HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE
BEURSBERICHT
KERENS TIELEMAN
Uit de Omstreken
Binnenland
FEUILLETON
OM MILLI0ENEN
VRIJDAG 6 JULI 1907
VAN
Haarlem, 3 Juli 1907.
Geld was heden beginbeurs wcder-
nm schaarsch en a 7 pet. grif te plaat-
jen, doch bleef ten slotte meer aan
geboden. De omzetten waren heden
m schier alle hoeken zeer beperkt.
F Staatsfondsen waren rneerendeels
[nveranderd, Ned. sdhuld echter eene
fractie booger met ©enige helegging-
praatg.
In Peruvians was het buitenlandsch
minder drinigend, zoodat de
zich eenigermate konden her-
Aand. Ned. Handel Mij. bleven één
hoo'ger, terwijl ook andere Indi
sche cultuurwa ard enals Vorsten
landen ent Handelsverg. Amsterdam
ben dleel van het juist gedetacheerde
dividend konden herwinnen.-.
De aandeel en dezer categorie ge
yen trouwens op het tegenwoordige
een hoog rendement, ter
de vooruitzichten voor de naaste
toekomst alleszins gunstig' zijn en -Ie
intrinsieke positie, dank zij de groote
winsten der laatste jaren, zeer
sterk te.
Aandeelen Koninklijke Petroleum
na lagere opening vast op on
vurigeni koers, Sumpals en, Per-
golden 1 pet. hooger, Enims
daarentegen 2 pet. lager, welke varia
ties uitsluitend het gevolg zijn van
gebrek aan affaire.
Oo'lc aan de variaties iu tabaks- ort
mijnaanidleelen is bij nagenoeg abso
luut gebrek aan affaire weinig waar
de te hechtten.
Aandeelen en lappen Northwestern
Hypotheek Bank leden de beide laat
ste dagen een gevoelig koersverlies
sis terugslag op de voorafgaande rij
zing, waarvoor evenmin «enige spe
ciale aanleiding bestond. Deze fond
sen blijven voortdurend de speelbal
van een groepje beursspeculanten d'e
vooral in- stille mankten vrij spel heb
ben.
De minder opgewekte stemming,
welke gisteren aan de Londen sche
beurs heerschte, bleef niet zonder in
vloed op de markt te New-York. Blijk
baar vertrouwt men de rijzing over
het algemeen ncng niet en zij, die op
lage koersen gekocht hadden, haast
ten zich hun winst, binnen te halen.
Wall Street verkeerde gisteren dan
ook in een minder opgewekte hou
ding en ofschoon de zeer vaste ten-
denz van Steelshrs. aanvankelijk een
daling tegenhield, verkregen later op
den dag realisaties de overhand, zoo
dat de koersen in sommige gevallen
niet onbelangrijk 1 terugliepen. Onbe
stemde geruchten betreffende een
hevige aardbeving in Zuid-Amerika,
hooge geldkoersen en de rijzing in
tarwe,, reduceerden de kooplust, wel
ke toch al niet zeer groot was, tot
een minimum. Overigens had die
markt, eerder een kalm verloop er
bedroeg die omzet slechts 470.000 sha
res, zoodat men hieruit zou mogen
afleiden, dat de drang tot verfcoopen
niet zeer groot is geweest. De koers
van ,,call money", welke den heelen
dag tusschen S en 10 had gevari
eerd, was tegen het slot, dank zij het
vrijkomen van goud1 uit de schatkist,
aanmerkelijk lager. De invloed, hier
van op het koersniveau was evenwel
gering, daar zulks geneutraliseerd
werd door een verdere rijzing in den
Londensdhen wisselkoers, welke lang
zamerhand weder het goudpunt be
gint te naderen.
Van de verschillende aandeelsoor-
ten waren het gisteren weder voorna
melijk Steels, waarvoor de meeiste be
langstelling bestond. Ofschoon die
koers aanvankelijk tot 361/2 terug
liep, brachten ruime aankoopen een
herstel teweeg, zoodat het slot in
tegenstelling met de overige waar
den, betrekkelijk zeer vlast was.
Spoorwegfondsen waren minder ge
animeerd dan de voorgaande dagen
en speciaal graansporen ondervon
den den invloed van minder gunstige
weerberichten uit enkele districten.
In onze Am er ik. afdeeling was de
stemming lusteloos e<n was er vooral
beginbeurs voor enkele shares nogal
eenig lokaal aanbod; later trad hier
en daar eenig herstel in en bleven
c. a. Steels- meer gevraagd. Ook At-
chisons konden van de Wel wat ge
forceerde daling tot 901/2 een deel
inhalen.
Marine shares bleven goed prijs
houdend1 en werden door de arbitrage
opgenomen.
Geld 7
DE VELSERPONT.
Voor de aansluiting van rails enz.
vjoor de stoomtram aan de Velser-
pont, is aan de H. IJ. Spoor, die d!e
tram exploiteert, door den Staat toe
gezegd een beidrag van ƒ20,000.
Verder is voor de wijzigingen van
de ponten in 1906 nog betaald 1235
en eindelijk voor het uitdiepen van
het kanaal naast de vaargeul van de
..Kennemerland" nog 3960.
In 1905 kostten de ponten aan re
paratie 71.235, dus een slordige ton
gouds in twee jaar, behalve de kos
ten van ptersoenel, steenkolen, wo
ningen enz.
Het zijn officieele cijfers, die wij
hier geven.
DE ONTVANGST DOOR DE
KONINGIN.
Behalve de gedelegeerden ter Vre
desconferentie en hunne dames wiarea
eveneens op de ontvangst van de Ko
ningin en den Prins genoodigd de da
mes afgevaardigden van den Inter,
nationalen Vrqpwenraad', die het be
kende adres aan de Conferentie aan
boden.
Daar de presidente, lady Merdeen,
door de komst van den koning van
Engeland Dublin miet verlaten kon, en
velen der dames reeds naar hare
woonplaatsen waren teruggekeerd,
woonden] slechts vijf harer de partij
bij. Voorgesteld wenden aan H. M. de
dames Sanford, Treasurer, de voor
zitsters van Zwitserland en Neder
land mevr. ChaponnièreChaix, en
raej. E. Baeldebaronesse Von Sutt-
r-er en mrs. Villard, die Oostenrijken
de Vereenigde Staten van Noord-Ame-
rika vertegenwoordigden.
Zoowel de Koningin als de Koningin-
Moeder onderhielden zich vriendelijk
met de dames, die Dinsdag de resi
dentie verlieten.
GEBOUW TWEEDE KAMER.
Nadat de Tweede Kamer uiteenge-
gaan is werd in het gebouw een aan
vang gjeanaakt met het werk, noodig
voor de warmwaterverwarming van
de vergaderzaal en ©enige aangren
zende dienstvertrekken.
VREDESCONFERENTIE.
MONDELINGE MED ED EEL1NG AAN
DE PERS.
Dinsdagochtend vergaderde de 2de
sub-commissie der derde commissie,
om vraagstukken te behandelen be
treffende de toepassing der (Rood-:
Kruis) Conventie van Genève op den
zee-oorlog.
De heer Tornielli, die presideerde,
deed in een toespraak uitkomen den
invloed der publieke opinie, die zich
voor de groote beginselen van huma
niteit had uitgesproken, op de beslis
singen der regeeringen.
Hij vestigde er de aandacht op,
herinnerend- aan de geschiedenis van
bet Roode Kruis, dat het Italië was,
dat in 1866 de noodzakelijkheid er
kende om op den zee-oorlog toe to
passen de Conventie van Genève van
1864 betreffende den landoorlog.
De moeilijkheden van die toepas
sing waren eiücend, doch de Conferen
tie van 1899 had niettemin den Wensch
uitgesproken, dat een volgende Con
ferentie mocht geroepen worden, de
quaestie tot een goed einde te bren
gen.
De heer Tornielli dankte daarna de
Duitsche delegatie voor haar voorstel,
dat de commissie tot punt van uit
gang harer beraadslagingen kon die
nen.
Vervolgenjs gaf admiraal Si egel een
mondelinge toelichting van het Duit
sche voorstel, aan den inhoud waar
van hij met enkele woorden herinner
de.
Toerkihan Pasja (Turkije) la;s eene
verklaring voor ter herinnering aan
het voorbehoud door Turkije in 1873
gemaakt ten aanzien van de vervan
ging vain het roode kruis-eunbleern
door de halve maan. De Turksche de
legatie zou wenschen, dat men in da
conventie zoodanige wijziging bracht,
dat de roode halve maan evenzeer
zou worden gerespecteerd, als het roo
de kruis.
Er Werd beraadslaging gevoerd
over .artikel 3, waarbij het te doen is
cm de verplichting, die aan neutrale
hospitaalschepen is opgelegd., om da
vlag van een der oorlogvoerende mo
gendheden te voeren.
De heer Renault (Frankrijk) be
toogde, dat deze bepaling betrekking
bad op den landoorlog. Het kwam er
evenwel op aan, om té weten, of d -:
twee gevallen land- en zeeoorlog zijn
gelijk te stellen. In een landoorlog
heeft men twee gevechitsliniën, maar
in een zeeoorlog bestaat er geen de
marcatielijn.
Admiraal Siegel besprak de techni
sche moeilijkheden, die men heeft wil
len opheffen dloor de verplichting om
zich aan een bepaalde zijde te scha
ren.
Op voorstel van den voorzitter werd
vervolgens besloten de quaestie aan
te houden, ten einde tijd te laten '.vr.
het vinden van een bevredigende for-
muleering.
Wat de quaestie van het Roode
Kruis-embloem betreft, wenscht Sa-
mad Khan (Perzië) het Roode Kruis
te veranderen in een leeuw en een
zon van goud op een wit veld.
De heer Carlin (Zwitserland) merkt
op, dat deze quaestie ook terugslaar
cp den landoorlog en duis te dien aan
zien voorbehoud gepast is.
Op voorstel van den voorzifter wordt
de quaestie aangehouden.
Tijdens de beraadslaging over het
artikel van het Duitsche voorstel, be
palende, dat de bescherming vanhos-
pil aalschepen en de ziekenzalen der
.schepen ophoudt, indien men daarva?i
gebruik maakt om den vijand te scha
den wordt op voorstel van den En-
'gelschen maritiem en gedelegeerde Ott-
ley, het woord ziekenzaal" geschrapt,
omdat het niet denkbaar is, dait men
tijdens een gevecht daarvan gebruik
maakt.
Artikel 6 van het Duitsche voorstel
bepaalt, dat de oorlogvoerende mo
gendheden aan neutrale handelsvaar
tuigen, jachten of andere schepen
kunnen vragen om onder hun verant-
wc ordelijkheid gewonden en zieken
aan boord te nemen en te verzorgen,
onder voorwaarde, dat die schepen
die daaraan g dim or geven, een spe
ciale positie zullen krijgen of zekere
onschendbaarheid zij gewaarborgd.
KOREA EN DE
VREDESCONFERENTIE.
In een bescheiden hotelletje trof
men onlangs aan den voormaligien
vice-eexste-minister, van Korea, den
heer .Ti Sang Sul en den heer Oei
Tjong, voormalig secretaris dier Ko
reaansche legatie te St. Petersburg.
Zij en de gewezen rechter aan het
Hoofge Gerechtshof van Korea Ji
Tjoene, zijn belast met een zending
van hun regeering om verzet aian te
teekenen, dat Korea niet ter Confe
rentie werld uitgenoodigd.
In een adres aan de leden der Con
ferentie verklaren de Koreanen, dat
■dé onafhankelijkheid van hun land
in 1884 gewaarborgd en erkend Is
door alle mogendheden, maar dat op
17 November 1905 tijldens het minis
terschap van den eersten dezer afge
vaardigden, Japan Korea met wa
pengeweld dwongj de vriendschappe
lijke diplomatieke betrekkingen met
andere landen af te breken. Om daar
toe te komen aarzelden de Japanners
niet, bedreigingen te gebruiken en
de rechten en wetten des lands te
schenden. Als volgt vatten de Korea
nen hun grieven samen
1. De Japanners handelden zonder
toestemming van den Keizer
2. om hun doel te bereiken,
bruikten zij wapengeweld tegen de
keizerlijke regeering
3. zij handelden in strijd met alle
Wetten en gebruiken van het land.
De afgevaardigden noemen dit een
drievoudige schending van interna
tionale overeenkomsten en een list
van Japan om de vriendschappelijke
betrekkingen van Korea met andere
Janden te verstoren en verzoeken
daarom de tusschenkomst der gedele
geerden, opdat zij „alsnog aan de
Conferentie kunnen deelnemen en
er 'hun rechten verdiedigen dioior de
mani'eren der Japanners aan het
licht te stellen."
Aan het adres is toegevoegd een
nadere uiteenzetting der grieven.
D'e.ze begint met de bekende geschie
denis hoe het Japansch-Koreaansche
traotaat waarbij Korea kort en
goed ond'er Japansch protectoraat
gesteld werd der Koreaansche re
geering werd afgedwongen. De lei
ding der buitonlamdsche zaken kwam
in Japansdie handen en de Keizer
van Japan benoemde een residents
generaal te Seoel. Een protest werd
tot. de vertegenwoordigers der mo
gendheden gericht en d'e Raad der
oudsten verzocht aan den Keizer van
Korea, „niet alleen het tractaat niet
te teekenen, miaar het geheel te ver
nietigen en de eerste onderteekena
ren als verraders te doen ophangen".
De Keizer was echter geheel in de
macht der Japanners en niet in,
staat, iets te doen. Prins Min schreef
een protest aan de mogendheden en
richtte een manifest tot het volk en
pleegde ter bekrachtiging daarvan
zelfmoord. Evenzoo gingen twee vice-
ministers en een soldaat, die e>en ver-
gedfschen aanslag op den Japan-
schen gevolmachtigde, markies Ito
had gepleegd, vrijwillig den dood in.
Betoogingen der Koreanen werden
door de Japanners met wapengeweld
uiteengejaagder vielen vele dioo-
den en gewonden en honderden wer
den gevangen gezet.
De Koreanen beweren, dat na den
oorlog een krachtige hervormingsbe
weging in ham land opleefde, die
door de Japanners krachtdadig werd
tegengegaan. Dezen beroofden on
der voorwendsel van strategische
noodzakelijkheid, duizenden boeren
van hun grond en woningen, dwon
gen hen, hun vrouwen en kindleren
met zweepslagen tot heerendiensten,
deden nieuw geld slaan waardoor de
bestaande munt werd gedaprecieerd
en tal van kooplieden te gronde wer
den gericht, beheerschten de recht
spraak ten nadeele van ieder Ko-
reaan, die recht zocht, overstroom
den het land met hun immigranten
voor wier wandaden de Japansche
politie de oogen sluit, en dwongen
de Koreaansche regeering, de schuld
aan te gaan van 13,000,000 jen, die
alleen dienen moest om de Japan
ners in staat te stellen, zich van de
nijverheid meester te maken.
De Koreaansche deputatie beves
tigde ons al deze beschuldigingen
aan het adres der Japanners, die
trouwens in hoofdzaken uit de Ko
rea Review en andiere bladen be
kend zijn. Spreekt men Japanners
daarover, dan halen zij de schouders
op en schrijven idie beschuldigingen
toe aan de Amerikanen. Een gron
dige weerlegging er van is echter
nog nooit gegeven.
Wat het bijzondere geval van dieze
deputatie betreft verneemt men, diat
de Japansche gedelegeerden ter
conferentie betwijfelden of die drie
heeren (waarvan eerstgenoemde zich
prins laat noemen) werkelijk dfoor
den Keizer van Korea zijn afgevaar
digd. In geen geval echter zal Japan
op dit adres antwoorden.
Ook verneemt men, dat de Korea
nen getracht 'hebben bij den Ameri-
kaansc'hen gedelegeerde generaal
Porter te worden toegelaten, maar
dat deze hen, wegens de gespannen
verhouding tusschen Japan en Ame
rika op dit oogenblik, niet heeft wil
len ontvangen.
EEN DONKERE TOEKOMST VOOR
NEDERLAND.
Tiet ziet er donker voor on|s lajidje
uit, 't heeft geen toekomst meer. Een
Engei'schman is het, die 't alweer
zegt, kijkend door 'n Engelschen, zeer
zwarten bril. De man heet J. Ellis
Barker, schreef een boek, welks titel
vertaald, luidt„De opkomst en de
teruggang van Nederland". De Lon-
densche „Telegraaf'-correspondent
geeft er de conclusie uit
„De Nederlanden, die eenmaal inde
wereld ,een grootere positie innamen,
dan Gro ot- B ritt anni tegenwoordig
bezit, zijn in een toestand van onbe
duidendheid vervallen en Holland kan
als onafhankelijke staat geheel ver
dwijnen. Zij1 kan, (en zal waarschijn
lijk) door Duitsohland ingeslokt. wor
den, en het is denkbaar, dat de Hol
la ndsche taal in een leeuw of twiee een
doode taa.l zal zijn, enkel nog door
weinige philologen gekend. Sedert
stcom en eleotrioiteit den afstand op
hieven, te de tijd voor groote naties
gekomen. De Nederlanden hebben een
verleden, maar geen toekomst."
We kunnen nu maar zeggen „daar
•ga je, beste jongen Een onbedul
d'endié vloot,, straks geen „blijvend ge
deelte" meer, het moést zoo wel ko
men.
ONDERZOEK BETREFFENDE DE
MELKVOORZIENING IN DE
PROVINCIE NOORD
HOLLAND.
Door mr. J. P. A. N. Caroli werd,
gelijk we reeds meldden, in de zitting
der Staten een 'schriftelijk voorstel in
gediend betreffende ondierzoek.
Dit voorstel beoogde:
lo. te benoemen ;eene commissie van
enquête als vermeld
2o. om de commissie te doen bij
staan door 3 deskundigen, door Ged.
Staten aan te wijzen na overleg met
d commissie
3o. een crediet van ƒ5000 beschik
baar te istellen ter beloon ing van de
deskundigen
4o. Gedeputeerde Staten le verzoe
ken het noodige te doen opdat de com
missie van enquête, ook na sluiting
der Staten-zitting, haar arbeid zou
kunnen voortzetten.
Daar de voorsteller mr. Caroli in
het voorstel van mr. Westerwoudt,
om het prae-advies van Gedeputeerde
Staten in te winnen, een poging tot
begrafenis zag immers mr. Caroli
achtte het vraagstuk zóó bekend, dat
hij oen prae-advies overbodig achtte
trok hij het in. De heer Tak narn
het daarop over.
HOOGE BEZOEKERS.
De kroonprins en kroonprinses van
Griekenland kwamen Woensdagmor
gen met de nachtboot te Vldssingen
aan en vervolgden met den aanslui
ten den sneltrein him rete.
ERFGENAMEN JAN TENHA AF.
De .erfgenamen van den te Milwau
kee, Staat Wisconsin, Vereenigde Sta
ten van Amerika, overleden Jan Ten-
haaf of Tenhoff, worden ui/tgenoodigd
zich vóór 1 October 1907 aan te mel
den bij het Departement van Buiten
landsdie Zaken.
(„St.-Crt.")
LEVENSGEVAARLIJKE
VERWONDING.
Zondagavond1, itoen 'eenige personen
te iSohinveld (Litmib.") huiswaarts keer
den, werden izij door zekere C. en Th.
achtervolgd' ien met messen zoodanig
toegetakeld1, Idlat geneeskundige hulp
moest wonden ingeroepen. Een der ge
wonden verkeert in levensgevaar,
zoodlat een der daders het voorzich
tig geoordeeld heeft, naar Pruisen de
wijk te nemen.
NATIONALE 'BLINDENZORG.
'Door het beistuur der verecnigimg
Nationale 'Blindenzorg werd aan Hare
Majesteit de Koningin en den Be
schermheer der Vereeniiging Z. 5- H.
Prins Hendrik der Nederlanden, het
d'oor den 'architect Com. L. de Koning
ontworpen plan van het te stichten
„Tehuis voor alleenstaande Blinden",
als eerbiedige hukJe opgeldragen.
HERSTEMMING PRQV. STATEN.
Uit Zevenberg werd medegedeeld' dat
de Comim. uit de Prov. Staten, belast
met het nazien der geloofsbrieven van
die pasgekozen leden, voorstelt de hoe
ren C. Aarden en >van Schendel toe
te laten ien eene nieuwe stemming uit
te schrijlve nten opzichte der heeren
G. H. iSiLmorcis, mr. Smits en A. J
O omen.
De commissie oordeelt, dat het door
's-Gravemoer uiit te 'brengen aantal
stemmen, ml. 174, van geen invloed
had kunnen izijn op het door de hoe
ren C. Aarden en' 'C. van Schendël be
haalde 'stemimental, echter wel o.p dat
der overige drie candildaten.
Over hot advies dor commissie zal
(Donderdag 4 dezer worden beslist.
(Tel.)
UOQTBROEI.
In tal' van plaatsen in Fries!and kan
men reeds ruiken h'oe erg het hooi al
broeit. En geen wonder; het hooi is
„zonder izon" gewonnen; de kracht zilt
er nog in. Vele boeren beducht voor
brandgevaar, —zijn Ireeds begonnen
het hooi te Idlollen ien om te zetten.
POGING TOT MOORD.
De correspondent der Tel. te Wa
tergraafsmeer meldt
In de zaak tegen den 19-jarigen ty
pograaf C. A. W„ die gelijk men
weet is aangehouden als verdacht
van poging tot moord, gepleegd
den nacht van verleden Woensdag op
Donderdag aan de Weesperzijde al
hier op zijn meisje, de dienstbode
H. H„ is de instructie reeds in vol
len gang.
Omtrent hetgeen in genoemden
nacht gebeurd is, is thans nog het
volgende gebleken. Toen C. A. W. en
zijn meisje Woensdagavond in den
tuin van den heer Sch. aan de Sctoulp-
brug wat zaten te gebruiken,
uitte C. A. W. reeds het denkbeeld!
van zelfmoord. Hij haalde n.l. plot
seling de revolver te voorschijn en
zeidie„Daarmee schiet ik mij aan
stonds voor dien kop, als ik je thuis
gebracht heb."
Het meisje schrikte geweldig en
zei: „Doe dat ding alsjeblieft weg!"
Bij het verlaten van het café, om
streeks elf uur, en terwijl zij opwan
delden langs de Weesperzijde, sprak
hij er verder over. En zijn meisje,
dat hoe langer hoe zenuwachtiger
werd1, zei, dat, als hij zichzelf voor
het hoofd schoot, hij het haar maar
eerst moest doen.
Bij de oliefabriek gingen zij zitten
in het gras* aan den kant van den
dijk. en toen duurde het niet lang,-
of zij besloten dan maar uitvoering
t© geven aan het plan. Volgens de
Verklaring van C. A. W. schoot zij
toen eerst op zichzelf. Maar zoo als
men weet, heeft het meisje thans ver
klaard, dat hij op haar schoot. Zij
viel eerst bewusteloos achterover,
maar spoedig kwam ze weer bij en
zag C. A. W. nog naast zich ritten.
Daar ze onduldbare pijnen leed,
smeekte ze hem, nog eens te schieten
opdat ze maar dood; zou zijn. Volgens
beider verklaring schoot hij toen
nogmaals op haar, de revolver nu
richtende op haar hartstreek. Maar
thans ging het schot niet af. Naar hij
volhoudt, heeft hij daarop nog drie
maal gepoogd zich zelf een kogel door
het hoofd t.e jagen, maar weigerde die
revolver lederen keeT. Het meisje be
weerde echter, niet gezien te hebben
dat hij op zich zelf schoot. Toch was
rij voortdurend bij haar kennis en
hebben zij al den tijd, dat zij daar
lag, zekerr wel twee uur lang naar
haar schatting, met elkaar gespro
ken. Zij leed daarbij verschrikkelijke
pijn door de schotwond aan het
hoofd. Maar vooral was ze bang, d'at
C. A. W. haar verlaten wilde. Een
maal ging hij van haar weg enklom
tegen den dijk op, naar hij verklaar
de, om zich te verdrinken. Maar ze
riep hem bij rich terug, en berwoer
hein, haar niet in den steek te laten.
Zoo bleven ze dus bij elkaar lig
gen, totdat de politie hen vond.
EXCURSIE
De Friesche Bouwkring gaat in de
volgende week eene driedaagsche ex
cursie maken naar Haarlem en Rot
terdam. In laatstgenoemde stad heeft
„Gemeentewerken" eene stoomboot
aangeboden, ter bezichtiging van die
havenwerken.
EEN SLAGSCHIP IS GOEDKOOPBR.
De Engel sche bladen blijven voort
durend klagen over de duurte in
Den' Haag, tijdens de Vredesconfe
rentie. Na de knorrige opsomming
van voorbeelden door den correspon
dent van de „Daily Telegraph", komt
nu die ietwat grappige meaedëel'ng
in de St.-James Gazette"
De afzetterij van de hotelhouders is
zoo groot, dat de delegatie van een
Zuid-Af rik aan sche Regeering, bij het
zien van de rekeningen der eerste
week, besloot, aan hare regeering te
'seinen, of het niet beter zou rijn van
de verdere deelneming aan de Con
ferentie af te zien en een nieuw slag
schip te bouwen. Dat zou haar nog
veel goedkooper uitkomen.
(H. v. Antw.)
VERVROEGDE WINKELSLUITING,
De afgevaardigden van. die Alg. Win
kel! ers-vereeniging te Am.sterdam,
haat het a. e. congres van den Mid
denstandshond, verwierpen met 7 te-
fcen 4 stemmen een voorstel-Goud a
van den beschrijvingsbrief, dat e>en
rijkswet wenschte op vervroegde
winkelsluiting.
NOTARIS HERBSCHLEB.
Na een langdurige ongesteld'hehl
overleed (d'e heer J. F. Herbschleb,
notaris te Amsterdam. Hij vervulde
dit ambt meer dan 31 jaren, aanvan
kelijk ter standplaats Nieuwer-Am-
stel. Bij de annexatie in 1896 van een
gedeelte dier gemeente werd hem alB
standplaats Amsterdam aangewezen.
Notaris Herbschleb wend 66 jaar
oud.
BINNENLANDSCHE
VRACHTVAART.
Met een raad van beheer, bestaan
de uit die heeren Charles E. H. Bois-
sevain, Amsterdam, voorzitter, jhr,
dit. dr. C. L. de Jonge, 's-Gravenlhiage,
secretaris, D. J. van Houten, Weeap,
wordt een poging aangewend om een
coöperatie tot stand te brengen on
der den titel „Coöperatieve Vereenl-
ging voor Binnenlandsche Vracht
vaart". De oprichters stellen zich
voor, door het aansluiten van een
groot aantal schippers voor hen
vrachten aan te nemen, voor gToote
partijen te contracteeren en door het
zoo weinig mogelijk ledig liggen of
ledig vervaren, te trachten het be
drijf voor hare leden zoo loonend mo
gelijk te maken.
Er werd een bedirag van ƒ20,000
bijeengebracht, om de vereenigïng tot
stand te brengen.
(Naar het Duitsch van Balduin
Möllhausen).
Bij het licht der maan hadden de
gevangenen nu gelegenheid het raadL
selachtig gezelschop wat nauwkeu
riger te bekijken, zij herkenden nie
mand; alleen lazen zij op ieders ge
laat sombere wilskracht. Kelly, die
anders niet gemakkelijk van de wijs
gebracht werd, voelde zich het bloed
in de aderen stollen. Doodsangsten
stond hij uit en toch kon hij niet
aan het ergste gelooven. Reeds her
haalde malen in rijn leven had hij
op het punt gestaan voor het gerecht
gebracht te worden, zonder dat hem
ooit zijn zelfvertrouwen had verla
ten en heden, nu hem ongetwijfeld
vroegere kameraden omringden, sid
derde hij tot in merg en been. Met
moeite bracht hij op luchthartigen
toon do woorden er uit
Het is alles behalve aangenaam
met geboeide handen op een knol te
'hangeni
Nog maar een oogenblikje
duld, klonk het veelbeteekenend te
rug alles moet zijn tijd hebben.
Door doodsangst in een soort van
razernij gebracht, probeerde Green
zich uit den zadel te werpen, maar
nog ter rechter tijd werd hij, daarin
verhinderd en ernstig gewaarschuwd
geen domheden -te begaan. Spoedig
daarop kwamen zij weer in de duis
ternis.
Zij waren nu in een begroeiden
kloof aangekomen. Het was een som
bere plek, waar de nil zijn leelijk ge
schreeuw liet hooren. Plotseling werd
dat geluid overstemd door, naar het
scheen, menschelijke hulpkreten.
Spoedig daarop kon men een ben
de ruiters van den bergkloof uit
naar het mijnendistrict zien terug
gaan. Met zich voerden zij twee lee-
ge, ongezadelde paarden. Zwijgend
reden zij verder. Men zou ze voor
'Spoken uit den woestijn hebben kun
nen aanzien.
Voor de beek, die langs den go-
openden rilverader stroomde, stegen
■zij af. Met pijnlijke nauwkeurigheid
wasdhten zij gezicht en handen en
de paarden weer bestijgend;, verdeel
den zij zich in groepjes van drie en
vier. De paarden joegen zij zonder
toom in den kloof. Deze voegden zich
later op den dag bij de paarden der
Merd'erop gelegerde vrienden, die
daarover, niet weinig verbaasd1 war
ren. Men kon alleen vermoeden, dat
zij afgedwaald waren, terwijl de be
ambten met hun gevangenen en vrij
willige geleiders wat rust namen en
dat ze daarop den terugweg naar de
bekende plelc hadden ingeslagenen.
Wat er verder gebeurd was, wist nier
mand.
Eerst in den laten herfst ontdek
ten Joachim en Pierre toen rij op
jacht waren en in «Ie onherberg
zaamste dalen en kloven terecht kwa
men, ©en afgelegen plek waar een
langwerpige zandheuvel aan een een
voudig graf deed denken. Daarover
breidde een breedgetakte eik zijn ar
men uit. Van een der onderste tak
ken hingen twee touwen af, die op
een flinke manshoogte afgesneden
waren.
Zeer merkwaardig was op denzelf-
d:en dag, dat de beide gevaarlijke
misdadigers gevangen genomen wa-
Ten, Maurice eveneens spoorloos ver
dwenen, waarheen, dat vermoedde
niemand. Hij was en bleef weg mis
schien tot. zijn geluk nadat gebleken
was, dat hij zich bij zijn handel aan
de meest scftiaamteJooze bedriegerij
en h/ad schuldig gemaakt.
Z'oo waren die vrienden eindelijk in
het onbetwiste bezit van den zilver
mijn gekomen. Met behulp van land
meters en allerlei werklieden tracht
ten zij nu door boren en andere
hulpmiddelen een oppervlakkig
beeld van de ligging der schatten te
krijgen. Balfour was door zijn erva
ring en de hem ten dienste staande
middelen d'e eigenlijke ziel van de
onderneming, nu eens hield hij ver
blijf in Santa Fé, dan in Toais en
dan weer was hij bij de bergwerken
tegenwoordig. De voortdurende be
zigheid werkte heilzaam op zijn ge
moed, te meer omdat de naam
Grinshy na het einde van den oor
log geheel in het vergeetboek raakte.
Terwijl hij zioh zeer tot de beide
broeders aangetrokken voelde, die d'e
verbinding vormden tusschen hem
en Aufdermauer, behandelde hij
Braddon, die geen flauw vermoeden
had van de betrekking, die er tus
schen hen beiden bestond, altijd met
de grootste welwillendheid.
Dikwijls, wanneer het onbemerkt
gebeurep kon, rustten zijn blikken
met een eigenaardige uitdrukking
van weemoed op de van rustier zelf
bewustzijn doordrongen jeugdigen,
krachtigen man, die zonder eenig bij
oogmerk kans gezien had niet alleen
zijn genegenheid, maar ook rijn ach
ting te verdienen. Dan. scheen hij in
zijn gelaat te zoeken naar een gelij
kenis. die onoiitwisdhtoaar in zijn ge
heugen leefde. Steeds vriendelijker
werd de uitdrukking van zijn
Onder den invloed van de hem be
stormende gewaarwordingen soheen
het eens zoo ijskoude hart te smel
ten. Dankbaarheid vervulde hem en
toch durfde hij Braddon nog niets
zeggen. Dat- was hij verschuldigd
aan hem, die vioor George Braddon in
den vollen zin dës woords als vader
was opgetreden.
Terwijl de jonge mannen en met
hen Pierre, die er het „vallen zetten"
aan gegeven had. druk in de mijn
bezig waren, zorgde Balfour voor
den bouw van houten woningen en
smeltovens. Vele goudgravers lieten
zich bij hen in den omtrek neer en
vooral zij, die het tot nu toe niet
voor den wind gegaan was, verdien
den aan dit omvangrijk werk een
niet onbeteekenend dagloon.
Het voor Joachim, Pierre en hun
vrouwen bestemde huisje, waarvoor
de nabij zijn de dennebossohen het
materiaal leverden, was het eerste
gebouw, dat klaair was. Dat was met
een liet punt van samenkomst dier
vrienden, waarvan Tewani, die rich
door oefening en inspanning steeds
me>er beschaafde en ontwikkelde, de
ziel was.
Het gerucht van den grooten zil-
verrijkdiom van hun gebied had zich
spoedig over de VeTeenigde Staten
verspreid. Tal van avonturiers, ook
wel groote financiers of hun agenten
kwamen er op af en boden millioe-
nen, met het doel er een maatschap
pij op aandeelen van te maken. Uit
naam der bezitters waarbij in d'e eer
ste plaats Roza Tracy genoemd werd,
sloeg Balfour echter alle voorstellen
af, omdat men zich tot eigen krach
ten wilde bepalen.
De dagen werden korter, de No
vemberstormen gierden over het
land, en de winterrust stond voor
de deur, toen Braddon en Raimund
zich gereed maakten tot een reis naar
•het Oosten. Beiden werden onweer
staanbaar aangetrokken een reis te
ondémemen naar het Iasnd', waar de
een rooskleurige verwachtingen hoop
te vervuld te zien en de ander ioor
plichtgevoel werd heengedreven.
Toen zij afscheid namen, keek Bdl-
four Braddon lang in de oogen.
Ik réken vol vertrouwen op een
gelukkig weerzien, begon hij wee
moedig en een half jaar is gauw ge
noeg voorbij. Onze vriend Raimund
zal ons wel langer laten wachten, tfet
hij tot dezen, maar hoe het ook zij
je eigen aangelegenheden, zoowel als
die van je kleine nicht, zijn in ver
trouwde handen.
(Wordt vervolgd).
