HAARLEM S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
t:
I
Ie.
BEURSBERICHT
1ERENS TIELEMAN
stadsnieuws
Binnenland
Uit de Rechtszaal
Uit de Omstrekeö
Onze Lachhoek.
KWARTJES
ADVERTENTIE Nl
VRAAC-EN-A AHBÖFSl
AO V ERT E NTIEN:
1-gRECELS 25CERTS
3PLAATSMCEIf0.50
BIJ VOORUITBETALISC
FEUILLETON
Het Bankbiljet
ZA.TJS&DAG 11 JANUAfil 1908
VAN
Haarlmn, 9 Jiamiuiaini 1908.
Het Tras (heden ter beurze ia vrij'
•wied alle nildieelingieroi zeer sltili en ook.
m Petrol. aand. gtagi voed1 mdindieir om
dlain die 'vioorgaandio dJa-gen hetgeen ges
paard ging met ©enige koers-afbrokke-
Qatrug; voorat aandi Tonaikan golKJan
lager diaar kt dé vérmi-ndJardé pro
motie nog steeds geen verfjeteri-ng
sdhijmrt te k-amlen. Zeer vast was daar
entegen de stemming votocr verschil
lend© Cultuurwaard'eru met verder
lavams in Vorstenlanden-, B airges,
Handels Yg. -Amsterdam en JaJvastóhe
Guilrtuu/r; wij1 (toeibiben tuetrbaailidleiMjik die
aand.aoM op dierae aamidi. getvesrtigidi en
"tót-en bij de ®eer goodie vooruiMdb
[en voor die suikerindustrie alilie redlen
i ronlze gunstiigta opiinie te (haitcKba/-
Tabaks waarde» bOiqvm prijlshlou-
flenct zonder noementswaardiige'n ham-
I Mijtnw,aarden voor die itridiiöchie soor-
len eMeneens veronachtzaamd, alleen
Totoks wederom lager aangeboden.
Great Cdbars verloren 2 in n avoi
ding van Londen,, Welgelegen verbe
terde daarentegen mutrn 2 dank zij
je aanbeveling in heit fifnanoieeLe
weekblad.
OBr gaat schier geen dag in Naw-
Jkaik voorbij dat er geen- miieiuiwie dto
rende .gdbëurbecüLSsen. voorvallen
waaruit 'ten duadjefl-ijikste (blijlkrt, dart
ie toestanidi «aMaair nog .verre van
plver is. Dat n/tetrtegenstaandle d
togansrige berichten de .koersen zidh
jrijwel. op hert. tegenwoordige niveau
jkunflon (handhaven, 2s een bewijs,
jat af de markt gesteund! wordt, of
lat gedurende de laatste maande®
poot-o bedragen fondsen in va
banden gekomien zijn, waardoor heit
tanboidi zeer verminderd! is. Beit laat
ste (kolmt otos het waiarsdhijmiMjiksrt
poor, al kan bet aan geen twijfel on-
ieathevijg zijn; dat verschuilende Dm-
langrijke posities nog gekquiideendi
boeten worden. Geschiedt zulks even-
nel langs geleidelijken weg, zooails
jhans blijkbaar het geval is, dan be-
loeven de®e verkoopen geen s to ren
ten invloed op hert prijsniveau uit te
lefenen. Met de commissieordOrs ech
ter 'staat bet evenals 'hier al zeer treu-
tig- gesteld, zoadat Wie kantoren in
Vew-Yoik tuur personeel tot de Ihelft
jealecliuceerd1 hebben.
Firma's ,die in den boomrtijd geien
pdlers aannamen onder de 100.000
pilar, verheugen zich thans, wan-
per zij orders van 5000 dollar en min
er kunnen machtig worden. De spe-
nlanten van vroeger hebben: luun geld
rootendeels verloren, voor een nieu-
re generatie zijn de tijden nog niet
junstig genoeg en het groorte publiek
loopt slechts mondjesmaat en voor
wit'ad gle-ld. Natuurlijk heeft deze
Ogemieane stilstand van zaken ook
ïjae goede zijde al kost het vaak
boette om onder de gegeven omistan-
|®hedien e.r nog optimistische ged'ach-
kdi op na te houden. De markt opende
listeren in zwakke stemming op het
lericht, dat de Chicago Gr. Western
a receivershanden was gekomen. De-
e maatschappij, grootendeels van
Ingelsch kapitaal gebouwd en volgens
{ngelsche principe geëxploiteerd,
leeft altijd onder de zwakste spoor
wegmaatschappijen van de Vereenig-
Ie Staten behoord, die zelfs in gun-
tige jaren moeite 'had aan 'hare ver
lichtingen te voldoen. De netto ont-
piögsten over het afgeloopen jaar be
wegen 2.339.279 dollar, teg|en
1539.493 d'ollar in 1906, een -surplus
verlatend na betaling der vaste las-
bii van slechts 130.000 dollar. De be
lagen, die ons publiek bij deze;
batschappij heeft, zijn indirecte en
ppal en zic.h tot de 4 pot. Mason City
T. Dodge Bonds, welke feitelijk
por de Chicago Gr. Western gega-
jtndeerd worden. Het behoeft nau-
felijks gezegd te worden, dat op bo-
enstaand bericht het beruchte drie-
il Erie, Southern Ry. en Rock Is-
md sterk in koers terugliep, en dat
et niet aan onrustbarende berichten
intr.enl deze Maatschappijen ontbrak,
Brdere moeilijkheden in hamdelskrin-
jen en die zielfmoord van den heer
paries W. Whitney, chef der bek-en-
e brokersfirma Whitney Sons,
kakten eveneens een ongunstigen in
ruk. Evenwel tegen het middaguur
brak een betere stemming door onder
leiding van Sugar shares, die ruim 3
pet. in prijs monteerden. Het slot was
echter, evenals do vorige dagen, zon
der bepaalde tendenz, doch vrij vast.
De stemming in onze Ameriikaan-
sche afdieeling was zeer lusteloos doch
bleef togen slot iets vaster, speciaal
voor Steels en Southern Pac. shares,
welke ruim een kwart pet. hoogier
van Londen afkwamen. Southern
Rails waren flauw met lokaal aan
bod, doordien de zwakke stemming,
welke te New-York voor deZe shares
heerscht, hier eenige stortingsvrees
doet ontstaan. Ofschoon dienaangaan
de nog nie(s verluidt, is toch het ge
vaar niet geheel weg te cijferen, nu
reeds meerdere zwakke broeders in
receivershanden zijn geraakt.
Ook voor Atchisons blijft de tendenz
steeds zwak, daar bij monteering der
Vermindering in de netto cijfers nau
welijks op handhaving van hot di-
Y id end op den voet- van 6 pot. gere
kend! mag worden.
Gedd 41/4 pet.
Oia<L<UA««nli
EENIGE DIEFSTALLEN.
De groentenventer Jacob Hees was
in het laatst van November „blut" en
dus zon hij op middelen om aan geld
voor de negotie te komen.. Hij koos
toein een heel slecht middel en kaapte
van d'e opslagplaats van Hoogeboom
aan de Turfmarkt een vat zuurkool
en twee zuiunkoolv'aten. De gestolen
waar word door Jacob verkocht en de
drie gulden daarvoor ontvangen, wa
ren spoedig op.
Het Openbaar Ministerie achtte een
zware straf noodig, omdat Jacob in
den laatsten tijd een echten straat
dief wordt, en elschte daarom zeven
maanden gevangenisstraf.
Com. Vlaa.r werd beschuldigd van
het stelen van een paardendeken van
den verhuiswagen van de firma Ram
doe. Beklaagde erkende den dek em
aan den getuige Koning verkocht te
hebben voor 75 cent, maar beweerde
dat hij hem zelf ook gekocht had.
Het Openbaar Ministerie sloeg aan
liet verhaal van den bekenden onbe
kende geen gehoor en vorderde tegen
Vlaar drie maanden gevangenisstraf.
De gewezen schipper K. VrooLijk
van den trawler „De Bruin visch", van
de maatschappij „Doggersbank" te
IJmuiden stond terecht wegens het
vervreemden van een zoodje visoh,
waaronder een groote tarbot. Uit het
getudgjenverhoor bleek, dat de schip
per door zijm ondergeschikten ijs ver
raden.
De ©chipper beweerde thans voor
de rechters, dat hij meende, dlat hij
wiel gerechtigd was wat visch mee te
nemen, daar hij op procenten voer.
De zaak werd uitgesteld om den di
recteur der Maatschappij als getuige
te hooren.
ORGELBESPELING
inde Groote of St. Bavokenk te Haar
lem, op Dinsdag 14 Januari 1908,
des namiddag van 1 tot 2 uur,
door den heer W. Ezerman.
Programma
No. 1. Preludium en Fuga, C. F.
Hendriks.
No. 2. Adagio uit de le Symphonie.
Beethoven.
No. 3. Sonate, A. G. Rltter.
No. 4. Adagio, Haydn.
No. 5. Fluit-concert le dieel, Ch.
Rinck.
DE VELSERPONT.
Al's een sterk bewijs, hoe slecht de
Yielserpont dezer dagen vold'eied, diene
dat, toen Maandagavond de pont de
aanlegplaats niet kon bereiken;, het
publiek over een plank moest loopen,
om aan den vasten wal te komen.
Voorzeker een gevaarlijk overgangs-
middal, te meer. waar hot kanaal
daar ter plaatse zeer diep is en slechts
één misstap iemands laven zou kun
nen beslissen.
Op heden gaart de pont weer vrij
geregeld en -kan zij als gewoonlijk
weer aanleggen.
Ec-hteir werken nog Isteedjs de stoom
boot en, om het ijs van voor de aan
legplaatsen te verwijderen, terwijl
ook de beambten met haken bezig zijn
de groote schotsen weg be duwen.
DE CRISIS.
In welonderrichte kringen wordt
verziekend, dat het Kamerlid mr.
Heemskerk, die op 30 December, naar
aanleiding van de crisis, een onder
houd niet de Koavngiin had, zich nog
deze wieek opnieuw naar de Koning,'n
zal begeven-.
EERSTE KAMER.
Het in de Eerste Kamer aangevan
gen afdleelingsonderzoek der Staats-
begrooting voor 1908 is Donderdag
voortgezet. Daarbij moeten, naaraan-
lieiding der bereidverklaring van de
demisisiormaire regeering tot behan
deling alsnog van de begrootingen
met de Kamer, verschillende vragen
en opmerkingen van constitutioneelen
aard in liet midden zijn gebracht.
De Kamer kwana heden (Vrijdag) de(s
(middags te half twee in openbare
vergadering bijeen ter behandel/in.
van verschillende aanhangige wets
ontwerpen.
OORLOG.
Naar men verneemt is een kiedt"et-
begroot i-ng voor het Departement van
'Oorlog voor het eerste halfjaar 1908
-in gereedheid gebracht en naar den
Raad van State verzonden.
PROVINCIALE STATEN VAN
NOORD-HOLLAND.
In den loop dezes jaars zullen de
volgende heeren onafgebroken 25 jaar
zitting hebben gehad in de Provincia
le Staten van Noord-Hollandmr. W.
baron Roëll voor Amsterdam (VI). H.
J. Calkoen voor Edam en mr. Th.
Heemskerk voor Weesp.
MERKWAARDIGE SCHIPBREUK.
Een «abonné der „Tel." Schrijft uit
Nieuwediep d.d. 8 Jan.
Heden passeerde ik het wtrak van
het stoomschip „Turbo", diat gisteren
gestrand is in de Zuidte r-Haaksgron -
den en in twee s/tukken is gebroken.
In' mijne 40-j'arige -carrière ter zee
had1 ik niqg nooit gea/i-eni, en vele oud-
vaiifenisgezeillieu' met -mij), wat ik niu ga
beschrijven.
Verbeeldt u, dat in de 'eerste plaats
het groote 8000 tons tank stoomschip
geladen miert petroleum, onmiddel
lijk na de stranding de gebroken, het
geen slechts zelden plaats heeft, mees
tentijds gaan er enkele dagen of
zelfs wel weken overheen alvorens zoo
een schip -breekt, tenminste in voile
zee.
De „Berlin" is ook wel spoedig ge
broken, d'oah dit gebeurde bij eerwe
stranding op do bui-tenpierhier was
het breken zoo spoedig gebeurd, dat
door d'e vaart de eene helft van liet
scliip voorbij de andere helft schoot,
zoodavt de bemanning een oogenblik,
■docht, dat er een tweedie ©chip was
gestrand; op beide helften bevond
zich een gedeelte van de bemanning,
en liggen de beide wrakstukken nu
nog voor een groot gedeelte boven
water en ongeveer 100 Meter van
elkander verwijderd, bovendien heeft
het voorschip nog een halven slag
gemaakt, zoodat het dwars van het
'achterschip ligt.
De lading petroleum stroomde zoo
overvloedig over de oppervlakte der
zee, dat, niettegenstaande het wrak
ongeveer 12 kilometer uit den wal ligt,
de bewoners van Den Helder, dank
zij den westen wind, den petroleum-
geur in ruime mate konden opsnui
ven en niemand in het -eerste oogen
blik wist wat daarvan de reden kon
ztj-o.
De „Atlas" van de sleepreederij Zur
Mühien was lieden met eenige vletten
bij liet wrak om nog zooveel mogelijk
te bergen.
een reispenning. Maar daar waren zo
heelemaal niet van thuisDaar de
den ze niet aan, dat mochten ze niet
Is dat nu in den haak
Het speet ons te moeten erkennen,
dat we geloofden, dat dit wel in den
haak was.
Maar. meneer, ging onze bezoek
ke.T nu voort, i-9 dat nu toch niet te
dwaas Als ik morgen weer naar
Duitsrihland niaar mijn werk, v- rtrek
en ik belief mijn vrouw en kinderen
vefrder niets toe te zendlenc dan wor
den ze armlastig, niet waar?
Ongetwijfeld.
Etn dian moet de stad ze onder
houden.
Inderdaad, daar bestaat alle
kans op.
- Maar dat zal de stad veel meer
kosten, dan het reisgeld bedroeg, dat
ik vroegWordt hier de wijsheid
w-eer niet door de zuinigheid bedro
gen
Maar 'rt gaat toch niet aan, dat
men ide armen van zich afschuift,
door ze een reisnen-ing te -geven
't Zijn ceen armen, meneer maar
toekomstige armen, 't is -een middel
dm armoede te voorkomen.
We keken onzen bezoeker eens even
aanzoo hadden we de zaak nog
niet beschouwd. Werkelijk
Neen. 't is geen uitvinding van
mij, meneer, wat ik daar zdg. Maar
daar werken met -mij te Homberg, bij
Ruhrort, wel een paai- honderd Hol
landers, menschen uit Utrecht en an
dere steden, en die -hebben niet zooals
ik met moeite hun centen om den
trein te betalen, b ij eengekrabbeld,
maar wel degelijk -reisgeld van de
gemeente gekregen. Den Haag gaat
nu dat voorbeeld navolgen, en we
hebben zoo tegen elkaar gezegd, dat
't toch maar een patent middel was
om armoede te voorkomen, want wij
verdienen nu behoorlijk dns brood,
wat we te voren niet hadden. En nu
moesten we nog gelegenheid hebben
om vrouw en kinderen te laten over
komen.
Het blad voegt er nu het volgende
a-an -toe
Waarlijk, 't was nog zoo dom niet
opgemerkt en toen we er nog eens
over nadachten, moesten We erken
nen,, dat ol lijkt het misschien- wat
zcndeTline. dat een gemeente zich
van "haar werkloozen en hun gezin
nen afhelnt door ze reisgeld te ge
ven, het toch een aanbevelenswaar
dig middel kan zijn
Gok dé Tijd" meent, dat er geen
bezwaar moest worden gemaakt,
wan/neer werkloozen, die elders good
geplaatst kunlnen worden, om een
red-sperming vragen. Indien daardoor
de hoofdstad van een aantal overbo
dige werkkrachten kan worden af
geholpen, dan ware zullk-s geen na
deel. Er IS zelfs een bijzondere reden
om den maatregel aan te bevelen.
Het is een openbaar geheim, dat in
vroeger i-aren tal van plattelands-
armbesturen niet schroomden, zich'
op die wijze de armlastige gezinnen
van den hals te schuiven. De hoofd
stad heeft, daardoor -geheele kolonies
te herbergen gekregen, want de -aldus
aankomende immigranten,, voorziern
van gekresen geld, konden hier ge
makkelijk woningen vinden en vaak
ook eenig werk. Het zou niet schaden
wanneer thans omgekeerd gehandeld
werd en aldus tot een betere vendeo-
lipg van werkkrachten werd mede- J
gewerkt.
De man d;e het „Nieuwsblad" in
lichtte, verzekerde, dat er te Hom
burg neg w el 200 man konden ge
plaatst worden bij de kolenmijnen, of
op fabrieken en hij scheen welgemoed
het zware werk te doen, liever dan
hier vam de gift te leven of armoede
te lijden.
POGING TOT (MOORD.
Giaberen i's te Utrecht door de re
cherche aangehouden de 27-jarige
schoenrnakersgezel G. H. J., die ver
dacht wordt van poiging tot moord
te Nijmegen gepleegd. Waarin die
poging bestaat, -hebben wij niet kun
nen ontdekken. Wel weten wij, dat
die man sedert een paar dagen gezocht
werd. Van 'Nijmegen uit heeft hij ge
solliciteerd op teen in het vakblad
voor schoenmakers voorkomende ad
vertentie. Als gevolg daarvan kwam
hiij 'eergisteren iin betrekking bij den
sdhoenmaker -v. -S. in de Slagtsteeg
no. 12 te Utrecht. De politie te Nijme
gen, vermoedde wel, dart hij- zich te
Utrecht ophield' en verzocht dienten
gevolge telegrafisch aan de politie
te -Utrecht om aanhouding. Aanvan
kelijk wend gedacht, dat hij zich bij
zijn tante op den Abstedendijik op-
hféld. Toen 'kwam echrter aan het
lichrt, dat hij zich tè Utrecht bij een
schoenmaker ophield en toen men hert
spoor eenmaal (had, werd' het nliert
meer losgelaten. iZand.ar eeniig ver
zet stalde 'hij zich in handen der re
chercheurs. <Hij ffls (zonder lang tal
men op den train naar Nijmegen ge
zet ten einde aldaar rter besdhikk-img
van de politie te worden gesteld. De
schoenmaker en zijn vrouw verklaar
den ons, dat de persoon in kwestie
zeer netjes in biet Meed stak en een
fatsoenlijk uiterlijk had. Zijn inge
togen en stille houding -trok echter
wel de aaudadht.
(U.D.)
WAARSCHUWING.
De commissaris van politie verzo-ekt
ons het volgende te plaatsen
De commissaris van politie te Gro
ningen waarschuwt het publiek voor
zichtig te zijn in liet aanknoopen van
relatiën met J. A. Kloek, fourage-haiir
delaar alhier.
Talrijk zijn de klachten* die tegen
hem, vóo-ral van elders, inkomen we
gens het niet nakomen van zijne ver
plichtingen en over slechte kwaliteit
der geleverde voermiddelen.
Meermalen is reeds begen Kloek
c. s. gewaarschuwd.
Overname in andere bladen, ooikin
Holland, Zeeland en Brabant-, is zeer
gowenscht.
(„Prov. Grom. Crt.")
REISGELD VOOR WERKLOOZEN.
Het „Nieuwsblad voor Nederland"
m-aakt tm-eldinig van een gesprek, het
welk het aldus wedergeeft
Meneer, mag ik u eens komen
vragen ,of dart wel in den haak is?....
Ik neb werk gevonden in Duitsch-
land. 't Is een goed loon, dat ik er
maak, maar toch niet zoo royaal, dat
ik er twee huishoudens mijn vrouw
en kinderen hier en ik zelf in
Duitschland behoorlijk van kan
onderhouden. Als ik mijn kosthuis
heb betaald schiet er wel wat over-
voor de anderen maar het kosrt hun
toch heel walt moeite om rond te
•komen.
Nu, ilk heb met Kerstmis verlof ge-
kregen, ben hierheen gegaan- om
vrouw en kinderen mee te nemien,
maar bemerk, dat -ik met genoeg reis
geld daarvoor heb. Ik ga naar het
Burgerlijk Armbestuur en vraag daar
EEN 'DUUR FOOITJE.
Eer. heer, dóe Maandag op de ba
nen der Amhemscfaie ijsclub had ge
zwierd op -de schaatsen, en zicii koste
lijk geamuseerd hadi, gaf bij het ver
laten van de baan die orgelvrouw die
mot ha-ar busge stond, eene -gift uit
zijn vestjeszak. Later, toen de ijs
baan al een heelen tijd was verlaten,
arosrkte onze ihieieir dlalt bij iin plaats
van een... nou- j'a... eemgouden tien
tje 'heeft of moet gegeven hebben. He
rige ontsteltenis, hij haalt er hert Be
stuur <ter ijsclub, de -politie, die or
geldraaiers, da baanvegers, den por
tier bij; ja alles moest in actie om het
tientje terug te krijgen. Orgeldraaiers
bewenen gieen tientje -gezien te heb
ben, misschien hebben die arme
drommels het ook weer voor een...
nou ja... uitgegeven. In ieder geval,
het gouden tientje is udt 's heeren
viestlaoikje verdlwonen. Duiur schaat
senrijden, vooral nu biet den laatsten
•middag was, want -reedis voor d'art de
avond viel was de dooi (ingetreden.
Volgende beer wat voorzichtiger
anet de fooitjes, is die eenige troost
die gegeven kan wonden, het was ge
lukkig geen arme m'tiieer.
(N. A. Crt.)
DE ARNHEMSCHE BANK-
VEREENIGING.
Men meldt uit Arnhem
De instructie De Meijier en Plies-
ter, -directeuren der failliet verklaar
de Amhemsche Bankvereeniging, dre
zich beid-en in voorloopige hechtenis
bevonden, is gesloten. De vermoedelij
ke dag van de behandeling der zaak
voor de rechtbank is 10 Maart.
DE VERRASSING VAN DEN HEER
MILBERRY.
(Uiii (hert -Engelsch door Jerome K.
J-erome).
t h$ niet geraden om heb haar
te vertellen," mankte de keliner <>p,
terwijl hij met zijn servet over den
arm tegen oen p'-loar van de veranda;
leunde en hert glas Bourgogne uit-
uitdronk, dart ik voor hem had inge
schonken. ,,En zij zouden het boven»-
<lien niet geüooven wanneer je het ver
telde. Niet één. 'En toch is het de
waarheid, zeg -ik u. (Zonder de kleer
tjes -zouden zij het niet kunnen, doen?'
„Wie zouden het niet gelooven?!
vroeg ik. De keA'lner had een zonder
linge gewoonte om antiwoord' te geven
op zijn eigen onuiitgesprok,en gedach
ten. We hadden het namelijk oror
sardines gehad en ik had moeite mij
voor te stellen wat die zouden ge-
loaven en wat ze mei kleeren te ma
ken hadden. Be keliner evenwei zette
zijtn glas heer en kwam mij met de
noodzakelijke uitlegging te hulp.
„Wel, vrouwen bedoel -ik. Zonder
de -kleertjes zouden ze de eene zuige
ling niet wan de -andere -Weten te on-
Iderscheidien. Ik Iteb een zuster die
verpleegster is en die zegt, dat tot op
den leeftijd van dnte maanden er gech
(wtozenilijik verschil! ibhs/la-art. Ja, eeü
neger van een blank kindje, maar
wantneer er twee naast elkaar liggen,
zonder kl-eeren, gaat het niet aan orri
te zeggen: dirt is Smith, dit is Jones".
Ik maakte de opmerking, dat de
moeders dan toch wel middelen zul
len hebben om hunne spruiten te on
derscheiden.
„Dat meenen ze natuurlijk zelf ook,'
zei de kieltoer„ „en ik denk natuurldjit
niet aah de mogelijkheid, ld!at eem-
kind (een wrat hieortt of een moeder
vlek of iets van dien aard-. -Maar in
't algemeen (lijken kinderen evenveel
op elkaar 'als sardines van denzelf-
dien leeftijd. Ik weert van een geval,
waarbij een domme, joenge verpleeg
ster twee (kinderen in een hotel ver
wisselde !en tot heden, twee jaar la
ter. is -geen van de moeders zéker,
dht toiji haar eigen (kind- gekregecO
heefts"
„Was er dan niets (om -ze te onder
scheiden?"
„Geen vliiegenbeet -zelfs. Zij hadden
dezelfde budiöeoi, dezelfde vlekjes en
dezelfde krabbeltjes, waren pretcieft
e\-en laud, evjen zwaar en -even laug.
De vader -van (hert eene was groot en
bland, die van thai -andere (klein en
donker; de eene moeder was klein eu
donken, de -andere groot etn blond.
(Een week lang verwisselden zij de
kinderen wel twaalf keer daags en
schreiden en twistten er o-ver. Als een
van de kinderen aardig (kraaide, ge
voelden zij er ziiah. allebei die moeder
van en wanneer het huSld(e kom, hiefi
'haai' tkirnd -niet wazen. 'Zij; wiilden de
(beslissing aam- ihet ünis/tocrt wam Suet
kind overlaten, «maar geen van beide
zuigelingem scheen zich iets om een
van de moeders te bekommeren. 'Ein
delijk 'beslaten zij, om Ihet aan desa
tijd over te laten. 'Misschien ontstaat
er later een overeenkomst met de ou
ders, die de zaak zal uitmaken
Hij zweeg en isdheem verdiept in de
beschouwing van dJen Matter horn in
de verte, omhuld- door zaoht avond
rood. Er was een -zoker gevoel voor
poëzie -ini deaem- kelner dfie onder koks
len kelilniers meer voarkomjt. Ik ben
geneigd te deriken, dat de vaortdu4-
rorbdte -atmosfeer van warm eten gtun-
slog Werkt op de -ontwikkeling van
zachte aandoeningen. Een van c&e
•meest sentimenteeèe menschen die ik
ooit gekend' heb, dreef een winkel in
comestibles, 's Morgens kon hij de
slfmme zakenman wezen, maar wan»
neer hij mes en wrk opnam en op hot
pu-nt stond op dampende worst meè
ggoene oinv-ten aan to vallen, kon ie
dere jammiememde bedelaar, met een
onmogelijk vailhaal van tellende en
mianiigihield zijn medelijden' qpwakfcem
iMaar dé wonderlijkste gebeairtend's,
die i-k mij herinnier in veVband- mei
een zuigeling-, gebeurde te Wanwiclr
Dat zal tk -nooib vergeten."
-Schets v an
ALICB BEREND.
[Zoo was het den letersten avond.
i juffrouw had al spoedig k-en-
i en zat bij hen-, itort het bedtijd
.e weken waren zoo ongeveer
Ijgegaan; toen ze op zeikeren
j'ond weer plaats nam bij hen. Ma
le's hertje begon van opwinding hard
kloppen, want nu zat ook haar aan
aarde in den kring*
Carol-a Schellblanc knoopte haar
ngen, wapperenden .-sluier in een
rik valst onder -haar kin, wat haar
eel goed stond, streelde 'haar hond
zeilde zuchtend
Er zijn hier heelemaal geen on
trouwde luitjes, alles families onder
!»aar. I-k voed me echt eenzaam,
ir gastlieden zwegen verlegen,
ze wisten niets te antwoorden.
Na een poosje slaakte ze opnieuw
diepe zucht.
Zoo schoon en dan zoo treurig,
de Marie's verloofde galant.
Marie kreeg een schok, het dametje
hter lachte vriendelijk en zuchtte
derden male.
Wat mankeert er dan eigenlijk
aan, mijn lieve juffrouw? vroeg de
goedhartige moeder.
Het meisje ging achterover -in haar
stoel liggen en .wiebelde mert over el
kaar geslagen voetjes heen en weer,
alsof ze in een schommelstoel zat.
Wat Ier aan- mankeert? Ach, een
bankje van hotnderd mark, ziedde zij
met haar fijn, helder stemmetje, als
of het zoo maar niets was.
Een bankje van honderd mark
Waar heeft u dat dan verloren vroeg
de huisvrouw met grooten schrik.
Het meisje begon vroolijk te Lachen
en hield plotseling ap met wiebelen.
Neen, beste vtouw, verloren heb
ïk het niét, al mankeert het mij daar
aan.
Juffrouw Srietzel gaf een zucht van
verlichting.
Ik wacht op een aangeteekenden
brief, dile maar nie-t wil -komen, zei het
mei9je. Doch laten we datar maar
niet meer van spreken.
En ze babbelde over al lek en nog
wart en- alle droefheid scheen verdwe
nen.
Van dien tijd af zat ze iedeTen
avond bij de Strietzels in den familie
kring. Ze was opgewekt, doch af en
toe verried een zucht, dat haar hei
melijk iets druke. De aangeteekende
brief was helaas niet verschenen, hoe
graag ootk de oude postbode hem
aan de dame gebracht had, wanneer
hij maar aan het postkantoor geko
men was. Voor zoo'n elegante, voor
name dame moest het heel wat zijn,
verlegen te zitten om geld.
Wist ik maar iemand, die mij
honderd mark wou leenen, dan zou
i-k ze hem met -rente op rente terug
geven, zeidie CaroLa Schellblanc op
zekeren avond, en keek peinzend op
naar den schitterenden sterrenhemel.
Spoedig daarna stond ze op,
wenschte iedereen vriendelijk goeden
nacht en .góng mét lidhten toed naar
binnen.
Na ihaar heengaan zaten de brave
menschen eerst een oogenblikje zwij
gend bijoen.
Heit is -een fatale geschieden-'©,
zeide de vader na eren poosje, terwijl
hij zijn pet afnam en zich het hoofd
Ikrabdemen zou haar willen helpen
en toch ook weer niet.
Dart zeg je wel, zei de mOeder met
nadruk, maar we moeten het toch
niet doen. Er is zooveel slechtheid in
de wereld, wij kunnen- niet weten hoe
het er mee ötaat.
Juffrouw Carola -is niet slecht,
zeide Willem, ap een toon alsof hij
een lyrisch gedicht -réciteerde.
Dat geloof ik ook niet, was do
opmerking van Marie's aanstaande.
Dat wou ik daarmee ook niet
zeggen, begon weer de moeder.
Maar eigenlijk hebben we ook nog
geen cent van den pensionprijs ont
vangen. Ik had graag een gedeelte
van Marie's linnengoed gekocht en
had daarvoor op dit geld gerekend.
Nu, we kunnen het nog wel afwach
ten, maar nog honderd mark ter leen
te geven, zou niet verstandig zijn.
Dat zou niet verstandig zijn, her
haalde vader.
't Is een groote som, ztei Marie.
Sedert dien avond heerschte in-
plaarts van de gewone kalme opge
wektheid een 'kwellende onrust in den
vreedzamen -kring. Ieder van hen
wachtte op den aangeteekenden
brief van- juffrouw Carola.
Ei; éindelijk kreeg zij een brief. Hij
zat in een licht lila couvert en rook
sterk geparfumeerd. Een brief met
geld was het niet, maar juffrouw Ca
rola lachte vergenoegd, toen ze hem
gelezen bad, en zei hartelijk
Reste menschen, morgen komt
dus die malle brief. Maar, helaas,
overmorgen moet ik u verlaten.
Het was alsof er tranen in haar
stem -klonken.
Dan stuur ik vandaag mijn kof
fer maar vooruit al)9 ijlgood, dat is
vrij wat igoedkooper, wianrt nu ga ik
zuinig -wezen.
Met een guitig lachje keek ze hen
aan.
Met droefheid in zijn oogen hielp
Willem de riemen om den koffer vast
maken de oude besteller, die hem
gebracht had, kwam hem ook weer
halen en droeg hem naar het sta
tion.
Juffrouw Carola was moe van het
pakken en wilde zich een beetje ont
spannen door een lange wandeling.
Maar vanavond en morgen ook zou
ze dan nog eens heel gezellig bij haar
lieve, lieve gastluitjes komen zitten.
De maan scheen dwars over het
veld en de Strietzels zaten weer rus-
t;g buiten vóór het huis.
De juffrouw blijft lang uit, zucht
te Willem.
Ze zit zieker nog wiat te praten
in de „Blauwe Ziwaluw", zeide moe-
dier.
Al hooger rees de maan, zonder
dat juffrouw Garola nog kwam.
Ze zal een wandeling doen in den
maneschijn. Kom, Mieke, laten wij
d-at ook doen, zeide de ondermeester,
en samen liepen ze het paadje af langs
het korenveld.
Toen ze na eenigen tijd weer terug
keerden, kwam Willem met groote
etappen aangehold van den anderen
kant
Ze is vertrokken, schrdeuwdc hij,
en buiten adem wel hij op een stoel
neer.
Vertrokken, riep de onderwijzer
wioest. O hemel I en kreunend
streek hij met zijn hand door zijn
haar.
Marie begon, hard te schreien en
kon er geen woord uitbrengen.
De beide oudjes hielden zich dood
stil.
Schrei tooh niet zoo, Marietje,
sprak de ondermeester en streelde ha
re handen. Daar heb jij toch hee
lemaal geen reden voor.
O, maar je weet niet, snikte Mar
rie, dat ik haar die honderd maric
heb gegeven.
Jij ook? riep haar verloofde.
Ik heb het juist gedaan, en daarom
ben ik zoo wanhopig.
Wel drommels, mompelde de var
der, ik heb ze haar ook gegeven.
Nou. Willem, en jij vroeg moè-
dfer scherp.
O ja, ik natuurlijk, zeide Willem
droo-mcrig, en zag op naar de ster
ren.
Jij, moeder, was de eenige ver
standige, ispraik vader en kéék haar
adn, als zocht hij -h-ulp bij haar. -
Ik heb haar óók honderd maak
gegeven, zei moeder met vaste stam.
Allen steven achteruit.
Vijfhonderd mark, sprak de on
derwijzer na een poosje, en verried
daarmede, dart hij ook les gaf in hei
rekenen.
En de verloren pensionprijs,
voegde de moeder vol weemoed ei
bij.
Wel, drommels, drommels, en
weet eigenlijk niet eens, waar ze van
daan is. Ze heeft van zoo verbazend
veel vreemde landen verteld.
Me dunkt, het zou nog beter zijn
als we wikten, waar ze heen is, her
nam die moeider op grnmmigen toon, en
ptond op om de tuindeur achter te
grendelen. Het werd ook tijd, want
Klein-Schlippenbach lag reeds geheel
gehuld in het duister van den zomer
nacht
EINDE.
