Vérsdiijnl dagelijks,, behalve @p Zon- on Feestdagen,
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
AüENDA
©M ONS HEEN
24e Jaargang. No. 7165
ZA.TESDAQ 3 NOVEMBER 1906 A
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AD VERTENTIËN:
PER ERJB maanden, Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cis. Buiten het Arrondissement
voor Haarlem ƒ1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der s Bjj Abonnement aanzienlijk rabat
gemeente).. -30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland 1.65 TO 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant
Afzonderlijke nummers0.02K B J ÏSHsfeèSar
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 037J^ Redactie en Administratie; Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post B 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handéf, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale-de Publlclté Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Snee., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
EERSITE BLAD.-
ZATERDAG 3 NOVEMBER.
So-c'. Vereeniging: Neutr. Gem. zang
koor „D. I. N. D. U. A.": Concert, 8
uur.
(BrongebouwTo onee 1 ve r eeniging
„Vriendschap zij ons Doel". Uitvoe
ring.
De Kroon: Trio Sisters Westerbourgh:
Muziekuitvoeringen, 4—6 'en 811 uur
De Kroon: Internationale Worstel
wedstrijd, 8 uur.
Teyler's (Museum: Tentoonstelling
'Photogravuren, enz.
CCCCXIX.
NABETRACHTING OVER DÉ
GRENSREGELING.
Toen verleden week Woensdag de
Burgemeester van Haarlem de mie de-
deeling deed, dat de 'Minister er van
had afgezien, een ontwerp van wet
•óver Ide wijziging van onze grenzen
bij de Tweede Kamer in te dienon.
klopten de leden van pure vreugde
met de vingers op tafel en gaven wij,
"evenzoo uit blijdschap, een bulletin
'uit, waarin bet nieuws den volke
werd kond gedaan.
Hoezee, de grensregeling was van
s baan. De Haarlemmers waren blij,
3e Heemstedenaars waren blij, de
•Bloemendalers waren blij, zelfs di
Schotenaars waren blij, ide Haarlem-
inerliede- en iSpaamwoudenaren, die
er wel 't minste belang bij (hadden,
sullen, zooal niet blij, dan toch zeke.r
biet rouwig geweest zijn, dat d'e zaak
zoo afliep. Kortom, de Minister heeft
toet zijn bericht zulk een algemeene
vreugde teweeg gebracht, .alsof hjj.. een
•ooon mt .^naKra^a wasfdie van gene'
njete deVUceaans1 teruggekeerd, alle
heven en nichten met een gouden re
gen had overstrooid.
Er is wel eens een .andere tijd' ge
weest. Dat was de tijd toen B. en W.
van meening waren
„dat zoowel in het belang der ge-
mieente Haarlem, als in bet alge-
meen belang, spoedige wijziging der
grenzen noodzakelijk is voor de een
heid en de stelselmatige uitbreiding
onzer stad; dat door vaststelling van
dd'ons voorgestelde grenslijn, voor
al wanneer die in den door ons aan
gegeven zin is gewijzigd, aan tal
I van misstanden een einde zal wor
den gemaakt en nog erger misstan
den zullen worden voorkomen."
Is het niet om van te beven? Tal van
taisstahden 'doodgemaakt, nog erger
misstanden vóór de geboorte ge-
smoord! Ik herinner me niet meer, of
'de Raad daarbij indertijd gerild heeft,
maar wel was 't heele College door-
j drongen van de noodzakelijkheid, om
1 die soorten van misstanden dadelijk
[tegen te gaan. Althans hij nam een
jarig het voorstel van B. en W. aan,
hog wel met ieen amendement waarin
foet wenschelijke van 't nemen van af
doende maatregelen aan alle kanten
van de stad, flink werd aangedikt.
En nu heeft de Raad eenparig ge
applaudisseerd, toen bleek dat de
[grensregeling werd ingetrokken.
Maar wanneer is die lust tot grens-
uitbreiding dan opgekomen? zal de be
langstellende lezer vragen. Dat moet
dan toch wel jaren en jaren geleden
j zijn.
Pas op, vergis u niet. De verklaring
van B. en W. over de noodzakelijk
heid der regeling, over de ijselijkheid
'der misstanden, werd door den Raad
•aangenomen op 1 October 1902, dus
pas vier jaar geleden.
En dat wel nagenoeg zonder discus
sie. De debatten liepen namelijk alleen
over de vraag, of aan de gemeenten,
aan wie wreedelijk een gedeelte
gronde zou worden ontroofd, al dan
®iet vergoeding zou worden aangebo
den. In, 't algemeen besloot de Raad
van niet, welke beslissing in ieder ge
val de goedkoopste en (dus) de ver
standigste was.
Maar zoo als we weten, aan grens-
Tegeling-quaesties kamt nog een twee
de licha am te pas. Dat is een Commis
sie uit. de burgerij, een eenigszins won
derlijk College, omdat het in dit ge-
Val geroepen wordt tot de taak, die
anders door de wet aan den Raad op
gedragen is. 't Zou interessant wezen,
óm eens na te gaan, op welken grond
'de wetgever indertijd juist op dit stuk
de invloed van den Raad heeft willen
«netten, maar voorloopig_ kan ik hier
volstaan met te zeggen, dat de Com
missie uit de burgerij ook vóór de
grensregeling was. 't Ging wel niet
tzoo gauw als bij, den Raad, want ze
had er drie vergaderingen voor noo-
dig, maar dat is natuurlijk gebrek'
aan gewoonte geweest en ook wel niet
met algemeene stemmen, want er was
er één tegen, maar dat wordt veront
schuldigd door begrijpelijk gebrek
aan discipline. De Voorzitter van de
Commissie sprak den wensc.h uit, dat
het werk met goeden uitslag bekroond
zou mogen worden.
De Commissie applaudisseerde.
'En nu is 't al meer dan teen week
geleden, dat gebleken is, dat 't werk
heelemaal niet met goeden uitslag is
bekroond. Toch heb ik daarover van
geen der Commissieleden een klacht
gehoord of gelezen!
Dit alles is. gebeurd in de maand
September en op den eersten October
van het jaar 1902. 'Als de lezer nu wil
weten, w.at er in dien tussenben tijd
met het plan is voorgevallen, dan
moet ik ruiterlijk erkennen,, dat niet
•te weten. Het gaat natuurlijk niet aaii,
te veronderstellen, dat men het in den
Haag een poos lang maar wat aan
zichzelf heeft overgelaten. Zoo iets
kan in ministerieel© bureaux niet ge
schieden. 't 'Plan werd al dien tijd
overwogen, ja juist, dèt is de term:
het word overwogen. Af en toe
werd er eens wat drukker overwogen
en dan woei uit dien ijverigen arbeid
naar Haarlem de tij'ding over, dat de
grensregeling een voorwerp van ern
stige overweging uitmaakte. Verleden
jaar evenwel mochten wij 'uit goede
bron berichten, dat er van de heele
grensregeling niets komen zou: de
■'^Minister had er geen idee in. Bloe-
meudaal en Heemstede hadden zich
verzet, op goede gronden. Haarlem
•zou -zijn- -zlh niet kr ij gen!-'- 4"
",<Ên" nü denkt u wel, dat daarop
groote verontwaardiging volgde. Ver
ontwaardiging van den heelen Raad,
verontwaardiging van de Commissie
uit de burgerij op één na? Wel neen,
ieder (bleef er zoo koud onder als een
steen'. Hoogstens zei er een, leukjes:
„zoo, zou er niet"van komen?" en dat
was al.
Totdat er, nu een maand of vier ge
leden, een gerucht liep, dat er een be
langrijk stuk gekomen was over de
grensregeling. Wat daarin stond,
kwam je niet te hooren; want 't was
geheim. Zoo'n diep, ja peilloos diep
geheim, dat zelfs (het woord grens-
regelingin 't stadhuis niet hard
op mo-cht worden uitgesproken. Ont
viel het bij foeval aan dein mond van
een bezoeker, dan had de echo van
't stadhuis zelfs den moed niet, het te
herhalen. Alle ambtenaren, zoo zei
men, stonden onder zware eeden: ze
wilden van hun leven geen droog
brood meer eten, wanneer één onver
togen woord over hun lippen komen
zou.
De Raad vergaderde er over in 't ge
heim, stukken kwamen er over in de
wereld, maar geheim, 't Geheim werd
altijd dieper, afgronden diep en zou
ten slotte bij1 onze tegenvoeters weer
uitgekomen zijn, wanneer niet de Mi
nister het kloeke besluit had genomen
(dat zooals ik zei ook al zoo goed als
genomen was door zijn ambts-voor-
ganger) om er niet aan te doen. Hulde,
zeg ik, hulde aan dezen Minister, hul
de ook aan zijn voorganger!
Maar met dat al blijft de lezer nog
altijd in 't onzekere. Vanwaar, zoo
blijft hij vragen, die plotselinge omme
keer? Waarop in 1902 gejuicht omdat
de grensregeling komen zou en in 1906,
omdat ze was "afgewimpeld? Met de
menschelijke veranderlijkheid komen
we er hier niet. Én in elk geval mogen
we daarvan de Commissie uit de bur
gerij. niet verdenken, die wel in 1902
gehoord' is,maar in 1906 stilletjes
thujs gelaten. Men dacht zeker: 't is
vier jaar geleden al mooi geweest, de
rest knappen wiji Raadsleden verder
op. Waaruit tevens een leerzame les
kan worden getrokken voor de betee-
kenis van zulke Commissies uit de
burgerij' in t algemeen.
Maar er as iets anders. 'Er is na
melijk licht gekomen in de duister
nis. Een van de geheime stukken is
publiek geworden. Nog altijd prijkt
daaroip ihet stempel: Geheim, be
hoor t~ b ij' brief vauiiB. en W.
van Haarlem, d.d. 9 Juli No.
21, Kabinet. Laat ik dadelijk zeg
gen, dat het woord kabinet ook ge
heim beteekent en dat van dit stuk
de druk der geheimenis is opgeheven,
'k Heb het van een Raadslid, met toe
slemming van 'B. en W. 'Hoe officieel
ik me dus gevoel, kan iedereen licht
beseffen!
Dit stuk daiii is het ontwerp van een
brief aan Gedeputeerde Staten, ont
worpen door R. en W. en waaraan de
Raad zijn goedkeuring heeft gehecht.
'Herinneren dei'aan de mondelinge uit
eenzetting in de vergadering van Ge
deputeerde Staten van 8 Mei, verkla
ren B. en W. te willen voorkomen,
dat Ged: Staten
„afgaande op de ih 1902 uitge
brachte adviezen, in de meening
zoude verkeeren, dat door het ge
meentebestuur van Haarlem: thans
nog eene grenswijziging, zooals des
tijds was voorgesteld, begeerd werd.'
Hé, wat? De lezer wrijft vast zijn
oogen eens uit. Maar ja, 't staat er,
voorkomen dat Ged. Staten zouden
denken, dat de grensregeling door
Haarlem nog begeerd werd. En wat
daarop volgt, laat aan duidelijkheid
niets te wenschen over.
„Uw College", zoo heet het verder,
„dat bij de behartiging der algemee
ne belangen zeker niet de belangen
van Haarlem uit het oog zal verlie
zen, zoude, zonder bericht onzer,
zijids, misschien imeenen., geheel
naar den wensch van Haarlem te
handelen, door de totstandkoming
van zulk eene grensregeling te be
vorderen. In dien waan mochten wij
>U niet laten."
'En daarop vo-lgt de reden van deze
wijziging van meening:
Integendeel oordeelden wij het
noodzakelijk, zonder verwijl te Uwer
kennis te brengen, dat de toestand
sedert geüieel veranderd is en dat de
tot standkoming van eene grenswij
ziging, als waarvan in 1962 sprake
was, thans o.i. voor Haarlem nood
lottig zoude zijn".
Waarom noodlottig, zullen we in een
volgend artikel zien.
J. C. P.
Rectificatie. In mijn. vorig
artikel wordt de indruk gegeven, als
zouden er behalve in Haarlem, alleen
gemeentelijke H. B. S. zijn in Arnhem
en den Haag. Dit is natuurlijk zoo
niet, er zijh er in. vele andere ge
meenten.
De bedoeling was, dat Arnhem en
Den Haag miet Haarlem, onder de eer
sten 'behoorden, die zelf ieen H. B. S.
hebben gesticht
Buitenlandsch Overzicht
DE RUSSISCHE VRIJHEID
Op 30 October j.l. was het ééij jaar
geleden, dat de oekase van den Tsaar
werd uitgevaardigd, waarin volko
men hervorming van het Russische
Staatswezen werd beloofd.
De gebeurtenissen van dit jaar in
herinnering te brengen, is thans niet
noodigeen statistiek je uit éen der
Russische bladen, bewijst genoeg,
hoe die belofte is nagekomen en wat
of de vrijheid in Rusland beteekent
Het is de „Towaritsj", die mede
deelt, dat in het jaar van 30 October
1905 tot 30 October 1906 werden ge
dood bij pogroms, botsingen met de
politie of de troepen, 22,721 personen;
het aant8il gewonden is niet op te
geventer dood veroordeeld en te
recht gesteld werden 1531 personen;
veroordeeld werden 851 personen tot
7138 jaar dwangarbeid531 bladen
en tijdschriften werden opgehevenen
647 redacteuren, voor de rechtbanken
ter verantwoording geroepen. En ten
slotte werden 35,000 Russische onder
danen, bil wijize van administratieven
maatregel, verbannen dat alles in
het eerste jaar der Russische vrij
heid
VERHUIZING VAN DEN TSAAR.
De Tsaar Verhuisde Donderdag met
de keizerlijke familie van Peterhof
naar Zairskoje-Selo.
GRAAF WITTE TERUG.
Volgens berichten aan de „Éclair",
wordt de terugkomst van graaf Wit
te in Petersburg beschouwd, als de
gebeurtenis van den dag. Men ver
wacht, dat Witte terstond weer een
werkzaam aandeel zal nemen aan de
politiek. Vooral in finaneieele krin
gen hecht men daaraan een groote
beteekenis en algemeen heerscht er
•de overtuiging, dat zonder zijn hulp
van een nieuwe Russische leerling
geen sprake kan zijn.
Men gelooft, dat Stolypin wel pre
sident van den ministerraad zal blij
ven, maar dat zijn invloed sterk zal
verminderen. Gourko zou binnen-
landsche zaken krijgen en Iswolsky
minister van onderwijs worden.
DE VERKIEZINGEN VOOR DE
DOEMA.
De Russische regeering beeft met
het oog op de aanstaande verkiezin
gen voor de Doeana in December aan
de gouverneurs bevel gegeven, de pro
vincial© Zemstwo's aan te schrijven
in November of uiterlijk 4 December
bijeen te komen.
Uit andere Landen.
DE TOEPASSING DER SCHEI
DING S WET IN FRANKRIJK.
De Raad van State heeft de vraag
van minister Briand van den 12en
October jongstleden, of kerkelijke bij
eenkomsten kunnen plaats hebben,
onder vigeur der wet van 1881 op bet
rechf van vergadering, bevestigend
beantwoord. Wanneer dit iairichfcvoar
het ministerie het leidende mocht
blijken, zouden de bijeenkomsten,
■mits na telkens vootrafgaanidé aanvra
ge, volkomen vrij zijn, doch de ge-
loovigen zouden dan ais gemeen
schap geen reohtspersoohlij'kheid
hebben, en van de voordeelen der
scheidingswet niet kunnen genieten.
DE KRIJGSRADEN WORDEN
AFGESCHAFT.
Het was te verwachten, dat gene
raal Picquart na zijn optreden als
minister van oorlog, geen wrok zou
nemen op de personen die in 't Fran-
sche leger zooveel rampen hebban
dolen ontstaan, maar dat hij de in
stellingen zou aanvallen, die de ge
legenheid gaven om onjuiste denk
beelden als vaststaande feiten te doen
aannemen, en daaraan een soort wij
ding te gejv.en doior een rechterlijk
vonnis.
De earste maatregel van generaal
Picquart moest gericht zijn tegen de
militaire rechtspraak, tegen de krijgs
raden, waarin officieren ais rechters
zitting hebben, zonder de zoo nood
zakelijke juridieke 'Voorbereiding, die
voor een rechter onmisbaar blijkt,
als de te behandelen zaak eenigszins
ingewikkeld is.
De ondervinding door hiem in de
laatste acht jaren met de krijgsraden
opgedaan, moest daartoe wel leiden.
En hij will geen half werk doen. Niet
gaan verbeteren, wat voor verbete
ring onvatbaar is. Hij: is overtuigd,
dat de rechtspraak te veel studie en.
toewijding eischt, om die te kunnen
toevertrouwen aan een toevallig, bij
loting of toerbeurt aangewezen krijgs
raad.
En daarom stelt hij voorde krijgs
raden in vredestijd geheel en al af
te sc haffen-
Militairen, die zich schuldig maken
aan misdrijven tegen het gemeen©
reclxt zullen, volgens zijn voorstel, te
rechtstaan, voor den gewonen straf
rechter. Militairen, die zich schuldig
maken aan zuiver militaire misdrij
ven of aan vergrijpen tegen de krijgs
tucht, zullen worden gebracht voor
„Raden van discipline", waarvan de
sajmenSteüling nader zal worden vast-
De ministerraad heeft het voorstel-
Picquart aangenomen,
DE OPPOSITIE DER FRANSCHE
REGEERING RUST ZICH TEN
AANVAL.
Térwijl de regeering zorgvuldig be
zig is met .de voorbereiding van haar
program en met het opstellen van
wetsontwerpen, rust de oppositie zich
tot den aanval. Aan het hoofd der
oppositie staan Milierand, die het
■niet verkroppen kan, dat hem geen
portefeuille geboden werd, Doumer,
de tegenstander van Combes, en als
„Dritter" im Bunde" Camille Pelle-
tan, die zich thans tegen, zijn ouden
vriend Clemenceau keert.
Maandag zal de .regeering haar
program in de kamer voorlezenen
de verbonden tegenstanders zullen
dan onmiddellijk den strijd tegen hiet
kabinet aanvaarden.
HET SUCCES VAN RAISSOELI.
Met roovers vangt men roovers.
Oeled Berian, die den aanslag op Ax-
zila volbracht, is met 12 zijner metge
zellen, geboeid, gevankelijk naar Tan-
ger gebracht, begeleid dooir een vijf
tigtal manschappen van Raissoeli.
Dit geleide van stevige goedgewapen
de mannen, gaf een goeden indruk
van de macht, die Raissoeli op het
o ogenblik bezit. De inlanders begin
nen in hem reeds een toekomstigen
Moorschen Abdel-Kader te zien, het
geen zijn aanhang doet toenemen.
Het blijkbare ontzag dat de vertegen
woordigers van den Sultan hem be-
toonen, draagt daartoe bij. En zoo
trekt men uit de laatste gebeurtenis
sen van Arzila de les, dat voortaan
Europa met hem za.l moeten rekenen.
Het blijkt nu, hoe de Marokkaan-
sche regeering Raissoeli zoo vlug tot
pasja over stad en provincie Arzila
benoemde de roover heeft, zoodxa
bij de stad binnendrong, de Marok
kaan sche notabelen en ambtenaren
gedwongen een verzoekschrift te on
derteekenen, waarin aan den Sultan
verzocht wierd hun redder tot dat
ambt te verheffen
UIT HET ENGELSCHE
LAGERHUIS.
Bij de hervatting van dé bespreking
van het wetsontwerp Op de arbeidsge
schillen verweet de oppositie de re
geering, dat zij zich liet leiden door
de arbeidspartij bij de amendemen
ten, welke zij te dezer zake voor
stelde. Verscheidene ministers ont
kenden, dat de regeering zwakheid
heeft getoond in het aannemen van
een stelsel, dat de voorkeur had van
de overgroot© meerderheid van het
Huis of dat er eenige verandering
van beginsel was gemaakt. Een
amendement van de oppositie om
Ierland uit te stuiten van de werking
ivan den maatregel veroorzaakte he
vige beweging. Butcher (unionist)
verklaarde, dat de wet het boycqtten
zou wettigen, hetgeen in Ierland be
teekent, verbanning van de levenden
en het weigeren van 'doodkisten aan
de do'oden. Tegen deze uitdrukking
werd geprotesteerdFlynn (nationa
list) riep dat is een leugen, maan* hij
trok dit in, op aanmaning van den
(voorzitter. Redmond verklaarde, her
haaldelijk door de unionisten in de
rede gevallen, dat Rutdher Ierland
lasterde en dat hij, door ouden las
ter te hernieuwen, een onwaardige
en schandelijke rol speelde. Ht amen
dement werd ten slotte verworpen.
EEN ZIJDELINGSCHE WAARSCHU
WING VAN ENGELAND AAN
DUITSCHLAND.
De Dreadnought wordt ingedeeld bij
de nieuwe kustvioot en komt te
Sheerness te liggen. Haar bemanning
wordt nagenoeg voltallig gehouden,
zoodat zij in geval van nood in kor
ten tijd slagvaardig zee kan kiezen.
De admiraliteit is wan oordeel, dat
het geweldige schip daar 't best op
zijn plaats is en 't meeste nut zou
kunnen doen. Duitschiand is dus ge
waarschuwd.
PRESIDENT ROOSEVELT HEEFT
NIETS IN TE BRENGEN.
Volgens de „New-York Herald" al
thans .heeft Andrew Carnegie ver
klaard, dart aan president' Roosevelt
eenvoudig niet zou worden gevraagd,
of 'hij zich weer candidaat wilde la
ten stellen voor het presidentschap.
Als hetrepublikeinsch convent hem
den geschiktste vindt, dan bleef er
voor hem niets anders over dan aan
„de stem dés volks" gehoor te geven.
NIEUWS UIT BERLIJN.
Het vólgende nieuws uit Berlijn
van 1 Nov. ontleenen we uit eene par
ticuliere correspondentie in de Tel.
„De „Vossische Ztg." zegt omtrent
de geruchten van een kabinetscrisis
„Enkele bladen kondigden Von
Bülow's ontslag aan; van andere zij
de werd dit natuurlijk weer tegenge.-
spToken.
Op 13 November komt de Rijksdag
bijeen. Binnen 14 dagen moet Pod-
•bielsky's lot beslist zijn.
Wegens den vleeschnood en de al
gemeene duurte wordt Podbiedski
door de sociaal-democraten, wan
neer hij in den Rijksdag komt, be
paald uitgefloten.
Sommige artikelen in de „Klini
sche" en de „Allg. Norddeutsche Ztg."
hebben de positie van Podbielski of
Von Bülow zeer verzwakt."
Het blad noemt den toestand zeer
onbehaaglijk, vol onzekerheid en ver
warring, en vraagt klaarheid in. dé
kwestie of Von Bülow de teugels in
handen zal houden.
De „National Ztg." geeft een hoofd
artikel over den „Drie-keizersbond"
Rusland. Oostenrijk en Duiitsohland.
De Russische minister van Buiteu-
landsche Zaken is vertrokken. Van
daag komt Lexa von Aehrenthal, de
Oostenrijksche minister van -Buiten
land sche Zaken.
Frankrijk houdt met van sleéhto
schuldenaars. Iswolsky zoekt nu in
nige aansluiting bij Duitschiand, crr.
het prestige van het tsarenrijk weer
op de been te helpen,
Freiherr von Aehrenthal verlaagt
het verbond (den Drie-keizer aboad
n.l.), wegeps het prestige tegea&vnr
Duitschers en Slaven in^Oostearijk,
die om de heerschappij wors:5ien."
Stadsnieuws
Bloeien de Orc h ideeën.
Ter gelegenheid van bet éénjarig
bestaan der serres op de kweekerij
„Orchidophiilia" te Aerdenhout bij
Haarlem, wordt daar Zondag, Maan
dag en Dinsdag een tentoonstelling
gehouden van bloeiende Orchideeën,
welke voor belangstellenden van
's morgens 11 tot 's middags 4 uur
gratis te zien zijn. De tram Amster
damZ andvoort stopt in de onmid
dellijke nabijheid der kweekerij.
WORSTELWEDSTRIJD.
{Derde ronde).
De worstelwedstrijden in De Kroon
beginnen ieir langzamerhand „in" te
komen. 'Eiken avond is er wat meer,
publiek en zoo zullen we misschien
nog eens een avond beleven, dat het
stampvol lis in 't Kroonzaaltje.
Nadat de UeberbretlTers hun pro
gramma hadden afgewerkt vingen te
gen tien uur de kampen aan. Er wer
den slechts twee strijden gemaakt,
daar door het niet verschijnen van on
zen stadgenoot iSmits, de partij Ur-
bach—Smits niet door kon gaan.
iZou Smits er al genoeg van hebben?
De Wurtemburger Burghardt en de
kleine maar mooi gebouwde Oosten
rijker 'WelIer kwamen fen tooneele
om den eersten kamp te worstelen.
Franz Weiier scheen heelemaal geen
last meer te hebben van zijn armont-
wrichting. Tenminste hij werkte kra
nig. Door zijn vlugge bewegingen
wist hij den eersten tien minuten-
strijd vol te houden, maar na de pau-
zeeröng wist de 'Wurtemburger, Burg-
hamdt, die veel sterker is, Ireau na
©enigen strijd te „drukken". Burg-
hardt weid dus winner du 12 min.
De tweede en laatste partij van de
zen avond was een spannend-komiek©
strijd tusdhen den doofstommen leeuw
Rodenborg en den Franschman Cle
ment Ie Terrassier.
De zwaargespierde Deen en de fij
ner gebouwde, doch iets vluggere
Franschman gaven in de eerste ronde
blijken van tegen elkander opgewas
sen te zijn. De Deen bracht ook nu
weer herhaaldelijk verboden trucjes
in practijk. Dezen avond had hij voor
al een bijtmauie. Hij beet waar hij
maar kon. De scheidsrechter moest
den man dan ook herhaaldelijk in let
terlijken zin op „den koip tikken",
waarvan dia Noordsdhe broeder zich
evenwel niets aantrok.
Het publiek begon herhaaldelijk te
fluiten, maar daar hoorde hij natuur
lijk niets van. Uit de stalles hoorde
men bij een der bijtaanvallen roepen:
„Maar disqualificeer hem dan toch!"
waarop uit de achterzijde der zaal ge-
•echood werd: „Slaat 'm dood!"
De Deen werd echter niet gedisqua-
ïificeerd noch doodgeslagen, maar
door den sympathieken Franschman
netjes gelegd.
Dit gebeurde evenwel eerst in de
derde ronde. De beide vorige strijd
perken gaven komische oogenblikken..
Ditmaal vloog de worstelende anen-
schenklomp viermaal achter de cou
lissen, tweemaal links en tweemaal
rechts, hetgeen een bijzonder grappig
effect gaf. De scheidsrechter wist zich'
nu huiten schot te houden.
Alleen veroorzaakte de Fransch
Deensche imensch enklomp stoornis
voor iemand, die achter de coulissen
bezig was een uiltje te knappen. Toen
hij daarover zijn ongenoegen te ken
nen gaf, werd hem verzocht op een
veiliger plaatsje zijn dutje voort te
gaan zetten.
Nadat nog heel wat rare buitelingen
gemlaakt waren, waarbij de Deen
eens zoo wat in de zaal terechtkwam,
kreeg le Terrassier zijn tegenstander
zoo vast onder rich, dat hij hem op
even voorzichtige als nauwkeurige
wijze, zuiver met de beide schouders
op het kleed kon drukken.
Clement le Terrassier werd winner
in 27| minuut. De Franschman kreeg
zulk een geluidvol en langdurig ap
plaus, dat hij nog even voor het pu
bliek kwam buigen.
De stand is nu na den derden dag:
S o cl .2 H
H p -g 5 H
Pi ffl
Cl.le Terrassier (Fr)— 1 1 13
Urbach (Zw.) 0^0 0
Weiier (O.) 00 0
Rodenborg (D.) 00 11
Burghardt (W) 1 1 13
Smits (H) 00
Hedenavond wordt een catdh-and-
canpartij geworsteld tusschen den
Deen Rodenborg en den Zwitser Ur
bach. (Bij dezen strijd zijn alle gre
pen geoorloofd.
Wat zal de Deen zich in zijn kracht
voelen!
De Nederlandsche Behangers-, Stof.
feerders- en Beddenmakersbond zal
dezer dagen een algemeene vergade
ring houden. Als spreker zal optreden
de heer Pothuis, met het onderwerp:
„Het Nieuwe "Vakverbond".
