NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
abonnementen a D v e r t e n tI én:
Binnenland
Be "Wrekers
24e Jaargang. No. 7129 Verschijnt daaeüjks,, behafv® ©p Zon» ©iï Feestdagen. zaterdag 22 september 1906 b
HAARLEM S DAGBLAD
DRIB MAANOBNi Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem /IJJ Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per reeel.
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der Blj Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) 1.30 Advertenti5n van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland 1.65 €fsL W$WW50 Cts. voor 3 plaatsingen contant. S
Afzonderlijke nummers0.02H w n
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37y% Redactie eo Administratie! Groot© Houtstraat 55.
w de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave de? Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij; Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertenttën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publlcité Etrangère G. L. DAG BE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs.31bls Faubourg Montmartre.
TWEEDE BLAD.
Stadsnieuws
Uit de Rechtszaal
Een Bloetmbollendief.
Een net gekleed, en fatsoenlijk uit
ziend man kwam in 't beklaagden
bankje staan. Heelemaal geen misda-
digerstype, veel meer dat van den
eenvoudigen boerenarbeider.
Toch werd hij) beschuldigd van dief
stal en hoorde, dfrie maanden gevan
genisstraf tegen zich eiSohen.
De man werkte bij de Hillegomsche
firma Vel'thuyzen van Zanten als
bloemisitknecht. Op zekeren dag nam
hij in een boterhamzakje een partij
tje bollen mee> maar werd door een
der firmanten betra.pt. Met zijn buit
wilde hij naar huis toe gaan, toen
er jm'st een van de heeren aan
kwam.
Wel wat hieb je daar in dat
zakje
Oeb, och....-wat, w'at, wat... rotte
bollen voor mijn konijnen... (zoo len
gende bijA van oyerbluffing niet zoo
gauw een antwoord wetende).
Laat dan eens kijken
Ja, toen kwam het uit, 't wareol een
veertigtal bollen, die volstrekt niet
ziek waren, en nog wel achit gulden
waard waren.
Dadelijk werd de betrapte dief ont
slagen, werd geen oogenblik langer
in'dienst geduld. Was het bij dat ont
slag maar gebleven, want o die
schande....
Waarom heb je eigenlijk d!e bol
len meegenomen, zoo vroeg de presi
dent.
Ja, daar wist de man geen ant
woord op te geven.
Niet om te verkoopen, niet om
weg to ge'ven, niet om zelf te hou
den....
Ja, maar waarom dan wel, je
had er toch een reden voor
Nee, méheer, ik weet het niet....
In Godsnaam, ik weet het niet... Ach
hoe heb ik liiet kunnen doen'?...
Je kon zoo duidelijk merken ook
zonder nog zielkundige te zijn dat
de man niet geweten heeft wiat hij
deed, toen hij de bollen meenam.
Het, Openbaar Ministerie begreep
dit ook wel, was geneigd! een geringe
straf te vragen, maar..,. En toen
kwam hetde bioembolLendiefstallen
■hebben in de omstreken van HilLe-
gom zoo'n grooten omvang genomen,
dat er paal en perk aan gesteld dient
te worden. Het betrappen der daders
gaat echter zeer moeilijk, vandaar
dat het gewenscht is, dat als men er
eens een in handen krijgt, hem zwaar
•te straffen, ■om er den schrik in te
jagen.
Tegen 'deze redeneeringds niet heel
veel in te brengen, 't Is echter voor
dezen eenvoudigen tuinder te betreu
ren, dat hij het lotje moet lijden....
tusschen zoo'n roerganger en de an
deren zou bestaan de verhouding van
patroon en werkman, en ook dat de
Zuiderzee zou zijn een binnenwater.
HOFBERICHTEN.
H. M. de Koningin zou hedenoch
tend om tien uur ten paleize ontvan
gen de commissie uit dé Eerste Ka
mer, belast met de aanbieding van
hét Adres van Antwoord op de Troon
rede.
De commissie bestaat uit de heeren
Van Vel zen, 'T Hooft, Van Weideren
Rengers, Vermeulen, Van Water
schoot van der Gracht, terwijl de
voorzitter der Eerste Kamer zich aan
het' hoofd der commissie stelt.
KAMERVACATURE'-LEIDEN.
Men meldt uit Leiden aan de N.
R. Ct.
In verschillende kringen hier ter
stede wordt vermoed, dat van antire
volutionaire en katholieke zijlde de
oud-minister dr. A. Kuyper zal wor
den. aangezocht om de candidatuur
te aWTvaarden.
BATAVIER VI.
Men meldt uit Maassluis
Het Donderdag binnengekomen
stoomschip Batavier VI is op zee, ter
hoogte van 'Katwijk, in aanvaring
geweest met de bom KW 21, waar
door deze zoo beschadigd' werd, dat
de bemanning van de bom overging
op de Batavier VI. De hom drijft op
de lading. Sleepbooten zijn naar zee
Vertrokken om hem op te sporen en
binnen te sleepen.
ONGELUKKEN.
De matroos Hendrik Oosterbaan,
afkomstig uit Den Haag, varende op
den logger Sch. 411, schipper P. de
Ruiter, is ter haringvisscherij. over
boord gevallen en verdronken. Zijn
lijk is opgevischt en Dinsdag te Ler
wick begraven.
EEN EIGENAARDIGE QUAESTIE.
Bij den raad1 van beroep te Haar
lem is een eigenaardige qua'estie aan
gebracht. De visschers van Enkhui
zen hebben de gewoonte op» ,.deel" te
vieschen, en de man, die aan bet
roer staat, krijgt iets meer dan de
anderen.
Nu oordeelde het bestuur van de
ongevallenverzekering dien roergan
ger aansprakelijk vopr de verzekering
van hel andere personeel tegen on
gevallen en zelfs is een hunner, die
de premie niet betaalde, geëxecu
teerd.
Mr. P. Ti demon, heeft nu bij den
raad van beroep alhier betwist, dat
van het program urgent is, en aan
het partijbestuur verzocht, om han
gende deze uitspraak, de voorberei
ding der programherziening, op te
schorten, weid daarna bij handen op
steken verworpen met e'en kleine
meerderheid.
DE ERFGOOIERSZAAK
TE LAREN (N.-H.)
Woensdag kwam deze zaak in den
Gemeenteraad van Laren (N.-H.) ter
sprake en op zeer vhinige wijze. De
burgemeester werd verweten, dat hij
den commissaris der Koningin zou
hebben medegedeeld', dat die Raad
bat besluit genomen heeft de verga
deringen van Stad en Lande niet
meer bij te wonen. De burgemeester
ontkende dit ten sterkste.
De heer Hamdorff hield het echter
vol, als hem door den Commissaris
zelf gezegd', wat door dén heer Smit,
die ook biji den Commissaris geweest
■is, werd bevestigd. De .heer Hamdorff
zegt verder, dait bij een conferentie
ten huize van den burgemeester deze
op de vraag van den Commissaris, of
•hij nog tot de oude partij der erf-
gooiers behoorde, bevestigend geant
woord heeft.
Do burgemeester verklaarde ech
ter enkel gezegd' te hebben nog tot de
vergadering van Stad en Lande te
behoor en.
De heeft* Smit zeidé hierop „Ik wil
hiér niet staan als leugenaar", en tie
burgemeester: ,,Ik ook niet".
Het slot was dat de punten van be
handeling, voorkomende op de agen
da van Stad en Lande, werden goed
gekeurd.
Bij de benoeming van gecommit
teerden verklaart de burgemeester in
•geen geval zulk een benoeming te
zullen aannemen evenzoo de heer
G. van den Brink. Benoemd worden
alsnu de heeren Erftemeyer, Ham
dorff en Willard.
Bij de rondvraag stelde de beer
Hamdorff nog 'Voor, dé notulen 8 da
gen na iedere vergadering aan de le
den rond te zenden,, waartoe werd
besloten.
DE PROGRAM-QUAESTIE IN DE
S. D. A. P.
In ©en ledenvergadering van dis
trict III dea' S. D. A. P. te Amster
dam kwam in behandeling ©en mot'i
Loopuit c. s. Na een uitvoerig débat
werd zij (met 104 stemmen; tegen 61.
en 1 blanco, venworpen,
De motie luidde
„De huishoudelijke vergadering
van de afd. Amsterdam III der S. D.
A. P. enz. j
van oordeel, dat de stoot tot her
ziening van het program van die par
tij zelve, met name van haar congres,
behoort uit te gaan, nadat een 'voor
stel daartoe, op ovganisaitoft'isch voor
bereidende wijze, de afdeelmgen
heeft bereikt
spreekt als bare meening uit, dat
het P. B. waar dit zonder die voorbe
reiding >en dus den wensch der gan-
sche partij in deze niet kennende,
een zoodanige herziening door de
benoeming eener. commissie van per
sonen, waardoor van te voir en reeds
de vrije keuze der partij is te niet
gedaan en op de beslissing van het
congres ;s vooruit geloop en
besluit dit protest ter kennisse van
het partijbestuur en van de overige
afdeelingen van de partij te bren
gen;
en gaat over tot de orde van den
dag."
Een motie-J. W. Gerhard, waa/rin
o. a. gevraagd werd om 'een referen
dum over de quaestie of herziening
DE WINKELSLUITING TE
AMSTERDAM.
Hét comité tab verkrijging van een
wettelijk vastgesteld sluitingsuur
voor winkels en magazijnen te Am
sterdam deelt aan het Hbld. mede,
dat dé comité's voor Zondagsrust en
negenuursluiting den Raad een adres
zul^m aanbieden met 4300 handteeke-
ningen van winkeliers vóór Zondags-
'sluiiting en 3900 vóór negenuurslui-
-ting.
ling een eind té maken, wat niet zoo
gemakkelijk ging. daar de operatie
meestal met gesloten deuren ge
schiedt.
Het eenige voordeel voor den poe
lier, die deze geraffineerde marteling
toepast, is, da.t op die manier bet
plukken wat vlugger geschiedt dan hij
dood© kippen
Verwacht mag worden, dat zeer
streng tegen een herhaling van deze
mishandeling zal wordén opgetreden.
POGING TOT DOODSLAG.
Na verhoor voor. dén recbl er-com
missaris, zijn J. C. B. en C. J. B.,
rijwielherstellers, beiden te Kruinin-
gen, verdacht van poging tot dood
slag en medeplichtigheid' daaraan, bij
overtreding dér jachtwét, n.l. stroo
pen met lichtbakken, overgebracht
naar het huis van bewaring te Mid
delburg. (M. Ct.)
LAAG WATER.
Men meldt uit Tiel
Woensdag hebben er te Leeuwen
ernstige botsingen tusschen de sche
pen plaats gehad, waarbij eenige lek
werden en ander ede boegspriet ver
loren, aan steven en reeling schade
bekwamen. Er s)taat 1.85 M. water.
De politie heeft thans een paar
bootjes ter beschikking en geconsta
teerd mag wordén, dat er eenige op
ruiming onder de vaartuigen begint
te komen.
Er werd weer om beurten op- en
afgevaren.
KIPPEN PLUKKEN.
Maandagavond heeft een politie
agent proces-verbaal opgemaakt te
gen 'n poelier die in zijn pakhuis in
de Kranestraat te Den Haag bezig
was op zeer wreedaardige wijze kip
pen te mishandelen. De dieren wor
den uit de mand genomen en, nadat
men .hun een snede in den strot heeft
gegeven, aan den plukker overgege
ven, d'!© de kippen dan levend plukt
Om den armen dieren het spartelen
te beletten, houdt de plukker hen tus
schen de kist, waarop hij zit, en de
'knieën gekneld. De aldus geplukte
kippen worden in een hoek gewor
pen en sterven daar een langzamen,
pijnlijken dood, tot zij uitgebloed zijn.
Razende van pijn loopen of hinken
zij dan nog in het pakhuis rond, tot
dé laatste stuiptrekking zich ever hen
ontfermt.
De verbaliseeren de agent h ad reeds
lang een gunstige gelegenheid ge
zocht om aan deze dieren mi sh ande-
PROF. MR. W. VAN DER VLUGT.
De Leidsche berichtgever va.n het
Hbld. schrijft
„Wat sedert langen tijd reeds ge
vreesd werd, is geschied prof. Van
der Vlugt die thans in het sanato
rium „Berkenoord" bij Nijmegen
toeft, heeft zijn mandaat als Kamer
lid neergelegd.
Niettemin werd deze tijding in de
stad zijner inwoning met groot leed
wezen vernomen_en ook zijn politie
ke tegenstanders betreuren zeer de
redenen die onzen.nobeïen en talent-
vollen afgevaardigde tot dit besluit
hebben geleid.
Dietenderdaad droevige redenen
heeft mr. Van der Vlugt ontvouwd in
een brief, aan den heer W. F. Ver-
hey van Wijk, voorz. der Vrijz. Kies-
vereeiiiging geschreven, waaraan het
volgende is ontleend':
„Met moeite zoo schrijft hij
ga ik er toe over u deze letteren te
schrijven. Maar iedere taak, hoe
zwaar, moet worden volbracht.
„Sedert ik in'het najaar van 1904
voor de eerste maal mij. bewust werd
van in de voorafgegane zomervacan-
tie ernstig te zijn overwerkt, heb ik,
dat is u hekend, op allerlei wijzen
(eerst langs wegen van geleidelijk
heid, daarna door allengs meer
rechtsteeksch© middelen) gepoogd
weer op mijn verhaal te komen.
„De pogingen zijn, helaastot dit
oogenblik niet volledig geslaagd. Tij
delijk overwonnen, naar ik meende,
kwamen telkens de verschijnselen
van geestelijke oververmoeidheid met
hardnekkigheid' terug.
„Ten einde raad heb ik mij sinds
©enigen tijd' gesteld onder dagelijk-
sche observatie en behandeling van
twee ervaren zenuwartsen. Dezen,
na mij gedurende twee wéken te heb
ben waargenomen en verzorgd, héb
ben mij beslist en met nadruk te ken
nen gegeven, mijne volledige en blij
vende genezing bovenal afhankelijk
te achten van 'n belangrijke inperking
dér voor mij veel te talrijke' bezighe
den, waarmede ik laatstelijk ben be
last geworden inzonderheid» van mij
ne ontslagneming uit de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal.
.Ik vrees te moeten zwichten' voor
den catagorischen en dringenden
raad van erkende deskundigen en zal
mij verplicht rekenen op 18 Septem
ber e. k. mijn ontslag te. nemen als
afgevaardigd© van Leiden ter Twee
de Kamer. Ten ©inde te voldoen aan
den geest en niet slechts aan de let
ter van het ontvangen advies, zal ik
dan tevens mijn afscheid nemen uit
den Raad der gemeente.
„Het „diep leedwezen", dat ik
noemde, verklaart zich aan mijne ge
hechtheid aan mijne overtuigingen
het gevoel van, al is het onder over
macht., een post te moeten verlaten,
waar ik gehoopt had goed werk te
kunnen doen en mijne dankbaarheid
voor het beschamend vertrouwen,
door de meerderheid der kiezers,
tweemalen mij betoond. Ik vind'ech
ter ©enigen troost in de gedachtedat
de plaats, die ik moet opgeven, door
mij noch was gezocht, noch zelfs be
geerd, maar noode en op proef aan
vaard uit plichtsgevoel.
„Nooit heb ik den kiezers iets an
ders beloofd, dan dit mét mijne
krachten het te willen beproeven en
mijn best te zullen d'oen. Welnu, de
proef heb ik genomen; en wat de
belofte van mijn best doen betreft, ik
moet vreezen, dat 'hét falen mijner
krachten wellicht aan een te veel in
biet vervullen dier belofte te wijten is
geweest."
Ieder die kennis neemt van dot
schrijven zal dé reden billijken,
waarom de heer Van der Vlugt zich
terugtrekt uit het politieke leven,
waarin zijn fijngevoelige geest zich
wellicht nooit recht thuis gevoeld
heeft.
Moge, nu 't mandaat dat in den
laatsten tijd hem meer een last dan
eenjust was _van zijn schouders is
wéggenomen, hij spoedig weder hér-
stéld zijn om 'terug te kéeren tot de
Leidsche Hoogeschool die zijn hart
heeft en hem wed'er mét open armer
zal ontvangen."
CHRISTEL. NAT. WERKMANS
POND.
Woensdagochtend ving in „Belve
dère" te Amsterdam aan de twee-
daagscbe jaarvergadering van den
Christeljj ken Nationalen Werk
mansbond".
Aan het jaarverslag van den secre
taris, den heer A. van Ooy, is ont
leend, dat 14 nieuwe afdeelingen ge
vormd werden, waartegen er 5 afvte
len. Hef totale aantal afdeelingen be
draagt thans 105, met, te zamen ruim
11,000 leden.
Na een welkomst/woord van den
voorzitter der afd. Amsterdam, den
heer Scherer, opende de .voorzitter,
de heer W. Genneken de vergadering
mét het lezen van psalm 33 ear met
gebed. Gezongen werd gezang 91,
vérs 2.
De voorzitter wees er daarna op.
dat hoofdpunt van behandeling dit
maal za.l zijn de behandeling van het
Conceptprograni, dat bestemd is te
worden de grondwet van den Bond.
Hieruit moet blijken hoei wij de so
ciale toestanden beschouwen en hoe
wij •verschillende vraagstukken opge
lost willen zien. Vooral moet de
Boud behouden en op den voorgrond
stellen zijn beslist christelijk karak
ter. Vooral ook zal zijn streven er
steeds op gericht zijn van den invloed
te niet te doen van die zoogenaamde
vrijheidshelden, die Nederlanders
zonder vaderland; dié veel bel o oven
maar de arbeiders aan den leiband
bouden zondér hun iets te geven.
Spr. wekte op om trouw te blijven
aan het devies „Met God, voor Va
derland en Oranje 1"
Aan de Koningin werd daarna on
der luid applaus een telegram verzon
den van den volgenden inhoud
„De Christelijke Nationale
Werkmansbond in zijne jaarver
gadering in Belvedère te Amster
dam vereenigd, betuigt opnieuw
zijne aanhankelijkheid aan Uwe
Majesteit en bidt Uwer Majesteit,
Gods onmisbaren zege toe."
Aan het verslag van den penning
meester, den heer Meijer, zij ont
leend, dat het totaal der inkomsten
bedroeg f 1604.531/2 en dat der uitga
ven 703.321/2, wat een batig saldo
geeft van f 901.21.
De financiën der verschillende fond
sen geven eveneens reden tot tevre
denheid.
Vervolgens kwam in behandeling
hef concept-program, zooals dit door
de commissie is vastgesteld en me
degedeeld in no. 16 van „DeVoor-
zorg". Allereerst kwam daarbij, ter
sprake haf, voorstel dér afdeeling Den
Helder, luidende
„De commissie benoemd tot het
ontwerpen van een arbeidsprogram,
worde uitgenoodigd het ingediende
ontwerp in te trekken, of de jaarver
gadering verwerp© hef ontwerp in
zijn geheel en zen de het aan bedoel
de commissie terug, ten einde het
ontwerp te herzien".
In de toelichting zegt'Den Heldeir
bang te zijn dat dit program den
Bond zal voeren op den weg der
Staatspolitiek. Ook acht dé afdeeling
het program door de intussclien in
gediend^ en behandelde wetsontwer
pen vrijwel overbodig. Verder meen
de Den Helder dat men bij de samen
stelling van 'het concept niet getrouw
is gebleven aan de 'devies ..Samen
werking maar geen klassenstrijd", en
dat daarin alleen dé belangen den*
werklieden waren voorzien. Dit zal
naar de afd. meent, aanleiding geven
tot scheuring, omdat dé kleine pa
troons zich dan zouden afscheiden.
Andere afgevaardigden betoogden'
echter het groote nut van zulk een
program, en met groote meerderheid
werd het voorstel den Heldetr dan
ook verworpen.
Na dé pauze lav omen allereerst iin
behandeling de aligeanéene bepalingen,
betrekking hebbendé op die persoon
lijke roeping, de roeping in het huis
gezin, tegenover de kinderen, tegen
over cle kerk, tegenover het vaderland,
tegenover Oranje, en tegenover de
maatschappij. Wij ontleenen aan de
aangenomen bepalingen het volgende:
Roeping tegenover die kerk. Men
strijd©, zonder zijne Christelijke roe
ping tegenover tan dierei kerken te ver
zaken, met geesteli jke wapens voor de
belangen zijner eigen kerk. Als lid
maat dier Ned. Herv. Kerk, déor em
om welke onze staat is gegrondvest
en ons voillc rijk is- gezegend, voldoe
hij getrouw aan; zijn plichten en make
hi; ijverig gebruik van zijne rechten.
Hij kome, ook ter wille zijner kerk,
krachtig op voor de vervulling barer
maatschappelijke roeping in dezen
tijd;
Roeping tegenover het vaderland.
Aangedrongen wordt te sterken, èn
vcor zich èn voor zijn huisgezin, het
nationaliteitsgevoel, en de vaderlands
liefde, en zich te wachten voor onnoo-
dige en ondoordachte emigratie. Ge
streden dient ook te worden tegen, het
dr ankmiebraik
Roeping tegenover Oranje. In dit
artikel wordt eerbied uitgesproken
voor het Vorstenhuis en wordt aange
spoord1 de liéfde daarvoor inzond©r-
F e ii i 11 e
UH het Engelsch,
IIEADON HILL.
8)
Ik sta alreeds bij u in de schuld voor
zooveel goedheid, zooveel kieschheid
Vergun mij te hepen, dat on;ze ken
nismaking hiermee niet uit zal zijn.
I.aat ons iets van u hiooreai, zoodra
gij Grey-Gables vertaken zuilt hebben.
Nigel en ik zullen u altijd! hoogst
dankbaar blijven.
Ze stond op,, leviendlig.
Wais het een snik, waarmee ze1 plot
seling afbrak
Leslie vroeg het zich taf, terwijl hij
tegelijk beproefde zelf een snik terug
te houden, als een doodgewoon ant
woord.
Maar het was nu geeai tijd om zich
daarmee bezig te houden.
Op betzelfde oogenblik, dat hij met
miss Fermor opstond, suisde een r-e-
volvar-kogel langs zijn oonen en raak
te even zijn slaap, vloog daarna in
een hoogopgaande geranium achter
hem. De echo van liet schot liet zich
•ver weg hooren.
IV.
Vóór dat nog Marion en Leslie goed
begrepen, diait er gebeurde, vloog mijn
heel' Quaine toe. Na met een oogop-
sla gezien te hebben, dat géén van
beiden ernstig getroffen was, snelde
hij weer terug in d'e richting van
waar het geluid gekomen was, om
een oogenblik later onverricMerzake
terug te keeren. Hij vond Marion ei'g
verschrikt, terwijl Armytage het bloed
vair den slaap afveegde, ear trachtte
haar gerust te stellen, zeggende, dat
het-niets was.
De snaak .s verdwenen, voor ik
op dén muur kon klimm en», zei de de
tective, maar ik zal hem weten te
vinden, als net noodig is.
De Jaatete woorden sprak hij met
eénigen nadruk.
Ik begrijp, wat gi.j wilt z'eggen.
antwoobdldle Leslie. Maar liet is niet
noodig. Ben vervolging zou dé tegen
woordige zaak tegenhouden,zoo niet
geheel erij'dleileu, en wat mij betreft,
ik voel geen lust den schuldige te
straffen. Dat schot was niet voor mij
bestemd. Een of ander scholier was
zeker op jacht naar musschen en heeft,
me door onhandigheid zijn kogel toe
gezonden. Geen enkele erfgenaam lean
belang hebben hij mijn dood, vijan
den heb ik niet
Ik ook niet. zei Mardon lachend
nu geheel en al gerustgesteld. Mijn
eenige erfgenaam is tante Jan-e. En ik
geloof niet, dat die goede ziel naai'
mijn dood1 verlangt.
De afzendér van dit schot was
noch ©ear scholier, noch een vrouw,
zei Qnyune rustig.
Hebt ge hem gezien vroegen bei
den tegelijk.
Ik heb bean gezien. Ik zag een
hoofd vedwijnen tusschen de struiken
en kijken hoe zijn schot gevallen was.
Mij heeft hij ook gezieai, hetgeen zon
der twijfel zijn hand deed missen.
Misschien ook de beweging, die
it: maakte, zei Leslie. Ik stond juist
uit irnijn stoel op.
Misschien heeft die omstandig
heid uw leven gered, zei de detective.
De schutter zager and'ers niet uit als
©en die nutteloos zijn kruit verspillen
zou.
O riep miss Fermor huiverend,
mijnheer Arimytaige, dat wijzigt het.
geval belangrijk Ge hebt niets ge
daan orn een dergelijke handelwijze
te verdienen. Als gij wilt, verklaar' ik
uw besluit dadelijk voor niet geno
men, en ontsta ik u van uw woord
Dank u, miss Fermor. Ik verlang
het niet terug te nemen, zei dé jonge
man, die zonder het t© weten, of te
willens plotseling koud werd.
Heel goed', hernam Marion, licht
verward. Het eenige, wat overblijft, is
te veronderstellen', dat er niets onge
woons gebeurd is en onzen gang te
onthouden te glimlachen.
Als mijnheer Quiayae haar zijn hulp
ir déze zaak aangebodeai had', dan
was liet alleen om te maken, dat ze
niet in verkeerde handen viel, afge
scheiden van het, geldelijk voordeel,
dat hij er van had en waarmee an
dere onbeduidende zaken goedge
maakt werden. Zoo groot was de
macht der bekoorlijkheid, die van
Marion uitging, en waardoor allen,
die met haar in aanraking kwamen,
•gevangen werden.
Maar al de bekwaamheid en al dé
toewijding van den detective zouden,
dat begreep hij best,, ontoereikend!ziin
om te verhoeden, dat déze zaak vroe
ger of later ruchtbaar werd, en de be
koorlijke erfgename zou gelaten
moeten dulden, dat haar naam in alle
voorname bladen kwam en liet geval
door alle miondén besproken werd.
En dian mocht ze zich nog gelukkig
noemen, als er geen betreurenswaar
dige gevolgen uit voortvloeiden.
Het uur vaar vertrek was d'aar, en
teen Mairion haar plaats in het, rijtuig
had ingenomen, stak zij Leslie dé
hand toe.
Dag, mijnhéer, zei» ze. Vergeet
niet, wat ik u zei, toen ik zoo onaan
genaam onderbroken wend, ik hoop,
dat we elkaar terug zullen, zien.
Ik zal het niet vergeten, ant
woordde do jonge man, terwijl hij het
portier sloot.
Mijnheer Armytage, sprak nu de
detective, de handen op zijn armen
leggende, en hem doordringend aan
ziende, zoodr-a het rijtuig weggereden
was, ik moet van u weten, open
hartig, of gij geen vijanden hebt,
hoort gedat uw ontkenning niet
slechts was om miss Fermor gerust-
te stellen
Op mijn eerewoord, antwoordde
Leslie lachend, ik ken niemand; die in
het openbaar of in het geheim, be
lang zou hebben bij mijn dood. Zon
der ijdelheid, ik had geen vijanden
bij het regiment, men mocht- mij
welen mijn armoiedé kan mij er ook
geen bezorgd hebben.
Dank u, zei Quiayne overtuigd'. Ik
weet nu, wat mij te doen staat.
Wat? riep Leslie levendig. Denkt
ge dian, dat het miss Fermer was, d'ie
clcor dien elitondeiing
De detective llaichie stil, terwijl hij
anigst las in het blauwe oog van den
ex-huzaar, dat nu van .verontwiaardi-
giinig tihfteiMé.
„Eenvoudige ziel! dacht hij. Bilh*
zcu je onderricht kunnen geven in de
kunst van gevolgtrekkingen maken
Neen., zei hij hardop. Ik geloof
T'iiet da t miss Fermor dé gezochte was.
Als ik me niet sterk bedrieg, was die
kogel bestemd voor uw dubbelganger,
mijnheer Nigel Lukyn. En ik herhaal,
de- schutter zag er me nieit naar uit.
dat hij voor de tweede maal zijn, doel
zon missenIk rnoet een waakzaam
oog houden, want zoodra mijnheer
Lukyn, vrij zal zijn, zal hij niet wach
ten om hem nog eens voor schijf te
gebruikendait is ten minste mijne
overtuiging.
D'e zeer aannemelijke theorie van
den detective vermeerderde nog den
tegenzin, diien- Leslie met bet uur n
zijn zending voelde aangroeien. Het
was een zware taak voor miss Fer-
rnor, die hij lief had; een man. te gaan
halen uit een krankzinnigengesticht
Moest hij bovendien nog den haat op
zich la,den, die waarschijnlijk op diien-
man rustte? Zou hij voortaan moeten
leven in de verwachting te avond' of
te morgen vermoord te kunnen wor
den?
Wijl miss Fermor in de overtui
ging leeft, dat Lukyn willekeurig op
gesloten is, hernam hij na een oogen
blik van aarzeling, is het, niet moge
lijk, 'dat hij zelf dit mklicM te baat
genomen heeft om aan de wraak te
ontsnappen, waaraan gij denkt,
Niet kwaad bedacht voor een
aankomend dietoctive, zei Quayne, zon
der nochtans do veronderstelling te.
aanvaarden.
Als ik de overtuiging krijg, dat
mijnheer Lukyn bij zijn volle ver
stand is, maar hang voor hot spooksel
van moordenaars, wolken wog zou ik
dan naar uw meening moeten in
slaan
John Quayne dacht een volle mi
nuut na.
(Wordt vervolgd).
