Rabriek voor Vragen.
Uit de ömstrekea
Kerk en Schoot
Binnenland
'óoK voor de gemeente levert de her
ziening voordeel op Ln den vorm van
^sparing op de koeten voor aanleg en
Onderhoud van het plein.
B. en W. geven geen advies. In hun
toelichting schrijven zij: indien de
Jtaad zich met het denkbeeld van ge
doemde heeren vereemigt, zoude het
hierbij gevoegde ontwerp besluit zijn
te bekrachtigen.
Uit dit ontwexp-besluit blijkt, dat
Jwt plein na de verkleining een opper
vlakte i krijgen van 3100 vlerk, me-
jw.
^Raadsstuk 830).
Da Feesten van den A.N W.B.
V r i j d a g m i d d a g.
ORGELCONCERT.
Vaü het Orgelconcert in de Groote
Cork, dat een der eerste nummers van
iet rijke programma der Bondsfees-
en uitmaakte, werd een zeer ruim
jebruik gemaakt. Voor zoover ik kon
tagaan Is geen enkele stoel en niet
iet nauwste plaatsje in de banken
Onbezet gebleven. De tallooze vreem
delingen, die zich hier rendezvous
gaven zullen over hun kerkgang wel
voldaan zijn geweest. Zij hebben
dank zij het door den heer Louis Ro
bert even gelukkig gekozen als uitge-
yoerde programma zich kunnen
Overtuigen, dat de roem, die van het
Haarlemsche orgel uitgaat, welver
diend is. Van EIjken's VariatiBn op
yWlen Neêrlandsch Bloed", Handel's
ConcerUfragment, met koekoek- en
nachtegaal-imitatie en vooral de
.kleinere nummers: „Eglogue écos-
galse" van Salomé, „Carillon" van S.
e Lange en „Cantilène" yan Pierné
aven dan begaafden organist gele
genheid om tal van mooie geluiden
én interessante combinaties te doen
jttooren. En in het slotnummer„Mar-
«he Solennelle" van Maillij stortte hij
bver zijn toehoorders den machtigen
geluidsstroom van het volle werk. Ge
lukkig bracht het verloon der uitvoe
ring geen herhaling van de kleine
maai* noodlottige stoornis gevolg
Waarschijnlijk van hel vochtige wBer
.fc- die, helaas, het slotdeel van het
openingsnummer vrijwel ongeniet
baar maakte.
Mej. Johanna van de Linde, van
'Amsterdam, bracht in het orgelpro
gramma een hoogst aangename af
wisseling door de voordracht van en
kele vocale nummers. In de dankbare
aria „Jerusalem" uit Mendelssohn's
„Paulus", kwam haar rein, klankvol
sopraan geluid en ook haar muzi
kaliteit wol het voordeeligst uit.
Technisch iets minder gelukkige maar
zeer goed opgevat, gaf zij vervolgens
een vrij onbekend lied van Averkamp,
„Adoro te" (gedicht van Gezelle), om
met het bekende „Heer die Uw tent
in de Hemelen spreidt" waardig te
sluiten. De verschillende voordrach
ten, zoowel die der zaugeres als van
den organist, vonden bij het publiek
terecht waardeerende aandacht.
PHILIP LOOTS.
De eerste rijwieltooht.
Om evecn vóór drieën komen we op
Houtplein, waar 'fc wemelt van
ondsleden. Bandsinsignes, Bonds-
offfcialswaar 't wemelt vooral
van fietsen. Je ziet ze in alle soorten
pn hoedanighedenafgeleefde bak
kies, blinkende luxe-karretjes, enkele
gedecoreerde exemplaren zelfs. Eén
damesfiets o. a. met groen-belooverde
wielen. Er is werkelijk 'n uitstekende
opkomst, hoewel het weer niet schit
terend is: 't waait hard en onheil
spellende regenwolken drijven door
jïe lucht. De leiders van den tocht,
'de heeren P. A. Leupen (secr. tochten,
commissie) en D. Fockema (hoofd
consul A. N. W. B.) zijn druk bezig
'de deelnemers in slagorde te plaat
sen twee aan twee, is 't consigne. En
precies om drie uur zet 't begin van
en stoet zich in beweging tweetal
a tweetal stijgt op de eerste tocht
is begonnen. Met 'n motorwet-gange-
tje peddelen wij den Dreef langs, in
dichte opeenvolging, 'n eindelooze
stoet van misschion 'n zee-, zeven
honderd m9nschen. Bij hótel Schol
len komt onze buurman in aanra
king met z'n voormaq's achterwiel,
tengevolge waarvan hij 'n uitgebreide
buiteling over z'n eigen fiets maakt,
't Loopt gelukkig goed af, en spoedig
js hij weer in 't gelid. We gaan nu
'den Hout door, de Spanjaardslaan,
en arriveeren op den Wagenweg,
waar 'n beetje meer gang d'r ingezet
wordt. Even moet de heele optocht
naar rechts uithalen twee groote
auto's snorren voorbij. Op de Zaod-
yoortsche laan hebben we 'n stevlgen
tegenwind, vooral voor de dames las
tig. De juffrouw op 'r groen-belooyer-
'de fiets blijft zelfs in de modder opzij-
Van-den-weg steken. Maar dat is al
't eenlge incident, en langs den straat
weg en de Elswoutslaan bereiken we
9m 3 u. 20 (nogal gauw dus) de hoofd
poort van 't buitengoed Elswout, het
oei van den tocht. Over de steenen
rug rliden we de breede oprijlaan in,
en de tocht over 't landgoed begint.
Ook voor ons, Haarlemmers, was Els
wout tot dusver 'n onbekend oord,
nooit opengesteld voor 't publiek. En
zoo hebben we er nu van genoten, ol3
de niet-Haarlemsche deelnemers.
Prachtig is dat zware geboomte, die
groote waterpartijen. Geen 'eind
scheen er te komen aan de breede,
zich slingerende paden, waarlangs de
Bondsstoet langzaam voortglijdt, af
en toe en bloc afstijgend, om een der
talrijke boscliheuveltjes te beklim
men, waarover 't pad Rep, vlak langB
'n miniatuur-ravijntje, waarin zoo'n
heldor meertje lag. Over de talrijke
rustieke bruggetjes gaan we, en
steeds komen we op nieuwere, mooie
re punten je vergeet op t laatst,
dat je in Noord-Holland bent, 't doet
je denken aan Zuid-Limburg
Maar ten slotte bereiken we 't hee
renhuis 't van buiten zoo prachtige
hoerenhuis dat van binnen 'n stee
non hal zonder kamers, zonder
eenig gerief is,, nooit afgebouwd,
nooit bewoond.... En menigeen hoo-
ren we zeggen „Hoe is 't mogelijk,
in zóó'n omgeving l"
Langs de oprijlaan komen we w»er
op de Elswoutslaan, en mot sommige
anderen gaan we door naar de feest
stad. De meesten rijden nog naar
Duin en Daal, om van daar pas later
naar Haarlem terug lo keeren.
DE OFFICIEELS ONTVANGST.
Óm hair aoht was het nog vrij rus
tig op de Markt; een smal haagje van
monschen stond er te kijken en te
wachten- Maar hoe dit aangroeide ln
een half uur tijds, dat konden we van
de Stadhuistrap af eens rustig waar
nemen. Waar de menschenstroom van
daan kwam, rustig en gestadig, dat
begreep je niet... maar om half negen,
terwijl de Stadhuishal vol was van
officieole menschen, stond de Markt
zwart van niet-officleele feestgangers,
van den eenen hoek tot den anderen.
Je kon er „over de hoofden loopen".
Een flinke ruimte was opengehouden
vóór bet Stadhuis. Daar was de kapel
van Rapp opgesteld, benevens de
vaandel-deputaties van een twintigtal
Haarlemsche Vereenlgingen, die mee
den stoet hadden gevormd, die precies
5 minuten voor 8 op de Markt arri
veerde.
Het was opvallend hoeveel meer het
publiek met deze feesten meeleefde
dan met de onlangs gehouden Olym
pische spelen. Dat was een oprechte
hulde van de massa aan werken en
streven van den Bond, die het rijwiel
populariseerde I
De Hal was als altijd dat is gedis
tingeerd in haar gewaad van groen
en goudlicht, dat geen verdere aan-
kleeding, geen vlaggen en kleuren be
hoeft.
Een paar honderd gasten waren er
en precies te 8 uur kwam de burge
meester, vergezeld van de wethouders
en van mevr. Boreel, aan welke het
Bondsbestuur een bloemruiker met
linten in de Bondskleuren had doen
aanbieden.
Terstond nam de heer Boreel het
woord:
Mijnheer de Voorzitter, Leden van
het Bondsbestuur, en gij allen die
door uwe aanwezigheid Uw instem
ming betuigt met de feesten van den
A.N.W.B., 't zij mij vergund u als
hoofd van het Bestuur dezer gemeen
te, en mede namens de Burgerij -een
hartelijk woord van welkom toe te
roepen.
Wij kunnen ons niet ontveinzen, dat
het on3 aangenaam is u hier le mo
gen ontvangen, en dat te meer, nu het
heden voor u een gewichtige dag is,
de dag, waarop gij herdenkt het 25-ja-
rig bestaan van den Bond, en het zij
mij vergund u daarmee van harte ge
luk te wenschen, en mijn beste wen-
schen uit te spreken voor den bloei
van Uwen Bond. Ik heb gehoord dat
de stoot, tot de oprichting van Uwen
Bond uitgegaan is van Haarlem, en ik
wil dit gaarne in herinnering bren
gen, maar zeker hebt gij toen niet
kunnen denken en bevroeden, hebt gij
't ook maar één oogenblik mogelijk
kunnen achten, dat eens het oogen
blik zou aanbreken, dat het moeilijk
heden zou kunnen geven de leden van
Uwen Bond hier onder dak te bren
gen. Dit is zeker wei hel meest wel
sprekend bewijs voor den bloei van
Uwon Bond, Uw voorzitter heeft he
den reeds een en ander van de werk
zaamheden van deai Bond in herinne
ring gebracht, en hij had veel meer
kunnen noemen, tnaor hij is er te be
scheiden voor geweest. Maar als men
Iets zegt over het werk dat geschied
is, dan heeft hij toch één ding niet ge
zegd, en moge het mij vergund zijn
dit te betuigen: dat het voornamelijk
ls te danken geweest aan liet krach
tig pogen van uw Bestuur en van
Uwen sympathieken voorzitter, dat de
Bond geworden Is wat hij op dit oo
genblik is. (Applaus).
Wij kennen allen Edo Bergsma uit
zijn openbare leven. Ik weet met hoe
veel moeilijkheden mijn ambtgenoot
te kampen heeft gehad, maar zooals
hij zich destijds gedragen heeft, gaf
hl] daarin het zekerste bewijs hoe
goed de zaken aan zijn handen wa
ren toevertrouwd. (Applaus).
De eerste schredo op den weg van
den Bond leverde moeilijkheden op ln
de werkzaamheden, moeilijkheden
om dto werkzaamheden te overwinnen
en toen ze overwonnen waren heeft de
Bond zich krachtig gewijd aan het
Toerisme, heeft hij er op gewezen hoe
belangrijk het is, en als gij u de vraag
hebt gesteld: Betreden wij ook een ge
bied, dat wij niet hadden mogen, be
treden? dan antwoord ik: Neen, dui
zendmaal neen! Dat gij het gedaan
hebt, doet u den dank van iedereen
verwerven 1 Waut de bevordering van
het Toerisme is een Nederlandsche
zaak, is niet alleen een zaak van den
Bond, maar van ieder die zijn vader
land liefheeft. Ik wil ln herinnering
brengen een woord van Voltaire toen
hij ons land verliet, en dat u allen
welbekend is, het bekende: Adieu Ca-
nauxl enz. Maar Voltaire heeft ook
nog een ander woord gesproken, na
melijk: „La Hollands, c'est un rêvel"
En nu is het onze laak om te zorgen,
dat de vreemdelingen wanneer ze ons
land bezoeken zeggen: La Hollands
c'est un rêvel (Applaus).
M'. H,l Ik wil niet te veel van uw
geduld vergen.
Ik geef u echter gaarne de verzeke
ring, dat ik overtuigd ben, dat u een
goed onthaal zal le beurt vallen, en
dat de commissie geen moeite ge
spaard heeft om u naar wensch te
ontvangen. Ui hoop en vertrouw dat
gij genoegelïjke dagen zult hebben, en
ik eindig met den wensch, dal zij mo
gen strekken tot bloei van den Bond.
Leve de A. N. W. B.l Hoora!
Dit hoera werd driomalen herhaald
door do geestdriftige gaston.
Met kunstlicht werd onderwijl even
een foto genomen, die heel veel rook
en stank verspreidde, maar gelukkig
aan do goede stemming geen afbreuk
deed.
De heer Edo Bergsma dankte daar
op nameïïe deü X. N. W. 3., fiarteïljE
niet alleen voor de aangename be
woordingen, waarin de burgemeester
hen het welkom had toegeroepen,
maar ook voor de van zooveel waar
deering getuigende woorden gespro
ken tot het Bonds-Bestuur, en tot hem
persoonlijk. Voorts dankte hij den
heer Boreel voor zijn zeer groote me
dewerking tot het welslagen van het
feest, niet alleen doordat hij wilde
aannemen het eere-voorzitterschap
der Feestcommissie, maar ook door
dat hij persoonlijk tot dat welslagen
heeft bijgedragen door inzending op
de Retrospectieve tentoonstelling, en
doordat hij in zoo menig opzicht als
hoofd der gemeente den Bond ter wil
le ls geweest bij de organisatie van
dit feestl
„Ik dank u dat gij als hoofd der ge
meente ons wilt ontvangen in deze
mooie zaal, dat gij deze prachtige
historische Hal hebt willen inrichten
tot een zoo luisterrijke ontvangst.
Terecht hebt gij gezegd, dat het een
gewichtige dag ls waarop wij herden
ken hoe voor 25 jaar de grondslag
werd gelegd yoor onze vereeniging, de
dag die wij mogen vieren In vollen
bloei en gro^l, waarop wij kunnen te
rugzien in een heerlijk verleden en
kunnen vertrouwen op oen uitnemen
de toekomsll
Op dezen dag voelen wij ons als
kinderen, die bij een huiselijk jubllé
zich spaeden naar don ouderlijken
haard en die daar een vroolijk feest
willen vieren. Want inderdaad, wij
voelen ons hier als in de ouderlijke
woning. Niet alleen omdat hier to
Haarlem in zoo belangrijke mate is
bijgedragen tot de oprichting van den
A. N. W. B., maar ook omdat hij hier
is gekoesterd, gevoed en tot zijn
krachtigen bloei hier zoo belangrijk is
bijgedragen.
Wij voelen ons hier thuis als in een
centrum van verkeer, een centrum
van het Toerisme, en wij, die door
het Toerisme de natuur hebben lee-
ren liefhebben, voelen ons hier ook
thuis als in een centrum dier schoone
natuur. En wanneer we dan hierheen
snelden als naar het ouderhuis, dan
bohoeven we ons niet ongerust te ma
ken, dat ei* geen kamers genoeg be
schikbaar zullen zijn voor een ztfo tal
rijk kroost, maar wij mogen met
vreugde conslateeren, dat wij in onze
ouderlijke woning nogmaals kunnen
aanzitten, en dat alles kier getuigt,
dat wij hartelijk welkom zijn. Wan
neer we nu hierheen trekken niet met
honderdon maar met duizenden, dan,
mijnheer de Burgemeester, u kept
hulde willen brengen aan de werk
zaamheden van den Bond, aan het
Bestuur dat thans aan het hoofd staat
maar ik wensch uit naam van dui
zenden hartelijk donk te brengen aan
Haarlem, en aan de gastvrije Haar
lemsche burgerij, maar niet in het
minst ae.11 bet Gemeentebestuur van
Haarlem, dat in elk opzicht ons is te
gemoet gekomen, niet in het minst aan
u, die ons hier een zoo sympathiek
onthaal hebt bereid 1
Bravo's weerklonken 11a deze krani
ge rode, en de eerewijn werd nu rond
gediend.
Dan was het spoedig tijd om heen te
gaan naar de
SOCIËTEIT VEREENIGING.
Honderden, ja duizenden, omstuw
den den optocht, die zich daarheen
begaf en bij den Ingang was 't een
dringen van geweld. Maar er kwamen
gelukkig geen ongelukken van, en de
Societeltszaal liep in een oogenblik
tijds tot barstens toe vol.
Een klein verhooginkje achter in
de zaal bood plaats aan een Dames
kapel, die zich voor afwisseling hoo-
ren deed. Met heel veel moeite von
den de Bondsbestuurders voor dit
verhooginkje een plaats, en toen er
wat stille verkregen was, bekwam de
heer W. J. Lugard (uit Deventer) het
woord om namens de. Bondsleden het
huldeblijk aan den A. N. W. B. aan
te bieden.
Hij deed dit ln een welsprekende,
helaas, wat te lange, redevoering. Te
lang, want de hoorders, opgedrongen
door steeds nieuwe gasten, werden
wat ongeduldig.
Een gelukwensch aan het B. B.
braoht de heer Lugard namens 30.000
wielrijders. Hij herinnerde daarbij
aan lang vervlogen tijden, aan Nij
megen waar Kiderlon het buitenland
versloeg, aan Groningen waar de te
genwoordige Bondsvoorzitter als
stuurman, alle Bondsgasten, twin
tig, dertig, veertig man over het meer
kon varen in een door hem bestuurde
schuit, en hij vergeleek het toen
met het than s, om er op te wijzen
hoe groot, hoe schitterend de A. N. W.
B. geworden is.
Toch werd in dien lang vervlogen
tijd do basis gelegd voor de actie van
vier. Wel waren de Bondsleden mis
schien zoo gesteld op hun fietspakje
en op hun fiotspetjo omdat het hen
herinnerde aan de nog niet lang ver
vlogen dagen toon do jonganskiel hen
nog om de schouders gleed, maar
toch... toch zat in die jongelui de
ernst van heden. De tijden hebben een
band gelegd ,n die band heeft menig
een In den A. N. W. B. doen blijven.
Niet altijd was het meer, waarop de
Bonds-voorzitter als bootsman stuur
de, effen en glad, or kwamen etroo-
men dio een andere richting uit wil
don, er kwamen donkere wolken op
zetten, die ons deden vragen 1 Waar ls
do leidsman?
Maar 't antwoord wisten we ook -r
zegt spreker. Hij die aan ons hoofd
staat, zal ons brengen waar wo wez^n
moe ten l En hij is ons voorgegaan op
den wog, dio leidde tot den blopi Yflö
don Bond... hi.1, Edó porgajaa,
officiéél den Söfid heeft rteteld, hij
heeft het kompas vastgehouden en ge
stuurd in de richting, dia hij zich had
voorgenomen te gaan. En nu
kwamen er wel oogenblikken, dat. het
hort dezer mannen neerzonk, dat de
warmte van hun haard bekoelde door
do schaduwen, als ze dachten aan de
weinige erkentelijkheid, die ze voor al
hun werk zagen... Toch zijn ze den
Bond trouw gebleven I
Dat ze dit kónden, dankt, de Bond
voor een groot deel aan de vrouwen
en de zusters dier mannen, die hen ln
moeilijke dagen ter zijde stonden, die
zelf6, toen de hand van den ljverigen
schrijver verstijfde, zijn werk overna
men. Spr. brengt hulde aan die vrou-
wenl (Applaus).
Aan al wat de Bond heeft gedaan
wil spr. niet herinneren, maar d i l
wil hij toch zeggen, dat de Bond ons
heeft geleerd ons eigen land lief te
hebben. Een grijs persman, die zich
thans bevindt op een der eilanden, die
zich, naar Multaluli zeide, om den
evenaar slingeren als een gordel van
smaragd, heeft gezegd, dat de natuur
nooit zoo tot zijn hart heeft gesproken,
als toen hij gerulschloos langs velden
en wegen heeft gezweefd op zijn rij-
wiell
Zoo ls het! Het rijwiel brengt ons de
vrije natuur ln, hrengt den monsch
nieuwen moed en levenskracht, doet
hem een ander zijn dan die dagelijks
loopt in den tredmolen van het loven I
Dat ls de kracht geweest van den A.
N. W. B., dat hij ons volk heeft uitge
stuurd in de vrije natuur, dat hij ons
heeft doen voelen hoe Gods heerlijke
schepping tot ons spreekt, dat hij ons
Nederland en de natuur heeft doen
liefhebben! Dat danken wij den A. N.
W. B.l
Maar* méér nog; spr. wijst op wat do
Boud deed door reiswijzers en atlas
sen door hulpkisten en voetpompen,
door bevordering van het buiten-
lahdsch toerisme!
Maar de liefde voor ons land bleef
nummer een, gelijk ook nu bleek uit
de uitgave van het prachtwerk „Ons
Eigen Land". Voor dat alles danken
de Bondsleden, en als bewijs van dien
dank bieden zij het B.B. niet alleen
een gave om dit prachtwerk te doen
slagen, maar ook een krans (hier over
handigde spr. den heer Bergsma een
groote zilveren krans), dragende 't in
signe van den Bond, vertoonende een
Nederlandsche Leeuw, die tot ons al
len spreekt: gelijk deze leeuw den bun
del pijlen samen houdt, zoo moge de
Bond ons allen samenhouden! (Ap
plaus).
Bij deze geschenken is een oorkon
de gevoegd, (geteekend door den heer
E, Bokhorst, van Deventer,.., die aan
dit schoone feest herinnert.
Nu nam de heer kir. Kokosky, voor
zitter der Amsterdamsche Vereeni
ging „het Koggeschip" het woord, om
namens die Vereeniging den Bend te
huldigen yoor hetgeen hij deed ter be
vordering van het verkeer* in ons land,
on als bewijs van waaraehtigen .eer
bied voor dien arbeid bood hij een ver
guld zilveren medaille met inscriptie
aan. (Applaus).
De heer Bergsma kwam onder jubel
klanken even op de verhooging.
Hij wilde niet enkele woorden dan
ken voor de schoone hulde hier aan
het werk van het B.B. gebracht, een
hulde die hem daarom zoo
aangenaam is, omdat zij werd aange
vat door hen, die niet van verre dien
arbeid hebben gadegeslagen, maar die
zelf dien arbeid krachtig hebben ge
steund. Zij in de eerste plaats kunnen
beoordeelen of hetgeen gedaan is,
werkelijk ten nutte van allen is ge
weest.
Hoogst dankbaar aanvaardt het B.
B. dit huldeblijk, waarvoor niet met
open schaal of met een lijst is gecol
lecteerd, maar waarvoor duizenden
zich de moeite hebben getroost een
postwlsseitje te gaan Invullen om dan
ln „De Kampioen" als anonymus te
verschijnen. Zeei* groote voldoening
geeft het hem dat het bijeengebrachte
kan worden aangewend voor de vol
tooiing van het prachtwerk: Ons El-
gen Land, een werk dat slechts door
de Regeering of door een Bond, die be
schikt over werkkracht en geestdrift
als de A. N. W. B. kon warden aan
gevat.
Wij moeten de voorzichtigheid om
te wegen, en den moed om te wagen
bezitten, om zulk een werk in ons Ne
derland te beginnen, zegt spr., en hij
hoopt, dat het Ned. volk toornen zal,
dat zijn oog open is voor het 3ehoon
dat ons eigen land aanbiedt, dat het
moge medewerken tot het opwekken
dier liefde voor het eigen land, zooals
het B.B. dat gaarne wil.
Ook don heer Kokosky zegt spr.
dank voor het huldeblijk door hem na
mens „Het Koggeschip" aangeboden,
een waardeering die hij ten zeerste op
prijs stelt omdat zij bewijst, dat de
Bond niet voor niets heeft gewerkt.
De huldiging was hiermede afgeloo-
pen en allen begaven zich naar de
groote zaal, ahvaar zou aanvangen
DE ALLEGORISCHE VOOR
STELLING.
Hierover Schrijft onze muziekvor-
slaggever
'9 Avonds te half '10 vulden de feest
gangers de groote zaal der „Vereeni
ging", om 91* oog- en oorgetuige te
zijn van do „Allegorische Hulde"
aan den A. N. W. B. Voor deze „Too-
noelm&tlge Handeling met Koren en
Muziek" had jhr. J, L. van NahuyB
den tekst en Otto Ludwig Wernicke
de muzlelt geschreven. Deze beide
kunstzinnige bondsleden zullen na
tuurlijk beter dan een buitenstaander
a]s ik weten, hoe hun jubilaris op de
pieost passende en waardige wijze té
hulaicren. Het neoft duQ volstrekt geen
zin hier mijn twijfel te kennen te ge
ven aan de absolute noodzakelijkheid
van al die zwaarsleepende alexandrij
nen in den tekst en al die choraal-
achtige plechtstatigheid ln de mu
ziek. Maar. noodzakelijk dan of niet,
lk voor mij zou graag wat en hoe
meer, hoe liever van die hoogdra
vendheid hebben omgeruild tegen half
zooveel echten geest. Voor 't overige
hoeft het stuk, als muziekwerk, de
verdiensten bevattelijk, melodieus en
doorgaans zeer welluidend te zijn
verdiensten, waaraan door de uit
voerders allo eer geschiedde, want er
word door koor en soliste mejuffr.
Emma Wernicke beschaafd, zuiver
en met veel animo gezongen, en door
ons Stedelijk Muziekcorps goed ge
speeld. Veel lof komt toe aan de da
mes Sophia C. IJdo en Francisca
Bu8(iuet voor haar mooi en duidelijk
spreken.
De decoratie van het podium en de
groepeering der koorleden in hun aar
dige costumes van wielrljdsters, roel-
slers, automobilisten en motorwiel
rijders, mei op den voorgrond de
schitterende figuren van den „Genius
van den „Vooruitgang", den „A. N.
W. B." en de „Luchtvaart", leverde
bij de effectvolle belichting, een zeer
aantrekkelijk schouwspel op.
De componist-dirigent, de dichter
van den tekst, en de drie genoemde
dames werd aan 't einde der opvoe
ring onder daverend applaus met lau
werkrans en bloemen gehuldigd.
PHILIP LOOTS.
Honderden zochten na afloop van
de voorstelling een plaatsje in don
fi giorno verlichten tuin, waar de
dameskapel Furore vroolijke mu
ziek liet hooren. Daartusschen door
werd in de groote zaal een bioscoop
vertoond. Leden van het Doopsgezind
Zangkoor lieten op de gaanderij oud-
Hollandsche liederen hooren.
De stemming onder de talrijk op
gekomen wielrijders was zeer vroolijk
en opgewekt. Tot laat in den nacht
bleven ze bijeen. De regenwolken had
den voor een helderen sterrenhemel
plaats gemaakt.
(Zie vervolg 1ste blad)„
VRAAG. Ik ben in het bezit geko
men van eenige bons van v. V., die
nog wat geld krijgt van mijn vader.
Nu wil v. V. mij die bons niet uit-
keeren vóór mijn vader betaald heeft,
heeft hij daarop recht
ANTWOORD. Zeker met, beide
vorderingen hebben niets met elkaar
te maken. Als het lijden kan, wat wij
natuurlijk niet weten, neem dan eens
een deurwaarder bij den arm.
VRAAG. Een vader, een dochter
hebbende In betrekking als winkel
juffrouw, en daar zij er niet op ge
huurd is als zij iels breekt te betalen,
hebben -zij dan toch het recht om 't
van je loon af te trekken en als je
bij de week gehuurd ben, moet je het
dan goedvinden, dat je per maand
uitbetaald wordt
ANTWOORD. Op uwe laatste
vraag is ons antwoord ontkennend.
Wat de eerste betreft, ieder ls verant
woordelijk voor de schade, door zijn
onvoorzichtigheid of nalatigheid ver
oorzaakt Over de waarde van het
gebrokene kan men natuurlijk ver
schillend oordeeleu, maar 't is geen
zaak om over te procedeeren.
HILLEGOM.
De gemeente-rekening over 1907
sluit met een bedrag aan ontvang
sten van 93.908.49 en aan uitgaven
van ƒ88.407.40, alzoo met een batig
saldo van ƒ5501.09.
Vergadering van den gemeenteraad
van Hillegom, op Woensdag 22 Juli
1908, des avonds te 7 3/4 uur.
Te behandelen onderwerpen
1. Ingekomen stukken.
2. Rooilijn woonhuis en bloembol-
lenschuur K. van Bourgondlen
Az. aan de Beeklaan.
3. Benoeming van eene onderwij-
-zeros aan de O. L. Schooi.
4. Benoeming Commissie reclames
Hoofdeüjken Omslag, dienst
1908.
5. Vaststelling rekening gasfabriek
dienst 1907.
0. Aanbieding gemeente-rekening,
dienst 1907.
7. Voordracht Zetters Rijks Directe
Belastingen.
8. Vaststelling kohier schoolgeld L.
O. 2e kwartaal 1908.
Als zetters der directe belastingen
voor deze gemeente moeten dit jaar
periodiek aftreden de heeren R. A.
van der Schoot en J. van Til Rz.
HEEMSTEDE.
Op Zaterdag 1 Augustus a. 8. zal
kroo8sehouw worden gedreven over
den Schouwbroekerpolder onder deze
gemeente.
Openbare vergadering van den Raad
der gemeente Heemstede op Dinsdag
tien 21en Juli 1908, des namiddags om
half acht uur.
Te behandelen onderwerpen
1. Beëedigiug en Installatie als
Raadslid van don heer J. G. -Jansen
Hendriks.
2. Aanbieding dor gemeente-reke
ning, dienst 1907,
3. Aanbieding der rekening yhnhét
Burgerlijk Armbestuur, dienst 1907.
4. Voordracht voor twee leden van
het college van zettor? .wegens perio
dieke aftreding van de heeren Th.
Smit en C. A. W. B. Braam.
5. Vaststelling eener verordening
regelende den werkkring der Gas-
commissie,
6. Vaststelling der Instructie voor
den directeur der gasfabriek.
7. Benoeming yan een directeur der
gasfabriek.
PROFESSOR NABER,
Ponderdag vierde de Amsterdamsohe
Hooglooraar, de bekende phlloloog,
professor A 80en ge-
böPrtedaff.
Do zeer krasse grijsaard, die geluk,
kig nog een zeer goede gezondheid ge-
niet, werd In den loop van den mor»
gen verrast met vele rijke bloomexihul-
don, terwijl een stroom van telegram
men deed zien, dat de vrienden ook
ln zijn otium hom niet vei ge ten.
Donderdagmiddag hield prof. No-
her een receptie te zijnen huize, dio
zeer druk bezocht was.
Prof. J. van Leeuwen Jr. uit Leiden
sprak daarbij den ou d-hoogteeraaï
toe.
Ook werd het woord gevoerd door
den rector-mag-nlficus en voorzitter
der literarische faculteit der Lcidsche
Hoogeschool, prof. dr. J. J. Hartman,
die namens de literarische faculteit
en den Senaat de beste wenschen voor
den 80-jarigen ambtgenoot uitsprak.
Dr. Garrer, de rector van liet Haar-
lemsch Gymnasium, kwam, vergezeld
van twee docenten, den heer Naber
gelukwenschcn, terwijl ook de Griek-
sche Krans een deputatie had gezon
den.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
30 Cts. per regel.
kant O er rurcatigeB.
Hier volgt een getuigschrift uit Zaa"
dam. Gij kunt U overtuigen van
de waarheid er van.
De Heer J. Peterbroers, Hoveniers-
pad 5 te Zaandam, meldt ons: „Veer
tien jaar lang werd ik gekweld door
een hevige pijn ln den rug' en lende
nen, deze pijn ging door mijn geheels
lichaam. Onophoudelijk had ik last
van hoofdpijn en duizelingen in het
hoofd en steeds was ik aangedaan met
een vermoeid, afgemat gevoel, vooral
's morgens bij hel opstaan. De urine
was troebel en wanneer zij eenigen
tijd stond, was er veel bezinksel in.
Mijn slaap en eetlust lieten veel te
wenschen over en wat ik ook voor de
ze ziekte geprobeerd had, alle goede
zorgen en voorgeschreven geneesmid
delen waren tevergeefs gebleken. Ten
slotte ging ik op aanraden van een
mijner kennissen er toe over een proef
te nemen met Foster's Rugpijn Nieren
Pillen en ik was ten zeerste verwon
derd, toen ik reeds na een paar dagen
de goede werking hiervan kon waar
nemen. lk kan U mijn vreugde niet
beschrijven, toen ik veertien dagen la
ter geheel en al van mijn pijn en el
lende verlost was. Voor alle zekerheid
zal ik echter nog eenigen tijd met Uw
pillen doorgaan, ten einde den wortel
van het kwaad uit te roeien."
Twee en een half jaar later bezocht
onze vertegenwoordiger ïiogmaals den
Heer Peterbroers en zeide deze: „Ik
ben geheel door Uw pillen genezen.
Het lijkt nu wel, of ik nooit ziek ge
weest ben, want na het gebruik van
Foster's Rugpijn Nieren Pillen ben ik
volkomen hersteld gebleven. Wanneer
iemand mij bezoekt omtrent dit geval
zal ik hem gaarne de bijzonderheden
van raijn genezing mededeefen." (w.g.)
J. Peterbroers.
Koopt geen pillen, die niet den vol-
ledigen naam: „Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen" op het etiket hebben. Zij
zijn te Haarlem verkrijgbaar bij de
Heeren J. van Gulik, Zijlstraat 98; J.
J. Göppinger, Groote Houtstraat 147aj
en K. van Eden, Spaarne 38. Toezen
ding geschiedt franco na ontvangst
van postwissel a 1.75 voor één, of
10.— voor zes doozen.
ZONDERLINGE INSPECTIE.
Men meldt aan de „N. R. Ct."
Do Noord-Holland6che kust van Den
Helder tot Petten zal op 23 dezer per
automobiel in oogenschouw worden
genomen door eene commissie van-
wege de Engeische regeering.
HET CONFLICT IN DE RIJN-
SLEEPVAART.
Naar vernomen wordt-, heeft een'
lid van de Kamer van Koophandel te
Dordrecht, de heer S., zich bereid ver
klaard om met de hulp van een lid
van de Kamer van Koophandel te Rot
terdam, te trachten het daarheen te
leiden, dat aan het conflict in het
rijnsleepvaartbodrijf een einde komt.
In eene bestuursvergadering van
rijnsleepbooteigenaren is evenwel be
sloten, dat men van een interventie
niets wil weten, zoolang het tegen
woordige bestuur van don Machinis
ten- en Stokershond aan het hoofd
daarvan staat.
DE INBRAAK IN LA BOURSE TE
AMSTERDAM.
Jan Jongejan blijkt de dader te zijd
der vorige twee inbraken in de
„Boura". Wel blijft hij ontkennen,
doch een deel der ontvreemde voor
werpen is reeds opgespoord. Als ine»
deplichtige is gearresteerd de vrouw
waarmede Jongejan samenleefde. Te
gen deze vrouw, een zuster van de
vrouw van den ontslagen portier
Bakker, zijn voldoende bewijzen om
haar wegens heling te vervolgen.
Bakker zelf wordt ook vastgehou-
don, verdacht van medeplichtigheid.
Deze Bakker en zijn vrouw hebbed
in de gebeele zaak een zonderlinge
rol gespeeld. Bakker was do eerste,
die zich bij de arrestatie van den'
verloofde van zijn schoonzuster op
den voorgrond drong. Bakker was
het, die een bos valsche sleutels in de
goot vond on deze met het inbrekers-
werktuig op het politiebureau depo
neerde. Bakker was lvet die onrniddel-
ijk bereid was alle gewenschtc in-
lchtingen te verschaffen.
Het staat vast dat de goederen bij
do vorige inbraken ontvreemd, be
leend zijn door de weduwe J. A. E,
)Pos, de vrouw mot wie Jan Jongejan
verkeoring had. Bij fouilleering wor
den een aantal zilveren voorwerpei)
V&n do laatste Inbraak afkom&lg, op
haar bevonden, terwijl men ten ha
ren huize eon aantal lommerdbrief
jes gevonden heeft. Hieruit bleek dat
gij een grpote partij der voorwerpen
