NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
®M ONS HEEN
•2it! Jaarg>.: g.
No. 7245
Vsrsehijitó aageips, m'Mm ®p 2©rs- fea&tdager,
VRIJDAG 8 FEBRUARI 19Ü7 Ml
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
pep DRIE maanden: M^lfL ^an regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem 1.^0 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer 0,20. Reclames 30 Cent per regei.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bii Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) 1.30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
ftanco per post door Nederland1-65 50 cts. voor 3 plaatsingen k contant.
TOÜustreercf Zondagsblad, voor Haarlem' 037>| Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertert'Tër.
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Efrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre.
EERSTE BLAD.
AGENDA
VRIJDAG 8 FEBRUARI.
Brongebouw: Liberale Unie. Spre
ker K. Reyne, 8 uur.
'Schouwburg: Utredht's tooneel: Jan
Ongeluk.
Vergadering Witte Kruis.
No. 476.
Do smtderno Armenzorg
Maatregelen voor armenzorg zijn,
zoo schrijft E. -Münsterberg in de
Deutsche Rundschau", ten allen
tijde toegepast. In de periode van het
eerste Christendom werd zij uitgeoe
fend door de leden van de gemeente
en ging daarna over op de kerk zelve.
In de Romaanscilie landen bleef zij op
dit terrein, in de 'Germaansche ging
zij over op het burgerlijke element en
zoo is de taak van de kerkelijke ar
menzorg in de laatste landen zeer be
perkt, terwijl in de Romaianstihe lan
den de zorg van Staat en gemeente
dient, tot aanvulling der kerkelijke
liefdadigheid. Toch dringt overal het
besef door, dat armenzorg allereerst
is een plidht van de gemeenschap,
waaraan deze zich niet mag onttrek
ken.
Over den omvang van de middelen,
die voor armenzorg en weldadigheid
ter beschikking staan, bestaan geen
juiste cijfers. In Duitsdhliand besteed
de de openbare armenzorg in 't jaar
1875 ■een som van 90 millioen mark
(54 milïioen guide?:) voor <et?n millioen
zeshonderdduizend mehschen. Heeft
de armenzorg met de vermeerdering
der bevolking gelijken tred gehouden
>en nemen we in aanmerking, dat de
zorg voor kinderen en zieken een ge
weldige uitbreiding 'heeft gekregen,
dan is do schatting van 75 millioen
gulden' pier jaar, op dit oogenblik, niet
te hoog. Daarbij komen nog de ker
kelijke armenzorg en die van parti
culiere vereenigingen alleen Berlijn
kent- 1200 stichtingen van liefdadigen
laard. In Engeland en Wales geeft de
openbare armenzorg jaarlijks meer
dan 37 millioen gulden uit, de parti
culiere liefdadigheid alleen in Londen
geeft naar schatting ieder jaar 60 mil
lioen gulden uit. In Parijs besteedde
de openbare armenzorg 221 millioen
gulden in 1903, in Amerika bestaan
4207 inrichtingen voor kinderverple
ging, yoot zieken, toevluchtsoorden,
waarvan 485 een openbaar karakter
hebben, 1363 door kerkelijke .gemeen
ten en 2359 door de particuliere lief
dadigheid in 't leven zijn geroepen.
Bijna de helft (hiervan is opgericht in
de laatste vijftien jaar.
Wie meenen mocht, dat met deze
waarlijk niet geringe sommen aan de
behoefte wordt voldaan, zou zich zeer
vergissen. In weerwil der voortduren
de uitbreiding van de armenzorg is
•de klacht over haar ontoereikendheid
algemeen. Dat wil zeggen: niet alleen
over tekort aan middelen, maar over
de manier waarop de armenzorg
wordt toegepast. In Amerika klaagt,
mien over misbruik voor politieke
doeleinden, in Italië en Frankrijk
over sleur bij de administratie der
openbare fondsen. Op het platteland
is bijna de ge'heelc wereld door ge
neeskundige Thulp en ziekenverpleging
onvoldoende, in de steden ontbreekt
het niet aan middelen, maar aan me
dewerkers.
In 1852 werd het zoogenaamde Elber-
felder-stelsel in elkander gezet en ver
wekte groot opzien. Het is samen te
vatten in de twee vreemde woorden
(Hollandsche bestaan daarvoor niet):
ind'ividueliseering en decentralisatie.
Elke gemeente werd verdeeld -in dis
tricten en over elk district een bepaald
aantal medewerkers en medewerk
sters gesteld, die met den hulpzoeken
de persoonlijk kennis maakten, zijn
omstandigheden zorgvuldig onder
zo dhten en eerst daarna vaststelden,
of en hoe geholpen zou worden. Men
■weet, dat Jhr. Mr. A. J. Rethaan Ma-
caré dit stelsel in Haarlem nader'heeft
toegelicht en dat daaruit de vereeni-
ging Weldadigheid naar Vermogen
voortgekomen is. Een van hare eigen
aardige kenmerken is de ruime plaats
die daarbij aan de vrouw geschonken
werd. (Had zij van de oude Christe
lijke diaconie af reeds een belangrijk
aandeel in de particuliere liefdadig
heid, tot 'de openbare armenzorg (had
men haar vroeger niet toegelaten.
Merkwaardig is (het, dat in een groote
stad (als Berlijn niet meer dan een
veertigtal vrouwen zich hiermee be-1
moeien, niet door haar schuld wel is
waar, maar door den tegenzin der
mannen. In Amerika daarentegen
hebben zij de ovenhand en in En'->-
land is -haar aantal zeer groot.
Menschen die over de openbare ar
menzorg diep hebben nagedacht, zijn
van oordeel, dat een werklooze, die
ondersteuning komt vragen, niet be
schouwd moet worden op zichzelf, dat
is als een •mensch die op een zeker
oogenblik wegens gebrek aan werk
zonder verdienste li's en daarom hulp
behoevend is. Integendeel trachten zij
(hem te zien in verband met de om
standigheden, pogen te doorgronden
waarop de werkloosheid berust, of zij
is van persoonlijken aard, kan wor
den geweten aan neiging tot luiheid
of drankzucht, dan wel of het gaat
om een werkloosheid, die verder
doorgedrongen is en samenhangt met
een krisis ;n de industrie. Zij trach
ten, behajve het lot van den eenling,
ook de algemeene (toestanden te door
gronden.
Om dat te kunnen doen en de goede
middelen ter genezing te kunnen toe
passen is een ernstige studie no odig,
die niet door het goede (hart alleen
kan worden vervangen. Een bepaalde
opleiding is daartoe noodig. En hier
mee staat een veranderde opvatting
van de uitoefening der weldadigheid
in 't algemeen, in verband. Meer en
meer wordt ingezien, dat het gebrui
ken van 'ongeschoolde krachten, die
bovendien veel te weinig talrijk zijn,
geen weldaad voor de armen is, maar
een nuttelooz© en doellooze verkwis
ting van geld beteekent. Vooral in
Amerika is men deze meening toege
daan, daar vindt men dan ook in de
openbare armenzorg een groot aantal
gesalarieerde (helpers en helpsters. De
vrees, dat de liefdadigheid daardoor
aan waarde verliezen en hij of zij, die
haar uitoefent, er een soort van be
roep van .maken za'l, wordt door de
voorstanders beantwoord met de op
merking, dat er een geheele reeks van
beroepen bestaat, die niets met zaken
doen te maken hebben, maar alleen 1
gericht zijn op het voortbrengen van
ideële zaken, zooals geestelijken, rech
ters, doctoren en leeraren. Hun arbeid
wordt toch ook met minder geacht
omdat hij bezoldigd is.
In Amerika (heeft men voor 'de op
leiding zoogenaamde ph i 1 ant r o-
pic scüio ol s gesticht, de schrijver
van het artikel in de „Rundschau"
noemt ook de opleidingsinrichting
voor socialen arbeid te Amsterdam en
de cursussen, die Liefdadigheid naar
Vermogen met hetzelfde doel heeft op
gericht. Ook in Londen, Parijs en el
ders bestaan dergelijke scholen en ei
genaardig is het daarbij, dat de vrou
wen de meerderheid der leerlingen
vormen. Intusschen wordt het haar
niet gemakkelijk gemaakt, men ver
langt van haar, dat zij behalve de
kennis die zij op de scholen opdoet
van het armenwezen, ook op de hoogte
zal zijn van de grondbeginselen der
economie, van hygiëne en opvoed
kunde. Treedt zij in 't (huwelijk, dan
aal haar die kennis ook daar te stade
komen, trouwt zij niet, dan zal zij
toch een nuttig lid der maatschappij
kunnen zijn door zich te wijden .aan
't helpen van den hulpbehoevende en
zidhzelf daarmee innerlijken vrede te
verschaffen.
Intusschen is daarmee wel iets,
maar volstrekt nog niet alles bereikt.
Ook zij die de particuliere liefdadig
heid uitoefenen, behooren georgani
seerd te zijn. Aan den eenen kant
moet versnippering, aan den anderen
kant ophooping van gaven, waarvan
slimme lieden (handig gebruik weten
te maken, vermeden worden. Daar
voor zijn centrale bureaux gewensdht,
waar men alle (inlichtingen kan beko
men.
De middelen besprekende, waardoor
deze particuliere liefdadigheid kan
worden uitgeoefend, doet de schrijver
zich kennen als een vijand van de
feesten, bazars, concerten, bals enz.
voor liefdadige doeleinden. Hij wijst
er op, (hoe zelfs collecten verkeerd
zijn, omdat liet altijd dezelfde (en een
klein aantal) personen is, die daar
aan deelnemen, dat de bijdragen ge
woonlijk niet in een goede verhou
ding staan tot .het vermogen van den
gever en dat volstrekt niet allen, die
daartoe wel (in staat zouden zijn, er
ook toe bijdragen. Dit laatste is ge
bleken bij een onderzoek van de Jood-
sdhe weldadlgheidsvereenigingen in
Amerika. Iedereen, 'dien men (het be
drag van zijn bijdrage voor armen
zorg voor oogen hield, was verbaasd
en vaak beschaamd over hare onbe
duidendheid. In Chicago, Cincinnati,
Philadelphia 'stegen de bijdragen
daardoor aanmerkelijk.
Dit middel en samensmelting van
verschillende vereenigingen tot ééne
groote zou, meent do schrijver, veel
verbeteren, maar hij erkent, dat die
samensmelting juist uit den aard van
de particuliere liefdadigheid, hoogst
moeilijk is. Wanneer indertijd de heer
Rethaan Macaré en zij die zich bij
hen: aansloten, hebben gemeend, dat
dit in Haarlem zou gelukken, dan
kunnen wij nu bij ervaring zien, dat
dit ideaal niet verwezenlijkt, maar
Weldadigheid naar Vermogen (het
aantal vereenigingen slechts met eene
vermeerderd heeft.
Waarmee ik natuurlijk niets te kort
doe aan het nut, dat zij sedert hare
oprichting heeft tot stand gebracht.
J. C. P.
Buiter.iandsch Overzicht
DE VERKIEZING IN RUSLAND.
De verkiezingen voor vertrouwens
mannen voor d'e Rijksdoema. hebben
een, bont mengsel van alle richtin
gen opgeleverd. Tot dusver zijn bij
de verkiezingen van den eersten
gTaad gekozen 19.136 kiesgerechtig
den, waaronder 4626 monarchisten1,
8239 gematigden en 6271 ..overigen",
waaronder 635 cadetten.
EEN HONGERSTAKING.
De gevangenen in de gevangenis te
Luzk (Wolhynie) zijn een hongersta
king begonnen om te protesteeren te
gen de slechte behandeling en het
slechte voedsel. De directeur heeft de
gevangenen een voor een door solda
ten met zweepen laten, slaan totdat
zij ineenzegen. Men vreest, dat ver
schillenden hunner deze mishande
ling niet zullen overleven.
MOORDEN EN ONBETROUWBARE
POLITIEMANNEN.
De soc.-revolutionna'ire partij
maakt bekend, dat de moord op den
gevangenis-directeur Gudima ge
schied is door een hater medeleden,
daartoe bij loting aangewezen.
Aangaande den moordenaar van
generaal Von der Launitz wordt ge
meld, dat hij een invitatiebiljet voor
een feest, waar de generaal zou ko
men. bekwam van een geheimen po
litiebeambte. die de feestelijkheid
niet bijwoonde. Naai' verluidt is voor
dit biljet 30.000 roebel door het revo-
iutionnair comité betaald. De politie
beambte, die toegevoegd was aan
den persoonlijken bewakingsdienst
•van Stolypin, is naar het buitenland
gevlucht.
DE DUITSCHE RIJKSDAG-
VERKIEZLNGEN.
Uit deze verkiezing zijn twee din
gen duidelijk gebleken, n.l. de aan
merkelijke vooruitgang der liberale
stemmen, en de groote vermindering
van het aantal sociaal-democratische
mandaten. De nederlaag van de so
ciaal-demo or aten is geweldig ge
weest. Van de 79 leden, die zii voor
de ontbinding hadden, keer en er
slechts 43 in den Rijksdag terug36
zijn in den verkiezingsstrijd geble
ven.
Het is te begrijpen, dat dit door de
Duitsche regeering wordt beschouwd
als een groote overwinning. Maar het
tweede gedeelte van de leus, die Bü-
low op en na 13 December als vexkie-
zlngs-parool uitgaf..Tegen het cen
trum" is niet opgevolgd. Integen
deel, de centrumpartij kocmt nog ster-
lier dan voorheen in den Riiiksdag
terug.
Maar de regeering kan tevreden
zijn met dit eerste succes zij beschikt
over een nationale meerderheid, te
genover de combinatie van het cen
trum met de sociaal-democraten, de
Polen, de Welfen en de Elzassers, die
te zamen 176 stemmen kunnen uit
brengen, dus minstens 23 stemmen
minder, dan de helft van den Rijks
dag. die uit 397 leden bestaat.
Het is dit feit, dat door den Keizer
en Von Bülow in hunne nachtelijke
redevoeringen ails de overwinning
van den „Duitsdhen geest" werd ge
vierd.
Over deze
NACHTELIJKE REDEVOERINGEN
VAN KEIZER WILHELM EN
VON BÜLOW
nog het volgende
„Een duizenden tellende menigte,
trok in bewonderenswaardige orde
Dinsdag tegen middernacht naar het
paleis van den Rijkskanselier en
bracht prins Von Bülow, onder het
zingen van vaderlandsche liederen,
een geestdriftige ovatiede kanse-
lier verscheen, en werd stormachtig
begroet. Toen eindelijk stilte was ver
kregen, zeide Bülow ongeveer
,,Ik dank u, mijne heeren. koor de
vaderlandse he gevoelens die u weder
hierheen voerden. Toen ik op den
13en December een laatste beroep
deed op den Rijksdlag, besloot ik met,
de woorden dat de Regeering haar
plicht zou dPen iti vertrouwen op het
Duitsche volk. Dat vertrouwen is niet
beschaamd. Wat bij de verkiezingen
overwon, en heden bij de herstem
mingen opnieuw succes behaaUde, dat
is de DuitsChe geest, die overal gestre
den heeft en nog strijdt, en die niet
kan ondergaan, omdat hij onsterfe
lijk is. Als wij dien Dudtschen geest
tirouw blijven, en als vooral de Duit
sche jeugd vasthoudt a>am dien geest,
en zich door hem laat vervullen, dan
kunnen wij kalm en blijmoedig de
toekomst van het vaderland te ge-
moet zien. Eu stemt nu met mij in
den kreet -van liefde en trouw tot den
dood: „Ons DuitsChe vaderland,
hooh, hoch, horih
Met donderend geweld werd deze-
kreet aangeheven, en met ontbloot
hoofd zong de menigte: „Deutsch-
land, DeutsCMand, über Alles.
Van het Kanselierspalidis trok de
menigte, die steeds grooter werd,
dcor de Wilhelmstrasse en Unterden
Linden naar het keizerlijk paleis,
waar na herhaalde kreten ©en mari
neofficier te voorschijn kwam en den
Keizer aankondigde.
Inmiddels verschenen prins Adal
bert en prins August Wilhelm voor
het raam van de zaal. door de me
nigte met luide ovaties begroet. Toen
verscheen ook de Keizer met de Kei-
zerin, stormachtig toegejuicht.
Toen het eindelijk stil geworden
was, trad de Keizer die de menig
te voortdurend groette, terwijl de
Keizerin met. een doek zwaaide
naar het open raam en hield' de vol
gende toespraak
„Ilc dank u, mijne heeren, van
gans Cher harte voor die huldebetoo-
ging, die u mij heden brengt. Zij
komt voort uit het bewustzijn, dat gij
tegenover liet vaderland uw plicht
hebt gedaan, en het woord van den
Rijkskanselier bewaarheid hebt
„Dui/tscihlanid kan .rijden, ais het
wil." (Stormachtige toejuiching.)
„Ik ben rotsvast overtuigd,, dat. als
tot dusver alle standen, hoog en laag,
alle godsdiensten (luide bijval) eens
gezind samenwerken, wij met alleen
kunnen rijden, maar alles omverrij
den wat ons in den weg staat (voort
durende hoera l-kreten}.
„Ik zal nu eindigen met de woor
den, d'e de groote dichter Ivleist in
„Plónzen von Homburg" door Koll-
witz tot den grooten keurvorst laat
zeggen
„Wat malen wij om de regels,
waarnaar de vijand strijdt. Als hij,
met. al zijn vaandels slechts voor ons
neclerzinkt, dan is de regel volgens
welken hij geslagen wondt, de
hoogste.
„Wij leerden thans de kunst, hem
te overwinnen, en 'wij zijn vol lusten
moed die kunst ook verder te be
oefenen.
„Daarom moet dit niet alleen een
voorbijgaande vaderlandslievende op
welling zijn, maar een vast besluit
ook \iga\ter op dezen weg voort te
gaan". (Donderend .gejuich.)
Het hoera-geroep ging eindelijk
over in het .volkslied, dat helder op
klonk in den winternacht, terwijl de
Keizer, de Keizerin en de prinsen
voortdurend de menigte toewuifden.
Te kwart voor één gingen de keizer
lijke personen weg. en langzaam ging
'do menigte, in opgewekte stemming,
uiteen.
AMERIKA EN JAPAN.
Te Tokio is de volgende ambtelijke
verklaring publiek gemaakt
„(Sinds het oogenblik, dat de eer
ste oorlogsgetruchten uit de Vereenig-
de Staten overkwamen, hebben wij
met nauwlettendheid acht geslagen
oip de stemming der openbare niee-
ning in Japan. En wij hebben gecon
stateerd, dat nergens in den lande de
minste opgewondenheid weid be
toond. Men schenkt, hier volstrek»
geen geloof aan de oorlogsgeruchten
en koestert onbeperkt vertrouwen In
president Roosevelt en zijn regeering.
De opwinding der anti-Japansche
pers in de Vereenigdo Staten is niet
bij machte de vriendschappelijke ge
voelens van Japan voor de Vereenig-
de Staten in gevaar te brengen".
Stadsnieuwe
KINDERBAL IN' DE BRON.
Een bali
Zeker een veel gezocht vermaak in
dezen jaartijd, die met zijn korte
dagen en lange avonden dwingt tot
verveling-bannende .pretjes en amu-
sementjes hij kunst-licht-gesehijn.
Dat is een bal, maar nu een gecostu-
meerd bal! Dat is... ja, dat is je ver
maak!
De waarheid van deze redeneering
bleek weder Woensdagavond, toen de
directie van de ,,Bron' zoo'n feest ge
organiseerd had voor de kinderen ha-
reT abonné's.
Met den eersten bli'k in de zaal kon
je al zien, dat het pogen der directie
in de smaak gevallen was, want <Le
deelneming was groot, grooter dan
men zelfs had verwacht.
En wat een aardige pakjes!
Baar was zoowaar Miohiel de Ruy-
ter uit zijn graf verrezen, en danste
rond met een Zeeuwscii boerinnetje,
Michiel m'et zijn mooie admiraals
kleedij, snorbaard en sik, was werke
lijk heel goed nagebootst.
Was-io uit 't land der dooden her
waarts gekomen om eens te kijken
hoe men hem befuiven zal? .-tileen
was 't jammer, dat-ie niet wist.
wanneer-ie 300 jaar moest worden.
O Michiel!...
Uit den pruikentijd was herleefd de
een of andere r.. rkies, die, in zijn
blauw-zij de pakje en gepoederde ha
ren, een edht aristocratisch voorko
men (had.
Veel minder elegant was de Volen-
•dammer visdhboer de wijde z.g.
palingbroek, het vies-gekleurde roo-
de wambuis, kledderig zwart beren
mutsje, smerige klompen en onaan-
gen aam-rieken de pijp, stonden alles
behalve deftig.
Zigeuner-dochters waren er heel
•wat! Mooie pakjes droegen ze óók, wat
stond (om maar iets te noemen) die
roode hoofddoek snoezig, en wat kon
den ze aardig op de tambourijn ben
gelen.
Lief waren de enkele meisjes, die in
beeldige lichte gazen gevleugelde
kleedjes, vlindertjes voorstelden.
Enfin! er waren nog een heele mas
sa mooie costuums, te veel om op te
noemen
De jury bestaande uit de heeren
P. Clausing Jr. en J. C. Caderius van
Veen had dan ook zeker geen ge
makkelijke taak. Haar uitspraak was:
Historische voorstellingen: le prijs:
Michiel de Ruyter.
Schoonste heer: le prijs: Pievrot. 2e
prijs: Blauwe Markies.
Schoonste dame: le prijs: Kleinste
vlindertje. 2e prijs: Groote Zigeunerin.
Schoonste paar: le prijs: Meisjes
voorstellende de Elfen. 2e prijs:
Zeeuwsche paar..
Extra-prijs: le prijs: Marokkaan-
fantasie.
Er werd onder leiding van de hee
ren 'Martin heel gezellig gedanst.
Ook later door de grooten!
De Eendracht.
Dinsdagavond vergaderden in Café
Brinikmianin de aandeelhouders der
naamlooze vennootschap „De Een
dracht", maatschappij tot exploitatie
van onroerende goederen.
43 Aandeelhouders waren aanwe
zig-
Uit de verslagen van secretaris en
penningmeester bleek, dat het afge-
loopen jaar financiëel bijzonder gun
stig is geweest. Na oen flinke afschrij
ving op de reserve kon nog, gelijk het
bestuur mededeelde, 28 pCt. dividend
uitgekeerd worden.
Besloten werd echter 25 pCt. op de
aandeel en af te schrijven en3pCt. in
contanten uit te koeren.
De aftredende bestuursleden de
heeren J. N. Lobel (secretaris) en Chr.
Veen (algemeen adjunct) werden lier-
kozen.
Er werd eene commissie van drie
leden benoemd tot nazien der reke
ningen.
De 4de tevens laatste serie aan-
deelen is geplaatst zoodat het maat
schappelijk kapitaal, groot 150.000,
•thans geheel geplaatst is.
Hoofd der 3e Burgerschool,
Door de hoofden van scholen, d'e
heeren J. D. Franse en P. Th. Jan
sen. respectievelijk von de 5e en 7e
Tussdhenschool. is een adres aan
den Gemeenteraad gericht om ais
hoofd aan de eerlang te stichten 3e
Burgerschool te worden geplaatst.
VIOOL-CURSUS-E. A. CATS.
Onze talentvolle violist, de heer E.
A. Cat9, verstaat de kunst met de
leerlingen van zijn viool-cursus aardi
ge, gezellige, recht onderhoudende
muziekavondjes in te richten, Ik durf
wedden om wat je maar wilt, dat nie
mand zich Woensdagavond in den
Schouwburg heeft verveeld.
Daar werden op het in een keu
rig salon herschapen tooneel door
meer of minder geoefende kleine vio
list] es alleraardigste solo'tjes en en
semble-nummers ten beste gegeven,
die meestal het aanhooren zeer waard
bleken.
Gdtrouw aan mijn principe onthoud
ik mij van namen noemen en natuur
lijk ook van critiieik. Maar één uitzon
dering meen ik te moeten maken, na
melijk voor den jongeheer W. Eil-
bnecht, die bij zijne voordracht van
een „Concertino" van René Ortmons
zoo doorslaande bewijzen van geluk
kigen, aanleg en muzikaliteit leverde,
dat aan zijn schoon© toekomst als
violist wol niet valt te twijfelen.
De heer Cats mag zich met de bij
dezen begaafden leerling reeds ver
kregen resultaten van zijn onderwijs
gelukwenschen,
Iai het tweede deel van den avond
was bet toonedl-salon bijna te klein
om plaats te geven aan het sterk be
zet strijkorkest, dlat het vervolg van
de uitvoering voor zijn rekening had.
Het begon met een zeer welluidende
voordracht van Gounod's bekend „Ave
Maria", waarin de viool-solo dooreen
niet op 't programma genoemd lid
van 't orkest met talent werd ge
speeld. Daarna volgde de door den
heer Cats geschreven „Balletmuziek"
voor de operette „De Prins yanSind"
v 1 oeiend-m elo dieuse muziek (Me-
nuetto en Mazurka), waarin een zeke
re. bevallige distinctie niet te misken
nen valt.
Als slotnummer mijn „Ter Brui
loft'' indertijd geschreven om er,
op de bruiloft van een mijner broèrs.
een beer bij te laten dansen dus
ook balletmuziek. Goed dat de beer er
niet bij was. 't Stomme beest zou be
paald te confuus geweest zijn op de
maat van deze weelderige klanken
een poot te verzetten. Maai- toen zou
hij achteraf hebben moeten erken
nen, dat hij zijn muziek nog nooit
zóó schitterend heeft hooren mtvoe-
PHILIP LOOTS.
Paarde n ver koop iug.
Aan de Cruquius-boerderij van den
heer Van Wickevoort Cromrneltn In
dn Haarlemmermeer, had Woensdag
middag de verkoop plaats van liard-
dTavers-veulen, - merries en een
hengst.
Uit alle oorden van het land waren
liefhebbers komen opdagen.
Verkocht werden
I. Kwikstaart (20 Juni 190.») voor
1500, aan W. Zuidmeer te Rotter-
dan.' Kassier (25 Juni 1904) voor (2250
aan J. W. Schuyl te Rotterdam.
III. Kwarteltje (30 Apr'l 1904) voor
f 2000 aan W. Zuidmeer te Rotter-
d'ïv. Kapitein (7 April 1904) voor /3400
aan Terpstra te Stiens.
V. Isabella K. (5 April 1903) voor
f 1800. aan VV. Zuidmeer te Rotter-
VI. Rosaro prince (1900) voor ƒ3150
opgehouden.
VII. Bonnie Lase. voor f 5200, aan
Jan Lijnkamp te Halfweg.
VIII. Triple extra (1903) voor 1600,
aan Jan Lijnkamp te Halfweg.
IX. Concurrent voor ƒ3000. Opge
houden.
DE MARINESNERT.
Een aibonné zendt ons de voigende
ontboezeming.
Mijnbeer de Redacteur.
'k Las dezer dagen in uw blad,
Dat de Koningin gegeten had
Van Nederland's Marinesnert,
(Waarvan oek 't recept gegeven
werd).-
En hoe door Hare Majesteit
Geroomd werd over de smaak'iijk-
head.
'k Heb daad'lijk bij mij thuis ver
zocht,
Of 't meisje zoo'n snert eens koken
mocht
En 't resultaat? Wat puikje,
'k Erken het met een dik, rond
buikje,
Is dat recept - - je eet voor twee
Dank voor 't bericht. Een Abonné.
Het depót te Haarlem.
Men meldt uit Haarlem aan de
Tel.
Het Rijk onderhandelt met den
eigenaar der manége in de Groote
Houtstraat over den verhuur der
stallen aldaar, voor het depót, dat
Ihder in garnizoen komt.