Weerbericht.
MEDEDEELINGEN VAN HET
KONINKL. NED. MET. INSTITUUT.
(Opgemaakt voorm. 10.50 uur).
De Bildt, 12 November.
Hoogste barometerstand 775.9 m.M.
'te Oxford (in 't Z. van Engeland)
laagste 754.8 m.M. te Bodo (West
kust Noorwegen).
Verwachting tot den avond van
13 November
Wind matige W. wind
Gesteldheid van de lucht: betrok
ken, waarschijnlijk droog weer.
Temperatuuriets kouder.
BAROMETERSTAND TE HAARLEM.
uur 772- m.M. Neiging tot achteruit
gang.
Vorige stand te 2 uur 773 m.M
Barometers en Thermometers
Ruime keuze. Prima afwerking.
JOH. M. SCHMIDT, Zijlstraat 85.
Thermometerstand
te Haarlem.-
Zondag 11 November
Hoogste gisteren - F. 47o
Laagste heden nacht F. 89»
Hoogste heden tot 2 uur F. 47°
Maandag 12 November
Hoogste gisteren .F. 47°
Laageta heden nacht F. 42»
Hoogste heden tot 2 uur F. 47®
UITGESCHAKELD.
De Haariemsche correspondent van
'IHbld. schrijft:
Het nieuwe tooneelstuk van jhr. A.
W. G. van Riemsdijk, dat door de..
Ned. Tooneelvereeniging ter opvoe
ring is aangenomen, heet, naar ik .ver-
heem', „Uitgeschakeld" en Is in zoo
ver een „spel van de hank,' dat het
ieen geschiedenis 'behandelt die gelijkt
op de droeve historie van hypotheek-
bank-catastroptaen. Er komt o.m. een
tooneel in voor, waarin de vergade
ring van commissarissen van zulk een
instelling geteakend is.
Naar aanleiding van bovenstaande
deelt de heer v. ft. ons mede, dat zijn
nieuwe stuk 'allerminst „een spel van
de bank" is. Ten deele is het geïnspi
reerd door de catastrophen die heto-
i>en plaats gehad, maar bij den auteur
heeft niet de bedoeling voorgezeten een
Stuk te schrijven, dat uitsluitend op
zulk een catastrophe is gebouwd.
Onwillige autom o b i 1 i s t.
Hedenmiddag stond voor de 'Reciht-
bank in hooger beroep terecht, J. R.
baron van litersum te Bennebroek,
door den kantonrechter tot 100 boete
veroordeeld -wegens het als automobi
list gebruiken van een verboden sig
naal en tot 25 boete wegens toet niet
stoppen op bevel der politie.
Morgen komen wij op de zaak terug.
Vaa de Leestafel.
VI.
„De Vivisectie", door R. P
van Galcar, te Leiden. Uiig.
F. van Rossen, Amsterdam.
Wij hebben onlangs in deze rubriek
melding gemaakt, van een kleine
brochure der anti-vivisectoren, en
al ware het alleen dèarornthans
legt een geschrift van een voorstan
der der dierproeven voor ons, en ook
dat vraagt onze belangstelling.
Doch ook op zich zelf is deze' bro
chure belangrijk genoeg. De vivisec
tie toch is niet maar een academisch
vraagstuk, doch een bij uitstek ac-
tueele quaestie, nu de Bond tot Be-
Strijding der Vivisectie zich tot den.
Min. van Binu. Zaken "beeft gewend
met een adres, waarbij wordt ver
zocht
le. om verbod van vivisectie bij het
onderricht aan alle Rijksinrichtingen
van onderwijs;
2e. het tegengaan van het uitschrij
ven van prijsvragen, tot welker be
antwoording vivisectie noodig is
3e. het niet langer toestaan van
gelden, die thans nog van Rijkswege
aan het verrichten van vivisectie op
eenigerlei wijze ten goede komen
4e. het instellen van leerstoelen in
physischie therapie aan de Rijks
universiteiten. 1
Tegen deze eischen nu verzet zich
Prof. Van Calcar, en niet maar al
leen uit naam dier wetenschap, maar
ook uit die der menschelijkheid. Hij,
die zelf getuigt, bij zijn onderwijs
dï eir-proeven overbodig te achten
(pag. 32) stelit de quaestie heel scherp
zóó
„Wanneer een medicus geroe
pen wordt bij een doodziek kind,
een kind, dat zijn verweermidde
len langzaam maar zeker ziet
uitputten, en diezelfde medicus
wieet, dat de heftige benauwdheid^
de booge koorts, de algemeene
uitputting worden veroorzaakt
door een hem bekend gif, dat in
groote hoeveelheden in het bloed
circuleert, en diezelfde medicus
weet tevens, dat hij een tegen
gif heeft, dat zelfs reeds in kleine
hoeveelheden het schuldige ver
gift onwerkzaam kan maken, Is
dan zoo'n medicus noer verant
woord, indien bij dat tegengif
niet toedient?"
HET TOONEEL.
„MET DEN HANDSCHOEN GE
TROUWD", DOOR DE ROT
TERDAMMERS.
Lange jaren geleden schreef een In
disch journalist, Mr. P. Brooshooft,
een tooneelstuk, dat veeil succès heeft
gehad en waaniin een meisje, dat naar
Indië gaat om baar met haar aan
staande te trouwen, de hoofdrol speel
de U heette: „Zijn meisje komt uit"
Nu heeft een jongere collega van
BrooShooft, namelijk de beer Fabri
cius, vroeger ook journalist in Indië,
thans sinds ©enigen tijd onze stadge
noot, ook een stuk over het huwelijks
leven in Indië geschreven, waarin.' do
hoofdpersoon eveneens een meisje is,
dat niet naar Indië in ongebuwden
staat uitkomt, maar .al getrouwd, zoo-
als men dat noemt „met den hand
schoen" getrouwd, als zij haar man
gaat opzoeken.
En dien man heeft zij vroeger, tien
jaar geleden, gekend in Holland zij
hebben Potgieter en Multatuli en Hei
ne gelezen (Goter niet? dat deed
men toch tien jaar geledlén)zij_ zijn
jong verliefd geweest. Toen is hij naar
Indië gegaan om er fortuin te ma
ken. Planter is hij geworden, en hij
heeft er geld verdiend. Dan schrijft hij
zijn meisje van tien jaar geleden om
naar hem toe te komen. En zij besluit
te gaan. Wel wordt zij gewaarschuwd
en een kennis uit Indië, die toevallig
over is, die haar 'allesbehalve mooie
dingen van haar aanstaanden man
vertelt. Maar in plaats dat dit haar
afschrikt, of tot inkeer brengt, meent
zij, die een beetje idealistisch schijnt
aangelegd te zijn. dat zij nu zéker
gaan moet, omdat zij rau een soort
van roeping bij hem te vervullen
heefthem weer opheffen.
En zij gaat. Maar van ophleffenkomt
niet veel. Want de man, die nu de
hare wordt, Is in Indië door den le
vensstrijd, 'en het grof materialisti
sche lieven aldaar zoo geabrutiseerd,
dat hij zich ,ndet meer opheffen laat.
't Is mis met hem, en voor goed. Van
geluk, van hu wel ij ks geluk tusschen
deze twee menschen is na die tien
jaar geen sprake meer; dit trouwen
met den handsohoen loopt op ellende
voor beiden uit zooals reeds zoo
veel van die huwelijken-in Indië van
menschen, die elkander in' lang niet
gezien h adden en elkaar bijna als an
dere menschen terugvinden, op huise
lijke drama's zijn uitgedraaid.
Maar dit heeft Fabricius niet willen
betogen of aantoonenhij moraliseert
niet en heft tegen zijn tijdgewooteu
geen waarschuwenden vinger op, om
ze iu de toekomst tegen dergelijke hu
welijken te waarschuwen. Daar* trekt
hij zich blij'kb aar niets van aan, en
daar heeft hij als auteur het recht
toe. Hij generaliseert ban ook niet,
maar hiji heeft één speciaal geval ge
nomen.
Een stuk leven heeft hij willen, ge
ven, willen laten zien hoe- 't wel eens
gaat, zooals 't wel eens meer gebeurt.
En dat is hem gelukt. Daarom is het
ook goed van hem gezien, diat hij geen
gezocht .Slot, geen „oplossing" gege
ven heeft, en ons niet vertelt hoe het
met diiie menschen afloopt, wat zij
gaat doen na de ontgoocheling en'
wat hij. Zijn doel is geweest, eene
botsing van twee karakters in be
paalde omstandigheden te geven; zom
zou dat genoemd hebben „une tranche
de vie" ©n nadat hij ons in dat stuk
leven heeft laten inleven, bemoeit hij
zich er niet mee met wat er verder ge
beuren zal of gebeuren, kan. Dit is
zuiver in het plan van zijn stuk ge
zien. Wanneer hij ons ©enigen tijd de
ontgoocheling in het leven van_ het
meisje heeft doen zien en begrijpen,
laat hij haar en dien man en ons .al
len aan ons lot over hij gaat als
auteur op zij, en laat 't ons dan maar
uitvechten. En zoo hoorde 't hier in dit
si-uk.
Men heeft Fabricius verweten, dat
izijn mannelijke hoofdpersoon, Van
Laar, een onmogelijk type, een onmo
gelijk bruut Is. Maar alleen zij, die
niet op de hoogte zijn van Indië en
van 't Indische plantageleven in sonv
Hier lipt zeker toet zwaartepunt der
quaestie. Mag een mensctoecaleven
worden behouden door kwelling, des
noods door den dood van een dier
M. i. is eeen ander dan een bevesti
gend antwoord! mogelijk. Maar dèn
alleen ook. wanneer le. geen ander
middel overblijft, 2e. onweêrlegbaar
vaststaat, dat het tegengif inderdaad
die krachtige werking heeft, welke
Prof. Van Calcar er aan toeschrijft.
Deze beide punten, toch wel van
hoog belang, laat Prof. Van CalcaT
in zijlne 'brochure buiten bespreking.
Wanneer wij ,er dus hier op wijzen
a. dat de homoëpathische geneeswij
ze ook andere middelen kent, en tot'
serum-inspuiting niet spoedig over
gaat, b. dat zeer velen aan de werk
te adigheid van inspuitingen of men
dingen twijfelen (men denke aan de
vaccine-cmaestie) dan is dat niet om
te pogen daarmee het betoog van den
heer Van Calcar omver te werpen
waartoe trouwens schrijver dezes
geenszins be/voegd kan heéten maar
alleen om te doen uitkomen, dat ook
in deze zeer leesbare en heldere bro
chure het vraagstuk a priori s-
t i s c h is behandeld, en dus stof tot
allerlei wagen overlaat. 1)
„Ziekteverzekeringswet 1907".
Ontw. en memorie van toe
lichting, voorz. van eene in
leid', door Mr. H. L. van
Duyl, Haarlem. H. D. Tjieenk
Willink en Zoon.
Het is uit den aard der zaak onmo
gelijk een uitgave als deze te bespre
ken. Wel kan aan ieder, die met de
ztekte-verzekeriug iets te maken heeft,
betrokkenen dus, en diat zijn de vaste
arbeiders, die voor minder dan 1200
•in do bedrijfsbelasting zijn aangesla
gen, worden aangeraden zich op de
'hoogte te stellen door lezing, zooal
niet van aJlile wetsartikelen, dan toch
van de inleiding, waarin Mr. Van
Duyl de beginselen, waarvan dit ont
werp uitgaat, duidelijk uiteenzet,
daarbij tevens aantoonende waarin
het ontwerp-Veegens van het ont-
werp-Kuyper afwijkt. Hij zal dan be
merken, dat die verschillen, niet groot
zijn, zelfs zijn zeer vele artikelen
onveranderd gebleven, en heeft Mr.
Veegens sommige stukken uit de toe-
1) Deze meenïng van onzen mede
werker blijft voor zijn rekening.
Redactie.
miige streken van Insulinide, kunnen
zoo spreken. Niet ieder, niet het mee-
rendeel is zoo, maar er zijn er toch
zoo en meer heeft hij niet willen
zeggen. Een man, die na een langdu
rig verblijf in Indië zich. van Multa-
tuli's „Vorstenschool" niets meer dan
een versje herinnert, en dlie, als zijn
vrouw in extase ds over die wolken, die
zich rond een bergtop samenpakken,
uitroept„dan krijgen we saus"
zulke prozaïsche wezens vindt men
niet alleen in Indië, maar hier te lan
de ook. En wanneer Fabricius deze
figuur wel wat heeft aangedikt, dan
is 't gebeurd' om de tegenstelling met
zijn vrouw des te sterker te doen uit
komen om redenen dus van tooneel-
optiek.
Meer bezwaar zouden we hebben te
gen die zielkundige motiveering van die
-daad van de vrouw, die na tien jaar
tijds, en zonder dat er ooit van eene
groote liefde sprake is geweest ze
heeft 't dan ook meetr over plicht:
ea roeping dan over lief die
naar dien man in Indië gaat, zelfs
nadat zij gewaarschuwd is. Als psy
chologische analyse is deze geheele
figuur zeer zwakjes. Trouwens bet
stuk is hoe zullen we zeggen1?
nog wel wat leeg; er is nog te veel
gepraat ien te weinig vullende hande
ling in. Maar wie willen 't niet aan
merken als de maatstaf van 't volle
kunnen van dezen nieuwen tooneel-
sclrrijver. Wat hij kan, zal eerst blij
ken als hij eens wat dieper in de men
schen moet wroeten en niet zoo bij de
gemakkelijke uiterlijkheden kan blij
ven staan als in dat werk. Dit lis nog
slechts zijn proefschot geweest.
Fabricius heeft in alle geval blijk
gegeven een niet onverdtens'telijken
kijk op het tooneel tie hebben, zijn on
derwerp goed iu scènes te kunneni Ver
doelen en dat hij de handigheid' bezit
het stuk tot den climax van het slot-
tooneed op te voeren.
Toch geeft dat sloitooneeü, als die
vrouw haar man betrapt bij een laag
gesprek aan de telefoon en de laatste
schellen baar van de oogen vallen,
geen dramatischen schok. Het is ferm,
wel goed en handig bedacht, zooals
meer in het stuk, maar kunst van bij
zondere importantie is 't toch nog niet.
Over 't algemeen deed 't frisch aan
en bekoorde 't wel, maar - eensdeels
kwam dit dioor het nieuwe en pitto
reske van het Indische décor in het
tweede en derde bedrijf, en anderdeels
dGor het goede spel van mevrouw
Tartaud en den heer De Jong, die de
hoofdrollen speelden, en van Elsa
Mauhs, Van Kerckhoven en Daum in
de bijrollen, die speelden zooals van
hen te verwachten was. Geen hunner
liet echter iets zien, waaraan men 'ia-
ter als aan een bijzondere creatie "in
een rol of als een avond' mét heel
©enige kunst terugdenkt. De algemee
ne indruk van liet spel was verdien
stelijk-goed, en meer niet.
Het publiek die zaal was goed ge
vuld: heeft het stuk vriendelijk en
sympathiek ontvangen, wat bleek uit
het gul en veelvuldig applaus. Na het
tweede bedrijf werd die heer Fabriicius
tem tooneel© geroepen-, en mocht hij
een groot bloemstuk in ontvangst ne
men.
FRANS NETSCHE'R.
Mr. F. A. BIJVOET.
Het .is ons een genoegen, te kun
nen méüadeeieu, aait Mr. rsijvuct he
denavond per ziekenwagen de Maria-
stichting verlaat, om verder .in zijn
eigen huis aan 't Nassauplein ver
pleegd ie worden.
Zijn geheele toestand is zeer bevre
digend en vooruitgaande, zijn weder-
verschijnen in zijn werk en betrek
kingen is nog slechts een queastie
van tijd.
Deze goede tijding «al" ongetwijfeld
algemeen met ingenomenheid worden
begroet.
Samensmelting GerefKerken.
Donderdag wordt een-gecombineer
de vergadering gehouden van de
Kerkeraden der drie Gereformeerde
kerken, alhier over de 'ineensmelting
dezer kerken.
lichting zelfs van zijn voorganger
overgenomen. Wat in Kuyper's ont
werp niet was geschied, heeft Minis
ter Veegens wel doen geschieden, na
melijk de opneming van de dienstbo
den in die ziekte-verzekering, waar-
idoor dus alweer een stuk van die
huiselijke verhoudingen wordt aan
geraakt door de wet. Voorts is die be
grafenis-verzekering uit het ontwerp
weggelaten. De bezwaren, door Prof.
Burger indertijd in bet Ned. Tijdsöhr.
voor Geneeskunde (1905) geopperd,
dat het ontwerp-Kuyper geöri orde
zal brengen in den chaos der zieken
fondsen", worden ook dioor het ont
werp-Veegens niet weggenomen.
Voo-r iallen, die hetzij verzekerings-
plichtig, hetzij bij de ziekte-verzeke
ring als bestuurders van zieken
kassen of werkliedenrvereenigingen
betrokken zijn, is dit boekje een uit
nemende Gids.
„Inkomstenbelasting".
Bij denzelfdien uitgever (H. D.
Tjeenk Willink en Zoon, Haarlem) is,
in 't formaat van de vorige uitgaaf,
verschenen hetOntwerp van wet,
tot heffing ©ener inkomstenbelasting,
en tot instelling van. Raden van Be
roep voor de Directe belastingen (met
memorie van toelichting en bijlage.)
Natuurlijk ook van algemeen' be
lang. Maar de studie van een boekje
als dit vraagt eeniige technische ken
nis van belastingzaken, zoodat het
voor de meieste menschen zware lec
tuur is.
Een© uiteenzetting, waaruit blijken
kan, in welk opzicht de vigeerende
bedrijfs- ©n inkomstenbelasting van
de nieuwe Inkomsten-belasting zal
verschillen, ware niet overbodig ge
weest. De Minister rekent, dat de
nieuwe wet f2.500.000 meer op zal
brengen dan de bestaande. Dat is al
een verschil, dat weinig toelichting
behoeft.
„Handwerksboek", van N. C.
Rom, naar het Deensch be
werkt door V. Titsingh. j
Uitg. H. D. Tjeenk Willink
en Zoon, Haarlem.
Deze tweed© druk van het „Hand
werksboek voor Jong en Oud" is,
zoo zeggen de uitgevers in bet pros
pectus voor Nederland bewerkt
naar de tiende Deensche uitgave.
„Sedert de beer F. W. van Eeden in
1889 den eersten druk bij het Nedier-
landsche publiek inleidde, is er veel
in de goede richting gedaan en ook
EEN HEVIGE BRAND.
Zondagavond heeft een hevige brand
gewoed in de Ndeolaas Beetsstraat in
de gemeente Haarlemmerlliede en
Spaarnwoude. Eigenlijk ligt deze
straat in een uitbouw van het tot
Haarlem behoorende Amsterdammer
kwartier, doch rechtens behoort het
tot 'de zooeven genoemde gemeente.
Te kwart vóór negenen is im het
perceel 8 rood, bewoond' door het
echtpaar C. Troostwijk met hun twee
kinderen, brand uitgebroken, naar
men ons mededeelde door liet on
voorzichtig omgaan met een branden
de lucifer door juffrouw Troostwijk.
Weldra deelde het ivuur zich aan de
gordijnen, meubelen en andier huis
raad mede, waardoor de geheel© bo
venverdieping binnen een korten tijd
geheel in lichte laaie stond.
Al spoedig had men den politiepost
aan die Amsterdamsche Vaart mot
heb onheiil in kennis gesteld, doch daar
was natuurlijk 't onvermijdelijke ant
woord „Uw Burgemeester moet eerst
den "Haarlemschen Burgemeester ver
lof vragen of onze spuiten mogen hel
pen".
Inmiddels was ook de benedenver
dieping, bewoond door het echtpaar
A. C, Noorland, eveneens met Wee
kinderen, aangetast en ook dit gedeel
te van het huis wend een prooi idler
vlammen.
De vlammen rij'kten zóó hoog boven
de huizen' uit, dat men die op de
spoorwegwierken bij d© Spaaraie-brug
zeer goed kon waarnemen. Terwijl
het aangetaste perceel geheel uit
brandde, de inwonenden kondien zich
bijtijds in veiligheid stellen, doch kon
den van hun bezittingen ïxiiet veel
redden, werden ook de bovengedeel
ten van de omliggende huizen aange
tast. Zóó perceel. 6 rood, bewoond
door den heer Lust, en 10 rood, be
woond door den heer J. W. Hagen.
Van iden eersten brandde boven
dien een achterkamer en een klein
kabinetje uitde laatste had' alleen
brandschade op zijn zolderverdieping.
Te kwart voor tienen kwam Jhr. mr.
Teding van Berkhout, Burgemeester
der gemeente op d© plaats des o,n-
heils aan. Toen, één uur na helt uit
breken) van den brand was nog geen
spuit aanwezig
Hoe dit kwa m?
De Burgemeester van Haarlemmer-
Mede had eerst om half tien telefo
nisch om hulp uit Haarlem gevraagd.
Daardoor kwamen id© eerste spui
ten van de X om tien uur in
de Nicolaas Beetsstraat aan. Wat la
ter kwam de ladderwagen en einde
lijk om half elf uut, d. i. twei© uur en
vijftien minuten na het uitbreken van
den brand' kwam de spuit van Half
weg aan.
Met vi'er brandslangen werd de
brand zoo goed en .zoo kwaad als het
ging aangetast en werkelijk gelukte
het den brand' tot den bovenge-noem-
den omvang te beperken. Natuurlijk
hadden de bewoners der onder-per-,
ceelen H. van den Bergh in 6 zwart
en Pieterse In 10 zwart veel wa
terschade. Allen waren echter verze
kerd, behalve Pieterse, die echter zijn
heel© boeltje redden kon.
Spuit X had den. brand met twee
slangen op de laatste brandkraan op
de Amsterdamsche Vaart ©n twee
slangen, die 't water .kregen uit de
Amsterdlaimsche Vaart, binnen een half
uur-U'll' zijn omviiug- g-GiStuilt. Zij. ^.le
ven tot één uur spuiten. Toen was er
nog wel vuur, maar dat doofde de
Halfwegsche spuit verder alleen. Deze
bleef nog tot hedenmorgen half tien
dienst do<en. De spuit van Schalk
wijk, die te half twaalf kwam, kon da
delijk weer terugkeeren.
Bij dezen brand is het gebleken, dat
onze Haariemsche brandweer voor
zulle een brand geen voldoende ver-
licMingsapparaten heeft. Op het ge
vaarlijke terrein roet een sloot op
den achtergrond, waarin tusschen de
bedrijven door beet wat menschen een-
nat pak haalden, was natuurlijk geen
straatverlichting. De X moest nu met
etemi ©lectriische lamp en wat fakkels
het geheele 'terrein verlichten'. H'aar
collega van Halfweg, die heelemaal
geen licht had, moest ze nog fakkels
in ons (Land wordt d© opvoedende
kracht van ihlet onderwijs in hanteen-
aibeid thans algemeen erkend. Het
verdient de volle aandacht van de
ouders en onderwijzers, en wie een
jongen heeft met wat liefhebberij en
niet zuur behoeft te kijken .als er la
ter eens een stuk gereedschap of een
bank wordt gevraagd, geve hem liet
Handwerksboek. Ieder kan er het vak
van zijn voorliefde utt kiezen en ieder
vindt er zijn gading.
Dit Handwerksboek heeft reieldsvfeel
nut gesticht, velen aangemoedigd tot
hutsel ijken' arbeid en vélen ook tot
meerdere verdiensten geleid. Vooral is
bet aan> te bevelen als opwekmiddel
voor jongelieden, om allengs belang
te stellen dn eene oefening, wier
vruchten hun duurzaam tot vreugde
en voordeel zullen, zijn.
In het „Handwerksboek voor jong
en oud" wordt op zeer duidelijke wij
ze onderricht gegeven in
Hout- en Sahrijnwerkersarbedd.
Kuiperswerk. Mandiemimakerswerk.
Kunstdraaien. Houtsnijwerk.
Figuurzagen. Beeldhouwen. Snij
werk In Noorsctaen stijl. Fineeren
en inleggen. Fijne voorwerpen van
onbewerkt hout. Kartonneer en
Boekbinden. - Bet bewerken van
hoorn en beien. Gips en het maken
van afgietsels. Het bewerken van
metaal (soldeeren, klinken, vernikke
len, etsen, enz.) Borstèlmaken.
Verven en behangen', enz."
Aldus het Prospectus.
Dat d© heer W. Swart, de bekende
voorvechter voor het Sloyd-onderwijs,
het boek aanbeveelt, bewijst zijn
bruikbaarheid.
Maar wij hebben toch wel ©enige
bezwaren tegen een deel van den in
bond, dat deel namelijk, dat handelt
over 't maken van sier-voorwerpen.
Gelukkig hebben de laatste tien jaren
ons betere begrippen over versiering
aangebracht dam men in dit Hand
werksboek vinden kan. Beschouwt
men het vervaardigen van portret-
lijsten, door 't opplakken van eikels
er. spar-appels bijv., het maken van
een tabakskistje in den vorm van
een stapel bout, (zóó zélfs dat een
boschgrond op den bodemramd wordt
na,gebootstals een aardigheid en
hieit meer, dan hebben wij er vrede
mee, maar gaarne hadden wij toch
gezien, dat de Nederlandsche bewer
ker althans op de nieuwere versie-
rings-begrippen gewezen, en duide
lijk gemaakt had, dat een voorwerp,
gebruikt op een wijze, die strijdig is
deernen. Het is dus niet onlgewenscht,
dat 'de vertMitinigsartlkeieu onzer
brandweer wat worden uitgebreiid'.
Toen de vlammen zulk een uitbrei
ding kregen, dat het geheele huis no.
8 in brand geraakte, moet er een wa
re paniek ontstaan zijn onder de be
woners der straat. Alles werd naar
bulten gesleept. Hier en daar ging hét
wed wat ruw toe. Zoo Werd de inboe
del van een paartje, dat deze week
trouwen zou, nogal beschadigd. Ook
maakten ©enige lamgvdngers van de
schoone gelegenheid gebruik om hulp
te bieden.. Dat ging zoo hulpvaardig
in zijn werk, dat 'd© politie dés mor
gens bij' Haarlem een wagen met
stoelen' aan moést houden, die/tls ver
mist waren aangegeven. Eentlmroer-
manswerkbak tea* waard© van J16, is
nog Zoek.
Hoewel door d© autoriteiten bij liet
Haariemsche garnizoen hhlp was ge
vraagd voor de afzetting van het ter
rein, meende men géén hulp te mo
gen vecrleenen1 buiten' Haarlem. Dit
valt zeker to betreuren, daar door het
gemis eener goede afzétHng hetblus-
schlngswerk bemoéilijkt werd.
Maakte, de brand gelukkig geen
slachtoffers, indirect moet hij idle oor
zaak zijn geweest van idien dood van
een der bewoners der straat. Deze,
een schilder van de Geta.trale Werk
plaats der H. IJ. ,S. M„ ZWemmers ge
naamd, was met zijn vrouw op een
zilveren bruiloftsfeest geweest. Toien
hij de /straat inkwam en die vlammen
zag, schrikte hij zóó geweldig, dat hij
dood ineenzakte.
D© ongelukkige, die, naar men ons
mededeelde, aan een hartkwaal leed',
stierf aan hartverlamming.
Spoorwegambtenaren.
D© spoorwegambtenaren, dl© steeds
zulke gezellige bijeenkomsten weten
to organdseeren, hebben Zaterdag
avond wederom een dergelijke bijéén
komst gehouden, die voor haar voor
gangsters met hoéft onder te dofen.
De heer L. Jansen Fzn., d© bekende
lezer, had op zich genomen om met
een' zestal voordrachten do léden en
hun dames een gezeUdgen avond te
verschaffén. In idit loffelijke voorne
men is hij volkomen geslaagd. Vooral
het na-denpauze-gedeelte was uitste
kend. Wat hebben de aanwezigen ge
lachen om „Braambessen" van Sa
muel Falkland en om den oler-komi-
schen Vlaamschi(en) kiezer van Van
jVLaualk. De voordracht was dan ook
uitstekend. Ook in „Jodocus" van Ter-
wogt ©n „De vertrapte pier" was de
heer Jansen uitmuntend. Dé eerste
nuanmers „Groc Americalta" van Jus
tus van Mau'rtk en „Verbroken Hu
welijk", 'n Falkland] e, verwierven
mede veel bijval.
De aanwezigen zijn den heer Jiansen
wiel dank verschuldigd. D© voor
dracht-stukjes werden doiotr goed'e mu-
zieknummertjes afgewisseld.
Na afloop maakten de léden.' m'et
hum dames ené allergezelligst dansje.
RIJWIELDIEFSTALLEN.
Zaterdagnamiddag is een rijwiel,
staande voor een perceel aan het Plein
ontvreemd en uit een kosthuis aan de
iKolkstraat wordt een rijwiel vermist.
Brandje.
Zondagavond, omstreeks 7 uur ont
stond een schoorsteenbrand in de
meJjkinlnichting van den heer Prins
aan 't Leidscbeplein. De vlammen
sloegen er een oogenblik uit.
De politie bluschte vrij spoedig den
brand.
Plaatselijk Comité Voor ide
Rembrandt-hulde.
Uit een mededeeling van dit Comi
té hiijkt, dat het totaal der inkomsten
en uitgaven 1507,67 bedraagt. Voor
de lijsten der platen werd ontvangen
164.05. De inteekenaars 'brachten
1343,22 samen. Hiervoor moesten
721 portefeuilles geleverd worden.
Aangekocht werden 1160 portefeuil
les, zoodat kosteloos 439 portefeuilles
konden worden uitgedeeld.
met den aard 'en de bestemming van
dat voorwerp, noodt tot iets wiaarüjk
moois worden kan. Met 'ainidere woor
den, een tabakskistje IS geen stapel
hout, maar een kistje. Een kistje ver
sierd met boomstamrootieven KAN
mooi zijn, een kistje', dat een' minia
tuur-stapeltje boomstammetjes te zien
geeft, IS misschien aardig, kunstig,
maai* het is NIET schoon.
„Naar Amerika", door Clh.
Wagner, naar het Frans ch
door L. de JagerMeezen-
broek, van Be verwijde. Uitg.
H. D. Tjeenk Willink en Zn.,
Haarlem.
Vergis ik mij niet, dan is Clh. Wag
ner de naam van .een Fransch predi
kant, die hier Indertijd hekend is ge
worden door de vertaling van een
iwerk over „Ons Tehuis". Deze schrijd
'ver nu geeft dn bovengenoemd boek
het pretenti elooize verhaal van een
1 heisje naar Amerika.
Het is gezellig, het is onderhoudend,
het is aardig geschreven, men leest
het met plezier, maar men vraagt zich
toch af, of dit boek, dat hier en daar
enkel bestemd schijnt voor des schrij
vers vrienden en kennissen, nu wel
een vertaling en uitgave in het Ne-
iderlandsch waard was. Het. onlangs
verschenen boek (ook door ons bespro
ken) van den heer Knobel, was veel
degelijker en niet minder prettig te
lezen. Wat bovendien in des he eren
Wagner's reisverhaal een beetje hin
derlijk is, dat is de blijkbare ingeno
menheid van den schrijver met
zich zelf en zijn kleine belangetjes.
Zoo doet bijiv. 'de dankbetuiging aan
de firma J. B. Pond, voor de wijze
waarop zij de dubbeltjesquaestie voor
den reiziger regelde (zie bladz. 25)
allerkomiekst aan, terwijl het verhaal
over het den schrijver verleend ©ere
doctoraat weinig eerbied wekt, nóch
voor de wijze van de beschrijving der
plechtigheid, nóch voor de waarde
van het doctoraat zelf.
Toch zijn er wol aardige dingen in
dit boek. Lees bijv. het hoofdstukje:
Een middagslaapje en zijn gevolgen,
kort, maar frisch verteld, en waar-
Aanlho ud'in g.
Hedenmorgen Is na een gehouden
klopjacht door de politie aan ihet
Spaarne aangehouden de los werk
man W. van der Linden, die 2 maan
den gevangenisstraf moest ondergaan
ter zake van diefstal van ijzer aan
de werf Huhertina, waartoe Ihiji door
'den Officier van Justitie was opgeroe
pen, imaar niet was verschenen. Toen
dc politie hedenmorgen aan zijne wo
ning kwam oim hem te arresteeren, is
hij aan de achterzijde der woning ont
vlucht. (Hij is naar de strafgevangenis
alhier overgebracht.
'Gevonden voorwerpen:
'Een portemonnaie, een horloge inet
ketting, een portemonnaie met geld,
een roeiboot en een wandelstok.
Uit de Rechtszaal
Rijwieldiefstal.
Alles schon da gewesen!
Er is niets nieuws onder de zon!
(Zoo stond ier nu weer een rijwieldief
terecht een heel gewoon alledaagsclh
ïaakje, waarvan... ik natuurlijk niets
nieuwsk an vertellen.
Beklaagde de 22jarige A. H. Kuy-
per stond teredht wegéns het weg
kapen van heit rijwiel van den heer
C. J .P. Beccari, die (d.it stalen ros taadl
'neergezet in de poort van zijn werk
plaats aan de Paul Krugerkade.
De politie 'kreeg kennis van de ver
missing, en de rechercheur van Halst
ging aan het snorren in Amsterdam]
sche kroegjes. Ook nu (met succes! Hi|
vond het gezochte zwijntje (benaming
Van een rijwiel in de dieventaal) bi
zekeren Akersloot, die het gekocht hat
voor ,10 gulden.
De president vroeg of hij het nie
vreemd vond zoo'n mooi rijwiel te koo
pen voor zoo weinig geld?
Och neen, melheer! De man wai
'bij me gekomen, om te wachten op eei
kennis die het van hem koopen wou
Toen die niet kwam, itoen ben ik aai'
het handelen gegaan, aangezien il
reeds lang zin had in een oud kar
retje.
Waarom hebt u wat aan het rij
wiel veranderd? De spatborden zijn e
afgehaald, >en er zijn andere handvat
ten aangemaakt? zoo vroeg de pres!
dent weer.
Och, om 't wat op te knappen.
Akersloot gaf als de verkooper vat
•het rijwiel op Kuyper. 'Deze werd da
ook opgespoord ion ingerekend.
Maar... hij was onschuldig. Alihan
dat beweerde hij! Hij had het rijwif
gekocht van 'zijn kameraad zekeren E
Johannes.
Maar deze beweerde heden voor d
rechtbank, dat het gelogen was. Bri
taal gelogen!...
Aardig was het geizegde van iden bi
klaagde: Ik kocht het rijwiel van J<
hannes voor f 7.50 en verkocht ht
voor f 10. Ik verdiende dus 2.50, wc
en die héb ik wel verdiend met die z
ven weken in voorarrest te zitten...
iBo evenihumor
Het O. M. eischte 5 maanden gevai
genisstraf.
(Gedeeltelijk ongecorrigeerd).
Uit de ©mstreke®
BENNEBROEK.
Door de onbezoldigd© rijksveldlwac
tetrs Vian Ewijk en. Broekhof is pi
ces-verhaal opgemaakt tegen J. W.
D. alhier, wegens het visschen m
dn de opmerking: „Kinderen zijn i
hun omgang met andieren eigenlijï
ernstiger dan menschen. Wij volwü'
senen worden altijd door hijgedacht
•verontrust; het kind echter leeft zi
volle leven .en neemt het daarmeê ei
stag op", zeer te pas gemaakt, vi
goed waarnemen getuigt,
In 't begin van dit hoofdstukje lij
de vertaling mij onduidelijk. Er stei
„Als men wil ronddwalen zonder vrf
het 'spoor geheel bijster te rakel
wat minder aangenaam is, dan mo
men eenmaal op voldoenden afsta;
gekomen van het punt waar men wf
wil terugkeeren, steeds bij eiken nie
wen weg öf altijd rechts öf altijd lil)
afslaan". Afgezien van de vraag of
raad zelf goed is, moet hier in plai
van „waar men" niet staan: „wai
heen men?" Dat geeft nog al eenig v
schil.
Kalenders.
Nu 't tegen Nieuwjaar gaat beg
nen de kalenders te komen.
De „Nikker-kalender' van (de fin
W. L. ien J. iBrusse, 'Rotterdam, was
eerste. iZij' heeft een grijs schild n
een paar eenvoudige silhouetjes fin -r
ver en zwart, dat hee lgoed doet.
rnaandkaJiender biedt voort een itwae
tal geestige teekeningen. Het
heel is ieen sieraad in de huiskaffl
maar zal vooral op den wand van e
jongelui's kamer een heel goeden I
druk maken.
De „Internationale Sclheurkalend!
(Uitg. W. J. Thieme te Zntfen,) bi<
voor iederen dag een spreuk uit
ken van schrijvers aller richting
Het schild zou niet onaardig zijn
de afwerking maar wat minder g
ware geweest. Aan 't eerste vereisd
voor een wandkalender, dat ook!
uiterlijk schoon zij voldoet d
kalender niet.
DRIEST AI
