BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
Wandelingen
ZATERDAG 17 MAART.
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAS? KOST
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
Natuurhistorische
IN EN OM HAARLEM.
cm.
Een onderwerp, geheel van Natuur
historische)! aard, zijn de schooltui
nen. Een ieder weet reeds wat dat
zijn, waartoe ze moeten dienen en
m enigen onderwijzer heeft zich in de
zen reeds beijverd om te doen, wat
hij doem. Icon. Dat er velen zijn ge
weest, die h et doel wel eens een
weinig voorbijgestreefd hebben, dat
anderen van al hun pogen zoo wei
nig resultaten kregen, och, dat ligt
voor de hand. Zoo gaat liet gewoon
lijk. Er zal wel eens iemand moeten
opstaan; die de zaak ter hand neemt,
want waarlijk in die richting is er
nog een terrein, dat zoo braak ligt
als wat ter wereld, 't Is er mede, als
met een groote plek woeste grond,
waaraan nijvere kleine lui zoo jaar
in, jaar uit kleine stukjes ontwoeke
ren, in cultuur "brengen, en daarvan
de vruchten plukken totdat eindelijk
lnm draagkracht is bereikt, totdat ze
eindelijk genoeg hebben om te bear
beiden, genoeg om te bemesten enz.
Het grootste deel blijft braak liggen,
totdat het geheel door anderen wordt
aangepakt, die de zaak grondig aan
vatten, en binnen enkele jaren is de
zaak beslist, en al moet daarbij dn
de eerste jaren dan ook eenig geld,
spoedig begint men vruchten te oog
sten, de kleine winsten worden groo
ter, en een vruchtbaar geworden
plekje grond vermeerdert, den na-tio-
nalen rijkdom.
Zoo ook met de schooltuinen en
wat daarmede middellijk of onmid
dellijk in verhand staat. Over het nut
van dergelijke tuintjes is men het
al lang eens. Ze kunnen in goede han
den een belangrijke factor worden
voor., bet enderwijs. Over de bijzon
dere inrichtingen, over' de manier
waarop de zaak dient aangepakt te
wonden, is men het ilang niet eens,
en wel, naar ik geloof, om de een
voudige reden, dat nog lang niet ge
noeg is vastgesteld, welk doel men
zich daarbij voorstelt.
Men spreekt er veelal over, alsof
men reeds igebaat is, als aan de ver
schillende onderwij sinricb tingen
maar voldoende aanschouwingsma
teriaal kan worden verstrekt.
Aanschouwingsmateriaal, waarvoor
Natuurlijk voor het onderwijs in de
plantkunde. Maar dan dient men
toch in de eerste plaats eens te we
ten, wat er ,zoo al van de planten op
de verschillende scholen behandeld
dient te worden.
Dat de lagere scholen daarbij een
grooten rol zullen moeten spelen, ligt
voor de hand, om de eenvoudige-re
den, dat daar aanschouwing op den
Haarlemmer Halletjes
Een Zaterdagavondpraatje.
o--
Een jaar of wat geleden kon Haar
lem met eenig recht de stad der
quaesties worden gtenoemd. Toen
wou het toeval, dat er achter elkaar
drie of vier lastige zaken op de prop
pen kwamen, die de gemoederen aan
(men kan ook zeggen van) de kook
brachten, maar na den storm is een
windstilte ingetreden en maken we
hier volstrekt niet méér ruzie, dan in
andere gemeenten. Zelfs is het stil
ler dan ooit en wanneer niet deze
week een heele verzameling dikke
woorden waren geuit aan 't adres van
politie en justitie over de nog altijd
maar niet eindigende Hogerhuis-zaak,
dan zou men haast kunnen denken,
dat Haarlem ging hehooren tot de
'villes mortes (doode steden) van Ne
derland.
Daar komt me nu midden in die
kalmte een van onze grootste dag
bladen mef een bericht onder het op
schrift Weer een Haarlemsche
Quaestie. Je schrikt als je 't leest.
Wat zou er aan de hand wezen? Is
de Groote Kerk zonder vergunning
van B. en W. een' halven slag omge
draaid Hebben de bewoners van de
Bakenessergracht op een nacht stil
letjes die gracht gedempt? Niets van
dat al. Het heele geval loopt over
trottoirbanden. Bij een aanbesteding
van dit „gewichtig" artikel heeft niet
de laagste inschrijver A. de bestelling
gekregen, maar een andere inschrij
ver B. A. kwaad vraagt, aan den
Raad om in zijn rechten te worden
hersteld. Burgemeester en Wethou
ders, hierop adviseerende, verklaren
dat de directeur der openbare werken
het financieel belang der gemeente
verbonden heeft aan den eisch van
voorgrond treedt en in de tweede
plaats, omdat het aantal daarvan
verreweg dn de meerderheid is. Is
men nu op de andere inrichtingen
soms gebonden door een examen, dat
in 't zicht is, dan wordt de weg wa,t
meer afgebakend, maar bij de lagere
scholen zal in de meeste gevallen
het wel meer te doen zijn om de ont
wikkeling van de verstandelijke ver
mogens, dan om het aanbrengen van
tal va.n namen en begrippen. Leeren
waarnemen en vergelijken zal daar
wel steeds op den voorgrond staan;
maar dat waarnemen kan op zeei
verschillende manieren plaats grij
pen zeer verschillend materiaal kan
daarvoor als grondslag dienen. En
vreemd genoeg^ gaan vele voorgan
gers op 't gebied daarin op heel
vreemde manier voor. Tal van nieti
ge planten en plantjes, van wier
voortbestaan onze maatschappij niet
in de geringste mate afhankelijk is,
worden tot in de fijnste bijzonderhe
den nagekeken en bestudeerd. En nu
mag dit op zichzelf nuttig zijn veel
nuttiger kan die tijd besteed worden
door in de eerste plaats wat belang
rijker planten te nemen hoornen,
cultuurgewassen, enz. en in de twee
de plaats daarvan de voornaamste
bijzonderheden te bekijkener as af
wisseling genoeg. Hier 'weidt men
wat uit over den bladstand, daar is
het de vrucht die wat meer op den
voorgrond treedt, elders weer de za
den, enz. enz., doch alles te zamen
wordt stukje voor stukje het oog wat
algemeener ontwikkeld en in wat
meer practische richting. En dan toch
nog is er variatie genoeg mogelijk,
en dan toch nog ,al was nu het aan
tal te bespreken planten ook juist
bepaald, dan nog behoefde het onder
wijs niet naar een algemeen model
geschoeid te worden. Dezelfde zaak
kan door twee verschillende personen
op heel verschillende wijze worden
aangepakt, beide in 't geheel niet
strookende met onze zienswijze, dan
toch nog kunnen de resultaten wel
goed zijn, boven onze verwachting,
wanneer ieder op zijn beurt voor dat
gene, wat hij geeft maar alles ge
voelt.
Dus de schooltuinen zouden aan
schouwingsmateriaal kunnen geven,
hoe en op welke wijze de aanvragen
in te richten zijn, hoe en wanneer aan
die aanvragen kan worden voldaan
zou nader moeten worden geregeld,
en dat een toegeven aan elke aan
vrage maar zoo niet kan, zal ieder
inzien, als bijv. zulks zou moeten
dienen om maar eens een mooi bou
quet in school te hebben, of als 't
was een toegeven aan de zucht, om
ook eens wat te vragen. Dan toch
zou een terrein aanwezig moeten
zijn grooter dan men wellicht zou
denken; want al is de natuur ook
zoo dankbaar mogelijk, al geeft -ze
wat ze kan, spoedig zou er „neen"
moeten worden gezegd. Er zou van
tal van bloemheesters bijv. een heele
voorraad aanwezig moeten zijn wilde
men allen tevreden kunnen stellen.
Hoeveel spinazie, om maar eens iets
te noemen, zou er niet geteeld moe
ten worden, om aan alle aanvragen
t,e kunnen voldoen, als men n.l. eens
van plan was zijn leerlingen daar
van eens alles te laten zien, tot proe
ven toe. Men ziet dus al zoo wat,
waar ik heen wileen centrale
•schooltuin. Een tuin dus waaruit
men het allernoodigste aanschou
wingsmateriaal zou kunnen 'beko
men,
een tuin, die de verschillende
schooltuintjes van materiaal zou kun
nen voorzien, het eene jaar wat vïo-
len, dan weer primula's, slaplanten,
kooien, een enkel heestertje, stek-
materiaal enz. enz.
een tuin, waarin de leerlingen on
der leiding van den onderwijzer zou
den kunnen zien, hoe de planten ge
zaaid worden, hoe men gaat stekken,
hoe.. maar waartoe meer.
In 't kort dus een tuin, groot ge
noeg om eens een hoekje koren te
kunnen teelen, om den leerlingen
eens te laten zien, hoe men onze
groenten kweekt enz., maar er is
veel te veel aan verhonden, om dat
alles in zoo'n kort bestek nauwkeurig
te bespreken, "t is me dan ook maar
te doen geweest om er cle aandacht
eens op te vestigen. Mocht er een
maal eens nader werk van worden
gemaakt, dan Is het te hopen, dat
voor men tot uitvoering overgaat de
wenschen van het onderwijs zelve
ook eens gehooid worden.
J. STURING.
VRAGENBUS.
Den lieer v. C te H. Het
verschijnsel waarover U me schrijft,
doet zich meer voor, n.l. dat aan één
tulp meer bloemen komen. Dit kan
op twee manieren. Ten eerste Kun
nen er meerdere bloemstengels uit
den bol te voorschijn komen (sterke
krachtige hollen, eigenlijk meerdere
te zamen), en ten tweede kan de
bloemstengel zich vertakken, zooals
dat met uw „ducje" het geval is.
Aan mej. Ch. te H. Zeker wil
ik gaarne aan Uw verzoek voldoen
het is altijd prettig te vernemen, dat
je werk op prijs gesteld en tot vra
gen enz. aanleiding geeft. Uw droog
bloeier, zeker de „wonderbol", of lie
ver met eigen naam Arum cornu-
tum, was de oorzaak van den rede
twist .Vergun me een klein pasje ter
zijde. Als we eens een wagen vol
•as laten drogen, dan ontwijkt er
heel wat water, en als het eenmaal
hooi geworden is, is er nog wel wat
in, maar de grootste hoeveelheid is
er uit. Dat hooi laten we kennis ma
ken met een vlammetje, n.l. we ver
branden het doch zoo, dat we alle
asch nauwkeurig bewaren, dan zien
we, dat het gras bevatte
1. water, 2. brandbare stoffen en
3. asch (onbrandbare stoffen). Dit Is
steeds met alle planten het geval,
zoodat we hebben na te gaan, waar
de planten 1, 2 en 3 vandaan halen.
Het water wordt door de wortels uit
den bodem opgenomen en is voor
allerlei doeleinden in 't planten-
lichaam noodig. Een daarvan is het
vervoer van de plantenvoedingsstof-
fen en zooals ons uit de verbranding
blijkt zijn deze van tweeërlei aard
brandbare en onbrandbare. De on
brandbare, zooals kalk, kali. enz. moe
ten mede uit den bodem worden op
genomen, dit is de mest. De brand
bare suiker, zetmeel, olie enz. wor
den niet uit den bodem opgenomen,
maar worden in het plantenlichaam
bereid en wel in hoofdzaak uit het
water van den bodem en het. kool
zuurgas, dat in de lucht- aanwezig
is, met meerdere of mindere hulp van
de uit den bodem opgenomen mest.
Daarbij speelt het zonnelicht een
zeer voorname scheikundige rol, dat
brengt n.l. de ontleding van dat kool
zuurgas tot stand en de verbinding
van een deel daarvan met bet water
tot zetmeel. Dit zetmeel, enz. is voor
de planten het reservevoedsei, waar
uit ze putten kunnen in moeilijke
omstandigheden. Alle overblijvende
deelen bollen knollen, wortelstok
ken, zaden enz. bevatten naast water
en een weinig aschbestanddeelen
steeds heel wat van dat reservevoed
sei, zoo ook met uw knol. die zonder
water, zonder aarde kan bloeien.
Hadt U nu den omtrek van uw knol
en tevens 't gewicht bepaald (indien
de bloemstengel nog niet. veris in
geschoten*, kan zulks nog), dan
zoudt U zien. dat na den bloei de
omtrek en het gewicht (met de bloem
er bij) enorm verminderd zijn. En
toch is de voedselvoorraad dan nog
niet op, want naast den bloemsten
gel aan den voet vertoont zich op
nieuw een knop, 't. is een gewone
biadknop. A'ls die zich verder gaal
ontwikkelen, wordt, het tijd, dat de
knol weer in den grond komt, wil
men ten minste niet, dat de plant
zichzelve geheel uitput. In den grond
ontwikkelen zich dan spoedig wortels
die" onder opname van water en zou
ten (mest.) dat blad tot volledige ont
wikkeling brengen, natuurlijk heeft
dat ook nog weer aan den knol wat
reservevoedsei, zetmeel enz. gekost.
Nauwelijks echter heeft, het groene
blad zich ontwikkeld of de zaak ver-
deugdelijk werk. A., nog kwader,
komt nu op tegen deze opmerking,
wat begrijpelijk is. Het geval wordt
nog ingewikkelder door technische
fijnheden. Weet u wat staande groe
ven in trottoirbanden zijn? Niet?
Wat liggende groeven zijn dar.'? Ook
niet Nu, ik evenmin. Moeten we ons
daarvoor dan warm maken, als voor
een Haarlemsche quaestie Ik denk
er niet aa.n. Evengoed kunnen onze
buren in Heemstede zich het harnas
gaan aanschieten over het droevig
lot van hun mede-ingezetene, nog
wiel *een Raadslid, die een proces over
naar hij meende tevee'l betaald gas-
geld. voor den kantonrechter met
vlag en wimpel heeftverloren.
De zaak liep over een bedrag van...
neen, ik durf liet niet zeggen. Laat
ik eerst wat moed verzamelen. Over
bet algemeen kan ik me begrijpen,
dat iemand, die het om financieele
redenen niet behoeft te laten, wel
eens graag procedeert met. een ge
meentebestuur. Je kunt overtuigd
•zijn van de noodzakelijkheid van ge
zag en toch af en toe eens kriebelig
.worden als het op je zelf wordt toe
gepast. Het Iieem steedse he Raadslid
nu i s geen revolutionair, ik meen
zelfs te weten, dat hij anti-revolutio
nair wenscht te heeten. Geen tegen
stander des gezags alzoo. En. toch
ging hij aan 'I, procedeeren tegen ons
gemeentebestuur om een som van
geen vijftienduizend, geen vijftien
honderd, enfin het moet er dan maar
uit, om een som van vijftien guldens
Het spreekwoord zegt
Wie recht om een koe.
Die geeft er een toe.
Hoeveel maal vijftien gulden hier
toegegeven zullen moeten worden,
zullen alleen de procesvoerder en
zijn advocaat vernemen.
Maar, zal men zeggen,, het ging
niet om de knikkers, maar om 't
-
recht van t. spel. Dat is ook van toe
passing op een zeventienjarig meisje,
bijna onderwijzeres, die wegens de
Kinderwetten zal moeten lerecht-
staan, omdat zij in den Hout een
bloem heeft'geplukt. Geen hals-mis
daad. De misdadigster behoeft geen
slapelooze nachten te hebben over de
straf, die haar wacht. Met een beris
ping zal 't wel afloopen. En een in
zender in dit blad heeft al bij voor
baat de verdediging van het meisje
op zich genomen, door de opmerking,
dat in het zomerhalfjaar les in plant
kunde moet worden gegeven en dat
1 de gemeente niet eens een behoorlij
ken schooltuin beschikbaar stelt., zoo-
j dat het den inzender verwondert, dat
dergelijke overtredingen al niet veel
vaker zijn gebeurd.
Is dus voor de scholen het zomer
halfjaar al begonnen? Zoo ja, dan
prijs ik het optimisme bij ons lager
onderwijs. Maar zonder gekheid is
die redeneering van den galanten in
zender niet een klein beetje falie-
'kant? Mag een onderwijzeres of een
aanstaande onderwijzeres de dingen,
die zij ter uitvoering van het leer
plan noodig heeft, en op geen andere
manier krijgen kan, gaan kapen?
Als dat regel wordt, voorzie ik de
ijselijkste dingen. Stel dat een onder
wijzer het hoog noodig vindt, zijn
leerlingen eens een volledig denk
beeld te geven van een olifant. Hij
heeft zoo'n beest, nietde gemeente
zorgt niet eens, dat er een olifant
voorhanden is ten dienste va.n 't aan-
j schouwelijk onderwijs. Onze onder-
wijzer, niet voor een kleintje ver-
vaard, weet raad. Hij tramt naar
Amsterdam, schaakt den' olifant uit
Artis en komt den volgenden dag
triomfantelijk het beest in de klasse
I demonstreeren
Voor olifanten hebben we een plaat,
zal de onderwijzer zeggen. Ei, en
voor bloemen heb je platen in soor-
tenen heele boeken vol beschrijvin-
gen. Laat ons de zaken beschouwen
zooals ze zijn en van het meisje,, dat 1
de bloem plukte verklaren, dat we er
haar niet om zullen haten, maar dat j
toch desniettemin het plukken van 1
bloemen in openbare parken een bal-
dadigheid is, waarvoor ontwikkelde
jonge menschen te hoog behooren te
staan.
Ik sprak daar van berisping. Den
vierden April aanstaande zal de kan-
j tonrechter eenige overtreders volgens
de Kinderwetten berispen. Wat ze
gedaan hebben De een heeft met
geschoeide voeten tegen de deur van
een pakhuis getrapt. De bijvoeging
„geschoeid" is veelbeteekenend, ze
wijl blijkbaar zeggen, dat 't feit, ware
het. met ongeschoeide voeten bedre-1
ven, de straf wel meegebracht zou
i hebben. Ga maar eens voor een pak-
huis staan, en schop daartegen met je
uioote voetMaar dan asjeblief tegen
!je eigen pakhuis, anders kom je ook
voor den rechter
De tweede zondaar heeft met kas-
tanjes naar de electrisc.be tram ge
gooid,., een nare liefhebberij, die zeker
straf vordert en de vierde heeft met.
steenen gesmeten naar een in het
bericht niet genoemd doel, maar dat
er zeker niet speciaal voor bestemd
zal zijn geweestbovendien heeft hij
een winkeldeur opengegooid, hetgeen
ook niet te pas komt in het gure
winterweer.
Zij zullen nu berispt worden over
deze feiten, in tegenwoordigheid van
I hunne ouders. Best, Dat werk is aan
Mr. Van der Mersch wel toever-
trouwd. Maar waar ik verbaasd over
sta is dit, dat terwijl de zaak op 12
Maart is berecht, de berisping pas
op 4 April volgen zal. We waren het l
er allen, dacht ik, zoo treffend over
eens, dat een kind onmiddellijk de
andert. Korreltje voor korreltje wordt
onder invloed van 't zonlicht uit wa
ter en 't koolzuur der lucht het zet
meel gevormd in de groene deelen,
en weer vervoerd naar de bewaar
plaatsen, hier de knol. Steeds groo
ter en grooter wordt die, zelfs is er
genoeg om hier en daar kleinere
knollen te doen ontstaan, die welis
waar niet genoeg krijgen om te kun
nen bloeien, maar nog maar een
jaartje geduld en ze zijn ook zoo ver.
Zooals U dus ziet, hadden beide par
tijen gedeeltelijk gelijk1 en 3 ko
men uit den grond, 2 daarentegen
voor 't. grootste deel uit de lucht,
doch alles te zamen genomen gaat
steeds hand aan hand.
Den héér L. te Z. Zeker ken
ik dat vreemde diertje, het is de
veenmol. Of het schadelijk is,
vraagt .ge. Nu, dat zou ik denken,
vraag het maar eens aan de kwee
kers. Die doen,; wat in hun vermogen
is, om ze te vernietigen, gewoonlijk
door ze weg te vangen. Wil men dit
met succes doen, dan dient men de
leefwijze van dit dier eerst wat nader
te bestudeeren. Misschien kom ik er
de volgende week wel op terug.
J. STURING.
De wraak van den Doode
Door GEORG LUNEBURG.
In een eenzame kroeg aan den
weg, welke van Coolgardi.o naar-
{Manziek in de West-A ustraliseh e
i goudvelden leidt, ging liet op den
middag van een heeten Februari-
dag zeer levendig toe. Tiet was in
den tijd. dat de spoorweg nog niet
was gelegd en de postkoets van Cobb
Co. no,g lief. verkeer tusschen de
beide plaatsen onderhield.
Bij de bar stond een groep per-
suilen die wol ©enigszins vreemd
j bij elkaar afstaken. Mannen in on-
berispelijke 'kleeding. zjj het dan
i ook erg. bestoven door de reis en
I goudzoekers in het meest primitieve
diggerscostuum. jong en oud, aan-
zienlijk en gering, maar allien naar
het scheen ij vorig hun best doende,
orn bet stof in hun kelen met de
whisky van den kastelein naar be-
neden te spoelen.
j Voor de deur stond in den zonne
gloed de mailcoach, ale postwagen.
De vijf paarden lieten de koppen
hangen en maakten van het korte
I o ogenblik va.n a-ust gebruik om wat
te slapen, voor zoover tenminste de
vliegen, wélke bij duizenden om hen
i li een vlogen, hun dat niet verhinder-
den. Hun bestuurder stond eveneens
bij de bar.
Welnu. gentlemen, riep hij
thans, als ge 't goedvindt, gaan wc
weer verder. Instappen als 't u be
lieft.
Maar daartegen protesteerde een
der goudzoekers op luiden toon
Och wat, Jim, je komt altijd
nog- vroeg genoeg in Mienzres. Hoort
straf moet gevoelen voor 't gepleegde
kwaad. En nu ligt er hier tusschen
verhoor en straf weer een tijdsruimte
van drie weken. Meer dan lang ge
noeg, om het kind de heele overtre
ding te doen vergeten,
Eén ding vind ik daarbij gelukkig
en wel, dat de ouders bij de berisping-
present zullen kunnen zijn. Als ik
een beetje kijk op ouders hel>} dan
zullen zij zich deze berispingmin
stens evenveel aantrekken als hun
baldadig kroost, waarvan het gevolg
wel eens kan wezen, dat de zondaars
wanneer ze thuis komen, nog eens
een flink pak op de broek toe krijgen
van vader, wat ik (onder ons gezegd
en gebleven, want dat mag je in on
zen overzachten tijd niet zeggen) een
heel nuttige zaak vind.
Een moeilijk ding is de opvoeding-.
Er moet ook een beetje fortuin bij,
ik bedoel niet vermogen, maar geluk.
Soms draaien kinderen, waai- alle
zorg aan besteed is, door 'een samen
loop van omstandigheden toch nog
den verkeerden kant uit. Van sommi
ge misdrijven kun je niet anders zeg
gen, dan dat ze gepleegd zijn uit on
benulligheid. Bij een ingezetene
wordt een bankje van zestig gulden
vermist hij verdenkt de dienstbode,
die voor plezier de stad uit is en
jawelze valt door de mand. Meer
dan de helft is nog over. Maar stel u
nu voor. dat het meisje een spaar
bankboekje bezit, waar ze niet aan
geraakt heeft, Is het niet. om mede
lijden te krijgen? En toch heeft ze,
om de zestig gulden te pakken te krij
gen, een kast en een trommel moeten
openbreken
Raadselachtig zijn vele verschijnse
len in 't menschelijk leven. Zoo heeft
men gevraagd, hoe 't toch komen
kan, dat het dammen, een spél dat
langen tijd zoo weinig in tel geweest
is, nu weer opkomt en meer en meer
eens jongens, ik geef nog een rondje!
Gij allen zult up het welzijn van
Bob Turner drinken. Moge u liet ge
luk ter zijde staan, zooals het dat
liem deed. Joe. schenk al deze heeren
nog eens in
Bob Turner haalde uit zijn zak
een dik pak bankpapier en nam er
een biljet van vijf pond af. Hij sloeg
op de toonbank, dat de glazen rin
kelden. Daarna stak hij de bankno
ten weer in den zak.
Joe Banks, de kastellen, wachtte
niet lang of Jim de koetsier, de rei
zigers en de andere gasten goed zon
den vinden de uitnoodiging aan te
nemen. Dat sprak immers van zelf
en bovendien moest van deze gelegen
heid van oponthoud gebruik Worden
gemaakt, om zooveel mogelijk van
zijn slechten whisky aan den man
te brengen en zooveel mogelijk goe
de shilling-s daarvoor in het laatje te
strijken.
Jim stelde voor, dat men op Bob s
gezondheid zou drinken, en luide
dreunden de lioera's door de kleine
kroeg. Toen riep Jim
Maar nu - alle man aanboord
als 't u belieft
De meeste personen uit de kroeg
gingen met hom inee naar buiten
en van alle kanten klauterde men in
en op de mailcoach.
Maar Bob Turner vond hei vol
strekt niet goed. dat er aan de mooie
drinkpartij zoo spoedig een einde zou
komen. Hij snelde de anderen ach
terna en beproefde nu eeus den een
dan den ander bij de beeuen van.
zijn i ion ge zitplaats weer naar bene
den te trekken. Toen hem dat niet
wilde gelukken, greep hij de teu
gels die Jim juist had opgenomen, en
schreeuwde met een stentorstem
- Gentlemen, dat is niet moo»,
dat ge zoo aan den haal gaat. Hier
is het ellendige overschot van de vijf
pond en. de drommel zal me halen,
•'als dat ook niet. verteerd wordt. Jim,
jij oude krokodil, kom je eens dade-
i lijk naar beneden en drink nég eens
i mee
I Den volgenden keer. zei Jim en
legde de zweep op de paarden na-
j da! hij Bon een zoo hcvigcn stool
I had. gegeven, dat deze vau het vcor-
rad, waarop hij stond naar bens-
i den viel en zoo lang als hij was in
bet zand rolde.
i In vollen galop rolde de wagen
weg. Een der passagiers riep
- Een hoera voor Bob Turner I
i En terwijl drie krachtige lioera's
uit een groote stofwolk o.pstegen.
j stond hij. wien ze golden, met- een
krachtigen vloek weer van den grond
op.
i Kom Bob, ik drink er nog een
met je. klonk daar naast hein een
stem. welke toebehoorde aan een
man, die naar het uiterlijk te oor-
deelen, eveneens een lid van den
honorabelen stand der goudzoekers
scheen te zijn.
Bob keek hem een oogenblikje aan
mot oogen. die niet meer volkomen
duidelijk schenen te zien. En vervol-
gens zei hij. terwijl hij hoen en weer
wiegelde
Sam Kearney, je bent welis
waar slechts een gewone digger zoo
als ik, maar voor een digger ben jo
een buitengewoon geslepen schelm.
wordt beoefend.
Ik begrijp niet, dat iemand
zich daarover verwondert, Is niet ons
heele bestaan in dit lage polderland
een dam-spel Waar zouden we blij
ven bij stormen, zooals we er pas
een gehad hebben, wanneer we niet
veilig zaten achter dijken en dam
men Alles om ons heen spreekt van
dammenZaandam, Nieuwendam.
Amsterdam, Edam, Monnikendam,
wij bestaan bij de gratie van de we
tenschap der dammen. En mocht
soms iemand beweren, dat dat dit er
niets mee te maken heeft, omdat liet
woord damspel afkomstig is van jeu
des dames, damesspel, daar liet
voornamelijk bij 't schoone geslacht
in trek was, dan neem ik toch geen
woord van wat ik gezegd heb, terug.
1 Met belangstelling heb ik gelezen
dat. de bloembollenkweekers gedre
ven door het overvragen van de mest-
schippers, coöperatief koemest willen
aanschaffen. Ik heb daarover de mee
ning gevraagd van een bekenden
kvveeker, die ook aan sociale vraag
stukken doet. Hij juichte het denk
beeld toe, de tijd was er, meende hij,
juist rijp voor.
„Ten opzichte van de kweekers
vroeg ik.
,tNeen". zei hij, „wegens het vee.
Vergeet niet, dat de koeien meer en
meer gewend raken aan het. coöpe
ratief leveren van de melk in land
bouwstreken vind je coöperatieve fa
brieken bij hoopen. Welnu, waarom
zouden ze dan ook niet overgaan tot
coöperatieve levering van de mest
Welk een voordeel, zoo dacht ik,
ligt er toch in het hebben van een
breeden blik op de dingen van den
dag
FIDELIO.
