Verschijnt dtgsiijks, bsitalvA op en Feestdagen.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
De Olympische Spelen.
iultealandsch Overzicht
25a Jaargang. Sa. 765?
VBIJDAG 12 JUNI 1908
HAARLEM'S
ABONNEMENTEN
PER DRIB ffiAANDBMs
Voor Haarlem I 1.20
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der
gemeente) 1*30
Franco per post door Nederland1-65
Afzonderlijke nummers0.02 H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem a 037 M
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootscfiap fconrens Coster. Directeur J* C. PEEREB0Q1
ADVBRTENTIÊN'i
Van 1—5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ft—, elke regel mee? ƒ0.28 Reclames 30 Cent per regeL
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing j
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Redactie m Administraties Groote Houtstraat 55.
Msrammnaaai Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724
Drukkerij? Zoider Bnftenspaarae 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoessiraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UJT
ZES BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
Nu de dagen naderen, waarop te
Haarlem de vooroefeningen zullen
plaats hebben van de Olympi
sche Spelen in Londen, geven
wij gaarne een plaatsje aan een ar
tikel over den oorsprong dier spelen,
dat in 't „Rotterdamsch Nieuwsblad"
is geschreven.
Eerst langzamerhand hebben bo
vengenoemde spelen zich uitgebreid
tot nagenoeg alle takken van sport.
Oorspronkelijk vergenoegde men zich
in Olympia met eenvoudig loopen van
de Oostzijde van de arena naar de
Noord-Oostelijke richting op een baan
van circa 192 M. lang.
Om de overwinning moeilijker,
maar daardoor des te eervoller te ma
ken, werd niet op den harden bodem
geloopen, maar op muilen zandgrond.
Welk een hooge waarde gehecht werd
aan de overwinning in den wedloop,
daarvan spreken reeds de Homerische
gedichten.
Achilles heet in een dezer gedichten
de „snelvoetige" en overtreft daarin
alle andere helden van Griekenland.
Na Achilles neemt Ajax de tweede
plaats in, deze ging met Odyssus een
wedloop aan, welke door den dichter
hoogst aanschouwelijk wordt voorge
steld. Ajax verloor hij deze gelegen
heid, doordat hij viel.
Voor het houden van deze wedloo-
pen was natuurlijk een groot terrein
noodig, dat spoedig, om aan de toe
schouwers gelegenheid te geven goed
te kunnen zien, omzoomd werd door
een verhoogd terrein. In Olympia
werd voor de vreemdelingen, aan de
Noordzijde van de kampplaats, een
gedeelte gereserveerd.
Niet alle loopers gingen gelijk den
wedloop aan, het ging in af deelin
gen, meestal van 4 mededingers, die
door het lot werden aangewezen.
De winners der afdeelingen liepen
dan weder tegen elkander en hij die
in de laatste ronde als eerste aan
kwam, werd als overwinnaar uitge
roepen.
De wedstrijden mochten zich hoe
langer hoe meer in de aandacht van
de Grieken verheugen en de overwin
naars werden door hun landgenooten
op hooge wijze geëerd.
Bij de viering van de 15e zooge
naamde Olympiade en dat was in 't
jaar 724 v. C., werd voor het eerst de
dubbele loop ingevoerd. Behalve dat
de looper de baan tot het einde moest
loopen, moest ook van het einde tot
het aanvangspunt terug geloopen
worden.
Vier jaar later zien wij al den lan
gen afstand in gebruik' genomen,
welke bestond in het 12-maal loopen
van de oorspronkelijke baan, en
daarmede was een wedstrijd op een
afstand van ongeveer 4.5 K.M. be
reikt.
Bij de 65e Olympiade werd een
loop wedstrijd in wapenrusting inge
voerd. De looper droeg een schild,
helm en beenharnas, later alleen een
schild.
Daarvoor reeds bij de 18e Olympia
de in 708 v. C. was een uitbreiding
aan de Olympische spelen gegeven
door den z.g. „Vijfkamp" of „Pen
tathlon", bestaande alzoo in „loopen",
„springen0, „diskuswerpen", „speer
werpen" en „worstelen". Twintig
jaar later, 688 v. C., werd ook het
„boksen" bij de Olympische, spelen
ingevoerd.
II.
Na het loopen nam het springen
(hoog ver diep) een eerste plaats
in, in de rijen der sport.
Voor het afspringen werd toen
reeds gebruik gemaakt van wat men
heden ten dage een springplank ge
lieft te noemen. Aan de zijde, waar de
springer weder op den grond terecht
kwam, werd een gedeelte aarde omge
spit, zoodat hij, die den sprong nam,
op zachten grond belandde en daar
door het struikelen voor een groot
gedeelte voorkomen werd. Als van
eene bijzonderheid werd gesproken,
wanneer over het zachte gedeelte
aarde heengesprongen werd, dat
scheen in die dagen maar zeldzaam
voor te komen.
Dat de Grieken bij het ver-springen
zich van een polsstok zouden bediend
hebben, komt zeer onwaarschijnlijk
voor.
Afgezien dat de afbeeldingen van
Grieken uit dien tijd daaromtrent
geen twijfel laten, is het een zeker
feit, dat zij zich hij het springen be
dienden van halters, welke zij in bei
de handen droegen. Ook werd wel ge
bruik gemaakt van steenen, die een
dan daarvoor expresselijk vervaardig
den vorm hadden. Opgravingen in
Olympia hebben zulke steenen voor
den dag doen komen, op één waar
van zich zelfs een naam bevindt, ver
moedelijk van den toenmaligen bezit
ter.
Vóór dat er gesprongen werd, wer
den bij den aanloop de halters in
den gestrekten onderarm gehouden,
kort voor den sprong iets lager ge
houden, bij den afzet krachtig naar
voren geslingerd, om bij het neerko
men op den grond met kracht naar
achteren geworpen te worden.
Onderzoekingen in later tijd op dit
gebied gedaan, hebben onomstootelijk
bewezen, dat met deze hulpmiddelen
verder gesprongen kan worden, dan
zonder deze ingrediënten.
Hoe hoog ook deze sport door de
Grieken gewaardeerd werd, blijkt wel
hieruit, dat de overwinnaars zich met
de halters in de hand, als overwin
naars in 3e kampplaats lieten voor
stellen.
HL
Het werpen met den diskus (een
ronde bronzen of van klei vervaardig
de schijf) heeft zich eerst langzamer
hand als zoodanig ontwikkeldoor
spronkelijk vergenoegde men zich
met het werpen van steenen, welke
een daartoe geschikten vorm bezaten.
De houding, welke de diskuswerper
vóór den worp, innam, was een zeer
eigenaardige, voor plastische kunste
naars is het in beeld brengen van
zoo'n sportman een evenement gewor
den.
De ^diskuswerper heeft het rechter
been naar voren gezet, terwijl zijn
gansche aandacht gewijd is aan het
schatten van den te werpen afstand.
De hand van den gebogen rechter
arm is in de houding gebracht om
den „diskus" uit de andere hand over
te nemen en onmiddellijk daarop den
worp uit te voeren. De schoonste af
beelding van een diskuswerper be
vindt zich in het Paleis Lancelotti te
Rome.
Op het oogenblik dat geworpen zal
worden, rust de werper op den rech
tervoet, terwijl van het gebogen lin
kerbeen alleen de teenen den grond
raken, om in het volgend moment
naar voren te loopen en ondanks de
kracht van het naar voren geworpen
lichaam toch het evenwicht te bewa
ren. De diskus, welke zich in de rech
terhand bevindt, wordt eerst met in
spanning van alle krachten naar
achter geslingerd, om dan bij den
eersten aanloop naar voren geworpen
te worden. Bij het opmeten van den
afstond, waar de diskus is neergeko
men. geldt natuurlijk alleen de
plaats, waar het voorwerp het eerst
den grond geraakt heeft, het verdere
voortrollen, dat de diskus soms nog
doet, geldt voor het meten van den
afstand niet.
IV.
Hebben wij van de wijze, waarop
en hoe het diskuswerpen plaats vond,
•een goed beeld verkregen, iets anders
is het mot het speerwerpen, hierbij is
veel onverklaard gebleven. Reeds in
den Homerischen tijd werd dit spel
beoefend, doch in een geheel ander
karakter, de beoefenaars toch waren
gekleed in volle wapenrusting en ge
bruikten scherp gepunte speren.
Bij de Olympische spelen werd een
korte, lichte speer ingevoerd, alleen
aan de voorzijde voorzien van een
ijzeren punt en daardoor heel ge
schikt niet alleen om vèr, maar ook
in het doel te werpen.
Waarop het bij zulk een wedstrijd
aankwam is niet uitgemaakt, doch
aangezien het bij diskuswerpen op
den afstand aankwam, mogen wij wel
als zeker aannemen, dat bij 't speer
werpen, het treffen van een bepaald
aangegeven plaats de hoofdzaak was.
Mocht bij de tot nu toe beschreven
takken van sport alleen de meerdere
of mindere geschiktheid van den be
oefenaar blijken, bij geen dezer wed-
strijden werd geëischt lichamelijke
pijn of smart met koelbloedigheid te
dragen. Daarvoor zouden de worstel-
en bokswedstrijden inzonderheid in
gevoerd worden. Dat vóór de worstel
wedstrijden reglementair geregeld
waren, er zoogenaamde verboden gre
pen werden toegepast, welke wij zon
der twijfel ongeoorloofd achten, nie
mand zal dit verwonderen men moet
echter niet vergeten, dat ook hier de
beschaving nog haar werk zou moe
ten doen, doch In ieder geval is er bij
de allereerste worstelwedstrijden in
Olympia toch op dit ééne lichtpunt te
wijzen dat zij een niet zoo bloedigen
vorm aannamen als de gladiatoren-
wedstrijden der Romeinen.
V.
Bespreken wij eerst de worstel-,
daarna de bokswedstrijden. Zonder
door eenig kleedingstuk gehinderd te
worden in hun bewegingen stelden
zich de worstelaars op de lichamen
werden met olie ingesmeerd en daar
na met zand ingewreven. Zoodra het
teelten voor den aanvang ge
werd, bespiedden zich de partijen
met arendsblikken, om daaruit de
meest zwakke plek bij de tegenpartij
te ontdekken dan werd aangenaktnam.
en was het doel elkander tegen den
grond te smijten.
In den beginne was het geoorloofd
elkander te stompen, vingers of tee
nen om te draaien, ja zelfs het smo
ren werd toegestaan. Men onder
scheidde het worstelen al spoedig in
twee gedeelten, bij het ééne was het
noodzakelijk de tegenpartij driemaal
te werpen om als overwinnaar te
worden uitgeroepen, bij het andere
moest men de geworpen partij zooda
nig op den grond omstrengeld hou
den, dat deze geen tegenstand meer
kon bieden. Eerst heel wat later wer
den de voorschriften voor het worste
len reglementair geregeld, de z.g.
Grieksch-Romeinsche methode werd
aldus ingevoerd.
Bij het vieren van de 23ste Olympia
de werd voor het eerst het boksen te
zien gegeven.
Waarom de Grieken het noodig
vonden deze sport te gaan beoefenen,
is feitelijk iets, dat ons dezer dagen
het verstand tot twijfelen brengt. We
zoeken vergeefs de vraag te beant
woorden, hoe een volk, dat de schoo-
ne kunsten zoo hoog beminde, tot zulk
een sport kon overgaan. De ruwheid
waarmee toch deze bokspartijen
moesten worden uitgevoerd, stootten
velen van zich af. Het kwam toch
dikwijls voor, dat een der partijen
zoodanig werd toegetakeld dat oogen,
ooren, tanden en neus een aanblik
boden, die voor de toeschouwers nu
direct niet aangenaam was.
Het kwam zelfs niet zèldzaam voor,
dat een der partijen op de plaats
dood bleef. Zonder maar in het minst
op gelaat en lichaam beschut te zijn,
moest men alleen met de armbewe
gingen de tegenpartij pareeren. De
handen en onderarm mochten door
riemen omstrengeld zijn. Om de sla
gen nog iets harder te doen aanko
men, waren de boksers, die de riemen
nog bezetten met metalen knoppen.
Een voor weinige jaren in Rome ge
vonden beeld, een bokser voorstellen
de, laat ons duidelijk zien, hoe de
onderarm en de hand beschut waren.
Een verminkt oor was in de dagen
der Grieken het gewone kenteeken,
waaraan een bokser te herkennen
was. En in hun streven om de kunst
zoo getrouw mogelijk na te bootsen,
werd door beeldhouwers en schilders
een bokser bij voorkeur met vermink
te ooren voorgesteld. Bij de opgraving
in Olympia zijn o. m. twee koppen
van boksers blootgelegd. Het ééne dat
door den tand des tijds veel geleden
had, was uit marmer gehouwen en
kan wel voor een ideaal beeld door
gaan. Het anders was een in brons
gegoten kop, wat ontegenzeggelijk het
beeld van een Bokser uit die dagen
voorstelt.
Wie als deelnemer aan een boks-
partij door het afweren van de bewe
gingen der tegenpartij zelf geen let
sel bekwam en den anderen dwong
door uitputting en afmatting zich ge
wonnen te geven, had de schoonste
overwinning behaald. Bij de 83ste
Olympiade, en dat was in 648 v. Chr.,
werd het boksen en worstelen, voor
het eerst, als gezamenlijke sport in
gevoerd. Hierbij lieten zich de kracht
en de behendigheid van den kamp
vechter in het volle licht zien, daar
de handen niet van de genoemde rie
men waren voorzien, voornamelijk
om bij het worstelen zooveel mogelijk
ongehinderd te zijn. Het was de ver-
eeniging van deze beide sporten, wel
ke zich al spoedig in de verhoogde
belangstelling van de Grieken mocht
verheugen, en in deze dagen werd
„Hercules" door de jonge Grieken
als een god geëerd. Zijn standbeeld
werd overal gevonden, waar sport
beoefend werd. Een dezer beelden
werd bij opgravingen in 1540 in Italië
gevonden en bevindt zich sedert 1799
in het Nationale Museum te Napels.
VI.
Mochten alle bovengenoemde spor
ten zich in de blijvende belangstelling
der Grieken verheugen, de grootste
belangstelling zou eerst bereikt wor
den door het houden van wedrennen
met paarden.
Hierdoor werd toch ook de aandacht
der meergegoede en voorname Grie
ken op de Olympische spelen geves
tigd, deelname van die zijde volgde
alras, en in een spanne tijds waren
de Olympische wedrennen een feest
der geheele natie geworden.
En al behoorden nu de verschillen
de genoemde sporten als verzameling
tot het geheel „de Olympische spe
len", wanneer echter van dit spel
gesproken wordt, zoo worden veelal
alleen de wedrennen daarmede be
doeld.
Waar de kosten, de belangrijke
sommen, benoodigd aan deze wedren
nen mede te kunnen dingen, zoo ver
bazend hoog waren, spreekt het van
zelf, dat de beoefenaars alleen te vin
den waren in de rijen der meest be
gunstigde burggra, iets wat niet weg
nam, dat het overige deel der natie
er zooveel belang in stelde, dat men
gerust kon aannemen, de geheele be
volking aan deze wedrennen deel-
Bij de 25ste Olympiade, 680 v. Chr.,
maken wij voor het eerst met deze
wedrennen kennis, en zoolang de
Olympische spelen hebben geduurd,
hebben deze wedrennen zich op het
programma weten te handhaven.
De renbaan, waar deze wedstrijden
op gehouden worden, is in den loop
der tijden door een vloed verzwolgen
en opgravingen zijn niet in staat ge
weest, er veel bijzonderheden van te
weten te komen.
Dat deze wedrennen in hoog aan
zien stónden bij de Grieken bewijst
o.rn. de dichter Homerus, die deze
„wagenrennen" met aanschouwelijke
levendigheid in dichtvorm vereeuwigd
heeft. De wagen, welke in Olympia
bij deze wedrennen gebruikt werd,
was bespannen met 4 volbloedpaar
den, die naast elkander waren opge
steld.
Langen tijd hebben deze wedstrij
den uitsluitend met 4 paarden plaats
gehad, totdat in 408 v. Chr. bij de 93e
Olympiade ook tweespannen in' het
strijdperk traden. Sedert het jaar
384 v. Chr., toen vierde men de 99ste
Olympiade, werd het gebruikelijk
met 4 jonge paarden den strijd aan
te binden, terwijl In 268 v. C. (128ste
Olympiade) ook wel een tweespan
van jonge paarden voor het aangewe
zen doel werd onder tuig gebracht.
Als een bijzonderheid zij nog vermeld
dat van 500444 v. Chr. ook wel muil
dieren in de arena voor de strijdwa
gens verschenen, doch na laatstge
noemd jaar werd deze bijzonderheid
niet meer opgemerkt.
Keizer Nero moet eens in het strijd
perk getreden zijn met een tienspan,
dat als vanzelf spreekt, zéér de aan
dacht trok en luiden bijval vond.
Het hoofddoel dezer wedrennen
was, om de haan 12-maal achter
elkander in volle vaart af te leggen,
en de koelbloedigheid van den men
ner kwam voornamelijk uit bij het
nemen der hoeken. Zonder twijfel
waren dit de interessantste oogen-
blikken van den strijd, en voor de be
rijders de gevaarlijkste. Sloeg toch
zoo'n wagen bij het nemen van een
hoek om, een gewisse dood was het
loon van den dapperen rijder. Ook
de vurige rossen mochten zich .ver
heugen in de vereering van het pu
bliek. Zoo wordt o. m. medegedeeld,
dat de overwinnaar Pheidolas met
zijn paarden in een der Zeus-tempels
in steen werd uitgehouwen.
En hoezeer de bezitters zelf hun
paarden eerden, blijkt hieruit, dat
Simon, die driemaal achtereen de
overwinning bevochten had, zijn
paard in het familiegraf liet bijzet
ten.
(Slot volgt).
RUSLAND.
Koning Edward en Tsaar Nicolaas
vermaken zich blijkbaar te Rev al
nogal I Er wordt gegeten, gedronken,
gezongen en gedanst als inLuilek
kerland I En dat in die zonderlinge
gevangenis van torpedobooten en oor-
De couranten beginnen reeds met
hun verhalen over politieke verhan-
doling Ze spreken van een nieuw ver
bond, van hervormingen in Macedo
nië, van den aanleg van een Engel-
schen spoorweg van Europa naar
Indië, van
En 't eigenaardige is, wat de een
schrijft, schrijft de ander weer te
gen IZoo blijft dan ook het werk
aan den winkel en.... wordt meteen
de waarde van deze berichten geken
merkt.
FRANKRIJK.
Frankrijk is in den laatsten tijd een
lustoord voor de moordenaars.
Naar aanleiding van deze moorden,
die den laatsten tijd op de meest bru
tale wijze in en om Parijs bedreven
worden, is er in de conservatieve bla
den een beweging op touw gezet, om
de guillotine weder in dienst te stel
len.
In tegenstelling hiermede deelde de
minister mede, dat in den Senaat
weldra een wetsontwerp zal behan
deld worden, om de doodstraf af te
schaffen.
Over de onlusten te Draveil en Vig-
neux is reeds veel geschreven en ge
sproken.
Gisteren heeft minister Clemenceau
op eene interpellatie geantwoord. De
ze sprak er zijn leedwezen over uit
dat slachtoffers geëiscbt zijn, en stel
de tevens In 't licht, hoe moeilijk de
dienst der gendarmerie is.
„Wanneer de arbeiders zich aan
gewelddadigheden schuldig maken'
zeide de minister, „dan rust op ons
de plicht te zorgen voor de veiligheid
van de personen en het materiaal in
de werkplaatsen."
Nogmaals betreurde Clemenceau
het gebeurde, maar zei tevens
„Ik verzoek de meerderheid te ver-
klaren of zij wil voortgaan haar ver
trouwen te schenken aan de rearee-
ring, die het werk der toekomstige
hervorming voortzet tegen het drij
ven der revolutionnalren in."
Ten slotte nam de Kamer met 429
tegen 63 stemmen de volgende motie
aan
PERZIë.
Hier is geen nieuws te melden'.
De revolutie duurt voort.
De Sjah zit nog in z'n fortachtig
paleis en wachten wacht.... even-
als de door hem gevangen genomen
„De Kamer, diep bewogen door de J hoogvvaardigheidsbekleeders.
tragische gebeurtenissen to Draveil, j]
en vertrouwende, dat de regeering de
beloofde gerechtelijke maatregelen
zal uitvoeren, enz., gaat over tot de
orde van den dag."
MAROKKO.
De ïmst schijnt wat terug te keereri.
Een bericht uit Cassablanca meldt
althans, dat alle troepen naar de
cantonnements zijn weergekeerd en'
BELGIS. de actieve operaties geëindigd zijn.
Weer een spoorwegongeluk in Bel-Maar wie w nu Sultan
gië Een trein uit Bergen ontspoorde
Donderdagmiddag te Maffles. De
derenwagen werd op de locomotief
geworpen, waardoor de geheele trein
iri brand geraakte Bij 't ongeluk wer
den 3 personen gedood en vijftien ge
wond.
Wij vragen nog eens hapert er
niet iets (of veel) aan de veiligheid
van het spoorwegverkeer in het land
onzer zuidelijke buren
De Congo-quaestie wordt weer druk
besproken.
Het „Journal de Bruxelles" ver
klaart in een officieuse nota, dat de
onlangs verstrekte inlichtingen om
trent wijziging in de voorwaarden
van het overnemingsontwerp berust
ten op onjuiste gegevens er is inte
gendeel geen sprake van eenige ver
andering hoegenaamd.
De „Indépendance Beige" wijst er
op, dat de regeering met deze verkla
ring, aan den vooravond van de ope
ning der buitengewone zitting ge
daan, kort en krachtig te kennen
geeft, dat zij niet wenscht in te gaan
op de eischen van haar vrienden. Mi
nister Schollaert heeft begrepen, dat
er voor een Kabinet, dat zich van zijn
waardigheid bewust is, slechts één
houding mogelijk is zoo goed moge
lijk een wetsontwerp, waarvoor het
de verantwoordelijkheid op zich nam,
te handhaven en te verdedigen.
Volgens de „Soir" heeft de regee
ring besloten de quaestie van ver
trouwen te stellen in dezen geest
sprak ook minister Schollaert Dins
dag in eene bijeenkomst van de verte
genwoordigers der rechterzijde.
In eene vergadering der liberale
linkerzijde werd verklaard, dat er
geen enkele aanleiding voor de partij
bestond, de rogeering in de huidige
moeilijkheden bij te springen.
Delvaux kwam hier tegën op in de
aanmatiging van Engeland betreffen
de de diplomatieke briefwisseling lag
eene bedreiging voor heel het volk,
waardoor de Congo-quaestie tot eene
nationale quaestie wordt gemaakt.
Hierop verklaarde de vergadering,
dat de hernieuwde beraadslaging over
het annexatie-ontwerp verdaagd moet
worden, totdat de Kamer van die
briefwisseling geheel op de hoog
te is.
De socialistische linkerzijde besloot
eenstemmig, met uilzondering van
Vandervelde, tot voortzetting der an-
ti-Congopolitiek.
OOSTENRIJK—HONGARIJE.
Thans zijn de voorwaarden bekend
geworden, waarop de studenten te
Innsbruck de staking aan de univer
siteit zullen doen eindigen
lo. De regeering moet officieel toe
staan, dat prof. Wahrmundt zijn col
lege over kerkrecht houdt.
2o. De aankondiging van de voor
lezing over huwelijksrecht wordt dooi
de regeering goedgekeurd.
8o. Prof. Wahrmundt moet gedu
rende het winterhalfjaar 1908/1909
aan de universiteit te Innsbruck kun
nen blijven doceeren.
tDUITSCHLAND.
De te Berlijn gehouden herstem
mingen voor den Pruisischen Land
dag hebben in den voorloopigetf uit
slag van 3 dezer geen verandering
gebracht. In het 1ste, 2de, 8de, 4de,
8ste en 10de district is de verkiezing
van de vrijzinnige, in het 5de, 6de,
7de, 9de en 11de die van de sociaal
democratische candidaten verzekerd.
De keizerin, wie Woensdag bij het
paardrijden een_ ongeluk overkwam,
maakt het zeer wel.
ENGELAND.
In een artikel van de Temps" van
Woensdag stond „Nu ae heerschap
pij ter zee van Engeland niet volko
men meer isDaar vat de „West-
minster Gazette" vuur op. Het is uiter
mate zorgzaam, vindt de „W. G."
dat de „Temps", na het eerst over
Engeland's leger te hebben gehad, nu
zijn vloot gedenkt cn het waarschuwt
tegen de groeiende mededingers.
Maar is het blad wel goed op de hoog
te Ja, als andere mogendheden vele
Dreadnoughts bouwen en Engeland
niets doet, ja dan.... Maar voor het
oogenblik, zegt de „W. G.", is Enge
land's heerschappij ter zee onbetwist
baar, en alle partijen in Engeland
zijn 't eens, dat die heerschappij ge-
handhaafd moet worden.
KORTE BERICHTEN.
In Montana (Amerika) zijn honder
den vierkante mijlen land over
stroomd. Zeven duizend menscheri
zijn dakloos, onder hen heerscht nij
pend gebrek. Bovendien moeten velen
verongelukt zijn.
In de meloen-districten van Call-
fornië zijn Japanners door blanke ar
beiders overvallen en ten deele ern
stig gewond. Eenigen der belhamels
zijn fn hechtenis genomen.
stadsnieuws
DE OLYMPISCHE SPET EN TE
LONDEN.
Vooroefeningen te Haarlem, 19-21 Juni
Het uitvoerend comité is er in ge
slaagd, een groot aantal inschrijvin
gen te bekomen voor alle belangrijke
takken van sport. Zoowel het water
feest op 19 Juni op het Buiten-Spaar-
ne, als de feesten te laind speciaal op
het terrein aan de Spanjaardslaan,
beloven zeer zeker te zullen slagen,
dank zij de medewerking, zoowel van
dl hoogste autoriteiten in den lande,
als van de plaatselijke autoriteiten
Haarlem en Heemstede en alle sport
bonden verkregen.
In het eere-comité heeft nog zitting
genomen mr. W. F. C. C. Pynacker
Hordijk, secretaris van de gemeente
Haarlem.
D e j u r y
Is, In overleg met de verschillende
bonden, als volgt samengesteld ge
worden:
Eere-lid: C. A. A. Dudok de Wit.
Athletiek: W. C. Hartmann. P. M.
Soudijn, C. J. den Held, A. J. Bronk-
horst, J. C. van Leeuwen, G. van 't
Clooster, Frans Netscher, John Cou-
cke, J. M. B. Lijnkamp, D. J. Willink,
G. J. M. Büff. Jac. Brakkee, L. Hoorn
weg en F .J. Reuvers.
Gymnastiek. J. A. v. d. Boom, 'A'. J.
Meijerink, J. H. Lultlng, H. B. Dreyer,
F. Verlaan, J. Teengs, J. Ploeger, H.
N. van Leeuwen, henevens de leden
van de technische commissie van don
Amsterdamschen Turnbond.
Handboogschieten: J. F. H. Pru-
schen, H. A. Ross en J. J. Mathes.
Korfbal: P. F. Matthysen.
Krachtsport: P. van Zutphen, W. F.
Rutgers, G. A. M. Brands, en J. C.
Heil.
Lawn-tennis: jhr. mr. J. W. Scho-
rer.
Schermen: F. Vigeveno, J. Doorman
en A. E. W. de Jong.
Waterpolo en zwemmen: F. Veer-
hoff, dr. W. E. Merens, P. Latenstein
en C. F. Kellenbach.
Roeien: J. J. Blussé, B. W. de Kan
ter en Ludwig Weglau.
De e e r e-p r ij z e n.
Niet minder dan een vijftal zilveren
bekers, benevens een zilveren lauwer
tak, zijn door milde gevers voor ver
schillende wedstrijden uitgeloofd, te
weien:
le. Zilveren beker, uitgeloofd door
d eheeren F. W. baron van Tuyll van
Sarooskerke Jr., en mr. E. Cremers,
voor den wedstrijd roeien in acht-
riemsgieken, over 2000 meter. Inge
schreven zijn: De Ainstel en Nereus. j
2e. Zilveren beker, uitgeloofd door
de firma Voet, te Haarlem, voor den
wedstrijd roeien 'm vierriemsgieken,
over 2000 meier. Ingeschreven zijn: Da
Amstel en Delftsche Sport.
3e. Zilveren beker, uitgeloofd door
den heer A. van Rossum, gemeen
teraadslid van Haarlem, voor den'
winner van den Marathon-wedstrijd,
over 25 K.M., op Zondag 21 Juni.
4o. Zilveren lauwertak, uitgeloofd
door de firma C. J. Begeer, te Utrecht,
voor deu tweeden aankomende in den
Marathon-wedstrlj d.
Voor den Marathon-wedstrijd zijö
ingeschreven 41 deelnemers, w. o. het
viertal, dat aan den Marathon-wed-1
