NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang. Ho. 6900
Verschijnt dagelijks», behalve op Zon» en Feestdagen.
ZATERDAG 23 DECEMBER 1906 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN A D V ERTENTIN:
PBR dï*ïb «aandenj Van 1—5 '.egels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor dedupn iii du 'omtrek waar een Ageiri gevestigd is (kom der Haarlem van 1^ regels ƒ0.75 elke regel meer/0.15. Reclames 30 Cent per regel.
gemeente} 1.30 Uroote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Franeo pe? post door Nederland *1^65 8818^^^ Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
cXtaSSf z££ïï£bbd, voor Haarlem 03$ jJWSM^fJL Redactie Administratie: Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post „0.45 toiirnaimanaal Telefoonnummer der Redactie 600 ea der Administratie 724.
Uitgave der VenM3t*ch«p Loareni Coster. Directeur J. C. I'EEREBOOM. Drukkerijs Zakte? Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
ABöftnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenlandi Compagnie Générale de Publlclté Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Sua., Parfjs, 3lbis Faubourg Montmartre.
G, E. RUMPHIUS.
In aanfluiting mét het gisteren
dooi- ons vermelde omtrent de onthul
ling van het Rumpliius-reliefbeeld op
de 2de binnenplaats van 't Koloniaal
nog het volgende
Om kwart over eenen verzamelde
zich op de overdekte binnenplaats en
in de nevenzaal een kleinen kring van
genoodigden. orn getuige te zijn van
de plechtige onthulling van het relief-
beeld van den 17e-eeu\vschen natuur
onderzoeker Georgius Everardus Rum-
plrius.
Het was niet de eerste maal, -dat
liet Koloniaal Museum dezen natuur-
rorscher huldigde.
In 1902 was het 200 jaar geleden,
dat Rumphius overleden was. Ter her
denking van den sterfdag werd toen
in het Museum een tentoonstelling ge
houden, een gedenkboek uitgegeven,
een gedenkpenning geslagen, en- een
Rumphius-fortds gesticht.
Als herinnering aan dit huldebe
toon was Donderdag een kleine ver
zameling van boeken en voorwerpen,
hierop betrekkin®- hebbende, tentoon
gesteld in een der nevenzalen. Ook
waren Mer aanwezig medailles en
plaquettes van de vorige tentoonstel
ling.
Toen allen bijeen gekomen warén.,
nam die heer P. J. van Houten, voor
zitter van het Koloniaal Museum, het
woord. Spreker heette de aanwezigen
welko m en herinnerde aa n d e tentoon-
steO'ling van 1902 ter teere van Georgius
Evérardus Rumph, beter bekend onder
den verlatijnschteu naam Rumphius,
1 wiens eere-titel was ..Plinius Indi-
(cus."
i Hierna gaf spreker het woord aan
L Di-, M. Greshoff. directeur van het
Museum, voor het uitspreken van do
feestrede.
Dr. Greshoff ving zij-n rede aan mét
het verzoek aan de aanwezigen, om
zich in gedachten te verplaatsen naar
het Maindal. waar in het stadje Ila-
nau Rumphius werd opgevoed en door
zijn vader, een bouwmeester, in dit
vak werd onderwezen.
In dienst gek-omen zijnde van de
Oost-Indische Compagnie vestigde
Rumphius zich in de Molukken, eerst
te Amboina. later op de kust van
Hitoe.
In de hoeken der Oost-Indische Com
pagnie wordt Rumphius' naam niet
vaak genoemd, maar wanneer dat ge
beurt. dan wordt gesproken van een
man van ...nuchtere bekwaamheid",
die in ..allerlei slag van- wetenschap
pon" was ingewijd, terwijl naast zijn
„goede kennis én ervarentheid" zijn
„concientie" geroemd wordt.
Toen de botanicus en zoöloog42 jaar
oud was trof hem de ramp, dat -hij
blind werd dit. snebeurde in 1670,
Rumphius zelf meende, dat zijn
blindheid veroorzaakt. wa.s door lange.
wancMiogen in de tropische zon.
Hoe de natuur-onderzoeker zijn
werk heeft kunnen verrichten, is een
raadsel, al hielpen zijn trouwe gade
en zijn vriendelijke kinderen hem.
Zijn leven was nu een aaneenscha
keling van rampen.
Hun huis stortte in en vrouw en
kinderen kwamen om: hij had een zij
ner werken gereed, doch er brak een
brand uit. waardoor niet enkel liet
handschrift, verbrandde, maai- ook de
kopie voor de afbeeldingen van het
boek. die hij nocr zelf gemaakt had.
werd vernield.
In 1702 stierf deze geleerde. Rum
phius heeft zijn werken niet in druk
gezien, maar toch waren reeds maat-
regelen getroffen om de werken uit
te geven. Bij liet overbrengen van het
handschrift naar Nederland verging
het schip echter en liet werk zou we
derom verloren, zijn, indien niet de
gouverneur-generaal Camphuys, die i
nog in Haarlem's straten als zilver
smidsgezel heeft rondgewandeld, de
voorzichtigheid had gehad copieën tè
laten maken, zoowel van het hand
schrift als van de afbeeldingen.
Camphuys'^ verdiensten dat hij het
van zilversmid bracht tot gouverneur-
generaal, werden nog grooter door'
zijn bescherming van den grooten na-
tu ur-onderzoeker.
In 1705 verschieten het werk „Am--
boinsche Rariteitenkamer", in 1740
„Amboinsch Kruidboek", het laatste'
-. uit zes folianten bestaande.
Na er aan herinnerd te hebben, dat
Rumphius zich op Ambon bemind heeft
[gemaakt door een verbeterde berei-
|dingswijze der Sago aan te geven,
besloot de feestredenaar niet het la-
tijnscbe gedicht op Rumphius, ge
maakt door den gouverneur van Am
boina Nicolaes Schaghen
Caecus habens oculus tam gnavae
mentis, acutos,
Ut nemo, melius detegat autvidcat:
Rumphius hie voltu est Geermanus
origine, 1
Belga fide et ca-lamo totus cetera
dicit opus. I
Dit is door dén rector van het Gym
nasium to Hanau.prof. dr. R. Suchier
aldus vertaald is
Blind zwav, abea- begaibt mit dem
Scharfblick tötig*eai> Ge-istes
So dass besser wie ea* kedner ent-
deckt und eskanut,
Zeiget sich Runnf, ein Deutsche»- vo-n
Abkunst doch IIoLlaai.dier
Ganz in Gesiimiung und Schrift
Wei teres redet das Werk.
Het Latijnsche gedicht is door Dr.
Garrer. rector van het Haarlemsch
Gymnasium, aldus overgezet.
I
Blind was 't lichamelijk oog. doch
helder 't kloek verstand
Van hem. wiens groot vernuft nog
niemand evenaarde.
Zijn naam is Rumphiuswas
Duitsch 't geboorteland,
I Hollandsch was hart en taai zijn
werk tuigt U zijn waarde.
De lieer Van Houten onthulde nu
het bee ld werk^jfcvaania hij in welge
kozen woorden hulde bracht aan
den ontwerper en vervaardiger, den
heer J. Bronner. oud-leerling der
Kunstnijverheidsschool.
Hiermede was de plechtigheid ten
einde.
VERDUISTERING VAN 3000.
Het Hof te 's-Gra.venbagc vernietig-
j de Donderdag het vonnis der Recht
bank te Haarlem (in de zaak dooi
den Iloogen Raad naar het Haa.gscho
i Gerechtshof verwezen), waarbij de
makelaar A. Capelleai Jr. werd ver
oordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf
wegens verduistering van ƒ3000, ten
nadeel e van een hotelhouder, te Zeist
(welke straf door het Hof te Amster
dam tot 18 maanden was verhoogd),
j Hel Hof te 's-Gravenhage deed op
niéuw recht en veroordeelde beklaag-
j de nu ook tot 1 jaar en zes mart nden
gevangenisstraf.
C o m mie s-g riffier Eerste
K a m e r.
j Op de lijst van hen. die wenschen
in aanmerking te komen bij de be
noeming van commies-griffier van de
j Eerste Kamer der Staten-Generaal is
o. m. de héér mr. J. Lieftinck. ad
vocaat en procureur, levens beëedigd
klerk ter griffie van de arrondisse-
ments-rechtbank te Haarlem.
Arr. Rechtbank
(Vervolg der zitting van Donderdag
21 December).
EEN SNIJPARTIJT.JE.
..Bekkesnijden" is een liefhebberij
die ook in het visschersplaaisje Mon
nikendam veel vereerders vindt. On
der dezen is de veertigjarige Corn,
van Dijk, die een heele baas in dit
werk schijnt te zijn. Hij heeft althans
op 4 Juni een tegenstander de
landbouwer Willem Kool danig
te pakken gehad en toegetakeld.
Hoe dit duel ontstaan isNatuur
lijk op de gewone wijze. De vijanden
zaten eerst als de grootste vrienden
in een herberg te genieten van het
Sohiedamsche vocht en tracteerden
elkaar op gulle wijze.
Zoo kwamen zij onder den invloed
van dezen drank en kregen twist
over het betalen van liet opgedron-
kene.
Van de vriendschapsbanden bleef
weinig meer over. eigenlijk niets
meer. Er was daarentegen een vuri
ge haat voor in de plaats gekomen,
die niet zonder gevolgen is gebleven.
In de herberg bleef het bij een
twist, in aai* Van Dijk ging weg met
de mededeeling dat hij Kool wel na
der zou vinden.
Hij ging naar huis 0111 een nieste
halen - zoo vlug als zijn dronlce-
niansbeenen hem althans dragen
konden en keerde met dit wapen
terug om zijn vijand af tc wachten.
Toen ihij Kool zag naderen kwam hij
op biezen af met de mededeeling
,,Ik zal je g. v. d. vermoorden." De
daad bij het woord voegende, trok
van Dijk zijn jas uit. ging Kool te
lijf en bracht hem eenige steken en
sneden met het mes toe.
Tot vermoorden is hei gelukkig niet
gekomen, maai- toch zijn de vvondeD
zoo ernstig, dat de genezing langen
tijd duurde en een stijfheid van den
pink het gevolg er van geweest is.
Het O. M. eischte, nadat eenige ge
tuigen gehoord waren, een gevange
nisstraf van zeven maanden.
Als verdediger trad op Mr. A. J. H.
Merens. Deze begon met op te mer
ken, dat den beklaagde het aller
zwaarste ten laste gelegd is, name
lijk mishandeling met voorbedach
ten rade, en blijvend lichamelijk let
sel ten gevolge hebbende.
Voor een eenvoudig vechtpartijtje
is dit te zwaar, te meer daar bet
blijvend letsel zeer gering is, en niet
eens ails zoodanig- mag aangemerkt
worden.
Pleiter concludeerde dan ook tot,
oplegging eener verminderde straf.
DE WRAAK VAN EEN PLAKKER.
Steffen Nijenhuis had wel trek in
een „taaie" en verzeilde met z'n
dorstige keel bij den herbergier
Knol in de Haarlemmermeer. De
eene taaie" ging na de andere
..taaie" met het gevolg, dat Steffen
weldra onder den invloed van liet
Sehiedaiusche nat kwam. ternauwer
nood vecht op zijn boonestaken kon
staan.
Daarna kon de bezoeker wel
ophoepelen. Dit ging evenwel nog
niet zoo heel gemakkelijk, daar
Steffen heel knus bij de wanne ka
chel zat en gteen trek scheen te heb-
ben orn op te stappen. Het gevolg
I was, dat de waard en de plakker
mot" kregen, maar Steffen toch
eindelijk aan het verlangen om heen
te gaan voldeed.
De waard was in zijn knollentuin,
blij, dat het zonder vechten was a-f-
geloopen en sloot dan ook maar gauw
om naar bed te gaan. Juist toen hij
met moeder de vrouw onder de wol
lag. werden zij opgeschrikt door het
gerinkel van vaJlend glas.
Steffen had zich gewroken en een
negental ruiten van de herberg in-
gegooid Ongelukkig genoeg vloog
een der glasscherven naar de slaap- j
stee der echtelieden, en verwondde
den waard.
Het gebeurde kwam den veldwach-
ter ter oore, die niet schroomde om
Steffen een proces-verbaal aan te
doen. Dit deed hij natuurlijk graag, 1
omdat Steffen hem veel last bezorgt.
door zich telkens aan sterken drank
te buiten te gaan. Veelal komt hij
op lang geen eerlijke wijze aan het
drinkgeld, en schaamt zich zelfs niet,
om de door zijne vrouw en kinderen
verdiende ..centjes" af te nemen om
zijn drankzucht te bevredigen,
i Ook toen hij voor de i-echters moest
verschijnen had hij spraakwater"
op. zoo veel wel, dat hij zich aan het
bankje, moest vasthouden, om niet
voor de wereld te gaan.
Deze mishandeling en vernieling
zal Steffentje evenwel nog lang hen
gen, althans als de Rechtbank hem
de vijf maanden geeft, die het O. M.
tegen hem vorderde.
EEN HONDJESDIEE.
Onze stadgenoot P. M. van Lonk-
huyzen spoorde op zekeren dag naar j
„Mokum" om daar eens recht gezel-,
lig uit te gaan. Op een van de wan
delingen in de Amstex*damsche stra
ten werd hij gevolgd door.... Neen,
door geen jonge dame. zooals gij
wellicht vermoedt, maar wel door
een prachtigen witten poedel. Het
dier voelde zich tot den man uit de
muggenstad" aangetrokken en
Lonkhuyzen beantwoordde deze
liefde.
't Gevolg was, dat beiden op een
stoep van een portiek kwamen te zit
ten en verbonden werden door tee-
dere liefdesbanden, die in dit geval
bestonden uit een touw.
Met de vangst keerde Lonkhuyzen
naar Haarlem terug. Zoover is het
echter niet gekomen. Bij Halfweg
vroeg een in burger gekleede man
of hij het beest kon koopen. en werd
voor vier gulden eigenaar van den
poedel.
De hond was dus niet lang in zijn
bezit, maar ook de vier schijven niet,
want deze werden hem weer dade
lijk afhandig gemaakt door den met
gezel van den kooper. 't Waren na-
rnelijk veldwachters, die alleen deze
true gebruikt hadden, omdat zij geen
zuiver spel vermoedden.
S AJ spoedig deed zich de eigenaar
kennen en werd Lonkhuyzen ver-
vdlgd wegens diefstal van een hond,
die wel honderden guldeiv waarde
t had. j
Donderdag moest li ij daarvoor te
recht staan. Nadat de zaak bij ver-5
-tek behandel cl was. eischte het O.
M. een gevangenisstraf van drie
maanden.
VERZET TEGEN TE POLITIE.
Daarvan werd de lü-jarige J. A.
Kok beschuldigd door den jachtop-
ziener van baron Tuyl van Seroos-
kerken te Yelsen. Hij ontkende even-
we' alle schuld, en zeide. dat hij wel
op verboden gronden had geloop en.
maar de zeer zenuwachtige jachtop
ziener hem had aangepakt zonder
naar den naam gevraagd te hebben.
Ook had hij geen geweer in zijn be
zit gehad, 't welk evenwel door den
jachtopziener De Vries onder eedé
werd volgehouden.
De Officier van Justitie geloofde
dan ook niet veel van het verhaal
van den Velseroordsche zeevaarder,
eh eischte twee maanden gevange
nisstraf tegen hem.
DIEFSTAL VAN HOUT.
Een politie-agent zag, toen hij des
nachts hij den Schotersingel liep een
man met stukken hout. sleepen. tel
kens van de spoorwegwerken naar
een huis in den omtrek. Hij ver
trouwde het zaakje niet recht en bij
onderzoek bleek bet hem. dat hij een
houtdief op heeterdaad had liet rapt.
Deze. Charles Francois Maroins
(wat een mooie naam voor een oneer
lijke polder-werkerstond voor dit
feit Donderdag terecht. Hij bekende,
noch ontkende, en zei eenvoudig, dat
hij het niet meer wist. Hij was half
dronken geweest en niet verantwoor
delijk voor z'n daden.
Dat „half" dronken werd door den
president in twijfel getrokken want
snedig zeide deze ..Zeg maar gerust
driekwart
Wat Charles in dronkenschap deed,
zal hij nuchter moeten ontgelden,
aangezien het O. M. een veroordee
ling van twee maanden vorderde.
Uit de Omstreken
UIT DEN HEEMSTEEDSCHEN RAAD
(Donderdag 21 December).
De vergadering van den Heem-
steedschen Raad. die Donderdag
avond orn half acht aanving, werd
eejst om negen uur omgezet in een
openbare.
De anderhalf uur* in 't geheim door
gebracht waren welbesteed, althans
wanneer de niet ai te gewaagde ver
onderstelling mag geopperd worden
dat deze zitting met gesloten deuren
in verband stond met punt 3 van de
agenda dat zeer zeker voor de ge
meente Heemstede van het hoogste
gewicht was. Eenparig werd n.l. het
volgende drieledige besluit genomen
a. voor een nieuw te bouwen Raad
huis aan te koopen een stuk grond
aan den hoek van den Binnenweg en
an Merlenlaan Kad. no. 2055,, groot
29 Are 10 c.A. voor 2.50 per vierk.
Meter.
b. voor diet maken van een plein
aan te koopen een stuk grond schuin
tegenover liet Raadhuis gelegen, Kad.
no. 6074. groot 24 A„ 50 c.A., voor
ƒ2000.
c. voor een te bouwen gasfabriek
aan te koopen een stuk grond aan
den Glipperweg, Kad. no. C 1275,
groot 31 A. 80 c.A. en Kad. no. 1366
gedeeltelijk, groot 16 A. 24 c.A.
Al de gronden zijn thans eigendom
van mevrouw Van Merlen.
Later op den avond werd nog be
sloten den heeren Jos. Th. .1. Cuypers
en Jan Stuyt, architecten en en heer
Jae. Th. Etmans, gemeente-opzichter
op te dragen een plan te maken voor
het nieuwe Raadhuis.
De punten van de agenda die ver
der afgehandeld werden waren tuin
der belangrijk. Gediscussieerd werd
er niet, dus laten we ze hier achter
elkander volgen
Met de heeren Jhr. H J. Deutzvan
Lennep en II. H. Hoeker zal een over
eenkomst worden aangegaan tot na
dere regeling van de grenzen tusschen
hun gronden en die van de gemeente.
Goedgekeurd werd eveneens zonder
hoofdelijke stemming de aanleg eener
straat op „Bosch en Vaart". Deze
straat, die aansluit bij het Oranje
plein wordt 200 M. lang en 14 M.
breed. De breedte van den rijweg
wordt 8 M„ waardoor aan beide zij-
den 3 M. overblijft voor trottoir.
Besloten werd voorts de uitbagge
ring der vaarten niet te gunnen aan
den eenigsten inschrijver A. v. d.
Linden. Deze wilde het werk voor ƒ820
verrichten. Nader heeft hij kennis ge
geven dat hij deze som met ƒ120
wilde verminderen.
Een verzoek van de onderwijzers
dei* openbare lagere school om de
salarissen als volgt te bepalen Aan
vangssalaris 600 met 5 dr ie-jaarlij k-
sohe verhoogingen van 50 - wend
aangehouden. De voorzitter vond dit
het beste en de Raad ging daarin
1 mede, omdat het goed ds deze zaak
nog eens flink onder de oogen te zien.
Na eene 'door <ie wet gevorderds
wijziging in de heffing der begrafe-
nisrechten, werd medegedeeld, dat op
11 Dec. in de kas van den gemeente
ontvanger 2592.27 was en dat de
aanbesteding van haardasch enz.
wend gegund aan den laagsten in-
schrijver G. Vrijer,
j Een verzoek van den heer Bronk-
horst te Haarlem om 4 boomen op den
Binnenweg- te rooien wend aangehou-
den.
1 Bij de rondvraag werd nog aange
houden een voorstel van deniheerVau
Meeuwen om ook in de zomermaan
den de wegen te verlichten.
I Ten slotte bracht deze lieer nog ter
sprake het doen sluiten der scholen in
verband met de voorgekomen geval
len van rookvonk.
Nadat de voorzitter had te kennen
gegeven van liet sluiten der scholen
niet veel te verwachten, werd de ver
gadering om tien uur gesloten.
Binnenland
HOFBERICHTEN.
H. M. de Koningin heeft door
Haar adjudant en particulier secre
taris jkr Van Geen 200 doen Ier
hand stellen aan mevrouw De Tugi-
ni als bijdrage in de opbrengst van
liet we 1 diadigheidsconcèrt ten bate
van de slachtoffers der aardbevingen
in ItaQië gegeven.
De baten van dit. concert zullen
I vermoedelijk meer dan ƒ2000 bedra
gen.
HET PERSONEEL VAN DEN Y'OOR-
M A LIG EN „NEO. RIJN
SPOORWEG".
Door den voorzitter en secretaris
van de Vereen iging voor de belan-
gen van Oud Rijn-Spoorpersoneel" is
een adres verzonden aan de Tweede
Kamer, waarin verzocht wordt einde
lijk eens een einde te maken aan de
reeds ruim 15 jaren loopende kwestie
wat betreft de overname dei voorma-
j lige „Nederlandsche Rijn-Spoor".
Adressanten beklagen zich er over,
dat alle beloften door oud-directeuren
der voorin. ..N R. S. gedaan, on
vervuld zijn gebleven. Alleen werd een
pensioenwet ontworpen. ..maar", zegt
het adres, „een kwart van het week
geld als pensioen kan niet opwegen
tegen de gewaarborgde toekomst"."
Na de Kamerleden er aan herinnerd
F e u i 11 e t o
n.
De Liefde eener Vorstin
door
GEORGE BARR.
23)
Zoo is het, heeren. Waan-mee kan
ik de heeren Lorry en Anguish van
dienst zijn antwoordde de kleine
politie-commissaris, terwijl hij beleefd
opstond.
De bezoekers keken hem verbaasd
aan.
Als hij. na ons teven gezien te
hebben, onze namen al kent, zal hij
zeker- ook de Guggenslocker's wel
kennen, zeide Anquisli in 't Engelseh
tegen zi jn vriend.
O ja, u zoekt iemanid, die Gug-
genslocker heet.? vroeg de chef der
politie lachend in goed Engelsch. 1'
behoeft niet verbaasd te zijn, heeren
Ik ken vele talen. Gisterenavond hoor
de ik, dat onderzoek doet naar ze
keren Caspar Guggenslocker. toen hol»
ik mij 't hoofd gebroken, mijn hor
ken doorgesnuffeld, bij mijn beambten
navraag gedaan, en nu spijt het mij
zeer u te moeten zeggen, dat er in
Edelweisz niemand van dien naam
woont.
i - Het werd anij zoo stellig verze
kerd, baron Danglosz, zei Lorry.
I - De naam is mij totaal onbekend,
mijnheer. Mag ik vragen, waarom u
er onderzoek naar doet?
- - Zeker. 11c heb den lieer Guggen-
j slocker, zijn vrouw én nac-bl in liet
.voorjaar in de Vereenigde Staten ont-
jnioot. Zij inviteerden mij hen een be-
i zoek te komen brengen, als ik eens
i hier in de buurt kwam. Daar anijn
j vriend en ik nu dichtbij waren, pro
beerde ik aan deze uitnoodig-ing- ge
volg te geven.
En beweerden zij in Edelweisz tc
wonen
Ja, en ik moest helaas toestem
men. dat ik van 't vorstendom Grnn-
j stark niet heel veel wist.
Dat is niet heel vleiend, maar
omdat wij eenigszins buiten vlo druk
ke verkeerswegen wonen, is het te
vergeven. Ik dacht eerst, 'dat u detee-
tiven uit Amerika waart, die de uit
levering van een of anderen misdadi
ger, die zoo heette, kwam verzoeken.
De kapitein verzocht verder wat
meer van de ontmoeting met de zoo
genaamde G ran stackers te mogen we
ten.
De uit bet veld geslagen, moedeloo-
ze Amerikaan vertélde dadelijk alles,
wat bij van hen wist, natuurlijk met
uitzondering van eenige téedere bij
zonderheden. Hoe verder hij kwam
met zijn verhaal, des te deelnemen der
werd de politiechef, en toen Lorry
eindelijk liet merkwaardige drietal
afschilderde, schrok hij zelfs even op.
glimlachte geheimzinnig en deed zich
dadelijk weer even onbegrijpelijk voor
als zooeven.
Dé slimme Anquisli merkte dat. op
schrikken en dien. glimlach even snel
op als de politiechef zich weer w-ist
te beheerschen, en hij voelde iets als
triomf. Des te meer ergerde het -ham,
toen de oude beambte aan het einde
van het verhaal liét hoofd schuddeen
meen,de, dat het een raadselachtige
geschiedenis voor hem was.
Nu, dan moeten wij zelf onze
onderzoekingen doen. zei Anquish
hardnekkig en onbevredigd.
U zal uw tijd maar verspillen,
antwoordde de politiechef veelbetoe-
kenend.
Wij hebben tijd genoeg om té
verspillen, .antwoordde de andtere.
Eenige o ogenblikken later gingen
zij lie en. Baron Danglosz ging met
hen mee tot aan de poort en verzeker
de lien dat hij en zijn nienschen steed?
tot hun dienst, liereid waren.
Zijn volk bewonderde Amerika,
verklaarde hij hartelijk.
Die oudie vos kent onze nien
schen. daar verwed ik wat onder,
riep Harry boos. toen zij de straat
een eindweegs langs geloopen waren,
en vertelde Lorry van de onwillekeu
rige gebaren van Danglosz.
Lorry was driftiger, dan hij liet
Mijken en stemde toe, dat het vreemd
Zij v\;aiidelden een paar uur lang
door de stad en bekeken de huizen,
het volk en de militairen met groote
bel angsttelling.
Aan het eind van de hoofdstraat
de slot-aJlée zag men duidelijk het
een half uur verder gelegen slot, zijn
torens e«»i torentjes staken boven de
toppen der boomen uit, en teekendon
zich duidelijk tegen de gele liéuvels
daarachter af.
Tallooze huizen stonden togen de
steenachtige berghelling op en vele
menschien bewogen ziel» in do snmlle
straten, die zich tot inn de wolken
sollénen te verheffen. Rein en duide
lijk verhief zich daa r boven hot mon
nikenklooster, dat bijna zéven miilen
verder stond. Daarboven scheen alles
bleek, koud, niet uitmioodigond. in
groote tegenstelling met de liefelijk
heid en de warmte van bet. dal. dat
eén paradijs gelijk scheen.
De gedistingeerde vreemdelingen
wekten nog altijd groote belangstel
ling. grootten vele menschen on ont
vingen menigen diepen en gracieusen
groet terug.
Zij warén verrukt over de stad en
de levendige Anquish maakte al plan
nen voor een verblijf van eenige we
ken, zelfs dan, als zij de Guggen-
sïockers niet mochten vinden. Hij wil
de het schilderachtige volk photogra-
feeren. de bekoorlijke omgeving teeke-
nen en veel uurtjes on de aantrekke
lijke boulevards doorbrengen
Hij was nu zóó met de plammen vau
Grenfal ingenomen, dat hij ze verruk-
kelijk vond.
Zij besloten 's middags den slottuin
te bezichtigen, als dat geoorloofd was
en bewaardSeai een rit langs den berg
tot den volgenden' dag.
Een politiedienaar die tamelijk goed
Duitsch sprak, verzekerde hun, dat zij
den slottuin mochten zien, als zij een
schriftelijke toestemming van den
hoofdopzichter hadden, die heel spoe
dig aan zijn huis bij don ingang tc
krijgen was.
Zij keerden in aangename stemming
naar het hotel terug- en vergaten zelfs
een oogenblik het doet van hun reis
naar dit eigenaardige, zonnige land.
toen zij eem équipage zagen naderen,
dat veel mooier was dan aJle.amdére,
die zij tot nu toe hier gezien hadden.
De witte paarden waren prachtig se-
tuigd, de koetsier en palfrenier op den
bok in rijke livrei gekleed en hét rij-
iui« schitterdo van gouden en zilveren
versierselen.
Dïcht er achter reden twee jonge
soldaten wier zwaarden over de schou
ders hingen, zoodat de schee-den te
gen de stijgbeugels kletterden, /.ij
droegen nauwsluitende roode panta
lons, glimmende laarzen, een zwarten
rok met goudtressen en een roode
muts.
De menschen op straat, liogen diep
voor de inzittende twee dames.
Harry, ki jk. riep Lorry, en greep
den arm van zijn vriend, als was het
in een schroef. kijk daar in die
éciuipage aan dezen kant.
Zijn stem was iieesch en beefde.
Miiss Gug Guggenslockerriep
Anquish.
Ja, ja.
Zij waren blijven staan en Lorry
greep zich aan oen tuinhek vast,
Het is toch vreemd, dat niemand
hier dien naam kent. Zij schijnt hier
zeer in aanzien te staan..v Goede He
mel, nu kan ik t.ocii niet meer boos op
je zijn. Zij is de schoonste
Op dit oogenblik was het rijtuig
haast bij hen. niet meer dan veertig
voet van hm af. I)e dames, de andere
was even jong en bijna even mooi als
de eerste merkten die Yiuerikanen
niet dadelijk op.
Het gezicht van Lorry straalde, hij
had den hoed afgenomen en was be
reid bij den minsten wenk aan het por
tier van de équipage te komen.
Zoo werd hij opgemerkt door het
jonge meisje naast de vrouw, wier
schoonheid oorzaak was, dat eon man
een halve reis om de wereld deed. en
vestigde de opmerkzaamheid van de
naast haar zittende op de liooge ge
stalte van den vreemdeling-.
(Wordt vervolgd
