HAARLEM'S DAGBLAD.
UCKUC DLAU.
PARIJSCHE BRIEVEN.
Haarlemmer Halletjes
Binuealand
ZATERDAG 4 JULI 1908"
r XXXVI.
is nu de gulden tijd voor Cook,
cn andere reisgezelschapdrij-
up straat en in de café's hoort men
m ongeveer gelijke mate Fransch als
andere talen spreken. En over 'a Hee-
ren wegen rollen nu en dan reusach
tige vaartuigen, gevuld .met gecookte
ol gelissoneerde reizigers, die zich
met een merkwaardige koelbloedig
heid doen meêvoeren, naar een voor
af door de reisgidsen-Napoleons vast
gesteld program. Ook 'n pleizler 1 Al
leen begrijp lk niet, waarom zoo'n
reuzenvoertulg met cookisten en lis-
sonisten niet tevens een muzlek-
eorpsje meètroont.
lk zou wel kans zien, een aardig
duitje alB tolk te verdienen. Doch ik
heb deze bezigheid gereserveerd voor
mijn zestigste jaar en daarboven.
De hotels loopen over van vreemde
lingen. In het mijne dit zelfstandig
gebruikt bezittelijk voornaamwoord
duidt, helaas, geen bezit met zelfstan
dig gebruik aan logeeren op het
oogenblik Engelschen, Amerikanen,
Duitschers, Russen, Polen, Italianen
en Hollanders.
Hollanders
Ik ben in mijn nopjes, als een Hol
lander zijn indrukken over Parijs
weêrgeeft, In zijn taal, die ook de
mijne is. Maar dan moet hij het
goed doen, en met verstand van za
ken.
In een der Hollandsche bladen hqeft
een zekere Rido een stuk geschreven,
dat den ondertitel „Parijs in revue I"
draagt. Die drie woorden trokken
uitteraard mijn aandacht.
Ik las
Bij Texel en Ameland! waartoe, ja,
waartoe boekstaafde Rldo zijne
„indrukken"
Het is geenszins mijn bedoeling,
Rido op de kaak te stellen. Met het
geen ik nu ga schrijven beoog ik
slechts, mijn landgenooten, die Parijs
voor eernge dagen mochten willen
bezoeken, bij voorbaat tot kosteloozen
gids te strekken en Rido, voor het ge-
:A hij nog eens in de groote Seine-
mocht aankomen, te bewaren
teleurstellingen en averechtsche
c 'eelvellingen.
„Lnv onderdanige dienaar Is met
uw verlof te Parijs geweest, en
hoeft deze gelegenheid benut, om eens
te zien, wat de confrères uit de licht
stad van de revues terecht hadden
gebracht."
ZonderlingEen Hollander, die
voor eenigen tijd te Parijs Is, in den
z u m e r nog wel, en zijn lieven tijd
vergooit .benut", beweert hij
zelf met revues de revue te laten
passeerenOf duidt het woordje
„confrères" aan, dat een Hollandsche
revue-schrijver hier in het voorbij
gaan een leerschooltje wilde doorloo-
pen
„Nademaal nu in Parijs men zich
niet stoort aan jaars- en weèrsge-
steldheid en men er zoowel in voor
als najaarsrevues, winter- en zomer-
revues rijk gesorteerd is, kan men elk
tijdstip van het jaar benutten om
zich daar aan revue-geneugten te bui
ten te gaan."
Men gelieve op de volgende statis
tiek, beter gezegd opsomming, te
letten.
Sedert eenigen tijd zijn de volgen
de theaters gesloten Odéon, Gaïté-
Lyrique, Variété's, ThéAtre Réjane,
Gymnase, Renaissance, Vaudeville,
Bouffes-Parlsiens, Porte Saint-Mar
tin, Trianon-Lyrique, ThéAtre des
Arts, Cluny, ThéAtre des Capucines,
Le Tréteau, Théatre Molière, La Folie
Pigalle, ThéAtre de Belleville, ThéAtre
Montmartre, ThéAtre Moncey, Comé-
die Mondaine, ThéAtre de Montrouge,
ThéAtre de Grenelle, Princess-The
atre. Comédie Royale, ThéAtre-Mévis-
to, ThéAtre des Ternes, ThéAtre Po
pulaire, Folies-Bergère, Gaïté-Roche-
chouart, Casino de Paris, Concert Eu-
ropéen, Eldorado, Palais du Glacé,
Etoile-Palace, La Pie qui chante, Con
cert du XXe Siècle, La Pépinlère, Al-
hambra, Apollo. Alles al gesloten, pot
dicht. Nu onlangs ook nog Olympia,
een der theaters, waar Rldo zijne
schreden heeft gezet.
Behoeft het betoog, dat onze vriend
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Wouter heeft onlangs verklaard,
dat het leven eentonig is en de eene
dag precies gelijk aan den anderen.
Ziedaar nu een van 'smans uitspra
ken, waarmee ik het volstrekt niet
eeins ben. Ja zekerals js dag to, dag
uit in een achterkamer zit en op een
blinden muur tuurt, dan is het leven
niet afwisselend. Maar menschen, die
eens uitgaan en andere menschen
ontmoeten, zien toch wel telkens weer
nieuwe dingen. Droevige en grappige.
Zoo kwam ik een week of wat gele
den, op 't middaguur, over de Groote
Markt en zag, dat de gemeente-reini
ging bezig was met de putten leeg te
maken vóór het café Brinkmann, ter
wijl aan den anderen kant met as
phalt werd gewerkt. Hoe gezellig dat
voor de bezoekers was laat zich be
grijpen. Als tegenhanger daarvan
kan dienen, dat deze week, ook op
het drukke middaguur, een sproeiwa
gen door do Groote Houtstraat zwierf
en de straat ban evens de trottoirs on
veilig maakte, zoodat menschen tn
portieken vluchtten.
„Hoe komt het", zoo vroeg ik mij
Af, „dat dergelijks dingen gebeuren
to het drukke middaguur tot hinder
.Van de burgerij r En ik heb aanvan
kelijk daarop geen antwoord kunnen
vinden. Nu denk ik, dat lk het weet.
pe gemeentdrelnigtog maakt op die
in zijn Parijsche zomerdagen al bit
ter weinig keuze had Zijne bezoeken
golden „Olympia", „Ambassadeurs",
„La Cigale" en ..ThéAtre Marigny"
vier theaters, die grootendeels door
vreemdelingen en provincialen wor
den bezocht, veel minder om hetgeen
er op de planken ten beste olala I
wordt gegeven dan om de min of
meer loszinnige en vrijpostige omge
ving.
Arme Rido 1
Doch mijn beklag gaat over in een
ander gevoel, als Rido, aan het slot
van zijn Parijsche „wanbof-ervarin
gen, zonder eenig verstand van zaken
uitroept„Op ander gebied moge
Parijs nog steeds „massgebend" zijn
zooals op tooneel- en modegebied
wat de kunst van de Variété be
treft, moet zij het tegen Duitsch-
land en Engeland, ja zelfs tegen Hol
land afleggen."
Tu paries, mon cher I Spraabt ge
niet van „confrères"
In de eerste plaats.
De groote, welverzorgde revues wor
den hier tegen het einde van het jaar
uitgebroed. De „revuiste" van het
echte ras catalogiseert, van omstreeks
1 Januari tot omstreeks 1 November,
met zorg de merkwaardige gebeurte
nissen en actualiteiten van het Jaar,
doet er in laatstgenoemde maand een
keuze uit, snoert, zoo goed en zoo
kwaad als mogelijk ls, de uitzoeksels
aaneen en bepoedert het samenstel
met parodische geestig- en grappighe
den. Een verre van superieur kunst
genre dus. Het is te veel gebonden
aan tijd en aan plaats. Intusschen:
n'est pas revuiste qui veut. Zco'n sa
mensteller moet, wil hij succes heb
ben, to elk geval bevroeden, welke
voorvallen een meer dan voorbijgaan
de belangstelling wekken en welke ac
tualiteiten zich van het bijzondere
tot het algemeene kunnen verheffen.
Buitendien moet hij een handig ver
zenmaker zijn, voor wlen het rijm
geen geheimen heeft.
Al de andere revues, vooral die van
het naseizoen, zijn nakauwsels of
haastig overgehaalde brouwsels, goed
genoeg geacht om ze den argeloozen
vreemdelingen voor te zetten. Voeg
daarbij, dat bij het naderen van den
zomer de eerste krachten al ,,en villé-
giature" zijn, op badplaatsen of to
hot landelijke, en de mindere krach
ten op het eerste plan komen te
staan... Arme Ridoi
In de tweede plaats.
Uit den aard der zaak wordt een re
vue hoofdzakelijk voor stadgenooten
bereid. Elk voorval heeft om zoo te
zeggen zijn middelpuntzoekende
kracht. Ik maak me sterk, dat bij
voorbeeld een Rotterdammer de por-
tée van menigen zet uit een Amster-
damsche revue ontgaat. Och, zelfs
stadgenooten, die niet op de hoogte
van de „faits divers" zijn, behoeft
men niet met een lantaarntje te zoe
ken. Stel u nu eens een Hollander
voor, die kersversch uit Holland komt
en zonder voorbereiding te Parijs,
„la ville de l'oubli", eenige revues
achtereen gaat zien! De lust te dien
opzichte is al even verwonderlijk als
het waardeermgsvermogen twijfel
achtig is.
En dan... de taal! Het ls bij wijlen
al moeilijk om de uitingen van land
genooten op het tooneel te volgen met
groote begripsvaardigheid. En ik heb
het angstige vermoeden, dat Rido, die
o.a. hardnekkig „clacque" en „clac-
queurs" o, die tweede c neer
schrijft, niet op gemeenzamen voet
met de taal va nAnatole Franoe staat.
„Geen enkele maal een langdurige
lang-lawaaiende gezonde lach. Even
een gegrinnik 't konden ook snik
jes geweest zijn van lui, die niet recht
snik waren dat was alles."
Wel, lk vermoed, dat op dien zomer-
schen avond in „Olympia" geen twin
tig Franschen aanwezig waren en de
overige bezoekers bestonden uit
manier een beetje reclame. Zij kan
dat moeilijk doen op andere manier.
Iedereen zou zeker verbaasd staan,
wanneer hij bijvoorbeeld in de cou
ranten de volgende advertentie vond
HAARLEMSCHE GEMEENTE-
REINIGING.
Telefoon No. 68
Kantoor Harmenjansweg,
belast zich met hot ophalen van
haardasch en vuilnis, ledigt putten
langs pneumatischen weg, vervaar
digt compost volgens de nieuwste
methode, levert lompen en uitg9zocht
papier tot civiele prijzen, besproeit
sommige straten en verwijdert de
sneeuw vam dezelfde.
Ik zeg niet, dat een dergelijke be
kendmaking onpractlsch zou wezen,
maar we zijn er eenmaal niet aan
gewoon, dat een gemeentebestuur zijn
instellingen adverteert. Allerwege
wordt de fictie aangenomen, dat de
ingezetenen van hare werking volko
men op de hoogte zijn. Hoe onjuist dio
meening ia, zal iedere ambtenaar u
uit den rijken schat van zijn ervaring
onmiddellijk kunnen zeggen.
Maar adverteeren gaat niet I 1 Is
nooit gedaan en in andere gemeenten
gebeurt het ook niet. Dus kan 't hlor,
dat begrijpt leder, evenmin. Als dus
de reiniging in 't middaguur in onze
winkelstraten verschijnt, dan is dat
bijwijze van reclame. Sproeien te drie
uur reclame. Putten te 4 uur bij
Brinkmann leegmaken reclame.
Als ik er goed over nadenk, dan ia de
vreemdelingen, aan wie de finesses,
„les subtüités" van het Gallische idi
oom niet besteed waren. Of die bui
tenlanders al dan niet „snik" waren,
laat ik in navolging van de hoffelijke
Franschen, in het midden. Er zijn
gevallen, waarin een zekere gemeen
zaamheid van schrijfwijze zich op slag
vanzelf veroordeelt.
„Waar bleven de gleed- en fonkel
nieuwe slag-coupletten, waar de bij
tend satyrieke liedjes, waarmee zoo
raak gegeeseld wordt? We hebben ze
niet gehoord, niet gezien..."
„Met uw verlof," brave Rido, we
geven het lederen normalen sterve
ling te doen, coupletten en liedjes op
de planken te zieml Dat is occultisme
„modern style".
In de derde plaats.
Ik heb reeds gezegd, dat de door
Rldo bezochte schouwburgen ongeluk
kiglijk mindere ran gs-theaters zijn,
die buitendien, tijdens zijn bezoek,
soesden to zomerweelde. Doch ik zou
mijn landgenooten niet aanraden,
zelfs to voornamere schouwburgen en
's winters naar revue's te gaan kij
ken. Wie toch een revue wil bijwonen,
niet om de pompeuze décors en de
schitterende mlse-en-scène, maar om
te genieten van toepasselijke geestig
heden, ga veeleer naar een „Cabaret
artistique," zooals „Le Carillon,"
„Les Noctambules", „Les Quat' Arts",
„La Pie qui chante" en „La Lune
Rousse". Daar speelt men de revue op
een paar vierkante meter planks,
zonder verlokkende fraaiigheden van
décors en tooneelschikking, zoodat de
auteurs genóódzaakt zijn om, willen
zij succes hebben, ruimschoots van
hun geest en fantasie getuigenis te
geven. Wie genoegzaam Fransch ver
staat, zal er zich dikwijls kostelijk
vermaken.
Wanneer Rido nu weer eens naar
Parijs overwipt, wil ik hem gaarne
kosteloos ais gids van dienst zijn. Ik
zal hem dan toonen, dat Parijs het,
rnet betrekking tot de variëteiten-the
aters en wat dies meer zij, heusch „og
altijd wint van Duitschland, met zijn
eeuwigen „Serenissimus", en Enge
land, met zijn onuitputtelijke „song
and dance". Over Holland spreek lk,
als goed vaderlander, liever niet; ik
zou allicht met „confrères" to botsing
kunnen komen. Tot ziens dus, Rido!
En nu: ferm ons le rideaui
OTTO KNAAP.
HOFBERICHTEN.
Prins Hendrik bracht Vrijdag een
bezoek aan de Koningin-Moeder op
Soestdijk en vertrok 's avonds te S
uur weder.
UITVAART BARON HARDEN-
BROEK
Met den trein, die Vrijdagochtend
het stoffelijk overschot van Baron
Van Hardenbroek, opper-kamerheer
van H. M. de Koningin, naar Drieber
gen overbracht, kwam te ongeveer
half twaalf aan het station aldaar
een groep van deelnemende belang
stellenden aan ter bijwoning van de
begrafenis te Neer langbroek. De
Prins, die tevens de Koningin verte
genwoordigde, arriveerde per auto
mobiel uit Amersfoort en was gekleed
in admiraalsuniform.
Toen de trein met de familieleden
het station binnengekomen was, trad
Z. K. H. op de verwanten toe en be
tuigde zijn deelneming
Een vrij lange lijkstoet formeerde
zich op het stationsplein. De rouw-
wagen, bespannen met vier paarden,
werd omgeven door 1? lakeien, als
dragers, in groot livrei-kleeding. Ach
ter de lijkkoets het gesloten coupé-
rijtuig van defi Prins, gevolgd door
het rijtuig met den vertegenwoordiger
der Koningin-Moeder, jhr. Schimmel-
penninck.
Vele leden van het civiele en mili
taire huis begaven zich rechtstreeks
heele optocht, dio voor deze geurige
bezigheid noodlg is, reclame.
Ik noem dat handig. Als zulke din
gen gebeurden 's morgens vroeg,
vóórdat de menschen wakker zijn, of
'8 avonds laat, wanneer ze niet meer
wandelen, dan zou er geen reclame
In zitten I En wat is ln onzen tijd een
onderneming, zelfs een gemeentelijke,
zonder reclame
Er zou geecn afwisseling in de we
reld wezen I En dat terwijl pas het
verslag van de Kamer van Koophan
del verschenen is, waaruit je allerlei
wetenswaardigs kunt putten over nij
verheid en handel I
't Is waar je moet meit de beschou
wingen. die je daarin vindt, een
beetje voorzichtig wezen. „De finan-
cieeie crisis", zoo lees ik, „trof vooral
die bedrijven, welker werkkring min
of meer afhankelijk la van de meer
dere of mindere weelde, die de maat
schappij to 't algemeen zich kan ver
oorloven." En toch vornemen we la
ter, dat de melkhandel een tamelijk
gunstig jaar had, maar de margarine
het tegendeel. Hoe kan zooiets nu
kloppen? Moest niet, wanneer de toe
stand op weelde-artlkelen drukte,
juist de landel to den kelder en
de margarine omhoog gaan?
Iets anderaik heb deze week een
nieuwen tak van nijverheid ontdekt.
Er liep een man te venten met dek
sels van ijzeren potten. Niet met die
potten zelf, maar met de deksels al*
naar de begraafplaats to Neerlang
broek.
Ook was een deputatie van „Het
Roode Kruis" aanwezig.
EEN HOOGE BADGAST.
De burgemeester van Weenen, dr.
Lueger, gaat naar Schevenlngen, om
de baden te gebruiken, schrijft de
Weener correspondent van de „N. R.
Ct." Zooals bekend is, is hij 6lnds ja
ren ziek en dit kan men hem ook
aanzien.
Hij is na den keizer de meest be
kende Oostenrijker, heeft hartstochte
lijke vrienden en dito vijanden, is
een man van groote energie, die alles
aandurft en voor Weenen enorm veel
gedaan heeft. Hij is wat de Duit
schers een „Gewalt-mensch" noemen,
maar met aangename vormen. Hij is
door en door Weener met al diens
goede en minder goede eigenschap
pen en heeft daaraan een groot deel
van zijn populariteit te danken. Nie
mand is er, die de volksziel van den
Weenschen midden?' --.l zoo kent als
hij. Hij is de vader het anti-semi-
tisme aldaar, hetgeen niet belet, dat
hij bij de Bodencreditanstalt, welker
directeur lid is van het Israëlietische
kerkbestuur, de groote leening van
200 mlllloen heeft gesloten. Elders
zou men dit karakterloos noemen,
maar ln Weenen stoort men zich niet
aan zulke inconsequenties.
PAPIEREN VAN „WAARDE".
Op een te Amsterdam gehouden ef
fectenveiling werden duizend aan-
deelen van de in faillissement ver-
keerende mijnbouwmaatschappij Her-
mina te Brussel, elk groot 25 francs,
verkocht voor.... een kwartje I En 74
aandeelen van do „Nederlandsehe
Electric Maatschappij" te Amsterdam
ter oorspronkelijke waarde van
22.000, gingen voor 14 van de hand.
EEN VRAAG-BUREAU.
De „Nederlandsehe Pomologische
Vereeniging" heeft een vast inlichtin
genbureau te Utrecht geopend, waar
toe belanghebbenden zich kunnen
richten met vragen over de teelt van
vruchtboomen en over den fruithan
del. Tevens beschikt dat bureau over
werkkrachten, om boomgaarden aan
te leggen, boomen te snoeien en hun
kwalen te bestrijden.
Sinds de vereeniging ln November
J.l. te Maastricht het voorloopig bu
reau vestigde, dat nu naar Utrecht is
overgebracht, verdubbelde het getal
harer leden.
HANDEN TE KORT.
Om zooveel mogelijk te profiteeren
van het prachtige weder, zag men in
Friesland een schoenmaker, een win
kelier, een barbier en een klerk ter
secretarie in het land, om de boeren
In het hooien bij te staan, wegens
gebrek aan arbeiders door vertrek
naar Duitschland.
EEN INVAL IN EEN SPEELHOL.
Ten tweeden male heeft de politie
een inval gewaagd in het speelhuis
op het Thorbeckeplein te Amsterdam.
Donderdagnacht, te half drie, rukte
een 'detachement van het bureau
Singel, onder leiding van deu inspec
teur Pijpers die zoo langzamer
hand specialiteit wordt iu speelhol
invallen op naar het perceel Thor
beckeplein no. 8. Gelijk men zich zal
herinneren, meldden wij juist voor
drie weken, hoe daar bij een eersten
inval alleen drankwet-overtreding
geconstateerd kon worden. Thans is
men niet gelukkiger geweest.
Dit speelhuis, waai hot bedrijf op
de tweede verdieping van het perceel
gevoerd wordt, en waar onder een
eerzame fietsenhandel wordt gedre
ven, biedt voor de omgeving reeds
sedert lang een bron van groot on
genoegen. lederen nacht toch is er
een leven als een oordeel. De omwo
nenden worden dan ln hun diepen
slaap wreedaardiglijk gestoord. Zij
allen hebben dan ook reeds herhaal
delijk de verzuchting geslaakt, dat de
politie eens een eind zou maken aan
deze rustverstoringen. Doch behalve
Donderdagnacht, en een drietal we
ken geleden, Iaat de politie de heeren
snorders rustig hun geschillen uit
vechten.
loen I Is dat nu een goed teeken of
een slecht Moeten we er uit afleiden,
dat een fabriek om geld te maken,
haar heelen voorraad van potten en
deksels van de haud heeft moeten
doen of het voor een bewijs houden
van het voortdurend meer gpecialisee-
ren van een vak Met andere woor
den zijn er fabrieken, die niets an
ders vervaardigen dan deksels van
potten, zooals lk onlangs gehoord
heb van een fabriek (natuurlijk in
Amerika), die zich uitsluitend to6log-
de op de fabricage van staartjes voor
hondjes op presse-papiers. Ze leverde
er dagelijks honderdduizend af.
Maar ik dwaal af. Laat ons voort
gaan rnet de beschouwingen Ln 'I
jaarverslag. „Do houthandel to t vo
rige Jaar als zeer gunstig opgegeven,
gaf geen aanleiding tot nadere op
merkingen." Als je dat zoo leest, dan
denk je, dat de toestand dus ook in
1907 gunstig was en niets is minder
waar, dan dat. De houthandel onder
vond allereerst de nadeeletn van de
financieels tegenspoeden en was
slecht.
Over 't algemeen een ongunstig
Jaar, dat zal wel de algemeene in
druk over 1907 zijn geweest. Maar of
de tijd nu zóo slecht was, dat de
menschen zelf9 geen postzegels meer
konden koopen om hun brieven te
frankeeren, durf ik betwijfelen. En
toch zou je zooiets denken, als je ziet,
dat er in 1907 ruim 1600 brieven
méér geheel of gedeeltelijk ongefran-
keerd ean ons postkar-toor kwamen.
Donderdagnacht ging het echter an
ders toe. De morgenschemering had
reeds het avondduister vervangen, de
Yogels, onbewust van gokgelegenhe
den en aanverwante artikelen, kwin
keleerden hun hoogste lied, toen de
heer Pijpers met een viertal recher
cheurs en een tiental agenten zich
bij den portier van het speelhuis ver
voegden, met het verzoek, toegelaten
te worden.
Onmiddellijk liet deze een waar
schuwend gefluit hooren. Nu diene
tot beter begrip, dat de ondernemers
van het speelhuis, een man en een
vrouw, de laatste, een zekere me
vrouw Polak, het geheele bovenhuis,
bestaande uit drie verdiepingen, ge
huurd hebben. Zij houden elders ver-
li'eerste verdieping nu is onbe-
vvu' terwijl, gelijk gezegd, op de
tweede verdieping de speelzalen zich
bevinden. Dit ls gedaan met het oog
op ongenoode gasten. Immers, in den
tijd, die verloopt tusschen het waar
schuwend gefluit van den portier en
het beklimmen van een tweetal steile
trappen, heeft men alle ge''
om het biljart, waarop het
,Jeu de barracq" wordt gespeld in
een hoek te schuiven en rnet een la
ken te overdekken. Komt de politie
binnen, zoo staat dan het biljart dood
onschuldig als een overtollig meubel
weggeduwd, en heeft het er allen
schijn van, alsof het instromc: - ooit
of te nimmer zijn nuttige ten
heeft verricht.
Waar is het voorschrift, dat ver
biedt een gok-biljart in huis te heb
ben
Toen dan Donderdagnacht de heer
Pijpers en zijne getrouwen de speel
zaal binnen traden, stond het biljart
in de positie, gelijk hierboven werd
beschreven. Er waren pl.m. twintig
bezoekers, die allen rijkelijk voorzien
waren van wijn, bier, whiskey-soda,
één van champagne, en twee, die
gaarne het hoofd koel hielden, van
'n glas melk i
Een drankwet-overtreding was dus
wel te constateeren, al werd ook be
weerd, dat men hier te doen had met
een gezelligen vriendenkring, die
eensgezind bij elkaar was gekomen,
om gezellig den nacht te passeeren,
nadat de café's het „twee uur, slui
ten heeren I" hadden toegepast.
Men heeft ditmaal de dames en hee
ren niet geïnviteerd, mee te gaan
naar het bureau Singel, doch het ver
hoor en de opgave van naam en
woonplaats in het speelhol zelve doen
plaats hebben. Alleen de ondernemer
en mevrouw Polak werden gevanke
lijk naar het bureau Singel gebracht,
om daar gehoord te worden.
Alle aanwezige consumptie werd tn
beslag genomen, en, op een wagen
geladen, naar het bureau gebracht.
Flesschen bier, whiskey, sodawater,
de eenige aangebroken flesch cham
pagne, een petroleumtoestel met ke
tel, een mand citroenen, met een ci
troenpers, glazen en borden, werden
in beslag genomen.
De aanwezigen, die na het verhoor
in vrijheid werden gt-steld, verlieten
ijlings het speelhol. Do eigenaar en
mevrouw Polak maakten te vier uur
hunne „joyeusa rentrée" tn het ver
laten en van alle consumptie beroof
de huis.
Daar alles zeer kalm ln zijn werk
was gegaan, had de inval slechts wei
nig belangstelling gewekt. De omwo
nenden waren het er over eens, dat
het sedert nachten niet zoo rustig in
de buurt was geweest.
En nu het gevolg van dezen Inval?
Och, men behoeft gasn al te groote
pessimist te wezen, om te voorspel
len, dat het ov9r eenige dagen weer
„net is, zooals "t is geweest". Een
nieuwe voorraad glazen en kopjes cn
dranken is spoedig genoeg ingesla
gen.
öcnuir omgeslagen.
Op het Alkmaordermeer is een
schuit van de Steenk. Handels-Veree
niging, geladen met kolen, omgesla
gen door de zuiging, veroorzaakt door
het snel voorbijvaren van de Alkmaar
Packet-boot. De schuit werd achter
nog twee lichters gesleept door de
sleepboot Joanna, welke juist had
dan to 1906. Het totaal van die onge
lukkige dingen was 20.240. Twintig
duizend, dat is zoowat 400 in een
week, voorwaar geen kleinigheid.
Vergeetachtige menschen. slordige
menschen en menschen, die
geen brievenweger in huls hebben.
Wie houdt er, als particulier, een ko-
meel of een brievenweger op nai En
ik heb, ronduit gezegd, ook nooit kun
nen begrijpen, waarom de post zoo
pietluttig ls met die grammetjes. Brn
brief van 15 gram kost evenveel
moeite om te bezorgen als eecu van 2f
en toch kost de laatste tweemaal zoo
veel aan port als de eor9te. Ziedaar
éen ding, dat me vreemd lijkt. Het
tweede is, dat de geadresseerde straf
port moet betalen, ook al ls de afzen
der bekend, 't Doet denken aan een
man, die met sneeuwballen gegooid
was en toen hij den dader niet ach
terhalen kon, een doodonschuldigen
Jongen, die eTbiJ stond te kijken, maar
een klap gaf.
Onlangs stuurdo Iemand mij een
kwartje per brief I De post belastte
hem als aangeteekemd en eischte van
mij 80 centen strafport. Daar lk die
transactie te onvoordeelig vond, heb
ik van den brief afgezien.
Overigens la de Staat de eenige. die
zich niet bekommert over slechte tij
den .Geen risico* geen kwade posten,
zooals bijvoorbeeld de oliehandel, die
zich er ernstig over beklaagt, dat de
betaling zoo traag gaat. Niettemin
zijn de ollehandelaars er vroolijk om-
dei' gebleven, daar ze zeggen, dot hun
dienst gedaan, om een in de Binnen*'
Zaan aan den grond zittend Rijn*
schip te lichten. Door de geringe diep*
te, welke het Alkmaardermeer heeft
moet daar steeds voorzichtig langs
diep liggende schepen gevaren wor
den.
HET AUTOMOBIELVERKEER
BEDREIGD.
In de Haagsche Ct. lezen wij:
De Tweed3 Kamer heeft een wets
ontwerp aangenomen, dat zeer goed
past in ons eigengerechtig landje met
zijn locale bekrompenheid.
Niet alleen dorpen, voor welker be
bouwde kom de stapvoetsehe gang
nuttig kan zijn, maar ook steden kun
nen nu, als die wol doorgaat, de snel
heid van autos „inperken'' tot 10 KM.
in 't uur.
Wat dit zeggen wil, maakt een in
zender in de „N. Ct." duidelijk: 't is
167 M. in de minuut, terwijl een ur-
•.atje een snelheid heeft van 250 tot
.«O M. in de minuut.
Welk een absurde beperking dus,
waar de eerste de beste boodschappen
jongen op zijn fiets véél gevaarlij-,
ker dan de auto, waar het stadsver
keer al lieelemaal aan gewend is
niet zelden met een vaartje van 20
KM., en meer, zijn roekelooze behen
digheid in onze straten straffeloos
tentoonspreidt.
Te-recht schreef de „Ned. Automo
biel-club" in haar adres:
„Na de aanneming van het amen*
demenuvan Citteo-s c.s. is voor het au*
tomobilisme een inderdaad onhoud
bare toestand geschapen. Het stellen
van een snelheidsmaximum in be
bouwde kommen van 10 KM. per uur
beteekont voor het automobilisme den
ondergang. Het begrip „bebouwde
kom" is geheel onbepaald; verschil
lende wegen zullen binnenkort in hun
geheel of zoo goed als tot „bebouwde
kom' worden verklaard, en zal daor-
vcor een maximum snelheid van 10
KM. per uur zijn voorgeschreven.-
Over het wegvak LeidenUtrecht bv.,
thans voor een alleszins concientieus
automobilist 1£ uur vereischend, zal
voortaan minstens 3 uren moeten
worden gereden. Het automobielver-
keer met automobiel-omnibussen,
waaraan to die streek voortdurend be
hoefte wordt gevoeld, zal daar,, even
als to zoovele plaatsen in het land.
onmogelijk zijn gemaakt. Alle in het
buitenland ten overstaan van politie
autoriteiten afgelegde proeven heb
ben aangetoond, dat een automobiel
ln het stadsverkeer veill g20 KM.-snel
heid kan hebben In normale straten.
Met den eisch van 10 KM. staat Ne
derland nu gelijk met Roemenië en
Portugal; alle andere landen van Eu
ropa staan 15 tot 20 KM. toe (Frank
rijk 20). Voor motorrijwielen is het
zelfs onmogelijk, cp motorkracht zoo
langzaam te rijden."
Ieder, dio wel eens in een auto ge
reder heeft, weet tegenwoordig, hoe
de nauwgezette stuurden van de
erke1 dolzinnige kilometervreters
spreken we niet zijn wagen op
merkwaardige wijze in zijn macht
hn'.t en op minimale afstanden vlug
ger stoppen kan dan een paardrij-
*hli.' r auto is in de stad niet slech-
t.r, maar veel beter dan een rijtuig
met paard.
Voor het on wezen motorfiets trek-
kpn we geen partij. Maa- do auto
moet niet aldus belemmerd.
Laten wij dan hopen, dat de Eerste
Kamer nu eens voortvarender zal blij
ken dan de Tweecsa,
DE KOMEET VAN HELPMAN.
Helpman lag zich gisteravond in
tien uur-avond zon te verbazen. De
menschen, die voor de deur stonden,
staarden verwonderd naar de boomen
van SterreboscR en Veereweg, wier
handel ln 1907 zeer vooruitgaande
was. Braaf zoo 1 Je moet er nooit den
moed bij laten zakken.
Maar, zooals ik zei, de Staat trekt
zich er niets van aan. Die gaat ge
troost met zichzelf concurreeren. D«
telegraaf gaat achteruit en de tele-
phoon vooruit, 't Gaat den menschen
tegenwoordig nooit gauw genoeg, 't
moet altijd nog gauwer. Dat is na
tuurlijk alles om beter zaken te kun
nen doen. De zelfde reden zal dan ook
wel aanleiding gegeven hebben totds
geduchte toeneming van 't aatatal
monsters, met bijna tienduizend, ed
van het aantal dubbele briefkaarten;
mil bijna drieduizend. Als er dus iri
1907 nfet zooveel verdiend ls als an<
dare jaren, dan kan dat niet aan ge
brek aan ijver worden toegeschreven,
En bot leven zou eentonig zijuf
Niet voor wie weten op le merken.
Zoo werd onlang9 gevraagd, wat een
electrische bakkerij on een stoom-,
Btroopfabriek is. Je zou denken, daf
de eene electrisch brood levert, bui
tengewoon geneeskrachtig en de an*
dere stroop, die met stoom op dikte 11
gebracht. -)
Niets daarvanhet wil alleen zeg
gen, dat do machinerieën to de bak/
kerlj electrisch en die in de stroop!
fabriek met stoom worden gedreven^
Maar een sierlijke naam is tegeq
woordig ook jets, dat je niet uitvege^
moey
l
FIDELÏQ.
