i
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
25e Jaargang. No. 7418
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 2 SEPTEMBER 1907
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
PER orie maanden: fpt. jMtW Van. 1—5 regels 50 Cts,; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Vöor Haarlem - - - - - Haarlem van 1—5 regeis ƒ1.-—, elke regel meer ƒ050. Reclames 30 Cent per regel
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) Ï-3G Jff jggg'^yk1lv~ Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland l.o5 jêT mmm50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant
Geïllu&lreei-cf z<Z|sMad, 'voor Haarlem' I I I I I I I I I ".037H Redactie en Administraties Groote Houtstraat 55.
v_n de omstreken en franco per post „0.45 lotercoinmunaa! Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij; Zuider Buitenspaarne 8. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DiTT NUMMER BESTAAT UIT
TWAALF BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
:Z0NDAIG 1 SEPTEMBER,
j Amateur-circus: Viaomstel 'bioscoop
«Jpbert Frècnes, 8 uur.
De Kroon: Nioord-Nie'd.' Toouleelgieiz.
i.Aau flarden", 8 uur.
v Bironigebouw: Séiirée Haarl. Muziek-
Tiorps, 8 uutr.
Rljiuie Vareeiniigrtinig. ISpeciialdteiten-
or,stelling, 7^ uur.
Minziek in den Hout, 2| uur.
IMAANDAG 2 SEPTEMBER.
AJmlateur-ciircus: Volksvoorstelling,
8 uur.
Reuter meldt uit St. Petersburg, dat
ia den loop van het jaar 1906 niet
minder dan 10.908 personen in hêcht-.-
ni(s zijn genomen, omdat zij zoneter
verlof de grens trachtten te passie-
ren.
VORSTELIJKE VERLOVING.
Prins George van Griekenland is
verloofd met prinses Marie Bona
parte.
[Prins George van Griekenland, de
tweede zoon van koning George en
van koningin Olga Constantinovna
■van Griekenland, is beleend door de
rol, die hij gespeeld heeft als hooge
commissaris op Kreta, Hij werd gebo
ren 12 Juni 1869.
Prinses Marie Bonaparte is de doch-
tm van Roland Napoléon prins Bona:
parte en van Marie-Félix Blanczij
werd geboren te St. Cloud', 2 Juli
1882.]
^Buitenlandsch Overzicht
De toestand in marokko.
De berichten txit Marokko zijn
schaars, maar uit de enkele, die de
I ^bladen ontvangen hebben, -spreekt
I «groote onrust over hetgeen de naaste
"^toekomst brengen zal. Zoo schrijft de
jTangiersche correspondent van den
„Matin"
„Ik heb verschillende brieven ont
vangen uit plaatsen aan die kust. En
uit deze brieven blijkt, dat er overal
Sfeenie benauwende onzekerheid
heerscM".
I Uit Rabat verneemt hij bijv., dat
[■het daar oogenschijnlijk rustig is
maar dat er een groot aantal welge-
j wapende leden der naburige .stammen
door de stad zwerven, zoodat de Eu
ropeanen zich niet op straat durven
begeven, tenzij ondier geleide van sol
daten.
j Het kleine troepje militairen, waar-
over men te Tanger tot dusverre nog
betechikte, is op bevel van den Sultan
naar Fez vertrokken, zoodat de stad
haast zonder bewaking is. El Mokri is
B door den Sultan naar Fez ontboden,
en het heet, dat ook de minister van
oorlog BI Guiebbas daarheen zal ver-
trekken.
In antwoord op het verzoek van En-
gelsche onderdanen te Tanger aan «2-
Britsche regeering om uitzending vaa
een oorlogsschip ter hunner bescher
ming, heeft de minister van buiten-
landsche zaken hun doen weiten, dat
Frankrijk de noodige maatregelen zal
nemen voor de veiligheid ook van de
Britsche onderdanen en te dien einde
nog een oorlogsschip naar Tanger zal
zenden.
Op 27 Augustus is er in de AraSbi-
i Ische wijk te Casablanca in de nabij-
1 beid van het kamp van de Mahallah
I brand uitgebroken. Een aantal huizen
I -waarin koren en stroo werd bewaard,
J brandden tot den grond toe af.
De Engelsehe avondbladen van
Vrijdag bevatten! een bericht uit Tan
ger, mededeelend e, dat Woensdag te
j 3 uur 's namiddags de Fransche leger
macht voor Casablanca werd aange
vallen door een talrijken troep, be
staande uit leden van verschillende
stammen. Het gevecht duurde drie
uren; de Fransche verhezen bedroegen
3 gesneuvelden en 12 gewondende
1 Arabieren leden groote verliezen.
FRANKRIJK EN DUITSCHLAND.
Jules Cambon, de Fransche gezant
t; Berlijn, had bij zijn onderhoud met
Von Bülow uit naam; van de Fransche
i regeering gevraagd naar de gezond
heid der Keizerin. De Duitsche-gezant
te Parijs heeft in opdracht vgn de
Duitsche regeering den minister van
buitenlandigche zaken, Pichon, d'ank
gezegd voor de heleefdiheüd.
DE TOESTAND IN RUSLAND.
Te Riga is de revolutiohnaire so
cialist Ernst Rohlau, die als de aan
stichter dergansöhe Lettische revolu
tie beschouwd wordt, in hechtenis ge
nomen. Hij is de zoon van een boer
in Koerland en studeerde indertijd
aan de universiteit te Moskou in de
crechten, doch werd spoedig wegens
het maken van revolutionnaire propa
ganda gearresteerd en naar Irkoetsk
verbannen. Hij vluchtte vandaar
ontkwam naar Zwitserland. Van Zu
rich uit zorgde hij voor de versprei
ding van revolutionnaire geschriften
in Rusland, vooral in de Oostzee-pro-
vincies.
Op het socialisten-congres te Bruls-
sel hield Rohlau een pleidooi voor het
vermoorden van allen, die den Tsaar
trouw bleven, en het in brand steken
van de landgoederen in de Oostzee-
provineies. In Juli 1905 verscheen hij
weder iri Koerland en plunderde aan
het hoofd van een aantal volgelingen
ieenige landgoederen. Den eigenaar
van een dier landgoederen schoot hi
dood. In den eigenlijken revolutie-tijC
ontwikkelde hij leen buitengewone
werkzaamheid. Toen de regeering het
heft in handen kreeg, verdween hij in
het buitenland, maar thanfe is hij dan
te Riga gepakt.
Stadsnieuws
Rubriek voor
Rechtsvragen
Abonné's van dit blad mogen KOS
TELOOS vragen doen, betrekking
hebbende op BURGERLIJKE RECH
TEN EN VERPLICHTINGEN, of over
HANDELS- en PROCESRECHT,
STAATKUNDIGE RECHTEN en VER
PLICHTINGEN, ECONOMISCHE en
SOCIALE AANGELEGENHEDEN als
mede de RECHTEN en VERPLICH
TINGEN inzake ZEGEL, REGISTRA
TIE, SUCCESSIE, HYPOTHEKEN en
dergelijke onderwerpen van dage
lijks voorkomenden aard.
Wanneer deze. vragen KORT en
DUIDELIJK zijn gesteld;, van
aaaim belang worden geacht, en voor
oplossing vatbaar schijnen, worden
zij zoo spoedig mogelijk, beknopt
en duidelijk, beantwoord.
Naam en woonplaats van
den vrager worden niet genoemd,
van die stipts te geheimhouding kan
mien zich verzekerd houden en wan
neer die gedane vragen naar de mee-
ndng der redactie niet bij haar, doch
elders thuis behooren, wordt
zulks medegedeeld.
V na lag: Wianneer eeue dienstbode
met Mei im betrekking is gekomen en
mevrouw zegt baar die betrekking op
tegen- Niovember, heeft zaj dan recht
op de kermisfooi?
A mltiwioord: Eigenlijk heeft nie
mand oioit rechtop een foioi, w/at reeds
door het wioord zelf wordt aangeduid.
De fooi is een© vrijwillige gift, tenzij
heit geven er van bepaald bedongen, is;
dian is die fooi ook een deel van het
loon, dat in bij,zonder en vorm- wordt
^uitbetaald.
Vraag: Ik h;eh 5 ztoon®, wa'arvan
die oudste in militairen dienst ge
weest is. Moet nu dis hierop volgende
zoom, die 3 jaar j onger is, ook in
dienst?
lAntwoior d: In eene familie van
5 zonen., A. B. C. D. en E., is A. dienst
plichtig. Als deze dient of gediend
beeft, dan wordt B. vrijgesteld.
*t Is echter niet onverschillig op welke
wijze die broeder in militairen dienst
geweest is. Zie art. 48 Militiewet 1-901.
Baden.
In het douchebadhute aan den Kou-
denhom zijn in de afgeloopen week
genomen 1009 baden, in dat aan het
Leïdscheplein 854.
Museum van Kunstnijver-
h-eid Haarlem.
De tentoonstelling van buiten
landsch drukwerk, die in het Museum
gehouden wordt, zal o-p Zondag 1 Sep
tember voor het laatst te bezichtigen
zijn. Deze tentoonstelling wordt on
middellijk opgevolgd door eene ten
toonstelling van Japansche kunstnij-
verheidsvoortbrengselen, van oudé en
nieuwe kunst, die hoogst belangrijk
belooft te worden.
Door de Commissie van het Museum
van Kunstnijverheid te Haarlem Werd
io de plaats van den heer Zwollo, die
eervol ontslag heeft aangevraagd, be
ncemd' de heer A. Peddemos, kumst-
drijver te Utrecht, cm practiisch on
derwijs te geven in de af deeling der
artistieke metaalbewerking in de aan
het Museum verbonden School voor
Kunstnijverheid.
Het Museum Van Kunstnijverheid! te
Haarlem werd gedurende de maand
Augustus door 665 belangstellenden
bezocht.
De aan liet Museum verbonden boe
kerij was gedurende de afgeloopen
rnaand gesloten en wordlt op 2 Sep
tember weder geopend.
In de aan het Museum: verbonden
School voor Kunstnijverheid worden
tie lessen op 2 September weder her
vat.
De nieuwe Spiarnebrug
Het dezen zomer zeldzame zonldcM
glansde breed uit over het rustig
Spaarnawater, waarin enkel een paar
roeibootjes beweging brachten.
Tegen tien lichtblauwen zomerhe
mel toekende het roode gevaarte van
gémeni'ed ijzer de nieuwe Spaame-
brug klaar en duidelijk afde
We ste r-,S pa aroe-oever bood etin too-
neel van drukte en vertierkinderen
speelden in 't zand etn roekelooze jon
gens op het vlottende hout, bedaarde
renteniers kozen zich een gemakke
lijk plaatsje op een plankenstapel,
naast juffrouwen met kindertjes op
de knie, en siigaartj es-rookemcïe jon
gelui. En latags den walkant bleven
alle voorbijgangers even, heel even
maar, staan kijken naar het werk,
het gewichtige werk aan de overzij,
de plaatsing van de opgebouwde brug
óver het water.
Dat is ma,ar niet zoo'n dingetje van
niemendal, een brug die 260.000 kilo's
weegt, van den eenen oever te bren
gen op den andere, waar ze precies
aansluiten moet,-omdat je zoo'n ding
niet nog eens, en nóg eens, een
streepje verschuiven kunt, diat
moet góed wezen to één keer.
En de manier waarop dat gaan zou,
zonder werktuigen van ingewikkelde
constructie, enkel maar "met gebruik
making van de eenvoudigste wiet der
natuur, die der zwaartekracht, zie,
die manier is op zichzelf al zoo iets
aardigs, zoo iets eigenaardigs, diat
zij d'e belangstelling van de honder
den nieuwsgierige toeschouwers vol
komen rechtvaardigt.
Men weet hoe 't gaan zou. De groo
te ijzeren aaki „Op Hoop van Zegen"
(Schipper P. Serné, en eigenaar de
heer Schippers van Amsterdam)
een vaartuig dat 404 tonnen inhouds
maat heeft, Lag geladen met grint tus-
schlen de oevers aan de'Oostzijde van
het Spaame. De voorsteven, gericht
naar het Zuiden, droeg een kolossale
stelling van zware eiken balken, en
op die stelling rustte Ihiet voorste, ge
deelte der brug, waarvan de rest ste
vig op den oever stond. Het grint in
die aak moest wiorden verplaatst, de
ballast die voorin lag, moest naar
achter worden overgebracht, zoo-
dat het gewièhit van 't achterschip
het brugiged'eeilte z-ou lichten, wiaarna
schip, steiger en brug langzaam aan
naar dé overzijde zouden worden ge
trokken.
Om twee uur hegion de arbeid van
bet veriadén van het grint. Een
twaalftal flinke mannen werkten in:
het ruim. vulden de mand,en met het
knerpende grint en stortten den to-
houd deels in een naast de aak lig
gend platbodem-vaartuig, deels ach
ter in de aak. Doch daaraan, wlehd'
■eerst wat later begonnen.
Op de brug stond de heer L. C.
Westhof f, de ingenieur idler Haairlem-
ische spoor wegwerken of heter, Jiij'
stand er éven, Was dian weer op 't
dek van de aak, dan op de spoor
brug, was overal, waar zijn toezicht
geiwenschlt 'scheen. Want, al is óe
aannemer Van den bovenbouw, die fa
brikant August Klönne ite Dortmund,
met de leiding van deze werkzaam-
hedten belast, "het oppertoezicht blijft
bij don ingenieur,, die het géheell der
plannen ontwierp en berekende, en
er nu vast op ging, dat de bru,g op
déze wijze zou iwordien geplaatst, „dat
het moést", "ook al schudden onkun
dige nieuwsgierigen het hoofd.
Ook de vertegenwoordiger van die
firma Klönnei, een dikke Duitseher,
aiamvankeli}",: getooid' mot eén pradhit-
groenen vil,thé cd, die hij later voor
een sportpet ruilde; was hier en daar
en overal. Zijn (kleine beweeglijke fi
guur met de koutte boenen en den
dikken nek, zag je van de eerie plaats
naar de andere gaan, lang nieft. lcalm
altijd, wamt hielt langzame vorderen
van de lossing verdroot hem blijk
baar, zoodlat om bij half vijer, to over
leg met den ingenieur, nog een aan
tal mannen word' ontboden, die be
gonnen het achterschip te verzwaren.
Hoeveel heb je?" klonk de vraag
tot den opzichter.
„Acht stuks", riep deze terug,
Dé „acht stuks" staken flink de
handen uit de mouw. Het schip was
n-u een en al leven en bewegingde
mannen sjouwden de planken en de
trappen o-p en af en voortdurend
ritste het grint heer in 't achterschip.
Maar nóg ging het _den Duitsctoer
niet vlug genoeg. Hij liet toen door
middel van overlaad-schuifborden het
achterschip verzwaren met grtot van
de naastliggende schuit, totdat....
Ja, toen gebeurde er iets dat aan
merkelijke vertraging gaf in de werk
zaamheden. Do eigenaar van de ,,Op
Hoop van Zegen" was zelf nog niet
aanwezig, maar zijn zet-schipper gaf
aan de grinitrdragende mannen last
i om het grint van voor niét meernaar
achter te brengen, maar het te stor
ten op de schuit.
Zoodra dit bemerkt werd door den
Duitscken ingenieur bleval hij door
te gaan miet de verzwaring van het
achterschip. „Wie soil das Sóhiff
steigen riep hij boo3 uit, een
vraag waarop de schipper slechts
één antwoord 'had „Dat weöt ik niét,
maar ik heb de orders van mijn
baas
Klaarblijkelijk bestond! bij dien
schipper vrees, en een vrees die ook
door andere schippers aan dtetii wal
w.erd gedeeld, dat het schip de zwa
re belasting van de brug aan de vóór
zij, en van het grint aan de achter
zijde, niet houden en op een noodlot
tig o ogenblik scheuren ten door mid
den breken zou. En edn bevaren
schipper wees ons zelfs een paar
nauw zichtbare waterstraaltjes ban
nen den wand Van 't ruim, waar 't
schip <al gescheurd heette te zijn.
Inmiddels verscheen ook de eige
naar van de aak op zijn schip, en hij
steldé 'zijn schipper to 't gelijk, zoo-
dat de arbeiders, niet wetend hoe- of
wat, besluiteloos bij hun werk ston
den.
„Arbeiten Sié fortriep de Duit-
seller.
Maar hef tegenbevel Van eten eige
naar der aak. die wensehte dat hief
grint nu in de naastliggende schuit
zou worden gestort, werd' opgevolgd.
Dit maakte den DUitScher woedend.
„iDch .commairidire rilep hii met
zijn zware stiem van <af die ijzeren
brug.
„Niks te commandeeren 1" zei de
man op de aak lalkoniek.
„Uitscheiden dan maargiebood
de Duitscher. „Dan. liggen We maar
acht dagen stil 1'
Dat beviel de (arbeiders uitstekend;
•want er was honger in 't land, rustig
giingem ze hun brood eten. Tot 5 uur.
In dien tusschentijd is er getelegra
feerd en geconfereerd, iem 't slot van
de historie was, dat er e:en contract
werd gemaakt, waarhij de firma
Klönne zich aansprakelijk stelde
voor alle schade, 'die kon voortvloeit
en uit het volgen van de aanwijzin
gen van haar vertegenwoordiger.
Om 5 uur ving dé arbeid opnieuw;
aan, en werd het, grint weer in het
achterruim gestoirt. Millimeter voor
millimeter .de opzichter Volkers
stond er miet den duimstok bij ging
nu de brug omhoog, en eindelijk lag
zij vrij, .ze kon worden voortbewo
gen. Dat was om 6 uur ongeveer.
Die voortbeweging geschiedde door
middel van 'twee handtieren op den.
Westelijken oever staalkabeLs trok
ken de brug naar die zijde, terwijl
een ploeg werklieden bezig was aan
den Oostkant om miet een vijftal hef
boom en de brug vooruit te werken,
tegelijkertijd die wiggen', en balken
weg te nemen dié haar tegenhielden
.en "de ijzeren rallen 'voort te brengen,
waarover het. 'gevaarte gaan moest,.
Zachtj.es aan kwam het vooruit,
streep voor streep.
„Gaat 't nou goed naar je zto,
Schippers vroeg de heer Westlhéff.
„Ja best meneer, 't moest alleen eien
beetje harder .gaan
Even zes uur lag 'die steiger al ©en
Meter lof wat uit don wal, de
phoitoigraaf Clausing nam op dit ge
wichtig o ogenblik, n-a een wachten
van eenige uren, de igewenschte kiek,
en een half uur Later.... werd biet
werk gestaakt. Het aanvankelijk
•voornomen om in don nacht door te
werken kon niet worden uitgevoerd....
„Nachtarbeit verboten 1" zei ons een
van do Duitsche werklieden.
„Wie spat, fangen gié morgein an?"
Socks Uhr..."
En zoo waren wij dian ook vanmor
gen al weer vroeg present. Wel neef
om zes uur .maar toen wo om 7 uur
aankwamen, zagen we onmiddellijk,
dat het werk weder een goed ©tod
was gevorderd. Zoo goed als de helft
van do brug lag reeds buiten den Wal,
en 'de „Op Hoop van Zégen" lag nu
midden in het Spaarne, met den hoetg
dicht hij den pijler van de brug, waar
op een der arbeiders zijn harrier
zwaaide, die met zware (slagen met-
sol'- en ijzerwerk versplinterde. Want
betwijfeld wérd of het schip het uit
stekend 'gedeelte van den pijler wel
,zou kunnen passeeren
De Duitsche meneer die ons bleek
to zijn de hoofdingénieur Riedell van
de firma Klönne gaf, levendig en
beweeglijk als gisteren, maar thans
blijkbaar welgemutst over dén goe-
d'ein voortgang van het weak, zijne be
velen. Zelf aanpakkend waar 't noo-
dig was, greep hij nü een zwaren
voorhamer, dan, een hefijzer, of
saneerde zelf tie rails, waarover die
rollen loopen moesten mot vet in.
Die rollen bezorgden nu en dan wat
overlast doordat ze bleven vastzitten,
waardoor het overhalen dan weer tij
delijk moest worden gestaakt. Vijzels
en hefboomen werden dan
bracht aan een der brugzijden, met
man en macht word de brug aan d'ien
hoek éven geheven, en dan kwam 1 i
rol w,eer .los en kon 't werk voort-1
gaan.
Toen om ruim 8 uur ,,halLt"-seui
gegeven werd voor „Frühstück" was
de brug ver over de helft. Heit achi.j
lag nu met dan hoéjg dicht bij .den
brugpijler, maar was ea* nog niet
voorhij.
Een half uur later whs ook deze
hinderpaal gepasseerd en nog slechts
vijf, zes Meter scheidde 't voorstuk
der brug van don Westelijken oever.
De voorste balken van de stelling sta
ken even half tien al over de stelling
van de overzijde heen; voor en achter
op d:e aak stonden dé arbeiders te
ploeteren om met touwen en ijzerka-
bcls het schip in de vereischte ligging
te houden'. Als een officier aan het
hoofd van zijn troep stond de Duit
sche ingenieur voor op de brug,
naast hem ingenieur Westhoff. Alles1
ging nu naar wensoh, rustig vorderde
het groote werk, alleen onderbroken
door nu en dan noodzakelijke halt
commando's, door ingenieur Rie-
cherts over dé heölie lengte der brug
uitgeschreeuwd.
„Wij doen dait wat kalmer zei
een Hollandsche opzichter, „en we
schieten ook op waarin hij wel ge
lijk had, wat dien ochtend gebleken
was toen 't werk uitstékend geloépen
was bij afwfeizigheid van den Keer
Riecherts. Maar ook nu ging het
goed, .en tegen 11 uur brak het ge
wichtig oogenblik aan, waarop de
brug aansloot aan dien Westeroever
Toen hadden we onze plaats op de
spoorbrug verlaten om elders te doen
wat des verslaggevers is.
De Koninginnedag
Er zijn enkele dagen in het jaar,
die voor heel een volk den tred van
het ongewone breken. Men noemt ze
nationale feestdagen.
Vele kennen wij er niet.
Wij zijn in 't algemeen wat nuchter
iu onze waardeering van ons natie-
naai volksbestaan en in de waardee
ring van roemrijke feiten uat onze
historie. Zoo komt het, dat wij wei
nig feestdagen hebben.
Maar di e wij dan ook hebben, vie
ren we gaarne. Vooral den Koningin,
nedag. Want onze Koningin te voor
het grootste deel onzes volks 'symbool
van zijn eenheid, en wie deze eenheid
bemint, bemint daarom zijn
Koningin en viert gaarne Haren ge
boortedag.
Hem verheugt de gloeiende Meur
van Oranje, hem verblijdt het feeste
lijk vlaggengewapper, hem springt het
hart op van vreugde als hij op den
morgen van Haren dag de zon en
dan o zoo graag de Oranje-zon ge
heetenvröolijk ziet schijnen over
de feestelijk in drie kleuren ontwa
kende stad, en zacht want we zijn
toe verlegen wordens toe bescheiden
zacht zingt hij de melodie van het
Wilhelmus mee!
Hij gedenkt de dagen van zijn
jeugd als hij de kinderen uit de buurt
met papieren mutsen en oranje-sjer
pen hun vreugdebetoon ziet uiten, en
hij goniiet óók, omdat hij de jeugd ge
nieten ziet.
Deze onschuldige verheuging is met
het mtoist mooie van den Koninginne
dag; mooier vaak dan veel luid feest
gejoel of vertoon van publieke blijd-
Ischap.
Maar, van dat laatste vooral, ver
slag te geven is de taak van de cou
rant en daarom vangt de verslaggever
die taak thans aan.
BIDSTOND.
Der traditie getrouw werd ook he
denmorgen in de Groote Kerk een bid
slond gehouden. Als voorganger trad
op Ds. Weener, die in een met
oranje-cocarde versierde toga de
volgende korte predikatie Meld, naar
aanleidtog van 1 Tliimoteus 2 vers
1—4.
Paulue heeft bevolen, om voor hen,
die in hoogheid zijn, te bidden. Dat
willen wij doen, wij willen bidden
voor keizers, koningen, ministers en
alle overheden. Maar heden, op den
31 sten Augustus, den jaardag van on
ze Vorstin Wilhelmina, willen wij be
paaldelijk voor Haar den troon van
Gods genade naderen.
Zeker zal onze Koningin ontroerd
en getroffen zijn, als Zij overal de
driékleur ziet wapperen en het f eest-
groen schitteren, maar, wij zijn er
zeker van, er zal een traan van heilige
ontroeriaog in Haar oog wellen, als
Zij ziet, dat er voor Haar gebeden
wordt.
God, Oranje en Nederland zijn één
Vroeger was ons volk een biddend I
volk. Een Engelschrnan hééft eens ge
zegd „Ik vrees de Hollandsche bid
stonden meer dan de Hollandsche ka
nonnen". Dat was to d.e dagen van
Hollands glorie. Nu bidt "ons volk niet.
meer gelijk vroeger. Velen schamen
.zich den naam Christen, en ónze bid-
aan'gó-" stond wordt reeds door de wereld van
het feestprogramma geschrapt. Zeker
is dit onze Vorstin niet welgevallig.
Zij is getrouw gebleven en nog is
Oranje met God één.
In 1573 trad Prins Willem door aan
zitting aan het Heilige Avondmaal
tot de Hervormde Kerk toe, en sinds
'dien tijd is er steeds een nauwe
band geweest tusschen alle Pringen
van Oranje en de Hervormde Kerk.
Ook onze Koningin is gedoopt en be
lijdend lidmaat en eiken Zondag is
Zij in Gods Huis onder de luisteren
de schare te vinden, om daar met
Haar onderdanen te bidden.
Een prediker sprak eens in bet bij
zijn van een keizer: „O, groote God,
wil onzen Allefhoogsten Keizer bege
nadigen", dus stelde hij den Keizer
nog boven God. Dat willen wij niet
doen, wetende, dat ook onze Vorstin
buigt voor Hem, Wiens majesteit hoo-
ger is dan de Hare.
Er is om gelachen en gespot, om dien
huisgodsdlenst, door Hare Majesteit
ingesteld. Maar ik noem het leen hel
dendaad. Zeker, liet te een heldendaad
iu onzen tijd nog den naam des Heeren
openlijk te belijden.
Vroeger was God, Oranje en Neêr-
land éénNu heeft het volk zijn God
verlaten, maar Oranje is trouw ge
bleven. Een weemoedige vraag. Neer
land was Oranje waardig, omdat het
God eerde. Ligt daar wellicht de oor
zaak, waarom het Oranjehuis zal uit
sterven Heeft het Oranjehuis soms
zijn beteekenós voor Nederland ver
loren? Deze weemoedige vraag moet
bij ons opkomen, als wij het kinder-
Icoze huwelijk van onze Vorstin zien.
Toch is er gelukkig nog een deel
van het Volk, dat kan bidden. Laat
ons ook bidden
God zegene en behoede onze geliefde
Koningin.
God Jcrone Ha.ar met Zijn zegen.
De lieve glimlach op Haar gelaat,
die bijna spreekwoordelijk is gewor
den, die lieve glimlach, moge die nog
eens blikken in een kinderoog. Dat
bidden wij
Amen
Na het gebed zongen de talrijke
aanwezigen ondier wie ook onze bur
gemeester, Jhr. Mr. J. W. G. Boreel
van Hngelariclen staande Ge
zang 96
Halleluja, eeuwig dank en eere
I.of, aanbidding, wijsheid, kraclilt,
Word' op aard en in den hemel, Heere,
"Vcor Uw liefde U toegebracht.
Vader, sla Haar steeds in liefde gade,
Zoon des Vaders, schenk Haar Uw
TT genadé,
Uw gemeenschap, Geest van God,
Amen zij Haar eeuwig lot.
■tWas een plechtig moment.
Bij het verlaten der Kerk speelde
het orgel de volksliederen.
optocht der kinderen.
t. Vlas rmoi'O'i weer, dus gang de oip-
foehit dea- ktodlecieirn dloor. In en om
„Be Dioden" heersohte dan ook van'
morgen om negen uur een buitenge
wone drukte. Daar kwamen, van de
verschillende scholen, de groepen
kinderen, oma zicih tot een stoet te for-
meeren,.
Wia,t een aardig gaztelhft die drie
duizend kleinen diaar te zamen te
•zien. De lichte pakjes blonken in het
zonnelicht, en de oramje-strikjes en
sjerpen kleurden nog ééns' zoo mooi.<
Wat waren ze viroolijk! Eén geroe-
«zemloies van aardig gesnap, blij ge
lach, en opgewekt gezang!
Daar werd stilte geoomonandieeTid!,
en al was het moeilijk dien stroom
van geluiden to ééns te stelpen, ein
delijk kon de voorzitter van „Koning
innedag" de heer G. B. Croimmieldn'
zteh. tocih verstaanbaar miaken en. en
kele woordion spreken.
De spreker wemschte natuurlijk den
kleinen veel plezier, maar kon. niet
.nailiaff(im,fhter ook reeds een .wiooird
van dinrfk te spréken, tot de leden der
Commissie, de onderwijzers, en voor
al tot de artisten van het Circus, voor
(hun v,eJe bemoeiingen.
'Spr. eindigde met het voornaamste,
het herdenken vatn Hare Majesteit's
verjaardag, etn sprak de beste wen-
■sdhen voor het Vorstenhuis uit.
Het Mij gejuich der kind'eaiem be
wees wel, dat zij met deze woorden
van harte instemden.
De muziek de Beiersche ka.pel of
Duitsche muzikanten speelde toen
het Wilhelmus, waarna de afmarsch
werd1 geblazen.
In een lange rij wandelden de kin
deren door de Barrevoete-, Keizer- en
WiLhelimdmastra.at maar het Geldielo-o-
zepadi, de plaats van het Amateurs-
circus.
Langs dezém weg stonden duizen
den geschaard meest vaders, moe
ders, broertjes en zusjes der feestvle-
