BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 30 DECEMBER. DE ZATERDAGAVOND HAARLEM'S DAGBLAD KOST fl.20 PER 3 MAANDEN 0? 10 CENT PER WEEK. ADMINISTRATIE QROOTE HOUTSTRAAT 55. DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6. IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN ADVERTENTIËN DOELTREFFEND. ONZE ANNONCES WORDEN OPGEMERKT. Natuurhistorische Wandelingen IN EN OM HAARLEM. i XCIL pF Belofte maakt schuld, en al wijkt men in enkele gevallen daarvan wel eens af, om het verzuim daarna weer goed te maken, toch zullen we dat dezen keer eens niet doen. t Zou ook niet goed. zijn met schulden het "Nieuwe jaar in te gaan. T ls daarom, dat we ons heden een weinig met woekerplanten in 't algemeen, met den mistletoo in het bijzonder zullen bezighouden. Alle planten, alle die ren. in 't kort. alle levende wezens l hebben voedsel noodig, tot groei en tot onderhoud van het lichaam. De planten nu halen dat voedsel ten deele uit den grond, maar voor het grootste deel uit de lucht. De J lucht is een mengsel van een drietal 'gassen: stikstof pl.m. 79%, zuurstof pl.m. 21 en 0.04 koolzuur. Hier bij komt nog wel een zeer verschillend ti gehalte aan waterdamp, maar de bo- ij venstaande drie gassen zijn de be langrijkste. Voor de ademhaling heb- de planten.evenals de dieren de zuurstof noodig, voor de voeding ech- q ter het. koolzuur. Dit gehalte aan koolzuur mag wel wat stijgen, maar lucht, die met de buitenlucht in ge meenschap staat, heeft al 'heel spoe dig weer het geringe gehalte aan koolzuur. Dit koolzuur nu dient den planten tot opbouw van haar lichaam Daarvoor is in de eerste plaats noo- dig de groene kleurstof en in de tweede plaats zonnelicht. Als rem- plagant kan ook electrisch koolspit- Isenlicht dienst doen. Uit dat weinig- je koolzuur dan met wat water, maakt de plant zetmeel, en stof, algemeen bekend als stijfsel, aardappelmeel, ïl sago, meel, enz. Planten dus ,die de groene kleur- stof missen, kunnen dit proces niet B tot 'stand brengenzijn ze zwak groen, dan slechts in geringe mate. - Dus, hoor ik hier en daar zeggen, onze bruine beuk, bruine berberis, en andere heesters en boomen met. brui ne bladeren, evenzoo ook onze kro ten of bieten, hoe staat het daar dan mede'? Wel. heel eenvoudig, daar is de groene kleur wel aanwezig, maar bedekt, door die bruine kleur. Meest al zetelt ze in de opperhuidcellen, soms ook in wat dieper gelegene en daar deze kleurstof in water op losbaar is, komt de groene kleur spoedig te voorschijn, als we zoo'n tak een poosje in een ketel met ko kend water houden. B En dan die witte bladeren van den I witten populier, enz. Ook hier is de groene kleur bedekt, maar wel door dat het blad bekleed is met een meer of minder dichte laag haren. Aan de bonte planten is het goed te zien, dat de groene zooveel sterker zijn. Maar dan de planten, die alle groene kleurstof missen Die moeten, zoo als van zelf spreekt naar andere middelen omzien. Ze leven dan ook van afval van planten of dieren, óf brutaler nog, ze tasten levende plan ten of dieren aan, om daarvan op te Haarlemmer Halletjes Een Zaterdagavondpraatje. Wat zou ik anders en beter kun nen doen, dan in dit laatste kroniek- je in 1905 een overzicht geven van de belangrijkste zaken, die in 't ailge- loopen jaar zijn voorgekomen 't Begon met een .socialen maatre gel, de opening namelijk op 3 Januari van de Gemeentelijke Arbeidsbeurs, die in weerwil van een zeker ver zet juist van den kant waarvan men dat het minst verwachten zou toch in een behoefte schijnt te voorzien. Enkele maanden daarna, in Mei, kwam een tweede maatregel tot uit voering het werkliedenreglement werd in werking gesteld en al gaf dat tot dusver, althans in 't open baar. meer verdriet dan genoegen, dat het zijn nut zal doen is wel ze ker. En als derde in den bond van belangrijkheid kwam in 't. begin van October het collectief arbeidscontract 'tusschen de patroonsvoreemging en de timmerliedenorganisatie tot stand. De gemeente volgde met bepalingen over minimum loon en maximum ar beidsduur. Overigens was het 'in arbeiders kringen niet druk, men werkte er rustig voort naar een beter bestaan. Botsingen tusschen werkgever en werknemer waren zeldzaam, de be langrijkste was de staking in Augus- tusbij.de firma Voet, die na eenigen tijd vanzelf verliep. Aan feesten van allerlei aard ont nemen, wat ze zelve niet kunnen be reiden, 't Is wel wreed, maar mede lijden bestaat in de natuur niet. Be zitten ze nog wat bladgroen, dan behoeven ze het maar voor een doel aan andere planten te ontnemen. Tot. deze planten behoort de mistel, de mistletoo, de vogellijm of de mare takken. In ons vaderland komt ze slechts hier en daar in 't wild voor en wel alleen in Zuid Limburg. En kele exemplaren, met den hospes of waardplant vervoerd, hebben hier en daar een onderkomen gevonden in bo tanische tuinen. Ze kunnen op zeer verschillende boomsoorten leven, en het schijnt, dat ze zich zoetjesaan voor bepaalde boomsoorten aanpassen, of dat dit verschijnsel samenhangt niet de ver spreiding door vogels. Maar daarop komen we straks terug. Ofschoon we ergens lazen, dat de mistel, op ver schillende boomen, maar nooit op Coniferen voorkomt, is prof. dr. Rit- zema Bos toch te goede autoriteit, om niet te vertellen, dat vooral in Brandenburg en Pommeren deze pa rasiet voorkomt op clennen, in Saksen voornamelijk op sparren, in Zuid- Duitschland meer op linden en esc-h- dorens, in de meeste streken van Zwitserland, Frankrijk en België (ook in Limburg) vooral op appels en peren, bij Parijs meer op den zwar ten populier. 't Is een tweehuizige plant, die dus meeldraad- en stamperbloemen op verschillende planten draagt. Na de bevruchting ontstaan uit de vrouwe lijke bloemen mooie witte hessen, die zoowat tegen den winter rijp zijn, dan komen de vogels, vooral een bepaalde lijstersoort en eet de bessen op. Vroe ger meende men algemeen, dat de zaden mede naar binnen gingen, maar thans weet men zoo goed als zeker, dat dit niet het geval is. Men rede neerde toen (wat trouwens voor heel wat bessen en besachtige vruchten nog wel geldt), dat de zaden ontsnap ten aan de inwerking van het maag sap, en dan weer met de uitwerpse len op den een of anderen boom te recht kwamen. Nauwkeuriger waar nemingen hebben geleerd, dat de vo gel de zaden tracht kwijt te raken uit het slijmige vruchtvleesch. Door dit slijm blijven die zaden aan den tak kleven en na een langdurige jeugd (67 jaar) ziet men op die plek zoo'n bundel, eigenaardig gaffelvor mig vertakte stengels. Het gebruik van de mistletoo, om daarmede in verbinding met hulst onze kamers te versieren is van En- gelschen oorsprong en is in de laat ste jaren ook in ons land meer en meer in zwang gekomen. J. STURING. VRAGEN BUS. j Aan mej. H. te H. De plant, die U met die mooie roode bladeren aan den top, gezien hebt, is een gif tige, behoorende tot de familie der wolfsmelkaohtigen. Ze heet P o i n- se 11i a. pulcherrima en is af komstig uit de vochtige, schaduwrij ke wouden van Mexico en Zuid-Ame rika. De mooie, roode bladeren zijn de schutbladeren, terwijl daarbinnen (brak het ons ook ditmaal niet. Het jaar werd ingezet met een wapen- feest van den Neder]. Onderofficiers- j Schermbond in Januari, weldra ge- jvolgd door de viering van het 75-ja- rig bestaan der koninklijke liederta fel Zang en Vriendschap, waarvan de datum 20 Februari was, maar- dat den 2den Maart werd (herdacht. Daar op bewonderden we in Maart de bloemententoonstelling. die dezen keer met meer dan gewonen luister was omgeven en waarvan de alge- meene indruk bleef, dat ze ..klein, maar fijn" was geweest. De Ko ningin-Moeder vereerde bij die gele genheid Haarlem 'met een bezoek. Feestelijk was ook do vijftigste opvoering van M e a Culpa op 25 Maart. Het feit, dat een stuk van een Haarlemsch auteur Jhr. A. W. G. van Riemsdijk, zijn halfhonderdste opvoering beleven mocht en dat te midden van den stroom van tooneel- stükken ,die vloeit uit de pennen in ons kleine land, was dan ook der verheuging waardig. Op den eersten September ging de première van een tweede stuk van denzelfden schrijver Se non e ver o, waarmee Louis Bouwmeester het land doorreisde om van 't publiek afscheid te nemen vóór hij zijn reis naar Indië aan vaardde. Zeven October scheepte het 1 gezelschap zich in. Zullen de Indische menschen er. teen Haarlemsch cachet aan opmerken? Maar ik dwaal af. Aan de feesten was ik bezig. En zoo heb ik dan te vermelden het jubileum van Jhr. Mr. F. W. van Styrum op 13 April en dat twee soorten bloempjes zitten; de vrouwelijke, gesteelde vruchtbegin sels komen niet altijd tot volledige ontwikkeling. Ieder bloemstelsel draagt aan de eene zijde een groote honigklier. J. STURING. Een Oudejaarsavond- geschiedenis. Lang had hij nadenkend voor zijn groote schrijftafel gezeten. Nu stond hij met een diepen zucht op en rek te zich uit als iemand, die een har den. innerlijken kamp gestreden heeft. En zoo bleef hij eenige oogen- blikken staan en overzag, wat hij zijn eigendom noemde, terwijl er, bij de herinnering aan vroegere ge lukkige- dageu, een zwaarmoedige uitdrukking op zijn gelaat verscheen. Juist wierp de zon een breeden, glinsterenden straal in het vertrek, •erh elder de de voorwerpen op de een rijken bekende gaan en geld ter leen vragen. Een verschrikkelijke gang voor hemAls hij dien kon afkoopen voor lichamelijke pijn of harden geestesarbeid, hij zou er dat gewil lig voor over hebben. Geld ter leen vragen, geld. dat bij na zonder uitzondering door ieder wordt behoed en beschut, waarvan men zoo moeilijk scheidt, als het niet is om zijn zucht naar genot of zijn ij del ii ei d te bevredigen, geld tel leen vragen bet was voor Wilpius diep beschamend. En met het ont vangen was het ook niet uitHij wist, dat het hem dagelijks folteren •zou. lioe het terug te geven. Velen mogen daarvoor ongevoelig zijn hij wist te goed, hoe de gedachte daar aan hem zou pijnigen. De man tot wien Wulpius zich wilde wenden, was een rijke indus trieel. Wilpius kende hem sinds veel jaren en was er vroeger huisvriend. Hun veranderde omstandigheden hadden later wel invloed gehad op liet onderling verkeer, maar toch be zochten zij elkander nog. van tijd schrijftafel en deed de stofjes in detot tijd. Wilpius was dan ook een lucht als goud glinsteren. Zij be- der weinigen, die den wel willend en scheen ook met haar iicln de grote- lijkaard nooit om hulp gevraagd te kast, met haar veelkleurige boek- i hadden, ja zelfs had hij het altijd werken, de midden in de kamer vermeden met hem over geldzaken of staande tafel, mei papieren en boe-jzorgen te spreken Hij wist, ilat zijn ken bedekt en helderde het verscho-vriend ook t6 ZOrgen Iiad en dat zoo ten vloerkleed en de donkerroodevolen die hem noodig hadden liem ■katoenen gordijnen op. Ofschoon al-Ar dagelijks mee om de ooren marü- les zorgvuldig onderhouden was. zag den! men het geheel toch een zekere ka- j To'en wilpius door de gang ging i ngheid aan men gevoelde, dat hier om zjjn moeilijke boodschap te vol- geen welvaart heerschte, maar dat brengen, kwam hem zijne vrouw, veeleer de zorg er een dagelijkschc met haar stil. zacht gelaat, waarvan gast was. j de sporen van vroegere schoonheid Eu zoo was het ook n0„ door de rimpels van het In een aangrenzend vertrek zaten verdriet waren weggevaagd, naloo- twee bleeke dames in een gebogen pcn vlij(le zich teeder tegen hem houding en naaiden voor geld. Ook aan en nUiSterde bedeesd hier maakte alles, hoe net en zinde- Gaat gij nu om ,het geld lijk het was. een zwaarmoedigen in- Hij kl,ikte zwijgend, druk. In veel woningen is het. alsof ik hoop, dat het u gelukken aan de doode voorwerpen mettertijd mag beste Het is hoog noodig. Ik liet kartik ter barer bewoners mge- wil u ane6n maar zeggen, dat ik in prent, alsof zij, hoewel levenloos, ons de iaatste dagen reeds geen getuigenis kunnen geven van het ge-.-- Maar hij kon niet aanhooren wat moedsleven hunner bezitters. Zp n0g wilde zeggen. Hij maakte Dc ernstige man met het geestig 7icht diep bedrukt, van haar los en gelaat en het grijzende haar was wjng de deur uit. eens een veelgelezen schrijver ge-." Daar buiten was het prachtigezon- weest. Er was een tijd dat hij ge- neschijn. Een van die mooie dagen, i prezen en gevierd werd en de aan- w:iarin aues opleeft. Het groene loof j biedingen hem overstelpten. Sinds rier boomen en struiken van het eenige jaren was dat nog slechts een park waardoor zijn weg voerde, herinnering. Een nieuwe mode vond glinsterde van het gouden zonne- zelfs datgene belachelijk wat eens Ucht en tusschen den hooggewelfden door de geheele wereld geroemd werd hemel en den zonnigen aardbodem .waarbij men vroeger had gezworen, flikkerde een zachte reine, koele I Doctor Emanuel Wilpius was een luchtboden) die dc borst zich deed te fijn gevoelend man. om nog te opheffen en den menschen een blij .bevallen. Het was nu de tjd waar- levensgevoel door de aderen deed in men zich liever liet bewijzen, dat stroomen. Het was alsof nood en I ieder mensch in den grond een schoft ZOrgen moesten verdwijnen; het I is, waarin men bij voorkeur in het scheen, dat ieder een welbehagen j straatvuil omwoelde. had in het leven en alsof men slechts j Met den vo orb ij gaan den roem was vergenoegde menschen aanschouwde. I ook de vroegere welvaart geweken en Maar daar zijn er ook, die huive. 'had de nood zijn intrede bij hem ren [n den zonneschijn. En met zulk I genomen en was er gebleven. De een verkleumd gemoed, onverschil- zorg voor het dagelijksch brood had jjg voor zijn omgeving aing dr. zich inden laatsten tijd zoozeer in wilpius door het parken zocht hij ue bescheiden woning van Wilpius verder zijn weg door het straatge- doen gevoelen, dat de bewoners er Woel. Eindelijk stond hij voor het bijna onder omkwamen. groote huis van zijn vriend. De man, die de verantwoordelijk- Do knecht, die opende en hemken- beid voor het gezin droeg, moest de. boog diep en verzocht hem bin- hier raad schaffen. Zoo wilde dan nen te treden. i hij, die in de eerste plaats de zor-Gij zoudt mij niet zoo onderda- gen had voor het dagelijksch brood, nig begroeten, als gij wist waarom i voor het eerst van zijn leven dat ik vandaag kom, dacht Wilpius toen zich steeds gekenmerkt had door or- hij den knecht volgde. Deze zeide. de beperkiiur en spaarzaamheid, tot dat mijnheer en mevrouw juist wil den uitgaan, maar voor hem nog wel te spreken zouden zijn Wilpius zag reeds het drukke ge laat van zijn vriend voor z'chhij was hartelijk als altijd, maar men kon toch zien. dat hij haast had en geen tijd voor een gezellig praatje, j waarvan hij anders zooveel hield. Zoo was dan daar het welslagen van een verzoek in de eerste plaats er i an afhangt, dat men den gever op j het rechte uur en in de rechte stem-, ming aantreft de geldleening reeds voor de helft mislukt en daar Wilpius zulks begreep, werd hij des te meer bevangen. Hij had reeds, bij het doorloopen van de gang. mevrouw met hoed en i mantel aan meenen ie zien en hoe zij! weer de kamer binnen ging, toen hij de- gang inkwam. Zijn vriend zelf ontving hem met 'hoed en hand schoenen iri de hand en een .Ver schoon het. dat mijn vrouw zich niet laat zien. zij is zich aan het klee- den. Wij moeten namelijk een ver plicht bezoek afleggen", kwam. ter wijl hij Wilpius de hand reikte, van zijn lippen. Dus kon er van een praatje niets inkomen. Meer ongelegen had hij niet kunnen komen. Maar de gedach- jt'r, onverrichter zake weer naar hu'"s te gaan. geen geld mee te brengen en er ook geen uitzicht op te hebben, nog altijd in onzekerheid denzelfden gang weer te moeten maken dit al les bewoog Wilpius om er doorheen ito bijten en al dadelijk met de vraag zelve voor den dag te komen, j - Het spijt mij zeer. zeide hij, dat ik zoo ongelegen .kom, daar- ik u iets te vragen heb. wat mij reeds dagen lang in angst en onrust houd. Maar j j'k kan het niet uitstellen, geen dag j langer. Ik moet spreken, op hetge- I vaar af, dat >k u Wilpius stokte, hij stokte, wijl hij j zag. dat het vroeger deelnemende ge- j laat van zijn vriend een uitdrukking i van onaangename verrassing aan- nam. En daarop, zichzelven geweld aandoende, vervolgde hij j - Dus wilde ik u vriendelijk ver- zoeken, mij op maaudelijksche afbe taling achthonderd gulden teleenen. j lk heb in den laatsten tijd weinig behoorlijk betaald werk gehad^. en i kan mij voor het oogenblik niet lan ger redden. Het is voor liet eerst van mijn léven, dat ik geld ter leen vraaghet valt mij zeer moeilijk, 'maar ik weet voor het oogenblik geen anderen uitweg. En daarop stokte hij weer en ant woordde zijn vriend, op wiens ge laat de uitdrukking van teleurstel ling plaats had gemaakt voor die van gedwongen vriendelijkheid i De som is vrij hoog, waarde heer. Gij vermoedt niet aan hoeveel aanzoek ik blootsta, 'hoe het mijzel- ven dikwijls moeilijk valt aan mijn verplichtingen te voldoen. Ik kan u dus geen dadelijk antwoord geven ik moet eerst nagaan, of en in hoe verre ik u van dienst kan zijn. Ik leg nadruk op het kunnen, want ik heb duizenden een vermogen aan dergelijke geldleeningen in mijn boe ken openstaan en daarbij gaan de zaken thans slecht. Ik zal u echter nog heden schrijven, en gij kunt er van overtuigd zijn. dat ik zal doen .wat ik kan. En daarop kort afbrekend Nu echter, waarde doctor, ver schoon mij welwillend, als ik u om onze visite. O, ik verzoek u..~ - Geen verontschuldigingen, groet van den heer P. H. van der Ley op 1 Mei, het koperen feest, van de Haar- lemsche Ambachtsschool op 14 Mei en de zangwedstrijd van Proza en Poëma in Mei en Juni, Op 1 Juli het jubi'lé van den heer de Koek enden 18den van dezelfde .maand de feesten te Haarlemmermeer, waaraan een Landbou wtentoonstelling verbonden was, die o.m. met een bezoek van Koningin Ennna werd vereerd. Den 15den van diezelfde maand vierde het Museum van Kunstnijverheid op bescheiden wijs zijn 25-jarig bestaan. Een feestelijkheid van zeer bijzondere soort was het bezoek van t Engelsche eskader te IJmuiden. John Bul!, die op dezelfde Noordzee in vroeger eeuwen van onze HoUarudsche Jantjes zoo dikwijls klop heeft gekregen, kwam dezen keer een vriendschappe lijke visite maken en werd dan ook op de minzaamste manier ontvangen. Een militair feest in 't eigen land was de uitreiking van een vaandel aan het tiende regiment infanterie dat op den 4en September te Milligen geschiedde. Een maand later, den 5den October, werd met muziek en zang en hartelijke toespraken ihet ju bileum van onzen burgemeester her dacht, die op dien dag 12-i jaar dat ambt bad vervuld. Toen volgde den 14den October het feest van de St. Elisabetbs-vereeniging en den 16den November de feestelijke opening van 't gebouw der Haarlemsche Jonge- lingsvereeniging en daarmee sluit de reeks van blijde gebeurtenissen, al wil ik er niet voor instaan, dat de rij geheel compleet is. Voor wat ontbre ken mocht roep ik vriendelijk de toe geeflijkheid in. Gaan we van 's levens zoet naar 's levens zuur over, dan vinden we daar allereerst drie hevige branden die bij Van de Gevel in de Oranje straat op 18 Januari, in de Spruitcn- boschstraat op 10 Mei en aan de Leidsohevaart op 30 Augustus. Bij de twee laatste kwam de justitie te pas en inderdaad heeft ook iemand als aanstichter van de brand aan de Leidschevaart terecht gestaan. Het voorval in de Spruitenboschstraat is evenwel op niets uitgeloopen. Hoe de kostganger Muller aan zijn einde is gekomen, zal wel altijd een geheim blijven. Van ongelukken bleven wij in t afgeloopen jaar niet verschoond. On der de meest dramatische was de dood van vrouw Frans in de Leid- sa'nestraat op 28 Januari, die dooT haar kostganger per ongeluk werd doodgeschoten. Twee dagen later sfyiarudlde de AIba Ibij Zandvoort en den 5den September kwam bij het landelijke Purmerend een trein te verongelukken, waarbij de belang stelling in Haarlem en Amstreken zeer werd opgewekt door de omstan digheid. dat de heer en mevrouw Clarion van Bennebroek daarbij ge kwetst werden. Volledig herstel wordt hun voor 't volgende jaar toege- wenscht. Bloedige misdaden kwamen niet voor. Alleen werd Hillegom in rep en roer gebracht door hei optreden van een Italiaan, die in een koffiehuis zich wreken wou op een man die mei zijn vrouw weggeloopen was en daar bij eenige schoten afvuurde, wat aan. een bejaarde vrouw het leven kostte. De gemeentelijke historie vermeldt in 1905 nog eenige belangrijke feiten. Begin van fa-aart werd de bouw van 't slachthuis gegund aan den aanne mer de Haan, begin April werd een begin gemaakt met de groote stations- werken en den 19den Juni opende de nieuwe zwemschool aan de Hout vaart hare deuren en daarmee een behoorlijke gelegenheid voor on- en minvermogenden, om van een zuiver en verkwikkend zwembad te genieten. De Kamerverkiezing op 16 en 28 Juni hier en in den omtrek, waarbij alle partijen hunne krachten op 't uiter ste inspanden, staat ons allen nog helder genoeg voor den geest, terwijl op muzikaal gebied de weder in ge bruik neming van het orgel in de Groote Kerk een belangrijke gebeur tenis mag worden genoemd. Op onderwijsgebied mag herdacht worden, dat de Raad 2 Augustus f 195.000 toestond voor den bouw van een nieuwe Hoogere Burgerschool, niadat in October van 1904 tot de op richting was besloten. Als een wenk, dat het gemeentelijk bouwtoezicht niet met zich laat sollen, mag gelden, dat in 't najaar de bouw van coöpe ratieve woningen in de Amsterdam- sche buurt werd gestaakt, o/ndat niet aan de gemeentelijke voorschriften was voldaan. Den 4den October wres de Raad een voorstel van den he r Modoo tot verlaging van den gasprijs af, hief den 25sten van die maant op voorstel uw dames van onsik hoop, dat wij elkaar spoedig zullen zien. Weinig oogenblikken later stond Wilpius op straat. Ofschoon hij -iet werkelijke leven zoo dikwijls naar waarheid geschilderd had en ook wel soortgelijke toestanden bij anderen had geschetst nu het hemzelven aan ging, voelde hij zich hulpeloos als een kind. Het was hem te moede, als had hij een misdaad begaan en als volgde do veroordeeling hem op den voet. Hij hoopte niets hij vertwijfelde. Hij was niet boos op zijn vriend. Veeleer had hij nog medegevoel voor diens zor gen. Op den laten (avond, na uren van spanning, werd de brief gebracht. Hij luidde „Waarde Doctor! I Als ik u met vierhonderd gulden kan dienen, verzoek ik u die- morgen- voormiddag bij mijn kassier in ont- vangst te nemen. He terugbetaling laat ik geheel aan u over. Als altijd de uwe. Encke.' Het eerste gevoel dat Wilpius had, was dat van verlichting. De ver schrikkelijke onzekerheid was van hem genomen, en daarbij had hij den vriend, dien men in den regel door het leenen van geld verliest, zoo iiet scheen behouden. Het briefje was kort, dat van een man van zaken. Maai 1 iet bepaalde geen termijn van terugbetaling liet liet dit aan hem over. Maar daardoor juist verhoogde net bij Wilpius den drang, om niet een der velen te zijn, die wel leenen, doch aan geen terugbetaling denken, en zoo rekende hij het zich ten plicht het geleende zoo spoedig mogelijk i terug te geven. Sinds dien waren bijna drie jaren verstreken, en dien tijd hadden En cke en Wilpius elkaar bijna niet ge zien en was hun verkeer geheel afge broken. Van de zijde van den geld- leener was bij het begin van "den herfst de gewone uitnoodiging aan de familie Wilpius gevolgd, maar de ze, die nog niets had kunnen terug betalen. voelde zich te beschaamd, om daaraan te voldoen. Later werd Wilpius door een lang durige ongesteldheid bezocht die hem er van terug hield. Encke zijn verontschuldiging aan te bieden, dat hij hem nog niets had terugbetaald. Toen li ij hersteld was. had hij ge noeg te doen om het achterstallige in (e halen on zijn leveranciers zoo mogelijk tevreden te stellenvan iets over te leggen was geen sprake. De gedachte aan het geleende geld werd hem pijnlijk en zich schamen de. om zijn vriend te ontmoeten, ver meed hij hem. Daartegenover 'herhaalde Encke zijn uitnoodiging niet, om niet den schijn te geven, alsof hij zijn vriend om het geld wilde manen, en zoo hield het verkeer tusschen hen ge heel op. En toen zij elkander eens bij toeval in liet park ontmoetten, gingen zij elkaar met een groet voorbij, ieder door zijn bijzondere redenen weerhouden om den ander aan te spreken. I Eenigen tijd later verloor Wilpius i zijn eenige dochter aan een zenuw ziekte, door overspannen werkzaam heid veroorzaakt De zorg week niet ian den drempel van den zwaar be- proefden man en aan het einde van het derde jaar klopte de armoede van den heer Hugenholtz den beruch- ten derden schooltijd op en besloot in November, oen oommissie in te stellen ,die te onderzoeken zal hebben in hoeverre iliet alsnog mogelijk zal zijn, van Haarlem een staalbad te maken. Dat begin December de lig- hal voor tuberculoselijders werd ge opend, en een proefrit met een Re- nandtrein gehouden, terwijl den 21 sten dezer een Rumphius-beeld is onthuld, behoort tot de jóngste histo rie. Ook, dat de Heemsteedsche ge meenteraad besloot grond aan te koo- pen voor een Raadhuis en een gas fabriek en dat in October Provincia le Staten van Noord-Holland einde lijk bepalingen maakten op de behan deling van den trekhond-in deze pro vincie. Laat ik dan eindigen met enkele personalia de benoeming van Ds. Jonker te Heemstede en Dr. Huizinga te Haarlem, tot professoren in Gro ningen, de herbenoeming van Mr. W. A. 't Hooft, die indertijd edel- moediglijk zijn zetel afstond aan Jhr. Boreel, tot lid van Prov. Staten en de wederverkdezing van Dr. Haentjens als predikant bij de Remoustrant- sche gemeente, welke gebeurtenis, ook buiten die gemeente, heel wat tongen en pennen in beweging heeft gebracht. En ten slotte aan mijn lezers Heil en zegen in 1906. FIDELIO

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1905 | | pagina 1