NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD. ®M ONS HEEN •2it! Jaarg>.: g. No. 7245 Vsrsehijitó aageips, m'Mm ®p 2©rs- fea&tdager, VRIJDAG 8 FEBRUARI 19Ü7 Ml HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN: pep DRIE maanden: M^lfL ^an regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem 1.^0 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer 0,20. Reclames 30 Cent per regei. Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bii Abonnement aanzienlijk rabat. gemeente) 1.30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing: ftanco per post door Nederland1-65 50 cts. voor 3 plaatsingen k contant. TOÜustreercf Zondagsblad, voor Haarlem' 037>| Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55. de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertert'Tër. en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Efrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre. EERSTE BLAD. AGENDA VRIJDAG 8 FEBRUARI. Brongebouw: Liberale Unie. Spre ker K. Reyne, 8 uur. 'Schouwburg: Utredht's tooneel: Jan Ongeluk. Vergadering Witte Kruis. No. 476. Do smtderno Armenzorg Maatregelen voor armenzorg zijn, zoo schrijft E. -Münsterberg in de Deutsche Rundschau", ten allen tijde toegepast. In de periode van het eerste Christendom werd zij uitgeoe fend door de leden van de gemeente en ging daarna over op de kerk zelve. In de Romaanscilie landen bleef zij op dit terrein, in de 'Germaansche ging zij over op het burgerlijke element en zoo is de taak van de kerkelijke ar menzorg in de laatste landen zeer be perkt, terwijl in de Romaianstihe lan den de zorg van Staat en gemeente dient, tot aanvulling der kerkelijke liefdadigheid. Toch dringt overal het besef door, dat armenzorg allereerst is een plidht van de gemeenschap, waaraan deze zich niet mag onttrek ken. Over den omvang van de middelen, die voor armenzorg en weldadigheid ter beschikking staan, bestaan geen juiste cijfers. In Duitsdhliand besteed de de openbare armenzorg in 't jaar 1875 ■een som van 90 millioen mark (54 milïioen guide?:) voor <et?n millioen zeshonderdduizend mehschen. Heeft de armenzorg met de vermeerdering der bevolking gelijken tred gehouden >en nemen we in aanmerking, dat de zorg voor kinderen en zieken een ge weldige uitbreiding 'heeft gekregen, dan is do schatting van 75 millioen gulden' pier jaar, op dit oogenblik, niet te hoog. Daarbij komen nog de ker kelijke armenzorg en die van parti culiere vereenigingen alleen Berlijn kent- 1200 stichtingen van liefdadigen laard. In Engeland en Wales geeft de openbare armenzorg jaarlijks meer dan 37 millioen gulden uit, de parti culiere liefdadigheid alleen in Londen geeft naar schatting ieder jaar 60 mil lioen gulden uit. In Parijs besteedde de openbare armenzorg 221 millioen gulden in 1903, in Amerika bestaan 4207 inrichtingen voor kinderverple ging, yoot zieken, toevluchtsoorden, waarvan 485 een openbaar karakter hebben, 1363 door kerkelijke .gemeen ten en 2359 door de particuliere lief dadigheid in 't leven zijn geroepen. Bijna de helft (hiervan is opgericht in de laatste vijftien jaar. Wie meenen mocht, dat met deze waarlijk niet geringe sommen aan de behoefte wordt voldaan, zou zich zeer vergissen. In weerwil der voortduren de uitbreiding van de armenzorg is •de klacht over haar ontoereikendheid algemeen. Dat wil zeggen: niet alleen over tekort aan middelen, maar over de manier waarop de armenzorg wordt toegepast. In Amerika klaagt, mien over misbruik voor politieke doeleinden, in Italië en Frankrijk over sleur bij de administratie der openbare fondsen. Op het platteland is bijna de ge'heelc wereld door ge neeskundige Thulp en ziekenverpleging onvoldoende, in de steden ontbreekt het niet aan middelen, maar aan me dewerkers. In 1852 werd het zoogenaamde Elber- felder-stelsel in elkander gezet en ver wekte groot opzien. Het is samen te vatten in de twee vreemde woorden (Hollandsche bestaan daarvoor niet): ind'ividueliseering en decentralisatie. Elke gemeente werd verdeeld -in dis tricten en over elk district een bepaald aantal medewerkers en medewerk sters gesteld, die met den hulpzoeken de persoonlijk kennis maakten, zijn omstandigheden zorgvuldig onder zo dhten en eerst daarna vaststelden, of en hoe geholpen zou worden. Men ■weet, dat Jhr. Mr. A. J. Rethaan Ma- caré dit stelsel in Haarlem nader'heeft toegelicht en dat daaruit de vereeni- ging Weldadigheid naar Vermogen voortgekomen is. Een van hare eigen aardige kenmerken is de ruime plaats die daarbij aan de vrouw geschonken werd. (Had zij van de oude Christe lijke diaconie af reeds een belangrijk aandeel in de particuliere liefdadig heid, tot 'de openbare armenzorg (had men haar vroeger niet toegelaten. Merkwaardig is (het, dat in een groote stad (als Berlijn niet meer dan een veertigtal vrouwen zich hiermee be-1 moeien, niet door haar schuld wel is waar, maar door den tegenzin der mannen. In Amerika daarentegen hebben zij de ovenhand en in En'->- land is -haar aantal zeer groot. Menschen die over de openbare ar menzorg diep hebben nagedacht, zijn van oordeel, dat een werklooze, die ondersteuning komt vragen, niet be schouwd moet worden op zichzelf, dat is als een •mensch die op een zeker oogenblik wegens gebrek aan werk zonder verdienste li's en daarom hulp behoevend is. Integendeel trachten zij (hem te zien in verband met de om standigheden, pogen te doorgronden waarop de werkloosheid berust, of zij is van persoonlijken aard, kan wor den geweten aan neiging tot luiheid of drankzucht, dan wel of het gaat om een werkloosheid, die verder doorgedrongen is en samenhangt met een krisis ;n de industrie. Zij trach ten, behajve het lot van den eenling, ook de algemeene (toestanden te door gronden. Om dat te kunnen doen en de goede middelen ter genezing te kunnen toe passen is een ernstige studie no odig, die niet door het goede (hart alleen kan worden vervangen. Een bepaalde opleiding is daartoe noodig. En hier mee staat een veranderde opvatting van de uitoefening der weldadigheid in 't algemeen, in verband. Meer en meer wordt ingezien, dat het gebrui ken van 'ongeschoolde krachten, die bovendien veel te weinig talrijk zijn, geen weldaad voor de armen is, maar een nuttelooz© en doellooze verkwis ting van geld beteekent. Vooral in Amerika is men deze meening toege daan, daar vindt men dan ook in de openbare armenzorg een groot aantal gesalarieerde (helpers en helpsters. De vrees, dat de liefdadigheid daardoor aan waarde verliezen en hij of zij, die haar uitoefent, er een soort van be roep van .maken za'l, wordt door de voorstanders beantwoord met de op merking, dat er een geheele reeks van beroepen bestaat, die niets met zaken doen te maken hebben, maar alleen 1 gericht zijn op het voortbrengen van ideële zaken, zooals geestelijken, rech ters, doctoren en leeraren. Hun arbeid wordt toch ook met minder geacht omdat hij bezoldigd is. In Amerika (heeft men voor 'de op leiding zoogenaamde ph i 1 ant r o- pic scüio ol s gesticht, de schrijver van het artikel in de „Rundschau" noemt ook de opleidingsinrichting voor socialen arbeid te Amsterdam en de cursussen, die Liefdadigheid naar Vermogen met hetzelfde doel heeft op gericht. Ook in Londen, Parijs en el ders bestaan dergelijke scholen en ei genaardig is het daarbij, dat de vrou wen de meerderheid der leerlingen vormen. Intusschen wordt het haar niet gemakkelijk gemaakt, men ver langt van haar, dat zij behalve de kennis die zij op de scholen opdoet van het armenwezen, ook op de hoogte zal zijn van de grondbeginselen der economie, van hygiëne en opvoed kunde. Treedt zij in 't (huwelijk, dan aal haar die kennis ook daar te stade komen, trouwt zij niet, dan zal zij toch een nuttig lid der maatschappij kunnen zijn door zich te wijden .aan 't helpen van den hulpbehoevende en zidhzelf daarmee innerlijken vrede te verschaffen. Intusschen is daarmee wel iets, maar volstrekt nog niet alles bereikt. Ook zij die de particuliere liefdadig heid uitoefenen, behooren georgani seerd te zijn. Aan den eenen kant moet versnippering, aan den anderen kant ophooping van gaven, waarvan slimme lieden (handig gebruik weten te maken, vermeden worden. Daar voor zijn centrale bureaux gewensdht, waar men alle (inlichtingen kan beko men. De middelen besprekende, waardoor deze particuliere liefdadigheid kan worden uitgeoefend, doet de schrijver zich kennen als een vijand van de feesten, bazars, concerten, bals enz. voor liefdadige doeleinden. Hij wijst er op, (hoe zelfs collecten verkeerd zijn, omdat liet altijd dezelfde (en een klein aantal) personen is, die daar aan deelnemen, dat de bijdragen ge woonlijk niet in een goede verhou ding staan tot .het vermogen van den gever en dat volstrekt niet allen, die daartoe wel (in staat zouden zijn, er ook toe bijdragen. Dit laatste is ge bleken bij een onderzoek van de Jood- sdhe weldadlgheidsvereenigingen in Amerika. Iedereen, 'dien men (het be drag van zijn bijdrage voor armen zorg voor oogen hield, was verbaasd en vaak beschaamd over hare onbe duidendheid. In Chicago, Cincinnati, Philadelphia 'stegen de bijdragen daardoor aanmerkelijk. Dit middel en samensmelting van verschillende vereenigingen tot ééne groote zou, meent do schrijver, veel verbeteren, maar hij erkent, dat die samensmelting juist uit den aard van de particuliere liefdadigheid, hoogst moeilijk is. Wanneer indertijd de heer Rethaan Macaré en zij die zich bij hen: aansloten, hebben gemeend, dat dit in Haarlem zou gelukken, dan kunnen wij nu bij ervaring zien, dat dit ideaal niet verwezenlijkt, maar Weldadigheid naar Vermogen (het aantal vereenigingen slechts met eene vermeerderd heeft. Waarmee ik natuurlijk niets te kort doe aan het nut, dat zij sedert hare oprichting heeft tot stand gebracht. J. C. P. Buiter.iandsch Overzicht DE VERKIEZING IN RUSLAND. De verkiezingen voor vertrouwens mannen voor d'e Rijksdoema. hebben een, bont mengsel van alle richtin gen opgeleverd. Tot dusver zijn bij de verkiezingen van den eersten gTaad gekozen 19.136 kiesgerechtig den, waaronder 4626 monarchisten1, 8239 gematigden en 6271 ..overigen", waaronder 635 cadetten. EEN HONGERSTAKING. De gevangenen in de gevangenis te Luzk (Wolhynie) zijn een hongersta king begonnen om te protesteeren te gen de slechte behandeling en het slechte voedsel. De directeur heeft de gevangenen een voor een door solda ten met zweepen laten, slaan totdat zij ineenzegen. Men vreest, dat ver schillenden hunner deze mishande ling niet zullen overleven. MOORDEN EN ONBETROUWBARE POLITIEMANNEN. De soc.-revolutionna'ire partij maakt bekend, dat de moord op den gevangenis-directeur Gudima ge schied is door een hater medeleden, daartoe bij loting aangewezen. Aangaande den moordenaar van generaal Von der Launitz wordt ge meld, dat hij een invitatiebiljet voor een feest, waar de generaal zou ko men. bekwam van een geheimen po litiebeambte. die de feestelijkheid niet bijwoonde. Naai' verluidt is voor dit biljet 30.000 roebel door het revo- iutionnair comité betaald. De politie beambte, die toegevoegd was aan den persoonlijken bewakingsdienst •van Stolypin, is naar het buitenland gevlucht. DE DUITSCHE RIJKSDAG- VERKIEZLNGEN. Uit deze verkiezing zijn twee din gen duidelijk gebleken, n.l. de aan merkelijke vooruitgang der liberale stemmen, en de groote vermindering van het aantal sociaal-democratische mandaten. De nederlaag van de so ciaal-demo or aten is geweldig ge weest. Van de 79 leden, die zii voor de ontbinding hadden, keer en er slechts 43 in den Rijksdag terug36 zijn in den verkiezingsstrijd geble ven. Het is te begrijpen, dat dit door de Duitsche regeering wordt beschouwd als een groote overwinning. Maar het tweede gedeelte van de leus, die Bü- low op en na 13 December als vexkie- zlngs-parool uitgaf..Tegen het cen trum" is niet opgevolgd. Integen deel, de centrumpartij kocmt nog ster- lier dan voorheen in den Riiiksdag terug. Maar de regeering kan tevreden zijn met dit eerste succes zij beschikt over een nationale meerderheid, te genover de combinatie van het cen trum met de sociaal-democraten, de Polen, de Welfen en de Elzassers, die te zamen 176 stemmen kunnen uit brengen, dus minstens 23 stemmen minder, dan de helft van den Rijks dag. die uit 397 leden bestaat. Het is dit feit, dat door den Keizer en Von Bülow in hunne nachtelijke redevoeringen ails de overwinning van den „Duitsdhen geest" werd ge vierd. Over deze NACHTELIJKE REDEVOERINGEN VAN KEIZER WILHELM EN VON BÜLOW nog het volgende „Een duizenden tellende menigte, trok in bewonderenswaardige orde Dinsdag tegen middernacht naar het paleis van den Rijkskanselier en bracht prins Von Bülow, onder het zingen van vaderlandsche liederen, een geestdriftige ovatiede kanse- lier verscheen, en werd stormachtig begroet. Toen eindelijk stilte was ver kregen, zeide Bülow ongeveer ,,Ik dank u, mijne heeren. koor de vaderlandse he gevoelens die u weder hierheen voerden. Toen ik op den 13en December een laatste beroep deed op den Rijksdlag, besloot ik met, de woorden dat de Regeering haar plicht zou dPen iti vertrouwen op het Duitsche volk. Dat vertrouwen is niet beschaamd. Wat bij de verkiezingen overwon, en heden bij de herstem mingen opnieuw succes behaaUde, dat is de DuitsChe geest, die overal gestre den heeft en nog strijdt, en die niet kan ondergaan, omdat hij onsterfe lijk is. Als wij dien Dudtschen geest tirouw blijven, en als vooral de Duit sche jeugd vasthoudt a>am dien geest, en zich door hem laat vervullen, dan kunnen wij kalm en blijmoedig de toekomst van het vaderland te ge- moet zien. Eu stemt nu met mij in den kreet -van liefde en trouw tot den dood: „Ons DuitsChe vaderland, hooh, hoch, horih Met donderend geweld werd deze- kreet aangeheven, en met ontbloot hoofd zong de menigte: „Deutsch- land, DeutsCMand, über Alles. Van het Kanselierspalidis trok de menigte, die steeds grooter werd, dcor de Wilhelmstrasse en Unterden Linden naar het keizerlijk paleis, waar na herhaalde kreten ©en mari neofficier te voorschijn kwam en den Keizer aankondigde. Inmiddels verschenen prins Adal bert en prins August Wilhelm voor het raam van de zaal. door de me nigte met luide ovaties begroet. Toen verscheen ook de Keizer met de Kei- zerin, stormachtig toegejuicht. Toen het eindelijk stil geworden was, trad de Keizer die de menig te voortdurend groette, terwijl de Keizerin met. een doek zwaaide naar het open raam en hield' de vol gende toespraak „Ilc dank u, mijne heeren, van gans Cher harte voor die huldebetoo- ging, die u mij heden brengt. Zij komt voort uit het bewustzijn, dat gij tegenover liet vaderland uw plicht hebt gedaan, en het woord van den Rijkskanselier bewaarheid hebt „Dui/tscihlanid kan .rijden, ais het wil." (Stormachtige toejuiching.) „Ik ben rotsvast overtuigd,, dat. als tot dusver alle standen, hoog en laag, alle godsdiensten (luide bijval) eens gezind samenwerken, wij met alleen kunnen rijden, maar alles omverrij den wat ons in den weg staat (voort durende hoera l-kreten}. „Ik zal nu eindigen met de woor den, d'e de groote dichter Ivleist in „Plónzen von Homburg" door Koll- witz tot den grooten keurvorst laat zeggen „Wat malen wij om de regels, waarnaar de vijand strijdt. Als hij, met. al zijn vaandels slechts voor ons neclerzinkt, dan is de regel volgens welken hij geslagen wondt, de hoogste. „Wij leerden thans de kunst, hem te overwinnen, en 'wij zijn vol lusten moed die kunst ook verder te be oefenen. „Daarom moet dit niet alleen een voorbijgaande vaderlandslievende op welling zijn, maar een vast besluit ook \iga\ter op dezen weg voort te gaan". (Donderend .gejuich.) Het hoera-geroep ging eindelijk over in het .volkslied, dat helder op klonk in den winternacht, terwijl de Keizer, de Keizerin en de prinsen voortdurend de menigte toewuifden. Te kwart voor één gingen de keizer lijke personen weg. en langzaam ging 'do menigte, in opgewekte stemming, uiteen. AMERIKA EN JAPAN. Te Tokio is de volgende ambtelijke verklaring publiek gemaakt „(Sinds het oogenblik, dat de eer ste oorlogsgetruchten uit de Vereenig- de Staten overkwamen, hebben wij met nauwlettendheid acht geslagen oip de stemming der openbare niee- ning in Japan. En wij hebben gecon stateerd, dat nergens in den lande de minste opgewondenheid weid be toond. Men schenkt, hier volstrek» geen geloof aan de oorlogsgeruchten en koestert onbeperkt vertrouwen In president Roosevelt en zijn regeering. De opwinding der anti-Japansche pers in de Vereenigdo Staten is niet bij machte de vriendschappelijke ge voelens van Japan voor de Vereenig- de Staten in gevaar te brengen". Stadsnieuwe KINDERBAL IN' DE BRON. Een bali Zeker een veel gezocht vermaak in dezen jaartijd, die met zijn korte dagen en lange avonden dwingt tot verveling-bannende .pretjes en amu- sementjes hij kunst-licht-gesehijn. Dat is een bal, maar nu een gecostu- meerd bal! Dat is... ja, dat is je ver maak! De waarheid van deze redeneering bleek weder Woensdagavond, toen de directie van de ,,Bron' zoo'n feest ge organiseerd had voor de kinderen ha- reT abonné's. Met den eersten bli'k in de zaal kon je al zien, dat het pogen der directie in de smaak gevallen was, want <Le deelneming was groot, grooter dan men zelfs had verwacht. En wat een aardige pakjes! Baar was zoowaar Miohiel de Ruy- ter uit zijn graf verrezen, en danste rond met een Zeeuwscii boerinnetje, Michiel m'et zijn mooie admiraals kleedij, snorbaard en sik, was werke lijk heel goed nagebootst. Was-io uit 't land der dooden her waarts gekomen om eens te kijken hoe men hem befuiven zal? .-tileen was 't jammer, dat-ie niet wist. wanneer-ie 300 jaar moest worden. O Michiel!... Uit den pruikentijd was herleefd de een of andere r.. rkies, die, in zijn blauw-zij de pakje en gepoederde ha ren, een edht aristocratisch voorko men (had. Veel minder elegant was de Volen- •dammer visdhboer de wijde z.g. palingbroek, het vies-gekleurde roo- de wambuis, kledderig zwart beren mutsje, smerige klompen en onaan- gen aam-rieken de pijp, stonden alles behalve deftig. Zigeuner-dochters waren er heel •wat! Mooie pakjes droegen ze óók, wat stond (om maar iets te noemen) die roode hoofddoek snoezig, en wat kon den ze aardig op de tambourijn ben gelen. Lief waren de enkele meisjes, die in beeldige lichte gazen gevleugelde kleedjes, vlindertjes voorstelden. Enfin! er waren nog een heele mas sa mooie costuums, te veel om op te noemen De jury bestaande uit de heeren P. Clausing Jr. en J. C. Caderius van Veen had dan ook zeker geen ge makkelijke taak. Haar uitspraak was: Historische voorstellingen: le prijs: Michiel de Ruyter. Schoonste heer: le prijs: Pievrot. 2e prijs: Blauwe Markies. Schoonste dame: le prijs: Kleinste vlindertje. 2e prijs: Groote Zigeunerin. Schoonste paar: le prijs: Meisjes voorstellende de Elfen. 2e prijs: Zeeuwsche paar.. Extra-prijs: le prijs: Marokkaan- fantasie. Er werd onder leiding van de hee ren 'Martin heel gezellig gedanst. Ook later door de grooten! De Eendracht. Dinsdagavond vergaderden in Café Brinikmianin de aandeelhouders der naamlooze vennootschap „De Een dracht", maatschappij tot exploitatie van onroerende goederen. 43 Aandeelhouders waren aanwe zig- Uit de verslagen van secretaris en penningmeester bleek, dat het afge- loopen jaar financiëel bijzonder gun stig is geweest. Na oen flinke afschrij ving op de reserve kon nog, gelijk het bestuur mededeelde, 28 pCt. dividend uitgekeerd worden. Besloten werd echter 25 pCt. op de aandeel en af te schrijven en3pCt. in contanten uit te koeren. De aftredende bestuursleden de heeren J. N. Lobel (secretaris) en Chr. Veen (algemeen adjunct) werden lier- kozen. Er werd eene commissie van drie leden benoemd tot nazien der reke ningen. De 4de tevens laatste serie aan- deelen is geplaatst zoodat het maat schappelijk kapitaal, groot 150.000, •thans geheel geplaatst is. Hoofd der 3e Burgerschool, Door de hoofden van scholen, d'e heeren J. D. Franse en P. Th. Jan sen. respectievelijk von de 5e en 7e Tussdhenschool. is een adres aan den Gemeenteraad gericht om ais hoofd aan de eerlang te stichten 3e Burgerschool te worden geplaatst. VIOOL-CURSUS-E. A. CATS. Onze talentvolle violist, de heer E. A. Cat9, verstaat de kunst met de leerlingen van zijn viool-cursus aardi ge, gezellige, recht onderhoudende muziekavondjes in te richten, Ik durf wedden om wat je maar wilt, dat nie mand zich Woensdagavond in den Schouwburg heeft verveeld. Daar werden op het in een keu rig salon herschapen tooneel door meer of minder geoefende kleine vio list] es alleraardigste solo'tjes en en semble-nummers ten beste gegeven, die meestal het aanhooren zeer waard bleken. Gdtrouw aan mijn principe onthoud ik mij van namen noemen en natuur lijk ook van critiieik. Maar één uitzon dering meen ik te moeten maken, na melijk voor den jongeheer W. Eil- bnecht, die bij zijne voordracht van een „Concertino" van René Ortmons zoo doorslaande bewijzen van geluk kigen, aanleg en muzikaliteit leverde, dat aan zijn schoon© toekomst als violist wol niet valt te twijfelen. De heer Cats mag zich met de bij dezen begaafden leerling reeds ver kregen resultaten van zijn onderwijs gelukwenschen, Iai het tweede deel van den avond was bet toonedl-salon bijna te klein om plaats te geven aan het sterk be zet strijkorkest, dlat het vervolg van de uitvoering voor zijn rekening had. Het begon met een zeer welluidende voordracht van Gounod's bekend „Ave Maria", waarin de viool-solo dooreen niet op 't programma genoemd lid van 't orkest met talent werd ge speeld. Daarna volgde de door den heer Cats geschreven „Balletmuziek" voor de operette „De Prins yanSind" v 1 oeiend-m elo dieuse muziek (Me- nuetto en Mazurka), waarin een zeke re. bevallige distinctie niet te misken nen valt. Als slotnummer mijn „Ter Brui loft'' indertijd geschreven om er, op de bruiloft van een mijner broèrs. een beer bij te laten dansen dus ook balletmuziek. Goed dat de beer er niet bij was. 't Stomme beest zou be paald te confuus geweest zijn op de maat van deze weelderige klanken een poot te verzetten. Maai- toen zou hij achteraf hebben moeten erken nen, dat hij zijn muziek nog nooit zóó schitterend heeft hooren mtvoe- PHILIP LOOTS. Paarde n ver koop iug. Aan de Cruquius-boerderij van den heer Van Wickevoort Cromrneltn In dn Haarlemmermeer, had Woensdag middag de verkoop plaats van liard- dTavers-veulen, - merries en een hengst. Uit alle oorden van het land waren liefhebbers komen opdagen. Verkocht werden I. Kwikstaart (20 Juni 190.») voor 1500, aan W. Zuidmeer te Rotter- dan.' Kassier (25 Juni 1904) voor (2250 aan J. W. Schuyl te Rotterdam. III. Kwarteltje (30 Apr'l 1904) voor f 2000 aan W. Zuidmeer te Rotter- d'ïv. Kapitein (7 April 1904) voor /3400 aan Terpstra te Stiens. V. Isabella K. (5 April 1903) voor f 1800. aan VV. Zuidmeer te Rotter- VI. Rosaro prince (1900) voor ƒ3150 opgehouden. VII. Bonnie Lase. voor f 5200, aan Jan Lijnkamp te Halfweg. VIII. Triple extra (1903) voor 1600, aan Jan Lijnkamp te Halfweg. IX. Concurrent voor ƒ3000. Opge houden. DE MARINESNERT. Een aibonné zendt ons de voigende ontboezeming. Mijnbeer de Redacteur. 'k Las dezer dagen in uw blad, Dat de Koningin gegeten had Van Nederland's Marinesnert, (Waarvan oek 't recept gegeven werd).- En hoe door Hare Majesteit Geroomd werd over de smaak'iijk- head. 'k Heb daad'lijk bij mij thuis ver zocht, Of 't meisje zoo'n snert eens koken mocht En 't resultaat? Wat puikje, 'k Erken het met een dik, rond buikje, Is dat recept - - je eet voor twee Dank voor 't bericht. Een Abonné. Het depót te Haarlem. Men meldt uit Haarlem aan de Tel. Het Rijk onderhandelt met den eigenaar der manége in de Groote Houtstraat over den verhuur der stallen aldaar, voor het depót, dat Ihder in garnizoen komt.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1907 | | pagina 1