en die
.hem steeds pijnlijker werden. Nu
eerst begreep Wij haar. zoo meende
hij. Zij had in 't geheel geen plan
gehad met de boot te vertrekken.
Haar onbegrijpelijke houding haar
zoo nu en dan zoo onbegrijpelijk
glimlachen wat beteekende dat
Wie was zij Een avonturierster
Dat bekoorlijke meisje een gewone
kleine coquette, een leugenaarster?
Het idéé alleen deed liem beven.
1 En zij was niet de eenige, die hem
om den tuin geleid had. Haar oom
en tante waren immers ook bereid
geweest hem te bedrigen! Wat voor
reden hadden zij daarvoor
Neen Zij vluchtten niet voor de
hand van het gerecht. Maai* waarom
waren zij dan niet aan boord van de
stoomboot „Keizer Wilhelm"?
Plotseling sprong hij op, alsof hij
een slag gekregen had. en onwille
keurig liet hij een uitroep van schrik
en smart hooren. Misschien was er
iets gebeurd, een ongeluk, ziekte
of missch'en wel dood.
Het luiden van de bel drong tot
hem door, en hij wist, dat de groote
boot nu klaar was, om weg testoo-
men. Hij liep in vertwijfeling en
werktuigelijk verder en de breede, be
volkte kade op. waar groote drukte
heerschte.. Men zag menschen bard
loopen hoorde uitroepen, het knar
sen der ankerkettingen, zag het wa
ter wit opschuimen en de „Keizer
Wilhelm" begon zijn lange reis
Inwendig dood. ongelukkig en als
verdoofd stond hij in de voorste rij
te kijken naar de bewegingen der
boot te kijken. In zijn oogen stonden
tranen van woede, schaamte en be-
leedigde trots.
Zij bad maar wat met hem ge
speeld. neerslachtig stond hij te kij
ken naar de schaar van reizigers, die
zicli over de verschansing heen
bogen.
Een vermoeide glimlach lag om
zijn lippen. Dat was de stoomboot,
die zijn lieveling zou meenemen ver
re van zijn vaderland. De boot voer
weg zonder haar die lvij in goed
vertrouwen meende dat naai' Gran-
stark vertrekken zou. Zijn lieveling
was niet aan boord van het stoom
schip „Keizer Willem den Grooten".
Zijn sombere oogen gleden zwaar
moedig, maar altijd nog vol belang
stelling langs de verschansing van
het kolossaal groote schip. Tweemaal
bleef hij rusten op een bepaald punt
van het voordek zonder te weten,
welke magneet hem daarheen trok.
Den derden keer bleef hij een oogen-
blïk op de verzameling gestalten rus
ten om dan weer verder af te dwa
len. Een geheimzinnige macht trok
zijn blik echter weer naar het voor
dek en nu schrok hij op en bleef
koortsachtig op datzelfde punt sta
ren. Kon hij zijn oogen gelöoven
liet was haar gestalte daar over de
verschansing daar tusschen die bei-
de jongedames, die waanzinnig met
de zakdoeken wuifden.
Zijn hart begon wild en ongedul-
dig te kloppen. Waarom was hetge-
i laat niet naar de kade gekeerd, even
als dat van de anderen Hij zag cle
blauwe reismantel, maar met do
blauwe muts. Een bevallige strand-
hoed was daar, waai' de onvergete-
j lijke muts geweest was, de verande
ring was onbeduidend maar groot
genoeg om hem in een toestand van
koortsachtige'onzekerheid te bren
gen. Een dwaas verlangen bekroop
hem om deze vreemde, jonge dame
een bevel toe te roepen.
Het schip baande zich te^gzamer-
hand een opening tusschen zich en
de kade en hij wist, dat over enkele
minuten een herkennen onmogelijk
zou zijn geworden.
Juist toen hij de hoop verloor en
van vertwijfeling nauwelijks meer
wist wat hem overkwam, keerde liet
gelaat onder den strandhoed zich
om. Een floers kwam over zijn ooger#
en zijn hersenen schenen als ver
doofd. Het was Miss Guggenslocker.
Waarom stond haar naam niet op
i de passagierslijst? Deze vraag was de.
eerste, die hem door het hoofd maal- j
de. Bén oogenblik later vergat hij
'alles, want hij zag met schrik, blij cl-j
schap en verdriet dat zij hem door
borend aankeek. Een paar groote
glazen werden een seconde lang op
hem gericht en toen weer weggeno-
men. Hij zag duidelijk een glimlach
op haar gelaat en een fladderende
zakdoek in haar hand. Zij had hem
herkend had hem juist bij een
dwaze aanvechting van zwakheid
aangekeken. De laatste indruk, die
zij van hem kreeg, was dus zoo, dat.
hij er niet trotsch op kon zijn.
Ofschoon een gevoel van schaamte
hem aangreep, was dat aan de uit
drukking van zijn gelaat niet te zien.
Zijn oogen bleven vast op haar ge
richt. zijn lippen boefden van aan
doening, een blos kwam op zijn ge
laat en zijn geheele wezen verried
oxtaze.
Hij zwaaide met zijn hoed. en
kreeg van haar open en half onder
drukte bewijzen van instemming.
Zij glimlachte toen zij zich "over
de verschansing boog als een beeld
van blijde opgewondenheid.
Hij overtuigde zich, dat haar oom
en tante niet aanwezig waren, legd®
opgewonden de vingers tegen cle lip
pen. en wierp haar over het water
een kushand toe.
Nu zou zij mij wel willen ver
pletteren riep hij zichzelf toe be
treurde zijn vrijmoedigheid en hoop
te. dat zij het niet gezien had
Een oogenblik fladderde haar zak
doek niet meer en moedeloos zei hij
tot zichzelf, dat zij alles opgemerkt
had.
Het mooie meisje, dat daar op de
boot stond om ver weg van zijn va
derland te gaan. wist een seconde
lang niet wat te doen, toen echter
raakten de kleine vingertoppen haar
lippen aan en zijn kus keerde tot.
hem terug.
(Wordt vervolgd.)
