seki. De Nederlandische marine hand
haafde daarbij haren roem door het
krijgsbeleid van den kapitein ter zee
De Man aan boord van „Het Metalen
Kruis" en had door een gelukkig vol
brachte landing een werkzaam aan
deel aan de verovering dier Japan-
sche strand batterijen.
Als eigenaardige bij zonder head zij
nog vermeld, dat niet, zoo-als bij de
Nederlandsche ordenaan de erven
van den drager de verplichting is op
gelegd tot teruggaaf van de insig-
niën der Bath orde aan het Engel-
sche gouvernement, maar dat de
zoon of kleinzoon, dochter of klein
dochter, die dat vrijwillig doet en
daarvoor naar Londen overkomt, ge
durende drie weken de gast is van
Z. M. den Koning van Engeland, op
zijn kosten te Londen logeert en een
gids ter zijnier of harer beschikking
krijgt, die hem of haar alle merk
waardigheden laat zien.
(j.N, Cf)
„ALGEMEEN NEDERLANDSCH
VERBOND".
De Hbld. "-berichtgever te Londen
meldt
„Het hoofdbestuur van liet. „Ai_
meen Nederlandse! Verbond" wil ook
to Londen de band aan don ploeg
slaan ter bereiking van zijn doel: ver-
hooging van de zedelijke en stoffelijke
kracht van den Nederiandschen stam.
Het 'heeft een rondschrijven tot tal
van te Londen gevestigde Nederlan
ders gericht met de opwekking om
als lid van hot Verbond toe te treden.
Het hoofdbestuur zegt, dat het Ver
bond volstrekt niet treden wil op het
veldi door de te dezer stede bestaande
vereenigiingen in menig opzicht reeds
zoo uitnemend bewerkt, maar als het
ons vraagt lid te worden, dan doet
het zulks „op grond dait wij Neder
lander zijn, ons Nederlander gevoe
len en door ons met anxtere landige-
nooten te vereenigen, het prikkelend,
opwekkend, krachtig stamgevoel, le
vendig en gezond houden."
Het hoofdbestuur heeft ter berei
king van dit doel nis vertegenwoor
diger van het Verbond te Londen
aangesteld den heer C. Thii'eme en hem
opgedragen zich ter beschikking te
stellen van elke vereonfiirug te Lon
den, waar zij of haar bestuur de
diensten van het Verbond mocht noo-
dig achten, en voor zoover nuttig en
wortschelijk door het maandschrift
„Neerlandiia" ieder op de hoogte te
brengen van wat in Nederlandsehe
kringen geschiedt of wordt, voorbe
reid. Verder houd! zijn lastgeving
datzelfde in voor Nederlanders welke
te Londen woonachtig zijn, of daar
voorbijgaand, langer of korter achter
blijven, lietzij voor zaken, hetzij voor
bijzondere aangel egenhedén.
BURGEMEESTERS EN SECRETA-
RISSEN TE GRONINGEN.
Gedeputeerde Staten van Groningen
hebben ©ene herziening ontworpen
van de salarisregeling van" burge
meesters en secretarissen. Daarbij is
<te jaarwedde van den burgemeester
iets hooger genomen dan die van den
secretaris. Zij mieenen, dat het mini
mum-salaris 800 en 750 voor de bei
de categorieën, moet bedragen. Wor
den de bedde betrekkingen door één
persoon waargenomen, dan behoort
h. i. bet salaris lager te zijn dan
wanneer ze afzonderlijk worden ver
vuild.
STAATSSPOORWEGEN.
Men meldt ons dat het meerendeel
van het treinpersoneel bij de Maatsch.
tot ExpJ. van Staatsspoorwegen in het
vorig jaar "tot de directie het verzoek
heeft gericht, dat elk der vijf reeksen
van ^ambtenaren op "haar beurt in het
genot zal worden gesteld van de voo-r-
deelen welke thans uitsluitend enkel
-de vijfde geniet. Dat is de dienst in
de D-treinen naar Emmerik en terug,
welke vooral geldelijk zeer voordeelig
is, zoodot overplaatsing daarbij zeer
gezoöhit is. Op het verzoek dat op
billijkheid schijnt te i*usten is ech
ter, volgens onzen berichtgever, af
wijzend beschikt.
TREKVOGELS.
Te Belfort zijn Maandagmiddag de
eerste ooievaars gezien; zij vlogen
voorbij in de richting van den Elzas.
De verschijning dezer eerste ooievaars
in WestoEuropa viel ditmaal vrij
vroeg. Misschien beteekent dit een
vroeg en zacht voorjaar. Aan dr. Eka-
ima's bekend jaaroverzicht voor 1906
over de bewegingen der Nederland-
sche trekvogels kunnen nog de vol
gende bijzonderheden over den terug
keer van den ooievaar in dat jaar,
worden ontleend.
„Hij werd gezien te 's-Gravenüiage
op 15 Februari, te Zevenbergen op 6
Maart, te Ameide op 11 Maart, te Rot
terdam op 13 Maart, te Heemstede op
16 Maart, te Geldermalsen op 18 Maart
te Iloogkarspel op 18 Maart, ie Hol-
lum op 20 Maart, te Hoevelaken op 20
Maart, te De Bilt op 2 6Maart, te Nieu-
werkerk op 26 Maart, op andere plaat
sen eerst dn April."
Het zaïl dus zaak zijn, deze dagen
een oog in 'i zeil ie houden en bij het
zien van ooievaars daarvan ©ven ken
nis te geven aan dr. H. Ekaimu ie
Utrecht. Door dien beoefenaar der na
tuurlijk© historie worden al deze en
dergelijke waarnemingen over het ko
men en gaan der Neder! andsche trek
vogels bewerkt en doorgezonden naar
dg Ungarisdhe ornithologische Cen-
tralanstalt (te 'Budapest.
De ooievaars in het park Merwe-
stein te Dordt zijn 5 diezer op het nest
teruggekeerd. Ook elders hier ie Lan
de zijn reeds de ooievaars gezien.
AUTODIENST MAARSEN—ZUILEN
UTRECHT.
Donderdagmorgen is een autodienst
geopend tusschen MaarsenUtrecht.
Per dag zullen acht ritten heen en
terug worden gemaakt. De prijs per
enkele rit is 0.20. De auto's vertrek
ken van Utrecht van de halteplaatsen
voor den electriscben tramweg aan
den A raster dam sch en straatweg.
DE „CAMBRIDGE" GESTRAND.
Men meldt uit Vllssingen:
Even na hoogwater is de Harwidh-
boot „Cambridge" van de Great Eas
tern Rail way Co. van Harwich komen
de en bestemd naar Antwerpen, bij
Wassingen gestrand. Het weer is ne
velig. Het stoomschip komt denkelijk
met ihet volgend hoogwater vlot.
OPGRAVINGEN.
De „Nij-m. Gt." maakt melding van
belangrijk© vondsten te Nijmegen, bij
de uitgravingen voor het maken der
fundamenten voor een te bouwen stal
met koetshuis aan de Hugo de Groot
straat, aldaar. Men schijnt daar ge-
stooten te hebben op een kerkhof uit
den tijd van keizer Constantijn den
Grooten, ongeveer 300 jaar na Chr..
en vond er geraamten van lijken, wel
ke daar op geregelde afstanden van
elkaar in kisten zijn begraven. Dit
laatste leidt men ten minste af u-it
zware spijkers, welke bij de beenderen
gevonden werden; aan sommige daar
van vond men nog stukjes hout. Ver
schillende aarden bekers van fraaien
vorm en o.a. een geheel ongeschonden
fleschje. werden bij de geraamten ge
vonden. Bij 'het hoofd, vermoedelijk
van een jong meisje, vond -men een
zilveren kapspeld.
Verder werden gevonden verschil
lende sch al-en van aardewerk, ©en
zeldzame kan en verschillende meta
len voorwerpen, als sieraden, mun
ten, enz. Ook een oude sleutel van ei-
genaardigen vorm.
Met zorg zullen deze opgravingen
worden voortgezet door den bouw
meester, den heer W. H. Thunnissen.
ÜTRECHTSCHE SERENADES.
Men meldt uit Utrecht aan de Tel
De Utrechtsehe serenades beginnen
langzamerhand een treurige ver
maardheid te krijgen. De vorige week
bij zulk een gelegenheid werd een
formeele kloppartij geleverd- tusschen
politie en het publiek. De politie trok
do sabels en deelde heel wat klappen
uit. Door twee personen is toen een
klacht ingediend tegen de politie, we
gens mishandeling. Ook werden over
al de ruiten ingeworpen.
Bij de serenade Woensdagavond,
waren uitgebreid© maatregelen geno
men en er hadden geen botsing-en
plaats. De geheel© route echter werd
met steenen geworpen en op den Am
sterdam schen straatweg verscheide
ne lantaarnpalen vernield. Projectie
len van ©en vuist dikte vlogen door de
'lucht, vooral particuliere woningen
en winkels moesten liet ontgelden.
Groot© spiegelruiten werden inge
worpen. 't Wordt tijd, dat aan deze
serenades een eind wordit gemaakt.
BESTUUR S. D. A. P.
In de vergadering van het bestuur
der Sociaal-Democratische Arbeiders
partij te Amsterdambleek, dat door
de afdeelingen de volgendie Candida-
ten voor dat bestuur zijn gesteld
a. voor lid van het dag. bestuur
Vliegen, Van Kuïjkhof, Sleef, Wi-
baut, Tak, Loopuit, Ceton. Van Zut-
phen, F. U. Schmidt, A. H. Gerhard,
C. Hester, J. W. Matthijsen, Duys,
Van der Woerden, Oudegeest, A. S.
de Miranda
b. vooir de overige plaatsen in het
P. B. Troelstra, Schaper, Spiekman,
Helsdingen, Van der Goes, H. Gor
ter, Henr. Roland Holst, Men-dels, Vnn
Leeuwen Henri Polak. J. Bergmeij-
er, J. Kok (Hengelo), J. F. Tijhof, R.
Vos—Stel, Van der Ileide, G. W. San-
rnes, Hermans, Van den Brink, Bor-
rèus de Haas, S. K. Bakker, J. A.
Bruins en Besuyen.
NIET AFGEKEURD.
Als bijzonderheid kan vermeld wor
den, dat de loteling S. Bannink uit
Raalte, ingedeeld bij het garnizoen
te Deventer, twee duimen heeft aan
de rechterhand, hetgeen voor de keu
ringscommissie geen .reden tot afkeu
ring was.
DE SPEELHOLEN TE VAALS.
Ben verslaggever van de .Nieuwe
Limb. Koerier" had een onderhoud'
met burgemeester Quadecker, waar
aan het volgende is ontleend
„Ik vroeg, of hij niet creaarzeld had
om de 'betrekkling van burgemeester
van Vaals te aanvaarden
De Koningin wenschte luet, was
het eenvoudige antwoord van den
oud-militair. Zoo ooit dan hier, dacht
•ik, is de mooie leus „non recuso la
bo rem" van toepassing. Voor den nog
levenskracMigen en stoer romdbor-
stiigen militair met zijn minzaam, in
nemend en wilskrachtig karakter
gold de vvensch van H. M. als een
bevel.
U kent zeker den toestand' van
Vaals door en door
Ja en neen, was het antwoord.
Toen ik ais kapitein der gendarme
rie te Maastricht vertoefde, wa.s ik
patuurliik op de hoogte van 'tgeen
hier alzoo omging, doch u moet. in
aanmerking nemen, dat de clubs
eerst sedert een jaar ongeveer be
staan en dat ik toen reed's in 's-Bosch
was. Vóór alles, ging de burgemees
ter voort, wil ik den toestand hier
grondig beetudeeren en zal ik vol
gens tijd en gelegenheid die maatre
gelen nemen, welke ik noodig acht
om de zedelijke en stoffelijke belan
gen der gemeente op zijn best te be
vorderen. De manier, waarop ik te
werk gaan zal, hangt geheel af van
de omstandigheden. Ook heb ik bij
mijn benoeming eenige instructies
van hoogerhand ontvangen over som
mige aangelegenheden. Maar, zooals
ik u reeds gezegd heb, de eerste stel
regel van mijn gedrag en tot welke
mijn werkzaamheden zic-h in den be
ginne zullen bepalen isden toe
stand grondig bestudeeren".
Van goed ingelichte zijde vernam
ik schrijft dezelfde verslaggever, dat
de clubs ongeveer een 500-tal leden
tellen. Voor groote sommen wordt
niet gegokt. Winsten van 1000 maTk
in een avond behooren tot de zeld
zaamheden.
't Gebeurde wel eens, dat de een of
andere domme Joris onder 't spelers
gezelschap verzeild geraakte en dat
gaf dan eenige extra avondjes voor
de geslepen beroepsspelers. Maar dat
een Berlijnsch advocaat 135,000 mark
zou vergokt hebben, zooals indertijd
geschreven werd, geloofde mijn zegs
man, -diie door zijn positie de toestan
den door en door kent, niet. Geduren
de den heelen winter was zooveel niet
door de_ gezamenlijk© spelers verlo
ren, zeide hij nog. Menschen, die-een
zekeren stand verrieden, heb ik on
der de bezoekers niet opgemerkt,"
UIT DE DIAMANTINDUSTRIE TE
AMSTERDAM.
Te Amsterdam vergaderde 'de leer
linge ommissie in de diamantindustrie
Deze commissie heeft, zooals men weet
tot taak telken jare vast te stellen het
aantal werklieden, dat door dood, in
validiteit of om eenigerlei andere re
den Ihet vak verlaten heeft, en dat
moet worden aangevuld. Bovendien
heeft dez© commissie te beslissen of
de toestand van de industrie van dien
aard is, dat leerlingen zullen kunnen
-worden toegelaten hoven ©n behalve
die der jaarlijksche aanvulling.
De commissie stelde vast, d,at het
aantal werklieden, dat in 1906 het vak
verlaten heeft, was 101, verdeeld over
de volgende branches: brillantslijpers
35, brillantverstellers 8, brillantsnij-
ders 24. roosjesslijpers 11, roosjesver
stellers 0, roosjessnijdsters 19, kapbe-
werkers 2, Movers 2. De aanvulling
zal geschieden op dezelfde wijze als
de uittreding Iheeft plaats gehad.
Over de tweede alinea van bovenge
noemde overeenkomst ontspon zich
©ene discussie, die wegens het verge
vorderd uur niet beëindigd kon wor
den, waarom de vergadering ver
daagd werd.
In d© Woensdagavond gehouden
vergadering van de leerlingen-com
missie in d© dliamantandus.trie werd
de discussi© van Dinsdagavond voort
gezet. Bij de besprekingen wierd dtoor
de werkgevers de noodzakelijkheid
betoogd om 1200 leerlingen toe te la
ten.
De werklieden bestreden dit. Zij
verklaarden niet overtuigd te zijn
door de argumenten der werkgevers,
om een .groot aantal leerlingen toe
te staan1, met nadiruk verdedigd.
Aanvankelijk werd door de verte
genwoordigers van bedde partij en ver
klaard, dat 't ongieiwenscht is in deze
aangelegenheid tot arbitrage te ko
men.
DO werklieden- afgevaardigden spra
ken zich, unaniem uit voor een cijfer
van 350 leerlingen, daarbij met klem
betoogemd, dat zij zich stelden op het.
standpunt, dat in de brilllantbranch©
voor zoover het slijpers en verstellers
betreft, geen werkkrachten noodzake
lijk, zoodat zij bereid waren ter voor
koming van arbitrage binnen hot ge
noemde cijfer een aantal leerlingen.in
deze branche toe te laten.
Ten slotte ging men krachtens de
overeenkomst van 1904 tot stemming
over het door de werklieden voorge
stelde cijfer over. D© stemmen staak
ten, waarna men met 10 tegen twee
stemmen den heer S. P. van Eeghen,
voorzitter van de Kaaner van Koop
handel en Fabrieken t© Amsterdam,
tot arbiter benoemde.
De vergadering wieaid te 1 uur des
nachts gesloten.
T 'e r r o r i e m
Gisteren maakten wij, schrijft de
Tel., melding van een geval van ter
rorisme '(door ons overgenomen). Den
heer Lopes d'e Leao Laguna, eigen-
werkmaker, wonende Ilemionystraat
iwerd het leven zuur gemaakt, door
©en post van bezoldigd© bootwerkers
nabij zijn woning te plaatsen, welke
•bootwerkers zijn gangen en die van
de personen, die bij hem op het kan
toor kwamen, moesten nagaan.
En welke doodzonde had die meneer
Laguna bedTeven? Wel, hij' leerde ee-
nigen jongen menschen te zijnen hui
ze een onderdeel van het diamantvak
Ihet diamantklooven.
De heer Laguna stond buiten het
contract, betreffende de leerlingrege
ling tusschen de Juweliersvereeniging
en den Diamantbewerkersbond aan
gegaan, had dus buiten kijf als vrij
'Nederlandsch burger 'het recht leer-
lingen in zijn vak aan te nemen. Dat
dit niet naar den zin was van den A.
N. D. B. behoefde voor hem geen re
den te rijn, het na te laten.
Had dé A. >N. D. B. het nu. bij een
eenvoudig protest gelaten, het had er
mede door gekund.
MaaT de A. N. D. B. verstoutte zich
meer te doen; .de bond begon den heer
Lugana (het leven lastig te maken;
nam huurlingen in dienst, om .den
Amsterdamsdben burger Lagunia hin
derlijk te volgen.
Daar kijkt nu natuurlijk de burgerij
vreemd van op, acht zooiets bijna on
denkbaar.
Doch als de Amsterdamsche burge
rij meent, dat dit geval op zichzelf
staat, vergist zij 'zich zeer.
In (de Swamm.erdamstr.aat No. 10
woont een diamantkl.oover, ten name
Silberklang. Deze Silberklamg heeft 'n
atelier, w.aar hij jongelui het. diamant
klooven leert. Of hij goed of slecht on
derwijs in het klooven geeft, koimt er
niet op aan, Dat is een zaak tusschen
hem en de ouders, die hem hun zoons
en dochters toevertrouwen; wij heb
ben er geen verstand van. Doch een
feit is 'het, dat hij zich de vijandschap
van den A. N. D. B. door dit clandes
tien leerling-kweeken op den hals ge
haald heeft. Ook daartegen valt niets
te doien.
Doch men boor© nu aandachtig,
wat er verleden najaar gebeurde.
■In ©en nummer van het weekblad
van den A. N. D. B. verscheen een
artikel, waarin eenige personen ge
signaleerd werden, die met den 'heer
Silberklang des avonds in loet café
„d'IJSbreker", op de Weesperzijide,
werden gezien. Zoo-iets mocht niet. Die
Silberklang moest doodverklaard, ge
schuwd worden.
Dat begon al naar tirannie te rie
ken. Doöh het ergerlijkste komt nog.
In hetzelfde artikel werd den diamant
bewerkers geraden, aan den 'kastelein
van „d'1-J.sbreker" te kennen te geven,
dat hij de klandisie van een aantal
diamantbewerkers zou verliezen, als
hij iSilherklang niet buiten de deur
zeute. Hoe vindt gij het?
En welk hooger beginsel, vraagt gij,
leidt tot zulke daden van dwingelan
dij? Geen enkel. De diamantbewer
kers, die zdCh thans verheugen in hoo-
ge .arbelidsloonen, die, in vergelijking
met hetgeen in andere vakken ver
diend wordt, buiten alle verhouding
staan tot de moeilijkheid van het vak
en de kosten en moeite om het te lee-
ren, Willen gaarne, wat zeer begrijpe
lijk is, die loonen op .dat hooge peil
handhaven.
Maar wij vragen u, hebben zij daar
om het recht, anderen, die zeggen: wij
hébben, imet hetgeen gij' wel gaarne
wenschft, geen rekening te houden en
wij Leeren het vak ook, of wij onder
wijzen het anderen, het leVen te ver
bitteren?
In het weekblad van den A. N. D.
'B. verscheen ook een tijld geleden een
'aanmaning aan de diamantbewerkers,
om een aan het Waterloo plein wonen-
•nenden barbier niet meer t© begunsti
gen, omdat hij zijn zoontje het dia-
mantslijpen liet leeren.
Ook dreigde de heer Henri Polak,
•dat men het den familieleden van de
„onverLaten", die buiten meneer Po
laks permissie het diamantvak gin
gen leeren, wel zou .inpeperen".
De tirannie van 'de 'Spaansch© inqui
sitie was er bepaald nog maar kin
derspel bij.
Door hetgeen tlhians bij den heer
Laguna gebeurd is, zullen de oogen
van het publiek w©l opengaan. De
diamantbewerkers zelf, die al meer
malen blijk gegeven hebben, dat het
h.un niet aan gezond verstand ont
breekt, zullen trouwens zeiven wel 't
verkeerd© en verderflijike van derge
lijk optreden inzien. Verdient zooveel
gij kunt, zeggen wijmaar tracht niet
de rechten van -andere vrije burgers
tmet voeten 'te tredlen. Of. gij zult de
wrange vruchten van het door u ge
pleegde onrecht oogstten."
H©t Weekblad van den A. N. D. B.
meldt:
De dagbladen hebben dezer dagen
een bericht overgenomen uit het Jo-
hannesburgscfh© blad. De Transvaler,
waaruit men zou opmaken dat het zoo
goed als zeker is, dat de diamant-nij
verheid naar Zuid-Afrika zal worden
overgeplaatst. Met den meesten na
druk zeggen wij nogmaals, dat al der
gelijke berichten onzin zijn.
Er is van verplaatsing der industrie
hoegenaamd geen sprake.
BRANDEN.
Door het omvallen van ©en petro
leumlampje, is Woensdagnacht brand
ontstaan in d© boerderij van A. de
'Geus, aan de Gouwe onder „Nes" (N.
H.). De woning ©n stal zijn afgebrand
Het vee werd gered, op eenige hoen
ders na, die in d© vlammen vlogen.
Eergistermiddag brak brand uit in
d© woonark van A. Rombout te Ach-
lum. Zijn dochtertje, dat alleen 'thuis
•was, had om bet vuur aan t© maken
wat te veel petroleum gebruikt. De
man zelf, die op het hulpgeroep kwam
aansnellen, was niet bij macht© het
vuur te blus sch en. Door den schrik
edhter was hij zoo aangegrepen, dat
men hem een oogenblik later bewus
teloos in een stuk land vond liggen.
Bij de buren droeg men hem in, ter
wijl zoo spoedig mogelijk geneeskun
dige hulp werd ingeroepen. Hulpvaar
dige handen wisten intusschen aan
't vuur paal en perk te stellen en hoe
wel binnen nog >ai eenige schade werd
aangericht, 't overige bleef gespaard.
Naar men zegt, was de inboedel, waar
van ook een deel werd gered, door ver
zekering gedekt. (Leeuw. Gt.)
Koloniën
EEN ONHOUDBARE TOESTAND.
Aan liet N. v. d. D. v. N. I. is het
volgende ontleend
Donderdagnacht zijn weer 5 inland-
sch© gevangenen uit het dwangarbei-
dorskwartier te -Samarang ontsnapt,
in het geheel in de maand. Janua
ri 20!
De toestand is onhoudbaar, zegt de
Loc. De bewaking gedurende, den
nacht is absoluut onvoldoende. Rond
om de blokken waarin zich 700 ge
vangenen bevinden, loopt een open
brandgang die onmiddellijk aan dien
buitenmuur der gevangenis grenst
Do vijf ontvluchten hebben de hiand-
vatseis van een drink waterton losge
werkt en met deze primitieve werk
tuigen een gat weten te maken in den
steenen muur v.an het blok.
Wat is dat voor steen en kalk, en
hoe dun zijn onze gevangenismuren
dat men met het eerste het beste
stukje ijzer een .gat in den muur kan
maken, zoo groot dat er een man
door kan, en zonder dat iemand er
iets van hoort?....
D.e vier oppassers in biet dwangar-
beiderskwartier, die met die nacht
wake zijn belast, ontvangen slechts
f 15 per maand, en dus allen samen
f 720 per jaar, terwijl de arbeid in
de gevangenis dit jaar ©ene som van
f 40,000 in 's lands kas doet vloeien.
De verantwoordelijkheid die het gou
vernement op den directeur en hei
personeel legt, bij zulk een absoluut
onvoldoende zorg voor veiligheid de3
nachts, is niet te dragen.
Ook de stad Samarang heeft hier
in een woordje mede te spreken. Men
hoopt honderden inJandscbe boosdoe
ners van allerlei slag, Madoereezen
Atjehers. Javanen binnen de gren
zen onzer gemeente op in een cevan-
genis, waarvan de muren g&rudsch-
Joos zijn door te breken met een
paar oor en van een waterton en die
's nachts door twee man, zegge twee
inlanders, wordt bewaakt
DIEFSTAL VAN JUWEELEN EN
BAARLEN.
In den nacht van 19 op 20 Januari,
zoo deelt Ihet 'N. v. d. D. van Ned.-In-
dlië mede, heeft een brutale dief te
'Soekaboemi een slag geslagen, die
indiett heel dikwijls in Indië voorkomt.
Een heer en twee dames ïiadden
hun intrek genomen in (het. „Hotel
Ploem". Het waren vreemdelingen en
ize hadden last van d© warmte. De bei
de dlaimes lieten, onvoorzichtig genoeg
haar venster open gedurende den
nacht, en v.an die gelegenheid maakte
©en dief gebruik om binnen te slui
pen en ieen taschje met juweeden weg
te kapen, waarmee hij., zonder dat de
slaapsters wakker werden, verdween.'
In 'diat tasefhije bevonden zich een
twintigtal ringen met brillonten, de
kleinste van anderhalf karaat en van
het zuiverste water, twee parelsnoe
ren van een meter lang, met parelen
zoo 'groot als capucijner-erwteu, een
rivi'ère van diamanten en saffieren,
een haarspeld rnet briljanten, en twee
paar oorknoppen, briljanten van twee
karaat. Voorts van de oudere dam©
een leontine, imiet smaragden omzet.
De waarde van d© sieraden is niet
te schatten, doch bedraagt in elk ge
val meer dan honderd 'gulden....
Zij behoorden namelijk aan rnej.
Louisette en maakten deel uit van
hiaar toomeebgarderobe. Men ziet van
hier, zegt het Bataviasche blad, het
'lange gezicht van 'den dief, .als hij met
zijn buit niaar het pandhuis gaat.
Pers-Overzicht
DE CRISIS.
In de „Parlementaire Kroniek' vaai
„De Gdidte" wordt die crisis behan
deld.
Na een overzicht van den strijd in
do Eerste Kamer, waarin die strijd
van d© meerderb etiid tegen den beier
Staal nliiat verheffend wordt ge
noemd, en de "moering uitgesproken',
dat die heer Van Houten, ,,dè eens
zoo Mie bestrijder vian onnoodtige mi
litaire corveeën, de groote tegenstan
der van Berganisdus' leger ontwerp"
de natuurlijke 'leider der miniisterie-e-
1© partij had' moeiten zijn, noemt d©
schrijver de oplossing van. belt vraag
stuk illicit gemakkelijk.
„Zoo de Ivroon de reohterzijidie stelt
voor do gevolgen van hetgeen de
vrienden om d© Eerste Kamer hebben
gedaan, en aan haar de vorming van
een ministerie opdraagt, zal die ro-
geiering in cte Tweede Kamer een vrij-
z innig-so cia listiso hmeerderheid te
genover zich vind©n. En vóór allés
moet. toch d.e regéering zoo mogelijk
■die uitdirukkiiriie zi jn v,ai den. moerder-
hends-wil der Tweede Kamer. Treedt
een. cabinet d' affaires op, zoo daalt
biet. politieke leven to't hét. nulpunt en
komt het feitelijk neer op een. regee-
rihg van individualistische conser
vatie vein.
Neemt Ihlet ministerie-De Meerter het
iueeclilemd oufria.g terug dn blijft het
regeer en met. een minister van Oor
log naar het bia.rt van generaal
Sf.an.Ts tegenstanders, zoo verloochent
Tiet zijn. eigen', nog bïi die disenssien
on dén voorgrond gesteld© beginsel.
Wordt de heer Staal vervangen door
een minister, die met hem ten aan
zien van het blijvend gedeelte homo
geen is, zoo vraagt raon zich af, wat
voor reden er dan is gemeraall Staal
niet te behouden, tenzij deze, dat er
voor elk nieuw beginsel nu eenmaal
m artel aarsbloed moet v 1 o i n
Een ontbinding van de Eerste Ka-
mre iis oen geheel nuttelooze daad,
daar haar committenten, de Provin
ciale Staten., in het besef hunner
eigen onontbindbaarheid zich haasten
zullen dezelfde Eenste Kamer te her
kiezen.
„En een ontbinding van de Tweed©
Kamer? Indien door de daad van de
Eerste Kamer tevens was gebleken
van een botsing tusjschem d© beid©
takken van de voliksvertegenwoordi-
ging, zou voor een© ontbinding allle
aanleiding bestaan. Doch van een
scherp conflict tusschen de beide Ka
mers is geen sprake. Wanneer eiene
ontbinding der Tweede Kamer werd
beproefd, zou dit moeten zijn, orn
aan d© politieke verwarring, waarin
Ittn Reis n*ar Zuid- Amerik»
in.
Op den voet gevolgd door klein© en
groote, jonge en oude bedelaars, bloe
men- en Cruitverkoopens, agenten van
winkeliers, of menschen, die u niet
loslaten voor ge hunne diensten als
gidp hebt aangenomen, stapt ge spoe
dig in een gereedstaande muilezel-
tram en laat u langs ©ene schilder
achtige, diepe gracht naar den voet
van een hoogen berg voeren, waar ge
overstapt in een anderen wagen, die,
geduwd door een berglocomotief, u
naar de bestemmingsplaats brengt,
namelijk het halverwege den top ge
legen hotel, waar een stevige lunch
u wacht.
Wij zijn echter niet gekomen om t©
eten, doch om van het heerlijk na
tuurtafereel te genieten en spoedig
gaan wij weer op pad, omringd door
kinderen, wier zachte ©n intelligente
gelaatstrekken onze ergernis doen ver
dwijnen over hunne geraffineerde be
delarij.
„Come", roept een bijzonder lief
uitziend meisje van nauwelijks tien
jaar ons in gebroken Engelsch to©
„Come, me show bella vista", en niet
tegenstaande ons protest stelt zij zich
aan het hoofd van den stoet, en wenkt
©enige vriendjes ©n vriendinnetjes me-
d;>, te gaan, wier taiak het klaarblij
kelijk is ons van klein© blauwe
bloempjes te voorzien.
Inderdaad worden wij geledd naar
een plek, van wa>ar wij een prachtig
uitzicht hebben over d© baai, in het
midden waarvan wij onze reuzenboot
thans als een notendop zien' liggen.
Onze kleine gids is een geboren too-
neelspeelster. Een houten schuurtje
trekt onze aandacht en op onze vraag
waar het voor dient, laat zij een
kort neus- en keelgeluid hooren, dat
ons aan het varken herinnert.; wij
begrijpen, dat het schuurtje een var
kenskot ia.
Even verder wijzen wij op een. groot
wit. gebouw.
„Sancta Maria", zegt de kleine, en
het is duidelijk, dat zij een kerk
meent aan de heilige maagd gewijd.
DLt brengt haar op ©en prachtig
idéé. Fluks d© bandjes gevouwen en
het hoofd in rustend© houding er op
,,Mi pad re, mi madtre, Sancta Ma
ria", zegt zij en zij tracht op deze
wijze ons hart t© vermurwen door d©
mededceling, dat vader noch moeder
meer tot de levenden behooren.
Wij hebben echter ons vertrouwen
in hare waarheidlievendheid verloren
©n houden de koorden der beurs nog
gesloten. Meer succès heeft zij met
een dreigement, waartoe zij thans
baar toevlucht neemt..
„Goed© reis 1" zal zij alleen die
genen toewenjschfen, die haar milde-
lijk bedenkende anderen moeten
dan zelf maar weten aan welke ge
varen zij zich blootstellen' door het
•ontberen van dien afscheidsgroet. Die
risico is onis te machtig en ettelijke
koperstukken wordien d© kleine toege
stopt, die hartelijk afscheid van ons
neemt op het plateau, van waar de
terugtocht naar de ba,ai zal worden
aanvaard.
Ditmaal gaan wij niet per trein,
•dóch zullen het genoegen eener sle
devaart hebben bij tropisch© hitte. Dit.
is een zeer bijzondler en eigenaardig
amusement, dat geen enkel bezoeker
van bidt eiland1 mag verzuimen mede
te m aken Men n eem t met een of twee
anderen plaats in een slede, die
slechts van één bank voorzien is, en,
achter ons stellen zich dadelijk twee
flinke kerels als bestuurders op.
Over d© gladde en hobbelige be
strating van den zeer steilen en. smul
len bergweg, gaat het thans vliegens
vlug naar beneden, waarbij de be
stuurders zich all© moeite moeten ge
ven d© slede in de goede richting te
houden, ten eind© botsingen met mu
ren of met. bergoptrékkende muil
ezels met hunne berijders te verhin
deren.
Voor de bewoners van de aan dezen
weg gelegen huizen moet het aldus
voorbijtrekken van een stoet van
twee, drie honderd toeristen, den in
druk maken, van een vlucht uit een
gekkenhuiszij zijn aan heit schouw
spel echter gewoon en zij weten, dat
het geld, aan deze liefhebberij be
steed, hun allen weder ten goede
komt.
Veilig beneden aangekomen rest ons
nog een uurtje, dat de één besteedt
met een uitstapje langs de interes
sante nauwe straten van Fumchal, ge
zeten in eene overdekte groote slede,
die door twee ossen wordit getrokken,
terwijl een ander er de voorkeur aan
geeft een glas echte maderawijn te
gaan drinken of souvenirs van hiel
eiland t© kooper. Mandenwerk, kant
en. borduurwerk, alles op het eiland
zelf vervaardigd, worden in deze
plaats zoo grif aan de vreemdelingen
verkocht, dat boo ze tongen beweren,
dat minstens de helft uit Europa en
vooral uit Duitschland vooraf wordt
ingevoerd. Deze onderstelling wordt
efchter krachtig door de verschillende
bazaarhouders bestreden en een feit
is het, dat alle aanwezige dames een
parig verklaarden, zelden zulk prach
tig en bijzonder maakwerk te hebben
gezien.
Natuurlijk ontbrak mij d© gelegen
heid van het eiland Madera iets meer
te zien dan Funchal en de directe om-
geviing, doch deze kennismaking al
leen geeft mij voldoende aanleiding
een bezoek san dit wonderschoon©
oord een elk a.an te raden.
In Rio sprak ik iemand, die er drie
jaren voor zaken had vertoefd en toen
ik de meening uitsprak, dat een zoo
langdurig verblijf toch moest gaan
vervelen, verklaarde hij mij, dat we-
genp de .groot© verscheidenheid van
uitstapjes, enkele gedeelten vain het
eiland nog onbekend voor hem waren
gebleven.
Het is intu-ssohen tijd voor de af
vaart geworden en in groepen wor
den wij wedlerom naar boord terug
gebracht. Thans eerst vangt de groo
te oceaanreis aan. Weliswaar gaan
wij kort na liet vertrek van Madera,
dicht onder de kuist van de KaapVer-
discTie eilanden door en laten wij aan
het seinstation te St. Vincent weten,
dat allels wel aan boord is, doch daar
na zien wij gedurende negen dagen
slechts lucht en water. Het weder
blijft buitengewoon gunstig, doch de
temperatuur stijgt voortdurend, en
wanneer wij den evenaar pass-eeren,
wordt de hitte gaandeweg zóó druk
kend, dat het verblijf aan boord, ten
minste gedurende de vóór- en namid
daguren oone kwelling dreigt t© wor
den, indien niet ©ene commissie voor
sport en amusementen ©en rooster
van werkzaamheden voor de passa
giers had ontworpen, die alle gedach
ten aan vervel ing en loomheid met
geweld doet verdrijven.
Hierover echter later meer.
De avonden zijn prachtig. Zons
ondergang is een schouwspel, dat tel
ken^ weer met hetzelfde genot, wordt
gadegeslagenschemering kent men
niet, de duisternis valt plotseling in.
Wanneer men dan d'es avonds, op
het bovenfste promenadedek gezeten,
het schitterend firmament aan
schouwt en de stilte door niets wordt
gestoord dlan het ruischen van het
water, dat met geweldige kracht door
den boeg van hei stoomschip wordt
doorkliefd, dan dringt zich in die
grootsche omgeving onweerstaanbaar
het gevoel van eigen nietigheid' aan
ons op en hoog ernstige gedachten
malven zich van one meester.
Hoewel de scheepvaart tusschen
Europa en Zuid-Amerika voortdurend
toeneemt, wordien zeer weinig voor
bijvarende schepen opgemerkt. Met
vreugde wordt daarom de tijding he
lgroet, dat land in zicht ite, daar wij
het eiland Fernando Noronha nade
ren.
Deze eerste kennismaking met heï
Braziliaansch grondgebied wekt som
ber© gedachten op en. roept bij velen
de herinnering aan het. Duivels» 'la/nid
wakker. Hier toch zendt Brazilië zijn
gedeporteerden' heen en hoewel het
zeer vruchtbare eiland uit de verte
gezien, geen onvriendielijken indiruk
maakt, gevoelt men toch inmiig mede
lij dien met de bewoners, waaronder
vele politiek© gevangenen, die hier
geheel of gedeelte!iik hun leven moe
ten sliit.m. De bewaking is zeer
streng en voorbijvarende schepen mo
gen niet, te dicht onder de kust va
ren (Wordt vervolgd.)
