NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD. 24e Jaargang. No. 7060 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. WOENSDAG 4 JULI 1906 DAGBLAD ii<3 ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN: Voor Haarlem1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente) „1.30 Franco per post door Nederland 1.65 Afzonderlijke nummers-0.02 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 vj de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ADVERTENTIÊN: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing; 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant. Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. 'eïj Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën Mj en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co,. JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre. Dit nummer bestaat uit 4 ^"bladzijden. AUfcNDA H WOENSDAG 4 J L'LI. S t a t e ii-z a a 1 Pr i n se n hof. -«"Vergadering van don Gemeenteraad H uur "School voorliunstn ij v e r- h e i d. Tentoonstelling' van het werlc der leerlingen. Café de Kro o n. Concert van het Hongaarsch Quart-ett, 7A uur. Ie Zandvoort. Restaurant Hoog veld. Dameskapel Stips. i- OM ONS HEEN [- CCCXXXVII. j -opmerkingen van een 7 amerikaanschen musicus. i Deze titel klinkt vreemd. Wij in Europa gevoelen niet veel voor de ■muzikaliteit van de Amerikanen. Al- - leen weten we, dat er voor Europee- sche musici in Amerika aardig geld 1 -te verdienen is. omdat de Yankees, "Wanneer ze z>ch er eenmaal toe zet- I ten, ook het beste willen hebben wat er te krijgen is en al het bestaande overtreffen. l Maar zelf muziek maken, neen Wie kent één Amerikaanschen compo- 1 nist van naam? D.e eeaiige, wiens roem tot ons overgekomen is, was Sousa, die ons zijn mar- schen liet toeblazen met vervaarlijke koperinstrumenten, the biggest i n t b e i r line, de grootste in hun -soort. Wel echt Amerikaansch, maar niet echt muzikaal. Laat ik dadelijk beginnen met te zeggen, dat de schrijver van het Fransche boekje Observations <d'u n Musicien Américain (Opmerkingen van een Amerikaan schen musicus) een vereuropeani seerde Yankee is. Of beter nog een veramerikaanschte Franschman, want in Frankrijk is hij geboren. Arm als de mieren trok hij als jon- 4 -geling met zijn viool onder den arm naar Amerika, stichtte later in New York een muziekschool, studeerde daar met de veelzijdigheid, die in dat land volstrekt niet ongewoon is, in j de rechten en verschijnt plotseling aan de Beurs, waar hij zich in een ommezien een naam maakt door den •durf en de fijnheid van zijn reusach tige geldondememingen. Hij breekt een trust af om een nieuwe samen te stellen, ontwricht een slechten spoorweg om er een goede van te maken en koopt alles wat los en vast iszink-, goud-, ijzer- en zilvermij nen, die niets waard zijn, maar weer schijnen op te leven onder zijn han den. Tusschen dat alles door schrijft hij Fransche, Italiaansche, Duitsche en Engelsche verzen, een Boek Ob servations of a Bachelor (Opmerkingen van een vrijgezel) waarvan honderdduizend exempla ren verkocht werden en een opera, benevens een vijftigtal muziekstukken voor orkest en zang. Welnu, deze merkwaardige man is honderd mil li oen rijkDollars, gul dens, franken? De uitgever van bet boekje zet bet er niet tbij, maar zelfs als bet maar franken zijn. is 't een aardig buirgermansfortuin. De New: Yorksche beurs is hem evenwel niet voldoende, bijl wil behalve de muziek van de schijven ook poëtische klan ken hooren. En zoo beeft hij in Zwit serland, bij Lugano, een kasteel ge kocht. diat oorspronkelijk voor een rijken, Russiscben bojaar gebouwd werd, die bet grootsche plan koester de, daarin een tempel der muziek te stichten, die Bayreuth overtreffen zou. Twaalf millioen heeft dit paleis (gekost, maar de dood, die ook mil- lionairs niet ontziet, kwam tusschen- beide. Het plan bleef onuitgevoerd. De tweede eigenaar was de Russische generaal Heinz, die rusten wou van -de vermoeienissen van den oorlog, ma^x bij stierf vóórdat hij bet be woond had1. Twintig jaar lang stond de vorstelijke woning leeg, totdat Louis Lombard, de Beurskoning, er 'het oog op vallen liet. „En nu", zoo als de uitgever van liet boekje dich terlijk opmerkt, „nu drijven uit de groote vensters der vergulde salons de klanken en melodieën, die op bet meer en de bergen zich mengen met de geluiden der natuur." Aan Massenet heeft hij zijn boekje opgedragen en de beroemde compo nist heeft het aanvaard met al de bevallige beleefdheid, die de aange name eigenschap van den beschaaf den Franschman is. Alleen uit zijn zesregelige hulde zouden we de ver dienstelijkheid van het hoekje niet durven opmaken. Maar merkwaardig is het, dat een man, die zijn hersens spitst op de dorheid van de Beurs, zijn ziel doet luisteren naar de schoonheid van de muziek. Naar wel ke muziek Hij is geen richtingsman, hij lacht om de Wagnerianen, die hun verrukking uitschreeuwen voor iedere bladzijde van den meester en het smaakvol vinden, andere compo nisten te bespotten. „De muziek", zegt hij, „vertolkt evengoed de aan doening van den beschaafde, als van den onontwikkelde. Godsdienst, va derland, familie, smart, vreugde en befde worden door den zang opge wekt". Maar, voegt hij er bij, er is groot verschil van vorm. „Door alle tijden heen en in elk land zijn mu zikale uitdrukkingswijzen op den d'uur onverstaanbaar, ja zelfs onuit staanbaar geworden. Volkeren heb ben hun muzikale stelsels gewijzigd, zelfs totdat zij de vormen van een vorige periode meenden te moeten verachten." Adres aan de velen, die om Wagner en Beethoven te believen, een afkeer koesteren van Rossini en Verdi. Het spreekt van zelf, dat deze Amérikaansche rijkaard den raad geeft, kinderen vroeg met muziek te laten beginnen. In Amerika doet men dat, schijnt het, later, wanneer de kinderen hun studie achter den rug hebben. De practische Amerikaan ziet in de muziek geen vak, maar een bijzaak. Dingen, waar geen geld mee te ve/rdienen is, komen, meent hij, altijd nog vroeg genoeg. Maar Louis Lombard is het daarmee niet eens. Laat het hun vroeg leeren, zoo raadt hij, wanneer spieren en beenderen nog niet tot vollen wasdom'zijn geko men, het geheugen nog onbelast Is en in staat in zich op te nemen. En hij voegt er met de onverschilligheid van een millionair voor geldzaken aan toe: neem geen goedkoopen on derwijzer. „Een les vordert den steun van het artistieke voorbeeld, dat al leen die leeraar geven kan, die voor zien is van een volledige muzikale ontwikkeling. Niets is duurder dan wat goedkoop is. Wie geen goeden le er aai' kan betalen, moet zijn kinde ren maai' liever geen muziek laten leei'en. De meeste groote musici zou den nimmer eenige beroemdheid heb ben verkregen, wanneer de beginse len niet goed waren gelegd. Hoeveel kunstenaars zullen aldus niet door de gebreken van hunne opleiding, tot middelmatigheid veroordeeld zijn On je schrijver stelt, zoo men ziet, hooge eisohen. Ook voor de muziek- kMinis. Hij zou willen, dat instrumen talisten en zangers behoorlijk van het blad konden lezen. „Hoeveel van onze beste pianisten zijn in staat, een eeni-gszins moeilijk accompagne ment op het eerste gezicht te spelen? Niet één op de tien. Hoeveel van onze zangeressen en zangers kunnen plot seling een betrekkelijk gemakkelijke compositie voordragen Hoevelen kunnen, zonder de kuip van een an dere stem of van een instrument, een interval zonder aarzeling uitbrengen? Niet één op de honderd. Ze zouden het kunnen, wanneer ze solfège ge leerd hadden, niet tegelijk met vin gerzetting, maat, noten, intonatie, rhytme, uitdrukking, nadruk, maar afzonderlijk en vóórdat zij overgin gen tot verdere studie." De opmerking is zeker niet alleen voor Amerika van pasVraag maar aan onze directeuren van lieder tafels. Maar zoover is de schrijver niet, dat hij alle muziek toejuicht. In een hoofdstukje „over gebruik en mis bruik van de piano", verklaart hij kortweg, dat de piano onder middel matige handen slechts een instru ment zender uitdrukking is. „Doet een kunstenaar het ontwaken, dan stort het een stroom van edele aan doeningen in de ziel van den toe hoorder. Dan bewonder ik zijn samen gesteld en vernuftig mechanisme, maar wat ik u bidden mag. Iaat mij mijn toorn uiten tegen die „piano- teurs", die de vijf werelddeelen doen weergalmen Afgemaakt de duizende en nog eens duizende menschen, die in hun ge brekkig pianospel een genoegen voor zichzelf en hun omgeving vinden Louis Lombard meent, dat zij er maar liever niet moesten wezen. Het zal hen misschien troosten, dat ook de meesters een veeg uit de pan krijgen, die de snelste en moeilijkste passages weten uit te voeren. „Hoe- velen van die vuurwerkmakers", vraagtriiij, „zouden een eenvoudige melodie in de goede stijl canta bile (zangerig) kunnen uitvoeren Dat 's de grootste proef, kunnen ze d'e niet verrichten, dan gelijkt huD moeilijkste muziek op de sprongen van een knappen gymnast." Een afzonderlijk hoofdstukje is ge wijd aan de plichten der Regeering tegenover de muziek, 't Klinkt vreemd in een land, waar Thorbecke •heeft, dat kunst geen is. Zijn wij sedert die dige verklaring veel verder gekomen? Ik geloof het niet. De Staat bekom mert zich evenmin om onze drama tische, als om onze lyrische kunst. En toch moest hij, zooals Louis Lom bard zegt, de schoone kunsten te hulp komen, omdat zij de schoonste uit drukking zijn van het leven van een volk. De steun der wet is noodigvoor de kunst om haar heur toppunt te doen bereiken. Onverschilligheid van een gouvernement tegenover het schoone, veroorzaakt bederf van de smaak en verandering van kunste naars in nuchtere kooplieden." Dit zijn enkele bloempjes uit het tuiltje, dat aangeboden werd door den heer Lombard, van wien nie mand minder dan Saint-Saëns te Cairo zeide„Welk een bewonderens waardig dirigent zijt gij Hoe gaar ne zou ik spelen onder uw staf J. C. P. Buitenlandse!? Overzicht UIT RUSLAND. Dat de Doema een doorn is in hei oog van de Russische bureaucratie, zal wal niet betoogd behoeven te wor den, dat blijkt genoegzaam uit de kui perijen van de reactionairen om den Tsaar over te halen de volksvertegen woordiging naar huis toe te zenden. Pohjeidionosze-w, de beruchte, over wien die geschiedenis van den dag een tijdlang zweeg, maar die waarschijn lijk niet stil heeft gezeten, heeft een slinksche manier uitgedacht, om bet volk tevreden te stellen en toch de Doema weg te krijgen. De ex-opperprocureur der H. Syno de ontwikkelt in een brief aan den Tsaar een denkbeeld, dat in 't kon hierop neerkomt. Vervang het tegen woordige kabinet door een liberaler lichaam. Dan. wordt 'het volk rustig en als 'daar de rust overal in den lan de hersteld' is, stuur d'an de Dóetm-a naar huis. MocM het slimme plannetje van Pobjedonoszew gelukken, dan is er veel kans, dat er tusschen de vooruH- strevenden nog tweespalt ontstaat bo vendien. Want, de Regeering, dat wil zeggen de grootvorsten en hun mede standers, stellen dan het liberale ka binet aansprakelijk voor de wegzen ding der Doema en de ontevredenen zullen dan niet meer met d'e m-iniste- rieelen willen samenwerken. De Duitsche „Vorwarts" heeft een brief uit Sint Petersburg ontvangen, waarin onder anderen gezegd wordt Wij vernemen u/it de beste bron, dat -wil zeggen, van iemand, die het docu ment met eigen oogen gezien heeft, dat Wilhelm II een brief aan den Tsaar geschreven heeft, om hem te doen weten, dat, wanneer de Doema een wet aanneemt, waarbij de ge dwongen onteigening van grond wordt goedgekeurd, de Russische waarden van de Duitsche beurs zullen worden verbannen; Wij vernemen uit dezelfde bron, dat groothertog Wladimir Alexamdirowitch die eenigen tijd getóden naar Berlijn is gegaan, de opdracht hacl ontvan gen, pogingen aan te wenden om zich te verzekeren van Duitschland's me dewerking voor de onderdrukking van de Russische revolutie. Deze mededeelingen mogen zeker wel onder „eeruig" voorbehoud worden medegedeeld. Op het graf der slachtoffers te BJELOSTOK is o. a. een rouwvlag geplant met het opschrift„Aan de slachtoffers van wreedheid en willekeur de ndet-ge- wetenlooze soldaten van het garni zoen." Het blad „Rjetsj" hevat een rond schrijven van K oerlof, gouverneur van Minsk, ge-dagteetend 19 Juni en ge richt aan alle ambtenaren vam het gouvernement, waarbij hun gelast wordt; geen maatregelen te nernen te gen de verspreiding van proclamatiën en andere geschriften- door de verte- geuiiw-ooridiigers van het. Verbond dier Russische mannen. Aangezien juist dat verbond ge lijk ook reeds -Ln de Doema gezegd is de pogroms te Homel en Alexan- drofsk heeft uitgelokt, volgt uit het bovenstaande, dat de regeering, niet tegenstaande alile geruststellende ver klaringen, de ophitsers tot jodenmoor den blijft steunen. In de Doema is de afschaffing van de DOODSTRAF ter sprake gekomen. Nadat professor Koesmin Karawajef met dein meesten nadruk een lans had gebroken voor de afschaffing van de doodstraf, namen achtereenvolgens de minister van justitie, de advocaat-fis caal van de marine en de advocaat fiscaal van het leger Pa.wlof het woord ter verdediging van de doodstraf. Deze redevoeringen werden onder groot rumoer in dé vergadering ge houden, er klonken kreten „aftreden, ophouden, het is genoegen de heer Pawlof kon zelfs niet aan het woord komen, zoodat hij onverrichterzake de tribune weer moest verlaten. De Doema nam daarop eenstemmig een voorstel aan tot afschaffing van de doodstraf, en verwees het daarna fiaar een commissie, die de opdracht ïeeft het terstond tot een wetsontwerp uit te werken. Het Huis ging vervol gens uiteen tot die commissie het wets ontwerp bewerkt zal hebben. Om kwart vóór tien uur werd de zitting weder geopend. De Doema nam toen met algemeen e stemmen 't wets ontwerp tot afschaffing der doodstraf aan. Verder melden we eendge verspreide berichten. In een particuliere woning te Mos kou heeft de politie eeln laboratorium ontdekt voor liet vervaardigen van bommen. Twintig revolutionairen zijn gevangen genomen. In een vergadering van arbeiders te Petersburg kwam men tot de ontdek king, dat zich in de vergaderzaal een groot aantal als arbeiders vermomde politieagenten bevonden. De woédende werklieden sloegen er met hunne stok ken zóó hevig op los, dat de meeste der indringers stervende naar het hos pitaal werden vervoerd. Zaterdag is in de vesting te War schau heit proces bagotnnem. tegen vijf officieren, twee soldaten, en dertien burgers, beschuldigd van het vormen van een geheim genootschap ter pro- pagandeering der revolutionaire idééën in het leger. In het ENGELSCHE LAGERHUIS is nog eens het zee-incident van Rod- jestvensky tea- sprake gekomen in ver band met het bezoek der Engelsche vloot aan St. Petersburg. Lord Jersey steldé de waag of bij het aanstaand bezoek van de Britsehe vloot aan de Russische havens van de zeelieden zou worden verlangd, dat ze zich vriendschappelijk betoonden te genover hun Russische kameraden, met het oog op de aan Engeland aan gedane bedeediging in de Noordzee. Minister Lord Fitzmaurice ant woordde daairop, dat het gebeurde in de Noordzee reeds eenigen tijd was geleden en betroffen een incident dat gesloten was. Hij verklaarde overtuigd te zijn, dat de meerderheid van het Huis en het volk het met hem eens zouden zijn, dat in deze afgedane za ken afgedaan moesten blijven. De Amerikaansche vlag heeft haar 46STE STER gekregen, nu de president door zijne hiandteekening de „billl" heeft bekrach tigd, waarbij Oklahoma en het India- nen-territorie te zamen als één stoet in de Unie zijn. opgenomen. De nieuw gevormde staat is lang niet de minste onder de broederen, want Oklahoma had reeds bij de laat ste volkstelling in het jaar 1900 308.331 en het Indianen-territorie 392.000 inwoners. Beide landen samen hebben eene oppervlakte van ongeveer 70.000 Eng. vierkante mijlen. De bevolking is inde laaifcse jaren zoo snel toegenomen, dat ze thans ongeveer anderhalf millioen zielen telt. OklaJhoma werd éérst op 2 April 1889 voor de kolonisatie open gesteld en ook toen nog slechts gedeel telijk. Na dien tijd werden nog tien Indianen-reservaties daarbij gevoegd. Het gebied heeft een, zélfs voor Ame rika, voorbeeildeiooze vlucht genomen. Voor de toelating van kolonisten, 17 jaar geleden, was het een, wildernis, daar bét aan blanken streng verboden was zich daar te vestigen; In het af- geloopen jaar echter bedroeg de tarwe oogst van Oklahoma reeds 36 millioen bushel en werden 65 milllioen bushels mai? binnengehaaldhet gebied bracht 200.000 baal katoen aan de markt, en de veestapel bedroeg 1.032.662 stuks rundvee, 394.713 paar den, 234.218 schapen en 63.482 muil ezels. Oklahoma heeft op liet opgenblik 79 nationale en 247 andere banken, die samen ongeveer 22 miill'ioen dollar aan deposito's hebben. In de 2192 volks scholen ontvangen 191.433 kinderen on derwijs. Stadsnieuws De Am s t erd am sc h" e Vaart. Men schrijft ons Nu de uitbreiding der stad Haar lem ook aan dé oostzijde een groote vlucht neemt, doordat aan den Am- sterdamschen Straatweg een groot aantal woningen gebouwd zijn, die een begin van uitvoering zijn van het plan tot uitbreiding van dat stadsge deelte in zuidelijke richting en aizoo eeai druk verkeer langs den Amstier- daimschen Straatweg daarvan een ge volg is, rijst de -vraag of genoemde weg niet voor eenige verbetering ;r aanmerking zou moeten komen. De bedoeling is hier niet alleen eeni ge verfraaiing van het onooglijke ge deelte van dien weg van liét begin tot aan de Vaartstraat, doch meer be paald een werkelijke verbetering voor voetgangers, waaraan wel behoefte be staat. Zooals u bekend zal zijn, is de straatweg eer-dier smal dan breed Le noemen, en wanneer nu behalve de trams, rijtuigen, karren-, automobie len -en fietsen naar en van de stad zich -op dat gedeelte van den weg be vinden, wat meermalen voorkomt, dan is het voor een voetganger niet altijd gemakkelijk zich behoorlijk te bergen, want de grintweg, welke bij regen voor een groot gedeelte onder water staat, wordt even goed door de rijtui gen enz. in beslag genomen. Men moet in zulk geval terdege goed uitzien om niet door een uit de stad komende tram aangereden te worden •niet alle menschen bezitten hunne te genwoordigheid van geest op een ge geven oogeinblik. Veel verbetering zou hét al zij.n, as bijv. een verhoogde weg werd aangelegd tnsschen de rails van de tram (rechts van- de stad) en dén straatweg, daar waai' de lantaarns geplaatst zijn, zoodat de voetgangers zich daaro-p gerust konden begeven. Mij is gezegd, dat het gemeentebe stuur van Haariem geen zeggenschap heeft over dezen weg tot aan de Vaart straat, doch de Waterstaat. Wat daar van waar is, is mij onbekend, doch in dat geval zouden de betrokken autori teiten waarschijnlijk tot overeenstem ming kunnen komen om iets daar te stellen wat in het belang van dat -stadsgedeelte zoo bepaald nooddg is en ■tevens, dat gedeelte wait meer aan zien te ge-ven -d'an tot nu toe 'het ge val is. Zich boos ge-maakt. Een 82-jarige weduwe in de Gast huisstraat maakte zich zóó boos, dat straatmakers wat veei zand vóórhaar deur hadden gespreid, dat ze een be roerte kreeg en denzelfden dag over leed. Gerold? Toen een juffrouw Maandagmiddag -in een winkel inkoopen wilde doen, bemerkte zij, -dat zij haar portemon- naie met vijf gulden kwijt was. Zij vermoedt, dat haar geld haar ontrold is bij -een opstootje, dat -*'n de Groote Houtstraat plaats had. Haarl. Cr edict bank De Staatscourant bevat de statuten van de Haariemsche Credietbank. Dezo vennootschap heeft ten doel a. -het inwerbruikleen geven van ka pitalen- b. het uitgeven, van schuldbrieven tot een bedrag, hoogstens gelijk aan dat der uitgeleende kapitalen, en het vijfvoud van het geplaatst maatschap- pelijik kapitaal niet te boven gaande. De vennootschap wordt opgericht voor den tijd van 5 achtereenvolgende jaren. Het kapitaal bedraagt/100.000. verdeeld in 5 serieën, elk van f 20.000. Iedere serie heeft 40 aandeelen van 500, waarop 10 percent wordt gestort. De eerste serie is geheel geplaatst, de verdere serieën moeten geplaatst zijn vóór 1 Januari 1916. Directeur: de heer T. Verschoor Jzn., en commissa rissen de heeren N. .T. Platteel, mr. J. Langhoivt, E. L. P. M. Brantjes. KERK-CONCERT. Onder de hooge gewelven van de Groote Kerk 'had zich Zaterdagmiddag een breed e schare muziekliefhebbers verzameld, om te luisteren naar de Uitvoering van Gewijde Muziek, die daar gegeven weid door mej. Joh. v. Linden v. d. Heuvell (zang) en de hee ren Cari Flesch (vuood), Gerand Zals- man (aang) en W. Ezerman (orge-1).- Dit geestelijk solisten-concert kaa gezegd worden zoo voortreffelijk te zijn geslaagd als de omstandigheden maar toelieten. De bezwaren die een in onze Groote Kerk optredend kun stenaar heeft te bekampen, zijn niet gering: de ontzaglijke ruimte, de bui tengewoon sterke resonance en, niet te -vergeten, de onmuzikale geluiden, die van buitenaf in de kerk doordrin gen, maken de taak der concerbgevera tot een niet bij uitstek dankba-re. Miaar alle storende invloeden- daar gelaten, sdlionk ons deze uitvoering menig oogenblik van rijke genieting. De viool van Carl Flesoh klonk ver rukkelijk en het spel van dezen groo- ten kunstenaar boeide als steeds door adel van stijl en warmlte van uitdruk king. De heer Flesoh speelde twee so nates van Handel (F-dur) en Partini (G-mol), en later nog twee nummers van Baoli, waarbij het bekende Air, De medewerking van dezen zeldzaam begaafden violist gaf wel voorname lijk aan dit concert zijn beteekends. Mej. v. Linden v. d. Heuvell deed in Laar eerste nummer: Cantate van Mo zart, vooral haar mooie en klankrijke stem bewonderen. Haar goede wijze van zeggen trof mij het meest in „Aus dam Hdhenlied" van Arn. Mendels sohn en in „Zwei Cantaten" van Hummel werkten hare uitstekende muzikale en technische eigenschappen op de meest gelukkige wijze samen. Aanvankelijk minder gunstig was 'de indruk van Zalsman's zingen in „Der Engel'' van Wagner. Zijn stem klonk in de laagte te dik on wat dezen tal ent vollen zanger- zelden of nooit overkomt! hij zong nu en dan te hoog. Later vond' hij zich in den plaatselijken toestand beter te recht en de beide liederen uit den Neder- landschen Gedenck-clanck van Vale rius werden door hem mooi. warm ea duidelijk voorgedragen. Als 'ik den heer W. Ezerman het laatst noem, is het allerminst, omdat zijn aandeel in deze uitvoering het minst belangrijk was. Integendeel was zijn taak niet alleen omvangrijk, inaar ook allesbehalve gcmaikkelijik, Vooreerst speelde hij als opening en slot twee solo-nummers: „Toc- oate en Fuga" (in D-mol) van Baah en jMardhe Sotomnelle" van A. Mailly.. Afgezien van een enkele kleine te kortkoming op het stuk van phrasee- ring, gaf hij degelijk, af en toe zelfs virtuoos orgelspel te genieten. In zijn begeleiding, der -viool- en zangnum mers was zijn streven gericht op een kleurrijke en karaktervolle registratie en bijha altijd wisten zijn smaak en izaakkenniiis het juiste te treffen. Da heer Ezemnmn heeft zeer zeker veel tot het welslalgen van dit middag-concert 'bijgedragen. Zondagnamiddag heeft o-]) den hoek van den. Kampersingel en den Kleinen Houtweg een aanrijding plaats gehad tusschen een automobiel en de Eleotr. tram. Persoonlijke ongelukken kwa men niet voor, de automobiel werd beschadigd. -Men mag daar wel eens een bordje zetten: „Pas op de tram!" Orgelbespeling in de Groote of St. Bavokerk te Haar lem! op Donderdag 5 Juli 1906, des namiddags .van 2—3 uur, door den heer W. Ezerman. Programma: No. 1. Preludium en Fuga, J. S. Bach. No. 2. Choral Andante, J. G. Bas- tiaans. No. 3. Sonate, Th. Salomé. a. Andante maestoso. b. Andante. c. Allegro oom moto. No. 4. a. Vision, J. Rheiuberger. b. Duet, id. No. 5. Ave Maria, Bach-Gounod. In cassatie. Jan Seldenbeek te IJmuiden heeft zich voorzien in cassatie tegen 2 von nissen der Arr. Rechtbank alhier, waarbij hij in hooger beroep is ver oordeeld tot 2 hechtenisstraffen ieder van 3 weken, ter zake vaS open bare dronkenschap, bij derde herha ling.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1906 | | pagina 1