NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
24e Jaargang. No. 7093 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. zaterdag 11 augustus 1906 a
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN 4Q?. ADVERTENT1ËN:
PER drfe maanden: W ^an regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlemo 1.20 Haarlem van 15 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) - ^30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland 1.65 Sd) 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
GdHustre'erif Zondagsblad, 'voor Haarlem 1 I I I 037 K Redactie en Administratie: Grootc Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post 0.45 intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. (&-©- Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. At et uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan liet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitè Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
EERSTE BLAD.
AüENDA
ZATERDAG 11 AUGUSTUS.
Schouwburg Jansweg:
Kon. 'Netdleri'. Tooueei...Oiud-jtM'dol-
berg", 8 uur.
M at/inée-Baumb erg, 2 uur.
D Kroon: Nederl. Operetten-
Gezeisdbiap: „Maisootiba".
Brongebouw: Revue- en Spe
cialiteiten- gezeischapHenri ter Hall
Voorstelling, 8 uur.
iMalt/mée en kindervoorstelling, 2
uur.
S o c. „Vereeniging": Spe-
ciaMteiiften-gezelschiap Friits van Haar
lem voorstelling 8 uur.
Kleine Vereeaiging: Spe-
cïaMiteiïten- een Opeme/tltlengeaelsdhap
TOorsteMing, 8 uur.
St. B a v o. Kiniemutograafvoomtel-
lingen, 312 uur.
Schóuwlburgtent Park-
li&n: „Sitaell' en Spree" „De Scboo-
SH) Amerika arische", 8 uur.
Groot e Markt: Albert Frèrets:
Biescoiop-V'OorsteliMngen 25 uur en 6
nur.
Oude Gracht (bij de Boter
markt): Lohoffs Grand Kinemato
graaf: Voorstellingen.
Café d e Kroon: Tyroler inu-
sSefk-, zang- ©n dansgezelschap: Uit
voering 7J uur.
Bovenzalen van De Kroon
Bal.
T e y 1 e r's Museum. Rean-
bmndt-tenitoonstelling, 114 uur.
Museum van K u n 'S tfc n ij-
verheid. DilQiens-flentaon rtelhing,
uur.
S c 2i i e t w e d .'s t r ij d n „Voor
Vaderland en Koning".
G i'e bouw „Nut v a n 't tA 1 ig e-
m e e n" (bovenzaal)Aig. AVI v. Ver
zekering op het Leven „Kerinetoer-
ftanid". Buitengewone vergadering' van
aandeelhouders, 2 uur.
Zandvo'or i: Groot. Badhuis.
Concert, 8 uur.
OM ONS HEEN
CCCLIII.
REISHERINNERINGEN.
Bet is niet goed mogelijk het woord
Seraing uit t© sproken, zonder daar
bij te denken aan Cockerill, don Eh-
gedschman, dlie er jaren gele dien ©en
fabriek stichtte en deze zoo heeft op
gevoerd, dat zij eigenlijk d© eenige
reden van het bestaan van Seraing
geworden is. Twee cijfers zijn vol
doende om dat aan te tooneu. Se
raing heeft ongeveer 45.000 inwoners
«n de fabriek van Cockerill 20.000 ar
beiders. Men kam. dus gerust zeggen,
"dat de eene helft direct <en de andere
indirect leeft van deze groote fa
briek.
Een wandeling door Sdraing her
innert dan ook aan het welbekende
sprookje, waarin de gelaarsde kat
•®en bezoeker telkens zegtdit' is van
mijn meester, den markies de Cara
cas, dat behoort ook aan den mar
kies de Garabas, ginds liggen ook
eigendommen van den markies de
Garabas. In Seraing is 't Cockerill
aan alle kanten een mijnwerkers-
school, een weeshuis, een kinderbe
waarplaats, het paleisachtige huis
•van den directeur aan de Maas en
wat ai niet meer. Om nog maarniet
eens te spreken van de fabrieken
zelf, die zich straten ver uitstrekken.
In zoover is dus Seraing een merk
waardige stad, maar ©en mooiie stad
is het niet. De lange, eentonige stra
ten met hun kwellend plaveisel lok
ken dten tourist weinig aan, die dan
ook maar blij is wanneer hij de Maas
®i©t, en een bootje, dat hem naar
Luik btrengen zal.
Zonder spijt neemt hij afscheid
vaö al die rookenide schoorsteenen
„auf nimmer Wiederschen"
en vaart met het huiselijke bootje de
Maas op.
Huiselijk is deze dienst in hoog©
mate. Wie het tochtje nog nooit ge
maakt heeft, begint al met zich er
over te verwonderen, dat het een uur
'duurt en maar een dubbeltje kost.
Dit is zelfs voor Belgische prijzen
(die hieelwat lager zijn dan de Neder
landse-Hel) een vreemde verhouding.
Maar 't raadsel wordt weldra opge
lost. Als het bootje doorvoer, zou het
binnen een klein half uur in Luik
kunnen zijn, maar daar denkt het
niet over. 't Legt overal aan, nu aan
den linkeroever, dan aan den rech-
tei soms schiet het zelfs nagenoeg in
rechte lijn van den ©enen steiger naar
den anderen, dwars over de rivier
heen. Het varen is dus met een dub
beltje wel betaald, het aanleggen
krijgt de reiziger present. Evenals
een stoomtram is het bootje blijkbaar
bestemd voor 't vervoer naar de
kleine tussch'enstations, want zelfs o-p
plaatsen, waar schijnbaar geen dorp
is, stappen menschen in en uitEn
't goedige bootje schuift maar tel
kens verder, als ©en reuzJenvisch, die
geen haast heeft;, totdat we binnen
het beloofde uur de bruggen van
Luik in 't gezicht krijgen en ook daar
nog eenige malen aanleggen.
Ik betwijfel, of het wel mogelijk is
om nog iets over Luik te zeggen, dat
mijn lezers belang inboezemt. Pas
verleden jaar is er een tentoonstel
ling geweest, die van Nederlanders
een druk bezoek heeft genoten en
waarvan nog ©en monumentale brug
is overgebleven, die ons doet zien,
dat de Belgen wel geld' over hebben
voor practised© versiering van hun
stad. Elke stad die aan eien rivier is
gebouwd, heeft een streepje voor, ze
krijgt daardoor vanzelf niet alleen
zekere frischheid, maar ook afwis
seling van de saaie stadsstratendie
hoe ze ook worden gemaakt in
lengte en breedte wat m'ogen ver
schillen, maar ten slotte toch won
derveel op elkaar gelijken. De wa
terkant is dan ook (in mijn oog) van,
Luik hei mooiste gedeelte, al heeft
het gemeentebestuur door den -boule
vard Frère Orban pogingen gedaan
(en waarlijk niet zonder succes) om
ook met groen en bloemen de stad te
versieren. Deze breede asphaltwegen
zijn een lust der oogen voor wande
laars en sportliefhebbers, die er dan
ook met fietsen en auto's een druk
gebruik van maken.
Toch moeten we1 Luik's grootste
merkwaardigheid niet omlaag, maar
omhoog zoeken. De electrische trams,
die de stad overal doorkruisen en de
zonderlinge eigenaardigheid 'hebben,
dat ze in twiee klassen verdeeld zijn,
brengen de reizigers ook naar boven,
tot dicht bij het mooiste uitzicht, dat
Luik oplevert, de zoogenaamde cita
del. In weerwil van zijn dreigende
gebouwen is de citadel zelf van geen
beteekenis meer. De moderne kanon
nen zouden hem in een oogwenk plat
schieten. Een paar oud-models vuur
monden zijn dan ook de eenige ka
nonnen, $i© we er nog zien, de ge
bouwen worden voor kazernes ge
bruikt ien zien er nu minder gevaar
lijk uit, dan ooit, omdat het regiment
dat ze bewoont op manoeuvre is.
Alsof het. zoomaar niets is, gaan we
dwars over de binnenplaats naar'het
punt, vanwaar het panorama het best
te zien is. Een huzaar die ons Bol-
landsch hoort spreken, gevoelt zich
door het feit dat hij Vlaming is, ge
noopt, om allerlei inlichtingen te ko
men geven. Het- gezicht op de stad' en
haar omgeving is prachtig. Als een
smal lint kronkelt de Maas door die
huizenblokken heen. In 't rond. liggen
in den klaren zonneschijn de verre
weiden, waarin de Vlaming mij.hier
en haar hoogten aanwijstdat zijn
de forten die Luik tegen een overwel
digenden vijand' zullen moeten be
schermen.
Als we van 't vergezicht genoeg
hebben, begint de afdaling. De wan
delaar die aan de hoogten nog niet
gewend is, zal straks zijn kuitspieren
duchtig voelen en de koetsier, die zijn
vrachtje naar beneden rijdt, langs
steile straten, draait zijn rem duch
tig aan en zet er bovendien den voet
nog op. Wat er gebeurt als zoo'n rem
eens breekt, is een overweging, waar
in de tourist zich maar liever niet
moet verdiepen, daar het denkbeeld
van in gruizelementen beneden aan
te landen hoegenaamd niets aan
trekkelijks heeft, Langzaam en knar
send schuiven de wielen van ons rij
tuig achter het paard aan naar be
neden, door buitenwijken heen en
langs stapels stieenkoolgruis, want
Luilc staat op mijnen, Ls zelfs, zegt
men, geheel ondermijnd.
Dit belet het stadsleven niet, zijn
gang te gaan. Midden in de stad, op
de Place du Théêire, is het druk. Le
vendig is ook het verkeer tussohen
de beide Maasoevers over een reeks
van bruggen, waarvan er een van de
Maaskade af niet eens te bereiken is, i
daar ze zich direct bij een 'hooggele
gen straat aansluit. Niet willende
achterblijven bij dit algemeen ge-
klim, klauteren we ook een tra.p op
en komen plotseling uit op een plein
tje, waar een plechtigheid staat te
gebeuren: Binnen een touwien omhei
ning staan tuinstoelen geschaard.
Politie staat deftig op post.. Op den
hoek vian een huis hangt een. grauw
doek. Een welwillende agent licht
mij in, dat de Gemeenteraad een ge
denksteen zal onthullen ter eer© van
den beeldhouwer Mignon.
Hoewel we nooit van den man ge
hoord hebben, blijven we staan
wachten, 't Geval verloopt als altijd.
Een rede. waarvan niemand iets ver
staat, veel onnoodige politie-maatre-
gelen, waarvan niemand iets begrijpt.
Het borstbeeld va.n mijnheer Mignon
ziet glimlachend op dit allies neer,
maar wij poetsen de plaat en zoeken
Liever naar interessanter plekjes.
Daar is - de zoogenaamde Rue de
Bueren, met den klemtoon vooral op
de laatste lettergreep, een trappen-
reeks bij 't aanschouwen waarvan het
oog duizelt en de knieën al bij voor
baat knikken. Wie aan stijfheid in de
gewrichten lijdt, en hier een woning
huurt, is binnen een jaar gezond....
of dood.
Maar interessanter dan deze trap-
penstraat, is de Ru e Pierreuse,
die bijna even steil is, maar geen
traptreden heeft. Ze is vermaard, om
dat diaar het Luiksche volksleven van
de achterbuurten te zien is. De warm
te heeft alle bewoners uit hun huizen
gejaagd,. Het krioelt er van kinderen,
die met hun schelle stemmen elkaar
roepen„O'hé, Gaston, viens Féli-
cien". Vlak tegen een huis aan zitten
vier zwarte, jonge kerels kaart te
spelen op een rooden zakdoek. Het
is ©en gewoel en gekrioel van men
schen en kinderen dooreen, die even
naar de voorbijgaande vreemdelingen
kijken, miaar zonder iets te zeggen.
Ze zijn aan die bezoeken wel gewoon.
Steil als een trap gaat de straat
omhoog en overal waar we zien, bo
ven en beneden, wemelt het van le
vende wezens. Wat moet er een op
stopping wezen in dlie kleine huisjes I
En wat een getob en ellende, wanneer
in de herfst de plasregens komen en
in den winter de ij zei
Langzaam dalen we weer naar be
neden, vinden op de Place du Théatre
een tram. die ons naar 't station des
Guillemins brengt en zijn binnen een
half uur even te Esneux terug, pre
cies op tijd voor 't souper om zeven
uur. Er wordt meer Hollandsch ge
sproken dan ooit en 't zou 'wel een
Nederlandscb© tafel kunnen wezen,
zonder de Russen, die drukke ge
sprekken voeren in hun krakende
taal, waartusschen ik af en toe het
Nitschewo opvang, de typische
term der onverschilligheid 't doet er
niet toe, 't kan me niet' schelen.
J. C. P.
'sitenlandseh Overzicht
HET NIEUWE RUSSISCHE
MINISTERIE.
Omtrent den politieken toestand in
Rusland wordt gemeld, dat van het-
nieuwe ministerie weinig sprake
meer is. Minister Stolypin zou ver
klaard hebben, dat in den strijd te
gen de revoiutionnairen de krachtig
ste maatregelen genomen zouden
moeten worden. Vermoedelijk heeft
hij hiermede de militaire dictatuur
op het oog, waarover in den laatsten
tijd weer me ei- gesproken wordt.
De „Matin"-m©dewerkar te Peters
burg weet mede te deelen, dat Stoly
pin de nieuwe Doéma reeds lang vóór
Februari bijeengeroepen zou willen
zien, maar dat men zich daartegen
aan het hof krachtig verzet. Men zou
besloten 'hebben bijna geen enkele
der oude afgevaardigden te doen her
kiezen. Om hun nieuwe verkiezing te
beletten zou het voldoende zijn een
vervolging tegen hen te openen we
gens 'hun onderteekening van het
manifest van Viborg, of om een an
dere reden.
GEWELDENARIJEN IN RUSLAND.
Een heele reeks geweldplegingen,
elke daad op zichzelf van voorbij
gaand belang, maar het geheel als
verschijnsel de aandacht waard, valt
weer uit Rusland te melden.
In Karbin werd een telegrafist be
stolen, een kind gedood en een vrouw
gekwetstin Melitopol zijn paspoor
ten gestolen ten dienste van plaatse
lijke revolutionairen. Te Jekaterinos-
laf, Toela en 3 •andere steden is re-
•geeringsgeld gestolen en zijn de
staatsdram'k'winkels geplunderd.
Van alle kanten worden boeren on
lusten gemeld, zoo werden op het
buiten van prins Koetsjoebei in het
gouvernement Poltawa vele gebou
wen in brand' gestoken en veel vee
vermoord. Verscheidene andere kas-
teelen ziin daar geplunderd: en ver
brand.
Ook het aantal bommen is groot.
Op het station te Sosnowice is een
koopman om het leven gekomen door
het ontploffen van een bom.
Te Home! ontplofte er een in een
particulier huis en in die stad, in
Jalta en Kaloega werden bommen ge
vonden. In Samara, Poltawa en
Theodosia werden vuurwapenen bij
bonder dien in beslag genomen.
De dagelijksche moordenlijst wijst,
aan den commandant van het gar
nizoen van Piatiger.sk door een offi
cier, dia gek was geworden, verder
een poli-tie-agent te Riga en de direc
teur van de gevangenis .te Brest Li-
tofsk. die beiden vermoord werden.-
Te Warschau werden een luitenant,
een agent, een dame en een commis
saris gewond en bij een gevecht tus-
schen socialisten en „patriotten" vie
len 2 gewonden.
Van 'het opleidingsschip te Riga
moesten wegens oproerigheid zes en
zestig manschappen in verzekerd© be
waring gebracht worden.
EENE MUITERIJ VOORKOMEN.
Te Kolipino op enkele kilometers
afstand van Petersburg heeft, een
ernstige muiterij gedreigd, doordat
een kapitein, des avonds een soldaat
van een ander gamizoen tegenko
mende, die met verlof was, dezen ge
last had terug te keören en toen hij
•daaraan niet voldoen wilde op staan-
den voet bad doodgeschoten. Het lijk
werd in alle stilte begraven, maar de
•za.ak lekte uit en er dreigde nu een-
eraxstig oproer onder 'de troepen, die
voor het meerendeel te Port-Arthur
geweest zijn en waaronder groote on
tevredenheid heerscht. Hun houding
was zóó dreigend, dat een tiental der
meest- -gehate officieren de wijk na
men naar Petersburg. De comman
dant verklaarde, dat 'hij zijn ontslag
zou indienen, wanneer het kampe
ment. niet onmiddellijk werd opgebro
ken. Dit is thans gebeurdeen deel
der soldaten is te Petersburg aange
komen, terwij] een ander deel naar
een verren uithoek der provincie
Novgorod is gezonden.
Hieruit blijkt hoezeer de revolu-
tionnaire geest in 'het leger door
dringt. Te Kroonstad zijn onder de
troepen revolutionaire geschriften
verspreid waarin de soldaten, di;e
op hunne oproerige makkers hebben
geschoten, met. verachting worden
aangewezen.
DE PAUSELIJKE ENCYCLIEK.
Omtrent, de Pauselijke encycliek
wordt uit Rome nader gemeld dat de
encycliek de houding vaststelt door
de F-ransche bisschoppen aan te ne
men tegenover de veranderde toe
standen in Frankrijk, .ontstaan door
de wet, op de scheiding.
Van de encycliek zijn. typografische
afdrukken naar de 70 Franse he bis
schoppen gezonden, opdat zij voorde
openlijke verschijning van de ency
cliek 'hun meening en bemerkingen
•lrunnen geformuleerd hebben.
Naar verzekerd wordt blijft de Paus
nog steeds vodr een absoluten te
genstand gestemd. Echter zou hij
•niet geheel alleen de Verantwoorde
lijkheid er van willen op zich nemen.
Vandaar dan ook, dat het nog zeer
mogelijk is, dat de tekst der ency
cliek belangrijke wijzigingen zal on
dergaan.
DE GEZONDHEIDSTOESTAND VAN
DEN PAUS.
Uit Rome wordt aan de „Liherté"
geseind, dat de Paus Donderdag
morgen een vrij ernst,igen aanval van
hartzwakte 'heeft gehad. De crisis
werd door den lijfarts Lapponi be
dwongen.
Stadsnieuws
De Kermis.
Mooi weer Donderdag,avond, niet te
warm om pret te maken. De bij uit
stek drukke kerm is-Donderdag is in,
goede orde verloop en. Het schijnt wel
of het mooie weer een goeden invloed
heeft op de kermisgangers, die bij
nattig weer wel eens te ver gaan in
hun ijver om het inwendige even
vochtig te maken als het uitwendige.
Thans liep alles in pais en vreê af,
althans wanneer men een enkel vech
terij tje uitzondert.
De kermislui maken goede zaken.
De tenten en locaden zijn avond aan
avond goed gevuld en ook de kramers
hebben drukke nering.
Hieronder volgt iets over de avond-
v o orstellingen
In
DEN SCHOUWBURG
ging Donderdagavond voor een bij ia
geheel 'gevulde zaal het beleende dra
ma „Maria Stuart". De hoofdrollen
werden vervuld door mevrouw Mann—
Bouwmeester ads Maria Stuart en me
vrouw- HoltropVan Geilder als Eli
sabeth. Burii'gih was -v. Schoonhoven.
Mortimer Van Dijk, Sir Paudet Myn
en Leicester Jan C. de Vos.
Het is wel overbodig om te zeggen,
dat de opvoering van het drama bij de
toehoorders groot succes had; Vooral
de beide hoofdpersonen oogstten me©"-
matón toejuichingen bij open doek on
ontvingen na het vermaarde tooneel,
waarin zij êllcaar ontmoetten, van clel
Schouwburg-directie ieder een bou
quet. Oolc Mortimer en Sir Paulet
hadden zeer verdienstelijke oogenhlik-
ken. De Vos is nliet het meest vooreen
rididerrol geschikt,.
Het aangrijpende slottafreel, waar
in Maria Stuart van hare getrouw-n
afscheid neemt en ten schavot gair,
miste ook ditmaal op de toehoorders
zijn uitwerking niet. Hoewel 't don
ker was in die zaal, vended' zich meni
ge traan hier en daar 'dóór neusgeluid
of zakd'oekgehruik.
DE KROON.
Ook Donderdagavond bij do opvoe
ring van „De Dochter van Madame'
Amgöt", had het Nederiandsohe Ope
rette-Ensemble in do Kroon een. uit
verkochte zaal, dat de zeer aardige en
leuke operette van Charles Lecocq ooit
wel verdiende.
De operette is te overbekend' om den
inhoud hier weer t© gaan geven. Wij
volstaan met te vermelden, dat spel,
zang en muziek met elkander om den
voorrang streden en het geheel zeer
vlug en zonder stoornissen werd af
gespeeld.
Natuurlijk muntten mevrouw Bu-
d'erman als Lange en mevrouw Sa-
mehtini als Clairetté bijzonder uit.
Van de heeren noemen we Van Dijk,
S. van Beein en J. J. Rentmeester
respectievelijk als Pomponnet, Ange
Pitou en Larivaudière.
De costuums waren zeer mooi 'en
fnsch.
Uit dit korte ver slagje valt -voldoen
de af te leiden, dat die aanwezigen
zich uitstekend vermaakten, hetgeen
ook bleek uit het applaus na, elk be
drijf.
Wegens het buitengewoon groot
succes, dat dat gezelschap heeft be
haald met het opvoeren van zijne;
operette's, zal, om aam de vele aan
vragen te voldoen, eene herhaling dn-
reeds opgevoerde operette's plaats
hebben.
Vrijdagavond wordt opgevoerd
„De Klokken van Cornwall e", Zater
dagavond „De Mascotta" en -Zondag
avond „De Dochter van den Tamboer-
Majoor", en Zondagmiddag wordt de
sucoesk-lucht „Robert en Bertram"
de Lustige Vagebonden, gespeeld.
In al déze genoemde voorstellingen
zullen mevrouw M. BudermanVan
Dijk en de heer S. van Beem hunne
medewerking weder verleenien.
Aan d'e décors en requisiten zoowel
als aan de regie door den heer J. J.
Rentmeester, zal weder alle zorg wor
den besteed
Wij raden daarom onze lezers aan'
zich vroegtijdig van plaatsen te voor-;
zien.
In
HET BRONGEBOUW
zijn tegen de zijwanden zeer pakken
de reclame-biljetten bevestigd. Daar
op staat vermeld „Wie heeft Ter
Hall's revue al gezien En twee
gezichten, daarboven gedrukt, geven
op die vraag het antwoord. Onder
het ééne met eene droefgeestige uit
drukking staat: „Ik niet" onder het
andere vroolijke, lachende gelaat
staat: „Ik wel."
Deze reclame nu geeft een zeer
juist beeld van de kermisvierders, die
niet en die wèl bij Ter Hall zijn ge
weest.
De ©ersigenoemden moeten be
paald ©enigszins droefgeestig zijn ge
stemd, omdat ze nog zoo veel gemist
hebben, omdat ze nog niet hebben
genoten van één der grootste aan
trekkelijkheden van deze kermis en
da anderen, de blijde, vroolijk uit
ziende personen, dat zijn zij, die een
avond in de Bron hebben doorge
bracht, clie hebben .zitten schudden
van 't lachen om de aardige revue
„De Publieke Opinie', en om de gees
tige moppen, en grappige kwinksla
gen van Ter Halldat zijn zij, die
hebben gegierd van pret om de leuke
voordrachten van Louis Contran, die
ook Donderdagavond weer éénig
wasdat zijn zij, die al de overige
mooie nummers vol afwisseling heb
ben gezien en bewonderd, en nu nog
met- veel genoegen, met een lach op
hiet gelaat terugdenken aan den vroo-
lijken avond bij Ter Hall doorge
bracht.
Aan hen, die clus nog niet in de
Bron zijn geweest, kunnen wij niet
genoeg zeggenGaat er bepaald
heen ge zult u uitstekend amusee
ren, en dan weldra bij de vroolijk ge
stemden kunnen worden ingedeeld
want 'dó.èr konxt ge in eene pret-stem-
rning voor de ge heele week
Zoo is het 1
SOCIËTEIT VE RE ENIG I NO.
Dat was me eemt een echt kermis-
publlitek, ribt Dondiei'd'agtworid da
groote zaai der Sociëteit Vereenrigêng
bijna geheel vuldie. De goecle, jolige
geest -zat. er ad in vóór het sdherm
gerezen was, maar Donderdagavond
is dan ook de geijkte kermisavond.
Jantje en Ne© 1 tje, Bet-je on Pietje en
zooveel moer onzer „diemsiibaren" mits
gaders een deel d'cr vrouwelijke bevol
king onzer Ibui'te'iTgemeeniien worden
o p dden avonds op d e hij woning van
alieadeii feermisverm'aflcelijMieldlen -door
haar respectieve „galanten" getrac-
teend'. Daarvan krijgt ook de Vereend-
■ghig ruimschoots haar deed.
t Is maar goed, 'diat er hij dien .toe
gang tot de zaal geen invoerrechten
gedreven worden op alleu'ldi zoete spijs
en... clranik. D,e kas Van hen, dlie deze
mochten innen, zou er voor-zeker wel
bij vanen. Het schijnt ten minste wel,
alsof er naar Frits v.an Haarlem 'ko
men, niet vooral om te genieten, van
hetgeen deze aanbiedt, ma-ar ooi te
eten en te drinken.
Wat dit zeer gemengde publiek wel
het meest© boeide? Wij aneenen, liet
Perzische gezelschap: Mirza Golem in
zijne bekoorlijke, -fantastische ©n niet
temin grootsehe werkzaamheden; die
Dame in het ibasslin; Kaufmann's wiel
rijd'erstroep; en hielt pantoimiimje-gezel-
sahap. Doch ook die andere nummers
vermochten den bijival1 der aanwezi
gen te verwerven, teiwijil hiet onkest
onweerstaanbaar tot meezingen ver-
loMe, vooral waar de melodieën van
dien- dag klonken.
Dus 't was een avond van succes.
STOEL EN SPREE.
Andermaal was Donderdagavond J e
Parklaan-tent overvol, boven en ue-
ned-en, van menschen, die het echt
paar Spree in d© „Schoone Ameri-
kaansöhe" wilden, zien.
Andermaal ook had het stuk zeer
veel succes en bleek weer eens hoe
mevrouw Jeanne Spree—Mönc'ii en
de heer M. Spree beide tot de uitver
koren lievelingen dés volles behooren.
Alle spelers waren zonder onder
scheid goed té noemen. Vooral de
liedjes, gezongen d'oor de „Schoone
Amerikaansc'he" (mevrouw Spree
Mönck) en „Jan van Bremen" (de heer
Spree) sloegen in.
Beide ar listen werden herhaalde
lijk teruggeroepen.
Men verzuim© ndet in deze kermis-
week „De Schoon© Amerikaansche" ie
gaan zien.
GLASWERKKUNST.
Een niet groot tentje op de Groote
Markt herbergt een kunstvaardig
man. We bedoelen den lieer Meyer, die
daan- zijn glasblazerij en spinnerij ge-
durend© de kermisweek heeft opge
steld.
Aardig werk, dat de heer Meyer
maakt, maar heelemaal niet makke
lijk.
Dat kan je wel zien wanneer de
glaskunstenaar aan dien arbeid is. En
toch schijnt 't zoo eenvoudig, een
spiirituslamp, glaspijpjes in driekleu
ren, een draaiend wiel en nog 'n paar
klein© tangetjes is alles w-at noodig is
om allerlei soorten van dieren,
scheepjes, kaarsjes op kandelaartjes,
en meer dergelijke snuisterijen te ver
vaardigen.
Leuk, zoo'n teer voorwerpje te /.ie
worden uit wat eenvoudig© gilasst.ik-
jes. B.v. zoo'n snoezig scheepje, dat
geen dame ongemoeid kan, laten, zoo'n
pronkdingetje van ijl-fijn© glasdraad-
jes, dat meegenomen wordt om thuis
op een knus étagèretje geplaatst te
worden. Zoo'n glasscheepje wordt net
gebouwd d'oor de kunstvaardige hand
als een heusch schip. Eerst de kiel
gelegd, dan die romp gebouwd, netjes
afgezet door een blauw randje. Dra
steekt de vooi-steven uit, de masten
rijzen op, 't want wordt, gelijnd en
