BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
f8.20 PER 3 MAANDEN
®F 80 CENT PER WEEK.
GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
Rubriek voor Vrouwen
Wandelingen körnen- Bloempjes? Ja en neen; het
zijn bloempjes geweest, ze zij.n op
IN DN OM tEDAARLEIM. vruchten te worden. Vruchten
FEUILLETON
X li a mar
In bet Veld.
25e Jaarg&ng
MAANDAG 22 JULI 1907
No. 7382
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
IN HAARLEM-S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT
"Viaoanitóe-s. Praktische
garderobe. Reuze vaaa stoï-
fen en toileitteai.
.bijna elke katoenen wasctvjapom be
nutten.-
iMie-n brengt vierder aardige goed-
koope iweefsels uit katoen en wiol, of
Ikatoen en zij/de bestaand©voor cos-
voorecJiijnt tamt-Het ia kiezetauur, (lat«Mrispeuran en zien of er wat te vin-
■door de wontelis opgenomen, zich daar^eal dan Zfd *k 6ven rn0(>"
langs die randen heeft afgezet. Vr-oe- 'asje doordringen en wat moois trach-
ger meende men, dat dit Itiezgteuur ï*®11 te v-nd*en.
voornamelijk de stevigheid aan den Daar ben i'k terug met eenige mooie
ituimes, terwijl voor blouses foulards, stengel aanbracht en dat bet dus iont- 'Van t water druipende polletjes van
in oo, a rrnotnc n n*wt p-n met voiles en tussor verwerkt worden. Het brak, waar de stengels zoo ziwtak wa- I Veen mos, getooid met de min of meer
c „„ai. is nu de aangewezen tijd om van de ren. dat ze gingen liggen, bij koren ronde splorenboudlers. (En diaartus-
haar de lane verbeide vac anti e voor nu de aangewezen tijd o,m van de ren, dat ze gingen liggen, bij koren -ronae sporennouoier.. ui aaartus-
(biina alle scboolkinderen en vele vol- uitverkoopen, die de mianufactuur- bijvoorbeeld. Later toch is bij opzette-
- w
imeilhand het nut van gaan inzien, bet °e praMfedhe dracht is een 0i<edd kaezelzuur bleek even groot.
iJn^Ptnpri San°dp mp»tê «roote ban- (Wli®lk|ete dit jaar bijizondier vroeg or- lijk genomen, proeven gebleken dat dit,! ™,cde. r°nde, tamelijk langgesteelde
1=11 rL'to* eerJ „Lt 4. hoevee.-
dieMkanrtioren toch is men er langiza-
imeiiband het nut van gaan inzien, bet
personeel eenogen tijd vacantie te ge- toatteur van ktenkerie soepele stof, e>n j_Iéj Wat aardige zwartgevlekte bla-
iven; hetgeen niet alleen goed, doch em bijpa^endie boléro of mantel, die dcreT1; mat 6en eigenaardige, thans
bepaald nooidiaakelijik is in onzen tijd lcnier verschalende blouses gedragen 2Q0 al)S uitgebloeide tros of lie-
van jsenuwovenspannenden arbeid, te worden. Met een dergelijk toal-et w aaT
anidklen van stoom en eiectriciteat!. 115 meri s^e s terwijl men 't Is1 een orchidee. Die onderaard-
De sjaoonwegen dragen er mot ver- ldoor verwisselen van blouses aan sche knollen doen ons dadelijk zien,
laagde tarieven (vacantie-kaarten) weersgesteldheid tegemoet kan' waarK>m het yo]k
ze bandek emskruicl
ibet hunne toe bij om het - reizen in de tornen. noemde.
hand te werken, terwijl ons land in Mdaem man vierder éen gekleed toi-Voorzichtig nogmaals- Onze waar
de provinciën Gelderland, N. Brabant ™,et »oJ* neemt voor eventueel sc(h,u,wing komt te laat, daar heeft
en Limburg rijk aan mooie plekj-es is, voorkomende gevallen, heeft men ze- a,ee<Js vaTl bl&t gezelschap zijn
waar men eenvoudig en goedkoop te- ker zijn ba,gage tot een minimum e- voorbarigheid met n natten voet moe
ven kan; zoodat ook den minder ge- paakL ten be'koopen.
iflortuneexden met een weinig overleg, de gekleurde linnen wanldaltoi- schoen nd-et
zidh «n ziin eezin eentee weken ver- zlJn zeer aaJ1 te bevelen, doch fn vuil zijn kous jn. schoen
iDooziHK iaji .verschaffen. me« daarvan niet uitsluitend «under. Ja men moet er een wieanig
-niet nlleen voor de mannm bedienen omdat ze voor regenachtige voor over hebben, of zich voor alles
en^Sderen, doch ook voor de aW d-gen geheel ongeschikt zijn en spoe- r^wenen.
besise rorg-ende „utemoedor, is eeni- ^igdun fresch aansmu geneel v-eriite
nootiie fte^d :!aii de'vu can tin ,r)le tegenwoordige mode veiihani de -pen op en stappen in de richting van
ZrXÏ £il« rdtwd™t trotteur-rokken en schrijft den langen het negeerde ^ige duikelaars, te
om v-oor alles te zorgen; het komt er f eejmok «o^docb teowej ataan^hrer^ all^ zoow J de^smal-.
Een
kan hebben en vooral toch geen over
bodige bagage met zich te voeren. °P *-e offeren.
Voor de he e Pen der schepping is dat
allies tiam.elijk eenvo.udig; doch voor
onze vrohwen en mieii.sjes is er heel
wat overleg voior nioodig om onze
garde-robe zoio pr-akiisoh mogelijk te
IdJoen zijn.
'Do keuze der stoffen is daarbij een
hjoofdizaak. Al te fragile kleederen
imioet mien thuis, laten, benzij men tot
als de breedbladige.
owaaraan Tif^ ta^"g^"höitoSt8 m* raad ik mijne gcaohte lezeressien naam maar- to® niet Mi erg
-aan de chic in dit geval aan het com- vreeamd. Een in t water geslini0erde
stengel komt, de zware blooikolf om-
MiAiEUE VAiN A1MSTEL. laag neer, duikt ondier, en dan blijkt
de kolf door de lucht, die tusechen
d'6 bloempjes zat, weer lichter te we-
\^al(llls fliiöiyi lav-ïlt. zen ien (W6 ^eri j^gj^ omgekeerd boven
CLXXIII. met pluis, dat voor minder bedeel-
T 1 <len in de bedden wel eens de rol van
U« bouoortecMcn bdhuort, dis m «m Jjo a^ eon'tSje m »I f» al iS 'l -
of andere luxie-badiplaats hun vac an- met natuurschoon, zoo vol met plan- een win e
tie gaan doorbrengen; hetgeen ten ge- -tien -en dieren, dat het een groote aan-'En biezen met dat
volge. beeft, d/at men meerdere colli's trekkingskracht uitoefent op allen, die merg in den stengel. Zeker, echte
bagage met zach neemt. troaar een weinig voor de natuur ge- mattehbiezen of stoelenbiezen, hier
(De keuze onzer toiletten is afban- voelen. niet zoo heel lang, miaar daar bij de
Ikelijik van het oord waar men ver- De lange, /eentonige wandeling van brug, wat meer in 't water, bereiken
(toeft, hetzij in een zeebadplaats of in ivroeger is thans ingekrompen tot een ze best een lengte van 2 M.
een of andere boscihrijike streek. ritje van .een klein kwartier. i ©n dan die mooie cypergrassen, en
(Aan zee mioet men rekening hou- In een goede tien minuten toch 'heeft tal van ander schoons zien we M-r
den m-et den invloed van licht en «ie tram die Laebrug bereikt en even L> ugs den kant, zondier nog m aar éen
ludht en slechts die weefsels en klieu- teruggewandeld naar dat complex van voe\ in 't moerasje zelve gezet Ie frb-
ren kiezen, welke daar tegen bestand bruggen en bruggetjes: eerst een smal bui.
zijn. Hiet wit linnen kunnen we voor bruggetje voor de trekkers en duwers En om verscliiiLiende redenen Ls dit
een verblijf aan zee in de eerste plaats van schepen en soheepjies, dan een minder aan te bevelen; -eerstens toch
.aanraden, te meer daar het witte zee- dito voor de terugkeerende tram van loopt men 't gevaar natte voeten te
izanld de kleeren noot spoedig vuil 'Aimsiterdain, idian de breed© voor rij- krijgen, ook al is de bodem wiel wat
ïnet een druppeltje kleverig voc.ht op
den top. 't Is de zonnedauw, het vlie
genvanger-ij©.
•Eh gij? Gij vondt nog? De moeras-
Uathyrus, vergeet-rnij-niet, walstroo,
pluimdragende wederik, iris, ©gels-
kop. En die rups? Is dat de beerrups?
Neen, t is die 'Drinker, de eenige
rups, die drinkt, of ten minste af en
to'e den kop onder water steekt.
En hier aan dien brandnetel? Tal
van hangende poppen van de kleine
vos, en van onze meest aJgemeene
dagvlinders. Langs de tramlijn zou
den we nog tal van wetenswaardig
heden 'kunnen vinden, maar .dat voor
een volgenden keer.
J, STURING
VRAGiENBUS.
■A a n m e v r. G. te H. Uwe planten
zullen beslist gebrek aan voedsel lij
den, wil daarom zoo spoedig mogelijk
w-at bloemeumest aanschaffen en ge
ven ze daarvan zjoo af en toe een
kleinigheid, maar voorzichtig en volg
getrouw de aanwijzing er bij ver
strekt.
■Aan m e j. L. te Z. Om planten
zoo goed mogelijk te drogen en ze
daarbij de natuurlijke kleuren te la
ten behouden, is juist geen heel ge
makkelijk werk. Over 't algemeen
geldt als regel, dat vlug drogen en
herhaald v?rversohen van papier, het
proc.es goed maakt.
Toch zijn er ondanks alles nog plan
ten, die bij 't drogen zwart worden,
andere wier bladeren -men niet an
ders dan onze zware persing kari vlak
houden, enz. Ervaring doer hier veel
meer dan allerlei geheim middelen.
Aan den heer al L. te H. Dat
is nu toch waarlijk niet n-oodig, dat
men in een klein stadstuintje den boel
moet laten opeten door rupsen. Het
wegvangen en vernietigen neemt
daar zoo weinig tijd dn 'beslag, d'at het
niet noemenswaard is. Zoo 's mor
gens, 's middags en 's avonlds den
•tuin even rond gewandeld, hier en
maakt.
Voor kindleren en jonge meisjies zijn dan weer een voor de heengaande wel zou meenen, door de dichte laag
de marine blauiwe cheviotts costumes tram naar Amsterdam en eindelijk van wortels en wortelstokken. Is die
ivoor koelere dagen en avonden bijna die twee aanvoerkanalen van de wa- ilaag eenmaal doorboord, dan o, wee!
onmisbaar, niet alleen is het marine- Iterleiding. een weebe, modderige massa kan don
blauw, indien van goede kwaliteit, links af hervindt men zich dadelijk geringisten druk niet weerstaan, cn
sterk van kleur, doch men kan het tol- waar men wezen wil. Als een golvend wie weet hoe diep die massa is; laten
let door verschillende blouses gemak- korenveld buigen die slanke rietbal- wa eens met onzen wandelofi k he
ikel ijk varieeren. Een warme mantel men zich onder den druk van den proeven, daar verdwijnt die geaeei en
en regencape kan verder goede dien- iwilnd; <aJbs draaiende windwijzers nog voelen we niet den vasten lodeni.
sten bewijzen. Moeders die bezwaar draaien de bladveeren naar links en in de tweede plaats loop m wc te-
biebben tegen de kosten aan bet was- /rechte, een beweging, d-te mogelijk vens gevaar het met den ooer aan den
scihen an strijken verbonden, kunnen wordt gemaakt door de lange blad- stok te krijgen, die dit rietland pacht-
in plaats van wi tlinnen of batist, ge- ischeeden. iDie beweging vermindert te van de stad.
bruik maken van bet mousseline de voor de dunne stengels niet weinig de Elke rietstengel door onze voeten
iaine, diait in crème, marine en rood kracht van den winddruk. Voorzich- geknikt, richt, zich minder goed weer
eveneens' tegen den invloed van de "tig daar, snijdt u niet aan de blade- op sn veraniinJdert zoo de opbrengst
lelie zonnestralen en de zilte zeelucht ren, ze ziju vlijmscherp langs de kan- voor hem. En als nu zoo'n heel gezel-
bestand is. ten .en daarbij zoo bard, dat ze ge-schap door dit riet wandelde, dan zou
In bo-schrijke streken waar de kleu- makkelijk een inkerving in onze huid dit waarlijk vernielen ïwezen. Wil
ren minder te lijden hebben, kan men maken, zooidat het bloed er uit te daarom hier langs den rand nog eens
tuigen, automobielen, fietsen enz., betrouwbaarder 'hier en daar dan men ;daar 3'0ed toegekeken en -ge zult spoe-
door
Marylle Markovitch.
(Naar bet Fransch).
9).
Groote, ziware wolken, met
regen of misschien met sneeuw be
zwangerd, dreven snel op den wind
voort. Van tijd tot tijd door scherpe
rotspunten vaneen gereten, waarbij
(bet overblijfsel van bare verscheur
de vachit aan de kruinen der pïjn-
boomen bleef hangen, vormden zij
tusschen hemel en aarid'e een wollig
gordijn, waardoor slechts hier en
daar een enkele zonnestraal kon
heendringen. Reeds waren de hoog
ste bergtoppen door vroeg gevallen
sneeuw overdekt met een schitterend
vrit tapijt, hetwelk heerlijk afstak bij
de fraaie herfsttinten, waarmede die
beide kunstenaars, regen en zon, het
gebladerte der bosschen, welke de-
schouders van het gebergte met een
weelderigen mantel omgaven, had
den getooid. Alle schakeeringen van
goud en roodbruin, waartussdhien
hier en daar het altijd groene loof
'der pijnboomen als een reusachtige
smaragd te voorschijn kwam, waren
hier vertegenwoordigd. Nu en dan
doorkliefde een vlucht trekvogels de
tucht o rider het uiten van schelle of
van diep uit de keel voortkomende
kreten, droiefgeestig door de echo
verlengd. Over het gehieele landschap
lag de majesteit, maar tevens de
melancholie dier naderende herfstda
gen uitgespreid.
Moed gehouden, Thamar, zeid'e
die jonkman tot zijn gezellin, nog
slechts weinige o ogenblikken en wij
krijgen het aoul in 't gezicht. Zoo
aanstonds zult ge uw ouden vader,
wiens eenige hoop gij thans uit-
maakt, weder terugzien,
Mijn dierbare Hassan, mijn
trouwe vriend, antwoordde het jonge
meisje, hem liefdevol aanziende, hoe
zal- ik u ooit vergelden, wat ge voor
mij gedaan hebt
Gij zijt mij niets sohuldig, Tha
mar. Ik heb eenvoudig den aandrang
van mijn hart gevolgd en Allah is
mij, daarbij behulpzaam geweest. Dat
zijn naam gezegend zij, daar hij u
voor den dood beeft gered
Maar zij, mijn beide broeders,
•waar zijn zij, belaas J Wat zal ik
mijn blinden nader antwoorden,
wanneer hij mij naar hen vraagt
Uw broeders zijn beiden dood,
Thamar, gevallen voor Kaukasië en
voor de vrijheid en hun namen zrul-
len ten eeuwigen dage van een glorie
rijken stralenkrans omgeven blijven.
Reeds van te voren hadden zij hun
leven aan den Kaukasus toegewijd
en wij moeten geen tranen storten
voor hen, die voor bun vaderland ge
storven zijn.
Te midden der dapperen, diie op
den Goenib-Dagh, den imam om
ringden, waren Aly en Youssouf met
wonden overdekt gevallen om nim
mer meer op te staan. Als door een
■wonder aan de vreeselijke slachting
ontkomen, gewond, doch niet gevaar
lijk, was Hassan door den vijand
voor dood achtergelaten. Na weder
uit zijn bezwijming te zijn bijgeko
men, had slechts één gedachte hem
beziggehoudenThamar terugvin
den. Waar zou hij haar anders zoe
ken d'an bij de grot, die Schamyl be
schermd had Zich daarheen bege
vende, vond (hij haar inderdaad te
midden der Muzelmannen, die voor
hun aanvoerder gevallen waren, ber
ziwijmd op den grond liggen, terwijl
haar bloed uit drie wonden weg
vloeide.
Na afloop van den strijd hadden
de Russen, hun gevangenen met zich
medevoerend, den Goenib-Dagh we
der verlaten, de lijken der gesneu
velden aan de raven en gieren over
latend. Reeds kwamen deze van alle
zijden op hun zwarte vleugelen aan-
dig genoeg de boosdoeners vangen en
de baas wondien.
Den Heer J. v. L. te H. Judas
penning worid-t, voordat de volle rijp
heid is ingetreden, afgesneden; zoo-
dat de vruchten uit zich zelf nog niet
openspringen. Laat men ze langer
staan, dan verliest heit mlididleoste
tussdhemsohot, waarom- het te doen is,
zeer aan schoonheid.
Ze worden dan laag afgesneden of
uitgetrokken e-n daarna omgekeerd
opgehangen op een luchtige, donkere
plaats. De bossen mogen niet te d'ik
zijn,
Eerst, als m-en ze des winters ge
bruiken wil, worden ze gepeld.
J, STURING.
snellen, ,met een huiveringwekkend
gekras noodigdien de eerstaangeko-
menen de achterblijvers uit aan bet
-afschuwelijk festijn dee/1 te nemen.
Tot eiken prijs moest Thamar dit af
zichtelijk schouwspel bespaard wor
den. Hoewel zelf gewond en door
bloedverlies v-erzwakt, nam bij baar
op zijn schouders en begon, gebogen
onder den kostbaren last, de moei
lijke afdaling, steunende op een
stok, welken hij van een der op het
plateau gewortelde boomen had afge
sneden.
Acht dagen lang hield hij haar aan
den oever van den Koïsoe verborgen,
daa<r zij hun weg niet konden vervol
gen, alvorens haar wonden zich zou
den hebben gesloten. Ten einde on
der tu-sschen haar verziwakt lichaam
voldoende te kunnen voeden, liep hij
•eten geheel en dag te midden der rot
sen naar vogeleieren te zoeken, want
het was de tijd der nest/en.
Eindelijk waren haar wond'en zoo
ver genezen, dat zij hun weg konden
vervolgen, doch slechts langzaamen
met kleine dagmarsdhen.
Op den hierboven beschreven herfst
dag beklommen beiden de hellingen
van den Marouch, sprekende over d'e
heldhaftige-, maar nuttelooze poging
hunneT etamgeuooten, want het was
met de onafhankelijkheid van den
Kaukasus gedaan. Schamyl, gevan-
(-Zuid-Afrikaaaiscöie vertelling)
Willem Verbeek, de stationchef,
sniuffeüde in een kast, waaruit hem
een heerlijk© etensluüht tegemoet
waaide.
Zijn "kaffer was dien morgen weg-
geloopen en hij moest toah iets te eten
hebben.
Wel verduiveld, mompelde hij
dat is me- nog niet gebeurd. Geen
-kost! Nog zes pond in mijn zak en
niets in huis! Brood pilile (op)! Kaas
piddleAlles pilile Het ruikt wel naar
eten in die vervloekte kast, maar dat
is ook allies. Als ik nu een telegram
zend naar Johannesburg: spoed, groo
te spoed', komt er van avond mis
schien iets afzakken. Waarom loop je
het veld niet in en schiet een paar
bolkken of antilopen? zeggen de men-
schen in Holland. Dat is een bok. dien
zij schieten. Van avond om half twaalf
zou ik dus mijn ontbijt kunnen hou
den. Hiet is nu half acht, dus zestien
u-ren vast'en. Maar wat is diat hier?
Biltong, o- goden, een reepje biltioliigl
(gedïloogd vleesdh), drie pickles en
een beetje havermeel om porridge van
te mak-en. Dat is tenminste iets. Als
ik dat nu alles naar binnen sla, heeft
Smit, die wachtdienst heeft gedaan en
hiernaast ligt te slapen, van avond
weer zoio'n ber,,rd gevoel in zijn
m-aag."
Neen! neen! vervolgde hij; eer
lijk zullen we alles deelen, suikergoed
en marsepijn. Smit, Smit, Smitje, kom
ventje, kom kereltje, je moet er uit
komen, papa; je diensten w-orldien ver
langd in een zeer belangrijk proces."
Wat is er nou weer, gaf Smit ten
antwoord, op een hialf treurigen, half
slaperigen toon, terwijl hij zich in bed
oprichtte.
Smit, was het antwoord, schrik
niet of liever schrik wel. Een groot
ongeluk heeft den huize Veldfontein
getroffen. De kost is op en Pikinien is
weg.
Wat zeg je daar? was het var-
schrikte antwoord van Smit, die in
eens midden in de kamaer sprong. De
kost op? De kaffer weg?
Oon u te dienen!
En moet ik nu weer met die zwa
re lantaarns naar'de afstandssignalen
sjouwen?
Ja.
En wissels poetsen?
Ja.
En lampen schoonmaken?
Ja.
En het bureau aanvegen?
Ja
En -bedden opmaken?
- Ja.
-En kost koken?
Neen, want er is niets.
O, God! zuchtte Smit, wanhopig;
alia ongelukken ovenstelpen ons tege
lijk.
Ende versaegt niet, gaf zijn col
lega ten antwoord. Trek nu eerst je
broek en kousen aan, dan zullen we
hier op den rand van het bed indaba
houden (beraadslagen), en kalta over
leggen, wat in de gegeven omstandig
heden te doen.
Zie zoo! we zijn allemaal meisjes
onder elkaar, dus laat je overhemd
en vest maar blijven.
gen genomen en naar St. Petersburg
overgebracht had, voor altijd over
wonnen zijnde, van verderen tegen
stand afgezien en niemand was in
staat om het zwaard, aan zijn vuist
ontrukt, «weder o-p te nemen.
Nimmer was het gebergte hun zoo
eenzaam en verlaten voorgekomen
als thans. In de dorpen, die vroeger
het to-oneei waren eener vroolijke be
drijvigheid, heerschte nu een dood-
sche stilte. Slechts de kreet van d-en
arend gaf antwoord op het geroep,
hetwelk zij onder het voorbijtrekken,
deden hooren.
Eindelijk bereikten zij het terdas,
waarop 'het aoul van Hamarzat-bek
zich ver hi ef. Doch welk een schrik
De uit boomstammen en rotsblokken
opgetrokken ringmuur, achter wel
ken het dorp verscholen lag, was
ten halve verwoest en door de gapen
de bressen kon men zien, dat de hut
ten, w-ier daken waren ingestort, ver
laten waren. Niet zonder moeite zich
met handen en voeten naar boven
werkend, beklommen zij de verniel
de omwalling en gingen het dorp
binnen. Alle hutten waren leeg, ter
wijl de deuren wijd open stonden
het over den vloer versprei-de huis
raad, de wanorde in het inwendige
en in de stallen, waar de indrukken
van de hoeven der dieren nng zicht
baar waren, toonden genn<\gzoam.
(Het eerste wat er nu gebeuren moet
is het beetje havermeel tot porridge
te verwerken. Als jij nu buiten een
vuurtje maakt tusschen dfie twee stee-
nen achter het verlaten kippenhok
van wijlen mijn voorganger, zal ik
infcussdhen de tafett dekken. Ga nu, en
breng mij onverwijld rapport.
Ik zou het gezicht van de ouide-
lui in Holland wel eens willen zien,
imjomipel'dle Vehtbeök. toen een luid
kloppen met een koppelring op eenige
groote stukken steenkool, aanduidde
dat Smiit achter bet kippenhok bez-ig
was, als ze ons zoo zagen scharrelen.
Die goede mama dlie een appelflauw
te kreeg als er een knoop aan mijn
broök mankeerde. Als zij zag dat wij
hier met een stukje koperdraad de
•knoopen vastdraaien. Zoon naald en
draad zijn ook lastig te hanbeeren.
Eerst steek je de naaLd door het goed)
in een der gaatjes van de knoop. Dan
du-w je het achtereind van de naald
tegen de tafel of deurpost, tot zij er
aan de andere zijde half uit komt en
dan trek je met je tanden de naald
en draad er door. Veel te omslachtig.
•Een eindje koperdraad, mama, peu
tert men gemakkelijk door goed en
knoop heen, sn draait dan dé beide
uiteinden met een ilijipt'&ügetj© samen.
Heel eenvoudig en onverslijtbaar. Sa
fety buttons!"'
Het water staat op, oude jongen,
rapportoëNte Smit binnentredend.
Mooi! en nu verder met de con
ferentie! gaf Verbeek ten antwoord,
als jij nu eens met den Kaapsdhen
trein naar Johannesburg gingt en
van avond met een hoop kost en een
kaffer terugkiwaamt? Wat zou je daar
van denken? De kost laat ik aan je
bescheidenheid over, als het maar
veell is, .maar over den kaffer moeten
we een hartig woordje spreken! Je
bent nog groen in die dingen. Breng
een goede boy mee; een die een broek
aam heeft. Geen Shangaan of een rau
we mijnhoy., die je ergens optilt, maar
een Zulu of Basuto.
Kun j e die niet krijgen, dan maar
een koelie, docih zonder knoflook. Dat
moet hij öhuislaten. Diat stinkt ge
meen. Heib je het wöl eens geroken?
Neen? Nou, verlang er maar niet
naar. Enfin, als je het ruikt zul je den
koelie vanzelf wel thuislaten. Op dat
punt ben ik dus gerust. Als je nu een
kaffer krijgt., maak hem dan lekker
en zeg dat hij lederen middag een
roofje (borrel) krijgt.
Ik zal je een briefje medegeven aan
den Qh-ef te Johannesburg, dien ben
ik en hij zal je wel helpen.
He behoef je natuurlijk niet op het
hart te drilleken alle pogingen in het
werk te stellen om een boy mede te
brengen. Kom je zonder een terug dan
weet je wat je voorland is. Lampen
schoonmaken. Van avond zal ik zelf
de lampen schoonmaken, voor het
laatst hoop ik.
Ik zal er een meebrengen, her
nam Smit kordaat, al most ik midden
op Market Square" gaan" staan em
als Richard III roepen: een boy, een
boy, mijn koninkrijk voor een boy,
van avond half twaalf ben ik terug
met een kaffer als volgtrein en een
hoop kost. Eieren, kreeft, zalm aard
appels, groenten in bli-k, comedbeef,
sdhapentong, rookvleesch..."
Kerel, schei uit, riep Veri>3eik.
Noem geen namen. Verberg die in je
hart tot wij ons in den aanblik dier
hoe overhaast de vlucht moest zijn
geweest. Met angstig kloppend hart
richtte Thamar zich naar de linde,
welke nog sleedt, evenals vroeger, in
gelukkiger dagen, het huis van den
bek overschaduwde. Gelijk al de ove-
ri-e huizen was het verlaten en stond
de deur open. In het voorvertrek wa
ren de van den boom gevallen blado
ren door den wind opgehoopt en do
regen, door 'hiet opengespleten dak
naar binnen dringend, had er een
kleinen, door de laatste stortbuien
gevulden vijver uitgegraven. Dit wus
dus alles, wat er overbleef van zoo
veel dagen van geluk en voorspoed!
Nog slechts enkele stormvlagen em
van het geheele aoul zou niets meer
te vinden zijn dan een vormlooze, on
herkenbare puinhoop
Tegen den stam van de linde ge
leund, liet Thamar haar lang inge
houden tranen den vrijen loop.
Zo\der twijfel zijn de Russen
hier voorbijgetrokken, zeide Hassan,
en hebben de onzen, nog bijtijds ver
wittigd, in het gebergte een wijk
plaats gezocht Zijt. ge te moe om
nog hooger te klimmen, Thamar?
Een voorgevoel zegt hij, dat wij hen
Otp het plateau van den Marou-ch zul
len vinden.
(Wordt vervolgd).
