NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
24e Jaargang.
No. 7060
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 4 JULI 1906
DAGBLAD
ii<3
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) „1.30
Franco per post door Nederland 1.65
Afzonderlijke nummers-0.02
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 vj
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
'eïj Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
Mj en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co,. JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre.
Dit nummer bestaat uit 4
^"bladzijden.
AUfcNDA
H WOENSDAG 4 J L'LI.
S t a t e ii-z a a 1 Pr i n se n hof.
-«"Vergadering van don Gemeenteraad
H uur
"School voorliunstn ij v e r-
h e i d. Tentoonstelling' van het werlc
der leerlingen.
Café de Kro o n. Concert van
het Hongaarsch Quart-ett, 7A uur.
Ie Zandvoort. Restaurant Hoog
veld. Dameskapel Stips.
i-
OM ONS HEEN
[- CCCXXXVII.
j -opmerkingen van een
7 amerikaanschen musicus.
i Deze titel klinkt vreemd. Wij in
Europa gevoelen niet veel voor de
■muzikaliteit van de Amerikanen. Al-
- leen weten we, dat er voor Europee-
sche musici in Amerika aardig geld
1 -te verdienen is. omdat de Yankees,
"Wanneer ze z>ch er eenmaal toe zet-
I ten, ook het beste willen hebben wat
er te krijgen is en al het bestaande
overtreffen.
l Maar zelf muziek maken, neen
Wie kent één Amerikaanschen compo-
1 nist van naam? D.e eeaiige, wiens
roem tot ons overgekomen is,
was Sousa, die ons zijn mar-
schen liet toeblazen met vervaarlijke
koperinstrumenten, the biggest
i n t b e i r line, de grootste in hun
-soort. Wel echt Amerikaansch, maar
niet echt muzikaal.
Laat ik dadelijk beginnen met te
zeggen, dat de schrijver van het
Fransche boekje Observations
<d'u n Musicien Américain
(Opmerkingen van een Amerikaan
schen musicus) een vereuropeani
seerde Yankee is. Of beter nog
een veramerikaanschte Franschman,
want in Frankrijk is hij geboren.
Arm als de mieren trok hij als jon-
4 -geling met zijn viool onder den arm
naar Amerika, stichtte later in New
York een muziekschool, studeerde
daar met de veelzijdigheid, die in dat
land volstrekt niet ongewoon is, in
j de rechten en verschijnt plotseling
aan de Beurs, waar hij zich in een
ommezien een naam maakt door den
•durf en de fijnheid van zijn reusach
tige geldondememingen. Hij breekt
een trust af om een nieuwe samen
te stellen, ontwricht een slechten
spoorweg om er een goede van te
maken en koopt alles wat los en vast
iszink-, goud-, ijzer- en zilvermij
nen, die niets waard zijn, maar weer
schijnen op te leven onder zijn han
den. Tusschen dat alles door schrijft
hij Fransche, Italiaansche, Duitsche
en Engelsche verzen, een Boek Ob
servations of a Bachelor
(Opmerkingen van een vrijgezel)
waarvan honderdduizend exempla
ren verkocht werden en een opera,
benevens een vijftigtal muziekstukken
voor orkest en zang.
Welnu, deze merkwaardige man is
honderd mil li oen rijkDollars, gul
dens, franken? De uitgever van bet
boekje zet bet er niet tbij, maar zelfs
als bet maar franken zijn. is 't een
aardig buirgermansfortuin. De New:
Yorksche beurs is hem evenwel niet
voldoende, bijl wil behalve de muziek
van de schijven ook poëtische klan
ken hooren. En zoo beeft hij in Zwit
serland, bij Lugano, een kasteel ge
kocht. diat oorspronkelijk voor een
rijken, Russiscben bojaar gebouwd
werd, die bet grootsche plan koester
de, daarin een tempel der muziek te
stichten, die Bayreuth overtreffen
zou. Twaalf millioen heeft dit paleis
(gekost, maar de dood, die ook mil-
lionairs niet ontziet, kwam tusschen-
beide. Het plan bleef onuitgevoerd. De
tweede eigenaar was de Russische
generaal Heinz, die rusten wou van
-de vermoeienissen van den oorlog,
ma^x bij stierf vóórdat hij bet be
woond had1. Twintig jaar lang stond
de vorstelijke woning leeg, totdat
Louis Lombard, de Beurskoning, er
'het oog op vallen liet. „En nu", zoo
als de uitgever van liet boekje dich
terlijk opmerkt, „nu drijven uit de
groote vensters der vergulde salons
de klanken en melodieën, die op bet
meer en de bergen zich mengen met
de geluiden der natuur."
Aan Massenet heeft hij zijn boekje
opgedragen en de beroemde compo
nist heeft het aanvaard met al de
bevallige beleefdheid, die de aange
name eigenschap van den beschaaf
den Franschman is. Alleen uit zijn
zesregelige hulde zouden we de ver
dienstelijkheid van het hoekje niet
durven opmaken. Maar merkwaardig
is het, dat een man, die zijn hersens
spitst op de dorheid van de Beurs,
zijn ziel doet luisteren naar de
schoonheid van de muziek. Naar wel
ke muziek Hij is geen richtingsman,
hij lacht om de Wagnerianen, die
hun verrukking uitschreeuwen voor
iedere bladzijde van den meester en
het smaakvol vinden, andere compo
nisten te bespotten. „De muziek",
zegt hij, „vertolkt evengoed de aan
doening van den beschaafde, als van
den onontwikkelde. Godsdienst, va
derland, familie, smart, vreugde en
befde worden door den zang opge
wekt". Maar, voegt hij er bij, er is
groot verschil van vorm. „Door alle
tijden heen en in elk land zijn mu
zikale uitdrukkingswijzen op den
d'uur onverstaanbaar, ja zelfs onuit
staanbaar geworden. Volkeren heb
ben hun muzikale stelsels gewijzigd,
zelfs totdat zij de vormen van een
vorige periode meenden te moeten
verachten."
Adres aan de velen, die om Wagner
en Beethoven te believen, een afkeer
koesteren van Rossini en Verdi.
Het spreekt van zelf, dat deze
Amérikaansche rijkaard den raad
geeft, kinderen vroeg met muziek te
laten beginnen. In Amerika doet men
dat, schijnt het, later, wanneer de
kinderen hun studie achter den rug
hebben. De practische Amerikaan
ziet in de muziek geen vak, maar een
bijzaak. Dingen, waar geen geld mee
te ve/rdienen is, komen, meent hij,
altijd nog vroeg genoeg. Maar Louis
Lombard is het daarmee niet eens.
Laat het hun vroeg leeren, zoo raadt
hij, wanneer spieren en beenderen
nog niet tot vollen wasdom'zijn geko
men, het geheugen nog onbelast Is
en in staat in zich op te nemen. En
hij voegt er met de onverschilligheid
van een millionair voor geldzaken
aan toe: neem geen goedkoopen on
derwijzer. „Een les vordert den steun
van het artistieke voorbeeld, dat al
leen die leeraar geven kan, die voor
zien is van een volledige muzikale
ontwikkeling. Niets is duurder dan
wat goedkoop is. Wie geen goeden
le er aai' kan betalen, moet zijn kinde
ren maai' liever geen muziek laten
leei'en. De meeste groote musici zou
den nimmer eenige beroemdheid heb
ben verkregen, wanneer de beginse
len niet goed waren gelegd. Hoeveel
kunstenaars zullen aldus niet door
de gebreken van hunne opleiding, tot
middelmatigheid veroordeeld zijn
On je schrijver stelt, zoo men ziet,
hooge eisohen. Ook voor de muziek-
kMinis. Hij zou willen, dat instrumen
talisten en zangers behoorlijk van
het blad konden lezen. „Hoeveel van
onze beste pianisten zijn in staat,
een eeni-gszins moeilijk accompagne
ment op het eerste gezicht te spelen?
Niet één op de tien. Hoeveel van onze
zangeressen en zangers kunnen plot
seling een betrekkelijk gemakkelijke
compositie voordragen Hoevelen
kunnen, zonder de kuip van een an
dere stem of van een instrument, een
interval zonder aarzeling uitbrengen?
Niet één op de honderd. Ze zouden
het kunnen, wanneer ze solfège ge
leerd hadden, niet tegelijk met vin
gerzetting, maat, noten, intonatie,
rhytme, uitdrukking, nadruk, maar
afzonderlijk en vóórdat zij overgin
gen tot verdere studie."
De opmerking is zeker niet alleen
voor Amerika van pasVraag maar
aan onze directeuren van lieder
tafels.
Maar zoover is de schrijver niet, dat
hij alle muziek toejuicht. In een
hoofdstukje „over gebruik en mis
bruik van de piano", verklaart hij
kortweg, dat de piano onder middel
matige handen slechts een instru
ment zender uitdrukking is. „Doet
een kunstenaar het ontwaken, dan
stort het een stroom van edele aan
doeningen in de ziel van den toe
hoorder. Dan bewonder ik zijn samen
gesteld en vernuftig mechanisme,
maar wat ik u bidden mag. Iaat mij
mijn toorn uiten tegen die „piano-
teurs", die de vijf werelddeelen doen
weergalmen
Afgemaakt de duizende en nog eens
duizende menschen, die in hun ge
brekkig pianospel een genoegen voor
zichzelf en hun omgeving vinden
Louis Lombard meent, dat zij er
maar liever niet moesten wezen. Het
zal hen misschien troosten, dat ook
de meesters een veeg uit de pan
krijgen, die de snelste en moeilijkste
passages weten uit te voeren. „Hoe-
velen van die vuurwerkmakers",
vraagtriiij, „zouden een eenvoudige
melodie in de goede stijl canta
bile (zangerig) kunnen uitvoeren
Dat 's de grootste proef, kunnen ze
d'e niet verrichten, dan gelijkt huD
moeilijkste muziek op de sprongen
van een knappen gymnast."
Een afzonderlijk hoofdstukje is ge
wijd aan de plichten der Regeering
tegenover de muziek, 't Klinkt vreemd
in een land, waar Thorbecke
•heeft, dat kunst geen
is. Zijn wij sedert die
dige verklaring veel verder gekomen?
Ik geloof het niet. De Staat bekom
mert zich evenmin om onze drama
tische, als om onze lyrische kunst.
En toch moest hij, zooals Louis Lom
bard zegt, de schoone kunsten te hulp
komen, omdat zij de schoonste uit
drukking zijn van het leven van een
volk. De steun der wet is noodigvoor
de kunst om haar heur toppunt te
doen bereiken. Onverschilligheid van
een gouvernement tegenover het
schoone, veroorzaakt bederf van de
smaak en verandering van kunste
naars in nuchtere kooplieden."
Dit zijn enkele bloempjes uit het
tuiltje, dat aangeboden werd door
den heer Lombard, van wien nie
mand minder dan Saint-Saëns te
Cairo zeide„Welk een bewonderens
waardig dirigent zijt gij Hoe gaar
ne zou ik spelen onder uw staf
J. C. P.
Buitenlandse!? Overzicht
UIT RUSLAND.
Dat de Doema een doorn is in hei
oog van de Russische bureaucratie,
zal wal niet betoogd behoeven te wor
den, dat blijkt genoegzaam uit de kui
perijen van de reactionairen om den
Tsaar over te halen de volksvertegen
woordiging naar huis toe te zenden.
Pohjeidionosze-w, de beruchte, over
wien die geschiedenis van den dag een
tijdlang zweeg, maar die waarschijn
lijk niet stil heeft gezeten, heeft een
slinksche manier uitgedacht, om
bet volk tevreden te stellen en toch de
Doema weg te krijgen.
De ex-opperprocureur der H. Syno
de ontwikkelt in een brief aan den
Tsaar een denkbeeld, dat in 't kon
hierop neerkomt. Vervang het tegen
woordige kabinet door een liberaler
lichaam. Dan. wordt 'het volk rustig
en als 'daar de rust overal in den lan
de hersteld' is, stuur d'an de Dóetm-a
naar huis.
MocM het slimme plannetje van
Pobjedonoszew gelukken, dan is er
veel kans, dat er tusschen de vooruH-
strevenden nog tweespalt ontstaat bo
vendien. Want, de Regeering, dat wil
zeggen de grootvorsten en hun mede
standers, stellen dan het liberale ka
binet aansprakelijk voor de wegzen
ding der Doema en de ontevredenen
zullen dan niet meer met d'e m-iniste-
rieelen willen samenwerken.
De Duitsche „Vorwarts" heeft een
brief uit Sint Petersburg ontvangen,
waarin onder anderen gezegd wordt
Wij vernemen u/it de beste bron, dat
-wil zeggen, van iemand, die het docu
ment met eigen oogen gezien heeft,
dat Wilhelm II een brief aan den
Tsaar geschreven heeft, om hem te
doen weten, dat, wanneer de Doema
een wet aanneemt, waarbij de ge
dwongen onteigening van grond wordt
goedgekeurd, de Russische waarden
van de Duitsche beurs zullen worden
verbannen;
Wij vernemen uit dezelfde bron, dat
groothertog Wladimir Alexamdirowitch
die eenigen tijd getóden naar Berlijn
is gegaan, de opdracht hacl ontvan
gen, pogingen aan te wenden om zich
te verzekeren van Duitschland's me
dewerking voor de onderdrukking van
de Russische revolutie.
Deze mededeelingen mogen zeker
wel onder „eeruig" voorbehoud worden
medegedeeld.
Op het graf der slachtoffers te
BJELOSTOK
is o. a. een rouwvlag geplant met het
opschrift„Aan de slachtoffers van
wreedheid en willekeur de ndet-ge-
wetenlooze soldaten van het garni
zoen."
Het blad „Rjetsj" hevat een rond
schrijven van K oerlof, gouverneur van
Minsk, ge-dagteetend 19 Juni en ge
richt aan alle ambtenaren vam het
gouvernement, waarbij hun gelast
wordt; geen maatregelen te nernen te
gen de verspreiding van proclamatiën
en andere geschriften- door de verte-
geuiiw-ooridiigers van het. Verbond dier
Russische mannen.
Aangezien juist dat verbond ge
lijk ook reeds -Ln de Doema gezegd is
de pogroms te Homel en Alexan-
drofsk heeft uitgelokt, volgt uit het
bovenstaande, dat de regeering, niet
tegenstaande alile geruststellende ver
klaringen, de ophitsers tot jodenmoor
den blijft steunen.
In de Doema is de afschaffing van
de
DOODSTRAF
ter sprake gekomen.
Nadat professor Koesmin Karawajef
met dein meesten nadruk een lans had
gebroken voor de afschaffing van de
doodstraf, namen achtereenvolgens de
minister van justitie, de advocaat-fis
caal van de marine en de advocaat
fiscaal van het leger Pa.wlof het woord
ter verdediging van de doodstraf.
Deze redevoeringen werden onder
groot rumoer in dé vergadering ge
houden, er klonken kreten „aftreden,
ophouden, het is genoegen de heer
Pawlof kon zelfs niet aan het woord
komen, zoodat hij onverrichterzake de
tribune weer moest verlaten.
De Doema nam daarop eenstemmig
een voorstel aan tot afschaffing van
de doodstraf, en verwees het daarna
fiaar een commissie, die de opdracht
ïeeft het terstond tot een wetsontwerp
uit te werken. Het Huis ging vervol
gens uiteen tot die commissie het wets
ontwerp bewerkt zal hebben.
Om kwart vóór tien uur werd de
zitting weder geopend. De Doema nam
toen met algemeen e stemmen 't wets
ontwerp tot afschaffing der doodstraf
aan.
Verder melden we eendge verspreide
berichten.
In een particuliere woning te Mos
kou heeft de politie eeln laboratorium
ontdekt voor liet vervaardigen van
bommen. Twintig revolutionairen zijn
gevangen genomen.
In een vergadering van arbeiders te
Petersburg kwam men tot de ontdek
king, dat zich in de vergaderzaal een
groot aantal als arbeiders vermomde
politieagenten bevonden. De woédende
werklieden sloegen er met hunne stok
ken zóó hevig op los, dat de meeste
der indringers stervende naar het hos
pitaal werden vervoerd.
Zaterdag is in de vesting te War
schau heit proces bagotnnem. tegen vijf
officieren, twee soldaten, en dertien
burgers, beschuldigd van het vormen
van een geheim genootschap ter pro-
pagandeering der revolutionaire
idééën in het leger.
In het
ENGELSCHE LAGERHUIS
is nog eens het zee-incident van Rod-
jestvensky tea- sprake gekomen in ver
band met het bezoek der Engelsche
vloot aan St. Petersburg.
Lord Jersey steldé de waag of bij
het aanstaand bezoek van de Britsehe
vloot aan de Russische havens van de
zeelieden zou worden verlangd, dat ze
zich vriendschappelijk betoonden te
genover hun Russische kameraden,
met het oog op de aan Engeland aan
gedane bedeediging in de Noordzee.
Minister Lord Fitzmaurice ant
woordde daairop, dat het gebeurde in
de Noordzee reeds eenigen tijd was
geleden en betroffen een incident dat
gesloten was. Hij verklaarde overtuigd
te zijn, dat de meerderheid van het
Huis en het volk het met hem eens
zouden zijn, dat in deze afgedane za
ken afgedaan moesten blijven.
De Amerikaansche vlag heeft haar
46STE STER
gekregen, nu de president door zijne
hiandteekening de „billl" heeft bekrach
tigd, waarbij Oklahoma en het India-
nen-territorie te zamen als één stoet
in de Unie zijn. opgenomen.
De nieuw gevormde staat is lang
niet de minste onder de broederen,
want Oklahoma had reeds bij de laat
ste volkstelling in het jaar 1900
308.331 en het Indianen-territorie
392.000 inwoners.
Beide landen samen hebben eene
oppervlakte van ongeveer 70.000 Eng.
vierkante mijlen. De bevolking is inde
laaifcse jaren zoo snel toegenomen, dat
ze thans ongeveer anderhalf millioen
zielen telt. OklaJhoma werd éérst op
2 April 1889 voor de kolonisatie open
gesteld en ook toen nog slechts gedeel
telijk. Na dien tijd werden nog tien
Indianen-reservaties daarbij gevoegd.
Het gebied heeft een, zélfs voor Ame
rika, voorbeeildeiooze vlucht genomen.
Voor de toelating van kolonisten, 17
jaar geleden, was het een, wildernis,
daar bét aan blanken streng verboden
was zich daar te vestigen; In het af-
geloopen jaar echter bedroeg de tarwe
oogst van Oklahoma reeds 36 millioen
bushel en werden 65 milllioen bushels
mai? binnengehaaldhet gebied
bracht 200.000 baal katoen aan de
markt, en de veestapel bedroeg
1.032.662 stuks rundvee, 394.713 paar
den, 234.218 schapen en 63.482 muil
ezels.
Oklahoma heeft op liet opgenblik 79
nationale en 247 andere banken, die
samen ongeveer 22 miill'ioen dollar aan
deposito's hebben. In de 2192 volks
scholen ontvangen 191.433 kinderen on
derwijs.
Stadsnieuws
De Am s t erd am sc h" e Vaart.
Men schrijft ons
Nu de uitbreiding der stad Haar
lem ook aan dé oostzijde een groote
vlucht neemt, doordat aan den Am-
sterdamschen Straatweg een groot
aantal woningen gebouwd zijn, die
een begin van uitvoering zijn van het
plan tot uitbreiding van dat stadsge
deelte in zuidelijke richting en aizoo
eeai druk verkeer langs den Amstier-
daimschen Straatweg daarvan een ge
volg is, rijst de -vraag of genoemde
weg niet voor eenige verbetering ;r
aanmerking zou moeten komen.
De bedoeling is hier niet alleen eeni
ge verfraaiing van het onooglijke ge
deelte van dien weg van liét begin tot
aan de Vaartstraat, doch meer be
paald een werkelijke verbetering voor
voetgangers, waaraan wel behoefte be
staat.
Zooals u bekend zal zijn, is de
straatweg eer-dier smal dan breed Le
noemen, en wanneer nu behalve de
trams, rijtuigen, karren-, automobie
len -en fietsen naar en van de stad
zich -op dat gedeelte van den weg be
vinden, wat meermalen voorkomt, dan
is het voor een voetganger niet altijd
gemakkelijk zich behoorlijk te bergen,
want de grintweg, welke bij regen
voor een groot gedeelte onder water
staat, wordt even goed door de rijtui
gen enz. in beslag genomen.
Men moet in zulk geval terdege goed
uitzien om niet door een uit de stad
komende tram aangereden te worden
•niet alle menschen bezitten hunne te
genwoordigheid van geest op een ge
geven oogeinblik. Veel verbetering zou
hét al zij.n, as bijv. een verhoogde weg
werd aangelegd tnsschen de rails van
de tram (rechts van- de stad) en dén
straatweg, daar waai' de lantaarns
geplaatst zijn, zoodat de voetgangers
zich daaro-p gerust konden begeven.
Mij is gezegd, dat het gemeentebe
stuur van Haariem geen zeggenschap
heeft over dezen weg tot aan de Vaart
straat, doch de Waterstaat. Wat daar
van waar is, is mij onbekend, doch in
dat geval zouden de betrokken autori
teiten waarschijnlijk tot overeenstem
ming kunnen komen om iets daar te
stellen wat in het belang van dat
-stadsgedeelte zoo bepaald nooddg is en
■tevens, dat gedeelte wait meer aan
zien te ge-ven -d'an tot nu toe 'het ge
val is.
Zich boos ge-maakt.
Een 82-jarige weduwe in de Gast
huisstraat maakte zich zóó boos, dat
straatmakers wat veei zand vóórhaar
deur hadden gespreid, dat ze een be
roerte kreeg en denzelfden dag over
leed.
Gerold?
Toen een juffrouw Maandagmiddag
-in een winkel inkoopen wilde doen,
bemerkte zij, -dat zij haar portemon-
naie met vijf gulden kwijt was.
Zij vermoedt, dat haar geld haar
ontrold is bij -een opstootje, dat -*'n de
Groote Houtstraat plaats had.
Haarl. Cr edict bank
De Staatscourant bevat de statuten
van de Haariemsche Credietbank.
Dezo vennootschap heeft ten doel
a. -het inwerbruikleen geven van ka
pitalen-
b. het uitgeven, van schuldbrieven
tot een bedrag, hoogstens gelijk aan
dat der uitgeleende kapitalen, en het
vijfvoud van het geplaatst maatschap-
pelijik kapitaal niet te boven gaande.
De vennootschap wordt opgericht
voor den tijd van 5 achtereenvolgende
jaren. Het kapitaal bedraagt/100.000.
verdeeld in 5 serieën, elk van f 20.000.
Iedere serie heeft 40 aandeelen van
500, waarop 10 percent wordt gestort.
De eerste serie is geheel geplaatst, de
verdere serieën moeten geplaatst zijn
vóór 1 Januari 1916. Directeur: de
heer T. Verschoor Jzn., en commissa
rissen de heeren N. .T. Platteel, mr. J.
Langhoivt, E. L. P. M. Brantjes.
KERK-CONCERT.
Onder de hooge gewelven van de
Groote Kerk 'had zich Zaterdagmiddag
een breed e schare muziekliefhebbers
verzameld, om te luisteren naar de
Uitvoering van Gewijde Muziek, die
daar gegeven weid door mej. Joh. v.
Linden v. d. Heuvell (zang) en de hee
ren Cari Flesch (vuood), Gerand Zals-
man (aang) en W. Ezerman (orge-1).-
Dit geestelijk solisten-concert kaa
gezegd worden zoo voortreffelijk te
zijn geslaagd als de omstandigheden
maar toelieten. De bezwaren die een
in onze Groote Kerk optredend kun
stenaar heeft te bekampen, zijn niet
gering: de ontzaglijke ruimte, de bui
tengewoon sterke resonance en, niet
te -vergeten, de onmuzikale geluiden,
die van buitenaf in de kerk doordrin
gen, maken de taak der concerbgevera
tot een niet bij uitstek dankba-re.
Miaar alle storende invloeden- daar
gelaten, sdlionk ons deze uitvoering
menig oogenblik van rijke genieting.
De viool van Carl Flesoh klonk ver
rukkelijk en het spel van dezen groo-
ten kunstenaar boeide als steeds door
adel van stijl en warmlte van uitdruk
king. De heer Flesoh speelde twee so
nates van Handel (F-dur) en Partini
(G-mol), en later nog twee nummers
van Baoli, waarbij het bekende Air,
De medewerking van dezen zeldzaam
begaafden violist gaf wel voorname
lijk aan dit concert zijn beteekends.
Mej. v. Linden v. d. Heuvell deed in
Laar eerste nummer: Cantate van Mo
zart, vooral haar mooie en klankrijke
stem bewonderen. Haar goede wijze
van zeggen trof mij het meest in „Aus
dam Hdhenlied" van Arn. Mendels
sohn en in „Zwei Cantaten" van
Hummel werkten hare uitstekende
muzikale en technische eigenschappen
op de meest gelukkige wijze samen.
Aanvankelijk minder gunstig was
'de indruk van Zalsman's zingen in
„Der Engel'' van Wagner. Zijn stem
klonk in de laagte te dik on wat
dezen tal ent vollen zanger- zelden of
nooit overkomt! hij zong nu en dan
te hoog. Later vond' hij zich in den
plaatselijken toestand beter te recht
en de beide liederen uit den Neder-
landschen Gedenck-clanck van Vale
rius werden door hem mooi. warm ea
duidelijk voorgedragen.
Als 'ik den heer W. Ezerman het
laatst noem, is het allerminst, omdat
zijn aandeel in deze uitvoering het
minst belangrijk was. Integendeel
was zijn taak niet alleen omvangrijk,
inaar ook allesbehalve gcmaikkelijik,
Vooreerst speelde hij als opening
en slot twee solo-nummers: „Toc-
oate en Fuga" (in D-mol) van Baah en
jMardhe Sotomnelle" van A. Mailly..
Afgezien van een enkele kleine te
kortkoming op het stuk van phrasee-
ring, gaf hij degelijk, af en toe zelfs
virtuoos orgelspel te genieten. In zijn
begeleiding, der -viool- en zangnum
mers was zijn streven gericht op een
kleurrijke en karaktervolle registratie
en bijha altijd wisten zijn smaak en
izaakkenniiis het juiste te treffen. Da
heer Ezemnmn heeft zeer zeker veel tot
het welslalgen van dit middag-concert
'bijgedragen.
Zondagnamiddag heeft o-]) den hoek
van den. Kampersingel en den Kleinen
Houtweg een aanrijding plaats gehad
tusschen een automobiel en de Eleotr.
tram. Persoonlijke ongelukken kwa
men niet voor, de automobiel werd
beschadigd.
-Men mag daar wel eens een bordje
zetten: „Pas op de tram!"
Orgelbespeling
in de Groote of St. Bavokerk te Haar
lem! op Donderdag 5 Juli 1906, des
namiddags .van 2—3 uur, door den
heer W. Ezerman.
Programma:
No. 1. Preludium en Fuga, J. S.
Bach.
No. 2. Choral Andante, J. G. Bas-
tiaans.
No. 3. Sonate, Th. Salomé.
a. Andante maestoso.
b. Andante.
c. Allegro oom moto.
No. 4. a. Vision, J. Rheiuberger.
b. Duet, id.
No. 5. Ave Maria, Bach-Gounod.
In cassatie.
Jan Seldenbeek te IJmuiden heeft
zich voorzien in cassatie tegen 2 von
nissen der Arr. Rechtbank alhier,
waarbij hij in hooger beroep is ver
oordeeld tot 2 hechtenisstraffen ieder
van 3 weken, ter zake vaS open
bare dronkenschap, bij derde herha
ling.