NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
2">e Jaargang. No. 7435
Verschijnt degelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1907
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)w 1.30
Franco per post door Nederland1.65
Afzonderlijke nummers0.02*4
CSeïHustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 *4
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENT1ËN:
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels Ir—, elke regel meer f026. Reclames 30 Cent per regeL
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertenttën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts, voor 3 plaatsingen k contant
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724
Drukkerij: Zuider Buiteuspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
AOHT BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
ZATERDAG 21 SEPTEMBER.
Bro-ngebouw: Concert Mozes Mirsky
8 uur.
Kleine Yieneemagdmig: Dansfeest De
Haan en De Lange.
OM ONS HEEN
No. 608
Ken slechte Toegangsweg
Vroeger heb iik er al eenls op gewe
zen, dat onze verbindingswegen met
'andere gemeenten lang niet alle even
schitterend! zijn. Die met Ovenveen,
{dé Zij'lweig, ts smal, dde met Bloemen-
jdaal dolor den wonderlijken aanleg
bij het Keniaupark totaal bedorven;
{maar slechter nog dan die zijn de
(toegangswegen maar onze hoofdstad.
Be SpaamwouÜiersfonaat kan men van
den kant van Haarlem niet binnen
komen, dan door allerlei kleine straat
jes met scherpe hoeken, terwijl die
Straat zelf bovendien uit/mondt in de
smalle Aansterdamscihe poort. De
jbwee'de weg, die langs Heerensiogel
en Heerenvest, is niet te bereiken dan
door ,een gedeelte van de Anthonie-
straat. En daarop heb iik nu het oog,
wanneer ik hierboven van een slech
ten toegangsweg spreek.
ilk had een vriendelijke uitnoodiging
gekregen van een van de omwonen
den, om er eens te bomen kijken. Hij
had mie verzekerd, dat het- er levens-
jgevaarlijik kon zijn van de drukte.
Nu ben ik voor uitnoodigingen van
ildeze soort altijd wat huiverig. Meest
al komen ze verkeerd uit. „Als u in
de buurlt bomt," schreef een lezer,
„wees dan zoo vriendelijk eens op de
lieve Jeugd- te letten. We hebben geen
leven van de plagerijen en kw.aj on-
gensstreben, die er uitgehaald wor
den. Een stukje in de krant zou de
politie er op attent kunnen maken!"
He kwam er langs, keek mijn oogen
iöit, maar zag niets dan een paar kin
deren, die ais toonbeelden van deugd,
i zonder op- of omzien, in rechte lijn
naar of van school gingen. Van batte-
kwaad geen spoor. Had de lezer ge
jokt? Yolstrekt niet, miaar ik had het.
juiste o ogenblik niet getroffen.
'Dat kan licht gebeuren. Zelfs de on
plezierigste toestanden duren niet den
Iheelen dag door. Dat zelfde kon ik
waarnemen, toen ik Donderdagoch
tend in de Anltlhoniestra.at op post ging
Btaan. Het was er in 't geheel niet
druk. Wel kwam er om de tien minu
ten: van den Haarl-emschen en van
den Aimisterdamsohen kant een wagen
Ivan de electrtecbie spoor aanrijden,
wel passeerden er wagens en karren
In soorten, afgewiseld door een diok-
fcersJaufomobieltje, mbar gevaarlijke
momenten beleefde ik er niet. De
eenige verstopping was in het vaar
water bij; de bruig over den Heeren-
Bingel. Daar tobde een grootte motor
boot, die naar IJmuiden wou en door
het probeer en van de nieuwe spoor
brug de oude niet kon passeenen, om
'tonder het bruggetje vnn den Heeren
singel door te komen, wat eerst ge
hikt moet zijn toen de zonnetent werd
Weggebroken.
Toen ik er drie kwartier bad door
gebracht, ging ik heen om 's middags
weer terug te komen. Bett stond er
gens bepaald, dat het me dien dag
niet zou lukken. De morgenstilte
duurde voort en mijn tweede verblijf
leverdie wel een gezellig praaltje dp
met een van de straatbewoners, waar
bij we ongegeneerd tegen de brug
leunden, maar geen botsingen van
karren, trams, fietsen en wat dies
-' meer zij. Om van de menschen maar
niet te spreken,
j Volgt daar nu uit, dat dit gedeelte
I van de Antihioniestraat toch wel een
I mooie toegangswieg is? Natuurlijk
niet. Het gemeentebestuur zelf erken-
i 'de den asLecbVen toestand, toen het.
1 pogingen deed om de heele oostzijde
van de straat aan te koopen. Jammer
Is hot, dat er onder de tien belangheb-
henden waren, die een al te hooge
muts hadden opgezdt, zoodat de ge.
meenbe er ten slotte tegen op ging
zien. Ik weet niet of waar is, wat mij
Verzekerd werd, namelijk dalt somrni-
igen nu wel graag wat water in den
wijn zouden doen. Zooveel is zeker,
dat de afdoende verbetering ligt in
het wegbreken vian die huizen en ner
gens anders.
Er is wel geen enkele hoek van de
stad, waar de toestand zóó slecht is'
als in deze buurt, Da.t begint al met
de twee bruggen bij den Kampersin-
gel en Turfmarkt, die loodrecht op
elkaar staan. Dat gaat voort bij de
Burgwal, twee smalle grachtjes langs
een vaarwater, waarvan zoo goed als
geen gebruik wordt gemlaakt. De brug
ligt zooveel hoogex dan de Burgwal,
dat het hiaast onmogelijk is voor een
eenigszins beladen wagen tegelijker
tijd de draai te nemen en op de brug
be komjen. Anders dan in draf kan
een -bespannen voertuig met geen
mogelijkheid uit de andere Auitihionie-
straia.t, die noordwaarts loopt, de
kruin van de brug bereiken. Rijdt de
voermian rechtuit, dan moet hij zijln
paard opnieuw aanzetten bij de brug
over den Heerenisingel.
Als daar afdoende verbetering zou
komen, dan moest de oostelijke hui
zenrij niet all een wordenafgebroken,
maar ook de Burgwal gedempt en de
brug over den Heerensingel verlaagd.
Dóór heeft de gemeente evenwel geen.
geld voor, miaar op den duur zal. zij
hier toch op d'e eenie of op de andere
"mlanier aian het verbeteren moeten
gaan. Heb ik dan al geen verstopping
In de istinaat Jbelteetfd, dlalt ier meer
malen groot bezwaaT en zelfs gevaar
ontstaat, vertelt u iieder uit de buurt'.
Nog maar kort geleden is het voorge
komen, dat de trams aan weerskan
ten zich uit de Ahit/konlleistraalt moes
ten terugtrekken, omdat er geen den-
kien aan was, dat ze zich een door
tocht konden banen. En op het brug
getje bij1 dien Burgwal is af en toe alle
voermiantskuneit en alle geduld nOo-
dig, om botsingen te ontgaan.
Wanneer de tram, van de Lange-
brug komende, met een vaartje heit
bruggetje over den Burgwal oprijdt,
dan blijft er op dat bruggetje aan den
westkant geen andere ruimte over,
dan een smal trottoirtjie, waarop de
voetganger het veege lijf kan bergen.
Aan den oostkant is evenwel een
Dpen ruimte en daarnaast nog een
dito trottoirtje, afgezet met de leu
ning van de brug. Die open ruimte nu
is bestemd vobr rijtuigen, vrachtwa
gens, karren en automobielen, die
hier natuurlijk vaak langs komen. Ze
is te smal. De treeplanken van de
trams steken vrij ver over de rails
uit, zoodat een breede wagen gevaar
loopt daarmee in botsing te komen.
Nog niet lang geleden; overkwam dat
dan ook aan een boerenwagen, die
evenwel gelukkig nog op de brugleu
ning „.zitten bleef'. Was deze minder
Stevig geweest, dan zou hutje met
mutje in den Burgwal zijn beland. En
we moeten niet vergeten, dat de voer
mian zijn paard moet aanzetten, om
den top van de brug te bereiken.
Treft hij daar een tram, dan is zijn
leed groot. Passeeren kan hij kwa
lijk, achteruit rijden natuurlijk heele-
miaal niet en het eenige is, dat hij
met Wat laveer en, draaden en wen
den, geholpen door de welwillendheid
van den. wagenvoerder van de tram,
zich er uit weet te redden, tot ver
lichting van den toeschouwer, die zich
er over verbaast, dat het „nog altijd
zóo goed afloopt."
De omwonenden meen en, dat er al
ts gewonnen zou zijn, wanneer de
brug werd verbreed, zoodiat de ruim
te tusschen het trottoir en de tram
rails .grooter kon worden. Voor de
zuidzijde van den Burgwal zou het
een voordeel zijn, wianneer die siga
renwinkel op den hoek van de Antfio-
niestraat verdween. Dan zonden voer
tuigen aJthans eenige ruimte krijgen,
terwijl ze nu pardoes, zonder iets te
kunnen zien, recht op de tramrails
toerijden.
Misschien zijn er ook nog andere
klaimje mijddelen. Blijven als het is
kan helt op den "duur zeker niet. Wel
Jammer, dat een gemeente als Haar
lem., die er vooral' op uit moet zijn
door flinke wegen het verkeer met an
dere gem eedten te bevorderen,
zoo pijnlijk nauwgezet elk dubbel
tje moet orakeeren, vóór zij dat beste
den kan aan verbetering van zulke
volkomen averedhtsche toestanden. In
't buitenland is men zoo benepen niet.
Daar worden breede wegen aange
legd', ook al moet dat groote sommen
kosten. Daar ziet men allicht beter
in, dan hier, dat dergelijke verbete
ringen hun rente in den vorm Van
grooteren bloei der gefheele gemeente
niuiimtecihoo'fs opbrengen. Niieft al te
angstvallig moeiten we over een paar
gulden meer aan belasting denken.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
DE STAKING TE ANTWERPEN.
Gisteren werd reeds gemeld, d'at de
graanhandelaars Dreyfus Co., die
ie Antwerpen op het oogenblik negen
.schepen hebben liggen, het voorne
men opgevat hadden, zélf aan het
lossen van die booten te beginnen en
zich reeds tot den socialistischen dok-
v, erkersbond „Willen is Kunnen" ge
wend hadden, om tegen het staker's-
lcon van 6 frahcls arbeiders te beko-,
men.
Groote vreugde natuurlijk in het
stakerskamp Ongelukkiglijk zou deze
vreugde van zéér korten duur zijn.
zegt de „Tel."-correspondent. De „Fé-
dération Maritime" liét onmiddellijk
d' firma Dreyfus weten, dat zij dit
plan verhinderen zou, door de reede-
rijien te waarschuwen, waartoe be
doelde booten beboeren. En, inder
daad, haddien Dreyfus Co. Donder
dagochtend al bericht van den
scheepsmakelaar G. de Keyser, aan
wien haar booten zijn geconsignleerd.
dat hij bevel ontvangen hiad van de
reedlerijen, om onder deze voorwaar
den het lossen in géén geval toe te
l£ ten.
De firma Dreyfus kan natuurlijk
niet .anders doen dan protesteeren en
dreigen met een boel processen tegen
de 1 ree der ij en voor de schade, aan de
lading-zèlve en aan haar bedrijf.
Donderdagochtend ging weer ©en
massa Antwerpsoh werkvolk aan den
arbeid. De natiën (veemlen) werken
thans schier alle met'volledige ploe-
?n.
ïntuisschen hl&eft nog de heer burge
meester die hoop niet opgegeven, om
een vergelijk te bewerken tusschen de
strijdende partijen.
Donderdag-voormiddag ontving hij
van den minister van Arbeid, Hubert,
een nieuw voorstel, inhoudende deze
bepalingen
Er zou geen schéidlsraad, maar een
studie-comitedt worden samengejsteld-
uit afgevaardigden der Hamdeds'ka-
m'er en rechterlijke magistraten, on
der voorzitterschap van den heer
Louis Strauss, president van den „Al-
gemeenen Werk- en Nijvlenbeidsraad".
Aan dit comiteit konden ook afge
vaardigden toegevoegd worden van dé
Fédération Maritime" en van de
werklieden, doch beide partijen zou
den zich op voorhand verbinden, zich
naar de beslissing van dit comiteit te
gedragen.
Des middags vergaderde reeds de
„Fédération Maritime", om over dit
voorstel te beraadslagen.
Natuurlijk.... nieuwe weigering.
EEN PROTEST VAN GRAAN
HANDELAARS.
De graanhandelaars zijn het niet
onverdeeld eenfe met de opvattingen
van de „Fédération Maritime"tér
beurze circuleerde Donderdag een me-
ded-eeling, die door tal van firma's
werd geteekend, waarin zij verklaren
van plan te zijn om „bij hoogdrin
gendheid eene algem-eene vergadering
uit te lokken, orm den toestand in de
haven te onderzoeken1, voor wat aan
gaat hunne door het look-out bena
deelde belangen".
RUSSISCHE TOESTANDEN.
Het békende Rijksraadslid, prins
Ilja Tsjaftsjawatse, is op een rijtoer
van Tiflis naar zijn landgoed Lagoe-
ramo vermoord. De zeventigjarige
prins reed met zijn vrouw in eene
equipage naar zijn landgoed, toen
plotseling eenige jonge mannen, als
veldwachters verkleed, het rijtuig om
singelden. Eerst doodden zij door een
aantal revolverschoten den prins.
Daarna schoten zij den koetsier dood
en brachten vervolgens dèV prinses
door kolfslagen ernstige verwondin
gen toe. Geroofd i's er niets, zoodat
men hier waarschijnlijk te doen heeft
met een politiéken moord.
Prins Tsjaftsjawatse was een be
kend publicist. O.a. heeft hij de ge
dichten van verschillende West-Euro
pe esche dichters, o.a. die van Schiller
en Heine, vertaald. Hij nam een
werkzaam aandeel aan de opheffing
der lijfeigenschap onder Alexander
II ien zorgde voor de uitvoering van
dezen hervormingsmaatregel in den
Kaukasus.
Naar de Petersburgsche Wjedomos-
t'i opmerkt, was prins Tsajftsjawatse
een zeer vrijzinnig politicus en voor
stander van de autonomie der grens
provincies.
HET ONGEVAL MET DE
„STJANDART".
De „Slowo", hét blad van den vroe-
I geren minister Fjodorof, een gematigd
orgaan, schrijft naar aanleiding van
het ongeval met de „Stjandart" o.a.
het volgende
Men had mogen hopen, dat de in de
laatste jaren zoo treurige annalen der
Russische vloot, uia de harde lessen
van den jongsten oorlog, mia de ram
pen bij Port Arthur en Tsoesima, niet
v/eder verrijkt zouden worden met
nieuwe feiten, die getuigenis afleggen
van misdadige zorgeloosheid, van het
slordig beheer deT marine en de onbe-:
lcwaamheid der Russische zeelieden.
Edoch, het lot beschikte het anders,
en in genoemde annalen valt thans
weder een schier ongelooflijke ge
beurtenis te boeken, die alles over
treft wat tot dusver op dit gebied aan
schouwd is. In Russische wateren, op
twaalf mijlen van de haven bij
klaarlichten ddg, laten Russische zee
lieden het schip, waarop zich Rus-
land's KeizeT en de Keizerlijke familie,
bevinden, op een klip loopen. Het
spreekt van zelf, dat hier de een de
schuld op den -ander zal werpen. De
loods zal de .officieren beschuldigen,
de officieren den loodfe. Maiar allen
hebben schuld. Het geheele marine-
beheer is hiér aansprakelijk. We heb
ben hier weer te doen met diezelfde
nalatigheid, waardoor de Japansehe
torpedo's die in den eersten oorlogs
nacht de vredig op de roede van Port
Arthur sluimerende Rufesische slag
schepen vernielde, hun heilloos werk
konden verrichten. Wanneer ergens
op klaarlichten dlag in Russische wa
teren een Ru-s/sdsch vaartuig op een
klip loopt, dan kan dat slechts het ge
volg, zijn van een gebrek aan de meest
elementaire kennis en voorzorgsmaat
regelen, van volkomen onbekendheid
met het vaarwater en het totaal on
voldoende der zeeltaarten, 't Is wel
licht niet ten onrechte, dat men ver
zekert, dat de Engelschen de reede van
Kroonstad beter kennen dan de Rus
sische marine-officieren. Na het ge
beurde bij Hangö zou men bet graag
gelooven. Zal dan werkelijk alles bij
het oude blijven? Reeds lang dringt
de noodzakelijkheid alleys van boven
tot onder te reorganiseeren. Wanneer
nu ook deze les niet baten zal en men
niet onverwijld de hand slaat aan de
mieest doortaJstende hervormingen,
dan is de toekomst der Russische
vloot hopeloos.
Volgens berichten uit Helsingfors
maakt men met het uitpompen van
het water uit de „S.tjandart" zoo goe
de vorderingen, dat die salons reeds
vrij zijn van water en de electrische
verlichting weder werkt. Naast do
piaaits des onlhieils is thans een zand
bank merkbaar, waarboven de zee
ongeveer 15 voet diep is. Een storm,
die Woensdagnacht woedde, heeft in
de ligging van het schip geen veran
dering gebracht.
DADEN VAN GEWELD.
To Odessa duren de daden van ge
wield, waarvoor de waarlijk Russi
sche mannen verantwoordelijk wor
den gesteld, voort. Een zuigeling werd
op den arm van de moeder door een
kegel gedood. Een Jood werd door
zweepslagen afgemaakt. In het geheel
werden sedert die begrafenis van den
pclitie-luitenant 5 Joden gedood en 25
verwond. Er heeft ook een gevecht
plaats gehad tusschen Russische man
nen en politie; 20 van de eerstgenoem-
den werden gevlat.
DE TOESTAND IN MAROKKO.
Generaal Drude heeft naar Parije
geseind, dat de afgezanten der stam
men geen bezwaar hebben gemaakt
tegen het aannemen van de volgende
voorwaarden
Het dragen van wapenen in een
kring van 12 kilometer om Casablanca
is verboden, en wordt, onder venamit-
v oordelijkheid der stammen, met een
boete van 12 doero's gestraft. De stam
men worden ontwapend. De moorde
naars van 30 Juli worden uitgeleverd,
e\ enals kaid Oelad Hari Oeleds-el-
Hadghamom, de voortnaam|ste aan
stichter van de onlusten te, Casablan
ca, De markt te Casablanca wordtwe-
der geopend. Ieder die zich met oor
logscontrabande bemoeit, zal als
krijgsgevangene behandeld worden.
Iedere ©tam moet als gijzelaar een
man achter laten, die uit de invloed
rijkste stamleden gekozen moet wor
den. Over een oorlogsschatting zal
verder tusschen Frankrijk en Marok
ko onderhandeld worden.
Sir Edward Grey, de Engelsche mi
nister van' buitenlandsche zakc-n, beeft,
in antwoord op een verzoek van de
Engelsche kooplui te Casablanca, om
schadeloosstelling, toegezegd, alle
eischen, die aan den Engelschen con
sul aldaar werden overgelegd, te on
derzoeken. Hij kon echter niet zeggen,
welke houding de Engelsche regeering
ten slotte in deze zaak zou aanne
men.
Stadsnieuws
Verkiezing^ Pro v. Staten.
In de Donderdagavond gehouden
vergadering stelde de Vrijzinnig De
mocratische Kiesvereenigmg de heer
mr. J. W. Losecaat Vermeer candidaat
voor de Prov. Staten (vacature Mr.
W A. 't Hooft).
De Kustmanoeuvres.
(Van onzen specialen berichtgever)
Het w-as een prachtige avond om
op manoeuvres te gaan. De zon was
net onder, toen de maan al oprees,
blank en vol aan den klaren Wester-
hemél. Over de weilanden kwam een
nevelzee aandeinen, waarin stilstaan-
dé koeten en paarden verwaasdien tot
dJonkere schimmen. Langs de Leid-
sc'he Vaart was het een verrukking tie
gaan. Liniks 't (hoog geboomte, waar
't maanlicht doorzeefde de breede
lichtsfcröomen stonden- als linten van
navellicht o,p het water, waarin 't ma-
nebeedid spiegelde, en dat was onbe
wogen en stil als een avondlijken vij
ver. De weg kortte voor je uit, de
nevel dreef er over heen in dicht ge-
wolk, wiegend en dansend op den
zacht en avondwind, die van uit het
Zuid-Oosten kwam.
Rechts dreef bet goederenstatdbn
met zijn vele booglampen op idle ne
velzee, boorde het stralend!-witte licht
door den damp met fantastisch effeot.
En dan, wonderschoon, als plotse
ling het paarsch-witte koplicht van
die E. S. M., uit een booht gekomen,
over den wieg languit zijn breexian
lichtstr o om wierp, dlan was het a IS
een wonder-vuurwerk, dat verblindde
en boeide -tegelijk door zijn zeldzame
schoonheid.
Als een donkere gir-ot lag idle Ziatnd-
voortscbe laan in het maanlicht. Op
den spoorweg 't onveilig sein, 't klein-
roode lichtje in 't midden van de
zwarte boom en-grot maakte de om
geving nog feeërieker
Ma-ar, gelijk het wonderschoon dé
cor van een feestspel aan de aehter-
izijdle leedijk is en vuil, zoo zag je ook
hier die acliterzij van het mooae in 't
gevaar van den'mist op die spoorlijn.
De wachter-es stond met een- angstig
gezicht -aan den boom.
„Voor dien dienst is d'amp al 't on-
gieihvkkigste wat er i-s", zei ze, „je
kunt geen sein zien D'r is niou
een man- m,'et olie die lijn op, an Idlers
(branden die lampen he-elemaal haast
niet."
Een paar treinen- snorden ratelend
en donderend voorbij. De lichfcaogeu
kwamen pas open als de locomotief
al vrij dichtbij was, de roode sluit-
lich'ten doofden in den mist ads even
nagloeiende luciferskoppen.
De straatweg was rustig en stil, en
door den nu al weer optrekkende
dampen snorden onz© fietsen lustig
vqerwiaarts, zoodat Zatndvoort spoe
dig beröikt was.
Een vijand1 was nog niet te zien gé1
w.eest, zelfs niet de punt van een
soldaten-neus. .Maar nabij den
strandweg liepen drie onderofficie
ren er kan ook een korporaal bij
geweest -zijn tusschen de nog al
vele stranidwandelaars te kuieren. En
een der drie zei„Vanavond: om
half twaalf begint 't spel."
Dat wia© duidelijk. Een gelukkig
gesternte had me naar Zandvoort ge
voerd. en om half twaalf zouden we
den vijand zien komen.
Maar intusschen Was 't nog geen
negen, en op 't strand gebeurde er
tot" nog toe niemand'al. Van denwon-
dterschoonen avond genoten er Velen,
die in groepjes in 't zand zaten, onder
die waranda bij Driehuizen eien kop
koffie dronken, of wandelden langs
de boulevards. De zee ruiscMe, ver
weg schitterde 't maanlicht op die zal-
varem .schuimkoppen, die fluisterden
,en glimmer den tot in oneindige ver
ten. Doffer lag ÏJmuidetn in 't Noor
den, de twee torenlichtien flikker ien
roodgeel tegen de lichte ludhlt. Aan
den horizont was een donkere girijze
streep, en geen sohlp was te zien.
Langzamerhand werd 't. leeg,,
badgasten zochten (hun kamers op,
Dick wandelde langs het strand op,
izoek naar soldaten.
Op den dorpstoren 6loeg het elf
uur. Vijf, >zes, do ulcere figuren- bewo
gen zich langs- de in vloed opkamen-
de zee, .en in de verte stonden twee
soldaten -onbeweeglijk te leunen op
hun gefwleér.
„Ia er een vijand Dat hij korne!"
orakelde ik. Maar die vijand stoorde
zich nan niets, zelfs niet aan het
fluitje van een wandelaar,, die op zeer
ostentatieve manier zijn hond floot
en daarmee bereikte d'at van de duin
zijden wat donkere- gestalten opre
zen. H-ef doordringend hoe-hoe van
een stoomboot scheen te antwoorden,
dan werd het weer stil, bleef ailleen
't geluid van wat stemmen, en al
door 't ruisch-en en slaan van golven,
die breken op 't strand.
Tot -duidelijk ik was in de nabij
heid van de wachtposten plotseling
maar flauwtjes nog, aan den hori
zont recht voor ons uit drie kleine
lichten zichtbaar werden, als flikke
rende sterretjes.
Dat is 'm! zei er een.
Dat zal-ie wezen! zei een ander.
En twee mannen reden-eerden over
die waarschijnlijkheden druk mee,
w-aren zelfs zoo vriendelijk om 't be
richt meê te nemen maar de telefoon
post, die boven op den nieuwen strand
weg opgezet is.
iDiok ging daar ook een kijkje ne
men-. In een omheining is een houten
huisje met telefoonpaal opgezet. Daar
binnen hangt de telefoon, zat een ma
rinier te wachten op berichten. Twee
anderen richtten de kijkers naar de
geheimzinnige lichten en, naar dén ho
rizont in het Zuiden, nog twee ande
ren... kropen rustig ondeT de wol in
een linnen tent, die spaarzamelijk'
verlicht was, maar die toch wel een
goed süaapplaatsje mocht beeten.
Plots ringelde die telefoon...
Dé bel vo-or de kinderkamer, zei
een grappenmaker buiten de omhei
ning. Schoome luiers.
Wét het eigenlijk was kwam je na
tuurlijk niet te weten.
De kijkers werden opnieuw gericht,
maar de lichten waTen verdwenen...
Het kan ook wel een gewoon
tschdp zijn geweest, zei een van dé
wachtposten. En anders komt 't nog
■wel weêrom...
In afwachting daarvan zijn we toen
gaan kijken bij 't kampje aan den
Parkweg achter Beau Site. Daar lig
gen tien of twaalf man onder een zeil
doek op stroo, binnen de omheining
van een stukje weiland. Donkere
schimmen allemaal in 't maanlicht,
va go stemmen en geluiden, praten en
lachen, een hooge, althans hóóg-ore.
die zwijgend heen en weer stapt,
zoo is dé situatie van dit kamp. Niets
bijzonders dug.
In afwachting van 's vijands aanval
gaat Diclc wat -éten.... Wie weet hoe
alng d-e nacht nog is, en hoe ver
moeiend
Maar als hij terugkomt bij de tele
foon, loopt de wachtpost heen en
weef1, zingend in zijn eentje
„En alsze nou... mar komen
Zouden ze niet komen? vraag ik.
Niet waarschijnlijkAlthans
niet voor de maan gezakt is.... en dat
kan wel een uur of vier worden
Maar om vier uur, dan zal het be
ginnen te schemerenen dan is des
vijand© mooiste kans verkeken.... Dus
géén vijand vannacht. Het is kwart
over één
Dick stapt op de fietjs en peddelt
naar Haarlem terug. Langs den stil
len weg, waar hij geen sterveling te
genkomt, ritsen de konijnen naar,
alle zijden weg. 't Is een goed ritje
vcor schrikachtige menschen.
De nr-st is dikker geworden, da
maan idubbel-omkranst't water neer-
sij-pelend uit de hoornen, maakt st'lle
geluidjes op den -weg. Aan oogharen
en snor hangen droppels nevelwater,
onze kleeren zijn doornat, en herfst
draden slieren je in 't gezicht.
In d'en Aepdiehbo-ut één man le
nachtwaker op post.
Aan de Leidsdhe Vaart, bij de stad',
twee politiemannen, die een beweging
maken van Halt
Maar ze kennen Dick en zeggen
O, 't is de oorlogscorrespondent.
Het slaat twee uur van de kerkto
rens als Dick zijn woning binnen
stapt.
DICK.
S chouwburg.
Donderdagavond werd de vernieuw
de en verfraaide Schouwburg geopend
met een voorstelling van „Griseldis"
door de Kon. Vereen. Het Nederl.
Tooneel. Het r ubli-lk was bijzonder
met de vernieuwde zaal ingenomen.
Het uitvoerig verslag moet wegens
plaatsgebrek tot het volgende num
mer blijven liggen.
Handboog schieten.
Zondag 22 dezer zal een feestelijke
handboogschietwedstrijd worden gé-
houden op het Tolhuis te Amsterdam,
ter gelegenheid van het 121/2-jarig
bestaan van den Nederlandschen Bond
der Handboogschuttersvereenigingen,
waaraan ook de handboogschut-
tersvereeniging „De Jonge Batavie
ren", van Haarlem, zal deelnemen.
De prijzen bestaan in gouden en
zilveren medailles.
Bekroning.
Op de internationale tentoonstelling
van Balnéologte et de la Vie Balnéai-
r te Spa (België) zijn de limonades
en siropen van de mineraalwaterfa-
briek „De Arend" van de firma Uljee
en Braakenburg alhier, bekroond met
de zilveren medaille (hoogste ondier-
scheiding).
Deze bekroning pleit dus wel voor da
fabrikaten van dzze jeugdige zaak.
Examens. P o 1 i t i e-d i p 1 oma.-
's-Graverihaige, 19 Sept. Geëxami
neerd 25 caiK.lida.ten. Het gewoon di
ploma verwierf o. m. J. Posma, ta
Haarlem.
