NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
BEURSBERICHT
ÏRENS TIELEMAN
Stadsnieuws
Binnenland
FEUILLETON
Iff MILLI0ENEN
125a jaargang. no. 7367 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. dondebdag 4 juli 1907 B
LEflfTS DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
PER DRIE MAANDEN; ÏSijr' Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Vcor Haarlem1.20 gjPvj. Haarlem van 1—5 regels ƒ1—elke regel meer ƒ0.20 Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1-30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing
Franco per post door Nederland 1-65 50 Cts. voor 3 plaatsingen contant.
GöüusUeertf Zondagsblad, 'voor Haarlem' 1 1 3*UMMD*iX Administratie: Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post ,0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap- lonrens Coster. Directenr J. C. PEEREBOOM,Drukkerij: Zulder Buitenspaarne 6 Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
VAN
Haarlem, 2 Juli 1907.
stemming ter beurze was heden
ter opgewekt, ook voor Ameri-
sche waarden, terwijl in de lo-
markt vrijwel niets omgingdaar
emieuwde stijging van den pr =-
atiekoers alle animo doodt. Zoo
nde storting op de aandeelen „K>
lijke" achter den rug is, mag wel
,'e verruiming der geldmarkt ver
[*£it worden, doch naar een terug-
jkjtot een normalen toestand ziet
Nir nog niet uit.
jtatsfondsen, bleven, wat de Eur -
che soorten betreft, onveranderd,
■entegen bracht eenige beleggings-
g in Japan, Mexico en Brazilië
fkoersverbetering voor enikele
ten teweeg. Zeer flauw waren pref.
lomm. Peruvians, welke doc-r
fcend arbitrage aanbod respect,
t Fieen half pet. daalden. De thans
>nken regeling met het gouveme-
t wordt door de buitenlandsch;
ters blijkbaar ongunstig cvpgeno-
daar het zeer bezwaarlijk zal
Ionder de tegenwoordige omstan-
eden gelden op te nemen voor den
v van nieuwe spoorwegen, waar-
Ie Corporation zich verplicht
i. Dit kan licht de dividendbetu-
op de preferente aandeelen :n
"'.ar brengen en liet motief tot door-
Hing der overeenkomst moiet dan
J meer gezocht worden in het feit,
""de grootste bankinstellingenhun-
t.oorschotten terug hopen te krij-
Uit de jaarlijikisohe istor.ting vau
0 pond1 sterling door het goiu'ver-
t#nt.
de lokale marflct waren de varia-
'meest van weinig belang, petro
l-aandeel en golden iets lager spe-
l Sum. Pal., tabuksaandeelen
centegen meest nog iets hooger.
g; markt in New-York blijft in een
rkwaardig widlige houding verkee-
tfen ofschoon de toestand ook aan
Europeesche beurzen belangrijk
r is geworden, zijn er oogenschijn-
geen feiten voorgevallen, welke de
igi'ijke rijzing der laatste dagen
Ij zeggen „oogenschijnlijk" daar
-van hieruit steedis zeer moeilijk
„underlying condition" van de
kt te beoordeelen.
echts aan enkele insiders té New-
c is zulks gegrind, en zooals her-
Tdelijk bewezen, weten dezen van
J wetenschap in den regel goed
ij te trekken. Wordt het nieuws
aaal wereldkundig, dan begint het
l(te publiek zich bij de markt te in-
iseeren en is voor den ingewijde
(gunstige oogenblik tot spuien ge
en.
t werd verleden jaar nog duide-
geïllustreerd bij de sensationeet-
eizing van South, en Union Pac.
xls geruiipen tijd voor de divi-
iverklaring in Augustus, welk©
teen nog versch in het geheugen
liggen, logden beide fondsen een
lerkelijk vaste houding aan den
en werd elk aanbod gretig geamb
ieerd. Toen de dividendverhoo-
f eenmaal een feit was geworden
de koersen resp. 10 en 40 om-
g sprongen, begon het publiek op
Jebreide schaal te koopen en be
te de prijs van deze aand. in
jjember haar hoogtepunt op 963/8
1011/2%. Bij de daarop gevolgde
op in Maart van dit jaar waren
0niet de heer Harriman en zijne
nden, die er door getroffen wor
den. maar het publiek, dat deze fond
sen op ,,'t op" prijzen gekocht had. Zoo
gaat het steeds in Wall Street en
zoo zal het vermoedelijk wel altijd
gaan. Slechts zij, en dit zijn er zeer
weinigen, die dunven koopen op het
moment, dat niemand meer vertrou
wen in de markt schijnt te hebben,
en eerste klas fondsen tot ver bene
den de intrinsieke merites weggesme
ten worden, kunnen voordeel trek
ken van de wisselvalligheden der
Amerik. markt. Wat de rijzing dei-
laatste dagen betreft, is het moeilijk
te beoordeelen of deze zal aanhouden.
Zooals vroeger reeds gezegd, schijnt
er zoowel aan de Londensche als aan
de New-Yorkstihe beurs een belang
rijke contramine positie te bestaan
en afgaande op de weinige moeite,
welke het blijkbaar kost de koersen
omhoog te werken, zou men mogen
veronderstellen, dat de rijzing haar
laatste woord nog niet gesproken
heeft, te meer waar het koersherstel,
vergeleken bij de jongste daling nog
niet zeer belangrijk te noemen is.
Ondertusschen doet men wel te ber
denken, dat de koersbeweging der
laatste dagen van zuiver professio-
neelen aard is en dat de stemming
door zekere omstandigheden als ver
dere goudexporten, ongunstig nieuws
betreffende den oogst e. a. plotseling
kan omslaan. Evenals de voorgaan
de dagen bestond er weder veel be
langstelling voor Steels die ook gis
teren op uitgebreide schaal uit de
auarkt werden genomen. De ontvang
sten over het 2e kwartaal worden ge
schat op 42 miill. pond sterling of
ca. 2 mill, meer dan in de overeen
komstige periode van verleden jaaav,
bovendien spreekt men van een div.
verhoogling in Juli en wint de mee-
miing veld, dat de aand. binnenkort
op een 3 basis zullen komen. De
afVi. van spoorwegaand. wercl gun
stig beïnvloed en door de uitstekende
ontvangstcijfers der laatste maan
den, waardoor de meeste waarden
verder in koers konden avanceeren.
Tegen het slot verminderde de ani
mo eenigsizins door een rijzing in
den Londeuschen wisselkoers, waar
door vrees voor verdere goudexpor
ten ontstond. In onze Amerik. afd.
was de stemming bij opening nog ta
melijk opgewekt, doch kreeg het aan
bod de overhand, toen L. later lager
afkwam. Het slot was na eenige her
stel weder flauw en in vele gevallen
lager.
Geld 71/4—71/2%.
ZOMBRZITTING PROV. STATEN
NOORD-HOLLAND.
Na de heropening der zitting werd
mededeeling gedaan van enkele inge
komen stukken, waaronder een klacht
van een Amsterdammer over slechte
bestrating van de Ampsen (of An-
s:ng),straat, die echter, als niet beboe
rende tot de competentie der Staten,
werd terzijde gelegd.
Van den heer mr. J. A. P. N. Caroïi
was thans ingekomen een voorstel,
vermeldend de desiderata door hem
gesteld voor melkonderzoek vanwege
de provincie.
De heer Carolï wenscht dit voorstel
op de agenda te zetten en dan com
missoriaal te maken.
De heer mr. Westerwoudt achtte de
ze behandeling niet de juiste. Z. i.
moet een voorstel als dit van zooveel
belang, worden gerenvoyeerd naar
Gedeputeerde Staten, waartoe spreke
he/, voorstel doet.
De 'heer Van Hemel heeft geen be
zwaar tegen een preadvies van Gede
puteerde Staten, indien het mogelijk
is. dit te verkrijgen in deze zitting
Het regiement van orde loopt parall :1
met de bedoelingen van den heer Ca-
roli, om nu reeds de zaak commisso
riaal te maken.
De heer Tak sluit zicli aan bij het
vconstel-Caroli.
De heer Westerwoudt merkt op, dat
hij vooral een advies van Gedeputeer
de Staten wenscht, omdat de moge
lijkheid bestaat dot zij van meening
zijn, dat deze zaak, als behoorende lot
dè Rijksbelangen, niet tot de be
voegdheid der Staten behoort.
De heer Boreel van Hoge landen
heeft het voorstel Caroli met eenige
ingenomenheid begroet. Maar gemak
kelijk is de regeling dezer materie
niet.
Het is, zegt de heer Boreel van
Hoge landenvan het gTootste belang
dat de zaak goed aangevat wordt en
als dit kan geschieden door een ad
vies van Ged. Staten, dan wil spr.
daartoe gaarne meêwerken.
De heer Caroli betoogt, diat niet uit
te maken is, wat tot de competentie
der Staten behoort, en dat het hier
geen rechtskwestie geldt, maar eene
wan doelmatigheid-. Spr. verwijst
hiervoor naar schrijvers als Oppe»-
heim en Schepel. Spr. is echter niet
tegen een prae-advies van Ged. Sta
ten1, indien dan nog maar in deze
zitting) eene commissie kan worden
benoemd, omdat de zaak zeer urgent,
en het. vraagstuk, spr. zou bijna zeg
gen ,,in staat van wijzen" is. Spr.
zou. gaarne het oordeel van Ged. Sta
ten vernemen.
De voorzitter zegt, dat hij op dit
oogemhlik de vraag van den heer Ca
roli niet beantwoorden kan, mis
schien morgen.
De heer Zijp steunt het voorstel
van den heer Westerwoudt, hij
meent} dat de zaak behoorlijk moet
worden voorbereid, en als dan de
lieer Caroli zijn melk kookt, dlan ts
hij vioorloopig gerust gesteld, en be
hoeven de Staten althans geen onbe
kookte beslissing te nemen. (Gelach.)
De iheer Caroïi zegt, dat het niet
altijd gebeurt., dat men bij de voor
bereiding van zijn eigen begrafenis
is, maar waar dat nu hier gebeurt,
en hij er gelukkig 2611 bij is, neemt
hij liever zijn voorstel terug.
De heer Tak meent, dat voor die
gevoeligheid geen reden bestaat, en
neemt het voorstel-Caroli dus over.
Met enkele stemmen tegen wordt
nu het voorstel-Westerwoudt (prea-
advies van Ged. Staten) aangenomen.
De Staten gaan daarna in geheime
zitting over.
VERLOF DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem brengen ter openbare ken
nis, dat is ingekomen een verzoek
schrift van W. C. Schurink. om ver! «f
ingevolge art. 34 dier wet, tot het vei-
kcopen van alcoholhoudenden drans
anderen dan sterken drank voor ge
gebruik ter plaatse van verkoop in
de gelagkamer van liet perceel aan
het Groot Heiligland no. 9.
HOFBERICHTEN.
H. M. de Koningin en Z. K. II. de
Prins bieden heden ten paleize aan
eenige officieren uit de legerplaats bij
Harskamp een diner aan.
De Koningin en de Prins vertrokken
Dinsdagavond te 5.46 (spoortijd) per
Staatsspoor weer uit Den Haag naar
htót Loo.
Koninklijk bezoek aan Valtermond
De Koningin zal toch komenAl
is de weg over 't veen ook niet bruik
baar voor rijtuigen .of auto's, niet
goed te vertrouwen n.l.. toch gaat de
reis door. Want H. M. heeft het zelf
met nadruk gezegd. En dat is
heel aardig in zijn werk gegaan.
Want begrijp eens toen er iederen
keer weer op dien slechten weg ge
wezen werd, als totaal ongeschikt
voor de hof rij tuigen bespannen met*
de /koninklijke paarden, niemand
tenminste de verantwoordelijkheid op
zich durfde nemen voor een dergel ij
ken tocht, toen heeft H. M. ge
vraagd „Maar hoe komen anderen
er dan over? Er reizen toch veel
méér menscihen van Valthe naar
ValthermtondEn toen heeft men
Haar geantwoord „Die gaan te voet,
Majesteitwaarop de Koningin di-
recht liet volgen „Welnu, dan zal
ik ook te voet gaan. Zeg dus, dat ik
in elk geval kom Zóó heeft de Ko
ningin zich uitgelaten en boodschap
gezonden. Dat 's mooi van I-Iaar, hè
J'hr. Van Geen is er expres om ged
weest, heeft den weg nog eens opge
nomen die is nu bezanid er
voorloopige regelingen getroffen, 't
Bezoek gaat dus stellig door. Als nu
Ihet weer maar 'n beetje wil meelwier-
ken, dan doet de weg het ook en kan
alles best allo open.
Aldus vertelt men elkander en heel
Valthermond smult. Maar onderwijl
spant men zich ter d'ege in, om de
ontvangst zoo waardig mogelijk te
doen zijn. 't Ia alles leven en bedrij
vigheid, tot zenuwachtig haasten toe.
Hier voor ontworpen ©er,©bogen, daar
voor gevelversiering, elders voor de
instudeering van enkele liederen.
Honderden vlaggen zijn gehuurddie
veenkoloniale eereboog van tur
ven opgebouwd zal natuurlijk niet
ontbreken. Hopen we, clat bet Hoog
Bezoek straks tevreden kan zijn. Niet
enkel tevreden over de goede gezind1
Jieid van ook deze Hare onderdanen,
maar eveneens tevreden over wat Zij
zal mogen zien van de vervening en
de wording eener jonge kolonie,
schrijft de N. R. Ct.
De keuze is daartoe zeer geschikt.
We meenen, dat inderdaad moeilijk
ergens anders in zóó beperkt terrein
zóó gelukkig vereend zou zijn te vin
den 1. het ingerepte woeste veen met
zijn gebrekkigen verkeersweg; 2. de
vervening zelf in verschillende vor-
'men met een bescheiden zandweg on
middellijk langs het kanaal en brand
nieuwe arbeiderswoningen er aan
midden tusschen de drogende turf:
3. de straatweg met wijkende veen
laag erlangs en dichtere bevolking
van arbeiders, neringdoenden en am
bachtslui, ook een school en eenige
kerkjes4. dan, toenemend in wel
vaart, de landbouw met prachtige
boerderijen en heerlijke velden wijd
uit, deze opstrekkend langs de al ge
durig uitgaande zijkanalen wij-
kon"), de boomenbeplante straatweg
steeds langs liet hoofdkanaal (,,het
Diep"). Moeilijk zou in dit opzicht ge
lukkiger keuze kunnen zijn gedaan,
al mag het dauw-aar zijn. dat de nij
verheid, dat machtige bestaansmid
del dor oudere veenkoloniën, ont
breekt. Ook wat het type van aanleg
betreft, mogen we de keuze prijzen.
heerlijk welkom toe, de wijde aard
appelvelden lijken een bloeiend bloem
bollenland. Dat alles heeft ondec
Gods zegen de nijvere hand des men-
sohen in jarenlange zwijgende zwoc-
ging gewrocht, hier en elders. Een
reisje van Klazienaveen over Con^-
pascuum, Stadskanaal, Wildervank,
en Veendam laat dat heerlijk zien*
Mochten H. M. de Koningin en Z.
K. iH. Prins Hendrik iets van die poë
zie kunnen gevoelen. Hun bezoek kon
mogelijk er meer voldaan door wor
den. Vooral, omdat het graven van
lange turf zoo doodeenvoudig is en
de verwachtingen dus misschien nieit
gehéél beantwoordt. Toch schuilt oo<k
daarin een machtige poëzie. Geen be
tere vertolking dan in het Veenkolo
niale Volkslied van A. Winkler Prins:
Wild en woest en ledig
Was het ruwe veen,
Slechts de heide vlocht er
Kransen over heen.
Boog zidh over d'oever
Van den bruinen plas
En verborg de diepten
Van het zwart moeras.
Zie, daar naadren mannen
Met een ijtz'ren wil,
Aan den zoom dier poelen
Staan zij peinzend stil.
..Broeders, op! ten strijde!
„Gp! den band geslaakt,
„Oio de schatten kluistert
„Door 't moeras bewaakt."
Ja, zij hebben moedig
D'eedlen strijd volbracht
En een schat verworven
Voor het nageslacht;
Hunne namen blinken
Met ondofbren glans
En wij vlechten juichend
Hun een heidekrans.
(Wijze: „Ouzo duinen schaarden".)
Dat lied zal nu natuurlijk weer tot
in 't oneindige opgehaald worden.
N. B. Naar gemeld wordt, zal het
Veenkoloniale Vernuft bij het a.s.
Hooge bezoek zijn toeren op een wa
terfiets verrichten. Een fiets om over
't water te rijden, 't is iels origineels,
de lach der bevolking, niet haar prao-
tische ®in.
NEDERL. BANKETB AKKERS -
VEREENIGING.
In de theaterzaal van het Kurhaus
te Scheveningen hield de Nederiand-
sche Banketbakkersvereeniging haar
jaarvergadering.
Vertegenwoordigd waren de afdee
liifgen Amsterdam, Alkmaar-Hoorn
Arnhem, Breda, Dordrecht, Friesland
Gouda,' s-Gravenhage, Groningen
Gooiland, Haarlem, Den Helder, Lei
den, Nijmegen, Rotterdam, Utrecht ea
Zeeland.
Het jaarverslag van den secretaris
gaf een breedvoerig overzicht van de
lotgevallen der vereeniging. Eén af-
deeling viel afhet ledental jsteeg van
538 tot 557.
De rekening en verantwoording vaa
den penningmeester, den heer F. Boon
Jzn., sluitende met een soldo van
ruim ƒ432.90, werd goedgekeurd.
Blijkens het verslag der leerling-
commissie werden 7 nieuwe contrac-
Het stelsel toch van twee evenwijdige
hoofdkanalen, ook toegepast bij de
wording van Veendam, Wildervank,
Drouweneraaond, Nieuw-Buinen e. a.,
met zoogenaamde blokplaatsen aan
't einde der venen, waar deze den
Hondsrug zullen bereiken, blijkt tot
dusver misschien nog altijd de ge
lukkigste aanlegtusschen de beide
evenwijdige" hoofdkanalen strekken
zich later de tuinen uit van de bur
gers, wier woningen in twee rijen
aan de twee wegen langs die hoofd
kanalen zijn gebouwd, terwijl dieboe-
renbeihuizingen telkens aan de over
zijde zijn opgetrokken, heel vaak juist
daar. waar 't zijkanaal uit het hoofd
kanaal schiet. Een brug over het
hoofddiep geeft toegang tot den
straatweg.
Het landbouwende gedeelte der jon
ge kolonie, die nog maar pas haar
vijftigjarig bestaan heeft gevierd, en
dus nog niet kan wijzen op lommer
rijke lanen, zooals b.v. Stadskanaal,
is 'beslist het mooiste gedeelte. Of
echter het turfgravende deel ook
„mooi" zal gevonden worden, is een
open vraag. Als je daar rondom
niets anders ziet dan turf in hoepen
en turf in rijen, en allemaal weer
droge en natte turf, en alles overal
even donker en dof, somber en zwart,
dan wil je dat heel gauw vervelend
vinden, erger soms.
Ik heb er gekend, die jaren en nog
eens jaren er gewoond hebben, maar
die zich er niog niet in schikken kon
den ien héél graag naar de „binnen
landen" van Drente zouden terug
gaan. (Maar wie Ier grootigebracDifc
werd, houdt van de veenkolonie, ster
ker geloof ik dan de 'Hagenaar van
zijn Haagje. Een -aardig voorbeeld le
vert de veenikoloniër, die een dagver
gadering in een Dreutsch dorp had
meegemaakt en tegen 'den avond we
der in 't gebied der veenkolonie terug
keerde: „Goddank," zei hij met een
zucht van verlichting; „ik zie weer
water!" Hij was (bij de eerste huisjes
aan 't (hoofddiep.
En wanneer dik zelf mij bevind, er
gens in een veenkolonie, ien -ik zió
daar vóór mij oprijzen turfhoop bij
turfhoop, al -kleiner en kleiner in het
wijkende verschiet, het terrein zich
verbreedende naar links en naar
rechts, mert de kleine verspreide pion-
nierswoningen er tusschen, de stroo-
ken onvergraven hoogveen („'t hooge")
afwisselend niet de vergravene („ihet
lage"), dan wordt het mij wonderlijk
te moede; dan is het of ik in schemer
schijn uit ai die hutten de gestalten
dier noeste werkers, -mannen en vrou
wen, zie treden en veldwaarts gaan
's morgens lang vóór zonsopkomst;
dan is het of zich daar voor mijn oog
tusschen al die honderden of duizen
den turfhoopen op 't hooge en in het
lage diezelfde gestalten bewegen in
zwaren stillen arbeid, zwijgende, zwij
gende, lieei xien langen dag! (Mijn
zien wordt poëzie en 't doode veld
krijgt leven. De adem der Godheid
gaat erover in (het zwijgende zware
menschenwerk. En zie de schepen
komen en varen; een mast steekt
links en rechts en vóór en achter tus
schen de turfhoopen sdhichtig om
hoog, de hoopen verdwijnen: het on
regelmatige leeggehaalde veid effent
zich; een oo^nic nog - van
nwlda ruisdhende graan wuift n eenjaan dat, voor diploma II deelgenomen
skaar het Dultsch van Balduin
MÖHhausen).
1
- Die hebben haast, zet «e eene
mbte tegen den naast hem rijden-
l' jongen goudgraver, ik hoop, dat
peen verraad achter zit.
- Onmogelijk, klonk, het onver-
Big terug, wie zou reden daartoe
ben, en waapom? Voor twee zul-
churken stort niemand zich graag
hoeilijkheden. Vermoedelijk zijn 't
flerherdors. Dat zijn ongehoord
ste ruiters.
- Misschien zijn het Apachen?
Die laten ons ongemoeid. Eenige
Ibten en zij verdwijnen of zij ach-
"*olgd worden.
fet hoefgetrappel kwam stills ra-
bij. Minstens twaalf of vijftien rul-
5 schenen hen te volgen.
|e ongerustheid der beambten
'd grooter en zij begonnen hun
ïidere te wantrouwen. Korter gre-
zij de teugels der paarden- en
de revolver trekkend, riep de een met
grooten ernst
Wie het ook zijn mag, die ons
wil tegenhoudenals het om jelui
bevrijding te doen is, triomfeert dan
niet te gauw. Dood of levend luidt
ons bevel en bij het eerste teeken, dat
men van plan is jelui te laten vluch
ten, is jelui laatste uur geslagen.
Denk daarom.
Wie zou zich nog om ons be
kommeren? vroeg Kelly schor van
opgewondenheid, dan zouden die
laffe honden ons niet in den steek
gelaten hebben, toen men op verra
derlijke wijze in ons eigendoms
recht ingreep.
Zij waren midden op de grasvlak
te, toen de vervolgers uit het bosch
te voorschijn kw-amen en met luide
kreten de paarden tot grooter spoed
aanspoorden.
De beambten bleven staan en keer
den zich met opgeheven revolver in
de hand om. De drie goudgravers,
die blijkbaar weinig lust hadden aan
een gevecht deel te nemen, drongen
hun paarden buiten het bereik van
de wellicht te wisselen kogels, en
beweerden nog eens, dat het niet an
ders dan runderherders zijn konden,
waarvan niets te vreezen was. Dade
lijk daarop werden allen, de gevan
genen incluis, door de ruiters om
singeld, zoodat vrije beweging on
mogelijk was en zij van alle kanten
de monden van buksen en pistolen
op zich gericht zagen. Zooals de be
ambten bij 'het heldere maanlicht op
merkten, hadden allen hun gezichten
zwart gemaakt, blijkbaar om te voor
komen, dat zij later herkend werden.
Ofschoon zij blijkbaar aan den wil
lekeur wan een wilde horde waren
overgeleverd, sprak de leider van het
transport hen moedig aan
Ik vermoed, dat wij hier met
een grap te doen hebben. Maar ook
in dat geval raad ik u, niet te ver
geten, dat wij de wet vertegenwoor
digen en dat hen, die zich aan over
heidspersonen -misgrijpen, zware
straffen te wachten staan.
Een hoongel-ach was het antwoord.
Vele stemmen spraken door elkaar,
tot een oude man op dreigenden en
beslisten toon zei
Wij denken er niet aan met' het
gerecht een strijd aan te binden, wij
willen het integendeel een dienst be
wijzen door u van de verantwoorde
lijkheid te ontslaan en zelf de beide
schurken voor onze rekening te ne
men.
Dat is een plicht, die wij zonder
uw hulp zullen klaarspelen.
Zoo? zei de woordvoerder, en
wees lachend op de drie goudgravers
die, als vertrouwden zij het zaakje
nie-t, er nu haastig van door gingen,
aan zulk gespuis heeft u anders niet
veel. Moordenaars hebben een ander
escorte noodig. En wie staat er ons
borg voor, dat voor het gerecht geen
advocaat, komt die met zijn woorden
gegoochel hen zoo blank wascht ais
pasgeboren lammetjes.
Goed. Als er u zooveel aan gele
gen is, hen veilig en wel in de ge
vangenis te zien, dan kunt ge met
ons rijden.
Met u meerijden als zoete kin
dertjes? Daar deniken wij niet aan.
Wij nemen die beide heeren van u
over en staan er borg voor, dat zij
noch ons noch hun gerechte straf
zullen ontgaan.
Dat klinkt, alsof ge geweld zoudt
willen gebruiken.
Zoo klinkt het niet alleen, maar
zoo gebeurt het ook. Bergt daarom
uw pistolen weg en gaat uw eigen
weg, in plaats dat wij elkaar weder-
keerig wat lood in het lichaam jagen,
antwoordde de hoofdman der zwarte
ruiters, en zijn paard omwendend,
drong hij zich tusschen de beambten
en John Kelly in, terwijl hij dezen
den teugel ontnam.
De beambten zagen in, dat tegen
stand vergeefs was, daarom gaven zij
ook Green goedschiks aan een der
zwarte ruiters over. Tot verder© te
genwerpingen bleef hun geen tijd
over, want na nog aan Kelly en zijn
bondgenoot den raad gegeven te heb
ben zich aan de zadels vast te klam
pen, stoof het gezelschap heen.
Woedend keken de beambten hen
na. Toen keken zij naar de goudgra
vers om. Zij waren al in het woud
verdwenen en gaven geen antwoord
op hun roepen.
Zulke schurken - zeide een op
bitteren toonals herzenlooze ezels
hebben wij ons laten overrompelen.
Waarheen nu?
Terug, om minstens bespot te
worden. Wie zou dat het dienstvaar
dige gespuis hebben kunnen aan
zien, dat het zich als beschermers
van movers en moordenaars zou op
werpen De ©en is niet beetr dan do
ander. Wij hadden het vooruit moe
ten bedenken wat daar in de mijnen
bijeenkomt, is een soort, dat men
zoo ver mogelijk uit den weg moet
blijven.
Hun schaamte verried zich uit de
zwijgende wijze, waarop zij hun weg
zuidwaarts voortzetten.
De geheimzinnige ruiterbende was
intusschen met de gehangenen een
heel eind verder gekomen. Reeds
lang waren zij in de duisternis van
het woud verdwenen en nog altijd
hielden zij de paarden in zoo'n snel
len draf, dat het niet mogelijk was
samen te spreken.
John Kelly was niet, op zijn ge
mak, dat voortdurend zwijgen kwam
hem onheilspellend voor. In plaats
van zooals hij verwacht had een koor
van gelukwenschen te hooren, werd
hij nog altijd als gevangene meege
voerd.
Eindelijk kon hij het niet langer
uithouden.
Hallo, jongensriep hij uit, die
daar achter storen ons niet moer.
Mij dunkt, het is nu toch tijd die
boeien eens af te doen of denken je
lui ,dat het voor mijn plezier ts?
Daarvoor hebben wij geen sleu
tel, antwoordde de ruiter naast hem
met een uitdrukking op het gelaat,
die hem deed beven en zijn in doods
angst verkeerenden kameraad het
bloed naar het hoofd deed stijgen
waarom hebben jelui daaraan niet
gedacht, toen het nog tijd wasr
Uit vrees voor hetgeen hem verder
nog tc wachten stond, zette Kelly het
gesprek niet verder voort.
Weer volgde er stilzwijgen. Alleen
het stampen der hoeven, het snuiven
der paarden en het rinkelen van de
tuigen was te hooren. Eindelijk ma
tigden zij hun stap wat.
(Wordt vervolgd).
