BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
r
f 1.20 PER 3 MAANDEN
Of 10 CENT PER WEEK,
ubriek voor YroBwen
FEUILLETON
INMILLI OENEN
Natuurhistorische
Wandelingen
In hetzelfde Schuitje.
24e Jaargang
MAANDAG 13 MEI 1907
No. 7333
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEIWS DAGBLAD KOST
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BÜITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
Onze meisjes. Eenvoudige
jurken. GeMeelde jurken,
teeids meermalen maakten wij de
nanking, dat die mode idler 'kinderen-,
der jonge mefej-es nabij: komt en
oneens dat zij. eik seizoen eenige ver
keringen ondierga-alt. Vroeger waren
mode] 1 en der kinderjurken veel ten
liter bij -de hee-rsclhendie mode; te-
owooPdlig keumierkea zij zich dloo-r
ee karakters: den eenvoud en het
et is overbodig de toiletten onzer
lisjes met garneer,sells en buitenge
nen opsdhik te -overladen, Eerstens
iet in strijd met de groaidbieginse-
diie ons hij eene ernstige opvoe-
moeten leiden; ten tweedie geeft
riiading -slechts aanleiding tot
felheid en koketterie, ondeugden dlie
i gemakkelijk van onze kinderen
es-ter maken. Bovendien is .elke op
dik voor de j'eu-gd dbeMoos, want
zal zich wanneer een jong meis-
foaar entree in die wereld doet, of
nnneer zij ten Ihu wel ijk wo-rdit ge-
fa»gd herinneren., welke jurk-en
tijdens nare .kinderjaren droeg?
kwijls is het, diat moeders oni aan
en ijdelheid' te voldoen-, haar rmeis-
lopdiirtkeai, terwijl zij verstandiger
ten. te denken -aan het gevaar dat
in gelegen is, om al te vroeg smaak
lor mooie kleeren en opschik hij die
docöiteren Eva's te ontwik-
gemak,' hebben we reeds gezegd,
pet ide eerste drijfveer izijn bij de
pze van het meisjes-toilet. Te. mo-oi,
véél gameering in den vorm van
of stronken, 'beletten d'e vrije
van het kind1 ge-durende
spel, dat un-en ais een natuurlijke
jmnastiielk moiet beschouwen. Het
let (is voor het kind gemaakt en
»t bet kind voor het toilet. De boofd-
zijn daarom een goed'e co ti
en een sobere versiering.
meisjes zij-n dikwijls heel moe-ie
le te feleeden, o-mdiat haar figuu-r nog
mlkornen is. Het komt er dus op
modellen te kiezen, waarbij dit
opvalt. Een- groot slank meisje
men niet kileedtem, zo o al-s men het
dii'k propje doet. Die lange mantel,
- het figuur verlengt, past bijv.
t voor d-e eerste; de korte paletot
haar oneindig veel beter staan,
'oor daagselhe tolletjes brengt men
grootte keuze in tailleur costumes,
iian te hevelen zijn ga-ij's met wit,
i, rood en hruin, behoudens het
lotscih -dat izi-clh nog steeds wist te
idlh-av-en. De effen stoffen i-n lichte
aren, gelden voor meer gekleed,
teed-s vroeger helblbïèn wij de ver-
Stemde lengten der rioikj-es in ver-
idtag tot den leeftijd besproken,
het dertiende levensjaar af mag
rok tot halverwege bet been rei-
i en jaarlijks met eenige centime-
s verlengd worden. De platte plo oi -
i plooien in verticale of horizontale
jatiin/g, M'eefden kinderlijk en zijn
)r daagsche jurken aan te bevelen,
galons, gupure en gerimpelde
voor geideede jurken in toe-
kunnen worden gebracht,
poor gekleed© j'urkeu bezigt men
ie linnen-, pongé, voile, crêpe, éo-
en mousseline?. De mousseli-
me.t Moenipjes, moesjes en streep-
bedrukt, zijn allerliefst voor be-
zomerjurken. Zij worden met
jiaaisels of smalle strookjes gegar-
m-eertt; even-zoo hef linnen met smalle
streepjes of moesjes in wit en rood',
maar vooral in wit en blauw.
Van volill-e stof maakt men voor ge
kleed allerliefste jurken. Het rokje
garneert men- met opnaaisels in groe
pen van drie of vier; tussch-en elke
groep een dubbele blaas van liberty in
diezelfde nuance als 'het voile. Deze
ga-meeiring 'heiihaaüit men tot op- drie
(vierde van het rokje en evenizoo op
(he-t lijf, dat met een ronden inzet van
guipure WOTldlt afgewerkt-, Voor een
iniiedistj-e van dertien a veertien ja-ar is
dit model bijlzondier geschikt.
•Meisjes dtiie eeu kort bovenlijf heb
ben, moeten die basque-jurk met lange
blouse dragen; het rokje garneert rnen
met drie op elkanld'er vallende platte
volante, terwijl de scheiding v-an Mou
se en rok wordt bedekt roet een ruime
-ceintuur van slappe .zijde. De ronde
inzet wordlt met een galon afgewerkt;
een tweede galon loopt over de sc<h ou
ders schuin naar voren tot onder- de
■cielintuur. Het aldus gevormde plas
tron dient oim het figuur te verlengen.
(De m-ouwen wonden z-onder Mu-i de-
ring half lang gedragen en met een
rechten band. die met gaion versierd
wordt, of' ruiiimie volant afgewerit.
Deze gam-eerimg mioet in r. vereen stem
ming met die dier jurk zijn.
Grootle slappe stro-ohoeidlen worde
Grooite slappe stroohiO-eden wo-rden
met Hint of kleine bloemp-jes versierd
Voor scho-olboed'en bezigt men slechts
igro'oite imateloite, waarvan de rand
naar verMezing op of neer geslagen
kan worden.
Voor meisjes beneden den twaalf
jarigen leeftijd schrijft Madame Mode
sokjes in de kleur der jurken voor
roet lichte schoentjes -of rij-g] aarsje-s.
MARIE VA'N A'MSTEL.
«Naar het Duttsch van Balduin
Möllhausen).
Dooa' misverstanden heb ik mij
laten influence enen. amtwodrd-
Thiekla. kalm beslistik dacht
diat dra'aiïwan ook bij u geen
jafce kon zijn. Wat mij echter pijn-
treft, is een opdracht, die op ge^-
wijze tot mij kwam eni
onmogelijk kon weigeren, of-
het kwijten er van mij mioiei-
j-Van wie komt die opdracht?
feg Braokenfelid hiaastig, door een
ober voorgevoel gedreven,
Da t weet ik niet'k raadde
dat het misschien geldt u en
anderen voor een groot ongeluk
en' het étui te voorschijn
Nd, gaf zij het hem aarzelend,
'et gelaat van Brackenfeld werd'
feeling vaalbleek. De blikken strak
|tet étlui gericht, opende hij de
rnaiar zonder een enkel geduid
IN EN DM HAARLEM.
GLXIII.
Als d-it schrijven onder de oogen
ider lezers kumit, heeft menigeen reeds
middellijk of onmiddellijk kennis ge
maakt unlet orchideeën, w aar-van
thans voor ettelijke duizenden' gullide-ns
in onze stad aanwezig zijn. Hoe dat
komt? Wel heel eenvoudig. Den lOen,
llen en lSem M-ed wordt er in de con
certzaal van de sociëteit ,,Vereen-i-
ginig" -een tentoonstelling v-an orchi
deeën gehouden. De Niederl-amldsc-be
ordhidophilen-club viert haar t-vvintig-
jarig bestaan en tot viering daarvan
dient deze tentoonstelling en wel d,e
vi-eiide. Van de vereeniging of de club.
■van de tentoonstelling met al hare
bijzonderheden is reecls herhaaldelijk
in dit blad gesproken; bestuur en co
mité, jury, enz. werden reeds vermeld
en ook de uitslag zal dan wel reeds be
kend zijn. Wij. willen ons liever eens
imiöt de planten zelve bezig houden.
Wat zijn eigenlijk orchideeën? Wel,
dat is een bijzondere planten-familie,
,en wel een zeer uitgebreide.
De getrouwe lezer van onze wande
lingen kent reeds tal van plantenfa.-
imitiën, di-e zo-o- af en toe -eens de re
vue passeerden, of het was die der
ruwMadligen, als we ons eens een oo-
genblik gingen wagen aan verge et-
roijinliet, sllaugeuhriuiild, akkerkrom-
h-als, ossetiong, enz., verscheiden er
van bewoners onzer dorre duinen, of
voort te brengen. De dood zou hem
op dat oogenblik welkomer geweest,
zijn, dan het onweerlegbaar bewijs-in
handen van Tlhiekiia te zien.
Neem hief. toch,, heem het, zei ze
met aandrang en haar gevoel van
medelijdien verdween, toen zij hem
als schul dige voor zich zag. Neem Wet
alstublieft, herhaalde zij nu op stren
gen toon, toen hij mog altijd geen.
aanstalten maakte om dat te doen
en als om hem aan te moedigen, deed
zij het deksel open.
De aanblik van het fonkelend
kleiniood oefende echter juist de te-
genlo verges tel d'e uitwerking op ham
uit. Als za.g hij een schrikbeeld zo-o
huiverde hij om wteer te liooren
Wat aarzelt ge nog Het is' im
mers het familiesieraad van uw moe
der, dat de reohtrnatige eigenares
weer moet worden teruggegeven.
Wie wie bracht bet u? zei
BraCkenfeld 'heftig bewogen, en het
étui grijpend-, sloot hij het haastig.
Kan u het niet raden vroeg
Thekla, hem vast in de oogen kijkend
en zwaar viel het haar, haar verach
ting te verbergen., die zij bij zijn
-doodsangst in zich vo-eldle opkomien.
Ik ik kan het niet vermoeden,
verklaarde Archibald in een wanhopi
ge poging om de waarheid te ver
helen en schuw ontweek hij den
onlcJerzokenid'en blik van het mooie
het was diie der leliieacihti.gen, als we
•eens wat meer h-et oog hielden op
(hyacint en hulp, die met tal van lhiare
verwanten Haarlems naam al-s bloe
menstad nog altijd hoog houden. Ztte
zoo'n familie is ook di-e der orchideeën.
-Ook zij heeft 'hare kenmerken, hare
eigenaardige bo-tanisclho bijzonderhe
den, dlie echter zoo rijk van afwisse
ling zijn, zoowel wat grootte, vorm en
kleur betreft dat menig botanicus deze
familie ivvel eens schertsend 't troetel
kind van "Flora heeft g'n^ernd en
ge-en. o-ogenbliik denken wij er aan dlit
te. bestrijden; we onderschrijven het
ien zullen ze/lfs trachten dit nader toe
itelicihten. Maa-r laten we eerst de ken
merken dier familie even nader uiteen
zetten. Ze zijn hoofdzakelijk in die
Moern te vinden. Evenals bij anidere
eenzaadlobfliigen is er geen afzonder-
lijikekelk, of -cLe keilk is gelijk aan de
kroon, beide 'hier ook drietallig, zoo
idat helt totale aantal Moenrd-eklbladen
zes bedraagt.
Met düle zes blaadjes, meesta-l vijf
zooiwat saamigefljoigen tot een. h-eüim,
helt zesde meestal tot een 1-ip (vaak roet
spoor) uitgegroeid, .weet Fl-ora te to-o-
veren. Nu eens bootst ze daarmede
vrij nauwkeurig verschillende dieren
na, grillige vormen, zooals we bij, geen,
andere plantente/malie terugvinden;
dan weer ontplooit ze een grootte en
schoonheid', waar andere bloemen ver
re bij ten achteren blijven, soms ech
ter houdt zij ze bescheiden, groen,
schijnbaar willig, maar in werkelijk
heid bij' nader beschouwing toch
hoogst interessant.
De vormenrijikdoan is groot, maar
niet minder is de kleurvV-Lsseling, die
(bij deze gnooit-e plant en familie voor
komt.
Bood, o ramjlev geel, .groen, Mauw,
violet: zied aar alle kleuren, (die in
honderden nuances bij de planten de
zer familie voorkomen. En wat een
Iteekeningen, wat een streepjes, stipjes
en vlekjes, bij een en dezelfde bloem
•soms noig in zeer verschillende kleu
ren.
IBot behioeft ons dus geenszins te
verwonderen, dat deze plantenfami-lde
die aandacht van bloemenliefhebbers
trok. Daarbij- komt, dat ze voor ver
reweg het grootste gedeelte', afgesne
den. zeer langen t.ijld goed Wijven
en dus voor snijbloemen veie goede
eigenschappen in zich vereenigden.
We -kunnen echter niet ontkennen, dat
de mode, om ma,ar e-ens een enkel
wioord the gebruiken, ook bier een. zeer
grooite rol ging spelen: zooidat leek en
vaak de wonderen van die dure, zeld
zame variëteiten niet inzien. Dat lang
iMio-eJiiendat lang goed blijven staat
echter in nauw verband' miet bet in-
wierudiiige der bloem en biet daarmede
in verband staande bevruchtingspro-
•cies. Meeldraden en stamper of stam
pers, zooals dn andere bl-oemen vinden
we» hier niet; voor jonge, aankomende
botanici is de Moem van een orohifdiee
en er komen, in ons vaderland heel
wat voor. gewoonlijk een groot vraag-
teeken. Mocht hij echter door bijzon
dere omstandigheden er in slagen d-e
samenstelling te begrijpen, dan brengt
dat met ziclh imeid'e aen genot, groot-er
dan menigeen wel dienkt. De" goede
oplossing van een moieilijk vraagstuk
door eigen kracht is altijd een genot.
Het eenvoudigste wat we van stamper
en .meeldraad kunnen zeggen is. dat
ze vergroeid' zijn tot den s-tompelaudl.
Na verwijdering ider bloemdekbladë-
measje.
Wonderlijk, antwoordde Thekil'a
nu op saroastiscben toon, ik zelf kan
er niet meer van zeggen, ik weet al
leen, dat een vreemdelinge, die be
slist. weigerde mij haar naam te
noemen, <}eZelfde vreemdelinge,. di£
u onlangs op den landweg bijna" een
ongeluk deed krijgen-, mij bet
kleiuo.od gaf met bet verzoek het u in
't gebei-m tie: geven. Mijn vraag naar
meerdere inlióhtingre-n wees zij af
.met die bewering, dat er voor u geen
verdere verklaring noodig was.
Bira-ckenfeld bad bet boofd gebogen
Als zou hij het liefst zich een, wieg
midden door de aardie heen geba'and
hebbenzoo staarde hij voor zich op
het. grint neder.
Omdat hij bleef zwijgen, begon
Th'ekla weer
Onwillekeurig heeft u mij over
tuigd', dat d'io vreemdeling niet te
voel gezegd heeft. U begrijpt er alles
van. Het sieraad is nu in uw bezit
ik dlenk er niet over mij in de gehei
men van anderen te dringen. Wat ;k
beloofde heb ik volbracht, en daar
mee is deze zaak tusschen ons afge-
loopen. Laat ons gaan, juffrouw v.
Brixen wacht misschien al op ons..,.
Nog een wo.ord juffrouw The
kla, zei Brackenfeld smeekend zonldèr
van houding te veranderen!, het is
mij onmogelijk nu uw moederlijke
ren houden we dus 1 stuk over, een
verlenging van het onderstandige
vaak gedraaide vruchtbeginsel, dat is
die stempielzuiii.
'Een kileverige plek, zoowat halver
wege, steeds tegenon'er de plaats waar
de lip zich bevond, wij-st aan, wiat we
in anidere (Mioemen den stempel noe
men, de piek dus, waarop het stuif
meel moet -kiomien', om van daaruit de
.stuifmeefllbuis naar binnen, te drijven
en de öiltjies dn het -onderstandige
(vaiUdhtlbeginseO. het vermogen te ge
ven- verder te kunnen groeien tot
zaadjes. Ontdekken w,e in- den begin
ne ook mets van een' meeldraad, spoie-
dig izien we... miaar hè,"wat is dat?
daar laait wat los en op h-et potlood
of op den- vinger, waarmede we de
hooger geplaatste d-eele-n aanraakten
(blijven een paar -eigenaardige klom
pjes met een soort van voetje vastzit
ten. Diat is alles, w-at er in deze bloe
men van meeldraden te vinden is.
Van de grooite hoeveelheid meeldra
den, diie we in1 lan'dere Moemen vin
den, deuk eens aan papavers, boter
bloemen, rozen enz. enz. 'hier slechts
aanwezig leen paar klompjes. De
spaarzaamheid van -moeder natuur
wordt nog veel sterker, als we weten,
dat met deze situifmeelkorreljtes dui
zenden en nog eens duizenden eitjes
tot verderen groei moeten worden ge
bracht, terwijl dit aantal bij de rozen
b..v. tech. gemakkelijk te tellen valt.
Gieen wonder dus, dat, er hier volsla
gen zekerheid' moet- zijn, diat de be
vruchting tot island komt.; vandaar
■dan ook dat lange goed blijven, dat
wachten -op een insect van die stu-if-
nieellMompj-es voorziien, om die af te
kunnen geven aan die kleverige plek,
en dan... o, wonder der natuur, dan
dis in één, hoogstens twee dagen de
iheete bl-oiem verwelkt, de schoonheid
is overbodig en de plant besteedt bare
k achten aan de zaadvormdng.
■En die duizenden, gevormde zaden
dan, kan de kweeteer die ni-et zaaien
en zoo het -aantal planten, waarnaar
zoon vraag i-s, -en die zoo duur zijn,
niet spo-eidigvermieerderen? Zaaien ja,
dat kan hij wel, maar laten kiemen
en opkwleehen, zie idlat is zoo heel,
heel mio'eilijik, moeilijker dan menig
een wel denkt. En- als hij, tel di-e ster
velingen beh-oioalt, dan heeft, hij mog
heel wat jaren noodig om ze lot Moei
te brengen, en dan is de kans om wat
schoons, wat zeldzaams te vinden nog
izeer -gering.
Dit opkweek,on uit zaad. werd vroe
ger in 't geheel niet gedaan: men meen
de zelfs, dat het onmogelijk was, dat
de planten i-n die cultuur zelfs geen
-zaad ikondein .voortbrienglen. Het be
kend w-orden met de eigen aar digheden
dier Mioem brachten verandering.
Toch gelukt het soms van enkele ge
slachten nog altijd, moeilijk.
Vrij algemeen meent men, dat bij de
kieming bepaal d-e bact erieën een. groo-
te rol spel-en.
Vroeger en ooik thans nog zoekt men
de planten.in de maagdelijke wouden
van Amerika, Afrika, Azië, enz. ja
zelfs zij af ze reeds geïmporteerd uit
Groenland. Gezocht en ingepakt en
verzonden worden te hij massa's. De
meening, dat het woekerplanten wa
ren, vroeger zoo algemeen verbreid, is
echter mooi o-p weg om- verdrongen te
worden, door de juiste bepaling epi-
phiel, d. w. z. planten, die met behulp
van luchtwortels voedsel genoeg u-it de
lucht kunnen halen en daartoe slechts
vriendin onder de oogen te komen.
Hare vrageai zouden mij in d-e groot
ste verlegenheid brengen u is d)e
eiemi'ge, wie ik alles durf toever
trouwen
Neen, mijnheer v. Brackenfeld,
zei Thekla koel, ik weiger te luiste
ven naar zaken,, waarmee ik niets te
maken heb en waardoor ge nu nog
van streek zij-t. U zal toch a.l gauw
berouw hebben, dat gij u zelf niet
meester gebleven zïjt en i-n overijling
verraad aan uzelf gepleegd hebt.
Juffrouw Winhold dierbare
Tliiekla. ik bezweer u luister
naar mij.
Ik wen,scli bepaald van alle ver
dere onthullingen verschoond te blij
ven. Zij kunnen alleen dat resultaat
hebben, dat ik mijn minder gunstig,
misschien wel verontwaardigd, oor
deel mcyet uitspreken omtrent uw om
gang met, iemand, die waarschijnlijk
op zeer verkeerde wijze in het bezit
kwam van 't grootste heiligdom uwer
moeder. Ga nu -moe. Het eenige
wat ik doen kan. zal gebeuren noch
tegenover u, noch tegenover een an
der zal ik ooit met woord of blik roe
ren aan datgene, wat tussch-en ons
ter sprake kwam. Vol vertrouwen
verwacht ik hetzelfde v-an u.
Brackenfeld begreep, dat iedere
iverdere poging om Wa.ar tof andere
gedachten te Irrengem vergeefs
van den boom een klein steuntje vra
gen. Wel komen er enkele voor op den
bodem, zelfs enkel-e zijn erg. die zich
(miet afval voeden en dan ook geen
groene deelen hebben.
Echte liefhebbers ho-uden ze oan den
bloei, die voor de verschillende ge
slachten in alle maanden van het jaar
plaats grijpt. Anderen is het meer te
doen om di-e Moemen te verkoopeu,
planten- te verknopen, enz.
Het gebruik der bloemen voor bou-
quetten bepaalt zich alleen tot de hoo-
gere kringen-, daar ze nog al prijzig
zijn. Wie nog niet met die schioone
troetelkinderen van Flora hoeft ken
nis ge-maakt, ga ze spoedig nog zien.
J. STURING.
VRAGENBUS.
D e r I-I e e r v. L. te II. Bij de be-
oordeel'Lng van de waarde van regen
water of duinwater voor tuinbesproei-
iaig tóórnt in de eerste plaats in aan
merking de samenstelling van' beide.
Efn zoo heel groot is dat verschil niet,
beiden zijn vrij zuiver. Het duinwater
zal wel wat meer kalk bevatten, ter
wijl in h-et regenwater soms wat am
moniak is opgelost. In dit laatste ge
val (ammoniak is goed piantenvoed-
6ei) verkiest regenwater de voorkeur.
-In de tweede plaats de hoeveelheid
lucht, die er i-n is opgelost. Ook dit
kan u-iteen-loopen, vooral als regen
water lang gestaan heeft. Pas geval
len bevat het veel lucht en i-s dus weer
te pref ere eren.
Eindelijk de tempraiuur. Ook dit
is van verschillende zaken afko-mstn
Wordt regenwater in een ton bewaard
boven den grond, dan is het gewoon
lijk., ten. minste des zo-mers warmer
en dus beter.
Wat uw tweede vraag betreft is h-et
.werkelijk van -hef grootste belang, dat
het gietwater de temperatuur heeft
van. de planten en den grond zelve.
Hoor t verdampen brengt het toich
altijd afkoeling te weeg.
Ook den tijd van 't gieten dient m-en
in aanmerking te nemen. Men vergete
echter niet, dat vollegrondspl anten
niet gegoten moeten- worden, dan bij
groote noodzakelijkheid-, maar dan -s
een klein spro-eatj-e, dat alleen den bo
vengrond nat maakt, niet voldoende.
Voortdurend gieten loogt den grond
uit, zoo dat het van tijd tot tijd b.v.
om de 14 dagen noodig is aan het giet
water wat vo-edsel toe te diene-n, wat
heel gemakkelijk kan door het oplos
sen van wat Moemenmest bijv., maar
dan niet te sterk.
A a n m e j. K. te H. U vraagt me
of het mogelijk is, dat er deze week
-reeds de gamiander-eereprijs gevonden
kan zij.n Ja, dat. is zeer goed mogelijk,
ik zelf vond re ook reeds.
Ongevraagd antwoord aan velen.
Toen ik deze week op een vroegen
morgen door den Hout wandelde,
trof het me, boe weinig wandelaars
er ie vinden waren. Die er waren ge-
ïiouen volop 't heerlijk ontluikende
groen, nog niet bevuild door h-et zo
merstof en nog geheel in het stadium
der jeugd kan niet nalaten een over
weldigen deai indruk teweeg te bren
gen, een indruk, die iedereen ten goe
de komt. Maar bovenal dien feest
zang van honderden gewiekte zan
gers, wilt ge d-ien werkelijk eens
waarnemen, sta d-an toch1 eens een
uurtje eerder op en geniet.
J. STURING.
was. Als slaapdronken stond hij op,
maar in plaats van met haar mee in
huis te gaan. sloeg hij de richting
van den stal in.
Waarheen? vroeg Thekla, toen
zij hem als gebroken zagvoortsluipien.
Het gaat mijn lcra-cbten te bo
ven van uw pleegmoeder afscheid te
nemen.
Gaat u heen
Ik moet.
Wielke verklaring zal ik daarvan
geven
Vertel alles maar, wat u zag en
ondervond. Hier ziet mij niemand
ooit weer.
Ik zal zeggen, dat u plotseling
ongesteld is gewordten. Wat ik zag
en ondervond behoort mii niet toe,
dat. zijn vergeten zaken. Dat ben ik
reeds het arme meisje schuldig, dat
zich vol vertrouwen tot mij vvendldle;
maar ook uvv-e moeder en u.
Aan mijn ongesteldheid zal zij
niet gelooven, antwoordde Bracken
feld en voegde er a-ls met zichzelf
spottend bij Wat raakt het mij De
wereld is groot. Er wordt overal
brood, gebakken.
Met een uitdrukking van alles ver
achtende trots op het gelaat richtte
hij zich o,p en ging den stal in.
In plaats van don fcnedht te roe
pen, foomdb hij het gezadelde paard
zelf veTder op.
Door
W. K. CLIFFORD.
De „Lusiitaiïia" naderde Napels. Zij
bad van Bombay af eene vlugge reis
gebad. Nog geen tien dagen, en zij
zou te Southampton binnenloop en.
Tom Deaghton trilde van Mijide
spanning. Nog tien dagen maai'
Zes jaar geleiden had hij Engeland,
verlaten, met een paar honderd pond.
op zak als éénige rijkdom. En nu
keerde hij er Ineen terug al-s miltion-
nair. Niet te oud ook nog, om van het
leven te genieten. Integendeel, frilscli
van jaren nog, zeer jong van harte
exi vo] hoop o,p de toekomst. Want
Tom Deflignlo-n had trouwplannen.
Vóór hij heenging, na croe zware
ziekte, die hem bijna "net, loven kostte,
was hij verliefd geraakt op Violet
Peyton, Miss Peiyton woonde op een
étage -in hetzelfde buis waar Tom's
■tante Sarah woonde, met hare moe-
dier, eene onbemiddelde weduwe,
maar die een adellijken titel en een
overeienkamstigen trot,s er op na
hield.
De Pieytons waren oude vrienden
van tante SaraiM ion zóó waren de
twee jongelui met elkander in aan
raking gekomen.
Violet, twintigjarig en schuw, met
gevoelvolle blauwe oogen en kroezig
1)1 ond hia-ar, ha.d. zich voor Tom tijdens
zijmle ziekte merkbaar geïnteresseerd
en dus kon die goede Tom, die nog
nooit met een a-nder meisje zelfs maar
een handdruk gewds&eld had, al niet
minder doen dan eerlijk op haar ver
lieven. Dit schreef reeds die moest ge
wone dankbaarheid hem immers voor.
Zij maakten- samen klein© wandelin
gen en ritjes, en h-et einde van het
lied was eene verloving.
Tom Deaghton voelde, dat hij zon
der Violet niet langer teven kon, en
Violet bad! goen ander verlangen dia»
naar Turn - anaar on-geOukkigerwijze
had geen- van beiden, bet noodlige1 geld
tot trouwen. Zoo "eschi-edde het dan,
dat Tom opeens het besluit vatte, om
zijn fortuin in Australië te gaan zoe
ten. Op oen scbemera.vrynd in de Ken
sington Gardens deelde bij biet Violet
mee.
Je begrijpt, mijn lieveling, zeido
hij., die vooruitzichten v-oor mij zijn
hier nul. En toch kun ik werken
er. ilk will werken. Begrijp je wel?
Ja, ja, Tom, fluafoterldle zij, of
schoon zij- hot niet begreep.
Iedereen heeft op deze wereld
oene kans, als hij ze maar weet te
grijpen. Ik wil gaan spitten, of plan
ten, of veefokkeh ik weet zelf nog
niet wat en elite stuiver, dten ik
kan overleggen, zal voor mijn lieve
meisje zijn. Blijf ik hier, dan kunnen
wij in vijftig jaar nog niet trouwen..
Dus wil dik -niet bij do polleken neer
zaten. Ik ga er van door, en als ik
daarginds ergens o,p een goed lapje
grond eon aardig huïsjlë heb gebouwd,
dan laat ik je overkomen, of ik kom
je halen. Vin-je dat niet een heerlijk
vooruitzicht, zoo sa.ra'en te zijn in de
-vrije natuur, met geen sterveling mis
schien om ons been, enkel met ons
beidjes?
Violet kon dit vooruitzicht nu niet
zoo bijzonder aanlokkelijk vinden.
Zij waagde eene zwakke bedenking.
Maar hoe komen, wij daar dan
aan meubels en kleeren En -hoe met
de dienstboden opperde zij. F,n
zou dalt niet erg angstig wezen, zoo
heelemaai alleen
Wel. ais je daartegen opziet, d-an
weet ik er iets anders op. Dan moetje
mij" vijf jaar tijd geven en wachter».
Ik kom in elk geval alls een, rijk man
terug. En dan blijvien wij in Engeland
en gaan ergens op eene mooie bui
tenplaats wonen. Da.t is beter, dan
bier gekooid te zitten op een étage en
niets dlan benauwde stadslucht to
ademen
Ik -boud van Lomden, zeide zij.
Je weet niet hoe vervelend ik het vind
Vóór de staldeur sprong bij in den
zadel en in galop ging hij heen.
Een poosje keek Thekla hem peim-
fflemd natoen sprak zij half onbe
wust haar gedachten luide uit.
Die moet veel op bet reweten
hebben, sprak zij voor zich heen kij"-
kend, en niet zonder bezorgdheid
dacht zij aan die nadierende ontmoe
ting met juffrouw Stine, die het op
een vlucht gelijkend'© vertrek van
Birackenfeld, opgemerkt moest heb
ben.
De avond begon reeds te vallen,
toen 'Hielda nog altijd: op de bank
onder den ahorn zat. Zij wierd in
(haair ceV-npci-rizingen gestoord d'oór
naderen-de voetstappen.
SleChfs éen was er, die zoo vol
energie optrad en sneller klopte liaar
hart bij het vooruitzicht van de ko
mende scène.
Toen juffrouw Stine naidJerbij kwam
merkte zij dadelijk o.p, dat zij heel
ontevreden moest zijn. Gemakkelijk
viel het haar, de oorzaak te raden,
en het hart zonk haar in de schoe
nen bij de gedachte door haar belof
te beperkt te zijn in haar zelfverde
diging.
(Wordt vervolgd).
