NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. Handelsvereenïgmg Uit de Resident e. 14e Jaargang. No. 7070 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen, MAANDAG 18 JULI 1906 B HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIE N: per drie maanden: jjjtójfr Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem ƒ1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regei. Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat. gemeente) 1.30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing; Franco per post door Nederland1.65 gT 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant. GöllusfSZondTgsbla'd, 'voor Haarlem 1 1 i 037* IIMMMÊÈRedactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. de omstreken en franco per post „0.45 intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave de." Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Monimartre. TWEEDE BLAD. üaarSêïKsche Geedgek. bij Kon. Besl. vaa 12 Nov. 1899, De Haarlemsche Handelsvereeni- ®ing h4er ter stede, opgericht 10 Mei 1892 heeft in den loop van den tijd w«3 haar recht van bestaan bewezen. !n neer vele gevallen, zaken van ver- •chlHemden aard betreffende, is zij opgetreden, en dikwijls met groot succes. Jammer echter, dat men alge meen niet meer blijk geeft dit te waardeer en, door als lid der vereeni- ging toe te treden. Er zijn wel meer dan 600 leden, maar dat is niet vol doende. Elk handelaar, neringdoen de, ja, zelfs particulieren, moesten hd worden, om tenminste te laten ge voelen, dat men het werk op prijs stelt, dat de Haarlemsche Handels- vereeniging steeds opneemt, als doende, wat hare hand vindt om te doen. De voord eel en. die de Vereeniging hutten hare bemoeiingen van ver schillenden aard. haren leden aan biedt, zijn zeer vele en zeer groote tegenover de geringe, jaar lij,ksche contributie van f 3.50, dïe gevraagd woidt. De Haarlemsche Handelsvereeni- ging bemoeit zich in de eerste plaats «r mede de belangen van hare leden te bevorderen, door onwillige beta.- tera voor hen tot betaling aan te manen en informatiën voor hen in t« winnen. Bovendien 'hebben de le den hett recht het hun gratis te ver strekken advies van de rechtsgeleer de adviseurs der Vereeniging te vra gen, die ook in prociedUren en fail lissementen gratis voor hen optre den, natuurlijk alleen voor zaken be treffende den handel en het bedrijf der leden. Reohtsgeleerde adviseurs der Ver eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de Haan Hugenholtz en H. Ph. de Kan- ter, Spaarne 24, alhier. Het bureau der Vereeniging is ge vestigd Jansweg 11. Voor incasso's door bemiddeling der Vereeniging wordteen vastrecht van 6 pCt. der vordering berekend. Bovendien moet 10 ct. yoor port steeds worden bijgevoegd, bij Inzen ding van vorderingen door bemidde- ftng der advocaten te innen. De kosten van informatiën naar hutten de stad woonachtige perso nen bedragen 60 cts. per informatie plus 6 cts. porto-vergoeding. Infor matiën naar binnen de stad wonende personen worden gratis verstrekt. Pretention op buiten de stad wo nende personen worden niet behan deld, wanneer niet 10 ct. voor porto vergoeding is toegevoegd. Ruts 1748 informatiën en rechts geleerde adviezen werden in het ai- gnloopen jaar gegeven. lm April 1906 zijn 24 vorderingen lot een bedrag van f 587.09 betaald: Haarlemmer Halletjes EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE. vorderingen worden afbetaald, 9 orderingen zijn uitgesteld. Men wordt geraden alvorens te le veren aan C. Kenbeek, Volkslogement De Wttstraat 30, Mejuffrouw G. Heij- .p.iaar. Klein Heiligland 25 rood. Me- uffrouw S. Dernison, Leidsche Plein 10 rood, zich om inlichtingen te ver voegen aan het kantoor. Volgens art. 7 dient hot geheim ier lijsten van wanbetalers onge schonden te blijven. Alle brieven, aanvragen, reclames of wat ook, moeten worden geadres seerd aan het bureau, da.t ge opend is dagelijksch van 's morgens 9 tot 1 uur en 's namiddags van 2 toi 4 uur, waar dan ook verdere inlichtingen zijn te bekomen. HET BESTUUR Indertijd maakte de Raad een melik- verordening naar zijn beste weten, waarbij het om controle van meOkver- koapers en melkhandelaars te doen was. Maar zóó kan een mieaasdh, of een coQJege een wet niet maken, of er blij ven wel gaten in. De politie had dat gaatje dan ook gauw in de gaten enmaakte poces-verbaal op tegen den eigenaar van een boterhammen- eethuis, anders genaamd lunch room, op dien Kruisweg, die mis schien een litertje of wat melk perdlag uitechemikt. Natuurlijk was het nooit die bedoeling geweest, zulke inrichtin gen ond'er de bepalingen vair die veror dening te laten vallen. Dat begreep iedereen,, behalve de politie, die nog wéér eens tegen denzelfdlen nran pro- ciets-vietrbaal opmaakte. En om dut nu in het vervolg te beletten, is er -in •den Raad een voorstel gedaan om de mélkrver orldenirug te wijzigen. Let nu wtei op. Om den ongeiwènlscht'eln.' ijver van de HaaMetoiscbe politie onschade lijk te maken, moet de Haarlemsche Raad zijn verordening gaan verande ren. Wat een pracht van een verhou ding is dlat tochDe eigen politie, door de eigen burgerij uit de eigen ge meentekas betaald, handélt dwars te gen de bedoeling van dien eigen Ge meenteraad. Er is geen wet waarover zooveel kwaad is gesproken als de Leerplicht wet, voor ze er was, toen ze er kwam (dank zij liet gebroken been van een Kamerlid) en nu- ze er is. In onze parlementaire en politieke geschie denis, waarin kwaadsprekerij niet zoo heel veel bijzonders is, is de Leer plichtwet in dit opzicht slechts ge ëvenaard door de Drankwet. En mis schien zal de dag nog komen, dat het Nederlandsche volle standbeelden opricht voor de respectieve makers der genoemde wetten, en misschien, dat 300 jaren na den dag waarop zij het levenslicht aanschouwden, een dankbaar nageslacht, als thans ten aanzien van Rembrandt, hun nage dachtenis viert in woord en beeld, in optocht en bio'graafvertooning, m feestschrift en carioatuur. Zooveel is zeker, dat een aantal -on- vervalsohte Hagenaars niet gemakke lijk te begrooten verplichtingen heeft aan den Minister wiens contraseign ond'er de Leerplichtwet staat,, aan genomen althans, dat bedoelde Ha genaars in het rechtmatig bezit zijn van schoolplichtige kinderen. Wan neer men thans zulk een Hagenaalr tegenkomt en men zijn verwondering uitspreekt, dat hij, in dezen tijd des jaars, de residentie nog niet heeft verlaten, dan krijgt men het glim lachend antwoord„ach, zie je, met die belabberde Leerplichtwet moet je wachten tot de kinderen vacantie -hebben, enneje moet ook weer betrekkelijk gauw terug wezen hm eigenlijk niet de moeite waaird om je huis te sluiten, en met je ge- heele familie er uit te trekken, zèg Hadden anders plan naar Tyrol te gaanvroeger dikwijls geweest, mooi land zèg, maar duur. 't Ergste bezwaar nietmaar denk dat er -nu toch niets van komen zal. Mis schien gaan we dan maar een paar weekjes naar Oosterbeek of naar Val kenberg.... dichter bij huis, wait? Let nu wel, dat deze Hagenaar, die slechts als specimen wordt voorge steld— van een uitgebreid genus, zoo min van plan was om naar Tyrol te trekken dan gij of iik om in een bal- 't Moest- zóó -zijn ingericht, dat. de Raad.-, zooidra die politie maar zijnmee- ning verkeerd optrad', haar beval, ik zeg b e v a 1, zich te gedragen, zo o als die Ra-ad dlat voorschreef en niet an ders. Het gebeurde geeft weer een kos telijke illustratie van de dwaasheid, dat bet bestuur van eien gemeente geen zeggenschap heeft over haar eigen politie. Precies zooals de eigenaar van een landgoed, die gezag zou uitoéfe- men over zijn koetsier, zijn palfrenier, zijn huisknecht en ander personeel, maar niet over zijn tuitoanan, die de boel in orde moet houden. „Zeg eens, tuinman", aldus de edge naar, „hier stonden onlangs zulke mooie rozenstruiken, waarom zijn die er niet mieer?" „Ze groeiden wat scheef", zegt de tuinman, „en daarom hdb ik ze maar uitgetrokken." En ziedaar die lieer diem volgendlen dag angstig zoekende, of er ook andere struiken zijn, date wat scheef groeien, om, ze vooral dadielijk re-c'ht te zetten, anders trekt die tuinman ze weer uit hoewei dat beetje scheefheid hem, der. eigenaar, niet Mindert. Zoo dlo-et nu die Gemeenteraad. De eigenaar van een landgoed' zou in zoo'n geval tot den tuinman zeggen „hoor eens, vriend, of ze wat uit het lood groteien, hindert mij niet, eai ik beveel je, om ze voortaan te laten staan- Maar de tegenwoordige tijd wil van bevelen niet hooren. Gezag pah, discipline pah Verzoeken, dat gaat, Ion naar de Kaap te gaan. En dit wel om de zeer eenvoudige reden, dat hij er geen duiten voor heeft. Zijn Haagsch gevoel van man, die zijn stand moet ophouden, permit teert hem evenwel niet voor de waar heid uit te komen. Het zal hem al een geldelijke opoffering wezen, wan neer hij in den loop der vacantie eens een dagje met 'vrouw en kroost gaat doorbrengen in het Rijswijksche Bosch of aan de Wijkerbrug, uit gaansgelegenheden die m een half uur gaans te bereiken zijn. Maar hij kan de schande niet op zich laten zit ten verdacht te worden iemand te zijn, die in den hoogzomer niet uit -de stad gaat, al is het 'dan o-ok niet naar het buitenland. Andere specimina van dit slag van Hagenaars handelen om „hun fat soen" op verschillende manieren. Daar zijn er, die hun leveranciers van de meest gebruikte voedingsmid delen 's ochtends bestellen op uren, waarop de buren nog slapen en die het overige deel van den dag door brengen in hun geheel gesloten wo ningen, met een bordje „Niet Thuis" voor het raam, om de omwonenden in de verbeelding te brengen, dat zij op reis zijn. Dit is geen fantaisie van den schrijver dezes, het zijn choses vues. Een tweede catego rie huurt voor eenige weken een op trekje ergens buiten, liefst op een dorp zonder een-ig vreemdelingenver keer men behelpt zich daar, ver stoken van al het comfort van de gröot-e stad, bestudeert er in een Baedeker of andere reisboeken een of andere miooie huitenland'Sche reis, leert de namen van hotels uit -het hoofd en komt na een paar weken in Den Haag terug... uit het Sc'hwarz- wald (o mevrouwtje, u moet ook eens naar de WolfscMucht gaan kijken, bepaald beeldigpardon, uit Oude Ton ge of uit Wannep erveen Een derde categorie gaat werkelijk op rei s maar niemand dan de vol ledag ingewijde komt te weten hoe tengevolge daarvan een heel gezte soms den ganschen winter door geen vleesch te eten krijgt, dan alleen o-p Zondag of als men ..rnenschen heeft". niemand weet hoe en in welke mate „krom liggen" het gevolg is van zulk een dwaas toegeven aan stands begrip, aan het slaafsch navolgen an wat „iedereen doet". Want Den Haag is, behalve de stad waar men het geld verteert, dat men elders heeft verdient, de stad die aan het Rijk den grootsten meeval ler bezorgde bij het innen van ver mogens- en bedrijfsbelasting Den Haag is ook- de stad der vergulde ar moede, de stad van „Haagsche wind". Burgerdames, wier echtgenoo- ten een adjunct-commies-inkomentje thuis brengen, hebben een „jour" als wanneer er afternoon-tea gepresen teerd wordt en fijne koekjes en de man die van zijn departement tlhuis komt, krijgt op zoo'n jour bruine boo- nen (heel gezond overigens) met bruine boonen De anecdote„Ma, wat eten we vanmiddag? Maar kind, vriendelijk verzoeken is nog beter. Daarme'e -is evenwel niet gezegd', dlat een verzoek ingewilligd word ft-, zelfs niet wanneer het vriendelijk wordt ge- daaai. Dait worden de conducteurs vam de electrische tram gewaar, waanneer zij passagiers ,die in de wagens zitten te spuwen, vriendelijk ver-zoeken, dat na te laten. Ze doen het lekker niet. al staat er ook met groote letters in dear wagen aangekondigd, dat spu wen er verboden is. Wat kan de con ducteur doen? Den passagier er uit zetten Hij zou wel dagwerk hebben. Sommige rnenschen spuwen altijd, andere nooit. Ademhalen doen we al lemaal. Dat laat idmand alleen omdat hij -dood is. Maai' spuwen is geen le vensvoorwaarde, 't is een gewoonte En wel een slechte en een vieze. Prir- mers spuwen, ze kunnen het niet la ten, zeggen ze. Maar als ze hef prui men lieten, da.4 ongezond is, hoewel de liefhebbers beweren van niet, dan zouden ze het spuwen ook kunnen la ten. „Jawel", zegt ieanand, „maar zieken dan Die zijn soms verplicht om te spuwen En dlat is waar, maaa' waa-nvoov moeten ze dat op onze schoenen of in de wagens van openbare vervoer-mi'd- deOien doen? De1 gezondheidsleer heeft daar instrumentjes voor uitgevonden sputa-flaco-ns noemen ze die waar door men niemand in. ongemak en ge vaar brengt door te spuwen. Gevaar? Ja. zeker. Een van de ge- zondheddscommissiën heeft gewezen I concert op het Kurhausheeft een historischen grond. Het is niet al goud wat er blinkt Na het gebruik van d't cliché, dat in alle zetterijen van Nederland ge stereotypeerd1 staat, na deze pes- timistische filisophische bespiegelin gen, ga ik het -thema nog eens even wat nader uitwerken. We hebben een concours hippique gehad en een sematee automobile ook -a.1 een goede reden om niet op reis te gaan, voor de mensclhen. die bij deze evenementen absoluut niet mochten ontbreken. Want paarden (spreek uitpeerden) en auto's (vul- go kar) wie er niet over zou weten mee te praten, vooral van de dames, zou buiten de gemeenschap der natie wel niet, maar toch buiten de ge meenschap der Hagenaars, die zich respecteeren, onherroepelijk gesloten worden. Het behoort tot den bon ton om op een afstand de livrei van gravin Zus en de -paarden van baron Zoo te herkennen, om te weten wie de mooiste auto heeft. Men noemt de namen van bezitters van welvoorzie ne stallen alsof men dagelijksch met die heeren in aanraking komtmen spreekt die namen uit als vroeger de namen van Jaap Eden en Schilling en Cordang of, zooals tegenwoor dig dien van Dirk van den Berg. Er is een dorpelijke gemeenzaamheid van „iedereen te kennen" onder het- rnasker van grootestads-allures. En het vernuft is kleiner naarmate de monden grooter, de critiek onbe schroomder, de commèrages kinder achtiger zijn. Aan het strand (een windstoel kost een dubbetje) wordt uitgerust :-van het -zeebad, dat niet genomen is. Men volgt er met onbe schaamde nieuwsgierigheid elke be weging van zijn buurman of zijn buurvrouw. Hier worden onschuldi ge flirtpartijtjes tot halsmisdaden verheden; hier wordt de chroni- qne sc and a.leuse opgemaakt die- gevaarlijker is, omdat ze, ongeschre ven, mondeling overgeleverd wordt telkens een graad vergroot, verer gerd, vervenijnigd. Hier worden de ongelukkige huwe lijken „gemaakt" en huwelijken on gelukkig gemaakt vaak óók, door ve nijnig geklets. Hier wordt gestadig't gebod overtreden, dat ge geen val- sche getuigenis zult geven jegens uw naaste. Zoo zijn ze niet allen maar zoo zijn er. En wee u als ge aan hun „fatsoen" zoudt twijfelen Van het strand naar de zeeslang 11 n'y a qu'un pas. De zeeslang is een exemplaar van het geslacht der jour nalistieke canards met dit ver schil, dat het beest alleen in den komkommertijd zijn opwachting maakt. Die tijd is nu aangebroken. Als Rembrandt niet 300 jaren geleden ge boren was, als er geen luiermand te bestellen was voor de vorstelijke fa milie in het Noordeinde, als er geen verpleegster besteld was óm in Sep tember op het Loo te verschijnen, dan zag het er momentelijk droevig uit. Op het Binnenhof heerscht de meest volslagen kalmte, in de depar tementen werkt men aan de begroo tingen, geruchten va-n het aftreden van den Minister van Oorlog vindeai geen geloof. Op het Kurhaus is ei ken middag en eiken avond muziek, in de Bar dito, in het Wieder Café van de Oranje galery idem straks zal er eiken afrond voorstelling we zen in het circusin de clubs wordt gedobbeld en zoo aanstonds zal wel licht een nieuw vrijsprekend vonnis der Haagsche Rechtbank het bacca rat stempelen to-t een onschuldige liefhebberij, mits het maar gespeeld wordt in een niet voor iedereen toe gankelijke local iteit bij elke nieuwe tramlijn die geopend wordt neemt het verkeer toe in dezelfde mate als het nieuwtje er af gaat maar gebeu ren doet er niets. Alleen de Haagsche Gemeenteraad werkt zich in het zweet om van een steeds groeienden achterstand af te komen, maar de onderwerpen van eiken agenda volgen liet voorbeeld van den Zeeuwschen leeuw, zij wor stelen en blijven boven, onaangetast enonafgedaan. Het zou nu de tijd zijn voor Haag sche briefschrijvers om wanhopig te worden als 't niet elk jaar precies eender was. Dat is een troost maar een schrale. Stadsnieuws op- het gevaar van de verspreiidiins van -tuberkél'bacilleaijuist door spu wen. Toevallig kwam haar klacht daarover juist eien dag na de verschij ning van 't jaarverslag eter Vereeni ging tegen de tuberculose, die haar best doet, de lijders te verplegen, hen onschadelijk te maken voor hunne om geving, kortom de gevaren van ver spreiding zoo gering mogelijk te doen zijn, terwijl nota bene ieder die lust heeft, er maar op los kwalstert, zonder er ook maai' een oogenblik aan te denken, dat dit voor zijn medemen- schen niet alleen vies is, maar zelfs hoogst gevaarlijk wezen kan. En hiermee stap ik van de spuwer ij af. 'tls geen frisch onderwerp. Maar er over praten, waarde vrienden, is veel minder on-frisch, dan het doen Er gaan soms de vreemdste verha len rond. Ik bedoel nu nog niet zoo zeer het bericht, dat onze sympathieke commies-redacteur, Mr. D. Talma, ge m;e en te-sec rot avis zou zijn geworden terwijl Mr. Pijnacker Hordijk dat ambt geenszins verlaten had (een- ge volg van een onjuist overgebracht te legram), maar het schoone verhaal, dat er een plantsoen zou worden aan gelegd o.p de Groote Markt! Louwtje in 't groen, 't zou in deze dagen een passend huldebetoon zijn geweest. Maar de nuchtere praktijk van 't da gelijksch leven spot met een plek van groen en bloemen midden op ons groot ste en drukste plein. Hoewel het uit goedte bron heette te komen, kan >k M u z i k i n denllou t. 22e Muziekuitvoering op Zondag 15 Jiuli 1906, dies naanidid. 2\ uur, doorliet Haart. Muziekkorps. Dir. luit.-fkaiped- oneiester C. P. W. Kittens. 1. „Edhtes Wiener Blut", Marscih, ■Kontzak. 2. Ouverture „Stradella", Flötow. 3. „Die Emanoipirte", Mazurka., 'Strauss. 4. Fantadsite de l'opera comique „Ro binson Crusoe", Offenbaah. 5. Ouverture „Jeanne d'Arco", Verdi 6. „L'I'lile d'Amour", Valse, Godfrey, 7. Fantasie uit de Russische opera La Vie pour le Czar". Glinka. De bouwmeester van de nieu we St. Bavo gehuldigd. In de vergadering van 11 Juni j.l„ werd de architect civiel-ingenieur Jo seph Cuypers te Amsterdam, benoemd tot Honorary Corresponding mem ber of the Royal Institute of British Architects". Deze benoeming staa-t in verband met de gedeeltelijke voltooiing der kathedrale kerk van St. Bavo te Haar lem. G y mnasium te H a a r 1 em. Na gehouden toelatingsexamen op 9, 10, 11, 12 en 13 Juli 1906, werden toegelaten tot de le klasse C. Avis, W. II. Al ting van Geusam Maria F. Föhnen', J. Th. Hart de Ruy- ter, Regi.ua ter Haar Romen-y, F. Kruysboom, A. II. Kuipers, P. Plan- ttenga, J. A. Schepers, S. C. M. Spoor, Maria E. van Thiel, Paula E. Tobï en J. H. H. Vixseboxse Tot da 2e klasse A. Grace Menzinga, HeJirielte L. Schiefeirdlecker. Tot tie Ge klasse Maria M. Vogel. TENTOONSTELLING JULIAAN DILLENS. Hedenmiddag werd in een tweetal zalen van het Kunstnijverheid-Mu- seum de tentoonstelling geopend van eenige gipsmodellen, bronswerken, aquarellen, teekeningen en schetsen vau den in 1904 overleden Vlaam sehen kunstenaar Juliaan Dillens. Een aantal genoodigden woonden de opening bij, onder hen merkten wij op den Belgischen gezant bij ons Hof. Baron Guillaume, en voorts eenige leden van den Gemeenteraad. De openingstoespraak werd gehou den door den heer F. M. Baron van Lynden, voorzitter van de Commis sie van toezicht op het Museum. In zijn rede dankte de spreker den vertegenwoordiger der Belgische Re geering en de verdere aanwezigen voor hun tegenwoordigheid. Baron Van Lynden zette verder uiteen. dat het Kunsinijverheid- Museum het zeer op prijs stelt, dat het in staat is de kunstwerken van den zeer sympathieken broeder uit het Zuiden hier te kunnen ten toon stellen en merkte voorts op, dat hier door de leerlingen der school in staat worden gesteld te zien, wat op het kunstgebied wordt geproduceerd. Sprekende over de kunstopvatting v„an Dillens, herinnerde de voorzit ter er aan, dat 'hij behoorde tot de jonge Belgische school, in 't hijzon der tot de nieuwere Vlaamscbe rich ting, die mannen als Van der Stap pen en Chef Lambeau heeft voortge bracht. In het openbaar zijn van Dil lens kunstwerken te zien in België, b.v. 'het monument Serciaes en de Landsknechten te Brussel. De ande re werken, nu hier ten toon ge steld, zijn het eerst bijeen gebracht door de Cercle Artistique te Brussel. Na er ten slotte de aandacht op ge vestigd te hebben, dat Dillens ook het. beeldwerk vervaardigd heeft, dat- door het Pers-comité in den tijd der Boe-ren-oorlog aan H. M. de Konig^n werd aangeboden, verklaarde Baron Van Lynden de tentoonstelling yoor geopend en maakten de aanwezigen een rondgang door de zalen. Re>eds gedeeltelijk in ons vorig nummer opgenomen. Uit de Omstreken dan ook veirzekeiieai, dat liet een sprookje is. De Groote Markt is en blijft van steeai. Alleen komt «r in zoover een verandering, dat er op liet mMKteu een trottoir zal worden aan gelegd, ten geniakke van de voetgan gers en tot regeling van liet rijtuig en wagenvea'keea', dat tot dusver maar kris-kras, zonder eenige orde, over de Markt pleegt te gaan. En van verhalen gesproken, ik hoor de er een, dat griezelig is. Een familie in Haarlem had een hond, die pas jongen gekregen had. Vier stuks. Ze ging de stad uit, maai' dacht er Met aan, behoorlijk eten en drinken aan de dieren te geven, zoodat toen" zij te- liugkwamen, de oude ho-nd twee en een half jong had opgegeten BrrrDaar op ging de familie weer uit, maar zorgdle zoo slecht- voor het overgeble ven dier, dat ook dit er het leven bij inschoot, liet schijnt, dat er toch nog wel wat te doen overblijft voor veree- nigingen tot bescherming en tegen het mishandelen van dieren. Mishandeling bestaat niet alleen in doen, maar ook wel in nalaten Zoo als hoer geble ken is. Van nalaten gesproken I-Le-eJ. druk maken wij, Haarlemmers, ons met het feest van onzen schilderkoning Rem brandt niet. Er zijn in de stad van Frans Hals twee comité's geweest voor deze herdenking. Het eene verzamelde geld en stuur de dat toen de stad uit aan 't hoofd- eomité, het andere verzamelde porte- ZANDVOÖRT. Aangekomen badgasten Fam. Roeihig, Frankfort a. M., Ho tel Kuriiaus. 2 pers. Fam. Prelhtn, Ha He a. S. Hotel Groot Badhuis, 3 pers. Bremdé-r Brandes, Antwerpen, Gr. Badhui-s. feuilles en deelt die nu min of meer kosteloos uit. 't Heeft- altebei zijn ver dienste, maar we worden er niet vroo- •lijker van. Ik zou af en toe zoo graag eens eeh beetje meer pret en plezier in Haarlem zien. We doen n.iet veel aan feesten, we zamelen, schijnt liet, wel, al onze feestelijkheid op voor den 31sten Augustus, 'k Vind het best-, maar kan er niet. eens eeh optocht, een wa terfeest, of iets dergelijks, gehouden worden ook op andere- dagen Er moest eens wat meer levendigheid, wat meer opgewektheid in die stad komen. Dat is ook een gemeentebelang en geen kleintje Aan één ding ontbreekt liet ons te cLefce dagen niet, aan muziek. We hoo ren concerten bij de Vleet en goeie. Maar bijna nooit muziek van Neder landers. Duitschievs, Framschen, Italia nen', Noren, worden als om strijd be- blazen. Zou de heer Kriens ons niet eens, merkwaardiigheidslialve, een ge heel Nederlandsch programma "willen voorzetten Dat houdt den eefrbied iin en het ver trouwen op eigen niatdonailiteit er in. Zteflfs, vermoed ik, bij dein schilder, die, afvallig van zijn .eigen taal, de vreem de verhaspelde in het treffende op schrift Modernen Bovenhuis te -luuur, dat men op de Kleverlaan kan vinden. O tijd, o zedetn Liever de deftige vreemde taal slecht, dan hlet alledaag- söhe Nederlandsch goed geschreven FIDELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1906 | | pagina 5