HAARLEM'S DAGBLAD. TOEES.5!^
Stadsnieuws
HET TOONEEL
Uit de Rechtszaal
Rubriek voor
Rechtsvragen
FEUILLETON
Eindelijk gewonnen
Binnenland
Pers-Overzicht
„DE MEID", VAN HEIJERMANS,
DOOR DE „NEDERLANDSCHE
TOONEELVEREEN1GING"
Herman Heijermans is een be
kwaam beheerder zijner geestelijke
goederen. Hij is oen even handig
schrijver als handig exploitant van
zijn geschreven bezittingen.
Maar wie kan hem ongelijk geven
Handig, ja handig, dèt is hij boven
al en in èliee die eigenschap domi
neert in alles wat hij doet. Zoo, om
iets te noemen, lukt het hem heel
handig, wanneer hij iri een seizoen
eens geen nieuw groot stuk heeft,
eenige schetsjes van zijn alter ego,
Samuel Falkland, onder den titel
van tooneelstukjes nog eens op de
planken productief te maken. Me
vrouw Aleida Roeloffszen weet daar
van mee te spreken zij toch heeft
met haar gezelschap eens drie Falk-
landjes ter opvoering gekregen, om
sen Heijermans-avond te vullen. En
ook Woensdag hebben we weer een
Heijermans-avond gehad, die, hij ge
brek aan groot werk, weer uit Falk-
landjes bestond.
Want „De Meid" is eigenlijk niets
anders dan een uitvoerig Falklandje.
Mevrouw De Pauw heeft, als haar
man voor vier maaDden op reis is.
een zwak oogenblik gehad en zich met.
een ander vergeten. De meid, die bij
ben in dienst is, heeft een brief in
handen gekregen, waaruit ze alles te;
weten is gekomen. En van dit geheim
maakte ze nu misbruik door mevrouw
ie brutaliseeren, te plagen, geld af
te zetten en op een schandelijke ma
nier te pijnigen door angstaanjaging,
totdat meneer thuis komt, alles ont
dekt, zijn vrouw vergeeft en de meid
wegjaagt.
Dat is alles een schetsmatige no
velle dus op het tooneel. Had Heijer
mans 't nu ook eenvoudig als zooda-;
nig gegeven, dan kon men daar geen
bezwaaf tegen maken. Maar in zijn
reclamelust noemt hij 't met een op-:
zienbarenden bijtitel een „komedie-1
van-haat". Dat wil zeggen, dat de
meid mevrouw pijnigt uit haat, maar
niet uit gewonen haat van een slechte,
meid, o neen, dat zou te eenvoudig
en te waar zijn geweest en dan had
hij geen „sociaal element" voor'
de bovenste rangen er in kunnen
brengen. Deze haat is die van het pro
letariaat tegen het kapitaal (heet het
zoo niet want de meid haat haar
mevrouw, omdat deze 't altijd zoo
goed heeft gehad, terwijl zij in de
keuken of op huar zolderkamertje
moest huizen. Hoe klein, reclame-
zuchtig en er bovenop gelegd is dit
alles
We zeiden dan, dat „De Meid" een
„schets" waswelnu, dienovereen
komstig is alles er in ook schetsma
tig. In de personen is niet diep inge
drongen ze zijn van huiten even be
keken en met een enkel lijntje en
kleurtje aangegevon. 't Is erg schets
matig en oppervlakkig werk, waarin
we dan ook niets over de motieven!
der handelingen van de personen
vernemen, waardoor wij ze zouden i
kunnen begrijpen, 't Blijft alles aan
den buitenkant.
De Heijermansiaansche handigheid
komt echter telkens om den hoek glu
ren zoo weet hij precies mot welke
typen hij bij het publiek succes heeft.
Zoo komt er in een van zijn stukken
een type van een juffrouw met een
poesje voor, die in de Pijp te Amster
dam kamers verhuurt, en telkens de
deur moet opentrekkendaar had hij
veel succes mee. Nu, net zoo'n mensch
niet hetzelfde, maar zulk een type
vindt men ook in „De Meid"; de
poes is hier een hondje geworden, en
zij trekt ook telkens de deur open. En
men herinnert zich uit zijn „Schakels"
het kostelijk type van den broer van
Pancras Duif wel, den gewezen zee-
loods, nu, dit-type vindt men ook in
„De Meid" terug, maar hier is hij een
Amsterdamsche kruier.
Na deze opmerkingen voorop ge
plaatst te hebben, willen we toch ook
erkennen, dat het stukje in hooge ma
te ook van de goede eigenschappen
van Heijermans' talent getuigt. De dia
loog is zeer knap en soms zelfs aar-,
digde tooneelen zitten goed in el
kaar en geven telkens afleiding, zoo
dat de aandacht niet zakter zit
spanning in, .waardoor men tot 't
laatst met serveuse oplettendheid op
de ontknooping blijft wachten het is
vol kleine en rake trekjes en, wat ook
gezien is, wanneer De Pauw in de
groote scène den ontrouw van zijne
vrouw te weten komt, heeft er geen
traditioneel gevecht, getrek en ge-
sleur mot lichamen over de planken
plaats, maar ziet men het ontsteld ver-
driet van een diep getroffens,.
De „Nederlandache Tooneelvereeai-
ging" speelde het stukje magnifiek.
Mevrouw De Boer—Do Rijk als de
meid had een rol, die voor haar ge
knipt is, en zij maakte er dan ook
wat moois vanhaar spel is zoo juist
en waar, dat het idee „spel" er bij
verloren gaattot in de kleinste dé
tails en de geringste intonaties in
haar stem is haar werk „af" en
„raak". Dit was iets bijzonders als
genrewerk.
Mevrouw Van der Horst was een
goed gevoelde en weergegeven vrouw,
die door haar angst gepijnigd wordt,
en die angst en smart gaf zij door
stand, gebaar, gekijk en stem mooi
weer, ja, haar aanvullend spel, tua-
schen de groote dingen in, was door
trokken van die angst. Heel knap was
't. En Alex Post als de bedrogen man
gaf bijzonder zuiver en zonder over
drijving in de groote scène het ver
driet van den diep getroffen man
weer.
Welk een goed samenspel zit er
toch altijd bij de leden van dit gezel
schap en wat doet hun frissche spe
len prettig aan. 't Is voor ons steeds
een blijdschap om ze te zie®.
Het nastukje „Feest" ook van
Heijermans schijnt gemaakt uit de
snippers, die na 't schrijven van „De
Brand in de Jonge Jan" op zijn bu
reau waren achtergebleven. In deze
gevangen! sschets liet vooral Van
Warmels een prachtig gecreëerd en
gegrimeerd type van een versuften
gevangene zien.
FRANS NETSCHER.
ORGELBESPELING
in de Groote- of St. Bavokerk te Haar
lem, op Dinsdag 21 April 1908, ded
namiddags van 1 tot 2 uur, door deri
heer W. EzermaxL
Programma
No. 1. Preludium en Fuga, J. S
Bach.
No. 2. Adagio (4de Symphonie)
Beethoven). '-it
No. 3. Sonate No. 5, Mendelssohn.
a. Andante. 1
b. Andante con moto.
c. Allegro maestoso.
No. 4. Marsch uit „Jephta", H&ndel
No. 5. AriaMondnacht, Schu
ma Tiri-
UITSPRAKEN.
L. H. Pieters, zonder beroep en D.
[van Viersen, smids-leerling, de lc te
•Haarl.ïïede dé 2e te Haarlem, dief
stal en heling, de le ter beschikking
van de regeering gesteld, de 2e f 3
boete, of 1 maand tuchtschool.
F. A. W. Keyzer, loopknecht te
Haarl.Iiede, poging tot diefstal en
diefstal, ter beschikking van de re-
geering gesteld.
J. B. Smit, timmermansknecht en
W. Noom, fabrieksarbeider, beiden
te Krommenie, met vereende krach
ten gepleegd geweld, de le zes weken,
de 2e 3 maanden gevangenisstraf,
met aftrek der prev. hechtenis.
Th. van Ruiten .hotelhouder te Lis-
se, verduistering, 3 boete of een dag
hechtenis.
1 D. Walter, II. A. Verschure, B. Brui
nonberg, E. C. Mulder, G. van 't Hul,
L. Mouton, A. Koehorst, M. Schik, J.
iMol, C. Hijnekamp, allen sigarenma-
jkers te Beverwijk, diefstal, ieder een
;dag gevangenisstraf.
I L. van Gelderen, koopman te Am
sterdam, appèl vervoer van een paard
!dat, niet vervoerd mocht worden, ont
slagen van rechtsvervolging.
V r a a-g: Mijne vrouw heeft mar
garine gekocht van den Coöp. Boeren
bond, hoofdkantoor Smedestraat, on
der beding dat, zij bij elk pond een
heele bon en bij elk pond een hal
ve bon zou ontvangen (dat werd haar
ook door den vertegenwoordiger van
den bond voorgespiegeld) rechtgeven-
de resp. op eene uitkeering van 10 en
5 cents, elk kwartaal uit te keeren.
Nu vervoegde ik mij heden aan het
hoofdbureau om afrekening en werd
mij kennis gegeven, dat ik geen uit
keering ontvangen zou, omdat ik geen
klant meer was, terwijl mijn vrouw
laatstleden Maandag nog van den
knecht een pond van den wagen had
gekocht. Ik heb toch niet met ge
noemden bond gecontracteerd voord*
Üit het. Engelsch.
21)
Nu, en vroeg mevr. Warriner.
Ik ging terug naar Plymouth en
overtuigde mij van de waarheid van
hetgeen hij zei. De oude man had mij
den naam van de schepen en dien
van hun eigenaren genoemd. Ik sloeg
ze in de registers no, en stelde uit de
vertrek- en aankomst-data's onweer
legbaar vast, dat die brigantijn, die
wij op de hoogte van Quessa'nt ont
moet hadden, onmogelijk een van die
acht schepen kon zijn. Zoo bleven er
dus nog vier over, of wel de drie, die
ik had uitgezonderd, want het stoom
jacht kwam niet in aanmerking.
Volgt o mij goed, mevrouw Warri
ner
Miranda knikte zwijgend haar be
vestigend antwoord.
Die drie schepen waren gestrand.
Twee daarvan behoorden aan zeer
geachte handelsfirma's en de derde
aan Ralph Warriner. In de gege
ven omstandigheden kon het Ralph
Warriner natuurlijk niet anders dan
aangenaam zijn, als hij voor dood
werd gehouden, terwijl hij toch
nog leefde en om zoo te zeggen een
schip tot zijn beschikking had. Welk
voordeel zouden daarentegen de twee
geachte handelsfirma's er van heb
ben, als valschelijk de tijding ver
spreid werd, dat een der schepen ge
strand was Zeker geen enkel 1 War
riner daarentegen had alle reden,
als hij niet ontdekt wilde worden, om
zoowel de takelage, als den naam
van het schip te veranderen. Dat al
les waren natuurlijk maar combina
ties en vermoedens. Charnock bijv.
kon zich volkomen vergist hebben. De
„Tarifa" was misschien werkelijk
niets anders dan de „Tarifa" en een
brigantijn. Maar combinatie en ver
moedens leidden tot dezelfde gevolg
trekking en ik moet bekennen, dat
mijn belangstelling langzamerhand
aangroeide tot opgewondenheid. Mijn
argwaan werd nog versterkt door de
vreemde manier van doen van de
„Tarifa". In de couranten werd haar
binrtenloopen in havens lieelemaal
niet genoemd. Zij scheen bij dag geen
der signaalstations van de Lloyd ge
passeerd te zijn. Wat zou het doel
zijn van de „Tarifa" Waarom hield
zij haar aankomst geheim Dat
hield mijn nieuwsgierigheid in de
grootste spanning. De „Tarifa" werd
naar het scheen door niemand ver
wacht. Als bovendien mijn vermoeden
levering- van een zekere hoeveelheid
per week of per kwartaal, om recht
op teruggaaf van mijn bespaarde
dubbeltjes te ontvangen. Welken weg
moet ik nu bewandelen?
Antwoord: Het zou heel aar
dig zijn, wanneer deze zaak eens door
den rechter kon worden uitgemaakt,
maar wij vreezen dat voor één per
soon de kosten te zwaar zouden wor
den; wat wij echter niet weten, om
dat u ons het bedrag uwer vordering
niet noemt. Om een paar gulden kan
men natuurlijk niet procedeeren.
Maar is het niet mogelijk, dat u te
genover den Coöp. Bond ook een coö
peratie stelt? Uw geval zal toch wel
niet op zich zelf staan? Welnu, veree
nig u dan met anderen om de zaak
eens te laten uitmaken en stel u in
verbinding met een welwillend advo
caat, die u helpen wil. Voor ieder af
zonderlijk zullen de kosten dan niet
te bezwarend zijn en men zal weten
of men voortaan nog bij dien bond
koopen kan en of deze vertrouwen
verdient.
V raag: Eene dienstbode is 1-.V
jaar in betrokking geweest, is 13 Ja
nuari ongesteld geworden, zoodat zij
5 weken moest verpleegd worden. Zij
is 17 Februari weer in haar dienst
gekomen, maar moest nu vier weken
voor Mei haar dienst om gezond
heidsredenen verlaten. Mag mevrouw'
nu die dagen van Februari afhou
den? Moet Mevrouw als de dienstbo
de bij haar ongesteld wordt de ver-
pleegkosten betalen? Mag men eene
juffrouw huishoudster binnen een
week haar dienst opzeggen?
Antwoord. Uwe eerste vraag is
niet al te duMelijk. Voor den tijd dat
het werk niet verricht is wordt ge
woonlijk geen loon betaald. Verpleeg-
kosten behoeft Mevrouw niet te be
talen.
Wat de juffrouw betreft, als die
per week gehuurd is, mag men haar
per week opzeggen. Op meer duidelijk
gestelde vragen zouden wij ook meer
duidelijke antwoorden kunnen ge
ven. Soms moeten wij er wel eens
naar raden.
VERGADERZAAL TWEEDE
KAMER.
In de vergaderzaal van de Tweede
Kamer is men thans bezig de inrich
ting aan te brengen van het midden
gedeelte bestemd voor het nemen van
een proef ter vervaardiging van een
analytisch verslag.
De werktafel voor de verslaggevers
zal door koorden aan staketsels van
de overige ruimte worden afgeschei
den. In verband hiermede wordt ook
eene wijziging aangebracht in dc
plaatsing der stenografenbank.
RIJKSVERZEKERINGSBANK.
In de te Enschedé gehouden verga
dering van de Kamer van Koophan-
delen Fabrieken werd behandeld het
adres der Kamer te Haarlem, hou
dende verzoek aan den Minister tot
splitsing der Rijksverzekeringsbank
in twee deelen ter vereenvoudiging
van hare administratie. Na eenig de
bat wordt besloten het schrijven voor
kennisgeving aan te nemen, ook met
het oog op het reeds genomen besluit
tot den door de Kamer toegezegden
steun aan het adres van den Nederl.
Werkgeversbond waarbij een onder
zoek wordt verzocht naar de uitvoe
ring en werking der wet.
EERVOL ONTSLAG AAN ONDER
WIJZERESSEN WEGENS
HUWELIJK.
B. en W. van Rotterdam hebben
den gemeenteraad een schrijven doen
toekomen waarbij onder herinnering
aan de discussie in de zitting van 27
Dec. 1.1., mededeeling wordt gedaan
van het in het huwelijk treden eener
onderwijzeres bij het openbaar lager
onderwijs aldaar.
Op grond van de in de bedoelde
raadszitting door den gemeenteraad
als juist erkende opvatting, dat het
werkzaam blijven van onderwijzeres
sen na haar huwelijk in den regel
niet in het belang van het onderwijs
kan zijn, en aangezien er, hoezeer
juist was, als de „Tarifa" niets an
ders was dan de „Tien Gebroeders"
in een andere gedaante en misschien
Ralph Warriner bij zich aan boord
had dan bleef de vraag nog over,
of Ralph Warriner werkelijk alleen
ter wille van een of andere vracht
gevaar zou willen loopen, in een En-
gelsche havenstad zijn vrijheid op :t
spel te zetten. Begrijpt u mij, mevr.
Warriner Ik overlegde, combineer
de, veronderstelde, maar kon tot geen
bepaald besluit komen. Maar ik dacht
bij mij zelf, de lading van de „Tari
fa" is het punt, waaraan ik vast
moet houden. Als ik daarvan iets te
weten kon komen, dan was ik meteen
in de gelegenheid vast te stellen, of
Ralph Warriner er zijn hand bij in
het spel had. Dat is ii toch duide
lijk
Het was zoo duidelijk, dat Miranda
zich al heelemaal gevangen voelde in
het net van scherpzinnige conclusies,
die deze man haar onder het oog
bracht. Alleen een kortaf „ja" kwam
over haar lippen.
Welnu, uit den koers van de
brigantijn kon men opmaken, dat zij
blijkbaar op een der Westelijke ha
vens aanhield. Ik bleef een paar da
gen in Plymouth op den loer liggen
en las ijverig de scheepstijdingen.
Maar dat was niet alles, wat ik in
dien tijd deed. Ik ging ook nog naar
de openbare leeszaal, keek de kolom-
de betrokken onderwijzeres, mejuf
frouw A. W. Hagen, werkzaam aan
de school voor g. I. o. aan de Blok
landstraat, als een zeer goede onder
wijzeres bekend staat, geen redenen
zijn, waarom dit geval als een uit
zonderingsgeval zou zijn aan ie mer
ken, deelen B. en W. mode, dat zij
zich in overeenstemming met het
auvies van de commissie voor het
openbaar onderwijs, enz. verplicht
zien deze onderwijzeres voor eervol
ontslag voor te dragen, waarvoor zij
voorstellen het tijdstip van ingang
op 1 September e.k. te bepalen.
Geheel op dezelfde gronden wordt
voorgesteld, aan mejuffrouw M. H.
Bekkerde Roodt, onderwijzeres aan
de school voor g. 1. o. 3e klasse; No.
33 aan de Duijststraat, als zoodanig
eervol ontslag te verleenen tegen 1
October a.s.f en aan mejuffrouw H.
AndraeMak, onderwijzeres voor de
nuttige handwerken in de gewone
schooluren aan de school voor g.l.o.
3e klasse No. 18 aan de Benthem-
dwarsstraat, tevens werkzaam als le
onderwijzeres voor de nuttige hand
werken buiten de gewone schooluren
aan de school voor g.l.o. 3e klasse No.
61 aan de Oostervantstraat, uit eerst
genoemde betrekking eervol ontslag
te verleenen tegen 1 October a.s.
HOE MET 's LANDS GELD OMGE
SPRONGEN WORDT.
De Haagsche „Kiekjes"-schrijver
van het „N. v. h. N." vertelt het vol
gende staaltje van de wijze, waarop
in ambtelijke kringen soms met
's lands penningen wordt omgespron
gen.
„Op een der departementen in Den
Haag het doet er niet toe welk
wordt een gepensioneerd overste tot
eh i van een afdeeling benoemd. De
gelukkige is zeer in zijn schik rnet de
benoeming, alleen op éón punt is zijn
•vreugde getemperd.
Wat is namelijk het geval Hij be
vindt, dat hij in zijn nieuwen werk
kring slechts twee referendarissen
onder zijn bevel krijgt. Is dat wel in
overeenstemming met zijn „rang"
Gepensioneerd met den rang van ko
lonel effectief had hij het in. den
dienst niet nooger gebracht dan tot
overste deed zich nu de ernstige
vraag voor, of een kolonel wel met
goed fatsoen over slechts twee refe
rendarissen kon bevelen. Eigenlijk
kon dat niet. Een kolonel ook al
is bij gepensioneerd en slechts kolonel
a la moed d'Allemagne moet min-
stens vier referendarissen onder zich
hebben. Minister gesproken. Ernstige
bezwaren. Slechte tijden. Kamer zou
de twee extra referendaristraktemen
ten riiet slikken. De kolonel bleef ech
ter aanhouden. Iemand in zijn rang
kan zich niet vergenoegen met over
slechts twee referendarissen te beve
len. "Hij zóu zich blameeren.... en liet
werk zou er onder lijden. En op dat
argument van het „werk", lieve lezer,
dat er onder lijden zou, heeft de zaak
haar beslag gekregen, zooals de ko
lonel het wenschte. Er werd name
lijk bevonden, dat de arbeidsverdee-
ling, gij begrijpt wel, de arbeids
verdeeling, veel beter zou zijn,
indien de oorspronkelijke afdeeling
gesplitst werd in drie onder-afdeelin-
gen, met ieder aan 't hoofd.... één re
ferendaris. Die vierde referendaris is
aan den „chef".... beloofd, als, weder
en wind dienende, de Kamer eerst
den derden referendaris geslikt zou
hebben."
JEUGDIGE DIEVEGGE.
Te Dussen passeerden Dinsdag
avond twee wagens met zigeuners,
van wie een aankomend meisje bij
de landbouwer van Dinteren f 13.25
stal.
Nauwelijks was 'i bekend of de be
woners liepen te hoop en hebben drie
zigeuners, die het meisje volgden, tot
tweemaal toe afgeranseld en door het
water De Dussen gejaagd. De mare
chaussees, wier hulp ingeroepen werd
is er in geslaagd het meisje te arres
teeren. Behalve bij genoemden land
bouwer had ze nog' meer gestolen en
van een paar urgelooze huismoeders
geld gerold, 't Was een heele conster
natie.
EMIGRATIE NAAR TRANSVAAL.
Naar aanleiding van eene kennisge
ving in enkele Hollandscho bladen ge
plaatst door het Bureau voor Han
delsinlichtingen te Amsterdam, waar
bij aanbiedingen werden ingewacht
van handelsbedienden, kantoorklerken
men van het „Westelijk Morgen-
nieuws" door en vond het bericht van
de vondst van het lijk op St. Mary.
De zeeman zonder gelaat, dien men
op Rosevear gevonden had, scheen
mij opmerkelijk. Ook viel mijn aan
dacht er op, dat er in het Kanaal
met het stormachtige en mistige weer
veel schipbreuk was geleden. Maar
vóór ik nog tot een vast besluit kon
komen, las ib, toen ik op den derden
morgen de courantenberichten na
snuffelde, dat do „Tarifa" in Fal
mouth het anker, had laten vallen. Ik
nam den eersten trein, die daarheen
ging en vond de „Tarifa" aan de ka
de van Falmouth liggen. Ik deed da
delijk mijn best goede vrienden te
worden met de beambten van de ha
ven, maar van Ralph Warriner ont
dekte ik geen spoor.
In Miranda begon de hoop te her
leven. Zij wist heel goed, dat Ralph
Warriner op dat oogenblik niet in
Falmouth was, maar zij liet Wilbra-
ham kalm verder vertellen.
Ik beken u openhartig, ging hij
voort, dat mijn hoop een beetje begon
te verflauwen. Warriner zou natuur
lijk eerder aan land gezet kunnen
zijn, maar toch was het mij onmoge
lijk, een bevestiging van mijn vermoe
dens te vinden, eer ik hem zelf met
mijn eigen oogen gezien had.
Miranda stemde toe. Nog had deze
man haar niet in zijn macht, nog
en anderen, die in Transvaal een za-
kelijken werkkring wenschen te aan
vaarden, meent het bestuur der Ne-
derlandsche Vereeniging te Johannes
burg ten sterkte te moeten protestee
ren tegen de aanmoediging van zulk
een emigratie van Nederlanders op
welk gebied ook.
Op grond van de algemcene en
steeds aanhoudende depressie acht zij
het beslist verkeerd, eenigen Neder
lander aan te raden naar Zuid-Afrika
te komen, omdat niets dan teleurstel
ling hem hier wacht. Ieder, die naar
Zuid-Afrika komt, wete, dat hij zulks
doet, geheel op eigen risico en het
bestuur voornoemd, raadt iedereen
aan, die, niettegenstaande deze waar
schuwing, toch voornemens mocht zijn
zich naar Zuid-Afrika te begeven,
eerst bij de® consul of bij de Neder-
landsche vereenigingen inlichtingen
in te winnen. Aanhoudend ontvangt
de vereeniging aanzoeken om steun
van Nederlanders, die nog maar kor
ten tijd hier zijn en er niet in hebben
mogen 9lagen, wat zij ook deden, zich
een hestaau te verzekeren, of in hun
levensonderhoud te voorzien.
KLI.TNTREKKERS.
Te Beets in de Friesche gemeente
Opsterland, is door de veenarbeidei'9,
die hooger loon eischten, Maandag-
voormiddag appèl gehouden, waarbij
een honderdtal aanwezig was. Toen
de vergadering geëindigd was, zijn
velen, ongeveer 50 der aanwezigen,
met werken begonnen.
Op den namiddag werd een tweede
vergadering gehouden toen waren
slechts 50 arbeiders aanwezig. Ook nu
was de uitslag niet schitterend, ter
wijl na afloop meer dan de helft aan
den arbeid toog. De arbeiders hebben
dus genoegen moeten nemen met het
loon, door de verveners vastgesteld.
Het- werk in de veenderij is nu in
vollen gang.
DE „HEEMSKERK".
Bij zijn bezoek aanstaanden Zater
dag aan Amsterdam, ter bezichtiging
van het pantserschip „Heemskerk",
zal de Minister van Marine vergezeld
zijn van zijn adjudant, luitenant ter
zee Merkus.
BENOEMD.
Reuter seint uit Rome, dat de ge
zantschapssecretaris Catalani be
noemd is te 's-Gravenhage.
VERMOEDELIJKE
BRANDSTICHTING.
Uit Amstelveen meldt men thans,
dat het onderzoek, betreffende den
brand, die in den nacht van Zater
dag op Zondag jl. daar woedde, ijve
rig wordt voortgezet, onder leiding
van den burgemeester, die daarin zelf
een daadwerkelijk aandeel heeft ge
nomen. Tal van getuigen zijn gehoord
en hoewel de bewijzen tegen K. nog
zwak zijn, schijnen zij toch eenparig
den oorspronkelijk verdachten K. als
den dader aan tè duiden.
Nader wordt uit Amstelveen ge
hield, dat, tot groote blijdschap van
de ingezetenen, Woensdag de burge
meester zijn onderzoek weder voort
zette en dat hij, vergezeld van een
gemeenteveldwachter, den verdachten
K. in de® loop van den middag heeft
gearresteerd.
De gearresteerde K. werd Donder
dag ter beschikking gesteld van den
officier van justitie te Amsterdam.
BRANDEN.
Woensdagnacht is de kapperswinkel
van den heer G. J. Pierlot aan den
Zeedijk te Hilversum geheel uitge
brand. De bewoner, die zich te bed
bevond, moest zich door een snelle
vlucht redden. De oorzaak is onbe
kend alles was verzekerd.
Te Erica brandde de woning van
den arbeider Lanjou tot den grond af.
Niets kon worden gered dan twee
geiten en een horloge.
OOK PRETTIG.
Te Bielefeld stond de directeur van
het gymnasium, tevens reserve-offi
cier, in uniform te wachten 0]5 zijne
vrouw, die bezig was met inkoopen
doen. Zijn pakje zag er een beetje
ouderwetsch uit. Opeens riep iemand:
„Dat is ook een kapitein van Köne-
nick."
Dadelijk een geweldige volksoploop.
Honderden stroomden saam. Een po
litiebeambte verzocht den officier mee
naar het bureau te gaan. Groot hoera
onder het publiek. Op het bureau was
de zaak spoedig opgehelderd. De
gymnasiumdirecteur had een feest
maal van reserve-officieren bijge
woond, waarbij zijn kleedij en tevens
zijn houding ietwat geleden hadden.
HET LUCHTSCHIP KLUYTMANS—
DE MARQAY.
De commissie, door den minister v.
Oorlog benoemd, tot onderzoek en be
studeering van het luchtschip Kluyt-
mans-De Marcay, bracht een bezoek"
aan het Paleis voor Volksvlijt, waar
zij genoemd luchtschip bezichtigde.
Naar de Tel. verneemt, was dö
commissie samengesteld uit de overste
P. C. J. Noorduyn en kolonel C. J.
Snijders, beiden van de genie, zeer
voldaan over het luchtschip en zullen
ze binnenkort him rapport uitbrengen
aan den minister.
IN AUDIËNTIE.
Naai- men ons uit Rome meldt, is
de burgemeester van Rotterdam, die
daar thans vertoeft, dezer dagen door
den Paus in particuliere audiëntie
ontvangen.
(N. Ct.
TROONSOPVOLGING.
Het „Utrechtsch Dagblad", naar
aanleiding' van de inmenging van de
Parijsche Temps in de kwestie va®
onze troonsopvolging, tegen elkebui-
tenlandsche inmenging, van welke zij
de ook, protest aanteekenend, zegt,
dat de kwestie haai- zelfs geen kwes
tie lijkt. Zij verschilt in meening met
mr. S. vu® Houten, die aanbeveelt, de
bepalingen der Grondwet omtrent de
troonsopvolging aldus te wijzigen,
dat, ingeval de troon vacant mocht
komen, „het Nederlandsche volk be
voegd zij, de zaak naar de dan be
staande toestanden te regelen." Zij
acht de door mr. Van Houten aanbe
volen gedragslijn wel de gevaarlijkst
denkbare handelwijze. Zij wijst op de
twisten en beroering, die bij de keuze
van een nieuwen koning zeker zouden
ontstaan en op de moeilijke positie,
die een koning zou hebben, die wel
licht een vrij aanzienlijke minderheid
tegen zich had gehad. En het blad
stelt buitendien de vraag, of men ge
looft, dat bij zulk een door het Neder-
Iandsche volk ie nemen beslissing
over den ledig geworden troon buite®-
landsche inmenging zou uitblijven. De
conclusie van het blad is dan ook,
dat de troonsopvolging, die i® onze
Grondwet duidelijk geregeld is, on
veranderd moet blijvendie regeling
te vervangen door een volkskeuze acht
het uit nationaal zoowel als uit in
ternationaal opzicht het bedenkelijk-
ste wat men doen kon.
Het Utr. Dagblad zou zich eer kun
nen vereenigen met een advies, naar
zij meent van de Standaard. Indient
ongeluk mocht gebeuren, dat H. M.
de Koningin kinderloos overleed, dan
kan hekend zijn wie volgens de Grond
wet de naast geroepene tot den troon
is. Op het oogenblik zou het zijn de
groothertog van Saksen Weimar, die
echter, als hij groothertog wilde blij
ven wat men meent, dat het geval
is volgens onze Grondwet niet te
gelijk de kroon van Nederland zou
kunnen dragen. Door diplomatieke'
aanvrage zou men in elk geval wel
kunnen te weten komen wie als de
vermoedelijke wettige troonopvolger
ware te beschouwen.
Nu wordt van zulk eene troonsbe
stijging, in een naar menschen-bere-
kening nog verre toekomst, het be
zwaar gevoeld dat dan plotseling een
vorst, vreemd aan onze taal en onze
zeden, opgegroeid onder andere ver
houdingen dan de onze, in Nederland
zijn intree zou komen doen.
Dat- is eigenlijk wel het punt waar
de schoen hun wringt, die om veraö-
'dering roepen en ook wel anderen, die
deswege nog geen verandering 'der
Grondwet zouden wenschen.
Welnu, de Standaard heeft een een
voudig en afdoend middel aa® de
hand gedaan, om hierin te voorzien.
De vermoedelijke wettige troonop
volger worde officieel en openlijk ale
zoodanig geproclameerd en hij worde
uitgenoodlgd, van het oogenblik dier
proclamatie af, aan ons Hof verblijf
te honden.
Een toekomstig troonopvolger, i»
ons midden vertoevend, zou kunnen
samengroeien met onzen landaard.
Als het moest zou deze weg driB
kunnen ingeslagen worden. Maar het
blad is van oordeel, met het oog op
de mogelijkheid, dat de nationale
hoop op nakomelingschap van onze
Koningin nog eenmaal verwezenlijkt
wordt, en in verband met den leeftijd
onzer Koningin, dat het verstandiger
is in elk geval nog ettelijke jaren te
wachten.
hoopte zij er aan te ontkomen, want
zij was op dit oogenblik niet in staat
tot de logische overdenking, dat Wil-
braham niet zoo openhartig tegen-
over haar geweest zou zijn, als hij
intusschen niet volkomen zekerheid
gekregen had.
Mijn hoop zou nog kleiner wor
den, zoo ging Wilbraham voort. De
brigantijn ging door voor een koop
vaardijschip, dat- een lading vruch
ten van Tarifa aanbracht. Ik zag,
hoe de lading gelost werd. Zij be
stond werkelijk uit vruchten. Het
was geen schijnlading. Het schip
moest met alkali terug naar Tarifa.
En weer zag ik, hoe de lading werd
ingenomen. Maar toen, mevr. War
riner, begon ik weer moed te schep
pen, want die alkali-lading was in 't
oogloopend klein. De verdienste, die
daaraan vast zat, kon zeker de kos
te niet dekken. Weer ging ik aan het
combineeren. Ik zei bij mijzelf, de
alkali is niets dan een schijnlading,
en de „Tarifa" wil blijkbaar een la
ding van een geheel anderen aard in
een der kustplaatsen innemen van
welken aard die lading zijn zou, daar
van kon ik mij natuurlijk geen idéé
vormen.
Maar dat is alles immers niets
anders dan phantasie zei Miranda
met een onverschilligheid, die zij in
werkelijkheid allerminst voelde.
Een goed bericht kreeg ik ook
van mijn vriend, den havenbeambte,
te hooren, merkte Wilbraham op, n.l.
dit, dat de papieren van de „Tarifa"
van den laatsten tijd waren, en dat
het toch een oud schip was, dat, zoo
als men aannam, aan zijn kapitein
toebehoorde. Naar 't scheen was er
brand in den salon gekomen het
schip was uitgebrand en de scheeps
papieren waren weg dat moe9t een
jaar geleden gebeurd zijn. Een zeer
slordige kapitein, nietwaar En
ongewoon slordige kapitein, nietwaar
mevrouw Warriner Een ongewoon
slordige kapitein, of zouden wij mis
schien moeten zeggen, een ongewone
slimmerd wat dunkt u Want de
brand op de brigantijn, waarbij de
papieren verbrandden, brak ongeveer
precies op denzelfden tijd uit, als
waarop de „Tien Gebroeders" op Ro
sevear strandde. Wat denkt u van
deze combinatie
Maar mijn echtgenoot heeft u
niet gezien, zeide Miranda hardnek
kig.
En waarom zag Ik hem niet
zeide Wilbraham, omdat hij heele
maal niet aan boord was.
Dan valt dus uw geheele gebouw
van vermoedens In elkaar riep Mi
randa uit, terwijl zij van haar stoel
opstond.
(Wórdt vervolgd).
