Haarlem's Dagblad | 1906 | 3 januari 1906 | pagina 1

NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.

23e Jaargang. No. 6906

Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.

WOENSDAG 3 JANUARI 1906 A

HAARLEM S DAGBLAD

ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:

per drie maanden: Kit Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement

Voor Haarlem M Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.

Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.

gemeente) - - 1Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;

Franco per post door Nederland1.65 JT "-typ fcpSSf TaNS) 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant. 5

Afzonderlijke nummers0.021, V im'.j MCrseJ Y -

Héïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0371. jsW Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.

de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.

Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.

Abohïiëmehten en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.

Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co.. JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre.

AGENDA

Woensdag 3 Januari.

Soc. Vereeniging: Melpomene en Tha
lia, Liefdadigheids-voorstelling,
..Mottige Janus", 7£ uur.

Bovenaaal Vereeniging Haarl. Toyn-
bee-YereenigingVoordracht- en
Muaiekavond, 8L uur.

OM ONS HEEN

cxciv.

NIEUWJAARWENSCHERS.

Willem van Veen wandelde door de
Groote Houtstraat op Nieuwjaarsmor
gen. Hij was in een plezierige stem
ming. Met zijn vrouw en kinderen
kad hij een plezierigen Oudejaars
avond doorgebracht, ze hadden een
spelletje gedaan en gezongen en wat
extra's gehad bij de avondboterham
en kort na twaalven waren ze naar
bed gegaan en 'bad hij tot een uur of
acht geslapen als een man met een
goed geweten. Het afgeloopen jaar
was voor zijn zaken goed geweest,
hij zelf en zijn familie was gezond,
kortom er was niets meer ie ver
langen.

En toch kwam er een onaangena
me gewaarwording bij hem op toen
hij de Houtbrug wou overgaan, want
aan den anderen kant kwam zijn
kroer Karei aan, met wien hij niet
wel was. Hoe was dat ook weer ge
komen Nauwelijks wist hij er het
fijne meer van, 't was ook al bijna
drie jaren geleden eerst een kleinig
heid over de kinderen, toen een twist
daarover tüsschen de vrouwen en
eindelijk, toen de maunen er aan te

s kwamen, groote woorden en ver
wijten. Sedert dien dag hadden ze
elkaar niet meer gesproken of ge
schreven.

Willem keek tersluiks naar de
figuur van zijn broei-, die nu nader
de. Hij bad wel eens hooren zeggen,
dat zijn zaken niet al te best mar
cheerden. Karei was mager gewor
den en keek niet opgewekt. Maai- als-
•f hij gevoelde dat iemand hem aan
staarde, keek hij nu ook op, zag zijn
broêr een oogenblik aan, maar zag
toen weer voor zich.

Willem voelde zich niet boos meer.
De ruzie was al zoo lang geleden. Hij
was op 't punt, de brug over te ste
ken en zijn broèr de hand te reiken,
maar hij aarzelde nog. Zou Karei die
aannemen

En toen op eens, begrijpende dat
deze kans niet gauw terug zou ko
men, misschien nooit meer, ging hij
haastig naar zijn broêr toe en bood
hem de hand aan „Kareihet goe
de in 't- nieuwe jaar

De ander, een oogenblik verwon
derd, nam de hand aan. „Insgelijks,
het beste gewenscht."

En onmiddellijk daarop gevoelende
dat het hier de plaats niet was voor
verdere besprekingen, noodigde Wil
lem met een van aandoening ietwat
dikke etem

„Ga je even mee naar buis?"

De ander knikte en zwijgend gin-
gen ze samen verder.

Harm, de knecht van scihpper Win-
terswijk, stond met vingers die blauw
waren van de kou, voor het kleine
spiegeltje zijn zwarte dasje om te
doen, om zijn Zondagsche boordje.

„Zal ik je shelpe?" vroeg zijn
vrouw, een klein sloofje, mager en
niet grijzend haar aan de slapen.

„Ja, da's goed vrouw", zei Harm
en bukte den vierkanten kop naar
onder, dat ze 't bereiken kon. Vlug
lei ze een strikje in het dasje en trok
het toe.

„Knap hoor", zei d'ie, zich in den
spiegel bekijkend, „As 't mot ken ik
nou na 't bof."

„Zeg Harmvroeg ze schuchter.

„Nou, wat is er", antwoordde hij
barsch. begrijpende wat er komen
zou. „Zanik nou niet..."

„Denk je der nou om?"

Meer zei ze niet, maar baar ge
dachten gingen terug naar twee jaar
terug, toen hij van de centen van de
nieuwjaarsfooien aan 't drinken was
gegaan, toen met de politie aan 't
bakkeleien gekomen en eindelijk op
gesloten in de Smeestraat, met een
proces-Yerbaal nog achteraan en een
vonnis van zeven dagen zitten.

„Nou ja", zei hij nijdig, ,,'t vorige
jaar waa ik ommers brandschoon

..Daar spreek ik niet van. maar
twee jaar geleje."

„Jawel hoor, al goed. Zitte me hele feest: den Nieuwjaarsdag en de nonnen beschoten en daarna stormen- DE NIEUWJAARSWENSCH VAN DE

spulle goed? Nou ajuus dan!" beterschap van zijn zoon. derhand genomen. ..HOLL. TOONEELVEREEN."

Harm ging zijn huisje uit en be- „Had je er al van gehoord?" zei de Daarop^begon een hövig kanonvuur. Op nieuwjaarsdag past een nieuw-

gon zijn Nieuwjaarswandeling. Schip- patroon, innig verheugd en trachtte r8 tabnek van Schmidt, waarin het jaarswensch

per Winterswijk had een massa ook Barendse wat aangenaams te 2ÏÏ Deze loffelijke gewoon/te heeft ook

Uaate» Sommige gave» een dubbel- zeggen. Hij bon „'ets b/denben. En ^Ë5£

tje, andere een kwartje, er waren er terwijl luj zijn boekhouder aankeek, standelingen kwamen in de vlammon het jaar opende

heelwat van twee kwartjes. Op vijftig trof bet hem, dat de man zoo mager om. Ook andere huizen werden door Vooraf ging eerst een drie-bedrijvige

gulden kon hij minstens rekenen. en bleek was en zoo'n groene jas de kanonnen tot puin geschoten, wijl Engelsche klucht „Een millioen voor

Te elf uur begon hem 't drentelen aanhad. de opstandelingen die zich daaa- be- een kind". Dit stuk, dat op dezelfde

te vervelen. Op de motorboot liep ie „Je ziet er niet best uit. Barendse", Xon'-8n' weigerden zichoyer te geven. piaats reeds e enige malen werd gege-

nooit zoolang. Hij bad dertig gulden zei Mj De woorden vielen hem bijna lewónd 'zijn" 1™
naar schatting opgehaald, een kwar- onwillekeurig uit den mond. daten. Het aantal godoode en gewon-

tiertje de knieën buigen mocht wel. „Veel zorg, meneer", antwoordde de de opstandelingen is niet bekend."

Zoo stapte hij de kroeg in en kom- boekhouder met zijn stille stem.
mandeerde een kop koffie. En ineens flitste bet den fabrikant e

.Morgen Harm", zei er een, die door 't hoofd, dat Barendse een klein PETERSBURG

ven zij 't ook onder een anderen
naam werd vlot en pittig vertolkt
en hield het publiek in één schater
lach.

Na de pauze kwamen mej. B. van
Berkel en de heer Jan J. Ketting Tho-
masvaer en Pieternel uitbeelden. Mej.

in den versten hoek van 't cafétjezat. inkomen had en vier kinderen en had verwachtte men een manifestatie bij Van Berkel was een lief boerinneke.

de begrafenis der slachtoffers van het en de lieer Ketting toonde een waar-
optreden der kozakken bij de Alexan- dig portuin- als Thomasvaer, die bei-
drof£sky-fabrieken, maar deze vond den hun rol op uitnemende wijze ver
niet plaats, doordat de lijken in den vulden.

voorafgaande» nacht door de politie Uit den nieuwjaarswenscli, „expres-

weren weggenomen en heimelijk be- selijk en op de Haarlemsche toestan-

graven. den vervaardigd door Jan van Haar-

T lean", laten webier een paar welge-

In het Berliner Tageblaitt komt slaagde fragmenten volgen

een sclurijven voor van een Russi- Thomasvaer komt '11 weinig aange-

schen emigrant, waarin deze opkomt schoten ten iooneele. Hoe dat komt 7

.Morgen Kees", zei Harm, die zijn hij ook niet nog een oude moeder m
schuin overbuurman herkende. „Heil huis

en zegen, hoor „Wat is er dan vroeg hij half nla

„Dank je, van 't zelfde. Drink je werktuiglijk,
nou koffie, l>en je wel mal? Da's „Och meneer, niets bijzonders'
goed voor je tante. Neem een taaie, weerde de boekhouder af.
ik betaal." 1 „Kan ik je soms helpen?"

„Nee", zei Harm, ,,'t is nog te „Och meneer..."

vroeg, liever niet." Maar de baas bad „Nou man, spreek op dan..." TT.^,j|

het glaasje al gebracht, zette het voor] „Als u me dan... als u me eens tegen de m Duitschland heersdóende H^heeft'
'm neer. i een verhooging van salaris geven strooaning om al wat in 1

„Santjes", zei Kees hem toedrin- wou..."' hij zweeg bevreesd, in de DE RUSSISCHE OOSTZEE-
kende. Harm vond dat het beleedi- herinnering van de booze antwoor- PROVINCIE

gend zou zijn geweest, dat niet te den, die bij vroeger gekregen had en gebeurt, als het werk van barbaar-
beantwoorden. Hij gaf bescheid. hem sinds jaren den moed om te sche rooversbenden te beschouwen.

De jenever maakte hem lekker vragen benomen hadden. I „De haat dei- Letten", vervolgt de

warm. 't Was hier toch heelwat gezel- „Heb je 't arm, Barendse schrijver, „vindt zijn verklaring in

ldger, dan buiten in die kou. „Och meneer, wat zal 'k zeggen, Let volgende. Honderden jaren door

.Asjeblief baas", twee voor mijnt .vetpot Ut niet, dat begrijpt

gepimpeld in 't Brongebouw.

In '1 Brongebouw vraagt Pieter
nel. Wel nu kom-aan
Ik dacht, dat was al naar de maan
't Water is zeer goed, maar een
badgast ho maar aan de Bron,
En verlagen willen ze niet de zware

erfpachtssom.
Om zoo iets te exnloiteeren naar

behooren,
Daarvoor moet hier zoowaar een
tweede Salomo geboren.

tt tv.. een range worsteling geiUKi zien aan

riep hij naar t buffet. „Waarom heb je me dan met eerder de Duitlche heerschappij te onttrek-1

„Zoo mag ik je zien", moedigde gevraagd ken. Het Lettische intellect begon voor

Kees aan. „Der is maar éou nieuw- Barendse keek hem even aan en zei de rechten van zijn natie op te ko-1

jaarsdag, maat!" En de glazenklon- niets. Zijn patroon, met een plotse- men en sloot zich aan bij de al-Rus- Thomasv;

ken tegen elkander. ling opkomende herinnering aan ver- s.ische vrijheidbseweging. In korten Nog geboren; nog geboren Wil jij

De koffie werd koud, Harm keek er schillende geweigerde verzoeken, *^4 ko^cJsfale resMtaten.

niet naar om en 't eten, waarmee zwe<* ook, boos ofHeb self. 2ST&

moederde vrouw zat te wachten, met loen ging de man aangemoedigd omvat,"

een extra lekker stukje vleesch erbij, door de sympathie die hij gevoelde, En de schrijver betreurt het dan

eveneens, want Harm kwam dien aan 't vertellen een dood gewoon ver- verder, dat de Duitsohdrs, in plaats

middag niet thuis, 's Avonds tien haal van fatsoenlijke .armoede, die van. atóh thans met de Letten te ver-

uur kreeg de stakker een boodschap, nooit een rijksdaalder overhield voor tegen het Russische absolu- Thomasvaer

dat ze hem uit de Smeestraat kon den kwaden dag, van ziekte en getob 'T10-»81' .r®Lenen door een loyale Njelj pas op

6 gezindheid zich een wit voetje hij de Pietemei:

111 t gezin, Dij de altijd toenemende regeering te verwerven, en zich daar- Gewis de rechte man op de rechte

nu de burgerij belasteren
Nu ieder weet, die zaak in handen
komt van meneer Van Gasteren
Pietemei

O, heb je nou daarom zooveel

praats...
Nou, ik zeg, die man is

op..

komen halen, want hij was weer in

de lorem geraakt en aan't vechten uilgaven voor de opvoeding van de om'van'de voor hun vrijheidsstrijden- plaats!

gegaan. „Och God, buurvrouw" zoo kinderen. Van Gramswegen luisterde de Letten afkeeren. Daardoor hebben Thomasvaer is 't daarmee volkomen

had ze den volgenden dag haai- leed en elk woord van die zachte stem ze zich den haat van de andersden- eens. want hij zegt

geklaagd, „een beste man als ie deed hem pijn, omdat hij in al die kende bevolking op den hals gehaald, Meid dat heb je mooi gezegd

nuchter is, alleen maar 'n beetje op- jaren niet begrepen had, welke ar- en daarom-oogsten ze thans wat ze

v'iegerig, maar unders best voor mijn moede de ma» onderpug, die voor Sra^nh^0 einddgt hij - alle 'h^ TuTeu^toS'"kijkt,wJSctaw!'

en de kinderen, maar as dei drank hem werken moest. klassen der maatschappij, die de vrij- Thomasvaer haai-, want de verslog-

inzit berg je dan maai-." En zoo had Toen Barendse uitgesproken had, heid wenschen, zicli vereenigen in gavers zullen zeggen, dat ze haai- les

hij 't weer aan de stok gekregen met liep zijn patroon de kamer op en den strijd tegen het absolutisme, en niet kent.

de politie en een agent een stomp neer. Eerst toen hij zijn stem weer een nieuw vrij Rusland zal weer een Pietemei stelt hem echter gerust

gegeven dat zijn helm afvloog, ja hij vertrouwen kon, zei hij ,,'t spijt me, ê7'00^ Rusland zijn. En dat wij in de- Wees, beste-vaer, vandaag daarvoor

was niet mak as 't ie begon. dat je niet eerder gesproken hebt, 't zeu ™°reelen steun vragen niet al te bang.

Buurman K«.s. die hem verleid is mijn sohVgeweest, **er

had, keek ze met meer an, dat begrijp i& wel. Ga maar naar langen," Thomasvaer

al? huis, Barendse, ik kan vandaan toch

keek ze niet meer

maar wat hielp dat allemaal? huis, Barendse, ik kan vandaan toch A1 Daar sta ik verbaasd van, beste

't Zou wel weer op brommen uitloo- niet werken, 'k ben nog overstuur] StfldSfsÜClSWS Piet!

Ik bedoelop Zon- en feestdag niet,
Thomasv

pen Op 't bero hadden ze 't al ge- van mijn zoon, weet je. i

zeid, dat het hem nou wel ingepe- j J.a, hm... wil je nog even wach-Jhr w. Ph. Tedingvan Berk-
perd zou worden, 't Was voor den ten, die tweehonderd gulden wou ik hout-

tweeden keer in twee jaar tijd, rese- je aanbieden voor je Nieuwjaar en Zondagmiddag is te Haarlem, zijn
dieve, had de inspecteur 't genoemd, dan zullen we je salaris met vier- woonplaats, overldden Jhr. W. Ph.

„En van de cente had ie maar honderd gulden verhoogen, dacht Teding van Berkhout, sedert 1 Novem-
twintig gulden thuis gebrooht", zei me..." ber 1877 dus roam 28 jaar bur-j

ze, ,,'t vorige jaar was t meer dar. Barendse zei eerst heelemaal niets, HaarlOTlm,!r-

bet dubbele geweest," nam de twee bankbiljetten aan of hij Behalve deze betrekking was de

Voor zich uitkijkende, terwijl twee t nog niet recht begreep en begon overledene alhier nog voorzitter van
tranen uit de oogen drupten over de toen te stotteren van dankbaarheid, de besturen van twee waterschappen,
magere wangen, zei ze, onbewust do 'totdat Van Gramswegen, die weer terwijl hij tot voor zijn ziekte te

handen dichtknijpende tot vuisten
„Lamme drank

hinder had van zijn zelfverwijt, hem
j de deur zoowat uitschoof met een
vriendelijk„en denk je er om Ba-

rendse, als er moeilijkheid is t-huis,

Van Gramswegen, de fabrikant, ze& het me
zat op zijn kantoor, maai- van werken zon

kwam niet. Huiverig, want de kachel ,ruiten-

was nog niet goed doorgebrand, keek I V<m Gramswegen voelde zich ver
hij naar de bevroren ruiten met een
gevoel van innige dankbaarheid. Ze
ven dagen geleden, juist op den eer
sten Kerstdag, had zijn eenige zoon,
zijn trots, een longontsteking gekre
gen, die heel gevaarlijk was gewor
den. De dokter zei er niet veel van,
praatte alleen vaag van goeden moed
houden en van de jeugd, die het wel
winnen zou, maai- hij kwam vier-

Haarlem verschillende functiën be
kleedde, of nuttiige vere enigingen als
beschermheer steunde.

Zoo was de overledene plaatselijk
commissaris en correspondent dei-
kweekschool voor de Zeevaart te Am-
scheen door de bevroren sterdam, regent van het Hofje van
Staats en het Hofje van Noblet, secre
taris-penningmeester van het St. Ja
cobs-gild. bestuurslid van het St. Hu
berts-gild, voorzitter van de Haarlem
sche Lawn-temniisclub en Nederland-
schen Lawntennis-Bond, alsook com
missaris van de Haarlemsche Brand
verzekering Maatschappij.

IJ s b a a n.

De ijsbaan aan den Zijl weg werd

licht met zijn nieuwjaarswensch aan
'zijn boekhouder.

J. C. P.

Buitenlandsch Overzicht

Naai- de berichten van Gaston Lo- beden geopend. De baan is mooi. Van-
roux den ..Matiii'-correspondent te middag deed van Dantzig's kapel zich
Petersburg te oordeeden, blijft het hooren.
maal daags, ze 'hadden begrepen dat-nog steeds even rumoerig in de Rus- Bij doorgaand vriezend weder zul-
het heel ernstig was. Van Gramswe- sische hoofdsteden len a s Zaterdag do wedstrijden om

gen had wel gedacht, dat h,j den Mam^ook do Bmrter-tóle^mmnm. het in het ^00nriJ.

jongen zou moeten missen, maar zach Ult vepcnuienae stenen zijn nog zeei d eGh0udon

dei- goed indenken, een duidelijk |«™nt»ustend. Zoo wordt u.t ^U<^ds op v,rgchip

denkbeeld daar\an krijgen, neen dat MOSKOU lende kleine wateren in den omtrek

had. hij niet gekund. datQ 31 Dec. gemeld schaatsen gereden.

En nu juist op Oudejaarsavond had j jtin de wijk Presna werden de bar-

de ziekte een gunstigen keer gendmen ricaden en de fabriek Prochorow van Orgelbespeling,
en had de dokter gezeid. dat als ei A uur in den nacht tot 's morgens 10 Orgelbespeling in de Groote of St
nu niets tussohenbeide kwam de /'^u^^XSTenTm-^Wlution- Bhvokerk alhier op Donderdag 4 Ja-
steke gauw weer beter sou rijn. Toen .i* ^stlrên saSgotrok- »«cri 1906 des namiddags van 2- 3
hadden Van Gramswegen en zijn kQn in de wjjk presiia( Waar barrica- uur door den heer W.
vrouw samen zitten snikken als kin- cien in de straten werdenopgewor- Programma: No. 1 Fantasie en
deren en geen oog dichtgedaan, dien pen. Fuga, J. S. Baah No. 2 Adagio, M.

nacht, van pure vreugde. 1 Do fabriek Prochorof, waar zich BrosigNo. 3 Sonate No. 4, J. Rhein-

Morgen, meneer", zei een stem 10.000 arbeiders en opstandelingen be- berger, a. Tempo moderato, b. Inter-
aan de deur. Barendse, de boekhou- virjden, is thans door infanterie, ca- m zo Fuga Cromatica No 4

a^^ valene en artillerie nauw ingesloten. crouidi l< .\o. 4

der. was daai en kwam op hem af, Het gTOOte; vijf verdiepingen hoogo LarS°. Dvorak: 5. Aria uit de Schep-
om hem te felicitoeren met het dub-huig van Kuemof is heden met ka- Piu§- Haydn.

Wat zeg je daar, zuig je dot soms
uit je duim, jou snoode?

Pietemei

Warempel nietIk héb 't zelf gele
zen in de „Spaarne-Bode".
Thomasvaer

Ja, dan is commentaar hier over
bodig.

Die goeie pers, we hebben haar zoo
noodig,

En al gun 'k ze nu een dubb'le Zon
dagsrust,

Gevoel ik me toch wel een beetje

ongerust.
Want als heel de burgerij dat deed,

konden we jandorie.
Gerust wel ophoepelen uit was 't
met onze (geld tellend) glorie!

Over de „oprechte" Haarlemmerolie
sprekend, vermaant Thomasvaer
Doch houd je 't volgende voor eens

en al gezegd
Elke olie, die je in Haarlem koopt,

die isoprecht.

Pietemei geeft dan den wijzen raad
Die je 't eerst geneest, moet je voor
d'oprechte houden.

Pieternel komt dan met

't nieuwste nieuwsde Re-
nar d-trein,
Wel, Pieternel, vraagt Th., lteb je
die wagens ook zien rijen
Pietemei

De voorste wel, maai- de achterste

zag ik glijen,
Zoo lekkertjes heen en weer zich
wenden.

Thomasvaer

Zeg, Pietemei. pas op je lenden.
En vraagt hij verder wat zeg

je van de clectrischo dan
O antwoordt Pietemei daar
voor komt 't zoo erg niet op aan,
Die blijft bij Hallfweg of Sloten

zoo'n uurtje staan.
Zeker om uit te rusten van z'n
plicht... meent Th. 1
Weineen zegt Pietemei omdat
de schuld, maar mondje dacht,
valt ze zich zelf in de rede, want daar
voor heeft ze Haarlem veel te lief.

De Hugenholtz-trein komt ook op de

proppen. Van stuurlui aan wal ge
sproken, merkt Th. op

En ik weet een stuurman, die, om

gauw aan wal te zijn,
Expres hier stoppen laat dien Fran-

schen middagtrein.
Die 't dichtst bij 't vuur zit - wijs-
geert Pietemei die warmt
zich wel liet beste.

Een agent komt, wanneer het paar
't heeft over den Czaar, om hun hot
vergaderen te verbieden; maar wc ver
gaderen niet, zegt Pietemei, we zijn
hier voor ons pleizier oil daarom gaan
ze maai- weer voort. Pieternel vindt

dat de Haarlemmerhout

Van alle zijden mag bekeken
Door eiken vreemd'ling, jong en
oud.

Wanneer Thomasvaer meent, dat in
Amsterdam

de scliool-quaestie is, beste Nel,

Zoo iets als oen soort geawel,
waarvoor de doktoren even raad we
ten, dan herdenkt men den Indischen
dokter en wordt gezegd, dat

De Indische dokiter voor geen raensch
j meer is te spreken,

i En hij met alle respect per adver
tentie heeft doen weten
Gebroik geen Creosotum Phopliori-
j cum

I ..Non, smakelijk eten!

zegt Thomasvaer dan.

Aan Louis Bouwmeester wordt hul
de gebracht, waarna Thomasvaer,
over de» Haarlemsche» Raad spreken
de, erkent, dat

Deez' Raad deed heel veel schoon»
verrijzen,

En ook veel rommel naai- de Moker
hei verwijzen.

Maar juist daarom zegt hij

begrijp ik niet,

Waarom hij hier geen nieuwen
Schouwburg bouwen liet
Pietemei denkt hiervan

Ik geloof, ze wachten, lang niet
dom,

Tot mam eerst klaar is met hetnieu-
we station.

Thomasvaer is daarover heel pessi
mistisch, tenminste hij zegt

Dan kan je al lang dood zijn en be-
j grave>n.

En dit gebouw, vraagt Pietemei.

op de Kroon doelend is dit
niet net en schoon?

Al heeft de stad géén stodsgebouw,

dan IVeft ze toch „De Kroon".
Besloten wordt met de gebruikelijke
wenschen en ook met een wensch voor
een Kroonprins.

DE FRANS HALS'EN.

In het Stedelijk Museum te Haar
lem is men bezig de schilderijen
nieuw te plaatsen. Hoe hot er daar
zal uitzien, wanneer het verinnigen
geheel zal zijn afgeloopen, is natuur
lijk voornamelijk van lielang voor de
Hals'en, schrijft, bet „Ilbld."
i Nu hangen 'smeestere vijf groote
schutterstukken en de drie regenten
stukken ,die vroeger aJLe in de groote
zaal op één rij hingen, met de por
tretten van burgemeester Nicolaesvan
der Meer en zijn vrouw, alle in d©
tweede zaal, die zij nu geheel vullen.
Dat doet beter dan toen zij in d©
groote zaal waren geplaatst met d©
volle muren om hen heen. De vraag
zal zijn of het licht in de nieuwe zom
voldoende zal zijn. Dezer dagen op
een middag, teen wij de zaal bezoch
ten, liet dat aan den linkermuur (bij
het binnenkomen) wel iets te wen
scheriMaar er was in do laatste da
gen ook wel heel weinig licht.

Voorloopig bestaat liet plan d©
Hals'en daar te laten. En als het
licht wat meevalt, zullen ze daar oen
zeer goed geheel opleveren. Wel zal
het niet gemakkelijk zijn de lange
wanden va.n de groote zaal met wat
er dan overblijft, in het museum goed
te vullen, ook al zijn er eenige groote
stukken bij als de regentenstukken
van De Bray. Maar men kan niet ni
les hebben.

Waar de mooie Brouwer zal komen
te hangen, wist. men ons nog niot te
zeggen.

Faillissement Laane.

Even vóór zijn faillissement, ver
kocht de heer A. C. Laane op 16 Juni
1903 zijn huis in de Kruisstraat aan
den heer W. Laane.

De curator in het faillissement, Mr.
H. Ph. de Kanter, die dien verkoop
onwettig oordeelde, concludeerde he
den dat het de Techtbank zou beha
gen den verkoop nietig te verklaren,
met last de 40.000 die voor het huis
waren betaald te storten in den fail
lieten boedel.

Mr. Bijvoet concludeerde tot niel-
ontvankelijk-verklaring van dien
oisch.

Gepleit werd voor den boedel door
Mr. de Kanter en voor den heer W.
Laane door Mr. Bloemarts te Breda.

R ij t u i g omgevallen.

Op de Gasthuisvest is door het ne
men van een te korten draai een be
spanne* rijtuig omgevallen. De inzit
tenden kregen geen letsel, doch de
koetsier verwondde zich een weinig.