DE ..PIET HEIN'" TE KOPEN
HAGEN.
D© particuliere correspondent van
de „N. R. Gt." nteldt uit Kopenhagen
dato 23 Augustus
.Hedenmorgen om half tien1 ver
trekt de „Piet He-in" wteetr, na hier zes
dagen geweest te zijn. Dat verblijf
heeft hier zeer de aandacht getrokken,
en autoriteiten en pers hebben de
grootste vriendelijkheid aain den dag
gelegd. Terwijl liet bezoek van een
Ruissisc-hien kruiser hier bijna onop
gemerkt voorbijging, kon mdn dage
lijks in de bladen artikelen of berich
ten lezen over het Nederlandsohe
schip. Alen had het over die zindelijk
heid aan boord (natuudlijk over
het •vreemidJe verschijnsel-, dat de Hol-
ïandische matrozen de Denen niet ver
stonden en over hun belangstelling
voor het Axhaigertorv. Dit is die mankt
waar die bevolking van Amiager hare
waren brengt. Die bevolking i-s van
Hollandschen oorsprong en gaat
eenigszó-ns vreemd gekleed. Om die
Meedij zullen zij de aamdJaoht van de
matrozen wel getrokken hebben, en
nu meienen de Denen-, dat -dit die na
tionale Hollandsche dracht is, en' dat
de matrozen zich daar einidielijk thuis
voelden. Alen kon dat goed aan- hen
meiken, schreef -de „Danitebrog"
Zeer klom dl© belangstelling,toen
bekend werd, -dat er een namiddag-
feest met muziek en dans op de „Piet
Hein" gegeven zou worden. Alen had
nog de aangenaamste herinnering
aan die ridldter.verdli-eBisten der officie
ren door h-et -bezoek aan- Aarhus van
het vorige jaar; er' zijn hier dan ook
verhelen in omloop van jonge dames,
die zic-h biet hoofd' braken met de
studie van het liedje van de Zilver
vloot, dat hier een zekere populariteit
bezit, ook bij menschem, die overi
gens geen woord Hollandsch ken
nen zij meenden, dat kennis hiervan
noodzakelijk zou zijn bij een feest- op
de „Piet Hein"
Het feest heeft gasteren - plaats ge
had-. Uitgenoodigd waren die officie
ren van- het Detomsche eskader, enkele
officieren van -die landmacht, ene enige
léden der Nedlerlandsch-e kolonie, al
len met dames. Het dek w-as met zeil
doek overspannen en kleurig Versierd',
en dte verf- en poetskuur, -die deze
week een bezoek aan het schap gevaar
lijk maakte, had een sciiooh resultaat
gehlaldjammer -dat. aanhoudende re
gen die onvoldoendheid van de over
kapping met eienig snccès trachtte te
bewijzen.
Daar die1 sloep van. de „Piet Hein"
na-et in orde was, had die Deensche
marine eenige motorbooten ter be
schikking gesteldom de gasten aan
en ven boord te brengen. Vooral veel
dames w-aren o-pgekomten, en men
heef t o-p die muziek van een in Kopen
hagen. zete-r bekend strijkje met lust en
ijver gedanst, ofschoon het water
soms om de dansenden opspatte. On
danks de 'Ongunstige 'omstandigheden
beenschte er een prettige stemming en
-duurde liet. feest vrij lang over den
bepaalden tij d.
De koning heeft de „Piet Hein" niet
bezochtwel hebben de commandant
en de eerste officier bij de koninklij
ke familie op Charl-otteniund gegeten.
Zij zijn beiden gedecoreerd met de
Danmebrog-ordie
Het bezoek was kenmerkend voor
den huiselijkeii -toon, die hier aan het
(hof h'eersch-t. Tom de beerten binnen
kwamen, trad de koning hen, zo-n'der
eenige formaliteit, met uitgestoken
Band' tegemoet, en -Leidde dien in' de
ontvangkamer, waar zich die koningin
bevond en de prinsessen-, waaronder
prinses Ingeborg met kinderen.
De koning stelde de prinsessen ge
zamenlijk voor als „mijn dochters",
en gaf h-un den 1 ©-officier over, terwijl
bij den commandant bij die koningin
brachter ontstond een gemoedelijk
gesprek Avaarna. men aan tafel ging,
waar een vertrouwelijke toon heerseh-
te, terwijl die klrinkihdteren -dikwijls
langs de tafel wandeldien, om melt de
bezoekers te spreken. Na het eten
vei-huasaTe biet gehoede gezelscha-p, ook
de dames, naar de rookkamer.
Toen de officieren vertrokken, na
men zij meer -dön indruk mee vaneen
vriendschappelijk bezoek -aan een se
dert TShg bekendte familie, dan van
een officieel diner bij den koning van
Denemarken."
EEN A'IOORDEND BEDRIJF.
Men schrijft ons uit Zeeuwsoh-
Vlaanderen O. D.
In vorige ja-ren omtrent diezen- tijd
weiden ónze slooten en plassen druk
beizoch.t dloor haveloos gekleed© Bel
gen, -die met pols, vangnet en zak
gewapend, door dteWeOiden trokken om
kikkers -te vangen en te dood-en. Dit
j aar zijn we van heit minder g-erwenscht
bezoek dezer luidij-es verschoond ge-
bloven. Sommigen beweren, id'at België
tegenwoordig zulk een nauwlettend
oog slaat op hot vervoer van d-eize nut
tige dieren-, -dat men de kikkeih-iflle-
tjes ni'et mieter op die plaats van be
stemming kan. krijgen; andoren ver-
lianen, dat -door de jaarlijks wedler-
keerende klopjachten het aantal kik
kers zóó gering gewordlen is, dait -de
Belgen met dit moordend bedrijf geien
voldoend daggeld moer kunnen ver-
dienten.
Dit laatste is zeer aannemelijk. Als
m'en gezien hoeft, hoe in de laatste
jaren hier huisgehouden is, dan is het
licht te begrijpen, dat hot- kikkervolk
je in aantal -aanzienlijk verminderd
(„N. v. d. D.")
BRONGAS.
Door die fiima Lamgeneis Zonen, te
Winkel, is mot zeer goede-n uitslag
het eersllê bmngas aangelegd op de
boerderij van don Eeer~H. Jb. Avis;
to Zwaag, waarmede hielt vermoeden,
dat daar nlmme-r voldoende bronga-s
zou kurunlen wordten verkregen,
weggen-omen.
(„N. v. d. D.")
EEN ZELDZAAM KUIKEN.
Een- merkwaardige speling -de-r na
tuur is in het bezit v-an den h'oer C.
d. H. te Wijk. Het is namelijk oen
kuiken mlet vier vleugels, vier paoten,
-en een hondekopje
Het diertje lioeft geleefd.
(„D. v. N.-B-r.")
Haar schoonste dag
Zij stond voor imij in hare a-rmoe-
dige. dïoch zindelijke kLoeding het
Heine, kromme oude dametje, dat
Anna juist hij mij binnen gelaten
had-. Onder den ann droeg zij eene
portefeuille, welke zij mij schuchter
oveTh andigde.
Wenscht mevrouw misschien
eenige kaarten van mij te nemen voor
een voordraoh-tenavond op 11 Fe
bruari Er hebben reeds verscheidene
darmes en lieer-en geteekend. Zij
wees mij op een rij hanJdteekeningen.
Een kunstenares v-an bijzonder ta
lent zal dien avond optreden.
Hoe heet zij
Clara Imbe-rg.
Clara Irnherg, ik ken den naam
niet en 'heb nog nimmer iets van diefee
dame gehoord.
Reeds wilde ik bedanken en de por
tefeuille teruggeven, toen zij za-ebt en
met bevende .stem; op inm&g-vrageoaen
toon, sprak
Aüsschien wil n er toch een®-heen
gaan, mevrouw. U aal er zeker veel
pleizier van liebben. De kunstenares
"is weliswaar no-g jong en -onbekend,
.maar -zij bezit een bijzonder talent,
-en het zal de eerste maal zijn, dat
zij zich in- het publiek laat hooren.
Twee ronde, roode Vlekken vertoon
den zich op hare ingevallen w-angen
en in ademlooze -^panning keken de
door fijne rimpeltjes omgeven, ang
stige oogen mij aan.
U schijnt -de debutante g-oed te
kennen, antwoordde ik.
Ja, heel goed. En ai-a eenige oo-
genbldkken vo-egde zij er op denzelfdien
zachten toon aan toeHet is mijne
dochter, mijn eehig kind.
Het klonk als een angstkreet dit:
„Afijn eenig kind!" Hartstochtelijke,
teedere moederliefde adteïnidte uit deze
paai* woorden. Plotseling zag ik haar
vcrbLecken en wankelen. Snel schoof
ik een stoel hij -en zei-de:
Wil u wat uitrusten? Ik
dadelijk eene kleine verfrissching la
ten brengen.
Ik scheldle Anna en droeg haar op
terstond' een -glas wijn en- water te
DE SCHUTTERIJEN.
Men schrijft aan de Asser Gt."
Het spreekt wiel vanzelf, dat, nu er
-geen nieuwe lichtingen voor de dienst
doende schutterijen opgeroepen wor
den, en er steeds schutters na -vol
brachten diensttijd de -schutterij ven-
laten, er een overtollige gro-ote meer
derheid officieren en kaderleden
komt.
De Regeering wil echter de moei
lijkheid, waarin officieren verkeer en-,
om, noodgedwongen, -ontslag te wa
gen, voorkomen.
Van R-egeeringsiwege is aan offi
cieren, -die eervol ontslag vroegen,
omdat hun diensten overbodig bleken-,
dleri raad gegeven, om ontria-g te v ra-
gen a la suite, terwijl tevens den
wensch kenbaar gemaakt is, dat ook
kaderieden-irajwiiilligens den -dienst
niet behoeven te verlaten.
Aten vermoedt, dat de Regeöring bij
die' algehCele o-pheffing idea* schutterij
aan de laatstaanblijven-de officieren
een -Iteiinnterinlgsbewijs zal o-ffreeren.
op de bank lag een stuk wittebrood,
waarvan hij volgens zijn verklaring
niet kon eten, omdat het niet doorzijn
keel wilde. Hij had in geen vijf dagen
gegeten' emi steleds onder den blooten
hemel geslapen. Een groot glas melk
dat men liani bracht, ledigde hij m
twe«e teugen. Lateer heeft hij zich aan
het politiebureau vervoegd. Hij was
die 42-jarig© V., vroeger wonendie aan
het Damsterdiep.
EEN WATERRAT IN DE BAD-
KOLONIE.
Op liet terrein der badkolonie te
ScheVenihgen ontstond Woensdag een
paniek, veroorzaakt -dloor het rond
dwalen van een groote .waterrat, die
uit eten badstoel, welke door ee-n
dame was bezet, tó"voorschijin was
gekomen-.
Het dier veroorzaakte een sauve qui
-peut, vooral onlder de dames en kin
dieren, wier vrees eerst week toen eten
dier sf oelenlm-amienna een jacht van
eenige minuten, de rustverStoorster te
pakken kreeg en doodde.
Omtrent hlet terechtkomen van de
rat in dien muilen zandbodem werden
-ailleriei gissd-ngen geuit. Het meest
aannemelijke vermoeden was, -dat zij
met het vuil uit het V.erverschingska-
naial in zee w-as geloosd.
-vrij goed- alk-wam en slechts een he
vig toUaedewdle wonde aam heit. hoofd
bekwam. Pea' rijtuig weid de ver-
wohdte naar hef gesticht terugge
bracht.
(Rsb.)
A1ENEER OOM PIET.
Een dezer dagen kreeg die post een
brtóf te bestellen met bovenstaand
-adres, waarbij de straat goed, maar
helt huisnummer bovendien- nog ver
keerd was opgegeven. Toch werd de
geadresseerde -gevonden-. Op de. ach
terzijde van- dien brief stond namelijk
Inert volledig adres van den afzendler,
een 7-jarigen jongen te Miontfoort.
Aan die post kwam men toen op het
idéé -aan- een bewoner in die straat,
die den-zelfden naam voerde, te vra
gen of de brief soms bij hem terecht
was. En -zietMeneier O-om Piet w-as
gevonden.
(„L. en V.
VERHONGERD.
Op li-ei Alartinikerkbof te Gronin
gen zat Woensdagavond een man,-die
half verhongerd -scheen. Naast h-em
Onderwijl was h-et vrouwtje uitge
put gaan zitten-, zich met den zakdoek
het parelend-o zweet van het voor
hoofd vegend. Toen ik haar zoo hul
peloos zag zitten, kreeg ik innig me
delij-den met de kleine -dame. Meteen
plotseling besluit nam ik de porte
feuille en teekende voor twintig kaar
ten.
Zoo, zei-de ik, terwijl ik biet geld
uittelde, ik zal mijne kennissen voor
den voordrachten-avond vart uw doch
ter zien te winnen-het is mij eene
aangename taak jonge kunstenares
sen, die vooruit willen komen-,-ini haar
streven behulpzaam te zijn.
Langzaam dronk zij dón wijn. De
kleur was op haar gelaat terugge
keerd en de roode Vlekken brandden
weër -op hare- wangen, -als toen zij
binnenkwam. Met -een gelukkig- lach
je keek zij mij aan en dankte diep be
wogen,
- Nu wil u mij zeker wel iets van
uwe dochter vertellen- Waar heeft
zij gestudeerd en heeft zij een -voar-
deeli-g engagement in hiet vooruit
zicht vroeg ik, om haar wat tijd te
geven tot uitrusten.
Een smartelijke trek kwam over
haar blij gelaat.
Mijne -arme Clara, heeft reeds
veel tegenspoed in haar leven geh ad.
T-o-en zij nog ihe-él jong was, verloor
zij haren va-dor, wat onze financieel©
verhoudingen ineens veranderde.
Veiel, wat ik mijn kind anders had
kunnen geven, moest ik het toen- ont
zeggen. Toen zij oudier werd' -en eens
toevallig in den schouwburg kwam.,
rij-pte bij haar. den wensch, ook kun
stenares te worden. Zij zuchtte
diep. Ik naaide voor een winkel en
hield daarbij -nog een tafel voor jonge
lui. Op deze wijze kon ik die kosten
Voor hare opleiding aan de -toone-el-
school bestrijden. Maar ik deed het
gaarne, voegde zij er snel aan toe, het
kind was zoo gelukkig en dankbaar.
„Wacht maar", zei die zij dikwijls, „als
ik eenmaal een beroemde tooneel-
speelster ben, -dan behoeft u zich niet,
meer te vermoeien." Bindldlijk behaal
de zij het diplomla en kon zij zich hij
een schouwburg aanmelden. Maar
•tot op dilt oogenblik is het haai* niet
mogen gelukken. Nijd en afgunst ver
volgen haar, -dikwijls worden er stee-
men in haren weg gelegd hiet arme
kincl is dikwijls -eter vertwijfeling na
bij
Kan uw dochter dan -niet nog een
ander beroep kiezen De weg van een
fooneelspeelster i's -dikwijls een door-
ïienpad'.
Treurig schudde zij h-et hoofd'.
Clara houdt zóóveel van haar be
roep, en dan dit voegde zij er met
bescheiden trots aan toe zij bezit
veel talent. U moet haar eens ziende-
clameeren
Deai elfden zal ik liet genoegen
hebben-.
Plotseling greep zij hare portefeuil
le en stond op.
Vergeef mij, stamelde zij, dat*k
zoolang beslag o-p uwen tijd heb ge
legd. U w-as zoo vriendelijk voor mij
en dat maakte mijne tong los. Clara
zou ontzet zijn over hare oude, praat
zieke moederzij is namelijk heel
trotsch
Zij lachte een beetje schalks,
gaf aan haar oud gezichtje een
zondere aantrekkelijkheid. Er
zooveel toegevende goedheid in
lachen.
Tot ziens op den elfden
Vriendelijk nam ik afscheid en keek
haar door het venster langs den weg
nazij ging van huiis tot huis. Dik-
Dat
bij-
dit
DOOR BIJEN DOODGESTOKEN
Te Deurne is het paard van den
landbouwer J. Jansen -door bijen-, diie
thans in grooten getale in de Peel
rondzwermen, doodgestoken-. Do kop
en -de nek van hlet dier waren ge we
dig opgeizwollien.
EENE LEELIJKE VERGISSING.
Een op zich tea* -dór boesvelden te
Kampen, tevens broodjager, bij duis
ternis in die velden op jacht zijnde
en -eenig geritsel hoerende, meende
dat dit door een vüischioitter werd ver
oorzaakt. Hij trok zijn geweer a-f,
waarna, het bleek, dat hij zic-h deer
lijk vergist had, want niet een otter,
-doch een visschienman, zekere H.
Nijemhuis, was de -getroffene.
De<ze, die zich voor lief verrichten
eeneir -natuurlijke behoefte uit zijn
punter had begeven, bleek door de
hagelkorrels ernstig aan zijn beenen
en handen te zijn verwond, zoodat
hij per boerenwagen naar zijn wo
ning' fn de stad moest wiorden ver
voerd, waar "direct die* hulp van een
geneesheer werd ingeroiepen.
BEN KRANKZINNIGE.
Dezer -dagen wanldlelllde een veiple-
gtea* met eieai vieipleieigdie uit 't krank
einuiigengestdclh.it „Ould Rcsenburg" te
Lo-osdludnien, -liangs dien wieg, in 'de
nabijheid van iGetversloord. Toien de
istioomltram.' kiwam aanrijden verdween
de krankzinulijge eienisMaps van
izijide van zijn verpleger en wierp zicih
voor -die tocolmiotiief. Doordat de tram
-daar ter plaatse miolest stóppen,' was
idle vaart niet groot meer -en kon de
toean plotseling tolt stilstand worden
gebracht, zo-oldat die ongelukkige -er
lag -er iets treurigs, h-opeloos in hare
trekken. Dan wieider bleef zij langer
w-eg. Ten s'lotte verloor ik haar uit het
oog.
Toen mijn man thuis kwam; vond
-hij mij voo-r mijne twintig entrée-
kaarten- zitten en vermaakte zich kos
telijk over dezen rijkdom.
Je -goede hart -heeft je w-e-èr par
ten gespeeld, meende hij goedig spot
tend. Je zult ze allemaal voor je zelve
moeten houden, want geen verstandig
menisoh zal zijn avond en bovendien
twee gulden aan eene onbekende wil
len opofferen-.
Jij zult het -toch doen, antwoord
de ik, hern een kus gevend; en mijne
vriendin Bertha ookEn dan zijn er
nog wel meer vriendelijke menschen,
die e-en aime-, oude vrouw een offer
willen brengen
Hij' keek mij schalksch aan.
Aan eene mooie, jonge rvro-uw.
eene gevierde kunstenares, zeker
maar aan een -oude d-amie
Hij lachte en ging heen om mijn
toom te ontwijken.
Lach nu maar, dacht ik; wan
neer je eerst maar de kunstenares,
dat arme miskende genie, gezien en
gehoord zult hebben, zal je het spot-
ten vergaan
Ik verwachtte g-roo.te dingen van
Clara Inrberg en- verheugde mij reeds
bij' voorbaat op den vastge;
avond.
Den- elfden waren -alle kaarte/n bij
g-oiedJe kennissen geplaatst; ook Anna
kreeg er eene, maar zij had! moeten
beloven- terdege te applaudiss&eren.
De zaal was -reöds tamelijk bezet,
toen wij kort vo'oa* den aanvang bin
nenkwamen. Het oude dametje nam
aan -dien ingang de kaarten aan. Zij
scheien- zeer opgewonden, want hlaar
magere handen beefden-, toen zij onze
biljetten aannaan. Zij had zich zoo
mooi mogelijk gemaakt. Een ouider-
wetsche j-apon van zwarte zijde om
sloot de kleine figuur, haar -hoofd
pronkte met -een merkwaardig soort
van hoedje, waarop eien dunime veer
ïen en weer schommelde.
Toen zij mij zag, gleed een glim
lach1 over har© trekken.
Ziet u eens, wa-t een menschen,
mevrouw, fluisterde zij verheugd. Wa-t
een' goede recette zal Clara hebben...
En nu wordt zij eindelijk erkend
Ik Verheugde mij van ganscher har
te, ook over mijn echtgenoot, die on
danks zijne -oppervlakkige opmerkin
gen het oude vr-ouiwtje hartelijk de
r and schudde. Deze knikte geroerd en
de roode -vlekken kwamen nog duide
lijker dan gewoonlijk op hare wangie-n
te voorschijn. Gespannen wachtten
wij op het optreden der jonge kunste
nares.
N,a geruimlen tijd verscheen Clara
Imherg, eene groote, zwaar gebouwde
dame, die in tegenstelling met -de
kleine, bescheiden moeder, vol zelf-
bewustzijn optrad. Zij droeg een hel-
wijla kwam zij spoedig terug en da.nl rood kleed, een lint van dezelfde kleur
ONGELUKKEN.
Op het station tie- Amhlean i-s' Vrij-
idlaigmiMIdajg, waarschijnlijk door
eigen sclruilld1, een juffrouw oridar een
-rangeerendlen goederentrein gekoaneai
ten emst/ig- a'an het hoofd gewond, ter
wijl hlaar een arm afgereden is.
Alen meldt nit Steenbergen
Donderdag is de 2S-j-arige dochter
•van den sasknecht L. a-an liet Bene-
detns-as te water geraakt en veaidiron-
ken. H-et meisj e leed aan eene zenuw
ziekte.
Donderdagmiddag is op den Bilt-
schien Straatiw-eg, te U-treóht, dS'cht bij
het fort De Bilt, eeni wielrij-dster, arnej.
v. -dl H., terwijl zij naast de tram
rijdende, voor een hittewagen willde
uitwijken, onder den volgvvaigen -der
ti*am geraakt, waardoor zij onmïdidel-
lijk gedood werd,
BRANDEN.
Te Nuth ontstond brand in de wo
ning vain A. Liedekerkeai te Grijze-
grobben, Linibuirg, wëlke bewoond
werd door Moxiea-u. Het aangrenzen-
-dle huis van N. Keulen werd evenals
de inboedel, mefubelen, een paar vette
-varkens en veldvruchten een prooi der
vlammen. H-et huis was verzekerd',
doch die inboedel -niet.
Een felle brand legde ltet -huis van
W. op den Berkdijk, t-e Loonschen-
dijk, N.Br., in aisch. Ook de inboedel
is grootendeels Verbrand.
-zes uur JDonderdagoch-
tend is te Doesburg, vermoedielijk door
•hooibroei, brand_qntstaan in liet loge--
ment en fcoffieli-uis De Pelikaan.
Het gebouw met inhoud brandde
gelreel uit.
De inboedel w-ais niet verzekerd', het.
huis wel.
Vrijdagmorgen omstreeks negm
uur ontstond te Arnlieni op een zol
der van een der gebouwen van de
firma. W. J. Stokvis aan de Oude
Kraan, waar het archief is-geborgen
brand, Het personeel der firma trad
spoedig met eigen materieel op, ter
wijl later de brandweer verscheen.
Daardoor bleief het vuur tot den zol
der beperkt. He-t d-ak is zwaar be
schadigd.
Uit de Arbeiderswereld
DE ARBEIDERS TE MEEDEN.
P-as hebben die arbeiders te Meedien
(Gr.) hun -succes gietbad met hun sta
king; waarnaar del zachtllooneii una
niem zij-n vastgesteld, of reeds1 nu is
-door dó werkM'edënoaiganisaitie eeaie
vergadeiüng uitgeschreven, om het
loon voor het rooien d-er aardappelen
te bepalen.
Aten verwacM, dlat tflnans dn alle
landbouwidlorpen zulke vergaderingen
zullen plaats hebben.
STAKING TE ENSCHEDé.
Onidlea* die grieven, welke de staken
de -arbeaaei*s"dier spinnerij „Bamsboe-
ve" Webben, is genoemld liet verschil
in loon met ide andere fabrieken. In
de vergaldlerimg van het comité der
Fabrikantenvereenliging- met de com-
mi-ssie uit die -stakende anheiders is
daaromtrent gqizegd, dat eeu vergelij-
king -daea' 1-oo-nen niet -opgaat, -daar de
directie betere gaiondstoffen gebruikt
was om haren geelaclitiigen hals
sti-ikt. Blond, -sterk gefriseerd haar
omgaf haar grof gelaat, dat zonder
e'eniige uitdrukking was. Hare gehee-
le verschijning maakte een weinig
sympatMeke-n indruk.
Na een onbeholpen buiging begon
zij met luide en- ruwe stem, welke
mij voorkwam Iheiefl. -godd bij haarper-
oonlijkh-eid te passen, eene ballade
van Schiller te declameeren. Iedler
schóolkind zou liet minstens evengoed
zoo niet beter gedaan hdbben.
Zij sprak niet o-ver-dreven, verkeerd
aangeba-acht pathos, -geheel onnatuur
lijk op een zeer bijzondere- manier
sprak ze de r ui-t, die ze lang aange
houden liet rollen. Vol ontzetting
hoorde ,i!k haar aan. Dat was du-s de
groote kunstenares, bet arme-, mis
kende genie
Verbazendfluisterde spotte-nd
d'e -stem van mijn echtgenoot. Precies
een waterval.
Ik diurfde -niet -opzien. Vol schaam
te dacht ik aan mijne vrienden, die
op mij-n aandringen hierheen geko
men waren. Wat zouden die er wel
van zeggen? Hoe zou het publiek zich
houden
Clara hield op.
Overal ijzige stiltedoch plotseling,
dicht .achter mij, geheel alleen, luid
handgeklap.
©jat was Anna
Schuchter keek ik om en blikte in
een paar gelukzalige, met trainen ge
vulde oogen. De oude dame zat dicht
bij mij en- ketek mij aam zóó gelukkig,
zóó in v-enukking gebracht en trots,
alsof zij wilde zeggenNu Is bet
niet prachtig? Heb ik u te veel ver
teld?
Haar hoedje was op zijde gevallen
en de veer maakte elke beweging op
vermakelijke wijze mlede; daarbij
straalde het magere, gerimpelde ge
zichtje van bovenaandsche vreugde.
Ik knikte haar toe en werktuigelijk
deed ik mede aan het eenzame applaus
van Anna. Mijn man zag mij ontzet
aan, -doch ik -wees hem op het oude
vrouwtje voo-r mij
Zie die moeder eenis
Hij zag het ontroerde, oude ge
zichtje en deed! ook mede.
-Het vrouwtje groette ien knikte en
wischte de tranen van de wangen'.
Een zacht gefluister ging 'door de
rijen toehoorders en hoe langer hoe
meer blikken richtten zich naar die
kleine gestalte
Zie toch die moeder eens, die
kleine, gelukkige, arme, oude moe
der En vol medelijden applaudis
seerden. de menschen mede.
Nog verscheidene koeren trad Clara
Imberg dezen avond op en zij oogstte
rijken bijv-aldoch bet gold niet bare
,'dleohite voordracht; men wilde het
oude moedertje pleizier dloen.
Ik behoefde® mij tegenover mijne
vriendlen later niet meer te rechtvaar
digen! alle ontevredenhiedid was door
hare tranen van geluk weggenomen.
er. andere machines heeft dan de ove
rige fabrieken. De weeMootnien aan de
„Baanshoeve" kunnen een vergtedij-
kihg rniet die op andere i&pdnnierijien
wel doorstaan. De betaling per '100 ki
lo verweriate stof is voor verschiOlLeaiide
nummers lager.
Om aan de algemeens klacht, „Wet
werken in eene te Iheete atmo-sphêeir"
tegemoet te kom'en, neemt, de direc
tie pro-even met luchtbetvoch ti 'ging en
lucbtverversehing.
Aan dó inrichting werken thans
nog 122 personen, er zijn 208 stakers
en uitgietelO'tenlen,
In eene vergadering van den ver
zoenin-gsraad-, -en he-t fabrikaniteai>-co-
rrnté weód de zaak bOsproke-n.
DE UITSLUITING TE ZAANDAM.
Te Zaandam is een openbare verga-
idleaning gehouden, waarin de arbei-
darsllieldlen der -e/nqu ètle-commissie in
izake die uiltisluliibing -op d'e weiven van
-de firina Wi-lhiam Po-nt de houding
wam de patroon-sSed-n -en van den on-
piartijldfi.gen voorBilller, die vóór dte
'onlttoiniding van dieze com-missle stem-
deu, aan hiet oordeel van- liet- publiek
to-u'derwiierpen.
Meidlegeideielid weid, dat dit besluit
rampzalig kón worden voor die udltge-
fsfl-otlenCin, wijl de firma Pont op ver
zoek, om d© commissie weder aan te
vullen, heeft -geaaitwoord, dat zij dte
izaak als af.geidia.ain beschouwt. Dte 19
lUiitigeslófceinem zullen dus naar de mee
nltog van dte -sprekers ontslagen' wor
den.
Als- vaste' overtuiging werd uitige*-
.spaiok/eni, 'dlat d'e patreonglieden hebben
ingezien ,da!t hlet ond'erzoek tem gun-
iSte der arbeidlers zou uiliviafllteoi en dat
rij; -om daiaraaai t-e ontkomen,die ont
binding hebben -aangeigrepsm.
De sprelters aarzelden niet, -h-et orit
isiag: -ongemiótiiveerd te noemen en voor
al d'e lieer Wessels wekte op, die partij
-dtelr oritlsfliagenlën te kiezen. EmisJtdg
raadde -hij cl© bootiwieitkiens oirganlilsa-
itie aan-, tot -een staking o'ver te gaan.
dmldü-en aan den öisch om d'e -19 uit-ge-
'Silloitletneai terug te neimem, niet Weid
VoQIdlaan.
Naldlalt' nog, wsdbelid-ene pea'siomem
Hielt woord hadldten getv-oei-d, werd eem
im!ot.die aangenomen-, waarin de ernsti
ge wensch wordt uitgesproken, dat
■d)e firma, die 19 uStgeSiotenien opnieuw
in dienst z-al nemen, om met 'liear te
tracihlteai tot e©n oplossing der grieven
te komlen.
UIT DE AAfSTERDAMSCHE HAVEN
Het antwoord -der organisaties op
het in ons nummer vteimeld schrij
ven. luidt als volgt
Amsterdam, 23 Aug. 1906.
Aan het bestuur -van de
Vereeniging van Werkge
vers in het Veembedrijf.
Amsterdam.
Mijne Hoeren,
Wij -hebben d-e eer, u de goede ont
vangst te berichten van uw schrijven
dato 22 dezer.
Naair aanleiding daarvan melden
wij u, dat het. ons ten zeerste ver
heugt-, dat dioor uw gea-chlt bestuur
het op 13 Augustus j.l. be-gane ver
zuim (het hoofdbestuur van den N.
S en B. B. niet iai kennis te stellen-
rnet bet resultaat der op dien datum
gehouden conferentie) is hersteld.
Echter nemen wij de vrijheid, ute
wijzen op een onjuistheid in uw
schrijven, waar u zegt, „dat uw be
stuur, evenmin- als "vroeger, bezwaar
-heeft, de besturen der werkliedenor
Diten avond zag ik haar niet meer
maar -d:e herinnering aan haai" ge
lukkig ..gelaat bleef mij zóó hij, dat 'k
na onze thuiskomst er steedis weêr
over sprak.
Mijn man dacht echter na.
Weet je wel, zeidie hij, dat wij
-eigenlijk een -onrecht Leb-ben begaan.
Om die moeder -pleizier te doen; ver
gaten wij de dochter. Di'e wordt nu
-door onze bijvalsbetuigingen versterkt.
in dien waan, d.at zij bijzond-er talent
had. Wij hadldten haar -door zwijgen
moe-ten- doen verstaan, 'dat zij op wei
nig succes in hare loopbaan heeft te
ir eken-en.
Alaar je dieed zelf toch ook me
de.
Zeker, antwoordde hij, ik slurt
mijzelf o-ok niet uitik heb even-eens
onrechtvaardig gehandeld, zondier
goed na te denken. Ik öeed het uit
medelijden met ©ene zware zieke,
vo-egde hij er aan toe.
Meen j© daarmede de moeder
Hij knikt-e.
Heb je die kleur op die ingeval
len wangen gezien?
Zeker, antwoordde ik. En geef
je daaraan zoo'n ernstige uitlegging?
Met den eenen voet in het graf, heeft
ze -dus trap op traip af geloopen om
hare trotscbe, onsympathieke doch
ter succes te bezorgen. Wat moet ze
geleden hebben
Als arts ben ik er verwonderd
over, hoe ze bet heeft volgehouden,
voegde mijn man hier nog bij.
Zeg, Karei, ik zal juffrouw Im
berg eens opzoeken
Doe diat, antwoordde hijik ben
hiet ook van -plan.
Wij zouden spoediger bij ha,ar
"kermen, dan wij vermoedden. Den
volgenden dag kwam een harer bu
ren mijn man halten ;_d-e -oude vrouw
had, juist eene bloedspuwing gehad.
Ik vórzocht mijn man melde te mo
gen gaan, en zoo volgden wij beiden
de buurvrouw.
Wij wonen niaast elkaar en sla
pen wiand aan wand. Al dikwijls ben-
ik den laat sten tijd des- nachts door
hevige hoestbuien wakker geworden,
vertelde die vrouw onderweg. Tever
geefs heb ik haar meermalen aange
raden zich nitet te zeer in te spannen
ten ©inde kalmer nachten te hebben,
en dan antwoordde zij1 al-tij*dIk
moet het doen, bet, i's voor dte toe
komst van -mijn -kind
En liet de dochter toe, dat Kalrè
ganisaties te ontvangen", daar het
een feit is, dat wij sinds April 1903,
op onze herhaalde aanvrage, van uw
zijde nimmer -daartoe toezegging heb
ben gekregen.
Alhoewel wij ons niet ten volle
met uw besluit kunnen vereenigien,
om de werklied enorganisaties te ont
vangen tcVt het Houden van dledbor
haar gewenschte besprekingen, ~ëfï
wij liever h-adden gezien, daf de- or
ganisaties als zoodanig geheel wa
ren erkend, om in overleg met uw
geacht bestuur die noodige 'regelin
gen te treffen, waardoor conflicten
in het veembedrijf te voorkomen zijn,
hebben wij gemee-nd, in overleg met
de andere besturen der transport-
arbeidersorganisaties in onze stad,
op uw voorstel in -te gaan.
Deze overwinning op ons zeiven,
mijne hee-ren, mag voor uw bestuur
een aansporing zijn, in de naaste
toekomst aan den billijken eisch
„eikenning der organisaties" toe te
geven.,
Waar uw vereeniging in het Am-
•sterdamsche havenbedrijf de eenige
patroonsorganisatie is, die het stand
punt huldigt., d'at de viakvereenigdn-
gen in het -bedrijf nielt worden er
kend, hopen wij, dat- do-or dézen
strijd uw college tot de overtuiging
is gekomen, dat dit standpunt on-
practisch is, en dat dte tijd niet meer
ver af zal zijn, dat uw bestuur en dte
werklieden-organisaties besprekingen
zullen houden om de toestanden in
ons bedrijf te regelen.
Wij. hebben inmiddels de eer te
zijn,
Hoogachtend,
Voor den Ned. Sch. en B. Bond
G. HOEBEN, voorzitten*.
Voor „Handel en Nijverheid"
G. H. VAN BRUGGE, sec-l*.
Voor „Dok en Veen"
G. W. ENGELEN, vootrz.*
Rechtszaken
ERNSTIGE A11SHANDELING.
Voor h-et Gerechtshof te Arnhieaii
stond terecht G. G. O., te Enschedé,
door die Rechtbank te Allmeloo ver
oordeel cl tot 3 jaar, met aftrek -van
preventief, omdat hij op 19 Alaari 1905
S. mót ©en hard voorwerp zoodanig
op het hoofd had .geslagen, dat. dieze
na einkele -dagen a-an hersenontsteking
overleed1.
Toit n-u toe had beklaagde beweerd',
zich ui-ets van'liet getvai te herinne
ren; omdat hij dronken was geweest.
Nu -eakienide -hij met eenig© lui over
etenie gelidquaesti© ruzie te hebben ge
kregen en tóen- S. met een biergla-s ge
slagen te hebben.
Het O. AI. ©isehfe bevestiging van
het vonnis.
BEROEPSGEHEIM.
In Duitscliland was tegen die- erfge
namen van een overledene een vorde
ring ingesteld wegens een redien; over
welker bes-taan dte huisarts van' dien
overleiden© inlichting kon geven, en
daarom -als getuige was gedagvaard.
De arts berie-p zich op zijn plicht van
geheimhouding.
Het hoogste gerechtshof heeft nu be
slist, -dlat hij niet ko.ni worden gedwon
gen' -dat geheim -tte verb-rleken. De be
wering^ dat cle verplichting vervallen
was dloor hiet overlijden van idlen pa
tiënt, gaat volgens het arrest niet op.
Alls men aanneemt, dat het recht olm
opheffing diea* g.ebeimho uiding te ver
kenen van den erflater op zijn ©rfg©-
naanefn is overgegaan, -dan lean die
eliischier -dlite erfgemameai tot liet verke
nen -dier opheffing niet dwingen.
Alaar het Gerechtshof acht d'e mee-
offerende moeder zag en daarnaast
het. groote, sterioe meisje, dat niets
deed om har© zwakke moeder den
last van het leven te verlichten. Ge
loof mij, Clara Imberg hieeft gee®
hart, maar een steen in de borst.
Maar de straf zal niet uitblijven I
voegde zij er aam toe,
En past Clara hare moeder nu
op
Welneen, zij is met -de rectebte
v-an gisteravond naar Berlijn gegaan
om zich' bij een theater-agent aan tö
melden, antwoordde de vrouw bitter.
Hoe i's het -met juffrouw Imberg?
vroeg mijn man.
Slecht, meende de buurvrouw.
Vannacht heeft zij onophoudelijk ge
hoest. Toch stond zij vroeg op om
Clara's koffer te pakken en hrachlï
haar nog naar htet station. T-oen zij'
geheel overstuur thuis kwam, brachS
ik haar een kop koffie. Dat knapte
haar op ©n zij vertelde -hole mooi haar
kind had voorgedragen -en hoe alle
toehoorders onder den indruk ware®
Nu zal Clara hare welver
diende lauweren oogsten, meende zij'.-
Verder splrak zij van u, en hote
vriendelijk -de dokter haar de hand
gedrukt had. Opeens werd zij Mede
en kwam er ©ene bloedspuwing, Wij
dachten dat zij stierf. Mijn© dochter
en ik legden haar voorzichtig te bed
en toen ben ik naar u gekomen.
Intu-sschen hadden wij de woning
bereikt. Een jong -meisje o,pende
voorzichtig de deur.
Gelukkig d'at u er! weer is, moe-
dei* die zieke slaapt op het oogen
blik.
Zachtjes traden we het kamertje
binne-n. Diaar lag de oude vrouw te
haar wit bed de grijze Waren hte-
gie-n Verward om haar ingevallen ge
laat.
Te laat, hoorde ik mij'-n maö
mompelen.
Even keek zij op en Werkende mij.
Met -onnatuurlijk groote, wijdgeopen
de oogten wenkte zijj mij naderbij te
komen. Zij scheen iets te willen zeg
gen. Ik bracht mijn oor aan Ware
lippen.
Het was toch mooi gister
avond dte mooiste dag va®
mijn leven stiet zij uit. Een glans
van geluk Verspreidde zich over het
ingevallen gelaat. Mijn© Clara
is -toch etene groote kunstena
ren.
móeder zich zoo vermoeide? vroeg* i Dteoegen sloten' zichjdoch die u-it-
drukking Van geluk blteef -op het ge-
O di'e was nog .ontevreden Do- laat van <ie steraBnde. Nog een die^o
vendien, wanneer z» niet genoeg bil- mcht en de oude vrouw was !«eit
jettengeplaatst had, -antwoordde de ingesluimerd,
vrouw verachtelijk.-
Een© liefdevolle dochterriep ik
toornig uit.-
O, mevrouw, het heeft mij dik
wijls pijn gedaan, wiahneter ik die op-
