NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
24e Jaargang. No. 7155
Verschijnt dagelijks, behalve ®p Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 23 OCTOBER 1906 S.
HAAR LEWS DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER PRMB MAANDENï
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) 1.30
Franco per post door Nederland 1.65
Afzonderlijke nummers M 0.02H
Gèïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0;37M
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
AD VERTENTIÈN:
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Pablicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls FaubourgMontmartre.
EERSTE BLAD.
MsENDA
DINSDAG 23 OCTOBER.
-Groote Ke-rik; Orgelbespeling, 12
uur.
Ger. Weeshuis (KI. Heiligland): Ten
toonstelling 'ont;werpen van de prijs
vraag, 2—4 lu/ur.
Ga.fézaal Be Kroon: Wiener Damen
Orchestne: Muziekuitvoering.
Teyler's Museum: Tentoonstelling
iPlhatogra/vuren, enz.
iSdluouwbnrig Jiansweig: Opera Itaiia-
na: „GavaLehia Rustioania".
Vergadering der Maatscih. voor
Tuinbouw en Plantkunde, afd. Haar
lem en Oimfstr.
Zandve-oilt: "Vergadering van - den
Gemeenteraad, 7-| uur.
IJmuid'en („Be Kleine Willem' ;Ba-
irendz"): Bazar Kerkgebouw, 8 uur.
OM ONS HEEN
CCCGXXI.
AMERiIKAANSGH JOURNALTSME
lEr is geen lamld- ter wereld, geloof ik,
of biet moest Ihet binnen land van Afr-i-
>ka wezen, waar nog geen pers bestaat,
of men klaagt er toiver de onbesdhei-
denlbelid der jiournallsten. Ik zal mij'
(hier geen oordeel aanmatigen over de
vraag, of de meusdhen in deze klacht
gelijtk bebben. Wijt idlie in couranten
sck'rijrven Webtoen daaromtrent wel een
eigenaardige ondervinding opgedaan,
die in 't kobt (hierop neerkomt, dat
tmensahen beittdhlüein, die bun «elf on
aangenaam zijn, onbescheiden vin
den, terwijl -ze' dergelijke mededeel'in-
gen idffle anderen betreffen, met de
grootste graagte leizen. Er bestaat 'dus
ook onder de lezers een zeer duide
lijk verschil van meening over wiat
onbescheiden is en. wiat niet. Onder
delze omstanldigfheden aal bet niemand
verwonderen1, dat wij' de beschuldi
ging van onbescheidenheid met phli-lo-
Bopbisdhe kalmte beschouwen en als
eenige juiste maatstaf aanzien di'e we
Beflf laanl'eggen.
ilk geeft toe, dat die maatstaf in ver
schillende landen ook Zeer verschil
lend is. (De Emgelsdhe, Buitsche en Ne-
derlandsdhe journalistiek is zonder
twijfel oneindig gematigder, da.n de
Fransdh© ien vooral do Amerikaan-
sdhe. In 'It land van de sterren en stre
pen is de zoogenaamde persoonlijke
journalistiek opgevoerd tot een hoog
te, waarvan wij ons nauwelijks een
denkbeeld kunnen miaken. Het inter
view is er onbegrensd, iedereen wordt
uitgevraagd of ihiji wat te vertellen
heeft of niet, de intiemste bijzondeiüie-
den zijin biet meest welkom en waar
het geldt iets uit te vorschen, staat
een Amerikiaansdhe journalist letter
lijk voor niets. Ik vond daarvan een
typisch staaltje in het verhaal, hoe
een onverschrokken persbroeder de
Vergadering bijwoonde van een groote
werkliedenvergadoring in ide stad
(Detroit.
Het midden van West-Ame rika, zoo
vertelt de schrijver,, Mr. Barr, reporter
ivan de „Betro.it Tribune", maakte in
die dagen een arbeidscri'sis door.
Vooral' in Qhicago werd eèn heete
Strij'd gestreden tnssahen Ide patroons-
en de arbeidersorganisait/ies. In an
dere steden, 'ook in Detroit, toeersohte
ontevredenheid en onrush Er (hing
storm in de lucht.
Op zekeren dag werd 'aangekondigd,
(dat de president van de machtige ar
beidersorganisatie „:tlhe Knights of La
bour" (de Ridders van den Ar
beid) een vergadering had bijeen
geroepen in Betroit, waar hij zelf
of 'zijin vertegenwoordiger 'de bood
schap izou brengen, die naar ledereen
begreep, oorlog of vrede beteekenen
tou. Als Powderley zei: staakt het
werk! dan zou de geheele stad 'als
"t ware verlamd 'Worden en het vuur
wapen, dat in Ide Amerikaansche
•strike een woordjie meespreekt, 'in de
straten gehoord worden.
De spanning was -groot. De vergade-
'ïtiing zou besloten (zijn. Bit woordje,
(Vertelt Mr. Barr, dat in Europa de
journalisten zou doen besluiten, van
een dergelijke vergadering weg te blij
ven, heeft in Amerika precies de ;te-
genovergeist-eJ-de uitwerking. Hoe ge-
heiimer oen bijeenkomst is, des te
meer gevoel't de Journalist in Amerika
zich geprikkeld om er een verslag van
te geven in -zijn blad.
„Hoor eens Jimxnie," zei de "hoofd
redacteur bot mij, „door je uiterlijk
On van aanleg ben jij wel het dichtst
bij een inbreker Wan alle menschen
van onize redactie."
„Bank u vriendelijk," antwoordde
ik, ,,somm)ig&n zouden dat een beden
kelijk coimplimieirit riO'emen."
„Ik ben (hier niet om complimentje®
te malcen," zeüi mijln chef, „maar om
karakters tie bieoordeelen. Wij. moeten
©en verslag hebben van de vergade-
rinig -en daar idd-e in 'It geheim gehou
den Bail worden, (hebben we meer een
inbreker dan een verslaggever noo-
Idlig. Jij toeait de man!"
„Ik kan /alleen mijn dank herhalen,"
antwoordde ik. „Waar is de gevange
nis in (Detroit? Ik -ga er dan maar lie
ver dadelijk heen, dat spaart moeite."
„Wacht een oogeutoldk," zei de hooM-
redaicfeur, „dat komt alles opzijn tijd.
'Om je de waarheid te zeggen hou ik
je niet voor ieen inbreker eersite klas
se, maar v-oor iemand die een goede
helper voor izioo iemand zijn kan. Ik
heb er een in -dienst genomen voor d'e-
ize gelegenheid, hij' komt vanmorgen
uit.New-York (bi-er. 'Zorg dus, dat je -al
les weet van de zaai, waarin de verga
dering gehouden aal worden en maak
jie gereed, om mijn man van dienst te
zijn miet -je plaatselijke kennis."
IMst goeden moed gaat Mr. 'Barr op
zijn boodschap uit. Hij hoorde, dat
de vergadering gohouden zou worden
in een zaal, 'di'e midden in een verla
ten hötel' lag, geen vensters hlad- en
maar één deur. De inbreker uit 'New-
York 'bleek te zijn een 'journalist, die
Uitgestudeerd was op de kunst om in
t© breken in vergaderingen, waar men
hielt minst <op zijin aanwezigheid ge
steld was. Deze heer Foster wan
delde kalm- het hotel binnenwaar
de tzaal gelegen -was, snuffelde .de
heel® zaal zelf door, klom eindelijk op
'het tooneel en nam oen kijkje achter
het neergelaten gordijn.
Baar hij' een gewichtig gezicht zette,
meende iedereen dat hij. 't recht had
daar te zijin en niemand maakte het
hem dus lastig. Begrijpende, dat Pow
derley oï zijn vertegenwoordiger vóór
het gordijn spreken en dit dus niet
opgehaald worden (zou-, besloot hij zich
dn Ide friezen van 't toon-eel, 'heel in de
hoogte, te welbergen. Hoewel de ver
gadering pas te zeven uur 's avonds
beginnen zou, besloot hij te twaalf
uur 's mórgens om er maar -te blijlven,
uit vrees, 'dait hij- ankiers niet meer in
't gebouw zou kunnen -dringen.
"s Avonds tegen 'den tijid dat de ver
tegenwoordigers der werkliedenveree-
n-igingen het vergaderlokaal binnen
gingen Was Mr. Barr bij- de deur op
poislt en Borgde, dait men hern daar
goed Bag. Be contróle was zeer zorg
vuldig. Aan de ideur stond een man,
die de toegangsbewijzen der aanko
menden scherp doOikeek en Wanneer
dezen hem voldeden, hen begeleidde
tot een dubbele deur, waardoor men
in de izaal kwam. "Wanneer o-ok dezen
overtuigd waren, dat de kaarten in
orde waren, liet -men hen in de zaal
toe. ;i
^Ploit'seUng", -zoo be'sdhrijft Mr. Barr,
„ontstond' klaar binnen een luid ge
schreeuw, ik vermoedde reeds het
ergste, want ik kende den haat die men
koesterde tegen de 'couranten, aan wie
men k a p i t 'a 11 s -t kis !c h e neigin
gen toeschreef. 'Na het woeste ge
schreeuw volgde een ©ogenblik stilte,
tóen hoorde ik het getrappel van voe
ten, de dubbele deur van de zaal vloog
open en Foster ver-scheen op zijn kou
sen', meegesleurd door" een tiental
mannen (met verbolgen gezichten, die
hem bij; de buitendeur met kracht op
straat smeten en hem izijin schoenen
achterna wierpen. Te midden van (het
gelach der voorbij gangiers trók hij ze
aan en, op een rustige plek gekomen,
vertelde hiji .mijl, dat -juist die schoenen
zijn ongeluk waren geworden. Hij had
uitgetrokken om naar boven -te
klimmen en fin -plaats van ze mee te
nemen, ize achter de 'coulissen gezet,
waar men ze bijl het doorzoeken van
't toonee-1 ge-vonden had. Daarop was
hij: zelf weldra opgespoord en, zooals
ik gezien had, (de deur uitgezet.
De journalisten waren (hiermee
etvenwel nog niet verstagen, maar be
sloten achter in't gebouw in te breken
om te trachten onder de zaal te ko
men. Mocht de vl'oer te dik zijn om
daar wat te fcooren, dan -zouden zij een
paar gaten boren, waarvoor de instru
menten werden meegenomen. 'In een
verlaten straatje sloegen zij de ruiten
van een bovenlicht stuk en kropen
daardoor fin toet sousterrain van 't ver
laten hótefl'. Bloedend door de glas
scherven -drongen zij' voorzichtig ver
der -door, af en toe -met lucifers hun
pad verlichtend en... liepen twee po
litiemannen fin de armen, die met de
bewaking van de zaal belast, -op het
ongewone gerucht waren afgekomen
Het had weinig gescheeld, of zij had
den een paar revotverkagels .in 't lijf
gehad, een van de politiemannen liet
er al een vliegen, die gelukkig niet
raakte, maar to-ch werden zij geboeid
naar 't bureau van politie gebracihlt,
waar de commissaris (hen vrij liet toen
hiji hoorde, dat zij' -journalisten waren,
diie hadden getracht ais onzichtbare
toehoorders ieen vergadering bij te
wonen.
Foster die den geheelen dag niet wel
was geweest, gaf Ide zaak op en ging
naar zijn hótel, maar zijh collega was
nog Uief tevreden en keerde naar de
vergaderzaal terug, waar hij eenvou
dig aan den deurwachter vroeg om
te worden binnengelaten.-
„Waar is uw toegangsbewijs?"
vroeg hij.
„/Ik heb er geen, ik ben journalist."
'Hij1 lachte -en zei: „gij. weet wel, dat
niemand (Van ide-courant wordt toege
laten."
„Kunt ge mij' in geen -geval doorla
ten?"
„In geen igetVal."
„Hoor eens," zei ik, „ais ik geen
verslag van de vergadering maak,
kom Ik morgen in moeilijkheid. Mijn
hoofdredacteur zal morgen hier infor-
meeren, of lik wel alle moeite heb ge
daan -om binnen te komen, ik waar
schuw u dus, dat ik trachten zal bin
nen te gaan".,
„Goed," (zei hij, „maar 't zal niet ge
lukken."
„Telkens", zo'o vertelt dé volharden
de journalist, „kwamen nog leden van-
de vergadering, die zich verlaat had
den. Wanneer hij', ha hunne kaarten
ge-zien te hebben, hen tot de tweede
-deur begeleidde, liep ik achter hean
aan, totdat hij mij gelastte terug te
keer en, dan ging ik look zonde-r fo-ut.
Zoodoende had dk ©en kansje gezien
om in 'de zaal te komen. Dicht bij de
dubbele deuren namelijk was een wen
teltrap, -die haar boven voerde, ik ver
moedde een gaanderij-, die in de
zaal uitkomen moest. Daarop had ik
mijn hoop gevestigd.
,Hoor eens," zei fik -tot den deur
wachter, „het begint mij te veivel-en,
'He bagrijlp wel', dat ik er toch niet in
'kom, zoo' aanstonds ga ik maar liever
naar huis.
(Boe -dat," zei1 hij grinnekend, „ik
zal den hoofdredacteur zeggen, dat fe.
je best gedaan hebt."
Toen er nu weer een afgevaardigde
kwam dien hij tot de deur begeleidde,
schoot ik ongezien de trap op, klauter
de naar boven en kwam op de gaan
derij, waar m'og andere toehoorders
zaten.
IMet (het hoofd in de hand, om zoo
veel mogelijk mijn geziciht te verber
gen, luisterde ik naar de toespraak
van Powlderley'® (Vertegenwoordiger,
J' aanraadde geen werkstaking te
De Electrische Spoorwegen in de Haarlemmermeer.
\fZadtri(0/y>
JLoudelialjf
yooi-scJiolat/
Zoc(awmdc\
VorkBaringa
Bestaande Spoorwegen,
Spoorwegen met beperkte snelheid in aanleg.
- Paardentramwegen.
Ontworpen spoorweglijnen in de Hanrlemmormeer en omgeving.
die
beginnen. Het heengaan ging gemak
kelijk genoeg. De „Detroit Tribune"
had twee kolom over de bijeenkomst,
waarvan geen der -andere couranten
zelfs maar den uitslag fm.eede.elen kon.
Zoo zijn journalistieke manieren in
Amerika. Had ik ongelijk, met te zeg
gen, dat hun .Nêideiïiamdsdhe collega's
(dan toch heelwat bescheidener mogen
Iheeten, zij het dam missdhiien tevens
•minder taai?
J, C. P,
Buitenlandsch Overzicht
RUSSISCHE BALLINGEN.
Prins Peter Kropotkin', de beroem
de Russische geleerde, schrijver en
revolutionair die nog steeds ver
blijf houdt in Engeland schetst in
een brief aan de „Times" op sobere,
maar aangrijpende wijze het lot der
ongelukkige Russische ballingen, bte
de laatste maanden weer bij duizen
den naar Siberië worden verbannen,
langs den >z.g. „administratieven
weg". Dat is, naar men- weet, de uit
drukking voor de verbanning zonder
voorafgaand gerechtelijk onderzoek
of vonnis, -maar bij eenvoudige be
schikking van een minister of van
een' gouverneu r-genefi'a al eener pro
vincie.
Kropotkin geeft tal van voorbeelden
dezer barhaarsche verbanningsme
thode. Nog te vreeselijker is het lot
van de gezinnen dier bannelingen. In
de Russische boerenfamilies is het
gewoonte het verbannen gezinshoofd
naar de Siberische sneeuw- en ijs-
Het was voor de bewoners der Haar
lemmermeer en omgeving Vrijdag een
blijde dag. Zooiais gemeld -is nam. de
Tweede Kamer dien dag hat wetsvoor
stel aan, om ten behoeve van de elec
trische spoorweglijnen door de Haar
lemmerméér en de omliggende streken
uit 's lands schatkist .een r-entefloos
voorschot beschikbaar -te stellen ten
bedrage van een derde /van de kosten
van aanleg en in exploitatie brengen
tot een maximumbedrag van 2.147.000
Meit 'de aanneming van dit voorstel
is -de tot standkoming der lijnen ver
zekerd, daar nu het bemoodigde kapi
taal bijieen -is. In 't -geheel zullen de
kosten f 6.441.000 bedragen. Behalve
(het bovengenoemde renteloos voor
schot dragen 'de bij- Idit nieuwe spoor
wegnet betrokken provincies, gemeen
ten, polders en particulieren f 2.150.124
bi}.
Be provincies Noord- en Zuid-Hol
land en Utrecht geven een voorschot
van pi. m. f 1.500.000; de gemeenten
hebben vioOr 't grootste deed een rente-
garantie van 4 toegezegd (Haarlem
f 85.929 voor 50 jaar; Haailemmer-
meerpolder f 300.000 voor onbaperk-
ten tijd en de gemeente Haarlemmer
meer 137.500 'eveneens voor onbe-
peikten tijid). Be gemeente Amsterdam
heeft geweigerd financiee-len steun
aan -de plannen te verleenen.
Zoo zal de Haarlemmermeer dan
eindelijk uit baar isolement verlost
Worden. Eindelijk schrijven we, om
dat -daartoe 42 jaar geleden reeds plan
nen werden gevormd.
Nadat het vroegere imeer in dertien
j.aar tijlds van 18391852, herschapen
was in vruchtbaren grond, werd de
bodem geleidelijk in cultuur gebracht.
Naarmate landbouw en veeteelt in
omvang toenamen werd meer en meer
de (behoefte gevoeld aan betere en snel
lere imiiddeflen van vervoer, dan die
vrachtwagens en omnibussen, die toen
dienst deden. Baarbij, kwam nog, dat
de waterwegen in de Meer niet
bruliiobaar waren Voor goederenver
voer wegens het verschil in peil bin
nen en buiten den polder.
Om deze redenen bepleitte mr. J. P.
Aimersfoordt, burgemeester der ge
meente, reeds in 1864 aansluiting v-an
den Haarlemmermecrpoilder aan het
Spoorwegnet doo-r de 'lijnen: Amster
dam—Beiden, met een zij-lijn naar
Gouda en Zand/voort—Breukelen. Deze
plannen leden -echter schipbreuk op
de hooge kosten; hier dient opgemerkt
te worden, dat toen vele plassen in de
omgeving van den polder nog niet wa
ren drooggelegd.
Verschillende plannen, werden in
den loop vian den tijd nog geopperd,
doch stuitten alle af op de bovenge
noemde bezwaren, die nog vermeer
derd werden door /het feit, dat men
bij de 'ontworpen lijnen eerst in de
tweede plaalts aan de lokale belan
gen daiöhtr
dn 1897 echter werd' een net ontwor
pen, (waarbij, de verbinding der .plat
telandsgemeenten met Amsterdam en
Haarlem 'op Iden voorgrond stond. In
dat jaar werd n.l. concessie verleend
voor een 'lijn AmsterdamSloten
Haarlem, -waarbij' den concessionaris
de verplichting weridi opgelegd om een
spoorwegnet door de Haarlemmer
meer ;aan Ite leggen en te expLoiteeren,
indien de (Minister van W„ H. en N.
dat verlangde en de betrokken streek
en 'het Rijik (minstens twee derde der
kosten zouden bedragen. De H. E. S.
M„ (wier aandeelen later door de H.
IJ. S. M. zijn opgekocht), die deze lijn
zou aanleggen moest dit plan voorloo-
pig laten rusten en ontwierp in plaats
daarvan een nieuw stel- spoorlijnen
door de Haarlemmermeer, welk plan
Vrijdag door de Kamer werd goed
gekeurd. De geschiedenis der zeven
laatste jaren heeft geleerd, dat er heel
wat moest gedaan worden eer ide ver
schillende vaak tegenstrijdige belan
gen tot overeenstemming waren ge
bracht. Daarvoor moest behalve met
het Rijk en de drie" provinciën met
-twintig -gemeenten en bijna evenveel
polders onderhandeld worden en zelfs
toen al deze moeilijkheden w-aren
overwonnen vreesde mien nog, dat het
wetsontwerp in de Tweede Kamer val
len zou, voornamelijk door de defen
siebeswaren en door een amendement
van den heer Van Doom, die beslist
een nefiuwe lijn Alfen-BoskoopGou
da in het plan opgenomen wenschte
te zien. De defensie-bezwaren werden
echter door den Minister van Oorlog
op voldoende wijze bestreden en het
genoemde amendement ingetrokken
voor een ander, wiaarbij -den Minister
uitge-noodfigd werd nadere onderhan
delingen met de H. E. S. M. aan te
knoopen over de nieuwe lijn. 'De Ka
mer maan nu, zooals gemeld is, het
wetsontwerp zonder stemming aam
ZOoials men o-p het bijgaande kaartje
zien kan, zullen drie lijnen den vier
hoek Amsterdam—HaarlemLeiden
Utrecht (ecfTtoppenvlakte van 60.000
II.A. met een bevolking van 70.000 in
woners) doorsnijden. Zij' hebben een
gezamenlijke lengte van 110 K.M.,
waarvan 58 K.M. in Noord-Holand, 32
K.lM. in Zuid-Holland! en 20 K.M. in
Utrecht. Voor de Haarlemmers is van
het meeste belang de lijn Haarlem
HoofddorpAalsmeerUKih o o rn--MiJ-
dradhtt, WiinisVinkeveenNieuwer-
sluis. Deze lijn gaat uit van ons nieu
we station '(ilste perron) over de nieu
we .Spaarnebrug en loopt geheel op ei
gen baan evenals de andere lijnen
over .Vijfhuizen naar Hoofddorp
enz. De hefide andere lijnen zijn: Aim.
sterdam Amstelveen Aalsmeer
Hoofddorp—VennependorpOude- en
Nieuwe Wetering en Roelofarends-
veen; en Amsterdam, Amstelveen, Uit
hoorn, Nieuwveen. Nieuwkoop, Aar-
lanclerveen en Alfen..
De treinen1 'zullen -rijden met een
maximumsnelheid van 50 K.M.
Na de aanneming van het wetsvoor
stel door de -Staten-G eneraal moeten
nu de voorbereidingen getroffen wor
den voor de onteigeningen van de
gronden benoodigd' Voor de eigen
spoorbaan. Omdat de bodem zoo
vruchtbaar is, zullen hierbij aardige
prijzen gemaakt worden.
Het lijdt geen twijfel of de totstand
koming (der lijnen zal de ontwikkeling
van ilanJdbouw en veeteelt, maar voor
al van den tuinbouw, in deze streken
Zeer sterk doen vooruitgaan.
Te verwonderen valt het d-us nfet,
dat de bewoners der Haarlemmermeer
Vrijdag de aanneming van het regee-
ringsvoorstel met vlaggen en ander
feestbetoon begroetten.
velden te volgen.... te voet'. De reis
leidt dikwijls niet tot het d-oel, want
onderweg komen vele vrouwen en
kinderen om van honger en kou.
En dat alles wordt door de heer-
schende klasse in Rusland volgehou
den om zooals Kropotkin hitter op
merkt nog een paar maanden lan
ger aan het bewind te kunnen blij
ven.
„Tienduizenden" schrijft
Kropotkin zijn d'en laatsten tijd
op deze wijze verbannenen nog
slechts een paar dagen geleden
kon men in de Petersburgsche
bladen lezen, dat op een bepaal
den dag drie treinen met banne
lingen uit d'e hoofdstad! waren
vertrokken naar Archangel, Wo-
l'ogda en Siberië, met onder
scheidenlijk 350, 283 en 500 ver-
banuenen, meer dan 1000 op één
dag."
Diep schokkend is de beschrijving,
welke Kropotkin geeft van de on
vruchtbaarheid, harheid .en volko
men desolaatheid der oorden, waar
heen deze slachtoffers van een „ad
ministratieven maatregel" worden
gebracht. Geestelijke afstomping en
fysieke ellende wachten '-hen. Soms
zijn deze armen in de droeve noodza
kelijkheid zich te behelpen met de
schamele woningen van Jakoeten en
andere laagstaande bewoners van de
no ordelijke" steppen en toendra's van
Siberië.
MISLUKTE BOMAANSLAG.
Het „Nowoje Wremja" maakt mel
ding van een poging om den heelen
krijgsraad te Kroonstad in de lucht
té doen vliegen..
Een soldaat, met name Wlasof, van
het 2e reglime-nt der vestinginfaniteria
gaf een pakje aau een hoogeren poli
tiebeambte, die voor het gebouw op
post stond, Waarin d'e krijgsraad bij
een was, onet het verzoek, het aan een'
soldaat te. geven, die de gevangenen
bewaakte.
Men wantrouwde de boodschap 'en
maakte het pakje open, diat een zeer
krachtig picrinezuur bleek te bevat
ten henevens stukjes ijzer, m. a. w..
een bom.
Wlasof werd gearresteerd en hij
