BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
MnnMigiei
fS.20 PER 3 MAANDEN
®F 10 CENT PER WEEK.
Natuurhistorische
Wandelinget
In de Gevangenis
PBUhJLeTON
25* Jaargang
maandag 20 januari 1908
No. 5735
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
Rubriek voir Vrouwen
Rokken. Rjofbes pitimcesse.
Juipa corselet Hoe
kten.
Bij het bespreken van nffleulwe cos
tumes, brengen we soÉiïtójds terloops
de andemnotikm ter sprake, doch wél
beschouwd is diat niet voldioende.
De rckiken maken een voornaam
deel van oms toilet uiilt m 't iis niet te
(verwonderen, diat de élégante Pari-
stenne hij elk toilet een bepaalden
rak heeft dlie daaranedto wat snit en
kleur betreft overeenstemt,.
Onze practiscihe HoÜiandlsahe vrou
wen. zuilen er echter niet aaai denken
sioh zulk eene rokkenvenzameling aan
te schaffen; liet komt er daarom voor
ihaar op aan, die benoodiigfdle rokteen
met tact te biezen.
•Bij een eenvoudig lailleur-oostuim e
met voétvTijien rok dat men dagelijks
draagt behoort een eenvoudige moiiré
ctok met sobere degelijke garneering,
w. z. een zoodanige waarin men
niet met die haikteeu der laarzen blijft
hangen; overbodig hieraan toe te voe
gen, dat zulk ,een rok ook voor slecht
weer geldt, want er is niets leelijikers
denkbaar dan strooikan van kant of
tule die door den regen of modder be
dorven zijn.
De prachtige zijldien rokken met tu
le volants en kanten incrustaties, zijn
(uitsluitend bestemd' ocm onder rijke
toiletten gedragen te worden door
vrouwen die niet te voet, noch per
tram of omnibus uitgaan.
Voor zuinige vrouwen, dlie over be
scheiden middelen beschikken, bestaat
•ar in rokken eene zeer groote keuze,
die alhoewel niet tot die luxe soorten
beÖiooren|dle, n(iet miflmder ichlie klee-
Üieo
Men vergete niet dat alleen die zij-
Idien rok op élégance kan aanspraak
maken, doch zijidie is nu eenmaal zeer
onsterk.
(Moiré rokken zijln daarentegen buti-
tfangewoon sterk en worden in alle
modekleuren gebracht. Vooral ondier
japonrokken die ongevoerd zijn en
zonder losse voeringrokken inge-
aactoit;- verdient de moiré rok allle aan
beveling.
Goed wollen moiiré geeft dien japon
nen den vereisclhlbein iSteun. De gar-
Bieering dezer rokken is zeer verschil
lend. Men kan die naar verkiezing
niet smalle op elkander val:lende
strookjes inrichten, of wèl met een
„volant en forme" die dan wederom
mat opnaaiisels, rnches of bamdJftiuf-
sweel gegarneerd wordlt.
Aanbevelenswaardig is een 30 c.M.
hooge strook op de machine geplis-
seerd die van ondieren met een bi ais
van fluweel of wel met schuine
strookjes gegarneerd 'wordt, waar
door de pllissé wordt uitgetrokken en
siju volle wijdte vertoont. De volants
worden zéér wiijd genomen, doch de
rakken zijn over het algemeen nauw
en worden door middel van biezen om
de heupen passend gemaakt, zoodat
ze niet meer met s oh uitbanden, doch
met drukknoopen gesloten wonden.
De moderne oostumerabken, die zoo
nauwkeurig om heupen passen zou
den eiken rimpel van den onderrok in
het oog doen vallen.
De nieuwste mode brenigit ons weer
tal van robes princesse en „jupes cor
selet" (hoog opgeknipten rok). Bij
ideze modellen moeten ook de onder
rokken als robe princesse of opgeknip
ten ro kworden ingericht, daar men
anders een dwarsplooi ter hoogte van
de taille fkrijtgt dlie het toilet zou cant-
Belwiilve moiré rokken worden ook
dunne laken, oadhema/re, satin laiine,
en lustre rokken gebracht; de drie
laatste soorten (behoeven een dunne
foulé voering.
De nieuwe mode der japonnen ver
bant alile voeringen en voeringrok
ken. De robes princesse zijn van on
deren énorm wijd lang van veren en
slepend van achteren; zoadat het voor
de draagsters een heel» kunst zal zijn
in baar nieuwe toiletten te loepen;
en 't is heusch niet belachelijk als ik
zeg idat men zidh boerin zal moeten
oefenen, om niet te vallen af op zijn
minst een gek figuur te slaan.
Bij de opgeknipte rokken komen ah
zelf de boléro's weer op het tooneel,
al zijn 't ook taille- en geen mantel-
boléro's. Het onderscheid tussdhen de
ze twee is uiterst gering.
(De laatste modeberiohiten uit Pa-
rijls melidlan, ons dat de groote hoeden
weldra tot bet verleden zuilen behoo-
ren. Dit neemt echter niet weg, dat
mm gedurende dlit seizoen nog (weinig
anders iziiet.
De énorme (kapsels, welke noodi;
zijn, om die hoeden die in den laatsten
(tijd reuzen afmetingen hadden aange
nomen, tolt hum recht te brengen, zijn
voorzeker mede oorzaak, diat deze zoo
spoedig imogedijlk van hielt tooneel ver'
di wenen.
Dames dlie in het 'bezit zijn van
mooie kwaliteit vtiMïïioeden, behoeven
zich van deze modeverandering niets
aan te trekken, want best "vdilt kan
men meermalen laten veranderen.
MAiRIE VAIN AMSTEL.
IN EtN OM HAIAIROU0M.
CIC.
Wie 'geregeld! met o.pon oogen wan
delt, merkt meer, veel meer op, dan
hij, die alleen wandelt om te wan-
idielien.
lEen Tnaituiurhlistorious, die zoowel
oog beeft voor de levende als voor
de dooide natuur merkt altijd wat op.
Toen het ijzeren sitoompaard me voor
een veertien daigen met gezwinde pas
zuidwaarts voerde, stopte het daar,
waar menig Haarlemmer gedurende
idle zomermaanden een of meer dagen
doorbrengt, ver vam die d)ageüijikscbie
besio mimerin gem
Dank zij de verwarmende werking
vam de stoom was die winterjas aan
dem kapstok gehangen en zaten we
heerlijk in die verwarmde coupé, ter
wijl >de «afkoelende werking van die
'buitenlucht onzen adem tegen de mi
lten deed bevriezen. Sittardl gepas
seerd, oen weinig de ruiten ontdooid
en eens naar buiten getuurd naar het
heuvelachtige terrein. Slank stonden
daar de Canadeesche populieren, een
boomsoort, die nog al winstgevend
schijnt te zijn, want hier en daar ko
men er nog ai veèl voor. 'En in die ont
bladerde takken nesten? En wat veel.
Maar èn de plaats èn de kleur brach
ten het hersenraderwerk in werking.
Ze hingen meer aan de takken dan
mem van .vogelnesten gewocm is; en de
kleur varieerde meer in het groen,
dan men van dorre, bijeen 'gezochte
takken vam vogelnesten verwaohten
kam. Nog eens waarnemen, wat ijs
vam de ruiten gekrabd, met de war
me sigaar de ruiten wat ontdooid en
gewacht tot weer nieuwe boomen in
't gezicht kamen. Neen, nesten zijm
het miet, het is de mistletoo, .de vogel
lijm, die maretakken, die... zie, daar
zijn er weer.
We zien liet thans duidelijk aan de
vorksgewijze vertakte stengels, we
meenten zeifis hier en d'aar bessen te
aanschouwen; witte, slijtmige bessen,
■die de plant den naam vogellijm be
te zorgden. Eb de groene kleur is dui
delijk waar te nemen'. Menig Haar
lemmer kent die plant, maar weet
zeker niets of zeer weinig van die
•groeiplaats af. 't ;Ls een eigenaardige
plant, die vooral in idem winter goed
in het oog valt, 's zomers verborgen
tusschen 't loof.
En waar kunnen de ingezetenen
van de Spaamestadi die planten dan
gezien hebben? Herinnert ge u het
Kerstfeest nog? Herinnert ge u bij de
bloemisten voor die ramen gezien te
hebben., hoe ®e trachtten door aan
voer vam bloemen uit Zuid-Frankrijk
door het in bloei- brengen van serin
gen, sneeuwballen, enz. enz., het. voel-
vacht, dia veerem meer gelijkende op
haren dam op vee ren.
Die groote duiker, die fuut dan, met
zijn gezoomde naar achteren staan
de zwemvoeten, vertoont evenals de
kleine een duidelijiken overgang tot de
alken of vetgamzen.En vet zijm die die
ren, wamt het koud ©Maaswater, door
de strooming zoowat geneed op 0 gr.
C. gebracht, >zou aan bet lichaam|
heel wat warmte onttrekken, zoo het
diier miet beschut was door een dicht
vederkleed en een dikke vetlaag.
Of die dieren nog voedsel "kunnen
'dimden? Zeker wel, op 'en ondier hat
water zijn ze in hun element.
'Veel erger zijm de andere vogeltjes
er aan toe, onze standvogeis en tal
van zwerfvogels. Laten wij die lieve
gewiekte luchtbewoners een Weinig
Een klein schoteltje miet water, af
en toe ontdooid., is een genot voor düe
diertjes; geplaatst op een zonnig plek
je, is 't een genot voor oms, die dier
tjes te ai en genieten. En dan wat
broodkmiiimpjes, een enkel korreltje
rijst ofgerst, kam dat de uitgaven in
eischiem publiek steeds meer de lange maaudi veel vertioogen? 'k Geloof
lange wintermaanden te doen verge
ten? Herinnert ge u, dlait toen tevens
voor die ramen takken lagen van onze
bekende hulst,, die heester met ge
doomde bladeren, die im dien winter
getooid is (met mood groen, maar te
vens met mooi rood'.
En naast düe hudstlbakklein
het ntet.
J. STURING.
VRAGENBUS.
Aan den Heer O. te H. Uw ficus
zall aangetast wezen door een zwam,
waardoor die bruine plekken -onti-
metean die bleekgroene takken met tétaan. Om de vermeerdering tegen te
witte bessen en eveneens bleekgroene 'gaan, is het goed zoig te dragen, dat
bladeren. Dad, was de plant in kwes» bladeren geregeld worden gezui-
(tiie, dlie men vam uit den trein, beter i verd met wat zeepwater,
nog op een: .wandeling zien kan. Erg aangetaste bladeren raad ik u
Die plant dan is een woekerplant, i aan snijden en te verbranden,
'een plant, dlie met haar wortels door verplanten doet u liet best in
de bast in het hout inboort, en daar ,^0*' voorjaar, voordat die groei op
dam met die boorwortels, ook wel ü'eiliv begint. Was de plaint eemmaall
■zuigwartels geheeten een giroote zui- begonnen te werken, dan zou een
gendte weririmg uitoefent op die sappen verplanting schad/e aam die wortels
•van den boom. ,De plek, waar diie plant ll-'l0e,n"
post gevat heeft, zwelt min of meer
OP, wordt dikker, knobbelig zelfs en
de groei vam den tak zelf wordt er
danig door gestoord. Waar komt die
plant, die voor ons vaderland alleen
voorkomt in .ZuMUümburg, toch van
daan? Qp anze wandeling zullen we
voigels opmeitken, eem soort lijister,
ide miisteülij.stor, die van de bessen
snoept, en zoo de verspreiding in de
hand wenkt. De zaden van. die süjmi-
ge bessen onllkiiemen op de takken en
J. STURING.
Door Charles Foley.
De. gevangenen wandelden geduren
de dien rusttijd op de kleine binnen
plaats. De oude Matthias had zooals
om tegen Kerstmis afgesneden fce wor
den.
Die vogel brengt me eem andler vo
geltje voor dien geest. Loopendie over
lang «uit J«t, vele jaren voor uioh S™00*",!1? zii" "laateip, Ni «Iw rnunr
ee nbundol tokken ?twL^t, .waard
verdriet en bromdie als altijd in zich
zalven
,Uv,x uuu Vijf Jaar.smacht ik nu reeds in
de Maasbrug, en turende naar de „ï1 moet het er nog tien
kleine en sroote iisschot^en die door 'm ulthoilde<n' (ien 3aar van el-
r1Itó ®r<>T i3sscüiotsen die door k,nde en wanhoop Nood!t zal ik t
den snellen stroom onder dé steeman dorp weerzien, mijn huisje en mijn
brug worden doorgedreven, richtten mooi tuintje met de bloemen er in
wie onize schreden tusschen de Maas die ik zelf hiel) gekweekt, ik ben' te
en. liet Luiker Kanaal in de richting oud. ik kom er stellig niet meer
van den St. Pietersberg. Spoedig zien levend uit. En toch ben ik onschuldig
we de Jeker im dia Maas vallen en in fa moet ik voor een ander boeten. Ik
het istroomendie water ziende, maken ,Y; inun,er-3 n)e"t gestolen, neen, neen!
•we ken-niis met het zoogenaamde ha- cri^ShiL, f* 'löin 'l'e^ ^e'
gelzakje of Weine dluikar, een ™gel«e, BrraiiWelk "een"- onrèSvaTrdfg'
even grooter dam een spreeuw, maar beid en ellende, o mijn hemel
dan als een eend- 't Is na verwant aan j z&g> 0U|d)t% begint het gebrom al-
dien grooteu duiker, die zoo vaak in -weer vroeg de bew^aarder. Houd
de bontwinkals wordt aangetroffen, i er toch eindelijk eens mete op 1 Je
De gezoomd» zwemvoeten staan ver maakt je maar hoe langer hoe onte-
niaar achteren, zoodat hei diertje ge- vredener en hot helpt je niemendal.
makkelijk duükem kan.
De korte vleugels diuiden aan, diat
•het dier al zeer slecht vliegen kan, en
staart heeft het dier al zeer weinig.
En de borst is als een zijden dons
Geen mensch gelooft toch, wat je ver
telt. En juist vandaag moest je je niet
beklagen. Een uit je dorp, die van
daag vrij komt, heeft cLen directeur
verlof ge\raagd om mei je te mogen
spreken. Hij was wegens mishande
ling in de gevangenis, maar heeft
zich zóó goed gedragen en zóóveel
berouw getoond, dat hein een deel
van zijn straf üs geschonken. Hij
komt er met acht maamden af, de ge
luksvogel Neem een voorbeeld aan
hem in plaats van je altijd en altijd
weer te beklagen.
Ik beklaag mij, amdait ik on
rechtvaardig gestraft ben, bromde de
oude. Ik heb nooit iets kwaads ge
daan, dat Ls de zuivere waarheid.
Eens zal dat aan 't licht komen,
maar voor mij zal het dan te laat
zijn, want ik gevoel, diat ik eiken
dag zwakker word. Maar liever wil
ik achter deze muren sterven dian
een valsche getuigenis afleggen.
Doe wat je wilt, oude stijfkop
Draai je oogen naar de dieur in plaats
van mij zoo aan te kijken. Zeg nog
eens, dat ik je niet goed behandel
Tegen het voorschrift in laat ik je
met je plaatsgenoot alleen. Alfc je
boodschappen hebt aam je bloedver
wanten of vrienden, maak dan van
de gelegmhieid gebruik, ik, ben doof
en blind.
De bewaarder, die m den grond
van zijn hart medelij dem met den.
ouden man had, gdng naar 't andere
eind der binnenplaats, om het onder
houd der twee niet te storen.
Matthias had geen boodschappen
mee te geven, om de eenvoudige re
den, dat hij evenmin vriendien als
bloedverwanten bezat. Kindieren had
hi] nietzijn vrouw was vam verdriet
gestorven, toen hij door de gendar
mes was weggehaald. En daar de
pachter Flavien bewijzen tegen, hem
had ingebracht, welke hij niet weer
leggen kon, verachtten hem al zijne
voormalige vrienden in het dorp.
Maar toch klopte hem 'luet hiar.tvani
vreugde, toen hij den jongen man
herkende, wiens aanblik alle herin
neringen aan een gelukkig verleden
bi] hem opwekte.
Wat, ben jij hét, Fritz Wat ben
je groot geworden, sedert ik je voor
het laatst heb gezienMaar het :s
waar, toen was je nog een knaap,
toen je het id'orp verliet om in den
vreemde te gaan. En nu ben je man
en oen knap man ook, o,p mijn woord.
En je komt nu vrij J.e hebt wel ge
luk
Ja, ik he' een, kol ofssaai gieltuk
bevestigde 0 ,oaige mam, stralend
van, blijdschap, jeugd en hoop. En
bet is waar als man, ik mag zeg
gen als eerlijk man, verlaat "ik deze
gevangenis, welke ik als een rechte
deugniet ben binnengetreden.
Ik wensch je daarmee geluk,
mijn jongen.
Ik verdien de gelukwenpchen
niet, antwoordde de jongeman vroo-
lijlc. Om eerlijk te zijn de eer van
mijn bek ee ring komt toe aan made
moiselle Demise, de kleine naaister
tegenover de fabriek, waarin ik ge
werkt heb.
Is het eem fatsoenlijk meisje, die
Denise
Een hart als goud, vader Mat
thias. Ze keek altijd dioor het venster
maar mij, zonder ooiit met mij te spre
ken, en ik, domkop, had de oogen
ergens anders. Maar toen men mij
achter de tralies had gezet, toen ik
alleen was, verloren, in da lange,
slapelooze nac'hLen kun je raden,
aan wie ik toen dacht?
Aaii de kieine Denize
GeradenIk zag het altijd voor
mij, haar mooi, zacht gezicht, en bij
deze herinnering begon ik weer te
hopen. De directeur, die medelijden
met mijn jeugd had, vroeg mij, of ;k
ntet iemand kende, die een goeden
invloed op mij zou kunnen uitoefe
nen en mij zou kunnen steunen in
mijn pogingen om weer een fatsoen
tijk mensch te v orden. Toen was het
alsof ik een ingeving kreeg, en op
goed geluk
Noemde je de kleine Denise?
Ja, ik vertelde den directeur wat
er in mij omging, en mij.n openhar
tigheid moet hem zeker goed bevallen
zijn, want hij schreef naar de stad
om inlichtingen in te winnen.
En ze heeft geantwoord?
Nog meer ze is zelf gekomen en
heeft met den directeur gesproken.
Die heeft zeker vooruit gezien, welk
een goeden invloed ze op mij zou
hebben, en stond haar toe terug te
ikomen en met mij zeiven te spreken.
Ach, teen ik haar voor de eerste
maal zag, nog schooner en zachter
dan fn de stad, was het mij, .alsof er
eer» goede fee tot mij was neerge
daald om mij te redden. En ze heeft
'mij gered Sedert ze mij bekende, dat
ze mij reeds lang in Stilte beminde
en mij beloofde in weerwil van alles
ook verder te beminnen en zelfs mijn
klein vrouwtje te worden, ben ik een
ander mensch geworden. Ik kon haar
met een goed geweten zweren, dat ik
nooit weer iets kwaads zou bedrij
ven', want ik gevoelde, dat ik deze
belofte zou houden. Nu ben ik vrij,
\Toeger dan ik durfde hopenover
tien minuten zullen die deuren van
mijn gevangenis opengaan en ik zal
daar buiten, aan de andere zijde van
den muur, mijn Denise in mijn ar
men drukken. O, wees maar niet
bang, dat ik weer zal beginnenmijn
verloofde, mijn kleine vrouw zal mij
voor alle booze verzoekingen bewa-
Ten. En de wereld zal een schurk ar
mer en een braaf mensch rijker zijn.
Meegesleept door de blijdschap en
het geluk van den jongen man, druk
te Matthias hem de hand, èn sta
melde
Ik ben. gelukkig voor jou* Fritz
Geef je Denise een extrankus voor
mij ik heb toch niemand mieer op de
wereld om te kussen. Ik zial mij ver
beelden den kus hier te hooren, en
dat zal mij het hant verwarmen.
Dat zal gebeuren Het doet mij
leed, dat ik je hier moet achterlaten.
Ik weet wel nieit, waarom je hier
bent, maar stellig zijn de rechters
zeer streng tegen je geweest.
Streng Zeg liever onrechtvaar
dig, Fritz Want ik heb de misdaad,
welke mij ten laste wordt gelegd,
niet gepleegdik ben onschuldig
veroordeeld. Maar ik kan het niet
bewijzen en zal wel in die gevangenis
moeten isterven.
Ja, ja, je moet onschuldig zijn,
vader Matthias. Dat ziet men aan je
oogen en hoort het aan je stem. Des
te meer spijt het mij, dat ik je hier
moet achterlaten, terwijl ik mijn
vrijheid geniet.
Maak je daarover maar niet be
zwaard, mijn jongenIk ben niet
j oJjoersch, integendeel, ik gun je van
harte het geluk, dat je werkelijk ver
dient. Je hebt zwaar genoeg geboet.
Dunikt je dat
Zeer zekerIk weet wat je ge
daan hebthet is niet iets heel erg»
en je kunt kalm, zonder gewetens-
knagingen van hier gaan.
Ik zou j,e gaarne willen geloo-
ven, mompelde Fritz.
En getroffen door de kalme berus
ting van den ouden man, welke in
hem liet verlangen naar berouiwv
naar boete wekte,-» venvoLgde hij
Maar de vechtpartij, waarvoor
ik veroordeeld werd, is niet de erg
ste misdaad, -welke ik beging. Ik heb
je immers gezegd, dat ik een slechte
}<ere.l wala, eer die liefde mij Teran
der de.
Ik ben zeker, dat je overdrijft.
Deze vaderlijke toegevendheid van
den grijsaard overweldigde den jon
gen man; levendig werd bij hem
de begeerte om alles te bekennen en
zijn hart te verlichten, en nog zach
ter voegde hij er bij
Ik stel vertrouwen in je, vader
Matthias, en het doet mij goed, dat
ik eens den last van mijn hart kan
praten. Misschien overdrijf ik werke
lijk, want ik heb slechts één enkele
strafbare handeling begaan. Maar
diei'serg, zeer erg, ik heb gestolen.'
De oude man kreeg een schok bij
Naar het Duitsch.
6)
HOOFDSTUK I.
In het Oostelijk deel van idle reu-
zenstad Londen is de Shadrock-
Btraat, van alle vuile straten uit dat
stadsgedeelte de vuilste, In de ge-
heele straat staat maar éen van die
oude, deftige huizen uit baksteen op-
getrokken die zoo'n cachet geven aan
hun omgeving. Verder waren er
.niets dan kleine, sombere huizen,die
sinds mensdh en heugenis nooit op
nieuw geschilderd waren, en eenige
door bouwspeculanten opgetrokken
Tilla's, die zich voordeelig van hun
omgeving onderscheidden. Eén dezer
niéuwere huizen, een hoekhuis, ken
merkte zich door een blinkende
naamplaat met het opschrift
Dr. med. JULIUS ROLLING,
Arts.
Hier was Julius Rolling den moei
lijker! strijd om het bestaan belgon-
nan, een "•eentonig bestaan, tmerk-
waaixllig verschillend van liet leven
vol avonturen' van den ontdekkings
reiziger 'Van vroeger, toen hij inde
Kvi'ido, verstijfde dennewouden van
liet Noorden leefde.
Hij staat alleen i'n de wereld. Va
der. moeder, het zusje, dat hij vijf
tien jaar Ereleden zoo irundg Kef had,
allen zijn dood. Hun 'graven zijn te
vinden op het kerkhof van een dorp
je in Hampshire, waar ziin vader
dertig jaar lang predikant geweest is.
De naam an zijn oudere zuster
had Julius'Rolling van het oogeufohk
af, dat hii de school im Winchester
had verlaten, niet weer uitgespro
ken., maar in een geheim vakje van
ziin schrijftafel bewaarde hij haar
portret, dat haar in al haar schoon
heid weergaf.
Twee jaar ouder dam hij, trotsch
op den tallentvollen broeder, was
Hanna bii alles zijn raadgeefster en
bondgenoote geweest. Evenals hij
hield zij hartstochtelijk veel van mu
ziek en evenals hij had zij er onge
woon veel aanleg voor. Hanna's
schoonheid en wondervol bekoorlij
ke stem gaven haar een bevoorrech
te plaats in het graafschap. De eemi-
voindige, oude predikant was gedwon
gen zijn stille, behaaglijke studeer^
kamer te verlaten, om zijn dochter
op een bal bij den markies v. Red-
fern, of naar een concert bij baron
Vering af nu hier en dan daarheen
op avondpartijen te vergezellen
Hanna Rolling werd zelfs tot een
langer verblijf bij barones v. Vering
uïtgenoodigd.
De predikantsvrouw had van haar
dochter dé hoogste verwachtingen.
Ongetwijfeld was haar gevierd dich
tertje bestemd een schitterende par
tij te doen. Uit de groote sclraar ver
eerders zou Hatnna zeker den «deï
sten, voornaamstan en rijksten tot
echtgenoot kiezen.
Uit dezen droom izou de irioeder
•maar al te spoedig opgeschrikt wor
den. Op zekeren dag kwam er een
brief in de pastorie aan, waarin Han
na 'haar ouders beiridhtste, diat zij
getrouwd -was met een man, over
wiens persoonlijkheid zij om bepaal
de redenen niets naders mocht mee-
deelen. Haar ouders moesten haar
dezen stap verge.\ton of liaar ver-
igeten.
De predikant em zijne vrouw ver
borgen hun groot verdriet met (waren
heldenmoed. Aam de dienstboden
werd verteld, dat Hamma familie in
Londen was gaan opzoeken. Vroeg
in den morgen had zij het huis ver
laten in gezelschap van den tuin
mansjongen, die haat kleinen koffer
naar het station droeg.
De diep ongelukkige ouders lazen
den afscheidsbrief der dochter zoo
vaak door, tot ieder 'ivoord! ofnuii-
wisohbaar in hun hart was geprent.
Maar daarmee kwamen zij niets
naders omtrent ihet lot vam hun doch
ter be weten. In hun kring vam ken
nissen was niemand:, dien zij van de
ze geschiedenis op de hoogte konden
brengen.
Met de (grootste voorzichtigheid
waagde de predikant aan eemige vam
zijn gemeenteleden te vragen, of zij
de laatste weken ook een vreemde
ling in het dorp hadden opgemerkt.
Ja, antwoordde de graanhande
laar Hüser. Er was onlangs eem or
ganist in het hótel „de Adelaar" ko
men logeeren. "Wat Ihij hier wilde,
wist niemand. Op gewone weekda
gen was hij altijd in de kerk en be
speelde het orgel. Dat zal juffrouw
Hanna u natuurlijk wel verteld heb
ben zij moet hem dikwijls gezien
hebben, als zij naar de repetities
van liet zangkoor ging.
Het bedroefde gelaat van den'pre
dikant werd bleek.
Ja, dat zou hem zijn.
Neem. antwoordde hij, (mijn
dochter heeft mij daarvan niets ver
teld, of ala zij het gedaan heeft, dam
heb ik er niet op gelet.
Het was een heel knappe man.
met zwarte oogen en lang, zwart
haar. Hij zag er heelemaal niet uit
als een Emgelschmam, maar isprak
heel goed Etagelsch.
Jong?
Tusschen de vijf en twintig en
vijf en dertig.
En waarschijnlijk iemand uit
den gegoeden stand?
Hij was gekleed als een fijne
mijnheer en liet ook het geld rijkelijk
vloeien. En •hij moet het klavier be
speeld hebben als de duivel.
Muziek Ja, dot was het toover-
mid'del, da't zijn dochter moest heb
ben meegesleept.
Kent u den naam van dien
vreemdeling? vroeg de predikant.
Ik heb nooit namén kunnen ont
houden, maar mevrouw Maruhm, de
vrouw, van den pianostemmer, kan u
natuurlijk zeggen, hoe hij heet.
Neen, neen, zei de predikant ze-
•nuwacbtiiis" opgewondens ik ben er
heelemaal miet nieuwsgierig maar.
Goeden morgen, mijnheer Hüser.
Hij gimv?" die straat verder op naar
Maruhn. den pianostemmer.
Wilt u zoo gauw mogelijk eens
in de pastorie komen en onze piano
stemmen, vóórdat mijn dochter thuis
komt? Naar ik Qioor, kreeg n on
langs een vreemdeling uit het hótel
.,de Adel'aar" hfier, om een goede
piano io kunnen bespelen.
Ja, mijnheer Vandeleur I Nu, dat
is iemand, die spelen kan, eerwaar
de Zoo iets heb ik in mijn leven
nooit meer gehoord. En hij was niet
eens musicus van beroep. Hij kwam
mij voor als een rijk man die het
i'n Londen wat 'al te bont gemaakt
'heeften nu naar buiten ging om
hier in de frissche luoht weer op
zijn verhaal te komen.
En waarmee hield hij zich be
zig?
Met orgelspelen in cenze kerk.
De sleutel liet 'hij zicih door den kos
ter geven. Het verbaast mij, dat u
daar niets van weet.
Wenzel heeft mij daar nooit tets
van gezegd en toch is hij eigenlijk
niet bevoegd, den sleutel van <4e kerk
zonder mijn toestemming af te geven
Stephan Rolling strompelde met
inspanning de zonnige straat langs
tot hij een tuinpoort inging, die naar
de kerk leidde.
Thomas Wenzel, de koster, woonde
op het plein tusschen de kerk en de
hoofdstraat Bij de komst van den
predikant stond de 'koster haastte
op, om zijn chef mest eerbiedigen
groet te ontvangen.
(Wordt vwTolgd).
