«eer verhéugd in 't vooruitzicht op wat toe noodig, om hïi&r zonder on-
dezen avond, de Oudejaarsavondvie- derbreking af te leggen,
ring, de koffie en de vele lichten, die Wij waren in den staat Nevada aan-
ik zelf boven het altaar heb aange- gekomen en de schoone gebergten der
bracht, liet liefst zou ik tot overmor- Sierra, die een massa ziLvererts ver
gen blijven. Ik ben ook bang, dat me- bergen, trokken onze opmerkzaam-
neer de organist het zander mij niet hei/d. Tengevolge van de veieilivuldige
«al klaarspelen. Hoeveel jaren hébben oneffenheden was de rit hier zeer
wij beiden niet met elkaar gewerkt, moeieliik. doch de machinist scheen
was en de locomotief hier of daar den van het staan. U ia hier al een
moest defect geraakt zijn. Het leven lieelen tijd. Kan ik u ook helpen
van een groot aantal menschen wilt u soms een rijtuig?
stond op het spel. De goedhartige Ongetwijfeld zou er binnen een
man besloot de redding van zijn me- minuut een volksverzameling om
dereizigers te beproeven met gevaar hen heen zijn een agent keek al in
voor zijn eigen leven verliet hij zijn hun richting.
coupé, liep over de treeplank naar Het meisje schudde even met het
oren en het gelukte hem op delo- hoofd en toen tot zijn schrik barstte
en het zou jammer zijn, wanneer de geen bezwaren tc kennen, en toen wij comotief te springen. De machinist zij uit in een tranenvloed, te lang
anderen het orgel, dat ze altijd zoo in liet wildste gedeelte van de Sierrai)egroette hem met een grijnslach. onderdrukt Ze snikte luid en ner-
mooi viDden, niet zoo te hoorenkre- Nevada aangekomen waren, reed de Qm Qotjswil man wat doet ge veus.
gen als gewoonlijk. trein .rne^ onverminderde snelheidtQCj1 vroeg (je ingenieur terwijl de Kom met mij sprak hij' op een
Maar je hebt nu geld. Lars, en voort; ja, het scheen ons zelfs toe, machinist hem met onheilspellende toon die tegenspraak uiteloot, en ge-
kunt je het leven op Oudejaarsavond alsof het gevaarte élke minuut groo-J WiIflraTl O0r,70„ F n-nir. haar L Iaa™ ho„L-
zoo prettig maken als je maar ver- tere afstanden aflegde,
kiest. Wij vergisten ons nietnauwelijks
Deukt u dan, meneer de inspec- te onderscheiden vlogen de landsehap-
tdur, dat men zich voor geld: een echt pen aan onze blikken voorbij.
Oudejoarsavooidfeest kan verschaffen. Wat was er gebeurd Had de ma-
als men geheel alleen op de wereld chinist hét gezag over zijne machine'
blikken aanzag.
Ik rijd jelui naar de hel, daar
is liet station antwoordde de man
!op doffen toon.
En waar is de stoker
Dien heb ik reeds vooruitgezon-
leide haar naar een leege bank.
Vertel mij, wat er is.
Het meisje gehoorzaamde als een
kfndze nam naast hem plaats op
de bank en bleef snikken snik
ken....
fctaat en geen mensch kent? verloren, of was deze defect geraakt,den hij moest bij den duivel Kwar- Dat geeft niets! zei Sir Richard
- Welnu, blijf dan tot morgen tengevolge waarvan geen minder? lier maken, luidde het antwoord van ongeduldig. Kom. wat scheelt er
Vriendelijk dank. meneer de in- snelheid kon verkregen worden? {den machinist, terwijl hij met de aan? Wachtte u een 'vriendin Heeft
«pecteur. en een vroolijk feest. Niemand kon hieromtrent eenige hand in de richting van den afge- u daar lang gestaan
De inspecteur bleef nog langen tijd opheldering geven. i legden weg wees. Van 6 uut af. Ik ben vandaag
op zijn bureau zitten. Hij las de brie- Overal in de coupé's en aan de Thans werd het den ingenieur dui- te Londen gekomen, uit Ierland,
ven aan de gevangenen door en dieze vensters, angstige gezichten. Ieder del ijk hij kwam tot de ontzettende En dadelijk hierheen gereden?
0 ja. ik verlang niets liever dan jongczellen sofa, de weinig elegante
naar huis terug te keeren en mij schrijftafel en de geverfde chiffon-
te verbergen voor heel mijn leven. nière onmogelijk den indruk van een
U moet geen oogenblik meer saJun kün mak ofschoon re ver-
aan dien schelm denken. Schande
lijku hierheen te lokken een
kind, onbekend te Londen, zonder
geld. zonder vriendin
Ja, "ik heb geen geld, maai- ik
heb dit nogZij haalde een klein
sierd was met de gezamenlijke kus
sens en andere voorwerpen, door de
vriendinnen .als huwelijksgeschenken
vereerd.
De jonge vrouw miste de ontbreken-
gouden horloge uit. Dat zal vol- de salon volstrekt niet. Zij deed al het
doende zijn voor 't reisgeld.
mogelijke om haar nestje gezellig te
Neen. neen, dat leen ik u, zoo- maken en was gelukkig en tevreden,
veel u noodig heeft Ik zal u mijn Maar het kwam toch merkwaardig
T J*? "i-S. S™* "«twill» voor, dat zij vertelde var.
sturen, zoodra dat. u schikt.... Maar
ik bedenk daar, dat 't misschien be- ^nden.' T k?' If", 'u
elegante meubelen bepaald, belach-
lijk goedkoop machtig te worden, van
misschien be
ter is, als wij incognito blijven.
Mijn adres is Saxe-Coburg Mansions
no. 19. U zult de ongenoemde jonge
dame zijn, ik de onbekende vreem
deling.
O, wat I* u een lieve, goede
deftige families, die aan lager wal
geraakt of naar elders vertrokken
waren.
En Philipp, de beminde Philipp,
oude heer't Is of u mij 't leven glimlachte en zweeg, luisterend met
heeft gered Ik voel mii hier zoo imfvaiMo i.„>
mii ,z0° lietzelfde onverstoorbaar kalme ge-
angstig en vreemd, m een andere 2te,Jt f ,t gosp,oken
wereld. De menschen kijken mil zoo ,..ri„ri x.
- »nn alsof ie wéten, hoeslecht ik ge- ™d L ■Noorwegen 3 natuur-
kinderen had, gevoelde zich dikwijls ren, dachten wij, de trein kon tegen trein was toevertrouwd, waanzinnig zou zijn op.... op.... I we est ben! scnoon, 01 over iets anders, waaraan
getroffen door de hartroerende uit- een vooruitstekenden rotswand stoo- géwordén was. Vermoedelijk had hij Het rendez-vouj?dat begrijp ik. Kom kom tob daar nu niet '1 persoonlijk niets kon veranderen,
drukkingen, welke door trouwe fami- ten, of in een diepen afgrond terecht onderweg zijn helper van de machi- Dus zij heeft u teleurgesteld? lover, zei hij. plotseling opstaande:Doch hij nam de gewoonte aan. des
lieleden, het meest door de vrouwe- komen. nt. gestooten. toen deze hem het vol- 0, meneer, antwoordde zij, diep U kuilt den trein van 8.30 nog op namiddags uit te gaan, en bleef dan
lijke, als warme zonnestralen naar de Een ongeluk was onvermijdelijk., .voeren zijner dolle streek wilde be- kleurend; 't was geen dame. die! uw gemak halen. I" zult dan juist een paar uur weg.
gevangenis werden gezonden. wij reden den dood tegemoet letten. ik wachtte. drie uren inde stad geweest zijn. Eerst vond de jonge vrouw dat het
De schemering daalde neer Buiten Ik had reeds afscheid van de we-, De inger,^ur gaf zich alle moeite, Niet? vroeg hij. met. goed ge- Met die juffrouw Took© moet ge u wel goed voor hem zoo ziin in i e«
ind het sneeuwen oueeflïouden. De reld genomen, en had nog slechts een ,j„,, o». non «in» mi.«. J i
had' het sneeuwen opgefli ouden. De reld genomen, en had nog slechts een den armen machinist tot andere ge- speelde verrassing.... Dan uw! niet meer inlaten; die verdiende op-
sterren schittemdlenj met ^e^^blanwen wenschu dat^het^eindezoo^^spoedlig (jacj1|en te brengen doch tevergeefs; papa.... of een familielid? 'gehangen te worden!
i i j JF' toen de eerste opliet apparaat toe- Neen... een vreemde.... dat wil,
zeischap van vrienden zich wrat te
stralenglans móten helderen naoh- mogelijk mocht naderen; opdat de èerëieop"het "ipp^iaVTw- -"Neen'..7''een"vreëindedatwU ^zr'wmdSte^ü'prafend hel Park onlsPanneI>- Doch langzamerhand be-
telijken hemel. De inspecteur g.ng vreeselijke doodsangst met nog Ian- ,rad om den lolJp van Jen lroin op zeggen (haar st6ni daa]de (ot eeB u„ en cen minul,t ]ater M in Bon "1 zich een beetje martelares te
naar boven naar de kerk. De gevan- ger behoefde te duren. De vrouwen gewone snelheid te brengen sprong fluister) een vreemde voor hen. 'een hansom achter een flink paard, gevoelen, als ze bezig was haarhuis-
genen waren ui hun hokjes gesloten, vielen jammerend op hare kmeen£e andere op hem toe en drong hem Dot i= b»»l u„„- -
Zij kouden van hun plaatsen uit elk- ernstige mannen zaten met gevouwen _1]D.
ander niet zien. Ze zagen slechts den handen in een still gebed verzonken. me
predikant en deze had weer hen al- Ik had op mijn reizen reeds menig- Terug, sclireetuw de hij. Je kent
len voor de oogen, maal den dood voor oogon gehad': ik weg naar de hei met! Hoort
Het was, alsof ze dezen avond he- vreesde hem dus niet meer. -1,et knetteren en Klateren
tere menschen waren geworden en Een soort van duizeling overviel mij; V\ eidra zijn wij ^er en dan waent
zelfs de meest versuften hadden zich mijne gedachten wiaren zéér verward, ons een lustig leven
als kinderen verheugd, da.t ze naar de en om aan dezen ondragelijken toe- ongelukkige was niet te helpen,
kerk mochten gaan, terwijl de bewaar- stand een einde te maken, besloot 'k doch wellicht was liet nog mogelijk,
ders tegenover de gevangenen een veel in mijne vertwijfeling het portier te het groote gevaar, dat zoovele mon
vriendelijker toon aansloegen dan ge- openen en uit. den trein te springen, sclien bedreigde, af te wenden.
Dat is heel zonderling. Heeft u i Juist, toen ze wegreden, kwam een houden te doen met de hulp van
kennissen te Londen 1 andere cab snel aanrijden, tot aan heel jong en heel onbekwaam dienst-
Neen.... geen enkele. Ik ken het helt. Een man sprong er uit, een meisje, vooral ook wijl ze zooveel al
hier niemand behalve hem. knappe, net gekleede man hij zag leen moest zijn. Daarbij vond ze t
Dien vreemdeling? {meteen glimp het bleek gelaat en.de ,een beetje wonderlijk, dat. Philipp,
In; en ik heb,. 0 meneer. tragische oogen van het mooie Ier- die -t altijd over 3pBren had, z00 el-
zij tet de handen op haar schoot sche meisje en den Imogen hoed ken avond kon „it en hjj
rusten en zag hem aan met een lief. van den ouden heer. Een oogenblik a
betraand geTicht - ik zie. dat u daarna waren ze verdwenen, - en f altijd naar sigaren dat
goed en vriendelijk is, en ik moet Rupert Wolferston stond alleen bij toc"' in °evai ietb-
u de waarheid zeggen. Ik ben van het hek, met een .werkelijk fronsen "'3 was steeds lief vcor haar, als
woonlijk. Me'estal zaten de gevang©- Ik wist vooruit, dat ik dit waagstuk Een zware strijd streed de onver- hier weggeloopen, en al wat ik be- en een echt rood op het gela.at. Een hij thuis kwam maar Mij had schrik-
nen stil heel stil. alsof ze droomden, niet den dood zou moeten bekoopen, schrokken man in zijn binnenste, zit is een sixpence. Ik gaf mijn vloek kwam over zijn strakke lip- kelijk veel haast bij 't heengaan, en
Onder de hooge zoldering brandden want dat ik met verbrijzelde 1 edema- doch deze duurde slechts weinige se- laatste geld aan den koetsier, die mij pen. zij vroeg zich af, of hij niet mep, *.«0
de grooté lichtkronen. ten of gebroken nek zou blijven lig- condenzijn besluit was genomen, hierheen bracht. i gaarne met haar samen was als in
De inspecteur ging achter de stoe- gen, was bijna zeker. Met reuzenkracht greep hij den Ga vo-ort. Vertel mij alles, kind;1 Vi-Ïf Jaren waren verloopen den allereersten tijd van hun huwe-
len langs, om de gevangenen niétte Ik keek naar buiten. Nauwelijks krankzinnigen machinist, die zich je kunt mij vertrouwen en Sir Richards neef, die. gedeta- Eenmaal weende zij en denvoi-
sloren naar het bovenste gedeelte voor kon ik de omgeving onderscheiden en krachtig weerde, vast en het gelukte Oh!.... zij bedekte haar gelaat cheerd was geweest in Wast-Ieriand, aenden daa haalde zii het schaaksDeï
de plaats voor de toehoorders. Daar wist dus met waar wij ons bevonden hem dezen na een hardnekkig en met de handen Ik schaam mij had daar ziin levensgeluk gevonden p y
stond de orgeltrapper Lars. de oude Als een wonder gebeurde en de trein tweestrijd van de machine af te zoo.... U moet mij niet aankijken - een zeker0 Kathleen O'Hara. een J;"» h h!f
moordenaar, en hielp den organist, niet ontspoorde, dan moesten door stooten. terwijl de trein in ongeken- dan zal ik probeeren u alles te ver- ''ef. natuurlijk meisje, eenige doch- *e %oor' wadi z,3> goddank, lueluei-
Zijn gelaat straalde in liefl bewustzijn de \Teeselijke snelheid, die een groots dc vaart vePder rolde. Nu eerst kon tellen ter en erfgename van een belangrijk om scheen te geven,
der herkregen «njhad, (lat langra- wnjimg tot gevolg heeft, de wagens hjj Jijn reddingswerk aanvangen. Goed! Ik ral niet kijken dat fortuin. Doch niets was bij machte hem
nierhand in hem wakker was gewor- in brand geraken en dan tyas de dood AldJus vertelde ons de ingenieur beloof ik u. 1 Volgens kapitein Guy Tracy was thuis te houden. Hem te smeeken bij
Maar een eisenaardtg beklemmend Ïe^mïl m hSt en een luid bravo-geroep beloonlde - - Wij wonen in 't Westen van rtjn verloofde roo lief, zoo eenyou- haar te blijven, of tc vragen waar-
ge™erha™ tXSIS dln^SSS O&s scheen het mij toe, alsof aan h™. voorrijn edele daad. Hjj was Ierland Ik ging naar Dublin om mu- „8»»^ heen hij ging tet !W haar trots
meester gemaakt. De gevan i""'
kwamen en gingen. Gezichten,
hij bijna lief had gekregen verdwenen voormj gleed: doch mijne oogen wa- j. ----, -- 3on mo once»»
en nieuwe kwamen met het nieuwe ren zóó beneveld, dat ik niet goed kon lan?s de spoorlijn liggen. huishouden voor haar doet en haai- I^den. om haar voor te stellen aan siaapl die n rein aeWeten heeft,
jaar te voorschijn, waaraan hij zich onderscheiden, wat het was. z&lden is een edele daad met voorleest juffrouw Tooke. Die was Z1,n moeder, zijn zusters en - voor- nauwelijks een blik over voor
slechts met moeite kon gewennen. Wie had het durven wagen, op dén. zooveel dank vergolden, als die mijn chaperon, als ik naar de mu-al aan oom Richard ander vrouwelijk wezen dan ziin
Was hij, goed beschouwd, niet de in razende vaart voortrollenden trein waarlijk heroisclie redding van de- ziekles ging of winkelen en soma 0om zou kennis met haar maken ?en anaer vrouw enjK ezen uanzijn
eenige levenslange gevangene, welke te springen! Reedis de dloor die verba- zen spoortrein. Dadelijk werd een xiafü- een concert of theater.... mati-
nooit door eeai besluilt tot gratie uit zend'e snelheid ontstane wind moest inzameling geopend, die een schitte- nées natuurlijk,
zijn sombere eenzame opsluiting werd een ieder, die niet met ijzeren vuisten rend resultaat haid. Hier stokte zij.
inspecteur Oneens solieen het mii toe fl|cnf afir, lvem voor zijn edele aaaa. rn.i was Ierland. Ik ging naar Doibdm om mu- ZÜ J geesiig en zou oewooriijK, neen tnj ging aai net naar trots
gwangenen de Kfi^rijdfvan d?n tSn m ^^ongen een moordenaar te wor- zieklessen te nemen en woonde daar dat natuurlijk de heele familie be- niet toe.
chten, welke treeplank der waggons een schaduw den" Den waanzmnigen machinist bij grootmama. Zij it; oud, bijna IIij was altijd vrooIiJk en opgewekt,
•3i verdwenen voorbij gleed doch mijne oogen wa- vond men met verpletterden schedel blind, en heeft een juffrouw, die- t j 3 in triumf naai s]jep zoo vast en goed ajs aUeen hij
bevrijd
bedeeld was, voor den grond dóén tui- Doch de edele man wees iedere be
malen. looning van de hand. en verzocht, de
- Ja. En op die matinées?
Ik.... ik. Daar zag ik een ae-
op een familiedineetje. Bij den eer- lief, klein vrouwtje. Hij sprak druk-
jsten oogopslag herkenden ze elkaar; ker dan ooit van het huishouden, be
llet was het meisje, dat hem. de weerde dat liij 't rooken begon af te
nauwkeurigheid zelf eenmaal een wennen en riekte meer dan ooit
invitatie voor een diner had doen naar tabak. Dat werd bepaald angst-
hij
Weer verliepen eenige minuten, die ingekomen gelden aan de arme teur. Hij had de hoofdrol. Hij was verzuimen en dat hem per postwissel wekkend,
mij toeschenen even zoovele uren te vrouw en kinderen van ongeluk- de held.. een knappe man en 1 J L
zijn. Besluiteloos stond ik nog steeds kigen spoorbeambte te mogen over- speelde goddelijk
voor het portier en mijn hand wei- handigen, wat hem gaarne toege- op hem."
gerde dit te openen om mijn voome- staan werd. Of op den denkbeeld'gen held
men ten uabvoer te brengen. Ziet n, mijne heeren, aldus besloot ,Ta Juffrouw Tooke wal; even
cco mjhuuuvi ui un. mea.™ was mij 'aQs was het dé poort de Amerikaan dat was het
October, welke tot nog toe velesohoo- des doods, welke ik op het punt stond jijkste uur mijns levens,
ne dagen geleverd had, liep ten einde btnneni te treden.
Een Vreeselijk Avontuur
(Naar het Duitséh).
De stamtafel in de „Gooidten Leeuw'
was bijzonder druk bezeit. De maand
en de herfst scheen meer en meer was verbeelding of
met zijne onvriendeflijklieden voor den wcrkeliikheid werd de snelheid
dag komen met minderIk keek naar mijn reis- p I
Met de heerlijke wandelingen was Benooteni; ook deze moeten hetzelfde ten VlUClltlg DeZOÊK.
het gedaande kachel en de lekker op-einerkt hebben, waint het zenuw-
vei-warmdie kamers traden in hunne schokkende weeklagen was verstomd, i
rechten en de het felle licht temperen- Geen twijfel, wij reden langzamer:k
creese- gek. Wij gingen naar elke matinée.
i grootma dacht dat ik dan les had.
Hij merkte mij op en lachte mij to'e,
P°H<1 kroewtonrd lte« met: 0p cen goeden dag had wonder.
Ik werd verliefd tinds,rlijk krabtelp00tje. lijk veel te befluisteren met het
Zij gaf blijk van merkwaardige dienstmeisje en daarna stelde hij zijn
zelfbeheersefringdoch haar hand vrouw voor, heden eens voor ten
wa.s koud .als ijs in de zijne. keertje in 't restaurant te eten-
Als eeregast geleidde Sir Richard Natuurlijk 't gewone menu, met een
zijn aanstaande nicht aan tafel; ha- glas Margaux maai'toch... hoe rijm-
van liet toonvel af. Juffrouw Tooke re vingers beefden op zijn arm.
schreef hem en vroeg zijn portret.
j toen maakten wij kennis o, ik
vond het zoo zalig
i Ja
i-,-. a Hij leek juist de ma.n, dien ik
.!l!L^CSS±S!!?F f»« g?4r»om« had. Ik ontmoette
de dat met hunne goede voornemens
IKn.kIt.tSll tolk u-vo jlta. lOJiO "VIW ovuiiyv. vu v Olt .lUGHOdtl Xictvj. UW VV1I U11W
ije lampen verzamelden de famMdelo- Kon m.i zeer goed merken aan de om- hankelijk vermogen euvele vrien- -hii hflwkAJihfttow ir. Ce,
den weder aan de ronde tafel in do &*ng. (he elk oogenblik du.dehjker ,den 2SS.en-vijftig jaar 'n
gezellige huiskanier, en ongehuwd wte viel t wïndSn ^Inèn Ik Sa het S
In dezen tijd werd het ook telken haalden weer vrijer adem, en
jare drukker in het stamcafé „Degou- stilte steeg menig dankgebed ten
den Leeuw", hier werd de gemeente
politiek geducht onder handen geno
men.
Zoo ook dezen avond.
Daar treedt een bejaard heer de ka
nier binnen.
en ongehuwd was viel
m. hem een „oude vrijer te noe- aan grootma vertellen en schreef er
men - t minst van allen zijn neef ook nje,s y(m paar )mis daarzijn
ze niet voor tooneel en acteurs.
en erfgenaam, kapitein Guy Tracy,
wijl een toespeling in die richting
zijn oom op 't idee had kunnen
brengen, eene vrouiw te zoeken,
Eindelijk liep zijn engagement te
Dublin afhij vertrok en 't was
■engem eene vrouiw te zoeken mjj Qf np (j ophiej,d.
Sir Richard bevond zich uitstekend Hjj schreef mjj ve„cl«ldene ma_
len o zulke heerlijke. moo;e brieven!
bij zijn in rustige eenzaamheid ge-
noten geluk. Hij was meester over Vcrlcden Vrijd krectr lk er
viAh ïolf zart vnn tnii nu TTATit (tpii
een hij smeekte mij, naar Londen
hemel op, want wij warén oogen-
schijnlijk gered. Niemand kon eenige
opheldering geven en voor het oogen
blik vroeg ook niemand daar naaa*,
want de zooeven uitgestane angst was
ii/AiiiAvut nog op ieders gezicht te lezen, en
Ah diaar komt de Amerikaan 1 v"elen schenen nog niet te kunnen ge-
riepen velen der aanwezigen, enniaak löoven, dat het gevaar voorbij was.
ten plaats voor den nieuw ingekome- Eindelijk stopte de trein, wij waren zich zelf en zijn tijd; hij nam DU15 M1J ^nHlio mi| liaai wiiuitii
ne. Hij kon ongeveer vijftig jaar zijn. aan 'le.t station Wilhams. Hoe de vaderlijk air aan tegenover aai dige jt(>IT)en j1Pm j,jer te ontmoeten
haai- en baard vertoornden reeds hier passagiers de coupe s verlaten hebben meisjes, dochters van zijn tijdgenoo- vandaag.
en daar eenige grijsheid, docli het weet ik niet, doch na weinige secon- ten en aanvaardde den post van
gebruinde gelaat verried onversohil d«n waren alle wagens ontruimd. De „vriend der familie" en raadgever in Hll ko" van gwiaan knj-
ligheid en wilskracht. De man was in conducteur werd omringd en metvra- verschillende aangename gezinnen. %fn nxj gezegd liad
zijn jeugd bij een bontwerker in de g"eT1 bestormd hii kon evenwel geen Hij had een mooi appa.rte- =«Tven moesi zou ik t willig heb-
Jeer geweest. opheldering geven en was nauwelijks rnent nabij Victoria Street en eiken fc^daan.
Lust tot avonturen had liém reeds in staat, zich door dfe menigte heen dag, op een bepaald uur. wandelde vertrok vanochtend uit Dublin. „UUUi-i
als jongeling doen besluiten de we- te werken, om op de machine te kun- hij door Sint James Park, naar de looke vertelde aan grootma, dat ik mes' park.
rela in te gaan, zooals men dalt noemt, nen komen. deftige chib, waarvan ïiij lid was. i d bleef niet kiespijn; zij bered-
Hij reisde naar Amerika, begon na De trein was te vroeg in YViilliams üp een namiddag in Mei had Sir derde alles voor mij als wij ge-
velerlei dwaaltochten een peléhamlei en moest wachten. Wij hadden den rticliarcl een klein avontuur, dat ^rouwd z'3n- komt zij bij ons in-
verwierf zich daannede een vrij tijd. om een weinig van den schrik te paar uur de serene een to- wonen-
TihoVoroten «n nn to cntvmn r - i Mag ik vragen, hoe die aiCteur
Ver- ding gegeven had. -
Hebben ze 't ooit ontdekt fluis- om zuinjg te zijn
terde 'hij op zijn meest vaderlijken Doch haar 5ezwaren hielpen niets;
vandaag moesten ze eens buitenshuis
j dineeren hij liad alles berekend
'1 zou best gaan
Een vreeselij'ke gedachte kwam bij
haar op: als hij haar eens bedrogen
dan had? Als hij meer buitenshuis gege
ten had?.. Soms had hij bedenkelijk
toon.
Nooitfluisterde zij terug.
De kiespijn was heel erg
Ja; en ik heel slecht!
En heb je nu je verstandskies
Ik hoop het.
En weet niemand er van
wij
En juffrouw Tooke.... en ma- weinig trek getoond. Misschien was
- Hcï je TGuy verteld? Dat wae Üet T fvaad geKet8n g\wee5t' da!
braaf. Dan zulleh wij dat reisje Jem draef 'z"n vrouwtje ook eens wat
maar voor oris houden. Ze gelooven te s'unnen'
allen dat je voor 't eerst te Londen 1 Lp'n genoegen .een groot genoegen
bent, niemand weet van je vluchtig was het inderdaad. Want toen zij,
bezoek. j met haar mooiste blouse aan, mid-
Neenvoor mij is het een alee- den in de rumoerige drukte van 't
lige droom! O. wat ben ik blij, restaurant zat en Philipp tegenover
dat u mijn oom wordt er is geen j haar met een gezicht, of het. tot dt
dag voorbijgegaan, dat ik niet aan doodgewone dingen behoorde, dat er
"at ik dankbaarhekl ïe^tenT """'V"»
- Die vraag is gauw beantwoord. "wam.toen _wte hel tearbn-
Kom morgenvoormididag bij mij om
een wandeling te doen in St. Ja-
-* J 11 J WUI CH11 USdl UUI UC JClCllt ttlliu
groot vermogen. Thans was hijmzijn bekomen, cm de oorzaak op te sporen, nigheid van zijn dagelijksch bestaan'
vaderland teruggekeerd, waar hij zijn welke tot die gruwzame vaart aanlel- ve^i5rak Tegen 6 uur door 't Park
laatste levensdagen rusüg zou ver- dinjg naar huis wandelende, bemerkte hij
Trouweloos.
slijten.
Op dé miaohine stond een zwaar ge-
gediis-
Zijn naam was Jaoiner, doch in zijn bouwde mam; zijn aangezicht was ®®JV «tton^ hii het
geboortestadje noemde men liem steeds doodsbleek en hij beefde over al zijn [,"jf rdnnr do 'v^tc-^ne-ermil
8»- »-•• »- lAdAmatAn Ttn Hrnpo-AAT1 AiAo-fl.nit rAi«- hek. waardoor cle voetgangers van
„den Amerikaan"; bij de meeste be- ledematen. Hij droeg een elegant reis- [in
woners van het kleine plaatsje werd kostuum en kon dus met de machi- 01 J
een reis over zee nog steeds als een nist zijn. Ander
groot waagstuk beschouwd en wie machine te zien.
zulk een overtocht had meegemaakt. Waar waren de 'machinist en de want het meisje was jong, betoove-
werd voor een soort womicleirmenisch stoker, in wier handen het wel en rend mooi en in alle opzichten oen
aangezien. wee van liomdieaiden. nHemsclneii lag, dame. Toen zij gewaar werd. dat Sir
Zoodra die Amerikaan had plaats ge- gebleven? Hadden, zij hunne postten Richard's onderzoekende blik op
nomen, verstomde het ge.sprek over de verlaten, of was ee-ni ongeluk gebeurd? haar was gevestigd, bloosde zij, ver
politiek en gewillig gaf men den veel En hoe kwam die vreemde heer op -legen en beschaamd,
bereisden man het woord, wijl hij deze plaats, die toch niet voor hem Hoe konden haar ouders toestaan,
boeiende verhalen kon opd'isschen. bestemd was? dat zoo'n kind daar aan den open-
Wij spraken gisteren over de Deze vragen werden van alle zijden baren weg stond, aangegaapt door
menigvuldige gevaren, waaraan men opgeworpen; de eenige echter, die alle marmen, dacht hij.
in zijn leven is blootgesteld, begon daarop antwoord kon geven, de' man Maar wat liad hij er eigenlijk mee
Jannej-, nadat hij zijn pijp opgestoken 0p de locomotief, bleef stom; de vree- te maken Hij ging haar voorbij en
had. Er zuillen wet weinig men- selijke opgewondenheid had hem voor 't eenzaam, beschroomde figuurtje
schen zijn, die het noodlot niet min- een oogenblik va.ni zijn spraak beroofd, verdween uit zijne gedachten.
stens eenmaal aan den rand' van het Als een marmeren bééld leunde hij te- Sir Richard at dien avond bij
graf gebracht heeft, doch die alsdan gen den stoomketel. vrienden op St. James' Square, pre-
door een gelukkig toeval aan het ge- De conducteur ging naar hem toe ci<v, 0m half acht, want men was
vaar ontsnapten. en trachtte hem door vriendelijke voornemens na liet diner naar een
Ook ik heb er zoo eens voorge- v oorden aan het spreken te krijgen, schouwburg te gaan
etaanliét u-as 't meest verschrikke- r-. t j... -
hike uur mijns levens.
Zijne tafejgenooten keken in adem-
Eerst toen hem door een der mede- Na als gewoonlijk de noodige zorg
passagiers een flesch met. sherry te hebben besteed aan zijn toilet,
aangeboden werd, waaruit hij een ging hij. daar 't mooi weer was, te
«^«^""kJeinTpaure" paar ,U?ke, 4eu«en nïm .scl««n l,ot 'voel naar liet gastvrije hols. weer
dia na een kleine pauze verder ter 5ewustz,Jn langzamerhand terug tc door 't Park. Hij dacht in 't geheel
keeren. niet meer aan QTét. meisje en was
Uit zijn mededeelingen, die aan- niet weinig verbaasd," haar terug te
t vankelijk slechts uit eenige onsa- vinden, nog p'reciec, op dezelfde plek
telde
Ik was reeds twee jaar in Ame
rika en van New-York uit steeds ver
der het westen ingedrongen.
Ik bevond mij in Kentucky en was menharngende o'zinnen bestonden, starende in het Park. met groote,
van plan mij naar San Francisko, de doch later van ,cen meor zuiveren ge- peinzende oogen. Hij zag, dat er
hoofdstad van Californiè te begeven, dachtengang blijk gaven, vernam tranen waren tujsschen de donkere
Van het dichtst))ij gelegen station uit men het volgende: wimpers. Haar gelaat was bleek en
dachit. ik gebruik té maken van den Hij was tecjmisch ingenieur en angstig, de lippen trilden zenuw-
grooten Pacific-spoorweg, welke het van plan. om naar California te rei- achtig.
Oosten van Amerika meit het Westen, zen, om aldaar aJs directeur in een Sir Richard had een goed hart en
den Atlantischen niet den Stillen Oce- groote machinefabriek op te treden, een vertrouwenwekkende vaderlijke
aan verbindt. I Toen de trein met zoo'n groote manier van doen. Hij bleef staan,
Het was e$n lange, vermoeiende snelheid begon te loopen. vermoedde nam zijn hoed af en zei
reis, die voor mij lag. en er is heel hij weldra, dat. iets niet in den haak Tk vrees, dat u moe zult wor-
Moet u dat weten
Dat zaJ wel dienen, kind
Rupert Wolferston hij speelt
jn „Het geheim der Koningen"
Kent u hem vroeg zij levendig.
Ja hij üs een wan de meest ge-
vierden te Londen een verwend
gunsteling der dames. Hij is ge-
Angstig en vol hangen twijfel, of
zijn inkomen toereikend zou zijn. wa
ren ze getrouwd.
Bij het inrichten van hun woning
moesten ze 't stellen buiten vele din-
trouwd met een goed, eenvoudig S"en' d*e voor .andc-re jongelui van
vrouwtje 'hun maatschappelijken stand onont-
Wat? riep zij, overeind rijzend, heerlijk werden geacht, Zij waren dn
Getrouwd met een goed lief het huwelijk getreden met het ern-
vrouwtje. Hij maakt haar leven tot stige voornemen, alles op te offeren
kclmaIlr 1 arane schepsel arm- aan de heerlijkheid, hunne aan ont-
i hem. bering rijke levens samen te mogen
Getrouwd!.. Onmogelijk! Dad leven.
kan riietVan hun drie kleine kamers was er
h~- f Is t00h zo° - iedereen weet g^n, die aanspraak had kunnen
Er volgde een lange, lange siüto. mak6n op ,den "tel 3aJfn' Toeri
En ik dacht dat hij mij lief paar pas e"etrouwd was, kwamen de
had. O God! Mijn leven is gebroken! vriendinnen om de nieuwe woning te
Wat zal ik nu doen bekijken en ials haar de huiskamer,
Zij bracht den zakdoek voor 't ge- Philipp's kamer en de slaapkamer
laat en begon zacht te weenen. waren vertoond, gebeurde het wel
Neen, neen u is te jong om te eens, dat ze vol geestdrift uitriepen
weten, wat een gebroken leven is. „Keurig! Werkelijk verrukkelijk!
Hoe oud is u eigenlijk Maar waar is je salon
En"S iTü^d. enthousiast, Dan Woosdlü de ionge vrou'w verIe
«impulsief lerschi veulentje. Zaïl
u zeggen wat u zult doen
ik
gen en langzamerhand leerde zij, de
bezoeksters te ontwapenen door de
Ik denk, dat ik zal sterven van *>ekentenis„Een salon hebben wij
schaamte! zuchtte zij.
Er dreigde weer een uitbarsting.
eigenlijk nietwie ons een visite wil
maken, moet zich er mee tevreden
Ga in Godsnaam niet schreeu- stellen ,dat we hen in Philipp's ka-
wen. die agent zal denken, dat ik nier ontvangen."
u kwaad doe Wij zullen een cab Enkelen zeiden ,dat dit ook heel
nemen u njdt naar Easton-station bcsl ging anderen meenden deelne-
en keert met den nachttrein terug
naar DuWin. Uw kiespijn 1 denk ,me,nd ,i'Maar v,nd Je "at met erg
ik, nog heel erg; maar u kunt mor- laatlf' 1!"e' zo° zon"CI' 8110,1 ie te
genoohtend u aan uw grootmama behelpen?
vertoonen en haar vertellen, dat u ^Iaar vonden het in-gezellig
geheel heijsteld is. in Philipp's kamer, die met de lange
paald onmogelijk zich niet gelukkig
te voelen.
Hij scheen het naar huis gaan met
opzet uit te stellen, zat een halve
eeuwigheid aan 't dessert, slurpte
zijn koffie heel langzaam op en zei
„Proost, kleintjeEn haar
schuchtere vermaningen antwoordde
hij slechts: „Bah! als je er zoo eens-
eenmaal in de twee jaar uitkomt
Zij was heel opgewekt en kon het
niet laten ,eens te polsen, of hij wer
kelijk al dien tijd nooit zonder haar
buitenshuis had gegeten. Toen zette
hij oogen op, of zij wartaal sprak, en
vroeg, hoe zij in vredesnaam op zulke
gedachten kon komen.
Toen ze eindelijk thuds kwamen,
was het haar, of ze een klein reisje
hadden gemaakt. Maar wat was dat?
Uit de slaapkamer kwam een hoekje
van zijn schrijftafel voor den clag. en
in de huiskamer stond de chiffonniè
re. Uit Philipp's kamer blonk het
haar blauw in 't oog in een wip
was zij binnen en stond nu, ver
schrikt. en overweldigd, te staren naar
de sierlijke verrukkelijke meubeltjes
met blauw zijden bekleedsel. Ze wa*
blij zooals een kind dit is met zijn
poppenkamer. Na de eerste uitbar
sting van vreugde werd zij ernstig,
legde de hand op Philipp's schouders
en vroeg plechtig „Maar liefste man,
hoe heb je dat kunnen bekostigen?
Heb jij in de loterij
,Neen, maar ik heb eiken avond,
de boeken gehouden bij Thansberg-
en Co."
„O, en ik heb zoo slecht over je ge
dacht. omdat je mij alleen liet om
een dwazen, ijdelen wensc'n te ver
vullen. O, 't is zonde, zooveel weeldel
