BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD FEUILLETON OM MILLIOENEN Wandelingen 24e Jaargang MAANDAG 24 Juni 1907 No. 7358 DE ZATERDAGAVOND HAARLEM'S DAGBLAD KOST fS.20 PER 3 ËAANDEN ÖF SO CENT PER WEEK. ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55. DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6. IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN ADVERTENTIËN DOELTREFFEND ONZE ANNONCES WORDEN OPGEMERKT, -[ubriek vsor Vrouwen De rouw in clen zomer. Eenfiige dagen gieteden ontving iik an een1 mijn/ar lezeressen. hét var- Dek baar te willen miedjedeelen in r nelik niumimier iik het laatst eten artikel aai den rouw gewijd had. AKhoewel r haar bescheidenheid in deze o.p rijis stel, hetb ik toch gemeend haar n andleren een dienst te doen dioor k oginaals eten© causerie speciaal aan en rouw te mioeten wijden, want elk l largetijdie loan ons in de treurige oodlzalcelijiklheid brengen aan rouw- y leeren te moeiten denken en voor laar die in den zomer d'en eersten of liever den zwiaren rouwen moeten arnnemen zullen enkele inlichtingen y aaromtrenlt hier niét misplaatst zijn. Iedereen weet voorzeker dat zware duw, die dofte wollen japon met rneer- ere of mindere crêpe-garneering raagt; de weefsels kunnen gewijizigd ford en, doch de modellen volgen 'die Algemeen© voorschriften der mode, r onder echter in overdrijving of ui- ersten te vervallen. Alhoewel men. door bét dragen der nollen rouwjapon, de voorschriften an den riouw volgens de letter na- eeft, valt het niet te ontkennen, dat r in het zomerseizoen groot© bezwa- en aan vertoonden zijn; men moet er net de Warme dagen op uit zijn, de >4 tof zoo licht mloigeiLijlk te kiezen, daar liet zwart al® kleur de warmte reeds (anitirébt. We willen thans eens oa- faan, welke weefsels hiervoor in aan- nerkinig kunnen kiomien. I In sommige streken beschouwt men 1 le witte japon met zwarten hoéd als louw doch ten onzent is dit slechts z n de tweede periode of bij lichte rouw Y jeooxü'Oofd. F Men kan echter het. wiarme wollen ailleur-ooistuum vervangen door een oiiet van wollen voile, alhoewel ook ïieraan lönkele bezwaren verbond'en ijn. 'Het voile vraagt namelijk een taffe- is "voering of onderjia,pon om volko- a'en tot haar recht te komen en de ouw verbiedt het élégante, mondaine feruiisdh van die Itaflzijde! Mlen kan De voile stoffen echter zeer goed ver- verken op een zijden voering, die niet glinstert noch ruisoht en haar op be- cheiden. wijize miet bi ais van Engel '-.ch cijêp® gameeren, terwijl opnlaaiisels n de stof eveneens als garneeriig ju-nnen worden toegepast. ÏBij taAllieur-oostumies kan men liliouses en tailles van pon gé ,en Shan- Iung toepassen; de Japansche zijden unnen echter niet voor geheel© toi- etten in aanmerking komen. Men ziet >ok blouses van soepel taffetas met irêpe gegarneerd. Blouses geheel en al van crêpe ver vaardigd zijn op en de op .comme il ault" doch zéér kostbaar en onsolide; nen werkt ze op satinet, pongé, of batist. Bij1 o/vengroobe hitte brengt een blouses van plumetis, mousseli- ïe, batist en broderie aniglaise, allés op doffe zwarte voering gewerkt en aan den hails met zwarte valencienne Lfgewerkt. De ondermouwen kunnen i(eveneens van valencienne lak© wior- dien ingericht; we moeten onze leze ressen echter ernstig waarschuwen tegen .groétle a jour inzetten, daar zulks in den rouw niet geoorloofd is. Voor lichten rouw kan Ik allereerst (melding maken van de witte piqué (Naar het Buitsch van Balduin Möllhausen). Daarbij kwam nog, dat de rotsen hoe hooger zij werden naar elkaar toe neigden., zoodat de omgeving steeds donbeirdèr werd1. En daarbij het voortdurende dreu nen en bruisen, dat door de meer voudige echo (versterkt, de ooren doof scheen te malven. Over sissende stroomversnellingen ging het voort over rotsen, die onder den waterspie gel lagen en die in den loop der tijden als 't ware gepolijst waren en 'die alleen door oppervlakkige schram men verrieden, dat het Vlot er over heen gegleden was. Waar echter een sterk getimmerde boot had moeten water scheppen, omslaan en ver gaan, daar bleef het vlot met zijn zorgvuldig verdeelde bemanning on veranderd. Zoo verliep er uur op uur, Waar van elk afzonderlijk het laatste der reizigers dreigde te worden. Als wa- tolious© met zwarten rok, alihoewie/1 ook wit batist en wit linon miet een gar neering van limgerLeplooitjes is toe gestaan. Hoe minder garneering hoe héter, want eenvoud is een voorname factor bij djem rouw. Bij de Witte blouse draagt men zwarte handschoe nen. Byoutariën worden tot heit aller noodzakelijkste beperkt. Vingerrin gen zijn uitgesloten behalve de trouw en verlovingsring. Een hoirlOigeket- 'tinig van zwart koord of zwarte hou ten koralen, hoeden spelden met hou ten of mat gitten knoppen worden in (den rouw gedragen. Handtaschjes^ moeiten van zwart miaroquin mét le deren beugel en bandvatsel zijn. Ook in het dessous en het schoeisel moet men het cachet van. den rouw terug kunnen vinden. Onderrokken n'eme men van zwiart moiré of een doffe lustre, terwijl uitsluitend (chroom lederen laarsjes zonder ver lakte punten in aanmerking kunnen komen. lEntoutcas .en panapluies behiooreu v,an izwarte zijdé met zwarte stokken te Izijn. CORRESPONDENTIE Meg. de B. van V. Voor den trouwdag kan men den rouw afleg gen. De festiviteiten moeten echter achterwege Mijiven en mien houdt geen offii'cielen ontvangdag. Voor een bruid die zwanen rouw draagt, verdient het wit laken of wit voile bruidstoilet de voorkeur boven zijde, omdat beide weefsels zonder glans zijn. MARIE VAN AMSTSEL. Natuurhistorische IN EiN OM HAAIRJJEM. GLXIX. Zioo af en toe komt deize en gene op de wandeling eens rupsen tégen. (Rupsen op brandnetels, rupsen op wilgen, meidoorns, gras-, enz. enz. We zonden haast kunnen zeggen, er is igeen plant, die er niet, een bepaalde soort op nahoudt. Talkenjiare weer, worden heell Wat rozenknoppen op gevreten1 door de zich aan de uitein den der jonge scheuten tusscben de bladeren verbergende rupsen, elk jaar vinden we op de brandnetels weer de zelfde, nu eeins in wat groot er dan in kleiner aantal, ieder j>aar weer her haalt zich de rupseuiplaag aan de haagdoorns, de kandinaalsmuts, enz. ienz. ;En als men dan zoo die rupsen ziet, •en als echt natuurliefhebber de won deren der natuur met liefde waar neemt, dlan ontstaat bij menigeen de lust om die lieve knabbel aars eens mede tie nemen naar huis en daar ■op wat meer gemak en wat vollediger na te gaan en te besiudèeren in al hun doen en Ja'~n. Het is al heel mooi, als. mlen weet, dat rupsen geen eieren leggen, dat rupsen zich gaan verpoppen, dat er dan later uit die poppen vlinders komen. Het zien van pop worden, het zien wan het te voorschijn komen van een vlinder is een genot zoo groot, zoo ei genaardig, dat hlét niet alleen kin- (deren, maar ook, ja zelfs in nog mieerd'ere mate groote mienscben lang kan bezighouden. Trouwens h,et ge heel© leven dier dieren is zoo mooi, zoo interessant, dat menigeen meet- ren zij met het vlot éen geworden, zoo behield ieder zijn eigen zitplaats. Niemand dacht over de toekomst, die '©veto donker <was als de te Volgen Weg. Men was voldaan als bij een rondvraag allen antwoord gaven. Hoe lang >die 'afschuwelijke vaart geduurd had, hoe ver zij door den stroom meegesleept waren, hoe dik wijls zij wel aan een of ander groot gevaar ontsnapt waren, zou niemand hebben kunnen zeggen. De seconden schenen minuten, minuten uren te worden en het aanbreken van den dag scheien in onbereikbare verte te liggen. Want behalve de enkele hemellichanVen was er niets dat aan de bovenwereld herinnerde. Het tweede morgenuur was bijna verknopen en steeds nog werd Wet vlot door dear stroom meegevoerd, toen het plotseling na hevig knarsen stil bleef liggen, zoodat de reizigers voor zoover de riemen daartoe ruim te lieten van hun plaatsen geslin gerd werden ja enkelen zelfs van het vlot afgeslingerd werden. In plaats van echter in het water te verdwij nen, richtte zij zich weer op, terwijl het water h)en nauwelijks tot de knieën reikte. Verdere onderzoekin gen toonden aan, dat het vaartuig terecht was gekomen op een vlak stuk rots. dat als eefn eilandje uit den stroom opstak. malen de lust bij zich voelt opkomen om jtlbuis éen. .rupöenlkasftjie (aan te ileggen. Welnu ,geef daaraan toe, maar bedenk tevenls, dat biet Weer eendig werk met zich medebrengt, dfa.t het niet mag Mijven bij ©en eerste op welling, dat men voor tal van zaken weer te zorgen heeft: schoon houden, voedsel geven, enz. enz. Die kleine diertjes veredschen even 'goed zorgen als konijnen, duiven, enz. en vergoeden door meerder genloi dubbel de meerdere moeite, aan hen (besteed. Voor ge daarom begint met het me- IdJenlemen vian rupsen van de wande ling, zorg eerst een rupsenkastje te hebben. (Dat behoeft nu juist ndelt weer te zijn 'een Woning in optima forma, een duur en kostbaar kooitje; hoe eenvou diger, hoe doelmatiger. Door het aan- ibrengen van glas bevordert men dat het licht er in kan doordringen, ter wijl enkele kanten gemaakt kunnen worden van gaas, dat zeer de luchtig heid bevordert. Voor gaas behoeft men niet te ne- mien kippengaas van ijizerdraad, wel Peen; moeder of zuster heeft nog wel een stukje overgehouden van het een of ander borduurpatroon en met een 'beetje hardigheid lijmt- men dit (gemakkelijk vast.. Bestaat de bodem dus uit een .Stevig plankje; de voor kant en wat voor goed' waarnemen van 't hoogste belang i.s, de achter kant uit glas, dian kan men links en rechts en boven van dat gaas maken. Do.ot nu of hét glas aan d'en voor- en lachterkant, of den bovenkant los aan te brengen, kan men ten allen tijde in het kooitje komen, om rupsen in te brengen en voedsel te geven- of den boei eens schoon te maken. Vioor den beginner raden we aan volwassan rupsen te nemen, die wei nig voedsel vragen en die door spoe dig te verpoppen de zorgen heel wat vergemakkelijken. (Bij heit .verzamelen van rupsen; 't is zooals van zélf spreekt niet te doen om de hoeveelheid, maar meer om 't verschil in soorten; lette men er te vens op, op wefllke planten' ze voorko men. Van die planten neme men dan en kele takjes made. 't Kan wél eens een enkele maal gebeuren, diat men dan de voeid'stenpliamt niet heeft, maar meestal tast men .niet mis. Is zoo'n plant voor verversching van 't voedsel moeilijk te krijgen., dan beproeve men het eens mat een paar andere, na ver wante planten, en na over de eerste moeilijkheden heen te zijn, zal men spoedig door de pnactijk zelve belang rijke ervaringen lopdoen en. zien hoe kieskeurig die diertjes soms zijn. Hét beste is nu de takjes, die men heeft medegebracht in- een fleschje tn 't rupsenhuisje te plaatsen; is dit wat klein, dan geeft men een paar keer per diag een paar versche bladeren, terwijl men het fleschje buiten het rupsenlhuis bewaart-. Soms ziet imen de diertjes wat loo- mer worden en de opmerkzame waar nemer zal spoedig zien, dat dit een vrij zeker teeken is van een op han den zijnde vervelüdng, misschien wel v,an de laatste, waardoor de poptoe stand ontstaat. Groot, heel groot is de vaijiiaJtae in dien toestand. Die eene soort kruipt in den grond, om daar te verpoppen, een andere spint in den Nadat allen' voorzichtig 'het vlot hadden verlaten en "biet daardoor lichter .gemaakt-, trokken zij het op het droge om daar het aanbreken van den dag af te wachten. Langzaam ging toen weer de tijd voorbij, traag vorderden de uren en de spanning, waarmee men het mor genlicht afwachtte werd' steeds groo- ter. Tegelijkertijd vervulde gedempt brullen als van een verwijderd on weer, de ooren. Unheimisch en toch ook weer si a ap vér wekkend werkte bet, zoodat hun hoofden op de borst vielen en zij door volkomen uitput ting trots de natte koude in een toe stand tussohien waken en dboomjen kwamen. HOOFDSTUK XXVII. De zon vergulde de hoogste ran den van iden westelijken oever, toen Joachim, die het eerst opstond, de anderen wakker maakten. Na hun karig maal talmden zij niet langer, maar keken het vlot nog eens goed na en snoerden hun bagage beter vast. Voorzichtig schoven zij het vlot in loet open water terug en nadat allen hun plaatsen weer hadden in genomen, gleden zij langzaam om 't rotseiland been. Toen echter pakte de stroom 'hen wéér miet een ge wéld, als zouden zij tegen de rotsen een of anderen tiioek van het rupsan- huis een cocon om zich spoedig ge heel aan 't gezicht te onttrekken, een derde vindt het reeds voldoend©, zich mét behulp van een enkel draadje op te hangen, of stijf om de midd'ea ge gord, of opgehangen aan tiet achter lijf. Mogen kleur, vorm, beharing, aanhangselen biji de rupsen in 't on eindige variieeren, bij de poppen heb ben we ook groote verschillen, wat vorm enz. betreffen. Spoedig of minder spoedig komt nu eindelijk de vlinder voor den dag, een groot genot om-hét te voorschijn ko men van dit diertje, bet zich ont plooien der vleugels waar te nemen, enz. Nu is men meestal met behulp van dit of dat boekje bv. „vlinderwe reld van Uildrifcs" in staat om naam en bijzonderheden vast te stellen, om (daarna biet diertje maar de vrijheid te geven, en te trachten te kunnen vol doen aan de wet der natuur, n.l. het /in standhouden der soort door het leggen vaneieren. Heeft men wat meer ervaring en is men /er .goéd op ingericht, dan kan men eens beproeven uit die etemem jonge rupsjes op te kweeken om dan de göbeele (gedaanteverwisseling me de door te maken. Zeer ize'ker treft men het wel eens, dat zoo'n rups het niet bot dien pop- toestand brengt, maar dat even voor de verpopping tal van maden het lichaam verlaten, om dan ook dade lijk te verpoppen. Het zijn de maden van een sluip wesp of van een parasiet/vlieg. Sommige blijven nog langer in net lichaam van den hospes en verlaten dit pas in den poptoestand. Elen rupsenkastj© lis een bron van genot en een goedkoop genot, dat de jeugd, maar ook de groéteren de oo- gen opent voor heel wat schoons. J. STURING. VRAGHNBUS. D e n Hie er v. K. te O. De dooi u in het kippenvoer gevonden korrels zijn werkelijk moederkoren. Zij zijn in hooge mat© giftig en als dé hoeveelheid wat groot ris, zou ik ra den, die er uit te halen, ten minste zoo u blijkt, dat de k'ippen ze eten; want het zou best kunnen zijn, dat ze deze donkerder gekleurde korrels lie ten liggen. U weet, dat het een rust- toesband is van een para&itiscihe zwam, die de geheel© korrel verteert, en daarvoor sporen bij mtassa geeft. Het takje, door u gezonden, is af komstig van zwart Balzenkruid, Hyos- cyamus nigar. En kleur der bloem èn reuk der geheel© plant, doen reeds dadelijk een zekeren afkeer ontstaan en het vermoeden wekken, dut dit een plant is, die tot d® giftige familie der Solaneeën behoort. Dat is dan ook zoo, ©n 't is niet de minst giftige. Zijn er bij die plaats, waar u die vondt, kinderen, dan zou ik de plant uitrukken en vernietigen. D n 'H ie e r v. d. V. te H. Uw papegaai vertoont koppigheid, woest heid enz. in hooge mate. Dit is zeer zeker het gevolg van vroeger ondier- vonden behandeling. En de reis èn de toééfcamd bij sommige vogéltoandie- laars, maakt dat het dier heimwee ge voelt naar d'e groote bosschen van zijn vaderland. te pletter [gegooid -worden. Een eind verder bogen zij om een uitstekend rotspunt been, waar zich weer een nieuwe (draaikolk vertoon de. Tegelijkertijd begon het vlot on stuimig te schommelen en te draaien. Luider en doordringender klonk het dreunen en brullen. Het werkte ver- doovend en scheen de borst te be nauwen. Zweefden de gedachten van Brad- don en Raimund ver weer met een laatste liefdegroet, Joachim's hoop en zorg bewogen zich enkel en al leen om Tewani, die zijn hand vast in de hare hield. Evenals haar vader bleef ook zij kalm onder het woeden van het heitige elementmaar het was de kalmte, waarmee een sterk gemoed den onaf wijsboren dood tege moet ziet. Niemand dacht nu meer aan ont komen nog minder poogde men z'öh een beeld te vormen van de gevaren, die hun aan den anderen kant va-n dien waterval te wachten stonden. In een gevoel van volkomen machte loosheid rustten alle armen; maar steviger omklemden de handen d'e binfnen hun bereik uitstekende pa len, tijd tot het maken van onbe stemde voorstellingen bleef hen niet over, want als door het tot hen over klinkende brullen magnetisch aange trokken, schoot het vlot nu in razen- 't 'Gebeurt dan vaak dat als beter toestand intreedt, dut het dier men- schensGhuw, wantrouwig, opvliegend en kwaadlaand/ig geworden is. Door een ivriendelijke behandeling verliest hij mettertijd die onaangena me eigenschappen. Wat het voedsel voor groot© pape gaaien betreft, is in de practijk ge bleken, dat ze met hennep, hard ge kookte rijst, haver, muis, salade, kool en vruchten behoorlijk gevoed kun nen worden. 'Zijn onhebbelijkheid om den stok stuk t© bijten', bewaart u misschien /voor erger, n.l het veeren pikken. Wordt de stok te dun, dan zou ik een /nieuwe geven van zacht hout. Wel licht is zoo'n stok bij een vogelhan- (délaar gemakkelijk te krijgen. Indien u met vriendelijke behande ling doorgaat zal het dier /tammer worden en eerst dan zal het wat go lven, hem tot /spreken te krijgen. Dus volhouden. J. STURING De Kunstenares. Op, ton strijde, Torero Claire Winkler trommelde de marsch in een razend tempo met haar slanke vingers tegen de beslagen venster ruiten van een Berlijnar 'hotelka mer. Buiten regende bet. Een ze© van op gezette paraplu's golfde over het Potsdammer plein. Dat maakte Clai ïv verdrietig. Ze wilde hem, dien ze mot smaad verwachtte, zoo gaaroe zien aankomen. Waarom bleef hij toch ook zoo lang weg? 't Was reeds over twaalf. En om twee uur vertrok haar trein. Daar werd er plotseling geklopt en dokter Schaffer trad binnen. Welnu Haajstig snelde d'e kunstenares hem tegemoet, ©n keek hom mot gespannen verwachting aan. Wat is er? Verwonderd' trok hij de wenkbrau wen op ©n hleef onbeweeglijk voor baar staan. Ze deed een pas achteruit en sloeg zijn gelaat onderzoekend gade. Wat is or? dat vraag je nog, jij die mij toch bet best van allen moest kennen? Jouw oordeel wil ik weten over gisteravondHoe is j© mijn Car men bevallen? In baar triomfantelijke blikken las hij het antwoord, dat ze verlangde te hooren. Maar hij zweeg, zette zijn hoogen hoed op een kleine tafel, trok langzaam zijn zachte Deeneche hand schoenen uit, ©n 'streek zich mét da welverzorgde band over d© gladge schoren kin. Cl aire veil oor haar geduld. Maar wat is er toch te doen Om 'shemels wil, zeg bet mij. Kunt! Zoo vervelend' ben je tegenover mij, zoo ku.el, na mijn eerste groot© succès? Is dat het. gezicht van een gelukkigen verloofde? Zie, daar, en ze wees op de couranten, dl© overal verspreid la_ gen, alle schitterende critieken. Dè dagbladen zijn vol lof ©n prijzen mijn Carmen-vertolking bemel-hoog. Maar daaraan ligt mij niet zóóveel gelegen zo knipte miet de vingers dat wist ik vooraf wel ail. Jouw oord cel vii ik kennen alleen daarom is het mij te doen. Hoor je, alleen daarom En toen ik je gisteren miet Rodes in jouw loge zag zitten, kon ilc bet aanzien, jij lieve, verliefde man, hoe je in geestdrift waart ontvlamd het liefst op het tooneel zoudt zijn ge sprongen, om mij d'at te zeggen. Heb ik geen gelijk? Ja, barstte die jonge dokter nu eensklaps los, ilc zou je 't liefst in mijn armen genomen en je wegge- de vaart op de klippen en schuim koppen toe. Het scheen onvermijde lijk tegen de rotsblokken verpletterd -te zullen worden. Nog slechts een minuut en alles was voorbij. Plotseling bleef het onbébolpen- énartuig op een plek in de nondte draaien. Het had het punt bereikt, waar twee stroomingen elkaar ank moettenen daarop meegenomen, schoot bet op -de dreigende rotsen toe. Daar deze echter in den weg ston den, drongen de stroomen door een. soort van poort hoen en namen bet vlot met zich. Tusscben de beide rotsen doorgleed het vlot langs een betrekkelijk glad de baan, die door den heftigen druk Van het opgestuwde water in een broeden boog van dertig voet naar beneden .stortte en daar in ©en sle dende schuimmassa eindigde. Daar in verdween hef, dook onder, maar kwam aan -den anderen kant wéér te voorschijn. Korten tijd scheen hét in een dra<aikolk t© zullen verdwijnen toen ging het op veel bedaarder golven verder. Eerst scheen het, alsof de druipen de gestalten onder het verblindende 'Schuim verstijfd waren of 'twijfel aan hun werkelijk ontkomen de denk kracht verlamd hadwant. de wa terval lag reeds een heel eind. achter dï agen hebben, ver, ver van hier, waar je het tooneel nooit meer zoudt kun nen zien. Ze keek hem aan-, alsof ze niets van zijn woorden begreep. Maar hij stoor de zich daar niet aan en vervolgde Ik ben gekomen, om een ernntig woord met j© te spreken en hoofdza kelijk daarom heb ik de reis vanWis- mar naar hier ondernomen. Het doet ine leed, dat bet juist na jouw eerste, mooie succes moet zijn en d© gelukki ge stemming, waarin je verkeert, zal bederven. Maar het moet juist heden zijn, heden, nu liét nog niet t© laat is Kom, kleine, ga hier lief bij me zitten, wij zullen de zaak eens ver standig bespreken, en hij vatte haar Small© baud. Maar met ©en heftige beweging ruk te Clair© die weer los. Laat me. Ik begrijp je healemaal nl'et. Wat beteekent dat alles? Opgewonden liep zo in de kamer ■heen en weer. Claire, je wilt niet begrijpen. Luister bedaard naar mij. Ons gan- (sche levensgeluk hangt er van af, hoe je mijn verzoek opneemt. Om nu maar dadelijk tot d© zaak te komen: je moét van het tooneel afstand doen en van een leven afscheid, nemen, waar je t© goed voor bent. Ze lachte spottend. Mijn kunst zou ik aan jou ten offer brengen Hoe kom j© toch op die malle gedachte Zijn- we niet zoo goed als verloofd Heb je ooit iets op mijn beroep aan te merken gehad? Van waar nu opeens deze onmogelijke cï'Sch Mijn kunst opofferen, .om als eerzaam huismoedertje in keuken en kinderkamer in het kleinsteedsche Wismar te verschuffen Neen, mijn waarde, die rol lijkt me niet. En je meent het immers ook niet in ernst Lachend liet ze zich in een stoel vallen en keek van onder de lange wenkbrauwen met e©n schelmschen blik tot hem op. Haar zorgeloosheid1 prikkelde dok te! Schaffer. Kun je dan geen o ogenblik em- stisr blijven, lief kind? Jouw rol van gisteravond behoef je niét vorder t© spelen, zei hij, en streek zich zenuw achtig door het. bruine haar. Maar Clair© had er pledzier in 3i©m te kwellen. Waarom niet, miin vriend? Be val ik je niet a la Carmen Z© nam uit een zilveren étui een si- gsrette en stale die aan. „Buiten in het woud van Sevilla" neuriede ze. Kurt werd ernstiger. Neen, Claire, geen enkel oogen- blik beval je mij in die rol. De toekom st'ge wouw van dokter Schaffer oone luchbhartaige Carmen, dat past niet bij elkaar. En je hebt jouw Car men gisterenavond bijzonder natuur lijk gespeeld. Toen ik dit valsch© licht zinnige schepsel gisteravond voor mijn oogen heen en weer zag dansen en haar spel aandachtig volgde, toen zei ik tot mij zeiven.dat is al niet enkel spel meer, dat is Je belaediigt me, Ku rt Met fonkelende oogen stond de zan geres voor hem. Op dit oogen blik met dc van toorn fonkelend© oogen, met do bekoorlijke en weelderige gestalte, in het vuurrood© gewaad, scheen ze liem lieflijker dan ooit. Maar ookclui- velachtiger. Hij had zich sedert den vorigen avond geheel in zijn ide© in gewerkt. Eer de verloving publiek werd gemaakt, eer hij de schoon© ver loofde bij zijn bloedverwanten in Wis mar bracht, moest Claire het tooneel voor goed vaarwel hebben gezegd. Tot dusver had bij baar nooit op het too neel gezien. D© bekoorlijkheid van haar persoontje en haar sclioone stem waren hem lief en vertrouwd gewor den buiten haar kunstenaarsleven. Ze bad in kleine provinciesteden gezon gen, hij was in Wismar als practisee- rernd geneesheer werkzaam en zoo had zich hun omgang steeds tot enke- heu, toen zij, .als vreesden zij nog altijd met het wrakke vlot in de ciie.pt© zullen verdwijnen, zich aar zelend oprichtten. Een eerst© blik overtuigd© hen, dat zij nog voltallig waren, bun vienlieZen Zich tot een deel der levensmiddelen bepaalden en hier en daar los gelaten en ge sprongen riemen opndkuw vastge maakt of vernieuwd moesten wonden. Als door een wonder ontkomen', schepten zij nieuwen moed. Wat hen ook te wachten stondIets ergers meenden zij niet te kunnen onder vinden. Hevig aangedaan wendde Braddon zich tot het opperhoofd en zijn dochter omdat hij hen bewogen1 had tot iets, waarvan nog altijd het ergste te wachten was. Wat ik uw gestorven vriend be loofd©, heb ik .gehouden, luidde een- K'üudig het antwoord v.ain Kiawe; waar ik blijf, blijft Tewani. Als wij beiden sterven, dan gaan wij het rijk der dooden in zonder leugen. Joachim wendde zich tot Tewani. Wij zullen allen gered worden1, zei hijeen blijmoedigheid aan d'en dag leggend, die hij niet voelde. Jij bent onze goede engel. Aan ons ia niets gelegen, maar ter wille van jou ontkomen wij alle gevaren. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1907 | | pagina 11