RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
Raadsels
Een Kerstvertelling.
(DEZE RAADSELS BEHOOREN BIJ
DEN WEDSTRIJD).
31. Ingezonden door Mina Vink).
Zoek uit onderstaanden zin een be
graven stad
Ik zoek naar de naald.
32. (Ingezonden door Jan Blom).
Mijn geheel is een gebouw in Haar
lem en bestaat uit 29 letters.
25 21 11 4 is een roofdier.
19 17 22 29 gebruikt de mensch da
gelijks.
24 13 7 is een lichaamsdeel.
15 11 10 6 7 25 22 27 29 is een klein
it ad je in Noord-Holland.
10 24 19 6 26 gebruikt de timmer
man.
24 9 1 is een medelijdenden uit
roep.
29 11 28 5 is een lichaamsdeel.
4 3 24 23 is een vogel.
In een bosch zijn veel 12 15 14 7
f8 18.
16 2 22 noemt men een laagte tus-
gchen twee heuvels.
19 6 8 gebruikt men om iets te snij
den.
De zon schijnt wel eens 23 20 5.
33. (Ingezonden door Gerard Hek-
kelrnan).
Wat kunt ge uit deze letters ma
ken
kwoelrkedl
34. Ingezonden door Marie Sernée).
Rood zijn de muren,
Wit zijn de buren.
Zwart zijn de knapen.
Die in hun hokje slapen.
35. Ingezonden door Louis de
Lagh.)
Mijn eerste is een meubelstuk.
Mijn tweede is een lichaamsdeel.
Mijn geheel is een stof, waarvan
reel hoetien gemaakt worden.
Tot slot vertel ik nog, dat mijn eer-
te uit vier en mijn tweede uit drie
dtters bestaat.
36. (Ingezonden dooi' Come en Ma
rie van Leeuwen).
Hoeveel beschuiten kan men op de
luchtere maag opeten?
37. Ingezonden door Joh an Bou-
nan
n i tev ruieits
38. (Ingezonden door Nellie Modoo).
14 4 9 is een boom.
6 7 13 kan rollen.
11 1 2 is niet leeg.
3 7.8 is een klein dier.
5 10 12 2 is een verkorte meisjes-
laa.m).
39. (Ingezonden dooa- Nelly Verzijl-
erg).
Mijn eerste is een lichaamsdeel.
Mijn tweede is een vrucht.
Mijn geheel is iets, waar niemand
aar verlangt
40. (Ingezonden door Nelly de Mun-
tk).
Iemand wilde voor 100 ook 100 die-
in koopen. Hij kocht ganzen a ƒ5
a- stuk. duiven a 1 per stuk en
finken ;"i 0.05 per stuk.
Hoeveel dieren kocht van hij van
ader
41. (Ingezonden door Mien Herrnse).
Wat maakt ge hieruit?
dgldrlneea
42. 1 Ingezonden door Gerard Ha- j
ter).
Waarom kan .het geen twee dagen
chiereen regenen
43. (Ingezonden door Jo Slagter). I
Van 2 3 4 5 maakt men schoenen.
Men speelt met zijn 6 7 8 1 9 10.
Mijn geheel bestaat uit tien letters
i i- een ambachtsman.
44. Ingezonden door Anna van Daa- i
Voor wie neemt teder den hoed af
45. (Ingezonden door Cornells Bei-
eniaj.
Tel mijn eerste twee tezamen.
Dan ziet gij mijn derde komen
En met. vijf vermenigvuldigd,
(Wel te weten mijn twee eersten).
Alsdan komen dtwee laatsten.
Trek het tweede van liet derde,
Dan verschijnt het eerste cijfer.
Trekt gij 't eerste van het eerste,
Dan komt zeker 't allerlaatste.
'l Was eerste Kerstdageen vroo-
lijk winterzonnetje scheen over de
witblinkende sneeuw, en 't zag erin
den grooteu tuin zoo heerlijk uit,
dat Theo dadelijk na het ontbijt met
de twee kleine broertjes naar buiten
was gegaan om een groote sneeuw
pop te maken. Moeder had Broer en
Dick, de vijf- en zesjarige kereltjes,
de dikke winterjasjes aangetrokken,
en ook Theo had zijn ijsmuts flink
over de ooren getrokken, want 't was
flink koud.
Eerst was Vader mee naar buiten
gegaan, en had eens even krijgertje
gespeeld met zijn drietal, om warm
te worden, maar toen Vader weer
naar binnen gegaan was, en Theo
een rnooi plaatsje had uitgekozen
voor de sneeuwpop, moest er een be
gin gemaakt worden, en had Theo
de kleine jongens verteld, dat ze nu
maar flink de handen uit de mouwen
moesten steken.
En Broer en Diclc weerden zich
dapper. Flink duwden hun vijf- en
zesjarige krachten mee aan de groo
te sneeuwklomp, die 't onderstuk
moest vormen, en ijverig sjouwden
ze steeds nieuwe grondstof aan. want
het moest een flinke groote pop wor
den.
„Wel net zoo groot als ik?", had
Dick gevraagd, die dat al erg groot
vond. en vol spanning hadden zijn
groote blauwe oogen Theo aange
keken.
Theo lachtte even ..Wel nee", zei
hij", dat is nou net niks? Zoo groot
als ik moet hij zijn. of zoo groot
al® Pa, dat is nog leuker, en dan zet
Pa. strak® zjjn kop er wel op
En vlijtig hadden ze aldoor ge
werkt. Zoo nu en'dan keek Moeder
eens naar buiten door de openslaan
de huiskamerkeuren, 't Was een aar
dig gezicht, die witbesneeuwde
tuin. achterin den groenen hulst met
de roode besjes, en hier vlakbij de
drie hard werkende baasjes met de
roode wangen en de vroolijke oogen.
zelf wel kleine sneeuwmannetjes lij
kend. want ze vergaten niet op een
onverwacht moment een flinke lading
sneeuw over elkaar heen te gooien.
Dan was 't groot gejuich en binnen
lachte Moeder mee.
Verdiept in het werk deelde Theo
zoo nu en dan zijn korte bevelen uit.
„Nu hier nog wat„nu daar flink
aanstampen en stipt en vlug wer
den de bevelen opgevolgd, want de
kleine jongens hadden veel ontzag
voor de knapheid van „groote broer";
Theo was een heerlijke speelkame
raad voor ze, en had bijna evenveel
talent om leuke spelletjes te beden
ken als Vader zelf.
Het. viel niet mee wel stond het
onderstuk al stevig, wel was het lijf
al kant en klaar, maar om nu die
twee stukken stevig op elkaar te
■krijgen, dat was een werkje, dat
Theo meer moeite kostte dan hij eerst
gedacht had. Telkens wiebelde 't lijf
nog heen en weer, al stompten Theo
en Dick er ook nog zoo hard tegen.
Broer had het opgegeven. Zijn
handjes waren net klompjes ijs. en
met een benauwd gezichtje stond hij
ze warm te blazen. In de verte klan
ken elf heldere slagen van de groote
kerkklok.
„Jongens zoo laat alWacht, nog
even een duwtje't staat hoor
Moe van inspanning stonden ze er
met z'n drietjes naar te kijken, en
Dick ging er even bij zitten want
zijn zesjarige beentjes hadden al heel
wat afgetrippeld vanmorgen.
Moeder tikte tegen het glas en
wenkte Theo. ..Laat de kleine jongens
nu binnen komen", zei ze, „anders
zijn ze vanavond te moe voor den
Kerstboom, en kijk Broer er eens
koud uit zien
Theo keek erg teleurgesteld, 't Was
nog lang niet klaar, en ze waren
juist zoo prettig bezig maar toen hij
even naar de broertjes keek, begreep
hij Moeder toch, en riep hij tegen ze.
dat ze in huis moesten komen.
,.'t Is schaften" zei hij, ..en de
baas zal in dien tijd nog een beetje
doorwerken."
De kleine jongens keken eerst een
beetje gek. maar ze waren werkelijk
koud en moe. en toen ze vijf minu
ten later zonder de natte jasjes door
de glazen naar Theo keken, meteen
warme kop chocolade voor zich,
vonden ze dat ook heed best.
Theo was aan de armen bezig, en
dat viel gelukkig mee. Maar toen één
arm vast zat en Theo hem ais steun
tje een oude bezem had gegeven,
riep Moeder weer.
..Oom Tom komt straks koffie
drinken". zei ze. „en ik ben bang dat
er geen Kerstbrood genoeg is wil jij
even nog wat halen
Daar had Theo nu niets geen zin
in. „Hè", zei hij, „en dan komt de
sneeuwpop niet eens klaar, wat ver
velend nou Er zal wel genoeg zijn.
Moes
Maar Moeder zei. dat er niet ge
noeg was.
..Ik heb er heusch niets geen zin
in", begon Theo weer. Moet iik 't
doen
Even gleed een trek van teleurstel
ling over Moeder's gelaat
„Nee. 't moet natuurlijk niet. aks
je niet wilt", zei ze toen, „maar ik
dacht dat je dat wel voor me zoudt
willen doen
Theo haalde even zijn schouders
op. „Hij kon 't best straks doen",
daarmee paaide hij zichzelf, toen hij
weer aan z'n sneeuwpop gingnu
maar niet meer aan die vervelende
boodschap denken, en hard doorwer
ken. 't Hoefde immers ook niet had
Moeder gezegd nou, en 't was vacan-
tie. en hij schoot nu juist zoo goed
op, en 't was ook zoo leuk voor Dick
en Broer als hij straks klaar ,was
Maar toch ging 't werken lang zoo
leuk niet meer als zooeven, toch
moest hij telkens denken aan die
boodschap, die hij niet wilde doen,
en 't was net, of de zon niet meer
zoo vroolij'k scheen als straks.
Daar hoorde hij opeens Oom's
stem binnen. Was Oom er nu al
Wat leuk Kom nu maar uitschei
den, en dan gauw nog even Kerst
brood halenMaar toen hij naar
binnen geloopen was, en Oom op zijn
onstuimige jongensmanier begroet
had, toen zag hij. dat hij te laat
kwam, want op tafel stond het nieu
we Kerstbrood al. „Hoe komt dat
daar vroeg Theo aan de kleine
jongens, die niet gehoord hadden,
wat Moeder aan Theo gevraagd had.
„O. dat heeft Vader gehaald", zei
Dick.
De kaarsjes van den kleinen Kerst
boom waren aangestoken, en 't zag
er o zoo vriendelijk uit in de gezel
lige voorkamer. Zacht klonken de to
nen van de piano, toen Moeder 't
„Stille nacht, heilige nacht" speelde;
helder klonken de drie jongensstem
men, en plechtig klonk het Kerstge
zang, dat ze samen zongen, 't Had
Moeder heel wat moeite gekost, om
't Broer en Dick te leeren. het kleine
tweetal had de woorden eerst maar
niet kunnen onthouden, maar het
was voor den eersten keer. dat ze er
bij mochten zijn, en een Kerstlied
moest er toch gezongen worden
Vroeger, toen de broertjes nog klei
ner waren was 't altijd alleen voor
Theo geweest, maai' 't was net, of
het boompje nu veel mooier was dan
andere jaren, en of de Kerstlichtjes
dubbel helder straalden.
En toen het gezang geëindigd was,
en ze allen bij den haard zaten, Moe
der met Broer bij haar en Theo en
Dick samen in den grooten leuning
stoel, en toen Vader aan 't vertellen
ging toen vond Theo, dat nog geen
enkele Kerstavond zoo mooi was ge
weest als dezen, en hij was de ge
lukkigste jongen op de wereld ge
weest, als hij niet telkens had moe
ten denken aan dat ongelukkige
Kerstbrood, dat hij niet had willen
halen.
Met Vader's hulp was de sneeuw
pop 's middags in een wip klaar ge
weest Dick en Broer hadden er om
heen gedanst, en Theo had er pret
om gehad, maar toen hij even naar
Moeder had gekeken had hij dade
lijk zijn hoofd omgedraaid en had de
gedachte aan Moeder's boodschap
hem weer even geplaagd.
Maar nu vertelde Vader, 't Was
een heel eenvoudige geschiedenis,
heel begrijpelijk voor de kleine jon
gens „maar toch een echt Kerst
verhaal" dacht Theo. Was het om
hem, dat Vader vertelde over 't veel
voor anderen over hebben Was 't
om hem. dat Vader 't had over het
altijd eerst aan anderen denken
Vader en Moeder waren toch heede-
I maal niet boos op hem geweest
maar toch had hij een kleur 'gekre
gen en toch liet hij zijn hoofd even
zakken tot dicht bij Dick's blonde
krullen.
Vader had geëindigd.
„Was 't mooi?" vroeg Moeder aan
de kleine jongens. Ze hadden allebei
met groote oogen zitten luisteren, en
Broer knikte slaperig van „ja".
„Nou. prachtig", vond Dick, en
dadelijk daarop ,,'t Is net als Theo.
die bedenkt ook altijd allerlei heer
lijke dingen voor ons En als vond
hij. dat hij Vader en Moeder daar-
j mee te kort deed „Vader en Moeder
natuurlijk ook maar U bent al zoo
i groot, en Theo is toch ook nog maar
con jongen
Theo had het opeens erg warm ge-
kregen. Vader en Moeder keken hem
I allebei aan. en hij sfloeg z'n oogen
neer en beet zich op zijn lippen, Dick
stijf tegen zich aan drukkend.
Maar toen de broertjes lekker warm
j in bed waren gestopt, en Moeder
weer beneden kwam, toen kon hij 't
niet langer uithouden. En terwijl hij
i haastig zijn eenen arm om Moeder's
hals sloeg, en de andere hand naar
Vader uitstrekte, verborg hij haastig
zijn 'hoofd aan Moeder's schouder,
want groote tranen waren hem in de
oogen gekomen, en even snikte hij
het uit.
J En Vader en Moeder begrepen hem.
Zacht kust te Moeder liet donkere
haai' van haar oudste, en ernstig
zei Vader, Theo's hand stevig om
vattend „Wordt maar net zoo, als
de broertjes zich je voorstellen, al
tijd eerst aan anderen denken, al
ben je ook nog maar 'n jongen
i En Theo glimlachte door zijn tra
nen heen.
M. C. VAN DOORN.
Brievenbus
(Brieven aan de Redactie van
de Kinder-Afdeeling moeten
gezonden worden aan M/oj.
M. C. van Doorn, Sopbiri
stra at No. 22, Haarlem).
Zusjes M. Nu zullen we eens ma
ken, dat de drie Zusjes prettige Kerst
dagen hebben, en daarom zullen we
ze 't allereerst een plaatsje in de Brie
venbus geven Want i)k vrees, dat er
van schaatsenrijden wel niet veel zal
konten, en dan maakt dit het nog edns
goed Heb je de schaatsen al netjes
opgepoetst, en gaat kleine Pauwtje
ook mee naar het ijs Het. raadsel
is in orde zoodra er weer eens plaats
je over is, zal ik het plaatsen, goed
Nelly V. Nelly heeft weer voor
een keurig nette inzending gezorgd
als de oplossingen nu ook goed zijn
want daar heb ik nu nog niet naar
gekeken, hoor. NelIk beloof je
plechtif dat ik je inzendingen goed
bewaren zal, is 't nu goed Ook voor
"t raadsel, dat je eerst niet goed be-
grepen hadt. zal ik zorgen, dus dan ;s
't heeld zaakje in orde. Dag
Gerard H. Daar hebben we Ge
rard gelukkig weer. Door al de drukte
op school en do gymnastiekuitvoering
kwam er van schrijven zeker niets,
dat wil ik best gelooven Ging alles
goed op de gymnastiekuitvoering-? Je
raadsels zijn wel goed, maar ik zou
toch wel graag nog even willen we
ten of je ze zelf bedacht hebt. Schrijf
je dat nog even Leuk, dat je „Twee
echte Jongens" zoo'n prachtig boek
vindtik vind het ook erg mooiIk
hoop. dat je dat ééne raadsel ook nog
vindt, jij niet
Anna v. D. Wel, Anna. daar kom
ik wel een beetje laat met mijn ver-
jaarsfelicitatie aan, inaar ik had het
toch nog onthouden, en daarom heb
ik als verrassing maar een raadsel
van je in de Rubriek gezetBen je
nog altijd zoo'n klein ding"? Maak
dan maai', dat j'e in je volgend jaar
flink groeit, hoorVeel groeten voor
Nelly en voor jezelf
Grotha K. Of je voortaan ook mee
mag werken aan onze Kinderrubriek
Wel, Gretha, je bent edn heel welkom
(vriendinnetje, en ik hoop dan ook,
dat we nog heel veel brieven aan el-
i kaar zullen schrijven» jij niet Houd
jje veel van brieven schrijven, en vind
ije raadsels oplossen een prettig
werkje
J Marie Gr. Zoo, dus zelf al't raad-
sel. dat net als de begraven stad ging.
bedacht? Knap zoo, hoor! Wat heer
lijk. dat je zusier en Corrie met
Kerstmis komen logeerenDat zal ze
ker wel een prettig Kerstfeest worden,
en ik weet ook wel, voor wie dat
een vroolijke vacantie wordtPas
maai' op, dat je Gorrie niet bederft,
of geloof je, dat je kleine neef heele-
maal niet voor bederven vatbaar is
Ik ben blij, dat Leentje ook weer be
ter is. „Tante Marie" zal "t wel druk
hebben met al dat kleine goed Zeg.
had je 't heusch niet afgesproken, van
den servetring en 't vingerd*{kringe
tje 'k Geloof 't maar half! Dag!
Hendrik Gr. Nu, ik wil best ge-
looven, dat je er naar verlangt weer
aan 't raden te gaan En wat is die
vacantie daar nu heerlijk geschikt
voor, hè? Je hebt zeker al een heele-
boel dingen bedacht, die je in de va
cantie wilt uitvoeren, lezen en raden
en knutselen - - of heb ik dat nu eens
net mis? Maak in ieder geval maar
veel pret, hoor
D ien a Dr. Wat of een begraven
stad is Wel, dat is een stad, dde zoo
in een zin verborgen is, dat alle let
ters in volgorde achter elkaar staan,
maar zóó, dat de stad zelf in den zin
toch niet genoemd wordt. In den zin
„Piet is een LUI Kereltje" is Luik de
begraven stad. Begrijp je 't nu Nu
hoop ik, dat je voortaan alle begraven
steden vindt, jij niet
Marie B. Wel, kind, nu heb ik je
briefje pas gelezen nadat je Woens
dag bij me was geweest, en ik wist
dus nog niets van Moeder's ziekte
Maar waarom heb je me daar toen
arnets van verteld Je begreep zeker al
niet, waarom ik niet eens naar Moe
der vroegHet spijt me erg, en ik
hoop, dat Moeder gauw weer een
beetje beter zal zijn Kom nu Maan
dagmiddag om één uur het gevraagde
boek maar halen, dan zal ik het je ge
ven En dan beterschap met Moeder,
hoor, en veel groeten Is dé brief nu
lang genoeg
Zusjes H. Jullie hebt mooie raad
sels gestuurd, hoorEn raadsel elf is
heusch geen vergissing bedenk nog
maar eens goed, dan vindt je die be
graven rivier misschien nog wel't IJ
is het niet, dat wil ik je wel vertel
len, en 't is toch heusch zoo moeilijk
nietHebben jullie al veel oplossingen
gevonden
Albert D. Wat leuk, dat je nu
zoo goed v&n electriciteit op de hoog
te komt, en wat heerlijk, dat je de
tólephoon ook mag komen bespreken
Jij zou zeker ook dolgraag een Le-
claucber-element willen hebben, niet
Weet je nu ook al goed hoe de tele
graaf in elkaar zit Nu wil ik wel ge
looven, dat al die electriciteit niet
veel tijd voor de raadsels overlaat,
maar ik ben toch blij, dat je onze ru
briek niet vergeet, en dat je zoo'n
Lange brief schreef Hoe is het nu met
Moeder? Weer wat beter En heb je
thuis ook meegeholpen in dien tijd
Nellv de M. Of ik de poppetjes nu
ook bewaar Ja zeker, want ik vind
ze echt leuk Doe maar flink je best
met raden, wie weet hoeveel raadsels
je dan nog vindtHeb je het boek van
Lize S. al uit. én vind je het mooi
Wat zullen die poesen dicht in je
buurt gebleven zijn, toen je die koe
kenvrijer aan 't verorberen wasZe
dachten zeker„Wacht, daar moet >k
bij zijn!" Ik ben blij, dat je „Piccino"
mooi vindtdan heb ik eindelijk toch
een goede keus gedaan, hè De teeke-
ning onder aan jc brief was bepaald
zeer fraai Dag, Nel
Catharina K. Nu, ik ben ook
erg blij, dat je een weekje vacan
tie krijgt, en dat je t nu nog eens
goed met de raadsels kunt probeeren
Wanneer begint de school weer, of
denk je daar nu nog maar niet. over
Vond je de Avondschool zoo leuk? 't
Lijkt me toch ook wél heerlijk, om
die uurtjes thuis te kunnen blijven,
of denk je daar niet zoo over Tot de
volgende weck. en handwerk maar
prettig in de vacantie
Gusta Plil. Dat vond ik nu nog
eens leuk, dat ik daar een brief kreeg
van een zusje van HerbertHet was
eoht een verrassing voor me, en ik
hoop, dat wij tweetjes net zulke dikke
vrinden zullen worden als Herbert en
ik, jij niet Vind je het niet grappig,
dat Herbert mijn allereerste vriendje
was En dat hij nu al zoo'n groote
jongen isJe moet hem vooral heel
voel groeten vail me doen als hij Zon
dag komt. hoorMaar daar praat ik
aldoor maar over Herbert, en ik weet
nog niet een- hoe oud Gusta eigenlijk
isVertel je dat den volgenden keer
eens En had Tante het adres op dan
brief geschreven Hoe raad ik dut nu,
hè Raad jij nu maar veel raadsels,
dan zijn we allebei knap in 't raden
Nu houd ik gauw op, want anders
verpraat ik heusch al mijn tijd
Arend U. Numero twee! Wel,
Arend, ik bedoeldem de Brievenbus'
Dacht ie. dat ik al wat over de raad
sels aan 't verklappen ging Zoo dom
ben ik nu niet, hoorEn al visch jo
er ook no- zoo naai-, je krijgt niets
uit me voor de uitslag bekend wordt
En nu over raadsel 22 Nee, de naam
van een poëet is 't niet, maar het
woord is een soort van zanger uit
den ouden tijd, maar meer zeg ik
niet't Is maar goed. dat iedereen "t
kan lezen anders had ik heusch al
te veel verklapt Als ik nu eens een
koe op stelten voorbij zie komen, zal
ik maar denken ..O dat is die
is aan 't schaatsenrijden Ik mocht
er anders eens verwonderd over zijn,
zie jeEn van de schrijfportefeuille
zal ik goed onthouden .Vis je voor
't eind van de vier weken nog raad
sels vindt, mag' je ze sturen, en ik
ben nog niet aan 't „blauwe strepen"
maken geweest 'ik heb nog niets na
gezien. moet je weten Een adres
boek komt or dezen keer nietDag
Barbara T. Je raadsels zijn heel
leuk. ik begreep er eei-st heusch niets
van. toen ik het doorlas, maar toen
ik het antwoord zag, zei ik „He,
wat dom", tegen mezelfVind je
„Elsje" aardig, en valt het meer in
je smaak dan de drie sprookjes? Ik
geloof heuscli, dat ik je den volgen
den keer maar een jongensboek zal
geven, goed
1 Tru us St. Ja, Nelly is al heel
lang ziek sclirijf haar maar eens
een briefje, dat zal ze zeker wel erg
aardig vinden Of houd' je niet van
brieven schrijven Dat kan ik haast
niet gelooven want ik vind iedere
week zoo trouw een brief vanTruus-
je Gaat het goed met de raadsels,
en zijn ze niet al te „moeilijk Doe
maar flink je best. Een goede raad.
hè?
Cor Vr. Ja, als Vader en Oom
Haarlems Dagblad samen lezen, dan
vind ik het goed, dat je meedoet.
Maak dus maar gauw een begin, en
raad maar prettig En op den 13en
Januari word ik dertien jaar 'k Zal
't in mijn oor knoopen, hoor En je
zit in de zevende klas. Ziezoo, nu
weet ik al een heeleboel van je,
schrijf nu maar weer eens gauw
bent immers een jongen
Gerda Gr. Broertje op eersten
Kerstdag jarig Dat treft al heei
mooiWat zal dat een feest zijn Is
dat kleine ventje zoo'n rakker Ik
wil 't best gelooven, als je ook een
broer Hendrik en een zus Gerda tot
voorbeeld hebt.. Flauw, hè? Nu.
maak maai* echt veel pret, hoor, en
maak maar. dat Broertje een flinke»
grooten jongen wordt
Johanna B. Nu denk je zeker
weer. dat er geen briefje voor jou
is. hè? Ik vind het toch zoo naar. dat
Moeder ziek isjullie hebt het nu
thuis zeker ook druk, hè Help je
nogal flink En zijn Marie en jij
nogal handige huishoudstertjes Ik
hoop, dat ik weer mooie boeken voor
jullie uitgekozen heb, en dat je al die
Zondagen nog wat te lezen hebt. Dag!
Betsy van W. Nee Bet®, dat
raadseltje van het dier met 't nutte -
looze lichaamsdeel heb je niet gera
den, hoor Raad nog maar eens goed!
En die klad op 't papier? Ja, wat zal
ik je daarvan zeggen Eigenlijk bea
ik zoo iets niet gewend van mijn
nette Bets, maar juist omdat het zoo
heel zelden voorkomt, zal ik het voor
dezen keer maar door de vingers
zien goed Dag Bets
Hilda It. Net heb ik nog even tijd
om een groetje voor Hilda in de bue
te stoppen jc was maar net op het
nippertje, hoor! Maak maar. dat het
hriefkanrtenalbum gauw vod is.
hoor I Wie weet, of Nieuwjaarsdag
je niet een beetje lielpt, hè
j Voor alle jongens en meisjes een
vroolijk Kerstfeest en een prettige va-
cantie
M. C. VAN DOORN
iENEZING VAN ZENUWLIJDEN
DOOR MUZIEK-INSTRUMENTEN.
Een arts te Cuba is tot de verras-
mde ontdekking gekomen, dat vio-
ncellen of contrabassen de neuras-
enie, dus de zenuwzwakte, kunnen
oezen. dat de hobo het menschelijk
ganisme dat door geldverlies uit
it evenwicht is geraakt weer nor
aal kan maken en dat de wald-
lorn herhaaldelijk gebleken is een
ilzaam middel tegen vervolgingsw
aan te zijn.
De zenuwartsen zullen zich dus in
t blazen en strijken moeden gaan
fenen. wanneer zijn niet de con-
rreniie willen vreezen van orkest-
usici, die daarin een welkome aan
hing van hun meestal niet te ruim
komen zouden kunnen vinden.
Men verwacht ook in de toekomst
vertent ies als volgt„Wanhopige
oplieden worden in orde geblazen
or X, hoboïst", of wel„Zij, die
n vervolgingswaanzin en neiging
zelfmoord lijden, kunnen door
le hörnist, tegen eene vergoeding
n zooveel per uur weer gezond ge
lzen worden."
>e doctoren kunnen, nadat zij ver-
lillende orkestpartituren hebben
itudeerd. nu voorschrijven, welke
ikken voor hunne patiënten bij-
»der geneeskrachtig zijn en hen
recept een zekere dosis muziek in
concertzaal voorschrijven.
KERSTMIS EN DE HUISELIJKE
HAARD.
In het Kerstfeest ligt toah eene
[onaardige aantrekkingskracht.
Bet ligt zoo in den aard der zaak,
t de leden van een zelfde gezin niet
tods bijeen kunnen blijven.
De groote zoons en dochters trek
ken heen, om voor zich zeiven te zor
gen of een eigen huishouden op te
zetten. Maai- als de laatste dagen
des jaars wederkeeren, dan trekt al
les als de vogel, die 's winters
naar 't Zuiden trekt weer op diet
ouderlijke huis aan. Het „tehuis"
blijkt zijn magnetische kracht nog
niet te hebben verloren ook voor
hen, die reeds hun eigen „tehuis"
hebben opgericht.
Dan schaart men zich in de van
ouds nog zoo goed bekende ouderlijke
woningdan komen de verhalen te
berde van de dagen van ouds, dan
wordt er gesproken over het heden
gefantaseerd over de toekomst.
De kinderen, die naar de kostschool
zijn keeren in deze dagen terug naai
moeders tafelde vader, die er vaak
op uit moet, houdt dan arrest in zijn
eigen huis. In 't kort, dan trekt alles
bijeen, wat naar het bloed of naar
neiging bijeen hoort, en dan worden
die deugden van ons Nederlandsch
volk gekweekt of versterkt, die zoo
noodig zijn, zal het cement blijven,
dat ons bijeenhoudtde familieband
en echte huiselijkheid. En waar de
dagen dan guur en donker zijn
geen nood, aan dezen huiselijken
haard wordt een licht ontstoken, dat
zijn kracht nog zal doen gevoelen
vele dagen en maanden van het vol
gende jaar.
EEN STUDENTENGRAP.
Onlangs werd een bekend tabaks-
importeur, die in een der villawijken
van New-York woonde, midden in
den nacht aan de telephoon geroe
pen. „Hallo, sergeant Brown van
het hoofdpolitiebureau. In uw bureau
is ingebroken, zooals zooeven uit dat
district werd gemeld. Wilt u zoo
goed zijn om dadelijk over te komen
om het feit te const ateeren
Mijnheer Popper, zoo heette de
man. snakte eerst eenige oogenblik-
ken naar adem en antwoordde toen,
dat hij zich zoo gauw mogelijk zou
aankleeden, om op de plaats van de
inbraak te verschijnen. Maar hij was
nog en. négligé toen hij weer het be
wuste bellen hoorde. „Hallo New-
York Herald, De redactie verzoekt
u om alle bijzonderheden van den
hedennacht bij u voorgevallen dief
stal met inbraak." Nu werd mijnheer
Popper toch zenuwachtig en zoo vlug
als hij maai' kon, snelde hij naar het
dichtstbijzijmie station. Maar wie be
schrijft zijn verbazing, toen hij om
twee uur 's morgens zijn kantoor
eindelijk bereikte Alles was in de
grootst mogelijke orde, (daarentegen
werd hij zelf door een op den achter
grond staanden politieagent gear
resteerd en naar het bureau gesleept
de politie hield hem voor den in
breker, voor wiens komst zij telefo
nisch was gewaarschuwd Toen
mijnheer Popper om zeven uur in
deu morgen eindelijk weer zijn huis
bereikte, stelde hij een detectivebu
reau met het geval in kennis om het
te onderzoeken. Men had binnen en
kele uren ontdekt, dat drie studen
ten van de universiteit de berichtge
vers der telefonische mededeelingen
geweest waren, waardoor mijnheer
Popper in zijn nachtrust zoozeer ge
stoord werd. Wegens groote balda
digheid aangeklaagd, verschenen de
misdadigers voor den rechter. De be
drogen Popper eischte dat men hen
zonder genade zou opsluiten. Ten
slotte trok hij echter zijn aanklacht
in, toen de jongelieden berouwvol en
deemoedig om vergiffenis verzoch
ten.
DE BRAZILIAANSCHE VROUW.
De Braziliaansche is in haar jeugd
altijd even levendig en hupsch. Zij
is van middelmatige en slanke ge
stalte en heeft bijzonder kleine voe
ten. Veelal bewijzen haar gelaats
trekken. het krullend haar. de iet
wat groote mond en de donkere huid
kleur op de negerafstamming. Wel te
verstaan de kleur van het gelaat
moet men gewoonlijk maar raden,
want de dames 'verbergen haar zorg
vuldig onder een tastbare dosis poe
der. Ofschoon haar gelaatstrekken
in de eerste jeugd werkelijk schoon
genoemd kunnen worden, verliest de
Braziliaansche vrouw toch spoedig
die meer dan gewone aantrekkelijk
heid. Zij weet er echter raad op, en
de ongezonde, dwaze gewoonte van
vele Europeaanschen, die zich door
rijgen een slanke taille willen bezor
gen, vindt bij haar zeer veel toepas
sing.
Een Braziliaansche zal zich nooit
op een openharen weg vertoonen
zonder geheel in toilet te zijn. Voor
al zijden stoffen liefst in schreeu
wende kleuren, met lintjes, strikjes,
enz. gegarneerd, zijn zeer gezocht en
haar hoed heeft meestal vervaarlijke
afmetingen. Dat ..te veel" echter
maakt bij haar bijzondere schoon
heid geen onaangenamen indruk.
Bij de opvoeding der jonge meis
jes, die in veel dingen de Europee-
sche nabij komt, worden door de
ouders van veeJ gewicht geoordeeld
het aan leeren der Fransehe taal en
'het klavierspcl. Vreemde talen kun
nen de meisjes zeer gemakkelijk aan-
leeren. vooral de conversatie. Even
eens is het verrassend, zelfs in de
kleinere steden, zooveel me'sjes te
ontmoetten, "die buitengewoon vaar
dig zijn op de piano. De Braziliaan
sche bezit veel muzikaal talent en
\eel vaardigheid met de handen, zoo
dat zij zich in korten tijd een mees
terlijke techniek weet eigen te ma
ken. Veel zal daartoe bijbrengen, dat
haar hand sedert geslachten geen
roeispaan of rekstok heeft aange
raakt. zelfs geen pakket of regen
scherm gedragen heeft- (als het re
gent, blijft zij natuurlijk thuis). Met
bijzondere voorliefde treden de jonge
dames op in concerten, want in Bra
zilië trekt een knappe pianiste even
zeer de aandacht der jonge mannen
als een bal-schoonheid, wat daaren
tegen niet wegneemt, dat de echtge
noot later van de kunst zijner gade
weinig meer te hooren krijgt.
Na het huwelijk, dat veelal zeer
vroegtijdig gesloten wordt, treedt in
het leven der jonge vrouw niet de
ingrijpende verandering in. welke
volgens Europeesche gewoonten
plaats heeft. In Brazilië woont het
jong gehuwde paar bijna geregeld
bij de ouders van een der beide par
tijen in. De bruid krijgt daar een
zeer weelderig ingericht slaapver
trek, het eenige, dat de jongelieden
hun eigendom kunnen noemen. Het
huishouden wordt rustig door moe
der of schoonmoeder waargenomen,
zonder van de jonge vrouw in hei
minst hulp te vorderen. Zoo kan de-
J ze zich uitsluitend wijden aan de op
voeding van hare kinderen.
Bij de lichamelijke opvoeding is
de moeder er steeds op bedacht, dat
- het haar kleinen niet aan de noodi-
ee spijs ontbreekt.een „te veel" is
haar hierbij volkomen onbekend. Eem
groot gemak is voor haar zeker het
algemeen ontbreken van kinderkou
sen. Onze. Holla.ndsche huismoeders
wéten, wat ze daarmee te stellen
hebben. In Brazilië loopen de kinde
ren. zelfs in de voornaamste fami-
liën blootsvoets, zoowel buiten als in
huis. Moeder houdt er van. haar
kleinen dikwijls te laten baden en
hun schoone kleertjes aan te trek
ken. Maar gaat de kleine daarna
weer in het zand liggen rollen, dan
maakt moeder zidh daarover geen
zorgen. Het is trouwens een karak
tertrek der Braziliaansche moeder»
zich ten opzichte harer kinderen ai
te toegevend te gedragen, en dat d»
meeste later geen dwingerige en nor-
sche natuur hebben, pleit zeker voor
'het Braziaansche ras.
Een zaak heeft moeder bij de op
voeding hare dochters, vooral van
de oudste op het ooghaar zoo
spoedig mogelijk uit te huwen, en zij
verheugt zich steeds in het vooruit
zicht. als grootmoeder de opvoeding
der kinderen weer van voren af aan
te beginnen.
VALSCH HAAR.
In Bradford in Engeland wordt
steeds veel Chineesch haar ingevoerd,
in den vorm van dicht opgerolde
staarten. Men maakte zich bevreesd,
dat op die wijs miltvuur kon ver
spreid worden en meende dus het
i haar aan een nauwkeurig onderzoek
te moeten onderwerpen, toen inder
daad een van de haarkammers, bij
,een groote firma werkzaam, ziek werd.
en stierf.
Het onderzoek had echter een nega
tief resultaater werd geen enkele ge
vaarlijke ziektekiem in de Chineesche
staarten gevonden. Het zal échter wel
zaak zijn op dit haar de aandacht ge
vestigd te houden.
