NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
23e Jaargang. No. 7013 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. dinsdag 8 mei 1906 A.
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AD VERTENTIËN:
per Dp,E maanden: lyjllL Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem l.zü Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bii Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) ]:~9 Advertentiën van Vrraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing
Franco per post door Nederlandl.to W U y,T 3 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Afzonderlijke nummers0.02H Bfr^> rev&Uigfffi jr a a- r a u A
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37H Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 5o.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3tbis Faubourg Montmartre.
EERSTE BLAD.
AGENDA
-2 u.
Dinsdag 8 Mei.
Groote Kerk Orgelbespeling, 1
Paarden- en ledermarkt.
Soc. VereenigingBond van Nederl.
Gemeente-WerkliedenOpenbare
vergadering, 8i uur.
ZandvoortGemeenteraadsverkiezing.
OM ONS HEEN
ccxcix.
MET DE AUTO UIT.
Na voorzichtig door de Anthonie-
straat te zijn gereden, de smalle
6traat die gebouwd schijnt te wezen
om precies de groote wagens van de
E S. M. te kunnen bevatten, draai
den we de Lange Heerenvest op. We
dat wil zeggen de auto van den
heer P. van Rhijn met haar eigenaar
ais bestuurder, de ondergeteekende
naast hem op de voorbank en een
drietal medereizigers achterin. We
zouden naar Utrecht gaan. En de zon
scheen zoo voluit, zoo recht hartelijk
op ons neer, dat een aangenaam
tochtje, in 't vooruitzicht scheen te
wezen.
Als je portemonnaie er niet aan
dienken kan om ook maar de billijks to
auto zélf aan te schaffen en je toeval
lig weinig vrienden of kennissen hebt.
die in andere omstandigheden verltee-
ren, dan is vanzelf een tochtje met
een auto een zeldzaam genoegen. En
watje niet dikwijls doet, is je vreemd.
,,'t Lijkt me toch angstig", had ik dik
wijls hooren zeggen. Maar toch, ang
stig is het voor niet al te bangelijk
uitgevallen menschen niet. De eerste
gewaarwording, wanneer de bestuur
der den motor inschakelt, en daarna
van de laagste op de tweede en, voor
zichtig op de hoogste versnelling
brengt, is deze dat er onder je een
beest aan 't werk wordt gezet, dat on
willig tandenknarsend aan den ar
beid gaat, om wanneer het eenmaal
bemerkt, dat het gehoorzamen moet,
zich te onderwerpen en in snelle, ge
lijkmatige vaart over den weg te
schuiven. Nu is het ook geheel en al
tot zijn plicht gebracht en luistert on
middellijk naar iedere beweging van
den bestuurder. In den nauwen door
gang bij de Amsteidamsche Poort is
een kleine opstopping. Fluks drukt de
rechter voet van den bestuurder op
een veer, waardoor de gastoevoer
naar den motor ophoudtonmiddel
lijk vermindert onze vaart, de hand
rem wordt overgehaald, we staan.
Een oogenblik later is de weg vrij,
de rem wordt weer teruggebracht mi
langzaam draait onze wagen den
hoek om, de poort door en de Ara-
sterdamsche vaart op.
Rustig op zijn veêren wiegend snelt
hij den weg naar Amsterdam op, met
een vaart van ruim dertig kilometers
in 't uur. De electrische tram, die te
gelijk met ons de Langebrug over
reed, is nog achter ons. Frisch blaast
de stijve oostewind ons in 't gezicht
en doet het mij niet betreuren, dat ik.
in weerwil van de Meizon, maar een
warme overjas heb aangetrokken.
Tal van fietsrijders laten zich voor
't windje naar Haarlem drijven. An
deren, naar Amsterdam, tampen te
gen de stijve bries. En 't valt me op,
dat zij het doffe gebrom van den
grooten auto-hoorn niet schijnen te
hooren. wel het felle tenorgeluid van
de koperen trompet, waarvan liet be
spelen gracelijk aan mij is overgela
ten.
Voorzichtig schieten we de niet on
gevaarlijke bochten bij de helling te
Halfweg; door en verlaten bij Sloten
den buitengewoon slechten straatweg
om over Osdorp naar Amsterdam te
rijden. De twee cylinders werken re
gelmatig door. 't Is of de wagen glijdt
langs de aardige landwegen, totdat
we, den neus dichtknijpende voor de
stads-grachtenstank, bij den Over
toom de hoofdstad binnenkomen. Hier
komen met een koel hoofd, een scherp
oog en een vaste hand van pas. Broe
derlijk mengen zich des heeren Van
Rhijns ba.sgeluid en mijn tenorgeschet
ter tot een dubbele waarschuwing,
waarvoor ieder zwichten wil, uitge
zonderd de pooieraar. die pas uit de
herberg gekomen, het gevaar niet
riet en met onzekere beenen in onze
richting slingert, maar nog bijtijds
ontweken wordt. Vooruit maar weer.
Naast onze Haarlemsche tram snor
ren we de Gedempte Rozengracht
langs, achter 't Paleis om
HaltDe weg is versperd. Een agent
van politie wenkt, dat we de Paleis-
straat niet door mogen. Even gewend
en met een vaartje gaat het de N.Z.
Voorburgwal op, langs het Spui naar
't Rokin, dan den Amstel langs en zoo
weer de stad uit naar Abkou. Maar
juist wanneer we dat landelijke
plaatsje naderen, houdt de bestuur
der. die al eens even zijdelings naar
zijn wagen heeft gegluurd, plotseling
stil. Zijn geoefend oor heeft een
vreemd geluid opgevangen, een onge
wone slingering waargenomen. Hij
heeft terecht onraad vermoed, want de
linker achterband is leeg. Nijdig laat
de pink-lange nagel uit een paarden
hoef zijn ijzeren kop zien.
Geen noodTerwijl wij uitstappen
u aan den slootkant philosopheeren
over liet heldere water, de bloempjes
in 't gras en 't echt Höllandsche ver
gezicht, haalt de heer Van Rhijn uit
een van de talrijke bergplaatsen vaD
den wagen een nieuwe binnenband en
de noodige ingrediënten om die er om
te leggen. In plechtig stilzwijgen
staart een schaar van buitenbewo
ners, jong en oud, dit gebeuren aan.
Onze bestuurder is zichtbaar verma
gerd, niet zoozeer uit droefheid over
't ongeval, het eenige dat een auto
mobilist niet voorkomen kan, maar
omdat liij niet minder dan drie jas
sen heeft uitgetrokken de gele wa
terproof, een demisadson daaronder
en zijn colbert, zoodat hij in hemds
mouwen aan den arbeid staat. Hoon
lachend rijden fietsers ons voorbij.
,,We zullen zeggen dat je komt!"
schreeuwt er een. Maar binnen het
halfuur is alles weer in orde, de on
vermoeide motor snort opnieuw en
door Breukelen snellen we. Slange-
vecht voorbij, waar de heer Dudok de
Wit. voor 't raam, ons in 't voorbij
gaan begroet. Dan komen we op de
rechte wegeinden en toont de wagen
zijn geheele kunnen. Als een reuzen
vogel scheert hij over den weg, totdat
in de verte een molen oprijst, die al
grooter en grooter wordt, naar mate
we dichter naderen.
Dat is Utrecht. En nu rijden we
door de met zon overgoten straten,
vol wandelaars en rijtuigen, de Ma
liebaan in, getooid met haar
prachtig jong groen, tot het. tijd wordt
om terug te keereu, willen we vóór
het eten thuis'zijn. Met een behendi
ge beweging van 't stuurwiel draait
de heer van Rhijn den- wagen den
nauwen weg naar Hilversum in.
Langs Eemnes, Laren, Soestdijk gaan
we op Bussum aan, een prachtige
stille streek, vol van de heerlijkste
gezichten op boseh en veld, nu en
dan door een prikkelenden geur van
dennen. Wie is 't toch geweest, die
zei dat men in een auto niets van de
omgeving ziet 't Is waar, je ziet het
natuurschoon niet in details, 20oals
een wandelaar, maar je ziet het wel
degelijk, en méér dan de wandelaar,
want straks als we Bussum door zijn
en Naarden met zijn smalle doorgan
gen achter ons gelaten hebben, ver
schijnt weer een nieuwtafreel, de
echt Noord höllandsche weg naar Am
sterdam.
Hier gaat het weer met volle snel
heid langs de eindelooze rij van fiet
sers. die op Amsterdam afstevent.
Onze bestuurder is een liefhebber van
de hoogste versnelling, die dan ook
aangezien zij de directe overbren
ging is, voor de machinerie de meest
gewenschte moet heeten. Maar tevens
een hoogst voorzichtig chauffeur.
Nauw ziet zijn oog in de verte ook
maar de kleinste mogelijkheid van
gevaar, of zijn hand grijpt naar den
hoorn en zijn voet drukt den gastoe
voer af. Waarlijk, bangelijke men
schen kunnen zich niet beter van hun
angst genezen, dan door naast den
chauffeur te gaan zitten. Nauwelijks
hebben zij een halfuur naast hem ge
zeten, of zij zullen weten, dat zelfs
vóórdat hun oog onraad speurdo,
zijn hand gewaarschuwd en zijn voet
den gang verminderd heeft, ja dat hij
als 't noodig mocht zijn, in een oog
wenk den motor heeft uitgeschakeld,
en met hand- en voetrem, midden in
een veertig kilometers snelheid, bin
nen hoogstens drie meter den wagen
tot stilstand heeft gebracht. Dat kan
men zelfs met een voortsukkelende
huurkoets niet.
Nu vallen we aan den kant van
Watergraafsmeer de Zondagmiddag-
drukte van het wandelend Amsterdam
binnen en doorkruisen .al laveerende.
de drukke stad. Thans geldt ook liet
bekende verbod op schepen Spreek
niet tot den man aan het stuur". Hier
heeft hij al zijn aandacht noodig, nu
om achter een voortloomende huur
koets weg te schieten, daar om een
soezende vrouw niet te overrijden,
die ons, uit dank voor de waakzaam
heid, een vloed van scheldwoorden
achterna kogelt, ginds om een kind
dat naar het gierendste trompetge
schal niet luistert, te ontrijden. Ein
de! ijk zijn we uit de drukte en snel
len langs den rechten Amsterdam-
schen weg op huis aan.
De wind, sedert den morgen ge
keerd, suist ons weer in het gezicht
en perst ons af en toe een traan uit
de oogen. 't Is nog voor halfzes als
we voor ons huis uitstappen, met een
woord van vriendelijken dank aan
den gastheer.
Bestoven Neen. In de auto krijgt
men geen stof, behalve van een krui
sende auto. Wel hebben we stof ge
maakt. Helaas, op den weg van
Utrecht naar Bussum heb ik, omkij
kende, een en andermaal de wielrij
ders die we pas voorbijgesneld wa
ren, slechts in vagen omtrek dooreen
wolk van stof heen, kunnen zien.
Mogen de slachtoffers het ons kunnen
vergeven.
Met flinken honger en een gevoel
alsof we straks als rozen zullen sla
pen, zijn we aan tafel gegaan, nog
frisch van buitenlucht en met het
besef, dat we een geheel nieuwe ge
waarwording hebben doorgemaakt,
bijna alsof we ons van de aarde had
den losgemaakt en in werkelijkheid
gevlogen hadden. Geen wonder, dat
de heer Van Rhijn succes heeft
met zijn onderneming tot het verhu
ren van auto's per uur en per dag.
Dat is bereikbaar voor velen, die
zelf geen auto kunnen of willen aan
schaffen. En met een uiterst betrouw
baren bestuurder, zooals ik er een
naast mij had. is het een groot genot.
J. C. P.
Firma A. Smits, Kruisweg hoek
Parklaan.
Buitenlandsch Overzicht
HET AFTREDEN VAN GRAAF
WITTE EN DOERNOVO.
De Tsaar heeft aan graaf Witte
den volgenden brief gericht
„Uwe door bovenmatige inspan
ningen verzwakte gezondheid gaf u
aanleiding, om ontheffing van den
post van voorzitter van den minister
raad te vragen. Toen ik u tot dezen
gewicht'gen post beriep, opdat u
mijne plannen voor de samenwer
king ivan mijne onderdanen aam de
werkzaamheden der wetgeving zoudt
uitvoeren was ik overtuigd dat
uwe beproefde staatsmansdeugden
de verwezenlijking van de nieuwe
verkozen instellingen gemakkelijker
zouden maken. Dank zij uwe vol
harding en uwe uitnemende be
kwaamheid, zijn die instellingen nu
gevestigd en zijn zij de opening na
bij. 'n weerwil van de belemmerin
gen van revolutionaire zijde, tegen
welke gij de geestkracht en vastbe
radenheid die_u eigen zijn, getoond
hebt Tegelijkertijd bent u. door
uwe ervaring in financieele vraag
stukken werkzaam geweest aan de
opening van hulpbronnen voor den
staat, door het slagen van de nieu
we leening te verzekeren. Terwijl ik
u het gevraagde ontslag verleen voel
ik de hartelijke behoefte, u mijne
oprechte erkentelijkheid voor uwe
talrijke verdiensten te betuigen,
verblijf ik uw u onveranderlijk wel
gezinde en oprecht dankbare Niko-
ïaas."
Ook de aftredende minister van
binnenlamdsche zaken heeft een be
dankbrief van den Tsaar gekregen.
De krachtige en offervaardige werk
zaamheid van Doerno,wo heeft, zegt
de Keizer, bij de bedaring van do ge
moederen meegewerkt en de uitvoe
ring van de verkiezingen voor de
Doema e.n den Rijksraad verzekerd.
Na de uitvoering van de hem door
de jongste gebeurtenissen opgelegde
taak heeft Doernowo om ontheffing
van zijn post gevraagd, welke de
Keizer hem ook met -oprechte dank
baarheid voor zijnen vruohtdragen-
den vaderlandslievenden arbeid met
benoeming tot staatssecretaris,
handhaving als lid van den Rijks
raad en verleening van de waardig
heid van senator, verleent. De brief
eindigt met de woorden Ik blijf
onveranderlijk welgezind.
zal waarschijnlijk niet in het Tauri-
sche paleis, 'hejt parlementsgebouw,
maar in het Winterpaleis plaats
hebben.
Voor de pers worden 34 of 36
plaatsen gereserveerd, waarvan ten
minste 12 voor vertegenwoordigers
van de buitenlandsche pers. De Rus
sische pers klaagt sterk over achter
uitzetting in 't bijzonder de Mosko-u-
sohe, die maar drie plaatsen krijgt.
HET ENGELSCH TURKSCHE
GESCHIL.
Engeland heeft de Porte een ulti
matum gesteld. Het -verwacht, zoo
als in de aan de Turksche reg. over
handigde nota wordt medegedeeld,
dat Turkije binnen tien dagen de ten
onrechte bezette posten op het schier
eiland Sinaï zal doen ontruimen.
Uit Londen wordt in verband
hiermede gemeld
In diplomatieke kringen is men
overtuigd, dat de tegenstand der
Porte zeer spoedig zal gebroken zijn
In den Turksdhen ministerraad
drongen de ministers er krachtig op
aan bij den Sultan, om zijn tegen
stand vol te houden. Maar de ge
beurtenissen der laatste dagen heb
ben den heerschei- verontrust.
Duitschland heeft te kennen gege
ven. dat Turkije op geen hulp kan
rekenen en aangeraden het grensin
cident te beëindigen. En daarom helt
de Sultan er toe over, de troepen te
rug te trekken en de grensquaestie
aan arbitrage te onderwerpen.
Uit Kaïro woTdt gemeld, dat die
toestand in Tabah aldus is: Een Turk
sche troepeuaf deeling is gelegerd
11/2 kilometer westelijk van de
grens, en heeft elf Egyptische grens
palen weg genomen en door Turk
sche grenspalen vervangen. Aan de
Turksche grens zijn nog meer troe
pen gelegerdhun houding is drei
gend. De commandant deelde aan de
Bedouinen in de omstreken van El
Arish mede. dat zij zich op ernstige
gebeurtenissen moesten voorberei
den.
De „Standard" laat zich als volgt
uit
De rechtvaardigheid van onzen
eisch is zoo duidelijk, dat in ons ge
schil met Turkije wij het voorrecht
hebben den steun te genieten van
Frankrijk en Rusland. Wij gelooven
dus niet, dat de Engelsohe regeering
de uiterste middelen te baat zal moe
ten nemen om bij den Sultan de
overtuiging te vestigen, dat Europa
het niet ons eens is.
En de Daily Chronicle"
Wij hopen, dat het zal gelukken
spoedig tot een bevredigende oplos
sing te komen. Maar tevens meenen
we er op te moeten wijzen, dat de
Sultan veel gevoeliger is voor da
den dan voor woorden en dat hij
dikwijls eerst toegeeft, wanneer de
op hem uitgeoefende druk zeer dui
delijk voelbaar is.
DE STAKINGEN IN FRANKRIJK.
De havenarbeiders te Duinkerken
hebben met 3000 van de 3500 stem
men besloten den arbeid te hervat
ten. De bakkerspatroons te Marseil
le hebben toegegeven aan de eischeai
der werklieden. Zij geven een ver
hoogd loon van 25 centiemen per
dag. De uitslag werd met vreugde
begroet en gevolgd door eene mani
festatie. die zonder ongeregeldheden
afliep.
De ..Matin" ontving uit Brest het
bericht, dat verechOTende patroons
aldaar dreigbrieven van de revolu-
tioimairen hebben ontvangen en de
regeering daarom heeft Besloten han
delend op te treden. Met een talrijke
politiemacht werd de arbeidsbeurs
omsingeld, daarop begaven zich een
paar commissarissen in het gebouw,
waar zij het bestuur en eenige ande
re oproerkraaiers gevangen namen
Er had een huiszoeking in de ar
beidsbeurs plaats, waarbij, naar het
schijnt zeer interessante ontdekkin
gen zijn gedaan.
De muren in de verschillende zalen
waren beschreven met allerlei op
schriften als..Dood aan de politie"
..Clemenceau is bloedzuiger"
„Het is beter te stelen dan te bede
len", ..Weg met het leger" enz. en
prijkten met tal van anti-militairis-
tische teekeningen. De arbeidsbeurs
is gesloten. Bij een aantal bekende
anarchisten zijn vervolgens nog huis
zoekingen gedaan.
en de ministers, bij gelegenheid van
de opening der Rijdsdoema op 10
Mei. Striiga was naar Vincennes ge
gaan om de helsche machines die in
zijn bezit waren, te verbergen. Nooit
heeft een revolutionaire Rus een
bom willen werpen in Frankrijk,
waar zij in vrijheid en naar omstan
digheden gelukkig, leven.
Stadsnieuws
Uitvaart Mgr, C. J. RINKEL.
JUBILEUM Ds. R. MULDER.
Zondag werd liet jubileum van Ds.
R. Mulder de 25-jarige ambtsbedie
ning aan de Gereformeerde Kerk A
kerkelijk herdacht.
Des morgens trad als feestredenaar
op de oudste zoon van den jubilaris,
Ds. A. J. Mulder van Klundert. Deze
wees. aan de hand van Exodus 35
eerste gedeölte van verts 34, op de
heerlijke roeping van den door God
geroepen prediker, en hield een warm
pleidooi voor de uitverkiezing der die
naren Gods.
Na afloop der godsdienstoefening
werd nog door enkele sprekers het
woord gevoerd. Namens den kerke-
raad sprak de ouderling de heer T.
van Egmond, terwijl do kerkeraadder
zusterkerk aan het Heiligland (Kerk
B) vertegenwoordigd was door den
diaken den heer B. Ratsma en de kerk
in de Ridderstraat (kerk C) door den
ouderling den hear A. Foeset.
Al deze sprekers complimenteerden
den jubilaris, en spraken de beste
wenschen voor hem uit. Ook nu werd
nogmaals gezinspeeld op een vereeni
ging der drie kerken, zoodat het ker-
kedijk Alphabet (het A, B en C) zal ko
men te vervallen.
Des avonds trad Ds. Mulder zelf op
om een gedachtenisrede te lioud'en.
Naar aanleiding van Psalm 48, die
waarschijnlijk doelt op de historische
gebeurtenis, wijdde spreker uit over
de geschiedenis van den godvrucht i-
gen koning Josephat, die, toen de vij
and in grooten getale tegen de gods
stad Jeruzalem oprukte, zich met zijn
volk in den tempel \ereenigde, om
van God redding en verlossing te
smeeken. Toen de smeekbeden ver
hoord waren en de vijand afgetrokken
was, verednigde zich wederom het
volk om „de weldaden Gods te her
denken In het midden Zijns tempels."
Ook spreker wilde de weldaden Gods
aan hern en de gemeente geschonken,
herdenken in het midden der gemeen
te, om God te verheerlijken. Daarbij
deed hij uitkomen, dat de gemeente
bij zijn komst slechts even 400 zielen
telde, waaronder een 70 catechisan
ten van acht jaar af, terwijl thans het
zielental tot 1200 is geklommen en dat
dier catechisanten tot 200, waarvan er
geen een beneden 11 jaar is. Ook het
kerkgebouw zelf is tot driemaaJ toe
vergroot ew thans nauwelijks meer
groot genoeg.
Nagaande wat er in die 25 jaren is
geschied, dankte spreker de verschil
lende kerkeraadsHeden, waaraan hij
veel steun gehad heeft bij zijn moei
lijke en hoogst verantwoordelijke taak.
Tevens dankte hij allen, die hem bij
zijn jubelfeest mët blijken van be
langstelling vereerd hebbendit
hem een bemoediging en aansporing
om, onder biddend opzien tot God, op
den ingeslagen weg \oort te gaan.
Na de godsdienstoefening zong de
gemeente haar leeraar nog staande
toe Psalm 131 4, ,,Dat 's Heeren ze
gen op u daal'enz.
Zoowdl des morgens als 's avonds
was het kerkgebouw overvol.
In de avond-samenkomst sprak Ds.
Mulder nog enkele woorden van af
scheid tot den naar het buitenland
vertrekkenden ouderling M. van der
Heyde, dankte dezen voor het vele.
dat hij in het belang der kerk gedaan
heeft en hoopte, dat het hem in Ame
rika wel mocht gaan.
De gemeente zong hem tot afscheid
toe het laatste vers van Psalm 121
..De Heer zal u steeds gadeslaan"
enz.
DE OPENING
RIJKSDOEMA
VAN DE
DE RUSSISCHE ANARCHISTEN
TE PARIJS.
De Gil Bias heeft een brief ont
vangen van een aantal Russische
studenten, waarin bevestigd wordt,
dat de bommen, die Strlga dToeg,
bestemd waren om in Rusland ge
bruikt te worden, en niet in Frank
rijk. Striga vervolgt de brief
maakte deel uiit van het revolutio
naire uitvoerende comité van Pe
teraburg dat besloten had een aan
slag te doen plegen tegen den Tsaar
Wie z ij n d e eigenaars?
Aan het hoofdkantoor der Posterijen
te 's-Gravemhage zijn voor de recht
matige eigenaars vier parapluies te
rug te bekomen, die hier in het post
kantoor zijn achtergelaten.
Hon denk ar re n.
Hoe gevaarlijk liet is dat bestuur
ders van hondenkarren in de stad op
hunne wagens blijven zitten (wemee
nen dat het bij politie-verordening is
verboden) bleek Zaterdagmorgen
weer.
Een met twee honden bespannen
wagen, waarin de geleider zat, reed
in de Kleine Houtstraat een heer aan,
die echter bijtijds door iemand werd
gegrepen en teruggetrokken. Hoewel
dit ongeval goed afliep dient er toch
ernstig op te worden gewezen, vooral
voor kinderen, die onmogelijk voor
deze trekdieren met hunne eigen
aardige nukken kunnen uitwijken.
De geleiders moeten trouwens uit
zich zelf zoo vijs zijn.
Zondagavond werden in de Kerk
der Oud-Katliolieken die plechtigheden
aangevangen bij de uitvaart vau
Monseigneur Caspar us Joh annus Rin
kel, in leven Bisscliop van Haarlem
dier Oud-Bisschoppol ij ke Clerezy.
Het zeer vriendelijke kerkzaaltje
welker aanwezigheid in de Koksteeg
achter de pastorie op de Bakenesser-
gracht men met zoo dadelijk zou ver
moeden, was vrij goed gevuld.
Het altaar met omhoog de branden
de kaarsen en de hooge Bisschopszetel
waren met rouwdoek zwart met
zilver afgezet omfloerst, terwijl het
nog instroomende zonlicht door witte
gordijnen getemperd werd en het lo
kaal een vredige nairuddagstemmmg
gaf.
Na eenige oeremonieele plechtighe
den, alls gebeden en gezangen, sprak
de leidende geestelijke pastoor N.
Prins, gekleed in liet gewaad zijner
priesterlijke waardigheid, met veel
liefde en in dankbare herinnering van
hetgeen de overleden Bisschop ge
weest was en wat hij in zijn werk
zaam leven gedaan had.
In gedachten voerde hij zijn gehoor
terug naar den vorigen Zondagmor
gendienst, toen Mgr. Rinkel ddn aan
wezigen nog zijn zegen gaf en besprak
daarna hoe ontroerd men was, toen
avonds dé Bisschoppelijke zetel
ledig bleef.
De geheele week heeft men nog
hoop gehad op herstel en de Bisschop
zelf deelde die hoop nog en gedacht
aan de woorden van den H. Martinus:
Ik behoef niet te weigeren om tester
ven, al behoef ik niet te weigeren om
te leven. Aangrijpend en aandoenlijk
was liet oogenblik, waarop den Bis
schop door den Aartsbisschop het Hei
lige Oliesel werd toegediend en hij
uitriep: ..Heer, wat zijt Gij goed!"
Ook toen had hij nog hoop op de
toekomst.
Op den sterfdag gewaagden de ge-
neesheeron wederom van herstel; nau
welijks wareai de woorden echter ge
uit, of de ziekteverschijnselen kwa
men met vernieuwde hevigheid terug,
de strijd duurde tot den avond, toen
ontsliep Monseigneur, na in zijn laat
ste oogenblikken zijn gemeente te
hebben gezegend met die heldere stem,
waarmede hij zoo vaak in de Kerk
zijn gemeente den zegen had toege
zongen. En op dat oogenblik voer een
ziel naar den Hemel, die de Kerk en
zijn dienaren heeft liefgehad.
Daarop herdacht de priester den
overledene als pastoor. In zijn dertig
jarige werkzaamheid als zoodanig
toonde hij een werkzame geest en een
kloek, krachtig aanpakken. Mgr. Rin
kel was een man die zijn gemeentena
ren in moeielijke omstandigheden met
raad en daad bijstond.
Bejaard priester als hij was, hield
hij zich toch nog gaarne mdt de
jeugd bezig, het onderwijs der jeugd:
stond dan ook bovenaan op de lijst
zijner herderlijke plichten.
Na den overledene geschetst te
hebben als een vriendelijk man voor
do geestelijkheid', die gemeenzaam
met hem omging, wees pastoor Prins
op het leven hierna en op het woord
van Christus„Alzoo hebt gij nu wel
droefheid maar gij zult Mij weder
zien
Voorts deelde hij nog mede, dat in
het testament den wensch staat uit
gedrukt. dat er veel voor den Bisschop
zal gebeden worden en wekte allen op
den overledene tot voorbeeld te ne
men, daar hij een mail was vast van
overtuiging, wanneer hij wist de
waarheid ten grondslag te hebben,
doch niet schroomde ongelijk te be
kennen, indien hij dwaalde, een man
wel bedaagd van jaren, doch jeugdig
van geest.
Ten slotte eindigde de geestelijke
me4 clen Heer der Kerk te smeeken óm
hem, die trouw was op aarde en tot
het einde zijn Bisschoppedijken plicht
heeft vervuld, in den Hemel teloonen.
niet de eeuwige rust, die zaligheid,
die God zijn dienaren beloofd mdt da
woorden: „Omdat gij getrouw zijt ge
weest over weinigen, zal Ik u getrouw
zijn over velen." Welaan, ga in tot
den vrede uws HeerenHij ruste in
vrede 1
Door don priester, het zangkoor en
de gemoentenaron werd nu e>en gebed
gezongen voor dé zielsrust van den
ontslapene.
Daarna werd oen rondgang ge
maakt rondom de gesloten lijkkist
met het zilveren crucifix, die in een
vertrek achter do kerkzaal was ge
plaatst.
Do plechtigheid werd o. m. bijgjo-
woond door den ZoorEerw. heer H. P.
Dievenbach. doken te Enkhuizen en do
leden van liet Kork- em Armbestuur.
Hedenmorgen om acht uur ging het
eerste gedeelte van den rouwstoet op
weg ter begraafplaats.
Deze stoet bestond uit tie met bloem
stukken en kransen getooide lijk
koets en drie volgrijtuigen.
Om negen uur vertrok het verdere
gedeelte van den stoet, dat gevormd
werd door de volgkoetsen.
Over Heemstede en Hoofddorp werd
