HAARLEM'S DAGBLAD. tw™b^D.
Onze Lachhoök,
Eindelijk gewonaeri
FEUILLETON
Stadsnieuws
C o m i i „H u 1 d 6 b 1 ij k a a 11
feet Dagelijksch bestuur van dan A.
N. W. B. 25-jai'ig bestaan.'
In overleg met het dagelijkgnh be
stuur van den A. N. W. B. besloot
het comité de reeds ontvangen en
eventueel nog te ontvangen gelden
Yoor bovenbedoeld huldeblijk aan het
dagelijksch bestuur van den Toe-
bond te overhandigen tijdens de
Bondsfeesten te Haarlem, terwijl het
dagelijksch bestuur geen persoonlij
ke hulde wenschende, het bedrag ten
behoeve van den A. N. W. B. zal
aanwenden en- wel speciaal als ge
deeltelijke bestrijding van de kosten,
verbonden aan de uitgave van het
prachtwerk „Ons eigen land".
Aan dit werk zal zeldzaam veel
zorg besteed worden wat de uitvoe
ring aangaat en het doel is, om door
de talrijke kiekjes van schilderachti
ge plekjes in ons land het toerisme
verder te bevorderen, tevens 't vreem
delingenverkeer in de hand te wer
ken. Met het oog op het vreemdelin
genverkeer overweegt het dagelijksch
bestuur van den A. N. W. B.^ óm
van dit werk zoo mogelijk een uit
gaaf in de Engelsche taal te laten
verschijnen. De bedoeling is, dat het
eerste deel van „Ons eigen land" even
voor of tijdens de Bondsfeesten in
Juli a.s. zal verschijnen tot zeer be
scheiden .prijs. Op deze wijze heeft
het Jast uur van den A. N. W. B. eene
huldiging aan dit dagelijksch bestuur
direct dienstbaar gemaakt aan de
bevordering van den verderen bloei
van den A. N. W. B.
Het comité twijfelt er niet aan, of
de bestemming van de gelden voor
dit huldeblijk aan het dagelijksch
bestuur zal algemeen de sympathie
wegdragen van een ieder, terwijl ver
dere bijdragen voor dit doel alsnog
kunnen gezonden worden aan he't
adres van den penningmeester van
ihet comité, den heer Herman J. van
Koolbergen, O. Z. Voorburgwal 223,
te Amsterdam.
PRINS HENDRIK TE HAARLEM.
Prins Hendrik komt Zaterdag a.s.
[per trein, die te 9 uur van het Loo
[vertrekt, ter bijwoning der jaarver-
jgadering van de Hollandsche Maat
schappij der Wetenschappen.
Z. K. IT. zal de lunch gebruiken,
ten huize van den commissaris van-
II. M. de Koningin en daarna verga-
derwaarts gaan.
Na afloop is er eerst cèrcle en daar
na wordt een rijtoer gemaakt.
Het ligt in .het voornemen van Z.
K. H. om, alvorens aan het diner
'deel te nemen, -eerst een kort bezoek
te brengen aan de sociëteit „Trou
moet blij eken", en daar dan te be
zichtigen de collectie oude bekers, na
latenschap der rethoryikerskamer dei-
broeders Pelikanisten, waaronder
zeer prachtige exemplaren.
Eén dier bekers wordt nog elk jaar
gebruikt bij het z.g.n. lioofdenniaal.
Het is een geschenk van den broe
der der Kamer, Frederilc Roest, die
hem op 1 Januari .1723 aanbood.
De beker heeft tot inscriptie:
Vivat!
De gezondheid der heeren broeders
van de Caamei- tot Haarlem, die ge-
inaamt" is: Trouw moet blijken.
Vivat Keyser, vivat Prins,
Fiscaal, Factor eens van sins,
Vinder, Vaandrik, Secretaris,
Gebruik de kelk als hy klaar is.
KATHOLIEKENDAG.
Heden werd de Katholiekendag al
hier gehouden.
Alleen de vertegenwoordigers der
jR.K. bladen hadden er toegang.
ONTOEREKENBAAR.
Naar vernomen wordt, zal de zaak
tegen den zoon van den gewezen bur
gemeester van Broek in Waterland,
'die een aanslag op een gemeente-amb-
.tenaar pleegde, voor de Haarlemsche
I 'Rechtbank niet in behandeling ko-
men.
De geneesheeren moeten hem naet-
toerekenbaar verklaard hebben, zoo-
dat hij .naar een gesticht zou worden
overgebracht.
CENTRALE RAAD VAN BEROEP.
(Ongevallenverzekering).
Ie de te Utrecht gehouden open
bare terechtzitting had o.a. de uit
spraak plaats in de volgende zaak
Hooger beroep van J. P. de 1?., te
Zandvoort, tegen de uitspraak van
den Raad van Beroep te Haarlem,
houdende bevestiging der beslissing
van de Rijksverzekeringsbank, waar
bij is geweigerd aan eischer toe te
kennen de schadeloosstelling, be
doeld in art. 23 sub 'lo. der Ongeval
lenwet 1901, op grond dat het overlij-
den van eischer's zoon op 24 Augus
tus 1907 niet het gevolg is geweest
van het den overledene op 22 Augus
tus 1906 overkomen ongeval.
Eischer's zoon leerling-klerk bij
de II. IJ. S. M., heeft op 22 Augus
tus 1906 wegens hevige pijn in de
heup het werk moeten staken en is
op 24 Augustus 1907 overleden aan
meningitis tuberculose, doch niet be
wezen is, dat de heupziekte een ge
volg is geweest van een val, dien hij
zou hebben gedaan.
De Centrale Raad bevestigde de
uitspraak.
Binoeoland
KOSTEN VAN HET LAGER ONDER
WIJS.
Het bedrag van hetgeen over 1908
aan de gemeenten moet worden uit
gekeerd ingevolge de Lager Onder
wijswet, werd ten vonigen jare nog
geraamd naar den maatstaf van de
toen geldende bepalingen.
Tengevolge van de L. O. novel's van
Dec. 1907 zal echter van Januari
1908 af gerekend moeten worden op
de hoogere Rijksbijdragen.
Na ontvangst v«an de desbetreffen
de opgaven van Geel. Staten is de re
geering gebleken, dat over het thans
loopende jaar aan de gemeenten pl.
m. f 1.000.000 meer moet worden uit
gekeerd, dan waarop .naar den ouden
maatstaf was gerekend. Voorgesteld
wordt daarom den begrootingspost.
met dat bedrag te verhoogen.
De Minister merkt op, dat eerst bij
de begrooting van 1908 zal zijn te
rekenen op de hoogere kosten, welke
ingevolge de jongste wijziging der L.
O.-wet aan de besturen der bijzon
dere scholen over 1908 zullen zijn
toe te kennen.
EEN BETOOGING OP HEMEL
VAARTSDAG.
Op Hemelvaartsdag, Donderdag 28
Mei, zal door het N.V.V. en de S.D.
A.P. een betooging worden gehouden
in het Paleis voor Volksvlijt te Am
sterdam, ten gunste van den wettelijk
vastgestelden 10-uren-dag, verhooging
van den leeftijd voor de toelating van
kinderarbeid tot op 14 jaar en af
schaffing van nachtarbeid.
Ais sprekers zullen optreden: N. v.
ITinte, IT. van Kol, Henri Polak, J.
IT. Schaper, J. F. Tijhof en W. TI.
Vliegen.
DE VEERTIENMASTER.
Het groote erts schip Granigesberg"
zal Zondag a.s. weer te Amsterdam
komen en Maandag door 12 ploegen
bootwerkers worden gelost.
VROUWENBOND TOT VERHOO
GING VAN HET ZEDELIJK BE
WUSTZIJN.
De Ned. Vrouwenbond tot verhoo
ging van het Zed. Bewustzijn verga
derde Dinsdag te Dordrecht. We
gens ongesteldheid der presidente,
mevr. douarière Klerck, geb. Van
Hogendorp, werd de vergadering voor
gezeten door mevr. douairi re Bee-
laerts van Blokland.
Van de presidente was een tele
gram uit Montreux ingekomen. Be
sloten werd haar wensch: „Dieu vous
bénisse" met een telegram met wen-
schen tot herstel te beantwoorden.
Aan H. M. de Koningin werd het
volgend telegram gezonden: „De Ne-
derlandsche Vrouwenbond tot verhoo-
ving van het Zedelijk Bewustzijn, in
vergadering te Dordrecht, biedt Uwer
Majesteit de verzekering zijner eerbie
dige hulde".
Een zelfde telegram werd gezonden
aan H. M. de Koningin-Moeder.
Vervolgens werden de notulen ge
lezen waarna baronesse Lewe van
Middelstum het financieel verslag
uitbracht. Dit verslag loopt over 20
maanden en wijst een tekort aan van
■f 193. De hoop wordt echter uitge
sproken dat het loopende jaar zich
i zal kunnen dekken als geen buitenge-
wone uitgaven worden gevraagd.
Mej. De BruinKops bracht het
jaarverslag uit, waarin met dank
baarheid melding wordt gemaakt van
veel en frisch leven, waarvan de af
deelingen blijk gaven.
Met leedwezen wordt melding ge
maakt van het besluit van den dir.-
generaal der -posterijen en telegraphie
waarbij vergunning moest gewei
gerd worden tot -het ophangen dei-
adreskaarten van den bond in de
postkantoren.
De' berichten uit Oost-Indië luiden
vrij gunstig. Ook mt West-Indië is
thans een -stem gekomen om hulp.
BOND VOOR VROUWEN
KIESRECHT.
Nadat Zondagavond voor de afge
vaardigden een druk bezochte recep
tie was gehouden, werd Maandagoch
tend te 's-Gravenhage de algemeene
veigadering geopend van den Neder-
landschen Bond voor Vrouwenkies
recht door de presidente, mejuffrouw
mr. E. C. van Dorp, die er op wees,
dat de verwachtingen bij de oprich
ting gekoesterd, verre zijn overtrof
fen. Immers, de Bond opgericht niet
300 leden, mag zich thans verheugen
in 14 afdeelingen met ongeveer 800 le
den, terwijl een groot aantal afdee
lingen in wording zijn. Dit resultaat
is daarom zoo gunstig, wijl de Bond
met allerlei moeilijkheden heeft té
kampen gehad.
De secretaris, de heer Lasonder,
bracht daarna het jaarverslag uit,
waarin mede een omstandig relaas
werd gegeven van de bemoeiingen
van den Bond in het afgeloopen ja.ar,
van de propaganda, de gehouden ver
gaderingen, de stijging van het aan
tal afdeelingen en leden enz. Onder
dankbetuiging aan den secretaris
werd het verslag goedgekeurd, zoome
de bij acclamatie het verslag van den
penningmeester, die krachtig aan
drong op versterking der geldmidde
len.
In verband daarmede kwam- aan
de orde een voorstel van het hoofdbe
stuur: „de afdeelingen dragen 50
van de contributie der leden aan den
penningmeester van het H. B. af."
Na eenige discussie werd dit voor
stel ingetrokken ten gunste van een
nieuw voorstel om 50 te doen af
dragen, maar daartegenover aan de
afdeelingen een tegemoetkoming te;
verleenen voor de kosten van propa
ganda buiten de afdeelingen. Dit vooi
stel werd met 17 tegen 11 stemmen
verworpen en daarna aangenomen 'n
voorstel van de afdeeling Den Haac
vin nou oot'öuó jcieti w /o" dein liet H.
B. af te dragen.
De vele werkzaamheden noopten 't
hoofdbestuur het voorstel te doen het
college van 7 tot 9 uit te .breiden, ook
om meer steunpunten in het geheele
land te krijgen. Zonder debat werd
dit voorstel aangenomen.
De vólgende jaarvergadering zal te
Utrecht worden gehouden1.
In besloten zitting werd vervolgens
de propaganda en de houding van
den Bond in zake het Wereldcongres
besproken, waarna de afgevaardig
den zich aan een gemeenschappelij-1
ken maaltijd vereenigden.
VEERTIEN DAGEN OP REIS?
Men meldt uit Bolsward aan de L.
Ct.:
Ze wilden den Rijn zien. Of nu het
plan was die rivier in Zwitserland,
of in Duitschland te bewonderen, dan
wel of men zich tevreden wou stel
len met een kijkje in Nederland, dat
weten we niet, maar de Rijn was het
doel van den tocht, dien twee Bols-
wardsche jongens van bijna 13 jaar
ondernamen. Ze waren beleefd ge
noeg hun ouders niet onkundig te
laten van hun plannen en lieten
daarom een briefje achter, waarin ze
naast het doel van hun, tocht:' „een
reisje langs den Rijn" meldden: „dat
ze veertien dagen op reis gingen."
Ze hadden ook een spaarpot, want
dit wisten ze, reizen kost geld en ze
hadden dus reeds eenigen tijd voor
de reis gespaard.
De spaarpot mee, de tocht ving
aan: ze liepen via Sneek naar Uit-
wellingerga, doch ziet, daar stonden
ze ih eens voor een groot water. De
reis scheen niet vooraf bestudeerd,
want daar hadden ze nu heelemaal
niet op gerekend. Daar kwam de
tram: per tram naa rJoure, toen weer
loopen... maar het begon ook duister
der te worden. En eenzaam is het
daar in „de Haske" en vermoeid
werden ze ook al wat, en die Rijn
was nog verre en de spaarpot niet
vet: twaalf stuivers maar en daar
doe je niet veel mee „langs den
Rijn!" Ze besloten dus, eerst maar
eens naar Joure terug te keeren, waar
een hunner familie, zijn grootvader
had. En daar aangekomen, bekoelden
de reisplannen, want daar gingen
hun, na eenige besprekingen met
grootvader, de oogen goed open; daar
kwamen ze tot het besef, hoe dwaas
hunne onderneming wel was; daar
eerst begrepen en gevoelden ze ook
goed in welk een angst hun ouders
wel moesten verkeeren en... met de
laatste tram werden ze naar Sneek
onder geleide teruggebracht, om an
daar verder de reis weer te voet
naar Bolsward voort te zetten, waar
ze in het holle van den nacht aan
kwamen. Ze hadden clen Rijn niet
gezien!
De doodelijk ongeruste ouders, die
enkele angstige uren hadden door
leefd, waren inmiddels per telefoon
van hun terugkeeren verwittigd en
hun tegemoet gegaan.
VAN IIET LOO.
Zondagmiddag, terwijl het Ko
ninklijk Echtpaar te midden der bos-
schen reed op den Elspeter weg, moest
het rijtuig een auto passeeren.
De weg was op dat punt erg smal,
en daar de schimmels, die de Prins
zelf mende, een weinig schrikten,
had een onbeduidende aanrijding-
plaats.
De auto raakte even 't achterwiel
van het rijtuig, zoodat Koningin en
Prins, benevens cle achterin zittende,
koetsier, een kleinen, schok kregen.
De Prins, die de paarden geheel
meester bleef, zette de dieren direct
weder aan, zoodat de rit vervolgd
werd, of er niets gebeurd was.
FRIESCH VOLKSSANATORIUM.
Het is thans volgens „De Ned."
- zoo goed als zeker, dat Herema-
§tate, te Joure, nog dit jaar voor bo
vengenoemd doeleinde zal worden
hi gericht.. Dr. Doiiath, die voor de
tweede maal een bezoek aan dit bui
ten bracht, thans in het ongunstige-
seizoen, adviseert opnieuw om te aan
vaarden, zoodat in dien geest beslo-
echtpaar dr. briesen f is'ecKier l.nanl
een nieuwe voorwaarde aan de schen
king verbonden, dat namelijk aan
stonds bij de oprichting een genees
heer-directeur moet worden aange
steld. Hierdoor zullen de verpleeggel-
den nog een weinig liooger worden,
waardoor van een „Yolks"-sanatori-
um, in den letterlijken zin, niet ge
sproken kan worden, 't Is te hopen
besluit het blad dat er wegen
gevonden kunnen worden, ook de lij
ders uit den werkenden stand hier te
doen opnemen, te meer, waar ook
door den werkman voor dit doel zoo
ijverig is bijgedragen.
TREINONGEVAL.
Zondagavond kon de Belgische mail-
trein naar Vlissingen te Woensdrecht
niet verder. De krukas der machine
was defect. Nadat eene hulpmachine
was aangekomen van Roosendaal uit
kon de trein zijn loop voortzetten.
Met anderhalf uur vertraging arri
veerde de trein te Vlissingen. De
nachtboot vertrok anderhalf uur te
laat..
DE AANVARING TE HOEK VAN
HOLLAND.
De berging en het vlotbrengen van
het s.s. Avoca der New-York Trans
atlantic Company, is opgedragen aan
L. Smit Co's sleep- en bergings-
dienst, die met haar materiaal ter
plaat.se is. De bergingsvaartuigen en
stoompompen Zeeland, Kijkduin en
Hercules, liggen langs zijde en zijn
aan het pompen.
De duiker, Maarten Sperling, is er
reeds in geslaagd een gat van pl.ni.
1 M. in het voorschip van de Avoca
te dichten.
Dinsdagochtend zijn een aantal
sleepboot en er in geslaagd het ach
terschip naar den Zuidwal te slee-
pen, waardoor het schip niet meer
met het tij omzwaait en onveranderd
mistig blijft zitten, 's Middags werd
begonnen met het lossen der lading.
Wanneer het schip vlot gebracht is
wordt het opgesleept naar een dei-
droogdokken te Rotterdam.
VISCHSTAND IN
NOORD-HOLLAND.
Men schrijft uit Noord-Holland bo
ven het IJ aan het Hbld.-:
Het is een bekend feit, dat in ver
scheidene poldenvateren de visch-
stamd slechter is dan voorheen', en
daar nog geregeld achteruitgaat.
Daarvoor zijn verschillende oorzaken
aan te wijzen, doch zeker is een dei-
hoofdzaken deze-: „De visscher zoekt
voor 't oogenblik uit het water te ha
len, wat er te halen is, niet vragen
de of de viscti die gevangen wordt,
reeds voldoende waarde heeft". En
de visscher is vaak gedwongen dit te
doen'. Doet de een dit niet, dan komt.
er morgen een ander, die het wèl
doet.
Dat djt niet de gewenschte toestand
is, zal ieder toestemmen.
Nu zijn door de besturen der afdee
lingen Geestmer-Ambacht, Schoorl,
Vier Noorder Koggen, Westerkogge
en Ursem (aangesloten bij de hoofd-
afdieeling Zoetwatervisscherij der
Nederlandsc.he Heidemaatschappij),
plannen ontworpen, tot gezamenlij-
lien aanleg van broed- en groeivijvers j
van edelkarper en zeelt in Noord-
Holland met bedoeling de hierin ge
kweekte visch te poten in de Noord-
Hollandsche polderwateren.
Een commissie is gevormd om na
dere plannen te' ontwerpen, en na te
gaan, in hoeverre op den steun van
de verschillende belanghebbende li
chamen kon gerekend worden zij
wendde zich nu tot verschillende pol
der. en waterschapsbesturen met het
verzoek de pogingen geldelijk te steu
nen, en vóór 1 Juli a. s. mede tedee-
len of op den steun kan gerekend
worden.
EEN MISLUKTE VRIJAGE.
Toen Maandagavond een jongeling-
uit Doetincliem een meisje uit de
Silvoldsche buurt wou bezoeken en
te dien einde langs de dakgoot naar
haar kamer klauterde, meende de
bewoner met dieven te doen te heb
ben, greep zijn geweer, liep naar bui
ten en schoot den pseudjo-inbreker in
zijn zitvlak. In het. ziekenhuis te Ter-
borg opgenomen, mocht men er in
slagen reeds 28 hagelkorrels te ver
wijderen. Dinsdag is de niet te be-
riaar^het ziekenhuis
SMEDENPATROONS.
Door den Bond van Smeden-Pa
troons in Nederland is- een adres aan
de Regeering verzonden, waarin
wordt verzocht in aanmerking te ko
men voor een Staatssubsidie. Als re
denen daarvoor geeft de Bond te
kennen, dat het grof-, hoef-, huis-,
kachel-, kunst- en landbouwsmidsbe-
drijf dioor de bestaande ambachts
scholen niet voldoende is gebaat; dat
de vorming tot smidsgezel, met uit
zondering in de provincie Drente en
in enkele inrichtingen in andere
streken van Nederland, zoo goed als
stelselloos is en dat de Bond hierin
verandering wenscht te brengen door
zijn leden, die hiervoor in aanmer
king wenschen en kunnen komen,
contractueel te verplichten tot het
verstrekken van deugdelijk werk-
'pl aatsvakonderricht en zorg te dra
gen. dat de leerlingen het herha-
lings-, vooral teekenonderwijs trouw
bij wonen
Met het plaatsen van leerlingen is
de Bond reeds begonnen. Het plan
bestaat 1 Januari 1909 een vijftigtal
leerlingen te plaatsen en hiermede
voort te gaan, ten einde in het ge
brek aan voldoend geoefende werk
krachten, voornamelijk op het platte
land, te voorzien.
UIT DE DIAMANT-INDUSTRIE.
Naai' vernomen wordt, zijn de voor
uitzichten voor een beëindiging der
crisis in de diamant-industrie weder
minder gunstig, aangezien te Am
sterdam bericht uit Londen is inge
komen, dat de onderhandelingen met
de Premier over den verkoop van
ruw heden zijn afgesprongen.
DE BUURT VISITE.
Mijnheer en mevrouw. Bokkel woon-
den in een kleine stad. Er was eeü
nieuwe familie in de buurt komen
wonen en ter nauwernood waren die
menschen geïnstalleerd, of mevrouw
Bokkel zei 's morgens aan de koffie
tot haar echtgenoot
Johan, er is een familie in de
buurt gekomen wij moeten er eene
visite gaan maken.
Dat heeft zoo'n haast nietin de
eerste dagen kan ik onmogelijk l
Heeft dat zoo'n haast niet Je
begrijpt toch wel, dat die menschen
hier wildvreemd zijn en dat het niet
meer dan een staaltje van onze be
leefdheid is....
Maar dat staaltje van onze be
leefdheid heeft geen haast, zeg ik je.
Hoe zou jij het vinden, als je in
een vreemde stad kwam wonen en
niemand nam notitie van je Ik zeg
je dan, dat ik de menschen behandel,
zooals IK graag behandeld zou wor
den.
De heer Bokkel was zeer ingenomen
met dien gulden levensregel van zij
ne vrouw en gaf haar dit ondubbel-*
zinnig te kennen.
De andere families hier uit de
buurt zullen er zeker een visite ma
ken en dan wil ik niet de laatste
wezen.
't Spijt me, dat ik deze week niet
aan je verlangen voldoen kan, zeide
mijnheer.
Ook al goed dan zal ik alleen
een visite maken en ik zal jou wel
excuseeren. Want als ik moet wach
ten, tot jij tijd, lust en gelegenheid
hebt om de allereerste beleefdheids
vormen in acht te nemen, dan zijn
de goede menschen al lang dood en
begraven, vóór dat WIJ er nog ge
veest zijn.
Dit werd met een zekere bitsheid
aangemerkt, en een half uurtje later
kwam mevrouw gekleed beneden, om
hare visite af te leggen.
Wel, waren ze blij» dat zij je za
gen vroeg haar man 's middags aan
tafel.
- O ja, ik vroeg haar, of zij al
meer visites ontvangen had en zij
zeide, dat ik de eerste was. Zij is
nog niet oud, even in de dertig, en
heeft drie kinderen, twee jongens en
een meisje. De jongens heb ik niet.
gezien, maar het meisje een neus
wijs ding van elf jaar, vloog als een
bezetene door den tuin en toen het
'geroepen werd, stond het als een
zoutpilaar tegen de moeder aange
drukt, met een vinger in den groo-
ten mond, en keek me schuw aan. Ik
begrijp niet, wat sommige menschen
tegenwoordig onder de opvoeding
van hunne kinderen verstaan...
Ik geloof niet, dat zij het heel
breed heben, want het karpet in de
ontvangkamer was op twee plaatsen
gestopt, de stoelen waren van ge
woon mahoniehoutze heeft een
groote, leelijke canapé als een ker
en' dat" m obï^V tQ0 vryx^een tête-a-iète,
met de stoelen overeen. Cliïiïëêécri'Ql'
Japanscli porselein heeft ze in het
geheel nietik althans heb niets ge
zien, en als zij 't liad, zou zij 't wel
te pronk zetten. Zij liet me een voet
bankje geven, dat er heel slordig uit
zag ik begrijp niet, hoe de men
schen hun goed zoo schandelijk kun
nen verwaarloozen. In den hoek
stond een waggelend speeltafeltje eri
de rest zal wel gauw denzelfden weg
opgaan, denk ik. ITaar meid zou me
volstrekt niet bevallentot haar
eigen bestwil heb ik haar dit gezegd,
maar zij sUieen nog al onverschillig
op dat punt te wezen. Nu, ze moet
het zelve maar weten 1
Toen ik binnen kwam, sloeg ik"
onwillekeurig een blik in de keu
ken. Mensch, wat zag het er daar
smerig uit 1 En dan zat er in de huis
kamer een klein kind, waarvan het
haar zeker in geen drie dagen was
opgemaakt, en kleertjes aan als een
vetlap.
Overal even vuil en smerig, ik
zou haast zeggen armoedig dat het
goede mensch 't langer verdrage»
kan IK begrijp me zoo iets niet.
Het muurwerk hebben ze niet eens
laten witten zóó zijn ze maar
den smerigen boel van een ander ge
trokken. En dan 't toilet van dat
goede mensch 1 't Leek wel zoo'n bur
gerjuffrouw, die zich 's Zondags heeft
mooi gemaakt. De vloermat was ook"
al stuk, en den looper in de gang
zou IK nog niet boven naar zo'er
willen leggen. Ik ben dan ook mtfar
niet lang gebleven en ben blij, dat
dit coï'vee achter den rug is. Wij be
hoeven er niet weer heen te gaan.
En mevrouw Bokker, na dien du
ren plicht tegenover haar buurvrouw
vervuld te hebben, lachte vriendelijk
tegen man en kinderen....
Uit het Engelsch.
48)
Zij liet heden vroeger dan anders
haar paard voorbrengen, en eenige
minuten na negen al reed zij het
hotel voorbij. Wilbraham zag haar,
want het behoorde tot zijn gewoon
ten vroegtijdig beneden te zijn, als
hij in een hotel verblijf hield', omdat
hij gewoon was de voor de verschil
lende gasten aangekomen brieven
door te kijken. Dikwijls had alleen
een poststempel al groote diensten
bewezen. Heden vond hij alleen een
telegram voor Charnock, en gemoe
delijk bood hij dein portier aan, het
zelf boven te brengen. Toen ging hij
het dadelijk naar de kamer van
Charnock brengen. Charnock be
dankte hem en las het telegram,
waarbij zijn gelaat scheen op te hei
deren,
Goede berichten, amice? vroeg
'de majoor.
Interessante, tenminste, ant
woordde Charnock, terwijl hij zich
zelf inzeepte.
Nu, dat kunt ge mij later wel
vertellen, zei de majoor joviaal, toen
hij zag, dat Charnock liet telegram
in zijn zak stak.
Tot straks, amice.
De majoor ging buiten voor het
hotel staan en hield zijn oog op de
straat gericht. Tegen tien uur zag hij
Miranda te paard terugkeerentoen
nam hij snel zijn hoed af en volgde
haar. Toen bij bij haar huis kwam,
stond het paard nog voor de deur,
Miranda was echter al naar binnen
gegaan. Daarginds aan den anderen
kant zag hij Charnock, die besluite
loos bleef staan. Charnock dacht er
n.l. over na, wat hem te doen stond.
Wilbraham was het al volkomen met
zichzelf eens. De deur stond open. De
majoor hield het voor het verstan
digst alle vormen op zij te zetten, te
meer omdat die vormen hem naar
alle waarschijnlijkheid buiten dit
huis gehouden zouden hebben. Hij
ging daarom met vasten tred dade
lijk naar de galerij, waar Miranda
juist voor een tafeltje van matwerk
stond en haar handschoenen uittrok.
Dag mevrouw aangenaam ge
reden begon de majoor. Een mooi
dier, ik heb zelf een voorliefde voor
een appelschimmel....
Wat wilt u? vroeg Miranda.
Op zoo'n korte vraag moet ik
noodzakelijk kort antwoorden. Ik
wil een rente van duizend pond van
u hebben, en de majoor maakte een
galante buiging.
Neen, zei Miranda.
Maar alstublieft ja, het
moet volstrekt ja zijn U kent toch
mijn voortreffelijken, jongen vriend,
den man met. de locomotieven niet
waar?
Zou u zijn naam niet liever hier
buiten spel laten?
Wel neen, antwoordde de ma
joor met de grootste gemoedsrust. Hij
keek haar vol deelneming aan. U
ziet er vandaag niet al te best uit
alsof u een. slechten nacht hebt ge
had. U is doodvermoeid, en daarom
kan u mij zeker niét zoo heel goed
volgen Charnock is dus mijn
„deus ex machina" een „cupido ex
mach'ina" Waarom Maar sta
mij toe, dat ik ga zitten? Niet? Dat
spijt mij Toen Charnock den e'er-
sten avond in Ronida doorbracht,
had ik de eer zijn spoor te volgen,
toen hij een kleine wandeling deed.
U volgde hem heimelijk na
tuurlijk zei Miranda minachtend,
terwijl zij den handschoen met een
lieftigen zwaai op het tafeltje neer
legde.
Wat kent u mij goed bewon
derenswaardig, werkelijkantwoord
de de majoor.
Maar ja, ik volgde hem heime
lijk een kleine gewoonte van mij
dikwijls een zeer voordeelige ge
woonte. Charnock wandelde nu,
waarheen, denkt u Kan u het niet
raden
Hij floot onbeschaamd voor zich
heen'.
Charnock liep zekere straat af,
die beneden langs de kloof precie3
onder uw vensters langs loopt. Aha 1
hij riep dat vriendelijk spottend, want
Miranda had onwillekeurig haar
hand tegen het hart gedrukt; liij
wandelde dus die straat langs, tot
hij aan een bocht kwam, van waar
uit hij uw verlichte venster kon
zien.
Laat mij dat zien, zei Miranda
kortaf.
Aan den voet van de helling,
ging de majoor voort, zat Char
nock, en smachtte. En de beschei-
liep op het venster toe.
Het stond open en Wilbraham
boog zich naar buiten. Het venster
lag precies boven den rand van de
kloof.
Daar is de bocht. Mevrouw War-
rinea', zei hij met zijn vinger naar de
straat daar beneden wijzend. Op dien
hcop steeneh ging hij zitten.
Miranda ging ook met haar hoofd
uit liet raam en iets als een glim
lach speelde om haar lippen'.
Aan den voet van de helling, zei
Charnock, en smachte. En de beschei
den, kleine Ambroze ging daarboven
zitten.
Miranda wendde zich haastig van
het venster af.
Laten wij hier weggaan.
Zij keerde naar de galerij terug en
nam haar vorige plaats aan het ta
feltje weer in.
Wilbraham bleef aan den anderen
kant tegenover haar staan.
Wij konden alleen het plafond
van de kamer zien,, ging hij voort,
en 'de schaduw van uw hoofd. Maar
een verliefd ingenieur is eenmaal
met een heel klein beetje tevreden.
Hij zuchtte en welk een zucht I Zij
was zoo caracteristiek 1 Schor als het
fluiten van een locomotiefdof, als
had er een koppeling van twee wa
gens plaats 1 Voor zich heenzingend,
liep hij onder den sterrenhemel
voort. Hij scheen den grond nauwe
lijks aan te raken. Niets natuur
lijker, hij zweefde immers op de
vleugelen der liefde.
Miranda had hem tot >op dit oogen
blik aangehoord, zonder hem iu de
rode te vallen. Maar als hij minder
verdiept geweest was in zijn eigen
mooie schildering, dan had hij moe
ten opmerken, hoe er langzamerhand
iets dreigends in den stillen; diepen
blik van haar donkere oogen geko
men was.
Mijnheer Wilbraham. zei zij nu,
er staat een tafeltje tusschen ons.
Dat zie ik 1
En op het tafeltje ligt....?
Een paar handschoenen.
Maar niet alleen een paar hand
schoenen.
O neen 1 Ook nog een rijzweep I
De majoor nam de zweep op e*
bekeek nauwkeurig de knop.
Heel mooi, zei hij, en legde haar
weer op haar plaats.
Maar wat ik zeggen wilde, zon
begon hij weer op dien avond vaM.'
de aankomst van Charnock kreeg ik'
zekerheid omtrent zijn gevoelens voor
u, mevr. Warriner. En u was zoo be
minnelijk mij van den aard uwer ge
voelens op do hoogte te brengen, niet
alleen zooeven, toen u zich door mij
liet wijzen, van waaruit hij naar u
had staan smachten, maar gisteren
al, toen u mij zoo levendig het hof
maakte om hem uit zijn tent te lok-
keik Als ik nu maar de minste lust
had, om iemand onaangenaam te
zijp, dan moest ik alleen maar dft'
huis verlaten en den goed vertrou
wenden Mr. Charnock vertellen, dat
mevrouw Warriner voor den man. op
wien zij verliefd is, zorgvuldig het
bestaan van haar echtgenoot heeft ge
heim gehouden.
(Wordt vervolgd).
