NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Binnenland
Een Verborgen Erfenis
24e Jaargang. No. 7063
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 7 JULI 1906 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem 1-20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) 1.30
Franco per post door Nederlandl.oo
Afzonderlijke nummers0.02H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
AD VERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en "Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publlcité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
TWEEDE BLAD.
HOF BERICHTEN.
Woensdag hebben op 't Loo gedi
neerd: jhr. mr. H. van Weede, gezant
ie Home-, en mevrouw; Baron van Na-
gell ivan de Sdheffelaar, kamerheer i.
b. d. en mevrouw; en mr. D. R. B.
Baron van Lijnden, president van d!e
arronidissements-reöhtbank te Arn
hem.
UIT DE DIAMANTNIJVERHEID.
De ernstige waarschuwing van
bondsbesiuur en bondsraad aan
'diamantbewerkers, die, profiteerend
van het eindigen der collectieve ar
beidsovereenkomst itusschen A. J. V.
©n A. N. D. B., op 1 Juli 1.1., aan
stonds, zonder eenige metbode,
loonsverhoogmg begonnen te vragen,
beeft geholpen.
„Gelukk'g", schrijft de secretaris
•van den bond, de beer Jan A. van
Zutphen in het Donderdag versche
nen nummer van bet bondsorgaan.
„Want hiermede zijn wij, naar ik
fioop, in ons bondsleven op een keer
punt geltomen.
„De bedwelmende roes, die goud
koorts, die onze mannen omvangen
hield en als eene epidemie, zelfs de
minder zwakke elementen bedreigde,
heeft gelukkig bet kwaadaardige ka
rakter verloren.
„Het groote besef, dat de gemeen
schap gaat boven het eigen ik, heeft
weer overwonnen, want zonder uit
zondering hebben alle personeelen,
boven aangeduid, zich gehouden aan
Hetgeen in het manifest van hen werd
verlangd (intrekking der eigenmach
tig gestelde looneischen), hebben zij
Ingezien, dat volharden bij het
kwaad een ramp zou hebben betee-
kend, waarvan zij de verantwoorde
lijkheid niet hebben aangedurfd
„Is dat een goed teeken, méér dan
'dat is het. nog niet
„Deze eerste daad van zelfbeheer-
'sehing dient gevolgd te .worden door
©en reeks van daden, die ons bet in
nigste, rotsvaste vertrouwen op el
kander terug zullen geven. Want dat
vertrouwen is geschokt, en dèt moet
herwonnen 1
„Onze éénheid was onze glorie, ons
mannenwoord, onze roem
„Daarvan is iets verbleekt
„De duiten hebben ons verslapt,
hebben het hoofd verward', het hart
verhard.
„Het „ieder voor zich" kwam driest
omhoog, waar „één voor allen, allen
voor één" vergeten wierd of naar den
achtergrond gedrongen.
„Dat zal weer anders wolrden
HET BEGINT AL.
Een jongen uit Leeuwarden-, die in
de tuchtschool te (Haren was .opgeno
men, is hedennacht daar uitgebroken.
(Tel.)
DE LEIDSCHE STAKING.
De reeds vroeger aangekondigde
commissie uit de Leidsche burgerij,
'die wenscht te beproeven een verzoe
ning te bewerken en bet geschil tus-
echen de timmerliedengezellen en pa
troons en zoo mogelijk de staking te
doen eindigen, bestaat uit de heeren
mr. H. M. C. Kloppenburg, kanton
rechter; mr. P. J. M. Aalberse, lid
der Tweede KamerW. Pera, in
dustrieel en lid der Prov. StatenW.
C. Mulder, architect; H. Paul, civiel- ciaalbestuur staan, is men wel ge-
tngenieuq- en lid van den gemeente- dwongen met die uitvoering te warih-
mr. N. I. Fokker, lid van den
J. Kelder en J.- San-
difort, neringdoenden.
DE POKKEN TE GRONINGEN.
Hibbeler, de pokkenpatiënt alhier,
is Donderdag .hersteld uit het zieken
huis ontslagen. Er zijn nu nog 2 ge
wijzigde gevallen.
DIEFSTAL.
Ten nadeelë van den stuurman
bleek Donderdag aan boord van het
stoomschip „Amboto", liggende in de
Binnenhaven te Rotterdam, ont
vreemd een aantal1 gouden en zilveren
voorwerpen, benevens een som van
150.
DE ERFGOOIERS QUAESTIE
Donderdag zouden door de vergade
ring van 'Stad en Lande van Gooiland
in Hotel „De iRozenboom" te Bussum,
ten overstaan van den notaris K. J.
Perk, publiek en contant verkocht
worden 50 perceelen 'grasgewas en 2
perceel en ruigtgewas, alles op de Hil-
versumsche meent gelegen. Voordat de
verkooping echter begon, werd door
den deurwaarder Verhagen van Bus-
sum namens den heer Floris Vos,
voorzitter der nieuwe partij, onder de
erf-gooiers, gegadigden ter verkooping
•aanzegging gedaan, diat men niet ge
rechtigd was tot -verkoop, idaar dë
nieuwe partij genoemde peroeelen
gewas lalreeds verkocht had.
Dat ide animo tot koopen bij de tal
rijk aanwezige boeren door deze aan
zegging zoo goed' als tot Ihet -vriespunt
daalde, is te begrijpen. Wanneer men
hier 'contant betaalde, was men daar
niet zeker het gr.as te kunnen maaien.
De aanwezige vertegenwoordigers van
Stad en Lande 'besloten daarop
contante betaling te veranderen in
betaling voor het gras (half Augustus
en vo-or het ©udlgit 1 October.
Toen ook de meentoieester G. Smit
verklaarde voor eventueele schade te
•zullen instaan, ging de verkoopin;
(door en werden flinke prijzen be
steed.-
Behalve de beide meentmeesters der
Hilversurasche meent was och. tegen
woordig en (der raadslieden der oude
partij, mr. Kuhn.
UIT ZEELAND.
Alom heeft 'de stormvloed van 12
Miaart aan de waterkeerende werken
een bedrijvigheid doen ontstaan, die
verbazing wekt, maar die tevens oor
zaak is geworden, dat er groot gebrek
heerschi aan arbeidskrachten voor
den veldarbeid; menig landbouwer zit
met de handen in het baar en kan,
ondanks het nitlooven van hooge loo
n-en, geen werkvolk krijgen. Door
sommige Polderbesturen is ook ver
standig gehandeld door dë verhoogin
gen e-n verzwaringen alsnog uit te
stellen, omdat, waarschijnlijk een vol
gend jaar goedlcooper kan gewerkt
worden en door minder gebrek aan
dijkwerkers en .door mindere duurte
vau de benoodigde materialen, die
eveneens zeer gestegen zijn in prijzen
door toenemende vraag. Wat betreft
de uitvoering der werken aan de ca-
laimiteuze polders, 'die meer recht
streeks onder .toezicht van het Frovin-
ten, wanneer Gedeputeerde Staten
deze niet wensohen uitgevoerd te zien;
o a.. werd door den Dijkraad van den
geïnundeerden calamiteuzen 'Suzan-
napolder besloten aan de Ged Staten
voor te stellen, om den zeewerenden
dijk tusschen dijkpaal 0.17 en tus-
ëchen dijkpaal 22 en de bebouwde
kom van het dorp te verhoogen en te
verzwaren, waardoor de hoogte van
de kruin zou gebracht worden op
meter plus H. W. 'en de breedte der
/kruin op M.,. terwijl overal een bin-
nenberm zou aangebracht worden van
5 M. breedte. Met het oog op de groo
te kosten (circa f 70.000) dezer afdoen
de verbetering, is evenwel bezwaar
gemaakt door autoriteiten en heeft
men in overweging gegeven om dit
jaar eene tijdelijke verhooging aan te
brengen doio-r opkisting met klei en
schor-grond; de Dijkraad heeft beslo
ten -aan dit verzoek te voldoen en ver
der de beschadigde binnenbeloopen
van den zeedijk aan te vullen.
Ook aan het bestuur van den cala-
imiteuzen polder Bruiniss-e was dit
zelfde te kennen gegeven; althans de
uitvoering der voorgedragen werken
werd naet goedgekeurd en het bestuur
meende niet te moeten berusten en
herhaalde zijn voorstel; thans zou men
bij iden maniister beproeven alsnog tot
de uitvoering te mogen overgaan.
DE BATHPOLDER.
De geheime clausule.
•De minister van Waterstaat a. i.
Verdedigt izijn stanldipuut in de Memo
rie van Antwoord' in zake het Batli-
polder-ontwerp op 'het afdeelingsver-
slag van 'de 'Eerste Kamer met dezelf
de -argumenten, die hij in de Tweede
Kamer 'gebruikte.
Betreffende de koopaote lezen wij
in het mooisteriëele stuk:
„Oe koopacte bevat inderdaad e
bepaling, krachtens welke de verkoop
som zal worden -verhoogd naar mate
rijkssubsidie voor de her dijking wordt
verkregen.-
'Geheim is ideze clausule niet in
meerdere mate dan andere in over
eenkomsten tusschen particuliere
voorkomende bedingen. Zij is dan ook
met de koopaote in ide openbare regis
ters ten ihypothieekkaütore overge
schreven. De juistheid van deze mede-
deeling is den minister bevestigd. De
bedoelde koopacte bevat geen ontbin
dende voorwaarde voor het geval
geen rijkssubsidie mocht worden ver
kregen. Daaruit -Volgt, dat de nieuwe
eigenaars zich voorstellen ook zonder
dat subsidie althans een gedeelte van
de polders te kunnen hordijken en in
cultuur brengen. De onderstelling, dat
in dat geval ide voorgenomen verih'oo-
giiuig en verzwaring .der polderdijken
niet tot uitvoering zouden komen,
komt ook den minister niet onwaar
schijnlijk voor. Bovendien zal dan al
licht het noordelijk gedeelte van den
Eersten' iBaihpolder door hen- of al
thans niet dan gedwongen worden
herdijkt. Van de eigendommen der
liquideerende maatschappij zou dus
in deze onderstelling een gedeelte, dat
zij zouden wensc.hen te abandonnee-
ren,voor de nieuwe eigenaars waarde
loos zijn. Bet ligt du-s voor de hand;
dat zij' voor die eigendommen in dat
geval eene geringere koopsom over
hadden, dan wanneer zij op voleldjïge
exploitatie ervan konden rekenen.
Ook om deze -redenen heeft dus de
bedoelde clausule voor den minister
niets bevreemdends.
Maar wel strekt het hier medege
deelde ter bevestiging in de overtui
ging, dat alleen bij het toestaan van
het subsidie de Iherdijking spoedig in
haar gelhee/l en op zoodanige wijze zal
worden uitgevoerd als voor de beveili
ging van 'den spoorweg noodlg is.
De minister deelt voorts nog mede,
dat het voornemen bestaat, te zorgen,
dat de begrooting van den Eersten
Bathpolder jaarlijks onder de oogen
der regeering koame, opdat zij volledig
kunne nagaan, of aan de instanidhou-
ding der dijken genoegzame zorg
wordt
SPREEUWEN.
Men schrijft uit de Nedër-Betuwie
Het is niet te zeggen, hoe verbazend
veel last de kersenbazen dit jaar van
de spreeuwen hebben en hoeveel scha
de 2ij door die anders zoo nuttige die
ren lijden-.
De spreeuwen strijken in groote
zwermen op de boomgaarden neer,
zich aan het geschreeuw en geratel en
geklop op ijzeren potdeksels of op oude
zeisen niet storende. Aan schoten met
los kruit hebben zij lakalleen scho
ten met scherp maken indruk. Zij zien
dan wel eenS een of meer makkers
vallen en. weten geen bet-er middel-om
weer van den schrik te bekomen, dian
een bezoek te gaan brengen aan een
anderen boomgaard. Ze zijn zoo bru
taal, dat ze zelfs in boomen, waarin
een plukker doende is wat des pluk
kers is, hun slag slaan.
Als die dieven nu de gewoonte had
den om een kers geheel achter elkan
der op te peuzelen, en dan een volgen
de te beginnen, zou het met de scha
de, die zij veroorzaken, nogal losloo-
pen.
Maar wat is het geval?
Zij zoeken in de eerste plaats de
beste kersen uit en uit zoo'u saprijk
bolletje nemen ze in de tweede plaats
slechts een hapje, de riest latende voor
wat ze is en vervolgens vliegen
krabben.zij er vele los. Dat aöes bij
elkan/dér genomen-, loopt' dë schade
nogal op en als men hier nu nog bij-
rekent, wat er uitgegeven moet wor
den aain loon voor de „keerders".
waarvan er, als dë boomgaard wat
uitgestrekt is, dikwijls meer dan één
noodi.g is, en v-erdeo* wat er besteed
moet worden aan kruit, dan komt
men tot de slotsom, dat de spreeuwen
liedl wat op hun geweten hebben.
De geschonden kersen worden ook
geplukt en bij liet sorteeren vallen die
weer uit en- dienen dan om- een arm
Mnldl ook eens te laten smullen-. Dat
is nu weer iets goeds, dat in 't kwaad
opgesloten ligt. Sommige kinderen
zijn zeer verlekkerd o-p die „muusse
piek", zooals de spreeuwen-kersen-res-
tanten heeten in deze streek.
Feuilleton,
(Naar het Engelsch).
Ivan haalde Lambert over hem voor
te gaan en na een kleine aarzeling,
.deed hij dat. Aan het eind van de
gang was weer een zware deur. Lam
bent deed deze deur open, op debielen
gevolgd door Ivaneven werd bij een
B/belenen trap gewaar, die zich naar
beneden in de duisternis verloor.
Toen hij bleef staan, deed Ivan Ma-
lincourt de deur achter zich dlicht en
zij stonden daar in volslagen duister
nis. Het volgend oogenblik klonk er
een' geluid als van een .slag, van een
vechtpartij met vloeken en daamavan
een val, alsof er iemand' holderdebol
der de trappeta. af naar beneden viel.
Daarop volgde stilte.
De man boven aan de trap luisterde
aandachtig. Toen streek hij een- luci
fer af. Het verlichtte zijn bleek gedaat
ecu verwarde kleeren. Hij tuurde naar
beneden, waar iets roerloos teraedër-
lag. Even daarna ging hij naar bene
den, en boog zich over het beweging
loos lichaam. Er stroomde bloed- ir't
een wond aan dien- slaap.
Ivan lachte toen hij zich weer op
hief.
Ik heb mij-a nekeniirug met je ver
effend, kereltjezei hij. Levend of
dood. je zult nu toch niet in staat
zijn hij de voorlezing van liet tweede
testament tegenwoordig te zijn. Toch
is het heter het zekere maar te nemen
voor het onzekere.
Hij keek om zich heen als zocht hij
een wapen, toen huiverde hij en- ging
achteruit.
Alles lean ilk verdragen, behalve
het zien van bloed, mompelde hij.
Hij keek weer naar den bewusteloo-
ze en beefde toen het bloed langs den
vlo'er stroomend tot bij zijn voeten
lewaim. Hij keerde zich om en snelde
dë trap op.
Nauwelijks was hij verdwenen, of
Laimberi bewoog zich en zuchtte. De
schrik van den plotselingen aanval in
de 'duisternis, on een afschuwelijke
slag op zijn hoofd, waardoor hij de
steenen traip afviel, hadden hem het
bewustzijn doen veriiezen, maar zijn
verwondingen waren niet zoo ernstig
als eerst scheen. Hij ging opzitten,
bracht zijn hand naar zijn hoofd en
keek wild om zich heen. Toen hij dat
deed hoorde hij. iets vlak bij zich rit-
sn.
- Wie is daar? zei hij zwak.
- SstSstantwoordde een stern,
en er kwam iemand naar hem toe, die
een hand op zijn arm legde. Ik ben
een vriend. Ik zal je helpen. Maak
géén laven. Kun je staan?
- Ik weet het niet, zei Lambert
DRUKKENDE BELASTING.
Het bestuur der 's-Gravenhaagsche
Winkeliers-vereeniging heeft een
adres gericht tot den Minister van
Financiën waarin nogmaals gewezen
wordt op den zwaren druk welke
door de personeele belasting hier te
lande op den winkelstand wordt ge
legd. Waar toch, zeggen adressan
ten, de personeele belasting naar de
bedoeling van den wetgever beoogt
te zijn eene belasting op de verte-
r i n g, waar overeenkomstig de wet
op de personeele belasting perceelen
en gedeelten van perceelen, uitslui
tend bestemd' tot fabriek of werk-
plaats van de belasting geheel zijn
vrijgesteld is het onbegrijpelijk waar
om perceelen en gedeelten van percee
len, diende tot winkel of lokaal tot
uitstalling wel onder de belasting
worden begrepen. Waar de inkom
sten van den winkelier reeds ten volle
in de bedrijfsbelasting worden ge
troffen is het geheel onverklaarbaar
waarom dat bedrijf nogmaals moet
worden gedrukt door eene belasting
op de voor de uitoefening van het be
drijf noodzakelijke inrichtingen.
Adressanten stellen ten slotte de
vraag, of het met de sociale recht
vaardigheid is te rijmen, dat een on
rechtvaardige belasting blijft ge
handhaafd op eene belangrijke klas
se der maatschappij, voor welke
hier te lande tot nu toe door den
wetgever niets is gedaan, terwijl
diezelfde klasse niet dan met de
grootste moeite in staat is z'ch staan
de te houden.
zuchtend. Hij heeft mij
moord. Wie ben je?
Doet er inliet toe. Je zult ver
moord worden als je niet rmaakt, dat
je hier vandaan komt, vóór dat hij
terug is. Ik zeg je, dat hij tot alles
in staat is. Neem mijm arm probeer
op te staan. Daar! Ivun je staan?
Met behiulp van. Payne kwam de on
gelukkige man overeind on bleef
staan. Hij veegde met moeite het bloed
weg, dat nog uit de snede aan zijn
voorhoofd vloeide, en zuchtte weer.
Maak toch niet zoo'n leven, fluis
terde Payne boos. Klim de trap op
zoo goed en zoo kwaad als 't gaat. Hij
komt dadelijk bea*ug.
Aldus aangevuurd onderdrukte Lam
bert ieder luid teeken van pijn en
klauterde naar boven. Toen liet zijn
helper hem even alleen.
Ik moet zien, waar hij is, fluis
terde hij. De eenige weg naar buiten
is door die vooirdJenr, eai wij moeten
door twee kamers heen om daar te
komen.
Hij sloop voorwaarts en koek door
de opening in de kamer, waar de bei
de mannen zooelven had'cl'en zitten pra
ten. De., kamer was leeg, en hij zei
dat tot Lambert, die van zijn duize
ligheid begon to bekomen en die bij
het vooruitzicht van te kunnen ont
snappen, zoo snol mogelijk bij zijri
redder kwam.
De beide miaunen liepen de kamer
door, en Pa.yne opende voorzichtig de
dleur van het kantoor en keek naar
N'IJ VERHEIDSTENTOONSTELLING
TE LEEUWARDEN.
De jury voor de in Juli en Augustus
te Leeuwarden te houden tentoóhsiei-
ling is als volgt geconstitueerd:
W. J. Ooëterthoff Jan., voorzatter;
mr. J. A. Lu cardie, secretaris.
Machines en werktuigen van het
kleinbedrijf (in werking).
Landbouw- en zuivelbereidingswerk-
tuiigen (niet on werking); F. P. G. van
Loenen Martinet, Uitrecht, J. D. Pe
ters, Veend'am, Singels, 's-Graven-
hage.
Nijverheidsproducten: Bewerkte me
talen: P. Atbema Dzn., en H. Berg-
'haeuser, Leeuwarden, F. W. Braat,
Delft, A. -de Haas, Sneek, M. Visser,
Steenwij'k.
Lederartikelen: A. Brinkhorst, Maal-
drink DeventerA Tulp, Leeuwarden.
Meubileering en stoffeering: H. H.
Kramer, Leeuwarden, E. A. von
Saiher, Haarlem.
Muziekinstrumenten P. C. Koer
man, Leeuwarden.
Voedings- en genotmiddelen: W. A
C. Bijvoet, Breda, J. Das Dz... Utrecht
S. W. Taconis, Heerenveen, A. H. Ver-
kade, Zaandam, C. J. de Vogel, Leeu-
wai'den, C. L. Zeilinga, Groningen.
Nuttige handwerken: mej. J. D. Top,
Arnhem, Mej. A. C.. van Velzen, Alk
maar.
Andere n iJv erii eidëp roductenP. At-
tema, Dzn. en C. J. Vogel, Leeuwar
den, E. A. von Saber, Haarlem.
Kunst en nijverheid: a. smeedwerk,
b. graveer- en drijfwerk: P. Attema
Dz. en H. Berghaeuser, Leeuwarden.
F. .W 'Braat, Delft, A. de Haas, Sneek
M. Visser, Steenwijk; d'. teekeninigen
en decoratie, g. fotografieën: J. Bub-
'berniaii, Leeuwarden, P. Clausing Jr.,
Haarlem, p. dë Jong, Harlingen, H,
'Ellens, 'Santpoort.
Volk'söiuisveötiing: Ho.lenga, Zutphen
W. F. J. Uffelio, Leeuwarden.
Opvoeding en onderwijs: S. Baron
en Th. Boersma, Leeuwarden.
Vervoermiddelen, sport: jhr. H. v.
Baerdt v. Sminia, Oudkerlc, D. Focke-
ma, Arnhem, 'S. H. Hijlkema, Leeu
warden.
Verplegi ngs artikel enW. F. J. Uffe-
Me en C. J. de Vogel, Leeuwarden.
De opening der Nijverheidstentoon
stelling te Leeuwarden zal geschieden
dëor Z.Ex. dien Minister van Land
bouw, Handel en Nijveitheid op Zater
dag 14 Juli a.s.
Tot. bijwoning dezer opening, die zal
plaats vinden in de groote feesthal op
het Tentoonstellingsterrein, zullen
worden uitgenoodigd de autoriteiten,
de leden der jury, de exposanten en
de aandeelhouders van het waarborg
fonds der tentoonstelling, te zamen
circa 1000 personen.
bijna ver- binnen. Alles was donker. Snel liepen was een uiterst eenvoudige
ZIT O'mC rlhit. vp.r-f.t'ollr rllnm- .0,1 0
SACCHARINE IN HET ARMHUIS
Dr. Greshoff schrijft aan het „Han
delsblad"
Het Raadsbesluit (te Amsterdam
Red.) is genomen, maar de zaak is te
belangrijk en van te ver strekkende ge
volgen, om niet bij de publieke opinie
in appèl te gaan. Ik heb daarmede ge
wacht tot bet officieel verslag der Am-
sterdamscli e G emeenter aadszitti ng
van 15 Juni 1906 in mijn bezit was,
omdat het mij ongelooflijk voorkwam,
dat zoo als de dagbladverslagen
meldden mijn adres in zoo hooge
mate de hilariteit van sommige
Raadsledten gewekt hadDat begrijp
ik niet- y,"Jl m, dat ik ver
diend had het „standje" van den voor
zitter van den Raad, waarvoor ik eer
biedig buig, alleen ter mijner veront
schuldiging opmerkend, dat ik reeds
vooraf openlijk excuses had gemaakt
voor de fout in mijin adres, als zoude
de gemeente de saccharin© verstrek
ken. Het is zoo moeilijk voor 'n out
sider, in eene dergelijke zaak volledi
ge inlichtingen te krijgen. Want wat
bleek ter Raadsvergadering? Dat het
Armbestuur zelf eierst door mijn adres
van de geheel© zaak iets had verno
men, en dat zelfs mj nog in cleca Raad
niemand de heer Loopuit uitgezon
derd op de hoogte was hoe de sac
charine dan wèl in het Armhuis komt:
niet als smokkelwaar, neen, dat zij in
die stedelijke instelling zelve aan de
verpleegden openlijk verkocht wordt
voor de centjes, die zij van de gemeen
te ontvangen
Dat is geen verstrekking, maar het
lijkt er toch heusch een beetje op.
Er is in die Raadszitting verder veel
voor en tegen de leugensuiker ge
sproken. Op hetgeen) men mij daar
vroeg, zal ik het antwoord geenszins
schuldig blijven. Mijne door velen ge
deelde overtuiging, dat die stof niet
in de huishouding past en in de voe
ding de suiker niet kan en mag ver
vangen', staat, vast genoeg om niet
aan het wankelen gebracht te worden
dëor de verklaring van twee medici-
Raadsleden, als zouden onlangs eeni
ge kunstmatige vex-teringsproeven on-
oittstooteiiik bewezen hebben, dat......
saccharine niet schadelijk kan zijn
voor de gezondheid 1
Hier aileèn dit.
Met 16 tegen 11 stemmen is tenslot
te het voorstel verworpen, om aan de
verpleegden suiker te geven in sommi
ge spijzen. Het meest heeft mij daar
bij gegriefd, hoe het krachtig pleidooi
van den heer Polak tegen onze schan
delijk hooge suikërbela9ting door de»n
wethouder Jitta met 'n sneer beant
woord is, en hoe door den Raad voor
bijgezien werd het verband tusschen
suikerbehoefte en sacchaiine-verbruik.
Dü verplceguén in 't Armhuis, dat
leert de ervaring, kunnen een siïiaiu?-'
verboterend middel bij hun spijs en
drank niet geheel missen, en zoo grij
pen zelfs zij naar de akelige „sagrijn"
die aan dr. Heijermans zoo bitter
klaagden over do uitwerking dier stof:
het is dus alleen dë harde noodzake
lijkheid die hen de saccharine doet
eten. En nu zou het naar het oordeel
van hot Armbestuur noedelooze weel
de zijn, zou de Armhuis-schafting te
lucullisch worden, indien de Raad der
groote koopstad Amsterdam, rijk en
vermaard dëor den suikerhandel, hun
een klein beetje echte suiker had ge
geven ter vervanging van do saccha
rine, eene stof, waaraan zelfs de
grootste voorstander geen hooger lof
zi] ook dliit vertrek dëor en stonden in
de/ hal; Het volgend oogenblik waren
zi] buiten en toen liet Lambert een
zware zucht van verlichting hooren.
Laten wij een rijtuig aanroepen,
hdt is nog niet te Iaat, zei hij.
Je moet ieer9t nog een eindje loo-
pen men moet ons hier niet zien
wacht ear Wil je terugkeenen naar je
kamers
Lambert huiverde.
Neen, zei hij op een toon van
schrik, hij kon mij daar vinden. Wist
ik maar een of ander rustig plekje,
totd at ik aan Miss Wickham kon ver
telden, wat er gebeurd is.
Payne schreef snel een adres op een
stukje papier.
Roep een rijtuig aan en rijd da ar
heen, zei hij. Ik kan je daar alles ge
ven wat je noodig hebt. Zorg zooveel
mogelijk, dat je gelaat naet te ziien
kamt. Ik weelt ook nog wel wat van
die chirurgie af en zal heel gauw bij
je zijn, om te zorgen, dat alles in orde
komt.
Ga nu met mij mee, wil je niet
smeekte Lambert zacht.
Dat kan ik niet. Als hij er achter
komt, d'at ik iets met u te maken heb
gehad, dan is voor mij alles uit. Roep
gauw een rijtuig aan, en het zal niet
lang duren of je ziet mij daar.
Hij knikte en verdween in een zij
straat. Lambert deed' wat hëm gezegd
was en even later reëel hij naar liet
adres, dat hem was opgegeven. Het
woning,
maar alles zag er netjes en fatsoenlijk
uit. Even daarna verscheen zijn be
vrijder en Lambert keek hem eënigs-
zins nieuwsgierig aan. Zijn stem ver
ried den gentleman, maar zijn uiter
lijk voorkomen stemde daarmede niet
overeen als hij in 't licht stond.
Payne begreep dien ondërzoekeaïdën
blik wel, maar zei niets.
Hij was gekomen voorzien van wind
sel en plets ter en na Lambert's wond
vérbonden te hebben, hielp hij hem
in bed.
En nu, zei hij, heb ik een woord
je met je te spreken. Is het noodzake
lijk absoluut noodzakelijk dlat
Miss Wickham weet, waar je op het
oogenblik bent? Mijn bedoeling is
deze, is bet voldoende voor haar plan
nen, als je gevonden wordt op don
dag van de voorlezing van het tweede
testament
Lambert keek ontsteld op.
Hoe kent u Miss Wickham?
vroeg hij.
Dat doet er niet toe. Ik ken haar
en zou haar gaarne van dienst zijn.
Beantwoord mij mijn vraag.
Het eenige wat zij noodig heeft
is, dat ik mij tot dien tijd! stil houd.
Dan ra.ad: ik je, dat te doen.
Schrijf geen ehkelén brief en ga niet
uit dan na do-hker, en spreek tegen
niemand tot dien tijd. Bericht vooral
Miss Wickham niet waar je op hei
oogenblik bent.
Niet aan Miss Wickham berich
ten? riep Lambert uit, zich uit zijn
liggende houding opheffend. Waar
om?
Omdat de man, waarmee je té
maken hebt, heel gevaarlijk is. Hij
bewaakt liet doen en laten van Miss
Wickham en zoodra jij je weer met
haar in verbinding stelt, zal hij weer
uitvindën waar je bent.
De man werd doodsbleek en zonk
weer op zijn kussen terug.
Ik zal uw raad ter harte nemen,
zei hij zwakjes. Ik zal mij stil houden
en aan niemand schrijven.
Ik zal wél middelen vinden, om
je te laten weten, hoe de zaken
staan, zei Payne. Nu moet je rust heb
ben. Goede-nacht
HOOFDSTUK XXVIII.
De jonge Jcton Thompson stond voor
de deur van dear winkel, dien hem eai
zijn vader toebehoorde en keek om
zich heen. Hij scheen aandachtig alles
gade te slaan, wat er in liet stadje
gebeurde, maar in werkelijkheid zag
bij niets. Hij was in hevige onrust
over Christal Egerton. Hij was nn ze
ker, dat hij haar beminde, en hij was
voortdurend in zenuwachtige span
ning over hetgeen hem nu te doen
stond tegenover haar. Zijii wanhoop
tijdens haar ziekte was opgeheven,
door het nieuws, dat zij langzaam
herstellende was, maar toen was er
eene andére bezorgdheid op gevolgd.
(Wordt vervolgd).
