Laatste Berichten
Stoomvaartber i chten
Burgerlijke Stand
Marktnieuws
Advertentiën
Verbod Inrijden.
liiiteiëisiii
Een aankomende
Naaister
Dienstbod»
KM DiisMe
Blaas- en Nierziekte
IN GiEVIAAR OP DEN MATTEiRHORN
B. Tih. v. Heemstra schrijft in de
Melded eelingen der Ndd. Alp. Vor. over
een beMtamiing van den Matteithorn:
Het weer was prachtig, doclh zeer
warm, zooats wij, met uitzondering
van eenige dagen te Zermatt, gedu
rende onze vijfweeksahe reis bijna bij
voortduring igehad hebben. Van Evo-
lena gin/gen wij naar Arolla; vandaar
toog iOt alleen met mijne gidsen
Jean Gaudi® en Pierre Gaspoz, bedden
uitstekend naar de Bertolhut. Deze
was ook tot de nok bezet. Om drie
uur moesten wij opbreken, maar
reeds om één uiur werd i'k door het
afloopen van een wekker en het diaar-
op volgende gestommel, klaar wak
ker en kon ook niet meer inslapen.
Van uit de Ihut bestegen wij eerst den
twee uur verder gelegen Aiguille do la
Za en keerden toen weer terug oan te
ontbijten en de ransels te halen. ,,Hoe
warm hot wojs en hoe ver," kon ik
dien dag ook ,zaggen. Eerst over
sneeuwveldenwaaraan geen einde
scheen te komen, naar den Col d'Hé-
rons, van daar over den Stockglet-
scher, waarop wij een weg moesten
zoeken tussdhen talrijke spleten door
naar het Sitockjo; vervolgens over den
Zmuttgletseher en langs een kortere®
weg dan over Staffelalp naar Schwar-
szeehotel, waar wij om vier uur aan-
kwanion. De batte was onuitstaanbaar.
De gelbschePzalf waarmoe ik mij had
ingesmeerd, maakte, dat ik het nog
warmer kreeg, mijn Ibrdl was ieder
oogenblik. opniew beslagen, en mijne
schoenen doornat. Bene vergoeding
had ik in het pradhitige uitzicht, maar
ik wens elite Matterfiorn, Dent d'Hé-
rens en allo verdere Alpine Majestei
ten naar don drommel voor eene be
trokken lucht. In hot hotel bestelde ik
een kamer cüm wait uit te rusten. Mot
de gidsen had .ik afgesproken, dat wij
om izeven uur naar de Matterhornhut
zouden gaan, maar togen dien tijd
kreeg ik tegenbevel; do hut was go-
heel bezet; talrijke andere partijen
zouden uit het hotel zelf opbreken, diat
moesten wij' nu ook maar doen en wel
tegen elven.
Later Ihloorde ik dat er 43 personen
don volgenden morgen den tocht wil
den ondernomen; de iwind was naar
het Zuiden omgeslagen en men ver
wachtte binnen eon paar dagen an
der weer; daarom waren er zooveel,
die nog dien dag van het naar alle
waarschijnlijkheid nog schoone weer
wilden profiteer en. Of het er precies
zooveel waren, zou ik niet durven be
vestigen; in ieder geval ver over de
dertig; toen wij den volgendon och
tend allen .onder deai Schouder wa
ren, .geleek het iai die nauwe ruimte
wel een mierenhoop; geen wonder, dat
de Lee-uw van Zermatt eindelijk ge
tergd was en aan zijne ketens rukte!
Oim tien uur werd ik opnieuw ge
wekt; veel had ik eolder niet gesla
pen. Ik soupeerde nog en om elf uur
gingen wij op weg; zonder lantaarns,
want de maan, die in haar laatste
(kwartier was, verlichtte weg en rot
sen volkomen. De lucht was buitenge
woon helder; de sterren flonkerden: er
heersahte absolute windstilte. ,,E'en
prachtige® dag hebben wij morgen,"
zei een der gidsen. Dicht bij de ihut is
met. een nieuwen weg begonnen, waar
door men er ook nnet muildieren heen
zal kunnen rijden. Om één uur be
reikten wij haar. Verschillende par
tijen volgden ons of waren reeds voor-
uitgegaaai; eenige bevonden er zich
nog in. Op de brits ging ik even lig
gen; ik zou binnen een paar minuten
zijn ingedommeld, als Gaspoz mij niet
geroepen had; hij wilde liefst zooveel
mogelijk vooraan zijn om de vallende
steenen te vermijden. Bij de deur
reeds gingen wij aan het touw. Spoe
dig kwamen wij bij die plaats waai'
uien in de rotsen gaat; eene ongeveer
anderhalve mamslegte booge, gladde
en natte plaats. Zacht stijgend, ons
bukkend .onder een overhangende
rotspunt, .gingen wij een eind ver
langs den berg, daarna over het bo
venste stuk van den Furgigletsdher.
Van hier af gaat men schuins in de
hoogte, passeert den grooten couloir,
een gevaarlijke plaats, waar de gids
Furrier door steen val is omgekomen,
(komt op de graat, waar men plotse
ling een verrassend gezicht heeft op
den Zmuttgletseher, eai volgt den kam
langs de oude hut tot den Schouder.
Zeer moeilijk is het tot de oude hut
niet; dikwijls heeft men gansche ein
den, waar men zich niet eens behoeft
vast te houden; het groot© gevaar be
stond voor ons in de vallende steenen,
want ondanks alle voorzichtigheid
werden detze bij. ,zullk eene talrijke par
tij wiel eens in beweging gebracht. Ik
kreeg er een tegen de borst, die mij
evenwel geen letsel toebracht. Na twee
en een half .uur, dus niet bijzondeT
vlug, waren wij bij de 'hut, die vol
sneeuw is. Hier rustten wij gezamen
lijk een oogeaiblik. Van nu af wordt
het steiler. Een eind hooger hangt een
touiw over de steile .plaats, waar Mo-
seiley viel. Van hier tot den top is de
tocht vol droiovige herinneringen.
Diicht boven de Mbseleyplatte is de
pelk waar Goers met, zijne heide gid
sen afstortte; een eind hooger stierf
Borc-kfliart in een sneeuwstorm; dicht
onder den top vond het groote onge
luk van 65 plaats.
Nog altijd was het weer goed, maar
het scheen dat de lucht de zon was
reedis lang opgegaan begon te be
trekken. Anderen merkten dit ook
op. Na twee uur bij half zeven
waren wij vlak onder den Schouder.
Hier zouden wij weer wachten tot het
geheele gezelschap bij elkaar was.
Zienderoogen werd het donkerder; ee
nige hagelkorrels begonnen te vallen.
„Zullen wij verder gaan of terugikee-
ren?" vroeg er een. Een paar anderen
wilden nog wachten. Boven dien
Dent Blanche werd het helderder, er
vertoonde moh eenig blauw; doch
Slechts voor een oogenblik, want an
dermaal betrok de lucht Een half uur
verliep er, een kostbare tijd. Plotse
ling zag men van de Italiaansehe zij
de eene dionfkere wolk snel komen aan
drijven; een felle bliksemstraal door
kliefde de lucht, onmiddellijk gevolgd
door een hervigen donderslag. De pic
kets knettenden; ik herinner mij niet
ooit een akeliger geluid' te hebben ge
hoord. „Dadelijk naar beneden," riep
een der gidsen. De verwarring was
een oogenblik groot; onder het zatte»
en bij. het passeer en waren de touwen
verward en deze moesten nu weer uit
elkaar .gdhaalld wobdlen. Weer een
'bliksemstraal vlak bij ons; naast de
onderste hut was het ingeslagen. Ha
gel en .sneeuiw begonnen te vallen; de
wind stak op en dreef de vlokken in
in ons gezicht; zij dwarrelden over de
rotsen en maakten deze glibberig en
nat.
Naar beneden! Wiens touwen los
waren, repte zich wat hij kon; ieder
twist dat het om zijn leven ging; on
weer op den Mhtterfoorn! De gehieele
berg scheen in beweging door al die
menschen, die zich naar beneden
ha alstt'en. Ondanks .ailie voorzichtig
heid. rolden toch de sternen Langs ons
heen, waardoor het geivaar veridub-
foeflde. Een dikke mist, waarin men de
bliksemstralen slechts als een gloeien
de vonk zag, omhulde ons; het onweer
hield nog altijd aan; velen wierpen
hun pickel weg; ik zag er verscheide
ne op de rotsen liggen. De sneeuw om
hulde ons; hielt' onweer hield nog altijd
aan; velen wierpen hun pickel weg; ik
twerd steenkoud en ik voelde mijne
vingers bijna bevriezen; de toppen, der
handischoenien waren geheel door. Aan
mijne snorren hingen ijskeges. Hoe
dik mij haastte, het ging mij nog veel
te langzaam'Moest ik wachten tot mijn
eerste gids, Gaudin, was afgeidiaald,
dan Jeek mij dit wel een uur. Toch
gleed en sprong ik van de natte en
(besneeuwde rotsen met eene snelheid,
iwaarbij ik mij' anders nog wel twee
maal bedacht zou hebben; vermoieiie-
nis en slaap voelde ik nu niet meer.
(Va® het terrein herinnerde ik mij
niets meer. Eindelijk zag ik het bouw
over de Mtoseieypla.tte; kort daarop
waren wij bij die oude hut.
Het onweer begon te verminderen;
©■ok wist ik dat wij' nog slechts één.e-
gevaarlijke plaats, de traver,seering
van den couloir, zouden vinden. Bij
de Srut hielden wij ons niet o.p, maar
ijlden zoo snel mogelijk voort-. Wat
duurde het nog lang voor wij bij den
eiinstieg kwaimen! Ik was kletsnat,
mijne kleeren vol gaten; mijne hand
schoenen hadden geen vingers meer.
Een 'hartelijken handdruk wisselde ik
anet de beide gid'sen, die zich zoo uit
stekend gedragen hadden. Van de hut
gingen wij direct door naar Sdhwanz-
seehiotel, waar lcok/endheete chocolade
mij geheel op mijn veilhaal bracht.
Tot ieders verbazing was- er geen on
geluk gebeurd; alle deelnemers waren
er heelhuids afgekomen. In het hotel
had men ge ruimen tijd in doodel ijken
angst verkeerd; verscheidene onzer
waren er met hunne familie gelo
geerd; men kon nagaan hoe hoog wij
geweest waren toen liet onweer ons
verraste. Na eenige® tijd hier ver
toefd te hebben, ging ik door naar
Zermatt. Tegen den middag was er
geen enkele wolk behalve de top-
iwofllk van den Matterbom meer ie
zien en straalde de zon met d'enizelf-
den luister als den vorigen dag. De
Maittexhorn had zie hnogmaals de ou
de, verraderlijke berg getoond!
HONGERSNOOD-GEVAAR.
De regen, waarnaar men in het
midden en noord wiesten van Engel sch-
Indlë zoo hard verlangt, iis nog uitge
bleven, zoodat het gevaar voor hon
gersnood toeneemt.
DE HITTE IN NOORD-AMERIKA.
In New-York is het over dag boven
de 100 graden, 's nachts 90. Duizenden
mienschen slapen op het gras in de
parken. De paarden werden door de
brandweer natgespoten, doch vielen
niettemin op straat neer.
Uit Philadelphia komt het bericht,
dat bij, een processie drie duizend inen-
schen door zonnesteek getroffen wer
den. De istraten geleken een slagveld.
De hospitalen zijn oviervuld.
POKKEN.
Ook te Toulouse (Fr.) zijn, evenals
ir. Lyon, polcgevallen voorgekomen.
t PiROGES HAU.
Toen Vrijdagmorgen de rechtbank
opnieuw bijeenkwam, moesten noig on
geveer 20 getuigen gehoord worden.
Onder de verschillende familieleden,
die achtereenvolgens voor den rechter
verschijnen, wekt het optreden van
juffrouw Fanny Mlolitor de meeste
sensatie. Ook zij draagt diepen rouw.
Ze Lsongeveer 30 jaar oud en mist het
zekere in haar optreden, dat Olga
kenmerkt.
Juffrouw Fanny vergezelde haar
moeder en zuster naar Ajacoio, waar
men Hau leerde kennen en ging ook
later na. ontvangst van 't mysterieuse
telegram mee naar Parijs. Ze ver
klaart, dat Lina haar herhaaldelijk
zeide jaloersch te zijn op haar veel
jongere zuster Olga. Ze had echter
nooit gemerkt, dat er relaties tussohen
haar zwager en izuster bestonden.
Wel was hij zeer galant, doch dat
was hij ook tegenover elke andere
dame.
Op den dag van den moord was hij
juist van Baden-Baden vertrokken.
Telegrafisch ontving ze het bericht te
(Freiburg tm reisde nog dienzelfden
nacht terug. Aüs de president haar
vraagt, wien zij voor den moordenaar
houdt verklaart ze kort en bondig:
mijn zwager Hau, dien ik van den
aanvang af niet vertrouwde. Ook een
andere dochter van het slachtoffer,
Louise iMolitor, te München woonach
tig, verklaarde, dat niemand anders
dan Hau de moordenaar kon zijn. Ze
zegt, dat haar zuster Tina na een be
zoek in de gevangenis haar vertelde,
dot iHau's verdediger de zaak hope
loos vond en er niet mee begonnen
zou zijn, wanneer hij. alles geweten
had.
Luitenant (Mlolitor, Hau's zwager,
vertelt, dat diens vrouw eersn volko
men overtuigd was van Hau's on
schuld, doch later hieraan ging twij
felem. Ze had steeds in de meening
verkeerd, dat haar bruidschat, groot
65.000 mark, nog onaangeroerd op de
bank te Washington lag. Een telegra
fische «aanvrage deed haar echter in
zien, dat Hau alles gebruikt had. Hij
veronderstelt, dat het telegram uit Pa
rijs ook een poging tot moord. was.
Mevrouw 'Mlolitor was zeer schrik
achtig. Waarschijnlijk hoopte Hou
haar door de plotselinge mededeeling
van Olga's ziekte een beroerte te be
zorgen.
'Getuige verklaart varder, dat Lana
hem dikwijls zeilde, dat ze izich te
genover haar man onbeduidend en
nietig voelde en vreesde, dat hij meer
voor Olga, die zeer intelligent is, dan
voor haar voelde. Hij had' echter nooit,
dien indruk gekregen, dat di't zoo was.
Toen mevrouw H/au in Zwitserland
zelfmoord pleegde, is luitenant Moli-
tor onmiddellijk naar de plek des on-
heils gereisd. De badvrouw vertelde
hom,bat Lina in (het meer gezwom
men had- en zich toen verdronken had.
Onder haar badpak had ze papieren
omtrent hef proces. In haar hand
hield ze een fleschje, wat bij getuigen
't vermoeden ideed ontstaan, dat ze 't
een of lander iverdoovend middel nam
teneinde bewusteloos te worden. Mijn
zuster kon zóó uitmuntend zwemmen,
dat ze .zelfs, al was ize van plan zelf
moord te begaan, uit een natuurlijk
instinct ten slotte toch aan land zou
zijn gekomen.
Be brief, welke op het lijk gevonden
werd .en geadresseerd werd aan de
Zürichieir politie, wordt nog eens voor
gelezen. Hij luidt als vplgt:
Ik ben de vrouw van prof. Hau uit
Washington en verzoek mijn dooid aan
de politie te Karlisruhe .te Willen me-
Üedeelen. Be begrafenis moet plaats
hebben in de buurt, waar ik gevon
den werd zonder godsdienstige cere
monieën.
De reden van mijn daad is niet
rnoeielijik te raden. Mijn moeder ward
vermoord en mijn man, dien ik boven
ai liefheb, wordt hiervan verdacht. Ik
sterf aan dit verdriet. Ik kan den on
gelukkige niet vloeken zooals men het
van. mij verlangt, 't Conflict is moeilij
ker dan de wereld begrijpt. Ieder, die
menschel ijk voelt, zal mijn vreeselijk
verdriet begrijpen.
Mijn dood is voor mij de eenige op
lossing, hoe d,e scheiding van mijn ge
liefd kind me ook wondt. Mijn papie
ren zijn in mijn .koffer in 't hotel. Ook
een cheque, die alle onkosten zal dek
ken. Mijn testament ligt in de villa
Molitor in mijn schrijfbureau.
Lina Molliter.
't Publiek is zeer bewogen na de
voorlezing-. Op de vraag van den pre
sident of hij nog- iets te zeggen heeft,
klinkt ,een onverschillig neen uit Hau's
mond.
De president vraagt of hij nadere
inlichtingen wil geven omtrent het
laatste bezoek, dat zijn vrouw aan
hem in de gevangenis bracht. Hau
zegt. dat zijn vrouw bij hem op zelf
moord aandrong, ten einde een rechts
geding te vermijden. Ik antwoordde
haar, dat zooiets gelijk zou staan met
een bekentenis.
Pres.: Waarom hebt ge niet ge
tracht uw vrouw van zelfmoord te
weerhouden?
iBek 1Re heb gedaan wat ik kon.
Ook mijn verdediger stelde ik van de
zaak in kennis, doch 't was reeds te
laat. Dienjzelfden dag nog vertrok ze
naar Zwitserland.
ALICE ROOSEVELT'S MAN.
Uit New-York wordit geschreven
De eerbiedwaardige Nicolaas Long-
worth, de vertegenwoordiger van het
eerste congres-district van Ohio, de
Amerikaansche „Prins Gemaal", raakt
langzamerhand geheel op den achter
grond. Sedert, den dag, waarop hij
met prinses Alice in liet huwelijk
trad, heeft hij opgehouden een per
soonlijkheid te zijn. Hij is nu alleen
..Alice Roosevelt's man" en als zoo
danig is hij thans het best bekend.
Reeds op zijn huwelijksreis leerde
hij de .schaduwzijde van een verbinte
nis kennen, waarbij ide Aanerakaanjscho
prinses .een eenvouddgen burger en
congreslid de hand reikt. Koning Ed-
vard en de koningin van Engeland
spraken lang en ernstig met prinses
Alicede prins-gemaal Longworth
stond naast liaar, doch niemand
dacht er aan, dat hij er ook nog was.
De photographen kiekten de ecMge-
noote, maar om den echtgenoot be
kommerde zich niemand. De intervie
wers interviewden Alice, niemand
dacht aan Longworth. Hij was en
bleef nu eenmaal Alice Roosevelt's
man en als zoodanig is hij dan ook
zoo gelukkig geweest, dloor de pers uit
de vergetelheid te zijn gerukt.
Nicolaas Longworth was een rustig,
bekwaam man, die zijn tweede rol
glimlachend en als een pleiziertje op
vatte, iets, waarmee zijn beroemde
vrouw in geen enkel opzicht instemde.
PrinseS Alice is een jonge, eergierige
dame, en haar verwachting was niet
zoo heel bescheiden te noemen. Waar
zij zoo krachtig naar streefde, welke
eer zij haar man zoo dolgraag had be
wezen gezien, is alleen haar bekend.
Nu na jaar en dag tevergeefs te heb
ben gewacht, gevoelt ze zich ontnuch
tc-rd, Het wonderbare bleef niet uit;
zelfs de politieke carrière van Long
worth heeft door dit huwelijk geleden
Als een flink man heeft de achtens
waardige afgevaardigde voor Ohio
zeer gunstige kansen gehad. Dat alles
is voorbij. Om met, zijn schoonvader
op goeden voet te blijven, moest Nico
laas ieen ouden politieken vriend op
offeren en al is hij bij de laatste stem
ming met de hulp van Roosevelt weer
herkozen, de kolossale daling van zijn
stenimencijfer heeft hem kunnen lee-
ren hoezeer zijn populariteit aan het
zinken is.
Zijn gadle heeft met alle macht voor
zijne her-verkiezing geijverd. Zij gaf
diners zonder i&ind, tea's niet te tellen,
glimlachte met de kiezers, babbelde
met hunne vrouwen, maar, o wonder,
hoe meer prinses Alice zich voor 'naar
eclirtgenoot inspande, hoe slechter
diens oorspronkelijk gunstige kansen
werden en met. groote moeite ont
kwam men een smadelijke neder
laag.
Eens was Nicolaas Longworth de
meest geliefde candidaat der republi
keinen voor gezant in Japan. Vroeger
was de studie van het Amerikaan
sche consulaatwezen zijn meest ge
liefde bezigheid. Vroeger reeds had
hij het Verre Oosten bereisd en ijverig
bestudeerd, en hij gold dan ook ais
kenner in alle voorname vraagstukken
daaromtrent, was bijna autoriteit, en
bad steeds zitting in commissies, dm
beraadslaagden over de werkzaamhe
den in het Oosten. Ook die kans is
hem nu ontnomen.
Hoeveel zakelijke redenen er ook
voor zijne benoeming zouden pleiten,
d- president zou liet niet kunnen wa
gen zijn schoonzoon in deze betrekkin
gen te beroepen, zonder van nepotisme
t. worden beschuldigd.
Alice wil dat evenwel niet inzien,
zij heeft zich reeds te zeer op Japan
verheugd en op een huis, met uitzicht
op de Fudschi. De politiek is ovenwei
onverbiddelijk en zij zal zicQi moeten
tevreden stellen, de echtgenoote ie
zijn van een achtenswaardig congres
lid voor Ohio.
TERPEN IN FRIESLAND.
Men schrijft uit Friesland aan „Da
N. Ct."
In Friesland gaan de terpen zoo
langzamerhand tot de zeldzaamheden
behooren. Ettelijke zijner in den loop
der jaren reedis afgegraven en verdwe
nen iis daarmee voor altijd menig
overblijfsel uit ouden tijd, dat in den
schoot der aarde bedolven, daaruit
maar al te vaak in onherstelbare
snikken en scherven werd te voor
schijn gebracht, of ook wel, als bet
van edel metaal war? vervaardigd, des
nachts in den smeltkroes eens opkoo-
pers verdween. Toch zijn er vooral in
het Fridsche museum te Leeuwarden,
maar ook elders, wel tal van voor
werpen uit deze terpen opgedolven,
bewaard gebleven en daaronder zeer
merkwaardige en kostbare tevens. Wat.
d? aarde van deze terpen betreft, deze
bestaat meest uit zeer vruchtbaren
kleigrond vara alLerlei aard. In een
echte terp vindt men grond van de
meest verschillende soort; de vrucht
baarste is geelachtige klei, daar loopt
de boter uit, zegt men liter, dat wil
zeggen, ze i's uitnemend geschikt ter
verbetering van graslang. Ook vindt
men schier in elke terp, grootere en
kleinere mestvaalten, ook wel aschla-
gen. Deze laatste vooral zijn een zeer
gezochte bemesting voor het weiland,
waartoe trouwens de terp-aarde in
het algemeen meeptal wordt aange-
wiend. Vooral naar'het zuidelijke, la
ger gelegen gedeelte der provincie
wordt de aarde van deze vluchtheuvels
uit de grijze oudheid voor het groots
meerendeel vervoerd bij honderden en
nog eens honderden scheepsladingen
vol, om daar ter cultiveering van den
bcdem en termeerdere vruchitbaarma-
kmg van den grond dikwijls onbere
kenbaar goede diensten te doen, vooral
cp grasland, waarover het daartoe
slechts in een zeer dun laagje behoeft
ti worden uitgestrooid. Door het ver
dwijnen van deze terpen is ons ge
west intusschen hoe langer zoo meer
gaan gelijken, vooral in den greid-
hoek, op de vlakke veilden Moabs, bij
oud-Israël reeds bekendschier alle
verhevenheden van den bodem zijn
hier thans weggenomen en daarmede
verdween tevens menig schilderachtig
plekje met al zijn bekoorlijkheid.
Toch zijn er hier en daar enkele van
deze terpen overgebleven, doch ook
deze zullen voor het groote meeren
deel weldra allen verdwenen zijn.
Nog altijd gaat men namelijk met
ijver voort de terp-aarde te Vervoeren
Enkele zullen geheel of gedeeltelijk
althans gespaard moeten blijven. Zoo
is o.a. het kerkhof te Oosterwderuin
op de kruin van een zeer hooge terp
aangelegd. In den loop der jaren '3
tot aan den rand van dit kerkhof
rondom leeqnige meters diep al de
grond weggegraven, zoodat het zich
thans met zijn spitsen toren, waarbij
d'? kerk is weggebroken als een een
zame wachter op Sions muren, hoog
boven den omtrek verheft. Ook zijn
nedersoheidene dorpen in dit gewest
geheel of gedeeltelijk op terpen ge
bouwd. Al de overige zullen echter
voor zoover ze nog in wezen zijn, den
v/eg der vele volgen, die reeds verdwe
nen zijn.
Op dit. oogenblik zijn er onderschei
dene aan de snee, zoo o.a. een te Wir-
duim, een te Weidum, een te Deensum.
een t.e Bajurn, een te Winsum, een te
Oosterlittens.
Deze laatste is eigenlijk de kruin
van een vrij uitgestrekte terp, waar
van het overige gedeelte in verschil
lende perceelen reeds vroeger i|s uit
gegraven en bestpat uit aarde van al-
leruitnemendste kwaliteit, welke voor
75 cent per scheepston gereede aftrek
vindt, en tegenwoordig vlug van de
hand gaat.
Uit deze kruin nu komen nogal eeni-
g voorwerpen, uit den ouden tijd af
komstig, te voorsohijn. Wel zijn het
tot nu toe geen kostbaarheden, welke
er gevonden worden door den terp-
baas met zijn werklieden, maar toch
allerlei voorwerpen van meerdere of
mindere oudheidkundige wiaarde. Be
halve een bijna vergaan gewei van
oen hert, eenige platronde, in het
midden doorboorde steenen, welke in
den ouden tijd aan het vischtuig wer
den gebruikt, enkele kleine urntjes,
een aan de einden doorboorde schen
kel van een rund, welke eertijds tot
schaats heeft gediend en meer andere
kleinigheden. i
Den vorigen zomer evenwel werd
op een diepte van minstens 4 nieter
onder den beganen grond een water
put ontdekt, van vrij grooten omvang,
waarvan de kanten niet met steen of
hout waren opgezet. De put wa,s dicht-
geslempt, doch de wel niet uitge-
dioogd; zij gaf in den laten herfst,
toen men de werkzaamheden tijdelijk
staakte, een overvloed van het helder
ste water.
Uit deze put bracht men te voor
schijn een groote urn, bijna geheel
ongeschonden en van zwartachtige
kleur, geheel gelijk aan die, welke ook
in andlere terpen van dit gewest meer
malen gevonden werden en van welke
er meer dan een in het Friesche mu
seum bewaard wordt. Ook vond men
in die put twee waterkommen met oor
die er zeker in ouden tijd bij het wa
terputten in zijn geraakt. En nu eeni
ge dagen geleden werd door de werk
lieden opnieuw zulk een put ontdekt.
Zeer voorzichtig ging men te werk en
onderzocht met de gewone terp-boren
zeer behoedzaam den inhoud ook van
dezen eveneens dicMgeslempten put.
En ziet, weddra waren ook hier we
der drie aarden waterkannen tevoor
schijn gebracht, waarvan de eene
vooral een prachtexemplaar maghee-
fen de tweede is even met de boor ge
raakt en de derde mislt het oor, dat
nergens te vinden wias. Zij zijn van
25 tot. 30 c.M. hoog met uitgewerkt
voetstuk en vrij enge® hals. De buik
i'" op onderscheidene plaatsen vrij
gelijkmatig eenigermate ingedeukt,
terwijl de kleur van het aardewerk,
dat regelmatig horizontaal geribd is,
van donkerrbuin tot geelachtig uiteen
loopt.
De laatste drie kruiken zijn nog in
het bezit van den terpbaai M. Wed-
man, die ons een en anedr liet zien,
on ons met zijn werklieden, ook ove
rigens zeer welwillend en bereidvaar
dig, alle gewenischte inlichtingen, ver
strekte. Waarschijnlijk zullen deze
kannen wel naar het Friesche Mu
seum worden overgebracht, waar ze.
vooral de eene, welke een fraai exem
plaar is, een goed figuur zullen ma
ken tussdhen die talrijke voorwerpen,
uit terpen opgegraven, daar verza
meld.
In dezen terp vond men ook nog,
eveneens slechts weinig dagen gele
den, een volledig geTaamte van een
man. Dat deze man van zeer groote
gestalte moet zijn geweest, kan men
afleiden uit het feiit. dat de beenderen
der armen en beenen van dit geraam
te ruim één handbreed langer zijn dan
die van den langsten der terpgravers,
een man van pl.m. 1.75 M. Op dit ge
raamte werd echter bij zorgvuldig om
derzoek niets van eenige beteekenis of
waarde gevonden. Wel werd nog een
vrij groote urn opgegraven, doch deze
viel in onmogelijk meer samen te bren
gen scherven uit
Muziek-
Naider vernemen wij, dat de avond-
muziekuitvoering op Vrijdag 26 Juli
a. s. niet zal plaats hebben in de
tent in den Bout, maar op de Groote
Markt.
Gevonden voorwerpen:
Een hondje, -een broche met portret
ten, een hondeniialaband, een notitie
boekje, een schooltasch miet breiwerk,
twee broches, een parasol, een por te-
monnaie met geld, drie armbanden,
een vrouwenzak met inhoud, een
broche met portret, een kinder arm
bandje.
Het stoomschip Goentoer vertrok 20
Juli van Rotterdam naar Batavia.
Het stoomschip Rindjani, van Roh
terdam naar Java, passeerde 20 Juli
Point de Galle.
Het stoomschip Ambon, van Amster
dam naar Java, arriveerde 20 Juli te
Batavia.
Het stoomschip Oranje, van Batavia
naar Amsterdam, vertrok 20 Juli van
Singapore.
Het sloorrtschip Arconia vertrok 20
Juli van Rotterdam naar New-York.
Het stoomschip Amsteldijk, van Phi
ladelphia naar Rotterdam, passeerde
20 Juli v.m. 9 uur 30 m. Lizard.
Het stoomschip Statendam arriveer
de 20 Juli van New-York in den Nieu
wen Waterweg.
Het stoomschip Bogor, arriveerde 20
Juli van Java te Rotterdam.
Het stoomschip Ophir, van Java m
Rotterdam, arriveerde 20 Juli te Mar
seille en zette de reis voort.
Het stoomschip Bali van Amster
dam naar Java, arriveerde 19 Juli te
Antwerpen.
Het stoomschip Banda, van Batavia
naar Amsterdam, passeerde 19 Juli
Kaap del Ai-mi.
Het stoomschip Rijnland, van Bue
nos Ayres naar Amsterdam, vertrok
19 Juni van Corunna.
Het stoomtschip Potsdam vertrok 20
Juli van Rotterdam naar New-York.
Het stoomschip Soestdijk vertrok 19
Juli des voorm. van Philadelphia naar
Rotterdam.
Het stoomschip Koning Willem II,
van Amsterdam naar Batavia, pas
seerde 20 Juli Gibraltar.
Het stoomschip Koning Willem III
van Batavia naar .Amsterdam, ver
trok 20 Juli van Perim.
Het stoomschip Statendam arriveer
de 20 Juli n.m. van New-York te Rot
terdam.
BEVALLEN
19 Juli. S. C. de Goede, geb. Schnein-
derfs, z. 20 Juli. H. Kuijben, geb.
Van Bakel, z. 21 Juli. A. Koop
man, geb. Sraan, d. M. Fortgens,
geb. Wernik, d. A. E. Vermeulen,
geb. Broekhuijeen, z. 22 Juli. J. J.
M. Mulder, geb. Buth, z.
OVERLEDEN
24 Juli. G. A. Valbracht, geb. Coe-
ree, 73 j., Voortingstraat.
BLOBMBND.AAL.
ONDERTROUWD:
W. F. Houtgraaf en J. M. Weze-1
naar; H. M. Wtllemse en H. Schoon. 1
BEVALLEN:
A. M. Bos—iRoezen z. A. A. M. Bak-
ker—Mooij', d. C. Ha Köhler^Luller,
d. M. C. Vreeken—den Hoop, d. O. M.
van MarieSill em d.
OVERLEDEN:
(M. P. Vreenegxxirvan den Aart-
weg, 61 j., S. G. Ort. 49 jaar.
Haarlem, 22 Juli' 1907.
Graan- en Zaad mar kt.
Geen aanvoer.
Heden overleed zacht en
kalm mijn innig geliefde Echt
genoote en onze Moeder, Be
huwd- en Grootmoeder
Geertruida Anna Valbracht,
gob. CGEHEE,
in den ouderdom van 73 jaar,
na eene gelukkige Echtvereeni-
ging van bijna 43 jaar.
Uit aller naam,
A. VALBRACHT
en Kindennen.
Haarlem, 20 Juli 1907.
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van Haarlem brengen ter al-
gemeene kennis, dat door hen over
eenkomstig het .gestelde in artikel 73,
litt. e, der Algemeene Politieverorde
ning voor Haarlem is bepaald', dat
met ingang van
1 Augustus 1907 voor den
tijd van TWEE MAANDEHde
YALKE8TEEG en de VR0U-
WE8TEE6 slechts in één
richting mogenworden bereden
en wel de Yalkesteegin
de richting van de Klerk-
steeg naar den Konden-
horn, en deYronwesteeg
in de richting van de B a k e-
nessergracht naar de
K1 e r k s t e'e g.
Haarlem, 20 Juli 1907.
Burgemeester en Wethouders voor
noemd,
BQREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Gevraagd
AdresSmedesrbraat 26.
gevraagd, tegen hoog loon, spoorkos
ten vr Firma JACOB SMITS
ZOON, Bloemendaal.
gevraagd, bekend met atelierwerk.
Westergracht 77 r.
Mevrouw FABER, Badhuisstraat 12
vraagt terstond of met 1 Aug. a. s.
een flinke
V. g. g. v. en P. G.
GEVRAAGD, tegen Augustusloon
f 130.
Adres Ruychaverstr. 2 D.
ggaMBI'iyfc Aan de Bureaux van
Harriett's Dagblad be
staat dagelijks de gelegenheid tot
het opgeven van ADVEËTEHTIEH
in alle andere Bladen, als:
Nieuwe Rott. Courant,
Algemeen Handelsblad,
De Telegraaf,
Het Nieuws van den Dag,
De Nieuwe Courant,
Het Centrum,
De Standaard,
De Tijd,
enz. enz.
Desgewenscht wordt hulp ver
leend oij het opstellen der annonces
zonder verhooging vaa den prijs
Pijnlijke, moeilijke, troebele
en gedurige urinaloozlng wor
den spoedig en volkomen gene
zen door de SANTAL PILLEN
von Dr. ROBERT. Veel beter
dan San tal Parels en Inspui
ting. Prijs per koker f 1.20. Ver
krijgbaar te Haarlem bij Tb.
KLINKSPOOR, Kiamperaingei
86 J. J. GöPPINGER, Gr. Bont-
straat 147. Te Amsterdam Wj
EL SANDER, Rokin 8; G.
8CHUIJT, Haartemmeretr. 1S9.
Te Leiden MjJ. H. DIJKHUIS,
Hoogster. Te Den Haag Mj
Gebr. BLOKPOEL, Noordetode.
Te UmuMen bi j. H. SANT.
