HAAKLElvrS DAGBLAD. TWEE^£!^,
Uit de Omstrefces
Binnenland
Haarlemsdie
flandelsvereeniging
FEUILLETON
Eiodelijk gewonnen
Onze L&ehhoek.
Hat behoeft, na alles wat over bet
haringspeeten door vrouwen, en aver
minister Kuyper's veel-aangevochten
speetwetje is gezegd, niet te verworg
deren, dat het ook in dit verslag dier
ArbaicLs-imspeetdie wordt genoemd.
Merkwaardig genoeg is de Inspec
teur mot het Speetwetje ingenomen,
gelijk blijkt uit de volgende mededee-
lingen:
„Het wil mij voorkomen," zoo lezen
we in het verslag, „dat sinds de wet
van 21 October 1902, een 4e lid aan
art. 5 der Arbeidswet toevoegde en na
dere bepalingen werden gesteld en
voorwaarden, waaronder geoorloofd
is vrouwen boven den 16-jarigen leef
tijd na 10 uur 's avonds haring te
doen speeten, een regelmatiger toe
stand zich ontwikkelt; men weet waar
aan men zich te houden heeft.
Thans werd te Monnikendam in
1905 door 35 vrouwen 368 maal na 10
uur 's avonds gespeet en in 1906 door
44 vrouwen 374 maal. Te Huizen door
142 vrouwen 847 maal In 1905, en door
136 vrouwen 901 maal in 1906.
Het toezicht op de naleving van het
speetbesluit door de politie was voor
zoover ik uit mededeelingen kan op
maken voldoende, hoewel ook geen
overtredingen werden geconstateerd
of althans niet werden geverbaliseerd.
De inspecteur acht het niet onwaar
schijnlijk „dat bij toenemende bloei
van het bedrijf betere vervoer- en ver
keersmiddelen in gebruik zullen
benomen kunnen •1en en dan van
de vergunning tot .starheid van de
speetsters zelden of geen gebruik meer
zal behoeven gemaakt te worden.
Voor welker werkzaamheden, wel
ker uitoefening geheel en al door na
tuurkrachten wordt beheerscht, zoo
als bij het speeten in de hoogste mate
het geval is, acht hij het wettelijk
vaststellen van werktijden onbillijk;
bepalingen omtrent werkduur, medi
sche leeming, eenige voorzorgen tot
bescherming van de arbeiders en en
kele administratieve bepalingen zijn
z. i. geheel voldoende.
Andere bedrijven trokken de aan
dacht door hun bijzondere schadelijk
heid of gevaarlijkheid. Zoo werden
nieuwe wetsbepalingen gemaakt op
caissons-arbeid (arbedd onder hoogen
luchtdruk) en 't was voor dien arbeid
dat de Inspecteur een dienstreis naar
Ierland maakte.
Ook het steenhouwersbeclrijf is
gevaarlijk door liet steenstof, zoodat
de inspecteur dan ook een aantal
voorschriften geeft voor de inrichting
der werkplaatsen.
Ongevallen van verschillenden aard
meer of minder ernstig worden
in het verslag omschreven. Het vol
gende, te Haarlem gebeurd, zal on
zen lezers nog wel in het geheugen
liggen.
„Een ongeval van zeer ernstigen
aard had plaats bij het beproeven
van een nieuwe centrifuge in een
kte-erbleekerij. Dit werktuig, vervaar
digd en geleverd door een zich--noe
mende machinefabrikant, was blij
kens een later ingesteld onderzoek te
licht geconstrueerd en niet beproefd
:n de machinefabriek. Bij het inwer
king stellen .in de Meerbeker ij vloog
de centrifuge uit elkander. Door de
weggeslingerde stukken werd een
metselaar bezig aan de fundatie der
centrifuge, zeer ernstig aan het hoofd
verwond. Een bleekersknecht bekwam
een beenbreuk en de monteur, die de
centrifuge had gesteld, een been
wond. Bij het opmaken van dit ver
slag was de metselaar na een verlet
van pl. m. 7 maanden nog niet her
steld. Hot hoofd of bestuurder van dit
bedrijf kon niet verantwoordelijk ge
steld worden, aangezion de centrifu
ge uo-g niet afgeleverd was.
Gedurende deze verslagperiode had
den in het gebied der tegenwoordige
6e arbeidsinspectie 28 ongevallen
plaats met doodelijken afloop. Van
deze ongevallen kwamen er 10 voor in
bedrijven, waarin oenigen tak van
fabrieks- of handwërksnijverheid uit
geoefend werd. De overige 15 ongeval
len hadden niet plaats in bedrijven
als bedoeld in art. 12 der Veiligheids
wet.
1 Onder „Sociale aangelegenheden"
worde ninteressante mededeelingen
gedaan over de Assen-deiiu^c, -. muie-
weverij, een industrie die aan het uit
sterven is. Wij nemen er een en ander
uit over:
In Assendelft is sedert onheugelijke
jaren het weven da voornaamste in
dustrie geweest. Thans werkt het jon
gere geslacht op verschillende in de
Zaanstreek gevestigde fabrieken. Het
dorp ligt langs één rechten weg en
strekt zich een uur gaans uit tusscben
landerijen, die aJle in het bezit van
boeren zijn. De wevers hiecr hebben
dus in tegenstelling met die in ande
re textielstreken, waar de grond wei
nig waard is, bij hunne huisjes geen
stukje land, dat zij kunnen bewerken,
en moeten uitsluitend van hun hand
werk bestaan.
Omstreeks 1836 bestonden in Krom
menie 10 fabrieken van zeildoek; elke
fabriek had een bleekerij, terwijl alle
overige werkzaamheden, het hekelen,
spinnen on weven, door thuiswerkers
werden verricht.
Deze woonden hoofdzakelijk te As
sendelft, waar men bijna huis aan
huis het geklep van de weefgetouwen
en het snorren van de spinnewielen,
kon hooien. In 1890 bestonden nog 8
fabrieken van zeildoek, welke achter
eenvolgens tot de machinale produc
tie overgingen, maar slechts Geinige
handwevers tot zich trokken; thans
zijn er nog slechts 2 fabrikanten.
De handwevers hieven voor den fa
brikant onmisbaar voor het weven
van zwaar zeildoek, wat niet goed
machinaal kan worden gemaakt.
Hiervoor zijn echter flinke sterke
mannen n-ood-ig, de oudere van dagen
kunnen dit niet meer maken, deze
krijgen dus de lichtere garens te ver
werken, welk werk veel goedkoop-er
met de machine kan worden gedaan,
daar deze.8 maal vlugger dan een
handwever werkt. Aan de oudore
thuiswever-s wordt dus het werk nog
gegeven om hen niet broodeloos te
maken.
Thans wordt op de beide fabrieken
ongeveer even zooveel per maand ge
produceerd als volgens opgaven van
het jaar 1836, toen zich 10 fabrikanten
hierop toelegden. Bij vermindering
van gebruik van zeildoek op schepen
voor het binnenland hebben de fir
ma's zich meer toegelegd op het fa-
brioee-ren van zeildoek voor tenten en
andere doeleinden en voor export;
toch blijft het vervaardigen van zeil
doek voor schepen hoofdzaak.
Voor één firma werkten omstreeks
1890 IdO thuiswevers; van de m-ec-ste
hunner sponnen de vrouwen in hun
vrijen tijd.
Thans is het aantal thuiswevers
ongeveer 20, terwijl op de fabriek 62
mannen, 20 jongens en 2-3 vrouwen
werkzaam zijn.
In een laatste artikel deelen wij
nog een en ander mede over de loo-
neai dezer werklieden en hun maat
schappelijk leven.
DICK.
IJMUIDEN.
Woensdag had in hotel No. Eén te
IJmuiden onder voorzitterschap van
den heer Weerts, burgemeester van
Velsen, de jaarlijksche vergadering
plaats van de visscherijschool.
Ook te Ij muiden heeft men inge
zien, dat het intellectueele peil der
vïsschers noodzakelijk diende te wor
den verhoogd, en voor eenige jaren
werd met flinke subsidies van Rijk
en Gemeente en bijdragen van rea
ders en particulieren een visscherij
school opgericht.
Thans -wordt die school door een
12-tal leerlingen, zijnde Jiot maximum
bezocht. De Regeering heeft indertijd
voor dit vakonderwijs afgestaan twee
loodskotters, Waarvan de eene is in
gericht als logementschip, de andere
als zeilschip voor de visscherij. Dit
laatste schip is echter, behalve dat de
wind nog als voortstuwende kracht
wordt aangewend, geheel als een
stoomtrawler uitgerust, ten einde do
jongens het bedrijf op deze soort
vaartuigen te leeren
Zoo is er aangebracht het voor
naamste werktuig van de trawler, de
wins, om netten op te halen, die door
den stoomketel wordt bediend.
Als directeur is aan de school ver
bonden de heer Maas, vroeger direc
teur der visscherij-school te Vlaar-
dlngen en als onder-directeur de oud
stuurman, de heer Bakker. De cursus
aan de school duurt 9 maanden.
Daar de ouders meestal reeds vroeg
van de zoons verdiensten meenen
noodig te hebben, leek hét niet ge
makkelijk, leerlingen te krijgen.
Daarom wordt aan de leerlingen ver
strekt voeding, kleeding en onder
houd, zoodat de ouders althans ge
heel van de zorg voor de op de school
geplaatste kinderen zijn ontheven.
Daarbij hebben de reeders de jongens
graag, zoodat dezen onmiddellijk -na
het verlaten der school kunnen wor
den geplaatst tegen f 25 's maands.
Na een mondeling en een schriftelijk
examen, door den directeur afgeno
men, kan den leerlingen éen diploma
worden uitgereikt. Do jongens heb
ben dan geleerd een journaal te hou
den, den weg te vinden op het kom
pas en hebben eenige practische
vaardigheid gekregen in het breien,
hoeten, splitsen en knoopen der net
ten. In het goede jaargetij gaat het
zeilvaartuig met een vijftal leerlin
gen op de vangst uit. De opbrengst
van die reis komt ten goede van de
school. Later zal vermoedelijk nog
een cursus voor machinisten en sto
kers aan deze school worden ver
bonden. (Hbld.)
voorkeur de openbare, als den vorm
van uitvoering van de door den raad
bevolen werken.
De vrijheid der gemeentebesturen,
tot uitvoering In eigen beheer, moge
daardoor niet volledig zijn wegge
vaagd, zit behoort stellig evenzeer
uitzondering te blijven, als de onder-
handsche aanbestedingen.
Hoogachtend,
Uw dw.
(w. g. J. OPPENHEIM.
MERKWAARDIGE BOOM.
In het tijdschrift der Nederl. Heide-
Maatschappij wordt naast een mooie
afbeelding melding gemaakt van een
merkwaardiger boom, bestaande uit
eene oude linde, waarin een groote
spar (Pioea excelsa) is opgegroeid,
welke te Mlddelbeers, bij de kom van
het dorp, voor de boerenwoning van
den landbouwer Nouwens aldaar
staat. Men noemt dien boom „den
Wonderboom". De linde is geheel hol
en er is een bre-ede spleet in dei
schors. In de holte is mogelijk een
sparrenzaadje terechtgekomen, dat
aldaar ontkiemd is en zich verder
ontwikkeld heeft. De stam van den
spar is gelieel omsloten door dien der
lLnde terwijl de wortels van den spar
zich tnsschen die der linde hebben
gedrongen.
De hoogte van de nspar is 11.50 M.,
de kroon der linde is 2 M. hoog; deze
wordt door snoeien koepelvormig ge
houden.
y»8dgek„ WJ Kon. Beul. vsa 12 Mor. 1899
De Haarlemsche Handelsvereeni-
hier ter stede, opgericht 10 Mei
heeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
succès. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeni-
toe te treden. Er zijn wel meer
600 leden, maar dat is niet vol-
joende. Eik handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om tenminste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereni
ging steeds opneemt, als doende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van f 3.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereni
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en Informatiën voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereniging te vragen,
die ook in proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens,
Spaarne 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 24 uur des na
middags zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
vijf cents porto-vergoeding. Informa
tiën naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretentiën op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het afge-
loopen jaar gegeven.
In April en Mei 1908 zijn 42 vorde
ringen tot een bedrag van f 1685.66
betaald 13 vorderingen worden afbe
taald, 14 vorderingen zijn uitgesteld.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aan A. L. Corver, Kennemer-
plein No. 3, J. van Kammen, Leid-
scheplein 47 rood, ook wel adres op
gevende Van Kranenburg, Schouw
tjeslaan 25, N. Wiebes, vrachtrijder,
Bloemendaalsche Weg 209, Bloemen-
daal, Mejuffrouw De Rooij, Lange
Lakenstraat 7, D. J. Bek aar, hoofd
commies der Posterijen, Johan van
Vlietstraat, W. I-I. F. van Engelen,
Bakenessergracht 98, zich om inlich
tingen te vervoegen aan het kantoor.
Volgens art. 7 dient het geheim dei-
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerd aan het bureau, dat geopend
is dagelijks van 's morgens 9 tot 1 uur
en 's namiddags van 2 tot 4 uur,
waar dan ook verdere inlichtingen
zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V., toch van haar infor
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Van de Arbeidsinspectie.
Hl.
Vestigen we ten slotte wat dc
provincie Noord-Holland, met de in
het eerste artikel genoemde uitzonde
ring betreft nog de aandacht op
enkele bijzondere bedrijven, die meer
dan andere de aandacht hebben ge
trokken.
(Uit het Engelsch).
67)
De stationschef had er een besteld,
en het zou stellig komen het con
signe was dus geduldig afwachten.
Een half uur lang wandelden de
beide zoo weinig op elkaar gelijkende
personen op en neer op het verlaten
perron van het station. Eindelijk
kwam er een oude, waggelende post
wagen, door zes armzalige muildieren
voortgetrokken, aan. Op den bok zat
de koetsier en een jopgen, die beiden
de muildieren met alle kracht van
hun longen tot spoed aandreven.
Charnock en Warriner sprongen,
toen de wagen stilhield, op de over
dekte zitplaats achter den bok de
koetsier keerde om en voort hobbelde
de postwagen over den oneffen, on-
gebaanden weg, dwars over de vel
den.
Het was nu bijna kwartier voor
zeven, en tnsschen St. Roche en de
poort van Gibraltar lagen nog negen
mijlen. Bovendien moest men het
eerste deel over zoo'n ongebaanden
weg afleggen.
De heide mannen deden den koet
sier milde beloften en de koetsier
schreeuwde en brulde zijn dieren
toe
Hu, hu, daar zijn honden
Hij deed het blaffen van honden
na, maar de muildieren waren aan
zijn bedreigingen en vloeken gewoon.
Zij wisten heel goed, dat hun in wer
kelijkheid geen honden op de hielen
zaten, en zij bleven dus denzelfden
gemoedelijken draf behouden.
Charnock wachtte met ongeduld af,
tot er een einde zou komen aan de
zen landweg en de chaussee zou be
ginnen; toen zij echter zoo ver waren,
scheen de landweg hem nog beter
toe.
De zoogenaamde chaussee bestond
uit lange wagensporen, die een lange
reeks door de zon uitgedroogde gaten
schenen.
De muildieren strompelden daarin
verder, en de postwagen wankelde,
hobbelde en rolde verder als een boot
in den storm.
Charnock en Warriner klemden
zich aan hun zitplaatsen vast, ter
wijl de koetsier zich ieder oogenblik
omdraaide om te zien of er geen wiel
van de as losgeraakt was. Zoo nu en
dan sprong de jongen van den bok
en dreef met de zweep in de hand
een beetje vooruitloopend de muildie
ren tot spoed aan, terwijl hij ze met
het handvat van de zweep sloes
want de zweep zelf had al lang alle
veerkracht verloren.
De weg is slecht, riep Warriner.
Wacht maar, tot wij hij de zee
komen, daar wordt het eerst erg, ant
woordde de koetsier, en Charnock
kon een uitroep van vertwijfeling
niet onderdrukken. Nog erger zou het
worden En Miranda was ziek 1
De postwagen reed nu tusschen
twee bosclijes door, draaide om een
muur liecn, en het volgend oogenblik
zonken de wielen diep in het zand.
De groote, kale, het vasteland toege
keerde rotswand van Gibraltar steeg
daarginds aan den anderen kant van
die ééne mijl neutralen grond, van
die vlakke landtong, die zich tus
schen de Middellandsche Zee en de
Golf heeft geschoven, omhoog. Zij
konden de Spaansclie grensstad Linea
duidelijk herkennen, maar tot aan
Linea was de breede als goud glinste
rende zandvlakte, die de postkoets
nog had over te steken.
Telkens weer werden de muildieren
aangespoord, maar zij konden door
den hevigen wind bijna niet vooruit
komen.
De koetsier reed nu vlak langs de
zee en het water spatte hoog boven
de wielen van den wagen uitmaar
hier was de grond ten minste glad
der en vaster.
En toch ging het voortdurend nog
veel te langzaam. Gibraltar scheen
WERKEN IN EIGEN BEHEER.
De redactie van „De Aannemer",
orgaan van den Nederlandsehen Aan-
nemersbond, heeft aan den staatsraad
en oud-hoogleeraar Oppenheim ad
vies gevraagd over de uitvoering van
gemeentewerken in eigen beheer. Zij
ontving daarop het volgende ant
woord
WelEdéle Heer
Terecht wordt in uw schrijven van
gisteren op^merkt, dat de gemeente
wet van „tic uitvoering van werken
in eigen beheer voor gemeenten" niet
rept. Maar even terecht doet gij op
merken, dat men uit de gemeentewet
mag afleiden, dat de uitvoering van
werken op deze wijze evengoed uitzon
dering behoort te blijven, als de uit
voering bij onderhandsche aanbeste
ding. Als men artikel 142 der gemeen
tewet in verband met art. 441 dezer
wet ontleedtals men let op art. 1791
der wet als men niet voorbijziet, dat
de artikelen 141 en 142 aanvankelijk
te zamen één artikel vormden, maar
vooral, als men let op de formulee
ring van het rnet artikel 142 der ge
meentewet parallel loopend artikel
159 der provinciale wet, dan mag
men, meen ik, volhouden, dat de wet
gever van de uitvoering van gemeen
tewerken zich de aanbesteding als de
wijze, waarop zij heeft te geschieden,
voor oogen heeft gesteld, en wel de
openbare aanbesteding, als niet „om
bijzondere redenen", in eerste instan
tie door den raad, in eind-instantie
door Gedeputeerde Staten te beoor-
deelen „onderhandsche aanbesteding
•meer in het belang der gemeente
ware".
De wetgever heeft met de uitvoe
ring in eigen beheer zich niet ingela
ten, hier waarschijnlijk niet voor
oogen gehad.
Maar nu hij blijkbaar het stelsel,
van aanbesteding aannam als dit, 't
welk provincie en gemeente voor de
uitvoering hunner werken hebben te
omhelzen, nu gaat het, ook mijns in
ziens, weliswaar niet tegen de letter,
maar ongetwijfeld tegen den geest
der gemeentewet in, als, anders dan
bij hooge uitzondering, eigen beheer
als uitvoeringswijs wordt aanvaard
eigen beheer, dat toch zeer analoog
is aan onderhandsche aanbesteding,
al is het niet hetzelfde.
Ja, men zou kunnen volhouden,
dat eigen beheer in het stelsel der
wet nog grooter uitzondering behoort
te blijven, dan de onderhandsche
aanbesteding, omdat op de vraag, of
zij in het belang der gemeente is, de
contröle van hooger gezag ontbreekt,
die op de onderhandsche aanbeste
ding in art. 194 der gemeentewet is
ingesteld, en die de wetgever waar
schijnlijk niet achterwege zoude heb
ben gelaten, had hij aan haar ge
dacht en van haar gehandeld.
Artikel 142 der gemeentewet, be
zien onder het licht van alle bepalin
gen, die zoowel in de provinciale
wet, als in de gemeentewet over aan
besteding handelen, beoogt niet alleen
te zeggen als wordt aanbesteed,
heeft dit als regel in het openbaar te
geschieden, maar noemt zeer stellig
de aanbesteding met name en hij
mijlen-ver af. De reizigers betaalden
den koetsier, sprongen van de bank
af cn liepen over het vochtige zand
naar Linea. Eindelijk kwamen zij
daar aan. Zij gingen den schildwacht
voorbij en door de ijzeren poort
zij stonden op neutralen grond, nog
maar een mijl was er af te leggen.
Bij de poort stond een rijtuig zij
sprongen er in en reden in galop over
de vlakte. Maar toen zij ongeveer de
helft van den weg hadden afgelegd,
klonk er een kanonschot van de rots,
en de koetsier hield zijn paarden in.
Wat nu zei Warriner.
Misschien kunnen wij er nog wel
in komen, zeide Charnock.
De sleutels worden den comman
dant gegeven, zei Warriner. Wij zou
den moeilijkheden kunnen krijgen,
men zou ons uitvragen, in 't kort, de
zaak zou gevaarlijk zijn. Als de poor
ten open zijn, zou ik gemakkelijk ge
noeg naar binnen kunnen smokke
len, maar nu zou het onveilig zijn.
En denk er aan, Charnock als gij
naar binnen gaat, dan moet ik mee
Ongetwijfeld was het Warriner
ernst met hetgeen hij zeide, en ter
wille van Miranda vermeed Charnock
elk gevaar.
Zij moesten daarom den nacht bui
ten doorbrengen.
Kunnen wij In Linea den nacht
doorbrengen vroeg Charnock.
Neen Linea is niets dan een
De ouderdom der hoornen is moei
lijk te schatten. De linde is blijkbaar
al zeer oud, de spar zal ongeveer 10
jaar oud zijn. Deze laatste ziet er nog
vrij gezond uit.
DE HAAGSCHE INBREKERSBENDE
„Onze politie verkeert", schrijft de
Haagsche chroniqueur van de N. Gr.
Ct., „ook nog in groote onzekerheid
over de uitkomsten van haar uitge
breid onderzoek in de zaak van de
inbraken bij de bekende Haagsche ju
weliers. Zij heeft reeds een vijftal per
sonen aan de justitie overgeleverd en
verwacht nu binnenkort de komst
van Marie Feije, de hoofddaderes, die
tijdelijk in Duiitschland ingesloten is.
Zij zal aan onze politiemannen heel
wat te vertellen hebben en menig
duister punt moeten oplossen. Dat
zij daartoe bereid zal worden bevon
den staat vast. Zij heeft don hoofd
inspecteur Aaltoy, die iu Essen voor
haai* aanhouding zorgde, verklaard
niets liever te willen dan haar hart
eens te luchten en ais 't ware ge
smeekt, spoedig naar den Haag te
worden overgebracht. Haar opsluiting
in Duitschland stond haai' niet aan;
in Holland verwachtte zij een betere
behandeling. En vooral hoopt zij op
een geringen straf, als zij volledig be
kent en niemand spaart. Zou als ge
volg daarvan een hekend winkelier in
de residentie, iemand met 'n gevestig
de zaak, ook gevaar loepen met de
justitie in aanraking te komen? Ze
ker, is dat niet, maar wel weet ik dat
hij reeds in verhoor is geweest, in
verhand met de omstandigheid dat
zijn vrouw en zoon kostbaar lieden
droegen afkomstig van de inbraak bij
don j uwelier Hamrne. Trouwens meer
dere personen in gelijke omstandig
heden verkeer ende zijn reeds aan
scherpe verhooren onderworpen, zon
der dat termen tot hun aanhouding
zijn gevonden.
KATTENTRÖUW.
De .heer A. G. E. Hoyer, te Wehl,
deelt in Avicultura het volgende voor
val mede:
Man, vrouw en kind hadden zich
ter ruste begeven, terwijl 'n petroleum
lampje op tafel stond. Poes, waar de
heer des huizes zich veel mee bezig
hield en wie hij dikwijls een lekker
beetje gaf, was zeer aan hem ge
hecht. Zij sliep dan ook in 'n mandje
hij het bed. Plotseling voelt de man
zich hevig over zijn hand krabben.
Hij ontwaakt, voelt zich onwel en ziet
tot zijn schrik, dat het heele vertrek
vol walm staat. Snel de slapenden
gewekt en het vertrek verlatenl Wel
dra kwamen zij weer bij, maar poes
had de redding van het gezin met den
dood moeten bekoopen. Trouw dier!
kolonie van arbeiderswoningen en
kroegen.
In een der laatste aten de beide
mannen hun avondeten, en de rest
van den nacht wandelden zij op den
neutralen grond van Gibraltar rond.
Dichte wolken begonnen den hemel
te verduisteren, en een bijzonder
zware wolkenzuil was zoo nu en
dan boven den ton van de rots zicht
baar. De levantwind streek den ge-
heelen nacht door ijzig koud over de
onbeschutte landtong, die daar aan
weerskanten door de zee bespoeld.
neerlag.
De verstijfde handen in de zakken,
de overjassen tot aan den hals toe
dichtgeknoopt, zoo wachtten Char
nock en Warriner, die aan den gloed
van de Marokkaansche zon gewoon
waren, tot middernacht, en toen weer
tot de morgenschemering, en lang
zaam kropen de ijskoude, sombere
uren om.
Om drie uur 's morgens werden de
poorten geopendde beide mannen
gingen de stad binnen j maar nog
moesten zij eenige uren wachten, tot
zij het hotel konden opzoeken. Zij
ontbeten te zamen en lieten de tijd
voorbij gaan, nu, nu zij Miranda
Warriner in hun bijna -onmiddellijke
nabijheid wisten, nu begonnen zij
allebei te aarzelen.
Wat zou het eiude van dit alles
zijn
KWAKZALVERIJ BESPOT.
In de Fliegende Blatter staat 'da
volgende aardige parodie op kwak
zalverij.
Universol het eenige preparaat.'
dat in iedere levensomstandigheid
zekere gevolgen heeft. Uitgevonden
door den doofstom-blinden Indischeii
Yogi Hamse N'Idee.
Universol is de beste plaatsvervan
ger van koffie, thee, cacao, rum, sa-
fraan, mosterd, paprika, peper, sui
ker en chichorei.
Universol is het beste poetsgood
voor tanden, hand- en voetschoenen,
deurklinken, vloeren en vensters.
Universol is het beste geneesmiddel
voor hoofd-, tand-, buik- en minne
pijn.
Universol is zoowel in als buiten
gebruik het billijkste. Bij gebruik van
Universol bespaart men minstens
jaarlijks 2 millioen mark 2.400.000
kronen 2.400.000 francs 10,000
p. st.
Universol verwijdert vet- en moe
dervlekken, heelt O en X beenen,
slappe hakken, zomersproeten,
schuchterheid, lastige snorharen.
Universol verlengt het leven en het
menschelijke lichaam, geeft roode
wangen, blauwe oogen en blanke
handen, verhoogt den eetlust en het
crediet.
Universol is onontbeerlijk voor het
verkrijgen van een betere positie.
Te verkrijgen in flesschen, pakjes,
dozen, kuben, kannen en kommen.
DAT ZOU HELPEN.
Bij de waarzegster: „Mijn vrouw
komt vanmiddag bij u, om zich de
toekomst te laten voorspellen. U
kunt een rijksdaalder extra verdie
nen, als u haar zegt, dat zij bij een
automobiel-ongeluk haar leven, er bij
zal inschieten. Dan zal ze toch einde
lijk wel ophouden mij om zoo'n stink-
ding te zaniken 1"
LATE LIEFDE.
Er waren eens twee gelieven.... En'
thans staan zij op trouwen. Jaren
reeds hebben zij samen lief en Iééd ge
deeld. Zij hebben kennis gemaakt in
dertijd in het groote huis aan den
Korreweg te Groningen, waar voor
ouden van dagen gezorgd wordt.
Zij hebben daar kennis gemaakt en
een „vaste verkeering" is het gevolg
van die kennismaking geweest.
En toen zij, die thans de bruidis,
verleden jaar een dikke erfenis ont
ving van een bijna vergeten familie
lid, heeft zij begrijpelijkerwijze haar
vriend in de weelde laten deelen. Sa
men hebben zij het diaconiegasthuis
toon verlaten om een nieuw leven (o
beginnen als menschen van geld.
Zoo hebben de gelieven geleefd maan
den lang. En zij zouden doo r velen
vergeten zijn ongetwijfeld, indien zij
niet (lezer dagen plotseling weer van
zich hadden doen spreken. De „vaste
verkeering", aangeknoopt in hun ge
meenschappelijk tehuis aan den Kor
reweg, en voortgezet na de erfenis
ontvangst, zal nl. thans nog leideti1
tot een huwelijk van de twee oudjes.
Zij staan heden als ondertrouwd in
het lijstje van den Burgelijken Stand
de bruigom van 86 en het bruidje van
65 jaar. (N. Gron. Ct,)
DIERENVRIENDEN.
Opgericht is een Alg. Bond van
Dierenvrienden. Tegelijk verscheen!
het eerste nummer van „Natuur
vrienden", officieel orgaan van den
Bond.
Doel van den Bond is „dat vóóral
Vereenigingen van dierensport zich,
met behoud harer eigene zelfstandig
heid, tot één Bond aaneensluiten
ook liefhebbers niet tot eene Vereeni
ging behoorende worden uitgenoodigd
zich bij den Bond te voegen om
alzoo te vormen een Bond van Ver
eenigingen een Bond van alle
standen." Hij wil de liefhebberij
voor nut- en sportdiereu bevorderen
en meer liefdedaarvoor opwekken,
zoo ook voor de dieren in de vrije
natuur, vooral door de kennis om
trent de dieren en al wat daarop be
trekking heeft te vermeerderen o. a.
door het houden van lezingen en het
verspreiden van goede lectuur.
Secretaris-penningm. is de heer L.
A. v. d. Berg te Willeskop.
SOCIALISTISCHE JONGELINGEN.
Te Amsterdam heeft „De Zaaier",
de bond van jonge arbeiders, zijn con
gres gehouden. Het aantal afdeelin-
gen bedraagt thans 16 met ruim 500
Deze vraag sprak uit hun oogen,
toen zij over de tafel heen elkander
aankeken.
Zij gingen naar het hotelbij de
deur bleven zij staan, keken elkaar
aaiv, en de vraag werd zwijgend her
haald, en weer bleef zij onbeant
woord. Zwijgend keerden zij om, gin
gen een paar meters besluiteloos
naast elkaar terug, keerden toen
weer om en kwamen bij het hotel
terug. Ditmaal trad Charnock bin
nen.
Is mevrouw Warriner thuis
vroeg hij.
De kellner antwoordde
Ja.
Charnock haalde diep adem. 'Als zif
ziek geweest was, zou de kellner het
stellig gezegd hebbenmaar hij zei
niets en bracht hen de trap op.
HOOFDSTUK XXIII.
De kellner deed de deur open, de
beide mannen traden binnen, en
Warriner deed de deur achter zich
dicht.
Miranda stond van haar stoel op
en keek van Charnock naar Warriner
en weer van Warriner naar Char
nock, en geen hunner sprak een
woord.
(Wordt vervolgd).
