N]EJJWS= en ADVERTENTIEBLAD.
23e JaargaDg. No. 6947
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 20 FEBRUARI 1906 A
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AD VERTENTIËN:
Vnn, HMrirm PER DRIB MAANDEN: ffiS. Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
'y 'i a tJ Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der B,J Abonnement aanzienlijk rabat. g
Fra nrnnpr nnqt" dónr' NorlandAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
franco per post door NederlandUfo $g/;ir "flHHHT 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Afzonderlijke nummers0.02 H V J
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37H Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Suec., Parijs, 3lbis Faubourg Montmartre.
AGENDA
Dinsdag 20 Februari.
Groote KerkOrgelbespeling 12 uur.
NutsgebouwWeldadigheid naar
VermogenAJig, Ledenvergadering,
3£ uur.
IVde Bachconcert.
Gebouw Sint BavoAfd. Haarlem
van de Organ, van R. Miliciens enz.
Huishoud, vergadering, uur.
Bovenzaal De KroonKoloniaal Mu
seum Voordracht R. A. Sandick over
„De Irrigatie", 8 uur.
VelsenVergadering van den Ge
meenteraad, 10 uur.
Haarlemmermeer Vergadering van
den Gemeenteraad.
OM ONS HEEN
ccxxxiv.
AAN DEN STAF VAN DE
BRANDWEER DE HAND DER
VERZOENING UITGESTOKEN.
Toen onlangs de staf van onze
brandweer collectief ontslag nam
naar aanleiding van het besluit van
den Raad, waarbij de gevraagde een-
paards-slangenwagen werd afgewe
zen, was het waarschijnlijk, dat po
gingen zouden worden gedaan om
den staf tot andere gedachten te
brengen. Er zal wei niemand inden
Raad zijn geweest, die de zaak van
den slangenwagen belangrijk genoeg
vond, om daaraan de tegenwoordige
samenstelling der brandweer, die
immers iedereen voldeed, op te offe
ren.
De heeren Rinkema, Stolp, Welse-
aaar en Modoo hebben nu de koe bij
de horens gevat en den Raad voor
gesteld
lo. B. en W. uit te noodigen, tot
den staf der brandweer namens den
Raad het verzoek te richten, op het
besluit betreffende de aanvraag om
eervol ontslag te willen terugkomen
2o. B. en W. uit te noodigen, in
een volgende Raadszitting bij den
Raad opnieuw aan de orde te stellen
een voorstel als vervat in gedrukt
stuk no. 5 (het voorstel, waarbij in
overweging werd gegeven tot de aan
schaffing van den slangenwagen over
te gaan).
Bij dit voorstel is een toelichting
gevoegd, waarin de voorstellers zeg
gen, dat verschillende omstandighe
den hun daartoe aanleiding geven, en
dat hun gebleken is, dat de staf der
brandweer zijn ontslag heeft inge
diend.
Ik wil nu maar in 't midden laten,
of hier de volgorde wel juist en het
ontslagverzoék van den staf niet de
eerste omstandigheid is die hun aan
leiding gaf tot het doen van hun
voorstel. De omstandigheden waarop
de heeren Rinkema c. s. zinspelen, zijn
deze, dat het nimmer de bedoeling
der tegenstemmers kan geweest zijn,
den staf der brandweer iets te ont
houden, waarop hij met recht aan
spraak zou kunnen maken en dat
men algemeen over de tot nu toe ge
volgde wijze van brandblusschen bo
venmate tevreden was.
En dan komt een verwijt aa.n het
Dageilijksch Bestuur. De voorstellers
zijn van meening. dat het besluit
waarschijnlijk anders zou zijn uitge
vallen, indien vooraf een Raadscom
missie door B. en W. in de gelegen
heid was gesteld haar oordeel uit te
spréken.
Waarschijnlijk bedoelen de heeren
Rinkema c. s. hiermee de Commis-
siën van Financiën en van .openbare
werken, van welke laatste zij toevallig
allen deel uitmaken. En 't is inder
daad mogelijk, dat de zaak anders ge
loop en zou zijn, wanneer zij' vooraf
in die Commissiën was besproken.
Daarover is evenwel geen zekerheid
te krijgen, en ik geloof dan ook, dat
een van de twee redenen waarom het
voorstel viel, gelegen heeft in de
.zwakke verdediging door B. en W.
De tweede reden wordt door de hee
ren Rinkema c. s. in hun toelichting
ruiterlijk genoemd. Hij is deze, dat
mem vreesde, dat de aanschaffing
van den eenpaards-slangenwagen de
eerste stap zou zijn naar een zooge
naamde eigen (leesbezoldigde)
brandweer. Op dat stuk was de Raad
destijds niet volkomen gerust. In 't
bijzonder werd aan éen der leden
•van net Dagelijksch Bestuur de nei
ging toegeschreven,, om naar een be
taalde brandweer heen te sturen.
Sommigen meenden, dat eenigszins
onder zijn invloed de staf van de
brandweer tot het voorstel gekomen
was. Deze overweging heeft op de
verwerping van het voorstel grooten
j invloed gehad. Men wilde geen be
zoldigde brandweer, men wat volko
men tevreden met wat <is vrijwillige
brandweer deed en op dien grond
mag gezegd worden, dat de verwer
ping van bet voorstel als een hulde
aan onze brandweer kon worden be
schouwd.
j Welnu, er is gebleken, dat noch de
staf, noch B. en W. den eenpaards-
slangenwagen als een begin van een
beroeps-brandweer wenschten be-
schouwd te zien.
Ik heb uit een gesprek den gerust
stellenden indruk gekregen, dat het
lid van B. en W. bovenbedoeld in
derdaad vroeger wel neigingen naar
een betaalde brandweer moet hebben
gekoesterd, maar deze naderhand
heeft laten varen.
De toelichting van de vier Raads
leden eindigt met de verklaring, dat
zij,, na gehouden bespreking met den
commandant der brandweer, over
tuigd zijn, da.t ofschoon het voorstel
van B. en W. niet in alle opzichten
afdoende zal blijken te wezen, een
dergelijk hulpmiddel toch goede dien
sten zal kunnen bewijzen,
Ten slotte bevelen zij aan met een
stalhouder te contracteeren voor een
proeftijd van éen jaar.
Uit den aard van de zaak levert dit
voorstel met zijn toelichting een rui
me gelegenheid op tot erotische be-
schouwing. Het is niet heel duidelijk,
waarom de voorstellers maar niet
dadelijk in overweging geven, het
vorige Raadsbesluit in te trekken
het vroeger verworpen voorstel aan
te nemen, inplaats van dat uit te stel
len tot een volgende vergadering.
Daarbij is de toelichting niet bijzon
der duidelijk en ook niet volledig
j Hoe dit ook wezen mag, de voor
stellers waren in een moeilijke posi-
tie. Zij moesten hun ia een ingsver and e-
ring duidelijk Diaken en hebben door
die ondankbare taak te aanvaarden
den dank verdiend van allen, die
onze brandweer in haar tegenwoordi
ge samenstelling wenschen te behou-
I den, niet het minst den dank van an
dere tegenstemmers,, die nu het pad
geëffend zien, om op hunne schreden
terug te keeren.
Overigens is er in de toelichting
éen opmerking, die tot zelfcritiek mo-
ge aansporen. Het is deze, dat. de
vier Raadsleden een bespreking met
den commandant hebben gehad. Was
deze gehouden voor de behandeling
J van 't voorstel in den Raad, dan zou
de loop van zaken allicht een andere
zijn geweest.
Maar noch de commandant, noch
een van de twee andere leden van
den staf heeft in dien tijd een van
de Raadsleden bij zich gezien. Toch
heeft 't op den dag van de Raads
vergadering maar een haartje ge
scheeld. Een van^ de Raadsleden, op
weg naar de vergadering, kwam de
woning van den commandant voorhij.
Hij was vroeg en dacht er over, om
nog even bij den heer Cramer aan
te bellen en hem nadere inlichting
te vragen, maar zag er van af, om
dat hij dezen niet in zijn twaalfuur
tje storen wou.
Zoo bleef hij zonder nadere toelich
ting omdat hij zijn naaste niet het
verdriet van een koud geworden kop
koffie aan wou doen. De geschiedenis
hangt soms van kleinigheden af!
Neemt de Raad het voorstel van de
heeren Rinkema, Stolp, Welsenaar
en Modoo aan, dan zal daarmee de
zaak wel zijn bijgelegd. Althans, we
mogen vertrouwen, dat bij zulk een
tegemoetkomende houding van den
Raad, de staf zijn aanvraag om
ontslag intrekken zal.
Leeuw arden f 0.62
Amsterdam 0.61
Den Haag 0.28
Rotterdam 0.22
Utrecht 0.20^
Groningen 0.16"
Leiden 0.15J
Arnhem ,0.13
Haarlem 0.12
Deze cijfers spreken duidelijk ge
noeg. Zij verkondigen ons, dat we op
't stuk van brandweer buitengewoon
goedkoop uit zijn en dus alle reden
hebben, om onze tegenwoordige
brandweer-organisatie in ©ere te hou
den, vooral omdat ze niet alleen goed
koop maar ook goed is. Slaan
we in de gemeenteverslagen van de
laatste jaren de statistiek dei" bran
den op, dan zien we hoe weinig om
vangrijke rampen er hebben plaats
gehad. Het zijn alweer de cijfers, die
dit zonneklaar bewijzen.
In 1902 kwam er 57 maal in Haar
lem brand voor, evenwel zonder dat
de klokken behoefden te worden ge
luid. Verdeelen we die in soorten, na
melijk schoorsteenbrand, begin van
brand, binnenbrand en uitslaande
brand, dan vinden we in dat jaar 20
schoorsteenbranden, 12 maal begin
van brand, 16 maal binnenbrand en
niet meer dan 8 maal uitslaande
brand (de 57e keer was brand in, een
ketel teer).
Hieruit volgt, dat de brandweer er
zóo vlug bij was, dat slechts acht
'maal van de 57 het vuur tot een uit
slaande brand geworden is. In de 49
andere gevallen is de brand tot een
begin beperkt gebleven.
In 1903 telden we 47 branden, waar
onder slechts 5 uitslaande branden
genoemd mogen worden, in 1904
kwam er 56 maal brand voor waar
van 9 uitslaand.
Deze eenvoudige statistiek is het
beste bewijs van de deugdelijkheid
onzer tegenwoordige brandweer.
J. C. P-
Buitenlandsch Overzicht
Ik heb uit enkele particuliere ge
sprekken den indruk gekregen, dat
sommigen zich het gebeurde zoo voor
stellen, alsof het een kibbelarij zou
zijn tusschen den Raad en den staf
van de brandweer, waarmee de bur
gerij verder niets te maken heeft. Hoe
onjuist deze opvatting is kan ik ge
makkelijk aantoonen uit een over
zichtje van de koeten der brandweer
per ingezetene in verschillende steden
van ou3 land.
i Te
PETERSBURG
loepen, volgens den correspondent
van de Times aldaar verschillende
geruchten omtrent
ONEENIGHEDEN IN DE HOOGSTE
BUREAUCRATISCHE KRINGEN.
Een hooggeplaatst ambtenaar ver-
j klaart in te staan voor de volkomen
waarheid van het volgende verhaal
Graaf Witte had vernomen, dat dé
geheime politie een aantal proclama
ties had laten drukken, gesteld door
de generaals Bogdanowitsj en Tre-
pof, waarin liet volk wordt aange
spoord de liberalen en de Joden te
vermoorden. Daarop begaf zich graaf
Witte met den heer Filosofol en
prins Oeroésof naar de bureaux van
de geheime politie, waar ze de over
tuiging verkregen, dat het vernome-
ne volkomen in overeenstemming
met de waarheid was. Er volgde een
stormachtig tooneel tusschen graaf
Witte en minister Doeraowo. De
eerste begaf zich' daarop naar
Tsarskoje Selo maar vond daar niet
den gewenschten steun. Naar ver
teld wordt, zullen' prins Oeroesof en
andere hooggeplaatste ambtenaren
van het departement v.an binnen-
landsche zaken dientengevolge hun
ontslag indienen.
Uit andere landen.
EEN PAUSELIJK ENCYCLIEK.
In een encycliek, gericht aan het
Fransche volk en de Fransche gees
telijkheid, geeft de Paus uiting aan
zijn bezorgdheid omtrent de schei
ding, die een betreurenswaardige
positie schept voor de kerk. een po
sitie, die de Fransche kerkelijke po
litiek in de laatste jaren achtereen
volgens heeft voorbereid. De Heilige
Stoel heeft geen moeite ontzien om
deze ramp te voorkomen, maai' alle
in het werk gestelde pogingen zijn
vruchteloos gebleven. De stelling, die
de noodzakelijkheid der scheiding
uitspreekt, is beleedigend jegens
God. die de kerk vestigde als steun
in de menschelijke samenleving en
die daaraan het recht ontleent een
algemeene maatschappelijke veree
ring te eischen.
Op den Staat rust de plicht mede
te werken tot verovering van het
hoogste bovenaardsche goed, de bur
gerlijke maatschappij kan niet- tot
bloei geraken zonder godsdienst. De
Paus betreurt vooral te zien, dat
Frankrijk, welks glorie altijd nauw
verbonden was met de beoefening
der Christelijke deugden, den weg
der scheiding is opgegaan.
Het concordaat was als alle ver
dragen een wederzijdsch, het legde
©enerzijds den Paus verplichtingen
op. aan het hoofd van het Fransche
volk anderzijds. De Heilige Stoel is
altijd getrouw zijn verplichtingen
nagekomen en heeft van den Staat
dezelfde trouw geëischt. Nu de Staat
de plechtige overeenkomst verbreekt,
schendt hij de bezworen trouw en
ontziet hij zich niet aan den Heili
gen Stoel deze beleediging aan té
doen.
DE BELEEDIGING
wordt nog erger gemaakt door den
aan de breuk gegeven vorm, daar
geen enkele klacht over het verdrag,
op de gebruikelijke wijze ter kennis
gebracht, werd geuit. De encycliek
wijst er vervolgens op, dat de instel
ling der godsdienstige vereenigingen
in strijd is met het grondbegrip der
kerk, daar de macht alleen mag be
rusten bij het hiërarchische korps
der geestelijke herders. Er bestaat
niets, dat strijdiger is met de vrij
heid der kerk dan deze wet. die de
kerkelijke vereenigingen onderwerpt
aan voorschriften, die hare vorming
bemoeilijken, de uitoefening van den
e eredienst beperken en de kerk be-
rooven van het inwendig toezicht op
de kerkgebouwen.
DE WET OP DE SCHEIDING
verkracht heit eigendomsrecht van de
kerk. doordien ze haar berooft van
'haar heilig erfdeel, door de gebou
wen van den e eredienst tot Staats
eigendom te verklaren.
De Paus voegt daaraan toeDe
wet, die de begrooting van eere-
dienst afschaft, is een zware kren
king van het recht, omdat het sa
laris, dat werd uitgekeerd aan de
geestelijken, een gedeeltelijke ver
goeding was voor de goederen die
de Staat zich heeft toegeëigend tij-
dens de eerste omwenteling. De nieu
we wet zal
DE EENDRACHT ONDER DE
MENSCHEN VERSTOREN,
die de Heilige Stoel steeds heeft
trachten te bewaren. Daarom ver
oordeelt de Paus de wet op de schei
ding. De Paus protesteert tegen de
voorstelling en de aanneming dezer
wet, die voor eeuwig de rechten der
kerk zal verzwakken. De Paus zal
practische instructies uitvaardigen
om te dienen als gedragslijn.
DE CONFERENTIE TE ALGECIRAS-
De heer Réveil steldé Vrijdag aan
den heer Radowitz een memorie ter
hand in antwoord op de Dinsdag in
gediende nota. Deze wisseling van
documenten wordt beschouwd als een
ernstige stap in de richting der ver
zoening.
In de ochtendzitting van Zaterdag
besloot de conferentie een aanvulling
te maken op art. 2 van het regle
ment op de douane, waarin de sche
pen worden genoemd die vrijgesteld
zijn van een verklaring, door daar
aan toe te voegen de logement- en
opleidingsschepen voor den handel.
De conferentie keurde goed de nieu
we redactie van art. 21 van het re
glement op de invoerrechten, waar
bij de Marokkaansche douane-auto
riteiten verantwoordelijk worden ge
steld voor beschadiging der goede
ren opgeslagen bij de douane, zoo
dra ze de vereischte opslagplaatsen
zullen bezitten.
HET AFSCHEID VAN PRESIDENT
LOUBET.
President Loubet ontving Zaterdag
het corps diplomatique in afscheids-
audientie. Torniellï, de Italiaansche
gezant, hield een redevoering tot
lof van den president.
In antwoord op de toespraak van
den lieer Ternielli dankte de Presi
dent. Hij wees op het toenemende
gezag, dat in het leven der volkeren
verkregen wordt door de denkbeel
den van rechtvaardigheid en solida
riteit. en hoeveel eerlijkheid van be
doelingen en verheffing van gedach
ten vermogen voor de beslechting
der internationale geschillen.
DE UITVAART VAN KONING
CHRISTIAAN.
Uit Kopenhagen wordt gemeld
De „Preussen", met dén Duitschen
Keizer aan boord, kwam Zaterdag te
half vier aan de kade van de vrijha
ven aan. Kort daarop begaven zich
de Koningen van Denemarken, Grie
kenland, Noorwegen, de kroonprins
van Denemarken en andere vorste
lijke personen aan boord van de
„Preussen". Na hartelijke begroeting
door den Keizer, die Koning Fr ede-
rik omhelsde en kuste, werden ver-
verschingen aangeboden, waarna het
koninklijk gezelschap naar Amalien-
borg terugkeerde.
ONLUSTEN IN TURKIJE.
De heffing der kapitaal-belasting
in Anatolië gaf aanleiding tot onge
regeldheden. Ook in Roemelië zijn
ernstige onlusten te wachten zoo de
belasting wordt geïnd.
In Yemen is de toestand zeer ern
stig. Het aantal aanhangers van
den pretendent neemt toe de gou
verneur vraagt troepenversterkingen.
HET HUWELIJK VAN MISS
ROOSEVELT.
Het huwelijk tusschen Miss Alice
Roosevelt en Nicholas Long-worth is
Zaterdagnamiddag voltrokken.
OORLOGSTOBBEREIDSELEN, IN
VENEZUELA.
Uit Caracas wordt, via Willemstad,
dato 15 Febr. gemeld
In de havens worden oorlogsteebe-^
reidselen getroffen. Groote hoeveelhe
den munitie zijn ontvangen. De con
suls en andere buitenland sche offi-
cieele personen mogen in de Venezo-
laansche havens zich niet aan boord
van schepen begeven zander officiee-
le vergunning te hebben ontvangen."
Stadsnieuws
HET DANSFEEST DER MARTIN's.
De heeren J. G. Martin en Zonen
gaven Zaterdagavond hun jaariijksch
leerlingen-dansfeest in de groote zaal
der Sociëteit „Vcfreeniging".
Een prettig gezicht was het, wan
neer men de zaal binnentredend. Jong-
Haarlem zag feestvieren. Want feest
is er gevierd, van den vooravond af
tot middernacht kwam.
Gedanst is er uit den treureHet
was of de meisjes en jongens geen
vermoeidheid kenden, zoo volhardend
waren ze e.n zoo getrouw kwamen ze
weer telkens ter dansruimte als de
muziek met eenige maten ©dn nieuwen
dans inzette.
Beneden in de zaal was het heel
vol, soms leek 't of de groote zaal te
klein was om de dauslustigen en de
naar-den-dans-kijkenden te bevatten
j en in zulke oogenblikken dachten we
.er aan, welk een geheel anderenaan-
I blik die groote ruimte gaf, nu zij ge-
ivuldr was met de op de tonen der
muziek voortdeinende jongelui in pret -
stemming, dan dat zij den bezoeker
bij een slecht-bezochte uitvoering doet
i huivenen door de groote leegtenT
I Maar als men het feest- v?^i jonge
joligheid in zijn geheel wildé genie-
ten, moest men hoven zijn op de ga
lerij, waar men een verrukkelijk kijkje
had op 't geen daar beneden te zien
was.
j Zoo uit de hoogte leek het imidden
der zaal ©én groot meer, waarvan de
toeschouwers in het rond den vasten
oever vormden.
1 En in dat meer was 't een gestroom
van dansende jongens en meisjes, een
gegolf van ldeur en lijn.
Wat al tinten wriemelden daardoor
elkaar
Natuurlijk vormden de lichtkleurige
costuumpjes dei' meisjes het fond.
Kleedjes van zacht-rose, teer-mauve,
hei-wit en getemperd blauw wirwar-
relden er dooreen met de stemmig-
donkere kleeding der jongens, een
amalgama van kleuren, dat onder 't
dansen een groot vierkant van niét te
noemen, tint vormde.
En dat lijnenspeleen mooi oogen
genot.
i De sierlijke lichaamshoudingen der
jonge, meisjes, die in de bevallige
dans-bewegingen gelegenheid vinden
zich op natuurlijke wijze te geven,
doen vermoeden de gratie-volle schoon
heid en de ecLele slankheid van de
straks tot jonge vrouw gerijpte meis
jesgestalte.
Hoe mooi harmonie eren ze, die wee-
kere lijnen van een subtiele meisjes
houding met de krachtiger contouren
van een wei-ontwikkelde, ferm opge
groeide jonge-man-in-vvording, als ze
twee aan twee op de zachte, nu en
dan even opsc'hetterende dansmuziek,
voortzweven door de zaalruimte.
Werkelijk, dat is een schoonheids
festijn
En terwijl je zoo zit te kijken stroo
men van de rechterzijde der zaal al
maar meer de jonge paartjes naar het
zaal-midden en uit dat gedeelte stijgt
op .een rijzend en dalend1 gegons als
het ruischen van. de zee,
De zes groote vierkante spiegels aan
den linkerkant lijken even zooveel
schilderijen met kleurige, blijde tafe-
reelen en je zou wenschen ze van den
wand te kunnen afnemen, om ze thuis
in een lijst te zetten-
1 Als altijd vormden Zaterdagavond
de intermezzo's de aardigste oogen
blikken van den avond.
Nadat een viertal dansen waren
uitgevoerd, kwam een groep van
twaalf Tyroler paartjes een tamboe
rijnen-reidans vertoonen.
De jeugdige executanten deden 't
heel aardig. De verschillende figuren,
in hun rijke verscheidenheid werden
netjes uitgevoerd. Een tableau'tje ga
ven den toeschouwers stof te over om
met een krachtig handgeklap den
danseresjes en dansertjes voor hun
goed geslaagd tusschenstukje te be-
loonen.
Het groote oogenblik was echter de
vertooning van het tweede intermez
zo, een staaltje van vernuftige vin
dingrijkheid en handige verbeel
dingskracht der heeren Martin. Wan
neer deze heeren er nog behoefte aan
hadden om naam te maken op 'i ge
bied van kinderfeesten, dan zou dit
nummer het zeker gedaan hebbennu
hielp 't mee om hun faam van feest
leiders te doen stijgen.
Het intermezzo stelde voor een stukje
strandleven te Zandvoort. Van den
zolder naar omlaag hing een groot
biljet, vermeldende hetgeen er stond
te geschieden. In de zaal kwamen
eerst een aantal kindertjes met het
noodig zandschep-gerdi een dansje
maken en begonnen op de maat der
muziek het denkbeeldige zand te ver
werken. Op 't tooneel was een zeege
zichtje met heuschelijk bewegende gol
ven op den achtergrond en badgasten
in strandstoelen op hét voorplan. Na
dat de baby's zeker vermoeid van 't
werken in het mulle zand, zich had
den neergevleid, kwam een kapel
Oempah's met een Duitsch sprekemdeu
Herr Kapelmeister aan het hoofd een
mopje ten beste geven. Een leuk stel
letje Zandvoortsclie inboorlingen, door
de muziek verlokt, verscheen nu en
de vroolijke vischvrouwkes en de vis-
scherslui'tjes, benevens hun kroost;
vingen aan 'hun dansen te vertoonen,
waarbij de echte klompendans niet
vergeten werd.
Dan zag men een paar booten de
golven klieven, en het duurde niet lang
of de bemanning, met. roeispanen ge
wapend, kwam de zaal binnen om te
laten zien, dat de matroosjes te land'
ook wel dansen kunnen. Daarop werd'
fluks een stól booten i<n elkaar gezet,
met behulp van blauw-gestreept doek,
zoodat men een werkelijke illusie van
op zee varende booten kreeg.
Onder het zingen van een Hollaaidsch'
matrozenliedje voeren de booten weg.
Als laatste groep kwam een aardig
gekleed troepje badgasten de belang
stelling der aanwezigen vragen. Een
allerdolste cake-walk werd uitgevoerd,
waaraan een onder veel hilariteit in
de zaal verschenen ezel braaf mee
deed. Hierna maakte de geheel e troep
met de Oempah's aan het hoofd een
ommegang.
Herhaaldelijk verwierven de tooneel-
tjes warme bijvalsbetuigingen van het
publiek, die tot een ware ovatie over
sloegen, toen twee jonge dames, Lor
rie Hoogerbeets en Mientje Christiaau
den heer J. G. Martin een reusachtigen
lauwerkrans aanboden onder het uit
spreken van een beurt-oon-beurt-toe-
spraakje.
i De gelauwerde feestleider werd door
het geestdriftige jonge volkje eenige
malen de zaal rondgedragen,
i Deze hulde was zeer verdiend.
Hiermede zouden we ons verslag
kunnen eindigen, als we niet even be
hoorden te wijzen op de nieuwe dan
sen, die door de leerlingen der heeren
Martin op zulk een wijze werden uit
gevoerd. dat ook hiervoor aan ge
noemde heeren een woord van 'lof met
mag onthouden worden.
Deze dansen waren de Motor-Polka,
de Oder-wals, de Nébreska, The Lan
cers, le Ski en de Academie-wals.
Met een aardig in elkaar gezette
finale werd hét kinderfeest besloten,
waarna de grooten de taak der klei
nen overnamen, om gevolg te geven
aan de op de ommezijde van het pro
gramma vermelde aankondiging
Voortzetting van het bal.
Na al wat we van het eerste ge
deelte van dit feest aan goéds mee
deelden, rest ons alleen te zeggen, dat
het-ma-bal aan blij jolijt niet voor hel
kinderfeest onderdeed'.
GEVAARLIJK SPEL.
Wij achten het onze plicht te
wijzen op een zeer roekeloos
plan, hetwelk reeds beraamd
j was, doch door gebrek aan
moed verijdeld is gewor
den.
I Men schrijft ons
1 Gisteren Zondag werden op „Woude-
steyn" te Rotterdam zooals gewoonlijk
daar geschiedt harddraverijen gehou
den. Het laatste nummer wordt ge
houden te vier uur, en nu was e§n
weddenschap aangegaan dat iemand
per auto nog aan het station Deut
sche Poort zou wezen vóór dat de in
ternationale trein van 3 uur 47 minu
ten de zoogenaamde Hugenholtz-
trein vertrokken zou zijn.
Gewed' was tegen een cote van vijf
tegen één, en om nu de kans op het
winnen dier weddenschap te vergroo-
ten, was er vóór Rotterdam een per
soon in den trein gestegen, die even
vóór Rotterdam als de trein nog
in volle vaart was aan do noodrem
zou trekken. Hierdoor zou natuurlijk
oponthoud ontstaan en daardoor zou
dan de> weddenschap gewonnen kun
nen worden.
Aan het groote gevaar, dat men had
kunnen veroorzaken door een trein
met zulk een groote snelheid plotse
ling tot stilstand te_brengen, is blijk
baar niet gedacht. Evenmin aan den
schrik van de reizigers bij zoo plot
seling stoppen.
Gelukkig is den (noodremtrekker op
het laaftste oogenblik de moed. ont
zonken. Het verfoeilijk wedden op al
les en nog wat neemt groote afmetin
gen aan
