1 HAARLEM'S DAGBLAD. TOEE?ES!^L
haarlemsdie
Handelsvereeniging
PARIJSCHE BRIEVEN.
Üuzg Lachhoek.
Binnenland
FEUILLETON
Eindelijk gewonnen
bij Kon. Besl. v»n 12 No». 1899 j
£)e Haarlemsche Handelsvereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1S92, heeft in den loop van den tijd
we) haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
succès. Jammer echter, dat men alge-
0 ineen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeni
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen-
d ja zelfs particulieren, moesten lid
(worden, om tenminste te laten gevoe-
dat men het werk op prijs stelt,
de Haarlemsche Handelsvereeni-
steeds opneemt, als doende, wat
hand vindt om te doen. j
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen, van ver
schillenden aard, haren leden aan-
zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van f 3.50, die gevraagd
-ordt.
De Haarlemsche Handelsvereem-
(jging bemoeit zich in de eerste plaats
ter mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling .aan te
manen en informatiën voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der "Vereeniging te vragen,
die ook in proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver-
ifeniging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens,
igpaarne 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 24 uur des na
middags zijn te spreken.
e Het bureau der Vereeniging is ge-
Si vfstigd Jansweg 11.
- Voor incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere-
^kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
6teeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemidde-
Ijng der advocaten te innen.
De bosten van informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
1 vijf cents porto-vergoeding. Informa-
tiën naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Prcmentiën op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan-
d(Jd, wanneer niet 10 ets. voor porto-
ve.goeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het afge
lopen jaar gegeven.
Voor het vereenigingsjaar 1908/9
kinnen nu-reeds nieuwe leden toetre
den, die alsdan tot 1 Mei a.s. alle
voorrechten genieten ais gewoon lid.
p In Februari en Maart 1908 zijn 57
i vorderingen tot een bedrag van
2579.33 betaald; 12 vorderingen wor-
den afbetaald, 16 vorderingen zijn uit-
J gesteld.
Men wordt geraden alvorens te le-
veren aan A. L. Corver, Kennemer-
plein No. 3, J. van Kammen, Leid-
1 scheplein 47 rood, ook wel adres op-
M gevende Van Kranenburg. Schouw-
|g tjeslaan 25, N. Wiebes, vrachtrijder,
II Bloemendaalsche Weg 209, Bloemen-
(hal, Mejuffrouw De Rooij, Lange
Lakenstraat 7, zich om inlichtingen
l'i vervoegen aan het kantoor.
Volgens art. 7 dient het geheim der
'j lijsten van wanbetalers ongeschon-
j den te blijven.
jy Alle brieven, aanvragen, reclames
1 of wat ook, moeten worden geadres-
i seerd aan het bureau, dat geopend
i is dagelijks van 's morgens 9 tot 1 uur,
tn 'a namiddags van 2 tot 4 uur,
waar dan ook verdere inlichtingen
ziin te bekomen.
Ï-Iet Bestuur heeft bemerkt, dat men
eoms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V., toch van haar infor
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis,
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door haar worden ver-
Strekt, en dat voor informatiën op
Her ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevorderd.
HET BESTUUR.
Een paar straattooneeltjes, die eeni-
gen kijk seven op sommige „punten."
van het Parijsche leven, dat in zijn
bonte verscheidenheid en gestadige
bewegelijkheid den vreemdeling
pleegt te overstelpen, te onthutsen al
licht ook....
Te allen tijde, te allen- oogenblikke
geeft Parijs nieuwe indrukken; Pa,-,
rijs in al zijn grilligheid, met de lui
men van een verwend kind of van
éen gevierden tenor; Parijs, dat soms
verschrikkelijk is en altijd vermake
lijk Pariis met al zijn hartstochten
en zijn onvernietigbare goedhartig
heid, die telkens en telkens trillende
voelhorentjes uitsteektParijs dat in
het buitenland immer belasterd wordt
en waarvan de vreemdeling tóch
houdt, zooals men kan houden van
een beminnelijken zondaar: Parijs
eindelijk met zijn ontelbare wisselin
gen van egoïsme on edelmoedigheid.
Ik heb een grondigen hekel aan
lieden, die „uit principe" een aal
moes aan een bedelaar weigeren....
Neen, lezer, stel u gerust: ik zal
Multatuli's hekelwoorden tegen de
„Principienreiterei" niet herhalen.'
Zoo iemand, die de uitgestoken
hand van een armen drommel onge
vuld laat pleegt zich te verontschul
digen met de bewering, dat aalmoe-
zen de luiheid en de bedelarij in de
band werken en er toe bijdragen om
de sociaal-economische misstanden....
vul zelf maar in, lezer.
Zoo iemand is doorgaans oneerlijk,
onaandoenlijk, hardvochtig, wreed en
wat dies meer zij, al of niet uit prin
cipe.
Intusschen als ge wéét, zéker weet,
dat de eene of andere bedelaar den af-
gebedelden steun niet verdient?....
Er zijn hier te Parijs inderdaad,
blinde bedelaars. Doch er zijn ook
„faux aveugles" die sinds jaren blind
heid voorwenden. Eén dezer laatsten
staat geregeld op een der bruggen
over de Seine den liefdadigheidszin
der voorbijgangers te.... bewerken.
Met opzet noem ik u den naam der
brug niet. opdat de mogelijkheid zoo
veel mogelijk let op „mogelijkheid"
en „mogelijk" in hetzelfde zinsdeel
worde uitgesloten, dat gij eens uw
beurs gesloten houdt voor een ver
meenden „faux aveugle".
Door ee-n toeval zag ik onzen „val-
sc-hen blinde" eens zien, bij het tellen
Van zijn geld, in de schemering. Nie
mand daii ik was op dat oogenblik in
de buurt. Even lichtte hij de oogleden
op, telde zónder te voelen
Waarom wend je blindheid voor?
vroeg ik, mijns ondanks.
De man schrikte even. Toen sprak
hij, met verkropte woede
Ik zal uw gezicht onthouden.
Wat .geeft je dat?
Hij stond blijkbaar op het punt om
mij, de huid vol te schelden. Doch er
kwamen mensehen aan.... En srnee-
kend klonk het uit zijn mond
Ga heen, om 's hemels wil 1 Er
komen mensehen aan. Wees edelmoe
dig... Een aalmoes voor een armen 1
blinde....
Ik ging gewillig heen. Waarom? Ik
'weet het niet.
Door die ervaring was ik er-zeer na
aan toe om voortaan alle blinde be
delaars te verdenken van voorgewen
de blindheid. Dat gaat zoo meer. De
rnensch is dikwerf een onlogisch we
zen en bouM met een enkel gegeven
gansche stelsels op....
Een paar weken later zag ik op een
andere plaats een anderen bedelaar
geposteerd, die ook een bordje aan
een bandelier droeg, waarop met
groote letters „Pauvre aveugle"
stond. Ik aarzelde. Zou ik hem wat
geven? Ms nu ook déze... Eensklaps
verhief zich een vervaarlijk geblaf, in
onze onmiddellijke nabijheid. Een
groote bulldog van een der voorbij
gangers scheen woest te zijn gewor
den op den aanblik van den haveloo-
zen bedelaar. Deze schrikte geweldig.
Wilde een heenkomen zoeken. Tastte
rnet de handen voor zich uit. Kwam
tamelijk onzacht tegen een vrachtkar
aan.... Hij was wérkelijk blind, abso
luut blind....
Toen schaamde ik me cliep. Sedert
dien dag maakt het bij mij niets uit,
of een bedelaar al dan niet werkelijk
blind is.
Ik heb nog meer schaamte moeten
ondervinden. Als ik u zeg, dat de
eerstbedoelde „blinde" bedelaar wel
iswaar ziende is, doch, zooals mij na
der is gebleken, tóch geen werk kan
i errichten, omdat hij een volslagen
lam rechterbeen heeft.... Dat hij blind
heid voorwendt alteen om het mede
lijden der voorbijgangers nóg meer
gaande te maken, een middel, dat
heusch niet zoo lakenswaard is, als
men nagaat, hoe vele menschen er
zijn, die zich volstrekt ongevoelig be-
toonen voor de nooden van ande
ik flaneerde op den Boulevard du
Temple, vol aandacht kijkende near
de groote bedrijvigheid van de volks
klasse daar.
Een jongen van een jaar of veer
tien, met een mand óp zijn hoofd, liep
mij tegen het lijf, ofschoon er ruimte
genoeg was om uit te wijken. Het was
blijkbaar een opzettelijke daad. De
mand viel op den grond, en de inhoud
die uit.gipsen beeldjes bestond, klet
terde in. stukken.
Ik bukte me om de stukken op te
rapen. De jongen huilde. Huilde hard.,
Nieuwsgierige omstanders.
Wat is er gebeurd
Arme jongen
Nou, clie zal er ouk van zijn pa
troon van langs krijgen
Dergelijke uitroepen vermengden
zich met het aanhoudend gejank van
den jongen.
Een der omstanders vroeg den jam
merenden knaap persoonlijk, wat er
toch aan de hand was. Waarop deze
met een Italiaansch accent weeklaag
de, dat ik door een grove onhandig
heid de oorzaak was van zijn ellende.
„Oh ze souis rnalhorq Le patron me
pounira et me battra Die valsche
beschuldiging was me toch te har.
En door alle kreten van som
mige omstanders heen „Betalen,
meneer „Wat 'n onhandigheid!"
enz. enz. legde ik cle zaak uit, ver
telde, dat juist de jóngen....
De meesten luisterden maar half en
schenen mijn schuld ontwijfelbaar te
achten.
Collecte houden werd er van
.•verschillende kanten, geroepen.
En dan zal meneer, schreeuwde
er een ietwat dreigend, w.el een aar
dig sommetje willen bijdragen. s
Een vrouw vroeg
Hoeveel was de geheele waarde
Acht francs, antwoordde de jon
gen, die nog rnaar steeds stond te
grienen.
Wat zou ik nu doen Ik was zon
der eenige schuld. Die jongen was
klaarblijkelijk een „mispunt", te lui
om de heni toevertrouwde waar op
een behoorlijke manier aan den man
te brengen. Maar intusschen was hét
boeltje kapot en wachtte den jongen
naar alle waarschijnlijkheid een flink
pak slaag, als hij zonder de .waarde
aan geld bij zijn patroon terugkwam.
Mijn mededoogen behield de over
hand: Ik offerdé een franc in de rond
gaande pet, waarin het overigens zoo
veel sous eii andere geldstukken re
gende, dat de acht francs, plus een-
„zoet winstje", heel gauw bijeen wa
ren.
Toen ging de slimme vogel zijns
weegs, met de leêge mand in de hand.
Zijn tranen waren als bij toóverslag
verdwenen. Had' hij eigenlijk wel tra
nen gestort?
Het geval bleef mij onderwijl in tri-
geeren. Ongemerkt volgde ik den klei
nen Italiaan. Eenige straten verder
.zag ik hem bij een steeghoek acht
francs aan een man afdragen en van
dezen een nieuwe mand met beeldjes,
in ontvangst nemen: Het' meerdeve-
geld verdween'in 's knapen broekzak.
Hoe groot was 'echter niet mijn ver
wondering toen, nog een paar straten
verder, geen tien minuten later alwe
der een carambolage tusschen Gioyan-
ni-tje en een voetganger plaats vond
en 'de mand wederom op den grond
viel! Deze voetganger zei echter kort
en bondig: „Kies andere slachtoffers,
kwajongen!"
Zonder den uitslag van dezen twee
den „aanslag" af te wachten, wendde
ik mij tot den eersten den besten poli-
tie-agent, dien ik tegenkwam, en ver
telde hem mijn ervaringen in geuren
en kleuren, de dienaar van den Heili
gen Hermandad hoorde mij geduldig
aan, glimlachte en sprak: „Dat was
een Italiaansche „figuriste"-heeldjes-
verkooper. Ja, ja, dat caramboleeren
is een truc, die dikwijls lukt, vooral
als de aanvaring op een vreemdeling
wordt toegepast. Het zijn slimme en
luie duvels, die Italiaansche bambins.
En een politie-agent kan ze bezwaar
lijk opbrengen, als hij niet zélf oogge
tuige is geweest van zoo'n -carambo
lage met voorbedachten rade."
En de omstanders dan?
Dê omstanders zijn doorgaans te
goeder trouw en gelooven aan het on
geluk. Soms, ja, soms is er één bij,
dien men zou kunnen verdenken van
medeplichtigheid. Als er iemand is,
die erg-in-het-oog-v allen d medelij dén
met den jongen betoont, het eerst met
zijn beurs voor den dag komt en bij
zonder goedgeefsch isnou, zoo'n ke
rel is gemeenlijk van de partij. Voor-
GEWROKEN.
Willem van Zuylen, de bij
al als hij welgekleed is en het voorkó-tot de taak der provinciale, niet tot die
men heeft van een heer... jder rijksoverheid. Een ander bezwaar
Als ik voortaan een „figuriste" zie, spruit voort uit de overtuiging, dat na!
loop ik beslist aan den anderen kant liet thans veldwinnend inzicht voor
der straat. .de behandeling van krankzinnigen zoo gevierde tooneelspeler, had weken
niet de gestichte-, maar de gezinsver- achtereen opgemerkt, dat, telkens
Zijn stalletjes zijn op den Quai des. pleging de beste is. i wann®er hij speelde, een gebocheld
Grands Augustins. Muziek verkoopt Principieel ontmoetten deze denk. "ge"'dSc™%^rhettooneeT
hij. Hij is een prachttype, uitnemend heelden weinig ot geen bestrijding; l Het was nog in den ouden schouw-
geschikt voor schildersmodel. Onder maar toch waren vele leden thans burg te Rotterdam,
zijn zwarte baret komen grijzende lok- door de heldere uiteenzetting in de me-1 Herhaalde malen reeds had Vau
ken in sierlijke golvingen uit. Een morie van toelichting, tot de overtuï- Zpylen zich voorgenomen volstrekt
grijzende baard hangt hem krinkelend ging gekomen, dat in de oprichting
tot op de borst af. Hij draagt geen jas, van een nieuw rijksgesticht werkelijk afkeuring en ontevredenheid tooU-
doch een blauw-zwarten boezeroen, het eenige middel is gelegen om eene de, te letten, maar het was hem on-
die er zeer proper uitziet. behoorlijke verpleging te waarborgen mogelijk.
Ik weet niet meer, hoe het gesprek van de in het eerste lid van art. 10 Zijn oogen richtten zich onwillekeu-
op dén republikeinschen regeerings- der krankzinnigenwet bedoelde lij-telkens naar de plaats, waar de
vorm kwam. Hij Week me een voeders. I -
T x dreigde een ongunstigcn invloed op
bloed republikein te zijn. Immers, het blijkt, dat de besturen Zjjn Spe[ te oefenen. Hij gevoelde
Dat is de eenige regeeringsvorm, van particuliere inrichtingen tot liet het zelf en besloot een einde te ma-
die een behoorlijke, vooruitstrevende sluiten van overeenkomsten met het ken aan zijn kwelling. Op zekeren
natie betaamt. O!, die monarchieën! Ik rijk weinig gezind zijn. dag bracht hij een bezoek aan zijn.
baat ze. Werd met onverdeelde instemming Plaaggeest, niaar deze liet zich niet
-T-. 15 .verbidden en nad blijkbaar veel schik
Daarop vertelde hij over Robespier-vernomen, dat men thans op de vroe-dat zijn gefJ den Jacteur zoo blee!c
re, Mirabeau. Danton, Marat, alsof hij gere raming tot eene besparing van te hinderen.
ze persoonlijk had gekend. Het bleek 188.450 was gekomen, vele leden gu-
mij, dat deze muziekverliooper de ge- ven er hunne bevreemding over te
schiedenis van zijn land zeer goed kennen, dat niet aanstonds naar cle
kende. Zijn geheugen voor jaartallen meest mogelijke zuinigheid was ge
was merkwaardig groot. streefd. En ook thans werd de onder-
j En Napoléon? vroeg ik. Hoe denk stelling gemaakt, dat het totaal van
je over Napoleon? I j 1.523.000 nog wel voor eenige ver-
j Tiens, ik,ben als republikein in dere inperking vatbaar zou zijn, het-
allen deele konsekwent. Voor den veld- geen met eenige bijzonderheden werd
beer, den wereldveroveraar Bonaparte toegelicht.
heb ik den diepsten eerbied, de groot-I Tegen den voorgenomen aankoop
sto vereering. Maar den keizer zou ik van het terrein te Driebergen, beston-
rnet .genoegen den hals hebben af ge- den bij vele leden ernstige bedenk in
sneden, als ik in zijn tijd geleefd had! gen, in de eerste plaats met liet osg op
Dat kunt u niet begrijpen, wel? C'est de ligging, in de tweede en voornaam-
le sang républicain.
OTTO KNAAP.
ste plaats met het oog op den prijs.
Van Zuylen vertrok, woedend.
Hij ging rechtstreeks naar "t loket
van den schouwburg, huurde de. vijf
overige plaatsen van de loge af en
besteedde zijn verderen dag. om zé
met overleg uit te deelen.
Nauwelijks was des avonds de zaal
geopend, of een heer neemt een plaats
in de. loge in.
Wei, kijk eens, zeiden de vaste
bezoekers tot elkaar. Meneer Van B.
(de gewone bezoeker) zal vanavond; In
goed gezelschap zijn. Zijri buurman
is ook gebocheld I Dat treft al heel
aardig. Soort zoekt soort.
De loge wordt geopend, een tweede
heer treedt binnen.
Wat is dat, alweer een gebochel
de. Men zou zeggen, dat het er om
EEN MÜNSTERKALF.
Te Roosendaal is een monsterkalf
geboren,- dat-op het eerste gezicht ,r.
veel had" van een acrobaat-, die het ?,m ze^ een oppervlakte van loO
lichaam, zóóver naar achteren gebo- 200 H.A. volkomen voldoende geoor-
gen heeft, dat handen en voeten op deeld. Inlichtingen werden hierom-
clen grond komen.... Bij nadere be- treilt nader gevraagd.
schouwing vond men borstkas en buik-
holtegeopend en de ribben waaier- EXAMENS APOTHEKERSBEDIEN-
v-ormig naar buiten gebogen, zoodat jje aPOTHEKERS-
de ingewanden onbedekt lagen. Dei ADSISTENT
schouderbladen en opperarmbeende-De Minister van *Binnenlandsche
Bovendien werd nog gevraagd, of niet'gedaan is.... Wat zal Van B. straks
een terrein van 244 HA., belangrijk vreemd opkijken. Drie is scheeps-
grooter is dan ten behoeve van hetrecht.
op te richten krankzinnigengesticht' Een derde persoon treedt binnen er.
„oomg moet worden geacht. In Decern 'g
ber 1906, toen de zaak voor het eerst - Qok hij is n.l. gebocheld,
ter sprake kwam, had de minister Kort daarop komt- de vierde en ein
delijk de vijfde genoodigde van Van
Zuylen, beiden zijn gebocheld en nu
is liet een handenklappen en stam
pen allerwegen.
Het. scherm gaat op en de heer Van
B. neemt zijn gewone plaats in. Men
verwachtte hem reeds met ongeduld.
De geheele zaal staat overeind. Met)
hoera's en bravo's wordt Van B. be
groet. Het was een gejoel
zü-n
dei voorbeenen stak ïecht naai \o- h?t afleggen van examens ter verkrij- meök Van woede gaat het mannetje
Hals en kon warén normaal- nnr ?v\ê vtP een getui'gschrift als apo- zitten, te midden van zijn. gelijken,
riais en Kop waien normaal rug thekersbechende, respectievelijk als die verstandiger dan hii mei hei
en lenden daarentegen' sterk naar «mnfhekers idsislent aie, \eisianaisei uun mj, inei ne*
rechts ó-ekromd Het bekken dat naar A f publiek medelachten.
ïecnis oUKromci. nei neivwen, aai naai Qie eXamens zullen worden afge- Gedurende de eerste cntre-acte sluiDÉ
het. teratologisch museum van sRijks- ,-.nmpn tP-TTirnrht nn 1 Mei pk nn y.euuienue ae eeisie onuo acie simpi
veeartseniischool te Utrecht is <*ezon- n°men/e ,uuecm °P Mei e.K. en ongemerkt heen.
veearisenijscnooi ie utrecni is Oezon volgende, dagen en te Groningen op, Ru nooit vertoonde hii zioh meer in
den, was zoó vervormd, dat de eene Jr vnlo-pndo dio-on K 911 venoonue nij.zion nwei ui
heunkom voorwaarts, de andere ach- 6 l\V 5^®°* den .schouwburg, Zuylen was ge-
ter waarts" gericht stond". Dit had ten
gevolge, dat de normale achterbeenen
op zeer komieke wijze aan 't lichaam
zaten. Door het bekken kon nauwe
lijks een vinger passeeren en de en
deldarm, gevuld met darmpek, ein
digde blind daarin.
Zelfs de aanwijzing van eene aars-
ipening ontbrak onder het korte
worden. toegelaten,- onverschillig
waar'zij metterwoon gevestigd zijn
worden uitgenoodigd daarvan schrif
telijk opgave te doen vó.ór 17 April
e.k. aan den heer C. Sleeswijk, apo
theker te Utrecht, voorzitter van de
MOOIE PHOTO s VAN JAPONNEN.
In het Maandblad van de Vereeni-
examen-commissie aldaar,"Tndie'n zij ging voor verbetering van vrouwea-
te Utrecht wenschen te' worden ge-, kleeding, komt een oproep aan alle
kéiidfl-vóviroHccfaoTHo ri it nio JL«' examfflg&rd en vóór 22 April e.k. smaakvol gekleede dames voor, dien
kuilde vaikeiisstaartje, dat als een or,.-, a^-n Uppv dr T-T G dp Zaaiier i i i
aan een neei ar. n. u. ae z,aaijei, men verzoekt over te nemen.
^™nGcSS; C*T' «e m# ia„ hebt,
dien zii Groningen verkiezen. u daarin hebt laten fotografeeren,
j Bii die opgave moet worden over- stuurt ons uwe kieken ter reproductie,
gelegd een uittreksel uit de registersEn niet alleen dames-leden, maar
van den burgerlijken stand, waaruit 00jc dames-niet-leden, zij, die met der
blijkt dat de candidaai den leeftijd daad beKi zen t0 gevockll ï00r ons
van 18 jaar heeft bereikt-, J
wimpel omhoog stak.
(„Gr. W.'
WATERLEIDING TE OOSTER
BEEK.
De Raad der gemeente Renkum
heeft Donderdag aan den heer M.
Sanders te Oosterbeek concessie ver
leend voor den aanleg en de exploi
tatie eener waterleiding te Ooster
beek.
Bepaald is o.a., dat de^ gemeente
den concessionaris jaarlijks een sub-
(„St.-Crt.")
streven naar harmonie van schoon
heid en gezondheid, al zijn - ze niet
aangesloten bij de vereeniging, ook
haar wordt beleefd verzocht om de
EEN KLOPPARTIJ.
Bij: het grenskantoo rte Heurne (ge-
sidic zal verleenen van 1000, terwijl meente Aalten) heeft eene kloppartij bewijzen van haar smaak, van haar
zij hem op de gebouwen enz. een hy- plaats gebad tusschen de commiezen zin voor 't goede, ter meerdere ver-
potheek zal verleenen, groot f 50.000,
a 4 pet., van welk bedrag ieder jaar
f 2000 zal worden afgelost. Do con
cessie duurt 50 jaar.
NIEUW RIJKSKRANKZINNIGEN
GESTICHT.
en eenige smokkelaars. Een Duitscher
wilde namelijk een flesch jenever ons
land binnensmokkelen. Hij ontkwam
echter en liet de jenever op Duitsch
gebied. Toen hij weer de grens over
trok werd hij door de twee commie-
Bij het afdeelingsonderzoek van de zen aangehouden, doch tegelijkertijd
aanvullingsbegrooting van Binnen-daagde er ten behoeve van den Duit-
landsche Zaken, houdende aanvraag scher hulp op, met het gevolg dat er
van gelden voor de oprichting van een eene schermutseling' ontstond, waar-
gesticht als bovengenoemd, ontkenden bij de commiezen van de revolvers ge-
verscheidene leden de noodzakelijk- bruik moesten maliën en een zekere
heid tot de oprichting van een zooda-Tierink een kogel in de borst kreeg,
nig gesticht, In de eerste plaats meen- j De justitie te Zutphen heeft zich met
de men te moeten vasthouden aan hetde zaak bemoeid, en héden den be-
beginsel, dat de zorg voor de krank- trokkene een voorloopig verhoor doen
zinnigenverpleging, voor zoover part.i- ondergaan.
culiere- of gemeentelijke gestichten i
daartoe niet voldoende zijn, behoort
(N. Arnb Ct.)
breiding van wat waarlijk mooi is in
de kleeding der vrouw, te zenden.
Stuurt alle mooie foto's aan de re
dactie.
Die in aanmerking komen, zullen,
voor zoover ruimte beschikbaar is, ge
plaatst worden; alle worden desver
langd teruggezonden.
Het kan echter voor sommigen een
bezwaar zijn, zich meermalen te la
ten fotografeeren...
De redactie heeft daarom besloten,
desgewensclit, de kosten der opnamen
te vergoeden met f 1 tot f 2.5Ö, mits
de foto's goedgekeurd zijn voor nadruk
(opnamen me£ sterk verschil van licht
en donker gewenscht).
Wij hopen nu zeer vele... en vooral
zeer fraaie exemplaren te ontvangen.
Uit het gngelBch.
16)
Ik ben het geheele jaar, dat nu
aanstaande is, in Algecirasu be
hoeft mii den verscheurden hand
schoen maar in een couvert daar
heen te zenden, dan weet ik, zon
der dat er een woord bij geschreven
is, wat u wenscht. En als ik de bood-
Bchap beantwoord, door in Ronda te
komen, dan is meteen duidelijk, weer
zonder dat er een woord over gewis
seld wordt, waarom ik gekomen ben.
Zonder dat ik het u vraag, hebt u dan
eenvoudig te bepalen, wat er op dat
"oogenblik gebeuren moet.
Miranda stond daar met gesloten
oogen, haai' hand tegen het hart ge
drukt. Het bloed was haar naar de
wangen gestegen, en Charnock merk
te op, hoe de geheele uitdrukking van
haar gelaat zachter en kalmer werd.
Ik begrijp u, begon zij zacht, zoo
weet u, dat ik hulp noodig heb, zon
der dat ik er om behoef te vragen
is het niet. zoo Was dat niet de be-
teekenis van het beeld in den spiegel?
Ja, dat denk ik ook, antwoordde
Charnock. Ik verbeeld mij, dat mijn
spiegel mii in dien nacht een bood
schap zond.
Langzaam hief Miranda de oogen
op, en hij zag daarin een eigenaardig
flikkeren, maar dat kwam niet van
de weerschijn der sterren. Zachtjes
zei ze
Ik dank uHartelijk dank ik u
voor uw hartelijk gevoel, dat iedere
vrouw zou treffenMaar ik denk
niet, dat ik u ooit den handschoen
zenden zalniet omdat ik niet graag
verplichting aan u zou hebben o
neen maar om dezelfde reden, die
mij voor u de oorzaak van mijn leed
doet verzwijgen. Zooals het er nu
eenmaal toe ligt, moet ik het alleen
dragen.
Ditmaal ging zij vlug den drempel
van de balzaal over, maar den hand-
schoon hield zij stijf tegen de borst
gedrukt, en zij had een gevoel, of
Charnock overtuigd was, dat zij hem
toch eeiis h£t pand zou zenden.
HOOFDSTUK VI.
De zedige weduwe, die op het punt
stond met haar dochter het bal te
verlaten, was juist van baar plaats
vlak bij de glazen deur opgestaan. Nu
nam zij echter haar vorige plaats
weer in, want zij voelde zich gedron
gen nog een woordje over Miranda te
zeggen.
Wat het tweetal met elkaar sprak,
drong echter niet tot haar door. Het
was ook niets meer dan een over en
weer goeden nacht zeggen Maar toch
'geraakte de weduwe in zedige veront
waardiging, misschien alleen uit
teleurstelling, dat zij niets gehoord
had.
Wat een intrigante zei ze, ter
wijl Miranda door haar face h mains
naoogde.
Maar mama, daarvoor ziet zij er
veel te voornaam uit, kwam haar
dochter hier tegen op.
Och wat, voornaam I Ais je de
wereld eerst maar beter kent, kind,
dan zul je begrijpen, dat het ver
wonderlijkste bij zulke vrouwen niet
de handigheid is, waarmee zij haar
netten spinnen, maar de slag, die zij
hebben om bij al haar doen de ach
ting voor haar zelve toch te bewa
ren Maar kom, laten wij nu gaan.
Da weduwe had een scherp spreek
orgaan en haar woorden waren dui
delijk tot Charnock doorgedrongen,
die 'zich niet van zijn plaats bewo
gen had.
Hij lachte ongeloovigmaar zonder
dat hij het wist, bleven de woorden
in zijn geheugen hangen.
Het volgende oogenblik ging de
weduwe hém in al haar waardigheid
voorbij, baar dochter volgde haar, en
toen het jonge meisje dicht bij Char-
noch stond, keek zij hem nieuwsgie
rig vragend aan. Daar ontmoette haar
oog het ziine, en nog vóór zij er zelf
om dachten, dat zij elkaar volkomen
vreemd waren, keken zij elkaar in
een plotseling opgekomen gevoel van
kameraadschappelijkheid lachend aan
en toen keken zij eveneens glimla
chend naar de voor hen loopende bal
moeder.
Lady Donnisthorpe wachtte al vol
ongeduld op Charnock. Nu kwam zij
naar hem toe en verzocht hem haar
naar het buffet te geleiden. Charnock
bracht haar een portie ijs en bleef bij
haar staan pratenterwijl zij aan
een tafeltje plaats nam, maar was
toch niet mededeelzaam. Eindelijk
vond zij het toch noodig het onder
werp, dat haar op 't oogenblik zoo
zeer ter harte ging ter sprake te
brengen.
Nu, hoe is mijn nichtje u beval
len? vroee zij.
Charnock glimlachte vriendelijk.
O, zeg toch eens watriep lady
Donnisthorpe en likte daarbij onge
duldig met haar lepeltje tegen het
kristallen schoteltje.
Vertelt u mij liever eens wat van
haar, zei Charnock, eon stoel voor
zichzelf naderbij schuivend.
Lady Donnisthorpe liet haar stem
zakken en zei veelbeteekenend
Zij is heel erg ongeduldig.
Charnock knikte ernstig
Waarom?
Lady Donnisthorpe ging op haar
gemak zitten. Zij was van plan het
hart van Charnock in elk geval te
boeien.
Miranda stamt van een oud ge
slacht af. Op haar achttiende jaar
trouwde zii dat is nu zes, neen zes-
en-een-half jaar geleden. Ralph War-
riner was luitenant hij de artillerie.
Hij leerde haar kennen toen zij dicht
hij haar eigen familiegoed bij kennis
sen logeerde. Ralph luisterde gedul
dig naar de verhalen van vóór den
zondvloed, die Allan Bedlow ten beste
gaf. Allan was de vader van Miranda;
haar moeder is al lang geleden ge
storven. Ralph nam den vader voor
zich in, eindelijk ook de dochter.
Ralph bezat veel begaafdheden, moet
u weten, maar weinig karakter. Hij
was een minderwaardige steen met
een mooie omlijsting en Miranda was
nog te jong om dat in te zien. Hoe
zou zij ook weten, wat er in de we
reld te koop was. Zij woonde in Glen-
hamhaar eenig gezelschap was
haar vader en een bloedverwant met
een ontevreden humeur, die Jane
Holt heette Zoo werd zij de vrouw
van Ralph Warriner, en dadelijk na
de huwelijksplechtigheid ging het
paar naar Gibraltar.
Ralph had het vermogen van Mi
randa overschat het bleek, dot hij
heel veel scnulden hadzoo begoü
haar huwelijk met de pijnlijkste
moeilijkheden. Het huwelijk duurde
drie jaar en ook alleen zoo lang, om
dat Miranda buitengewoon zacht en
geduldig was. Zij zegt niet veel, als
het gesprek op dien tijd komt, maar
wij weten genoeg.
Lady Donnisthorpe liet zich een
oogenblik door haar verontwaardiging-
meenemen
Het moet een onverdraaglijk le
ven geweest zijn riep zij. Ralph War
riner bekommerde zich in 't geheel
niet om haar. Hij bezat de laagste
eigenschaopen en de onaangenaam
ste neigingen. Het spel had hem in
zijn klauwenik geloof zeker, dai
zijn hart een troefaas was Daarbij
kwam, dal hij van nature heersch-
zuchtig en jaloersch was. Tegen zijn
kameraden moest hij beleefd zijn, om
dat hij hun geld schuldig was. Maar
voor die beleefdheid zocht hij scha
deloosstelling, door een tiran te wor
den, zoodra hij do huisdeur achter
zich gesloten had.
Ja, ia, ik begrijp u, zei Char
nock haastig, als deed het hem pijn'
meer te moeten hooren.
(Wordt vervolgd'
