HAARLEM'S DaGBLAD
Uit de Rechtszaal
TER GED ACHTENIS
BEURSBERICHT
VAN
KERENS TIELEMAN
Haarlem, 7 Fiebr. 1907.
Staatsfondsen bleven ooit lieden
ijwel veronachtzaamd, alleen viel
Mibod, text logeren koens waar te ne
en in Brazilianen, waarin, het ver-
rouwen sterk geschokt is door de
alorisatie maatregelen.
In de lokale markt w:as lïet vioor-
a-amsbe feit de reactie in Konfinklij-
Petrol. A and., welke ten slotte de
litueele rijzing van gis toren weder
javen, dit fonds blijft vooxitdu-
aad da speelbal eener clique wedilte
en koers naar welgevallen rnandpu-
laris en daarbij h-andig gebruik
laakt van. garuclxten omtrent het dd-
dtend, al of niet uitbmdinig van ka-
itaai erfö. Oost Borneo's bleven- in
actie met 6 koers verkies.
Indische Mijn-waarden waren ge-
ukt dooi- eenig aanbod voor Indl-
jhe rekening, docth sloten iets vas-
si'. Great Cobax em Kimberley West
laren eveneens lager aangeboden.
Tabaksaand. bleven roeereud-eels
ast en hooger. in Amsterdam Deli
erd aelfs een koers van 915, zijnde
p hooger, gemaakt welke echter
liet behouden bleef, het slot was ca.
90. Het bericht aangaande de Lang-
bat ,T.abaik Mij. gisteren door ons
rernueljd, behoeft in zoovertre wijri-
fing, dat wel naar 'het sohijnt 2.50
oca* de tabak geboden, doch niet ge-
iccepteerd werd.
Da New-Yoiksche markt had gis-
sreö voor die buil partij een telen r-
teHend verloop eoi van de wiiMige
lemming, welke begin beurs heersch.-
vie3 Jailer op den dag weinig meer
oespauren. Ofschoon ea* ovetr het
Igeaneen gee-n noemenswaardige w-
oopen plaats hadden, wonen d-e flue-
aiaties in enikefle soonten vrij aam-
lenlijkvooral in- die HiHwaarcLetni en
Hiss. Pac. shares trad de comtcnaimahe
artij gisteren aanvankelijk krachtig
p en vertoonden ideze fondsen' «ene
cbeirpe teruggang.
D daling in Miss. Pac. shares werd
a. in. verband gebracht met liét ge-
ueM, d!at de Maatschappij een uit-
ifte van nieuw kapitaal beoogt. De
wakke stemming voor genoemde
/aardien Weef niet zonder invloed op
nersen der overige .soorten, zoo-
at de markt een flauw aanzien ver
reeg. Later op den middag had even-
rel een gedeeltelijk herstel plaats en
ras heft slot vast, nochtans zonder
iff aires van. eenig belang.
Het nieuws was overigens zeer
ichaarsóh en .schijnt hiet nubliek te
vachten totdat in den tegenwoordi-
;en toestand1 een gunstiger wending
is gekomen.. Zoolang de koersvariaties
[eireel het werk zijn van professionals
lijft, het verloop der markt onriegd-
natig en valt op ge/en herstel van
?.enig belang te rekenen.
De verminderingen in netto ont-
i-angrim worde® thans bij de ver-
ichaiteodSe spoorweg-rnijen. algemeen
soo annonceerde .gisteren de Denver
do Grande, waarvan de verhouding
usscbe® 'bruto's en netto's tot nu toe
;unstig afstak bij die van andere
naatschapprjeu, -eene vermindering
iver de maand December van 58.000
lollaa.
Hoe verontrust en,d deze vermmde-
ing in ontvangsten ook moge schdj-
ïen, wenschen wij er nog eens de
landocht op te vestigen, dat zulks
liet het gevolg is van een economi-
ichen achteruitgang van het land zoo-
ils in de jaren 1890 en 1893 het geval
was, maar veeleer van een te snelle
mtWkkeling van den handdl en in
dustrie, waardoor de exploitatiekos-
en van verschillende spoorweg-maat
schappijen zeer gestegen zijn.
Ondertusschen is 'het te verwachten,
it aan den tegenwoordigen toestand
spoedig een einde komt daaT de di-
i spoorwegsystemen, overladen
door vervoer als zij zijn, zonder twij
fel zullen ibeshüten hunne vrachtprij
zen te veifhoogen hetgeen natuurlijk
een betere verhouding tusschen bru
to's -en ndito's ten gevolge zou hebben.
Intusechen moet in dat opzicht ook
voorzichtig te werk gegaan wor
den, opdat niet het reeds beerschen-
de antagonisme tegen de spoorwegen
aangewakkerd worde.
Waft verder het verloop der beui's
op gisteren betreft, bestend er voor
enkele lichtere shares als Missouris
en Denvers een vrij vaste tendenz.
De zwaardere spoorwegaand. waren
min of meer veronachtzaamd en had
ook die vergadering der Atchison Top.
Santa Fé, waarin besloten werd
voorloopig alle uitbreidingsplannen
uit te stellen, geen 'invloed op den
koers der aandeelen.
In onze Amerik. afdoe ling was het
over (h,et algemeen zeer stil, waarop
echter Missouris een uitzondering
maakten; voor dit fonds circuleerden
weder hausse tips tengevolge waar
van de koers op ruim© lokale vraag
tot 38 5/8 opliep; op de werkelijk schit
terende ontvangstcijfers dezer Mij.
hebben wij reeds in vorige berichten
gewezen, "speciale hausse motieven
zijn ons overigens niet bekend.
Uit New-York ontvingen wij het ad
vies tot aankoop van Atchison oonv.
Bonds waarvoor hoogere koersen ver
wacht worden; deze aankoop (heeft in
ieder geval het voordeel dat het daar
aan verbonden risico uiterst gering is.
Geld 5 112— 5 3/4
Brieven uit Berlijn
Door GERARDUS.
(Van een tijdalijken berichtgever).
Zelfs menschen, die, omdat zij wei
nig reizen, het in den trein zitten als
een amusement beschouwen, zouden
uitroepen dat men van het goede te
veel kan krijgen, als men op een win
terdag te 6.41 uit Haarlem vertrekt
en 's avonds 6.45 te Berlijn aankomt.
Men krijgt een gevoel alsof men naar
Siberië gaat, het uitzicht is en blijft
.eentonig sneeuw, altijd maar door
sneeuw, zooyer het oog kan reiken
witte velden, .een enkele maal afgewis
seld door bergen, die thans op .krijt
bergen gelijken, waartegen de hoornen
zidh als inktvlekken afteekenen. Stapt
men op een dier perrons even uit om
een luchtje te scheppen, dan ziet men
de treeplanken stijf bevroren, de wie
len onkenbaar en van onder tot boven
vol sneeuw, groote ijskegels op zijde
van en onderaan de wagens. Maar
komt men in Berlijn aan, dan is de
narigheid dor reis weder gauw ver
geten, zooveel nieuwe indrukken doen
zich 'voor, zooveel bedrijvigheid
heerscht daar, en als men op het sta
tion ..Friedxichstrasse" uitstapt en
zijn intrek neemt in (het Central Ho
tel, dan krijgt men reeds in de fraaie
vestibule met marmeren pilaren, zit
tende voor een zeer groote heerlijk
brandende haard een 'klein denkbeeld
van de groote bedrijvigheid der Duit
sche 'hoofdstad. Steeds is er een loop
van gaande en komende vreemdelin
gen, van wegbrengen en aandragen
van groote en kleine koffers, van post
en tetegraafbeambte®, want dn het
hotel is een post- en ^telegraafbureau,
ook kan men daar spoorkaarjes en
rondreisbiljetteai bekomen, zelfs een
boek- en courantenverkooper ont
breekt in de vestibule niest Diat 'de be
richten, dat Berlijn ondergesneeuwd
en het tram- en rijtuigverkeer ge
stremd was, volkomen juiist waren,
toonen de .prentbriefkaarten, die u
misschien voor de ruiten wilt zetten.
(Dit is al geschied, RED.), doch door
een reinigingsdienst, waarvan wij,
Haarlemmers, geen begrip hebben,
was in de (hoofdstraten het groote on
gemak spoedig verholpen en konden
de Electrische trams, motor-omnibus
sen, automobielen, gewone omnibus
sen, rijtuigen, wagens, motor-bood
schappenwagens en rij vielen weder
hun gewonen gang'gaan.
Een twintigduizend mian waren en
zijn nog Bezig met"oprui men; de
sneeuw, die thans in de straten op
bergen langs de trottoirbanden ligt,
wordt in groote wagens, bespannen
met twee paarden, weggebracht om
in het water te worden gesmeten.
Wat de drukte 'aangaat, kan. Ber
lijn met Parijs wedijveren, het aantal
huurrijtuigen is in' Parijs oneindig
grooter dan 'hier; ook zijn ze hier niet.
voorzien van gum mi bandenmaar
.daartegenover staat, dat het .aantal
Electri&che trams en motor-omnibus
sen, waar de menschen met dat kou
de weder zoowel overdag als 's nachts
rustig bovenop zitten, en automobie
len verre dat van Parijs overtreft.
Vooral de motoromnibussen en de au
tomobielen rijden met een verbazen-
den gang door al die drukte heen en
als men geen motor- of automobielrij-
den gewend is, heeft men in den be
ginne, zittende boven op een motor
omnibus, menig benauwd oogenblikje,
want telkens denkt men in botsing te
komen met passeerende of achterop
rijdende auto's en wagens, die dan
ook strijkelings worden gepasseerd.
Ik was dan ook vol bewondering over
de handigheid van de chauffeurs, aan
wie men zijn leven toch maar toever
trouwt, en die hier een zware ver
antwoordelijke betrekking hebben.
Zeer weinig ongelukken gebeuren er,
als men de groote drukte in aanmer
king neemt en het publiek neemt het
zeer kalm op; den eersten avond zag
•ik dat er een rijtuig, waarin een heer
en een dame gezeten waren, 'omgere
den werd, zij werden door het publiek
door het gebroken raampje er uit ge
teld en zich ndet, bezeerd hebbende,
gingen kalm te vüet verder, het rij
tuig werd weder op zijn wielen gezet,
een politieman teekenide de nummers
op en binnen .een kwartier was er
niets meer van te ontdekken.
Berlijn is een stad, die veel moder
ner aangelegd is dan Parijs; niet een
enkele flinke breede straat, neen, de
meeste straten zijn zoo. Er is wat
men noemt loyaal gebouwd, maar
toch een punt zoo fraai als het „Place
de la Concorde" heb ik niet kunnen
ontdekken, en de trots der Berlijners
„Unter der Linden" kan er in geen
vergelijking mee komen.
Dinsdag was Ihier de groote dag der
herstemming voor lieden van dien
Rijksdag.
Geen drukte in de straten, geen
strooibiljetten. geen aanplakbiljet
ten, niets, 'het was een dag evenals
de andere dagen, alleen toen ik
's avonds tegen zeiven uur ging naar
de bureaux der „Beriamer Lokal An-
zeiger", het meest gelezen blad daar,
op welke drukkerij ook die Woche,
Garteixlau.be. Sport im Bild. der Tag
gedrukt worden, toen stonden daar
in -.te Zimmerstrasse voor de groote
straatbreedte dier gehouwen slechts
een paar honderd belangstellenden,
die werden bezig gehouden met plaat
jes uiit een tooverlantaam op een
groot doek aan de overzijde tegen
een huis bevestigd, waarop later de
stand der verkiezingen zou worden
beleend geanaaM. Hoe later het werd,
hoe meer groeide het getal aan, en
toen de uitslag kwam, stonden een
zevenduizend, later een tienduizend
menschen, op elkander gedrongen in
spanning afwachtende het resultaat
der stembussen. Evenals voor het
bureau van het Dagblad te Haarlem
werden ook hier de uitslagen niet
met dezelfde sympathie begroet, men
hoorde gejuich, hoeden en stokken
zag men in die lucht zwaaien als tee-
ken van blijdschap, maar ook. klonk
daar tusschen door liet gefluit der
partij,'die niet met den uitslag wias
ingenomen.
Een dertigtal politiemannen zoog
den er op kalme wijze voor, dat de
electrische trams door het publiek
heen konden komen.
Holftwaalf .had de laatste bekend
making plaats en werd het publiek
g O. e d e nacht gew-emsclht, waarna
liet onder het zingen van die Wacht
am Rihein in optocht naar de woning
Van prins Yon Bülow ging, af en toe
hard loopende om er spoedig te
wezen.
En toen wij daar met ons tiendui
zenden voor de woning ran Von. Bü
low stonden als haringen gepakt, en
ik menig benauwd oogenblikje mee
maakte-, toen verscheen, nadat zij
e enige Duitsche volksliederen gezon
gen en om Von Bülow gennepen had
den. de Rijkskanselier aan het ven
ster. Stómiachtdg weTd hij toege
juicht, en toen hij aanstalten, maak
te om te spreken, 'hooide men overal
„hoeden af", eene aardigheid, die ik
alles te halve aangenaam vond roet
dit koude winterweer. Toch zoo ver
het oog mikte, was geen hoofddeksel
meer te ontdekken, wel schitterde
menig maneschijnt-je er tusschen
door. Toen Von Bülow begon t'e spre
ken 'heerschte -doodsdhe stilte. Zijn
stem is zeer scherp en duidelijk te
verstaan. Wat' hij zei, is u uit de te
legrammen al bekend.
Stormachtig werd het Ons Duit
sche Vaderland leve hoogmedege
roepen en de rede door toejuichin
gen Onderbroken.
Toen verliet Von Büloiw 'het ven
ster en gingen wij door de Wilhelnv
strasse, Unter den Linden in optocht
en zingende naar het paleis van den
keizer. Doch vlak er bij hoorde men
van achteraan den stoet een donde
rend gejuich, de automobiel des kei
zers, kenbaar, aan de roode vlag met
adel aai', waarvoor- alles moet blijven
stel staan, was in het gezicht geko
men en baande zich met moeite een
doortocht door de menigte. Gezwaai
van hoeden, gejuich, de keizer en de
kroonprins zaten er in en ik had ge
legenheid hen goed te zien. want zij
passeerden zoo dicht langs mij, dat
ik moest zorgen geen wiel over mijne
voeten te krijgen. Zij gingen naar het
paleis, gevolgd door het volk.
Gelukkig dat 'er voor het paleis een
groot plein 1>W zoodaft er thans geen
gedrang bestond. Weder werden de
Duitsche bedeneto gezongen, ge
schreeuwd en geroepen, zoodat er ein
delijk licht in de bovenvertrekken
werd ontstoken.
Toen was er een gejuich, dat geen
einde scheen te nemen.
De kamerdienaren probeerden de
groote openslaande deuren open le
maken, doch door de vorst konden zi,j
ze niet open krijgen, zoodat het klei
nere' venster werd opengezet.
Eerst verscheen Prins Adalbert met
een officier aan het venster, weder
om brak er een storm van toejuichte -
gen los, vooral toon de Prins het
volk verkondigde, dat Zijne Majestei
ten spoedig zouden komen; en wel
dra verschenen de Keizer -en de Kei
zerin aan het open venster..
Nadat de toejuichingen waren be
daard en liet volk wederom bloots
hoofds stond, sprak de Duitsche Kei
zer zeer bedaard en duidelijk, doch
met een ndet zoo krachtige stem als
Von Bülow.
..Zal het thans slechts een voorbij
gaande patriotische stemming zijn?"
zoo eindigde hij. (Geroep van Neen!)
„Of een vost besluit dtn uw verder le
ven (Geroep van Ja I)
Natuurlijk was ook deze toespraak
telkens met donderende hoera's be
groet.
Toen de Keizerlijke familie van het
venster wegging, ring liét volk in op
tocht naar het paleis van dien Kroon
prins, die niet thuis was, doch weldra
per automobiel verscheen'.
Op de bovenvertrekken vertoonden
do Kroonprins en zijne gemalin zich
voor de vensters. Zij werden dave
rend toegejuicht, waarna het volk
zingende dó 'stad doortrok.
'tWas inmiddels half twee gewor
den.
Het weer schijnt mij 'luier wel wat
kouder dan in Haarlem, doch het ver
schil is niet groot. Aan schaatsenrij
den wordt hier niet veel gedaan, de
ijsbaan is tamelijk groot, doch de
sneeuw is niet overal weggeveegd,
zoodat zij gelijkt op een tuin met
perkjes, waar de Berlij.ners lusteig om
heen zwieren; aam hardrijden wordt
'hier blijkbaar niet veel gedaan.
Stadsnieuws
(Vervolg der zitting van Donderdag),
MISHANDELING.
H. P. L. van Laar te Santpoort,
stond terecht, omdat hij op 18 Decem
ber J. .Wittebrood heeft geslagen.
De mishandelde is tramconducteur
en had e enige dagen te voren Van
Laar uit de trom gezet, wijl hij geen
zin had te betalen.
Daarvoor was deze wraakneming.
Het Openbaar Ministerie wilde op
zijn beurt namens „Justitea" voldoe
ning geschied zien en vorderde tegen
den hardhandschen Santpoorter 3 da
gen gevangenisstraf.
DIEFSTAL.
Daaraan heeft zich schuldig ge
maakt een werkman te Velseroord.
Op 21 'November kaapte hij een
leeg petroleumvat, daft stond op het
eTf van Apekorn.
Efisch van het O. M. f 15 boete of 10
dagen (hechtenis.
De beklaagde, die nog nooit voor
dezen met de politie in 'aanraking
kwam, verdedigde zich met de bewe
ring, dat hij het vat op den weg ge
vonden had.
Ook J. Woudt, werkman te Koog
aan de Zaan heeft zijn handen niet
tihuis kunnen houden, tot nadeel van
den boteih an delaar De Vos, die twee
potjes margarine miste uit zijn op
straat staan den wagen.
Tegen hem eischte het O. M. 14 da
gen gevangenisstraf.
WEDERS P ANN IG HE ID
J. Maks te Beverwijk is jong, maar
komt toch herhaaldelijk met de poli
tie in botsing, wel voor geen ernstige
misdrijven, maar toch voor ongere
geldheden, dae gestraft dienen te wor
den.
Nu moest hij zich weer verantwoor
den wegens het zich verzetten tegen
een arrestatie.
Hij hoorde 3 weken tegen zich
eischen,
De bekende strooper C. v. d. Toorn
te Velsen, werd in den nacht van 17
op '18 December, door de veldwachters
Van der Lee en Metselaar betrapt. Hij
weigerde zijai geweer over te geven,
en verzette zich met alle geweld tegen
de inbeslagneming.
't Kon (hem niet verd... wat et van
kwam.
Als hij geweten had, dat het O. M.
daar twee maanden gevangenisstraf
voor eischte, had hij het misschien
wel niet gedaan. Maar zoo is 't altijd,
berouw komt na de zonde!
HUISVREDEBREUK.
De 22-jarige Purmerender J. Spaan
was geen gewenschte gast -in het café
van De Wit, omdat hij eens brutale
woorden tegen diens vrouw gebezigd
had.
Toen (hij op 4 December dan ook in
-de gelagkamer Ikwam, verzocht De
Wit hem heen te gaan.
Dat verkoos Johannes niet, zoodat
de politie er nog aan te pas moest ko
men.
Wegens huisvredebreuk kwam
Spaan nu voor de Rechters.
Het O. M. eischte een boete van f 30
of 10 dagen hechtenis.
De beklaagde vond dat nog al een
zware straf en vroeg vermindering.
Hij verdedigde zich door te zeggen,
dat een kastelein niemand in zijn huis
mocht weigeren, en elk moest tappen.
ORGELBESPELING
in de Groote of St. Bavokerk te Haar
lem op Dinsdag 12 Februari 1906, des
namiddags van 12 uur, door den
heer W. Ezerman.
Programma
No. 1. Preludium en Fuga, C. F.
Hendriks.
No. 2. Offertotre, Wely.
No. 3. Sonate No. 2, J, S. Bach.
a. Vivace.
b. Largo.
c. Allegro.
No. 4. Concertfantasie, H. Berens.
No. 5. TrSume-rei', R. Schumann.
ghneniaiië
LE FèVRE 'EN DE GEER IN HOOGER
BEROEP.
Naar de Tel. verneemt, denkt h-et
Gerechtshof te Amsterdam met de be
handeling in hooger beroep van de
strafzaak Le Fèvre de Mcmtigny en
Da Geer niet voor de groote vacantie
in Juni gereed te rijn.
Het pro ces-ver baal van de behande
ling der zaak voor de Rechtbank en
het vonnis totaal 2000 pagina's
wordt gedrukt om don aan de raads-
iheeren e.a. ter bestudeering te wor
den toegezonden.
Beklaagde De Montigny moet, naar
wij vernemen, zeer onder den indruk
zijn van het feit, dat zijn mede-bek 1.
De Geer, die het appèl aanteekende,
nu ook zijn zaak voor het Hof brengt.
Zooals men weet, had eerstgenoemde
beklaagde in het vonnis berust. Hij
loopt thans de kans op verlengde pre
ventieve hechtenis en zelfs op zwaar
dere straf.
Intussch-en brengt de tweede behan
deling ook de mogelijkheid van straf-
vermi ndering.
De motieven die beklaagde De Geer
in hooger beroep deden gaan, rijn
naar wij uit goede bron vernemen
dat hij zich een man voelt van een
dag, en alles wenschte te doen om
de voorloopi-ge hechtenis te verien-
gen.
Hij hoopt in de voorloopige hechte
nis rijn bestaan te zien eindigen, en
zoo zijn overbrenging naar de straf
gevangenis te 's-Hertogenbosch niet
te televen. Beklaagde heeft dan ook
thans reeds in verband met zijn
wensch, >te kennen gegeven, van de
uitspraak van het gerechtshof in cas
satie te zullen gaan hij den Hoogen
Baad
Voorwaar een treurig uitgangspunt
de hoop op een spoedigen dood
om de preventieve gevangenhouding
te verlengen.
EENE VERBETERING.
Aan de algemeen en reeds jarenlang
geuite klacht over de brievenbus op
het eerste perron aan het Centraal
station te Amsterdam, zal eindelijk
worden te gemoet gekomen.
De bijna onzichtbare bus zal wor
den vervangen door, een die beter in
het oog loopt, zoodat reizigers, die
nog een brief wenschen te posten niet
zoo lang behoeven rond te dwalen eer
zij de bus gevonden hebben. Ook op
•diet tweede perron zal een brievenbus
worden geplaatst, een groote verbe
tering, die wel in de eerste plaats te
danken Is aan liet desbetreffend ver
zoek van de Handelsrejzigersvereen-i-
ging Noord-Holland tot den directeur-
generaal der posterijen en telegraphle
gericht.
GESTOORDE PRET.
Men meldt, uit Utrecht:
Een Woensdagavond, op de banen
van het W-ilhelminapark door de
Utrechtsche IJsclub georganiseerd ijs-
fleest, zou bijna een tragisch einde ge
nomen hebben.
Besloten was om na afloop in op
tocht door de stad te trekken en den
avond met een gezellig samenzijn ;n
-het, Hotel de l'Europe te besluiten.
Alles ging goed tot aan het oogen-
blik, waai*op de muzikanten en de fak
keldragers het ijs verlieten en honder
den zich daarachter verdrongen, om
den uitgang te bereiken.
Het niet sterke ijs boog, kraakte en
knapte en plotseling vlogen allen als
hazen uiteen. Voor enkelen was het
echter reeds te laat. Circa 15 perso
nen lagen dn het water te spartelen
en klemden zich onder hevig gegil aan
elkaar vast. Gelukkig, dat er geen da
mes en kinderen onder waren, anders
zouden de gevolgen niet te overzien
zijn geweest. Eén voor één werden de
drenkelingen op het droge gebracht.
Onder een algemeene zucht van ver
lichting slaagde men er ten slotte in,
ook den laatsten man behouden op
den kant te brengen. Een gerucht dat
er iemand geheel onder het ijs ver
dwenen was, bleek onwaar te rijn.
De gebeurtenis wierp wel eenigszins
een sohaduw op den overigens zeer ge-
animeerden avond.
VAN 'n BOERTJE EN VAN MUZIEK.
Traject HilversumAmsterdam,
Een nieuwe wagen 3e klasse smet zij
gang. In een der laatste coupé's een
oud boertje met vrouw, alsmede een
jonge darrie. Te Weesp stappen 4 j-on-
ge lui in. 't Is smoorheet.
Juist toen d:e trein zich in beweging
stelde, staat een van hen op en stelt
de verwarming van warm op 'koud.
Op 't zelfde oogenblik laat zich een
wals uit „Das süsse M&del" hoorsn.
Boertje kijkt verbaasd en z"n vrouw
niet minder.
Ja, zegt een der aanwezigen „dat
doet mijnheer" wijzende op den ver
steller van den handel. Bij elke nieu
we mop stijgt do verbazing. Tot we de
Muiderpoort naderen en de bekende
harmonicaspeler ons 't geldhakje on
der den neus houdt. Tableau.
(Tel.)
HARD AANGEKOMEN.
De 21-jarige J. S., van Oldenzijl
(Gr.), kreeg bij een woordenwisseling
te Onderdendam eensklaps een slag
met 'een schaats op het hoofd. Het on
beduidende letsel hinderde de eerste
dagen niet het minst, doch lateer zet
te liet hoofd op en thans ligt S. reeds
enkele dagen bewusteloos, zoodat men
vreest voor zijn leven.
BRANDEN.
Te Ellecom brak Woensdag om
streeks vijf uur brand uit in een ge
deeltelijk met riet gedekt huis. bei-
woond dioor drie gezinnen. Van den'
veerman A. Bongers, bij wïen de
brand ontstond, ging die geheele in
boedel verloren, benevens 6000 pond
hooi een een pas geslacht varkenook
van. den kruidenier H. Snellenberg
verbrandde alles, zelfs kon het geld
uit den winkel niet meer gered wor
den. De schoemn akerswerkplaats van
D. Dammers, die niet aan de woning
was gebouwd, evenals een schuur
Feuilleton
JOHN ING ERF IE LD en sljh
vrouw ANNA.
Be* verhaal uit oud-Londen
dmmr JEROME K. JEROME.
6)
Mannen en' vróuwen rukken hunne
kleederem los óm te zien, of zij hiier of
daar* een roode vlek of huiduitslag
h.ebten, en ads hat zoo is, loopen zij
luid schreeuwend, half gekleed door
de straten. Als twee menschen elkaar
in een klein voorhuis ontmoeten,
deinzen bedden terug m rijn bang el
kaar voorbij te gaan. Een jongen bukt
zich en wrijft zijn been, een 'hand©-
ling, dae onder gewone omstandigliie-
den fin dwe omgeving volstrekt niet
opgemerkt zou worden. Nu vlucht
ieder onmiddellijk, terwijl de sterken
in ham woeste vaart de zwakken Ver
trappen-
Het is nog niet zoo ver gekomen,
dat men zich naar behooren tegen de
ziekte wapent. Wel rijn er in de stad
Londen goedertieren harten en gewil
lige handen, maar rij slulteta nogntet
dicht genoeg aan elkaar, om zulk
een snedlen vijand te weerstaan.
Er rijn ziekenhuizen en hospitalen,
maar deze liggen meest midden in
do stad, zij wordeta door de overhel d
der stad uitsluitend! ten bate van de
arme burgers en de leden der gilden
onderhonden.
De weriuige vrije ziekenhuizen zijn
slecht Ingericht en reedis over vod. De
morsige, afgelegen, voorstad' Limethou-
se, die nergens bij behoort, en waar-
tmi niiemand rich bekommert, moet
zelve deta strijd uitvechten. Jota Tn-
gerfiièld 'laat de oudere mannen sa
men komen en. beproeft door hen bij
gestaan en zijn ontstelde lieden toten-
keer em verstand te bréngen.
Op de trappen van zijn kontoor
staande, houdt hij een toespraak tot
hen, die nog niet te ontsteld rijn om
tii luisteren, en spreekt over het ge
vaarlijke van dien angst emi zegt hoe
dringend noodig het is kalm en moe
dig te blijven.
Wij moeten als mannén het ge
val over-zien en bestrijden, roept hij
met die dtepo, bedarende stem, die
den IngerCields bij hét gedruisch der
wapenen op zoo menig slagveld zoo
goed te pas kwam, of op menige zee.
als zij door clen storm gezweept werd,
geen laffe eigenlli'efde, géén mach-
telooze wanhoop mag hier heerschen
Als wij cmoeten sterven, zullen- wij
sterven, maar, zoo het Gód be
haagt zuRén wij levenHoe het
ook moge gaan, wij zullen bijeen blij
ven en elkander lxelpen. Ik ben van
plan bij u te blijven, e-n voor u le
doen wat fik kan. Niemand van mijn
volk za.1 gebrek lijden
Jota Ingerfield zwijgt, en als hoi,
krachtige geluid van zijne woorden
wegsterft, ïdiinkt een lieflijke stem
hielden- en vast naast hom
Ik ben hni&r gekomen, om ook bij
u to zijn en mijn mian te helpen. Ik
zal uwe zieken Verzorgen en verple
gen en hoop werkelijk nuttig voor u
te zijn. Mijn man en ik treuren met
u in deize droefheid. Ut we<ei, dat gij
dapper én geduld/ig zult rijn. Wij zul
ten, allen onzen plteht doen, en het
beste hopen.
Hij riet. om, half verwachtend niets
te zien en zich te verbazen over ziine
dwaze hersenschimmen. Maar zij legt
haar band in. de rijn©, hunne oogen
ontmoeten elkaar, en op dat oogen
blik zien. deze beiden elkander voor
het eerst in hun leven.
Zij spreken niet, want er is geen
gelegenheid tot spreken. Er is werk.
dat spoedig moet gedaan wordetn, <m
Anna begint het met den ijver eener
vrouw, die reeds lang naar het genot
van werkzaamheid verlangde.
Nu John haar gadeslaat, hoe vlug
en stil zij door de verwarde menigte
gaat, vragend, troostend, en zacht be
moedigend, komt de vraag bij hem
op
Mag ik haar toestaan hier te
blijven, om ha-ar leven voor mijn
volk te wagen'?
En hij denkt wéér
Hoe zou ik het kunnen beletten?
Want in 'dit uur ziet hij in, dat
Anna ni'et zijn eigendom is, dat hi]
en zij de handlangers van denzelfden
Meester zijn, dat, ofschoon het goed
voor hen rijn zal samen te werken en
elkander te helpen, zij elkander toch
niet mogen hinderen.
Tot nu toe begrijpt. John dit alles
nog niet. Het dienikbeéLd is hem nog
te nieuw, te vreemd. Het gaat hem
als bet tóin'd1 in het. sprookje, dat
eensklaps ontdekt, da,t de bloemen
er. boom-en, die hij duizend mooi voor
bij ging, denken en spreken kunnen.
Eens fluistert hij haar zacht fiets too
over het gevaar en de groote inspan
ning, maar zij antwoordt eenvou
dig
Het is immers ook mijn voln,
Joflin, het. is ook mijn werk
En hij laat haar ba.ar zin volgen.
Aama heeft den echt vrouwelijken
aantog voor ziekenverpleging en haar
fijn gevoel vergoedt het gemis aan
ondervinding. Een blik in sommige
dier morsige» holen, door die men
seden bewoond, zert. hnar. dat, in
dien er mogelijkheid bestaat om de
rieken te redden, zij dan buiten h-un
wonmgen verpleegd moeten worden,
en zij bepaalt dat een der groote pak
huizen een lang, luchtig gebouw
aan de andere rijde van de kokerii.
op het erode dei* kade gelegen voot-
loopig tot ziekenhuis ingericht zal
worden. Daarna, léést zij zeven of
acht der meest vertrouwde vrouwen
als helpsters uit en begint voor dit
doel 'het gebouw in orde te brengen.
Het is alsof de kantoorboeken slechts
dichtbundels, die vrachtbrieven
straatdeuntjes zijn, zoo weinig let
ten zij er op.
De bejaarde boekhouders staan er
verstomd bij te kijken, zij voeten, dat
het. einde der diingen op handén is,
dat de aarde uit haar baan is gerukt,
tot dat men hun werkeloosheid ont
dekt spoedig worden zij voor dat ver-
nielmde werk in beslag genomen en
moeten zij meébelpen aan bet slopen
van hun eigen tempel.
Anna's bevelen luiden zeer zacht en
gaan gepaard met een vriendelijk
glimlachje, maar het zijn niettemin
bevelen en hét komt in niemand op,
ea* niet aan te gehoorzamen.
John, de strenge, beierschzuchtige,
gebiedende Jota', dfien niemand sedert
hij nu negentien jaar geleden de
school van den koopman Taylor ver
liet, iets beval, véen mén het op ziin
hoogst waagde te naderen met een
beschroomd verzoek, dte wanneer
het op een andere monter geschiedde,
dit ais een vergrijp tegen die wetten
der natuur zou beschouwd hebben
diezelfde Jota bevindt zich-, de straat
afloopend op weg naar een apothe
ker.
Hij loopt even iets langzamer, om
zich af te wagen, waarom en voor
wat hij dit doet, herinnert zich, dat
het hem gelast 'is aldus te doen en
rich te -haasten, en is verbaasd, wia
hot gewaagd kon hebben l«an te zeg
gen, dat hij dit doen en rich haasten
moest en herinnert zich nu, dat het
Anna washij weet wed is waar niet
wat hij er van denken moet maar
hij loopt voort. Hij haast zich op den
terugweg ert wordt geprezen, dat hij
zoo Vlug is, en voelt rich daaTdoor
recht gelukkighij wordt mot ander»
boodschappen, dtte hij moed doen,
weer ergens anders heen gezonden en
gaat op weg (hij begint aan dat weg
gezonden worden gewoon be raken).
Halfweg gekomen ontstelt, hij he
vig. To-en hij poogde dé boodschap té
herhalen, om zeker te rijn dat hij
haar goed wist, ontdekt hij, dat hij
ze vergeten beeft. Angstig en opge
wonden blijft hij staan, overlegt, of
een» eigen bedachte boodschap hem
zoai kunnen redden, overweegt zorge
lijk de mogelijke gevolgen, en of die.
zoo ze uitgevoerd werd, voor hem
nooddottig kon worden.
Daar schieten hem plotseling tot
zijne grootste verrassing en verlich
ting elk der opgedragen woorden
weer te binnen, hij loopt voort cn
herbaalt intusschen weer ieder woord
opdat zo Wem niet nog eens ontgaan.
(Wordt vervolgd).
