Courtois is thans naar de gevange-1
nis Petite Roquette, bestemd voor
jeugdige misdadigers, overgebracht.
Zoo Is dus thans eindelijk llchl-ge-
komen in deze geheimzinnige mis
daad. Een geluk voor de Parijsche
politie e<n zij schijnt nog meer geluk
te zullen hebben. Althans zij meent
nu ook de moordenaars van den
schilder Steinheil op hef spoor te-
zijn. Onlangs zijn eenige inbrekers
in hechtenis genomen, die bij hot ple
gen van een diefstal gummi-hand
schoenen droegen, om geen vinger
afdrukken achter te laten. Daar van
do moordenaars van Steinheil ook
niet het geringste vingerspoor is ont
dekt, meent de politie dat deze tot de
bedoelde Inbrekersbende behooren.
Heel veel vasten grond heeft de po
litie hier, dunkt ons, nog niet onder
den voet..
EEN DIENSTWEIGERAAR?
Op 11 April 1907 moesten eenige sol
daten in de kazerne te Ingolstadt in
Beieren hout hakken. Het werkje ge
schiedde in een vrij donkeren gang
en bij den arbeid had een der soldar
ten, een man die links was, het on
geluk zich den wijsvinger van de
•rechterhand af te hakken.
Nu komt het een enkele maal wel
voor, dat Duitsche dienstplichtigen,
om zich van den dienst vrij te ma
ken, zich zelf verminken, en de mili
taire autoriteiten meenden, dat hier
zich ook een dergelijk geval had voor
gedaan en de soldaat dus opzettelijk
zich de verminking had toegebracht.
De man kwam voor den krijgsraad,
betuigde bij hoog en laag zijn on
schuld, maai' werd niettemin tot een
jaar gevangenisstraf veroordeeld.
Buiten zichzelven nam de man daar
op de vlucht, hij werd echter weer ge
arresteerd en kreeg nu nog acht
maanden extra wegens desertie.
Thans echter is in hooger beroep
door het Oberkriegsgericht de sol
daat vrijgesproken van de zelfvermin
king, terwijl de straf voor de desertie
tot zes maanden is verminderd.
EEN POLITIEKE MISDADIGER,
Zwitserland was vanouds het land
der politieke vrijheid. Niet alleen
leefden de Zwitsersche burgers onder
democratische staatsinstellingen maar
pok de vreemdeling, die zich in eigen
land verzet had tegen politieke dwin
gelandij en onderdrukking, kon op
den gastvrijen Zwitserschen bodem
rekenen op de bescherming der wét
ten.
In Zwitserland behoefden zij, die in
eigen land voor vrijheid en menschen-
recht hadden gestreden, niet bang te
zijn, dat zij zouden worden uitgele
verd. Want de Zwitsersche bondsraad
leverde niemand uit wegens, politieke
misdrijven.
Zoo was het vroeger. Zoo schijnt
het thans niet meer te zijn.
Er heeft zich in Zwitserland thans
«en feit voorgedaan, dat daaromtrent
de somberste vermoedens wettigt.
Het bondsgericht te Lausanne heeft
Wassiiief, een jong Russisch uitgewe
kene, uitgeleverd aan de Russische
regeering onder omstandigheden, die
de vrees wettigen, dat het met de
Zwitsersche vrijheid wel eens gedaan
kon zijn.
Wij geven hier het woord aan den
Zwitserschen correspondent van het
Handelsblad, die van het een en an
der een uitvoerig en roerend verbaal
geeft.
Hij schrijft:
Wassiiief is een jonge man van
adellijken bloede, nog geen twintig
jaren oud. In het donkerste Rus
land, dat hem zag opgroeien, was hij
dagelijks getuige van de knevelarijen,
waaronder het volk leed en nog lijdt.
Zijn gansche jeugdleven herinnert
aan dat van Tatiana Leontief, die zoo
veel zag gebeuren in de voorname
kringen, waarin zij verkeerde, dat
zelfs haar ouderliefde verkeerde ln
haat. Bij Wassiiief was het eenigszins
anders. Hij had een liefde volle moe
der, vrouw met een feeder voelend
hart, die haar kind aan zich wist te
hinden. Dat verhinderde den jcxngén
Wassiiief meer dan eenmaal zich open
lijk, onvoorzichtig te verzetten tegen
al liet onrecht, wat hij om zich heen
zag gebeuren.
Maar met den mamnelijken leeftijd
groeide in hem het verlangen om met
heel zijn kunnen voor de zaak des
yolks te werken. Dat proces ging zijn
gewonen gang. Aan de universiteit
leerde hij de organisatie der revolu-
tiomnairen kenmen en was weldra een
der overtuigdsten barer leden.
Het bloedbad van Petersburg zou
"hem noodlottig worden. In Penza,
waar Wassiiief op verlangen van zijn
moeder aan de Academie voor Schoo-
ne Kunsten studeerde, deed toenter
tijd Kandourof, de politiechef Yan het
district, veel van zich spreken om de
beestachtige mishandelingen, die de
politieke gevangenen op zijn lastge
ving ondergingen. De hervormings
partij besloot den tyran uit den weg
te ruimen, en het lot wees Wassiiief
aan om aan het vonnis uitvoering to
geven. Reeds denzelfden dag wachtte
de jonge revolutionnair Kandourof op
aan de trappen van het justittegebouw
én schoot hem met drie revolverscho
ten neer.
Wassiiief werd gevangen genomen;
'doch met gouden sleutels wist zijn in
vloedrijke moeder de zware deuren te
openen, en de jonge man vluchtte met
zijn bruid naar het vrije Zwitserland,
haar Genève, waar reeds zoovele Rus
sen het benarde leven redden. Daar,
jn de Rue Caronje, begon hij zijn
klein familieleven, voorzichtigheids
halve onder den aangenomen naam
yan Bromaar. Maar in Genève wemelt
het van Russische spionnen, die als
gieren azon op hun prooi, die op stuk
Werken, en betaald worden voor elk
'slachtoffer, dat zij verraden.
Dezei) Wrtglwt ook de lonte Bro
maar niet. Enkele wekefi Ha aijn aan
komst werd hij op verzoek van den
Russlschen gezant in zijn kleine wo
ning gevangen genomen, en voorloo-
pig achter slot en grendel gezet. Het
Bondsgericht In Lausanne had over
zijn uitlevering te beslissen. De ge
vangene koos zich als verdediger den
advocaat Willemin, .een Dog jongen
jurist, die steeds de voorste is op de
bres, als een goed maatschappelijk
werk moet gedaan worden. Ik noem
bijv, do instelling van de rechtbank
voor kinderen, de vereeniging ter be
vordering- VMi volksgezondheid e. d.
Al in hei errsie stadium van het on
derzoek kreeg de heer Willemin den
indruk, dat de kansen voor zijn cliënt
zeer slecht stonden. En daarom riep
hij .alle hens aan het dek. Tal van ver-
eenigingen in het binnen- en buiten
land met de Internationale „LIgue
uour les droits de l'homme" aan het
hoofd, zonden adressen on petities aan
het Bondgericht, zelfs aan het per
soonlijk adres van de leden dezer
rechtbank. Enkele dezer adressen wa
ren niet voorzichtig gesteld.
Geheel onverwachts geen enkele
journalist had er iets van vernomen
kwam het geding-Wassilief Maan
dag jl. in behandeling. Met zes tegen
vijf stemmen besloot het hof, dat het
vergrijp niet een politieke misdaad,
doch een gemeene moord is, en dat
Wassiliet dus aan die Russische auto
riteiten moest worden uitgeleverd.
Zulk een vonnis laat geeoi appèl
toe, en mattre Willemin blesf dus
niets over dan zijn cliënt den droeven
uitslag mede te deelen, en hem op het
ergste voor te bereiden. Wassiiief
hield zich cordaat, en zette er zich on
middellijk toe om zijn zaken te rege
len. De eerste gedachten gingen nar
tuurlijk naar haar, die met hem het
kleine huishouden had opgezet, en
die hem gedurende de lange maanden
van zijn preventieve hechtenis een
zoon geboren had. Hij wenschte haar
onder zijn waren naam van Victor
Platanowitch Wassiiief. erfelijk edel
man van, enz., wettig te trouwen, en
richtte zijn verzoek tot den aartspries
ter van Genève, dr. Orloff. Deze wei
gerde echUr het huwelijk te voltrek
ken.De jonge moeder wendde zich
daarop tot de Zwitsersche autoritei
ten, met het verzoek den vader van
haar kind op zijn reis te mogen ver
gezellen, lief en leed vérder met hem
te mogen deelen. Om administratieve
redenen scheen ook dit niet mogelijk
te zijn.
Zoo begon dan Wassiiief alléén zijn
sombere reis. De Geneefsche politie,
tot op het laatste oogenblik voor een
'overval bevreesd, had verschillende
maatregelen genomen om Wassilief's
vrienden om den tuin te leiden. Toch
waren er betrekkelijk velen aan het
station om den jongen man uitgelei
de te doen. En zelfs de politie-au-
toriteiten waren onder den indruk
van het droevige gebeuren.
Toen op het allerlaatste oogenblik
ook maitre Willemin met eenige ver- i
lcnochte vrienden buiten adem Jcwam
aangeloopetn, en verzocht den gevan
gene, die reeds in een compartiment
onder stevig geleide was opgesloten,
nog even de hand te mogen drukken
dat leek wel een laatste krijgslist.
De aanwezige politie-chef weigerde
aan het verzoek te voldoen, maar hij
gaf den beiden politie-agenten order
den gevangene tot op het laatste oo
genblik aan het venster te laten plaats
nemen.
Het was, naar de beschrijving der
Geneefsche bladen, een oogenblik van
hevige ontroering, en menigeen ston
den dikke tranen in de oogen. De on-1
gelukkige zelf had schijnbaar dat star
re gevoel van bezinnlngloosheid, dat
als een troostende gave der natuur
den mensch ten deel wordt, op die
ontzettende oogenblikken, die niet te
overleven zouden zijn, als wij klaar
bewust waren, wat er met ons gaat
gebeuren, en welke rampen over ons
arm hoofd zijn losgebroken.
„Moed houden", riepen vrienden-
stemraen, toen het sein tot vertrek ge
geven werd. En wuivend met hoeden
en zakdoeken sjouwde men nog een
heel stuk mee. Eindelijk was de trein
uit het gezicht verdwenen toen één
midden in de menschenvolte met
snerpende stem riep: „Daar gaat nu
de Zwitsersche vrijheid over de gren
zen!"
Dat was een stem uit liet hart. Maar
het verstand ls in zulke gevallen toch
oen betere raadgever. Van be teekenis
is reeds het feit, dat in dit critieke
geval vijf van de elf rechters tegen
de uitlevering gestemd hebben, En
crltiek in den zin yan dubieus was
het geval ln hoogste mate. Wassiiief
zelf heeft ln zijn verhoor het gebeur
de voorgesteld als een wraakneming
der revolutionnalren, voor de kwel
lingen door Kandourof hun partijge-
nooten aangedaan.
En deze omstandigheid nu is in
flagranten strijd met wat de praxis
vau liet Bondsgericht tot op heden
als een „politieke misdaad" placht te
boschouwen."
EEN HEELE TREIN GESTOLEN.
Er is een onderzoek geopend, naar
aanleiding van tallooze diefstallen op
de stations aan de lijn Moskou—Ka-
san, waarvan ambtenaren worden
verdacht. Daarbij komen enorme din
gen aan het licht. De spoorwegamb
tenaren hadden een soort vereeniging
gesticht, om gezamenlijk te stelen en
den fiscus te bedriegen. Men slaagde
er in, zelfs een heelen trein, met de
locomotief er bij, te doen verdwijnen.
Midden op het veld werd de trein ge
stopt, de koopwaren werden uitgela
den en, vervolgens weggebracht op.
karren. Daarna verwisselde mefi Se
nummers van de wagens en van de
machine een de trein werd leeg naar
Moskou teruggestuurd, waar hij werd
ontvangen en Ingeschreven, als nieuw
materiaal. Eerst, doordat de maat
schappij aan wie de verdwenen wag
gons toebehooren, ernstig reclameer
de, kreeg men de lucht van den bru
talen roof,
ALTIJD WEER NASI.
De "oud-minister Nasi zal Rome ver
laten en zich naar Trapanl begeven.
Te Napels zal hij door een schip met
afgevaardigden van Trapani worden
afgehaald. Do tocht van den herko-
zene door zijn geliefd Sicilië -zal een
ware zegetocht zijn alle dorpeD en
gemeenten maken groote toebereidse
len om hun „held" waardig te ontvan
gen.
EEN DRAMA.
Ottilie Eberhard, eene rijke wedu
we uit Weenen, kwam verleden Don
derdag te New-York aan om een be
zoek te brengen aan hare aldaar
woonachtige dochter. Dinsdagochtend
werd de moeder in Caolburg bij New-
York vermoord. De dochter loste vier
schoten op den vluchtenden moorde
naar. vonder eenter iemand te ver
wonden. De politie is op zoek naar
een neef van de vermoorde, August
Eberhard, die van de misdaad ver
dacht wordt. Het slachtoffer werden
6000 gulden ontstolen,
ALPENSPORT.
1 In de „Westminster Gazette" waar
schuwt een Inzender, dat er in Zwit
serland in de bergen veel bruggen
zijn, waarvan het hout, van vloer of
leuning, vermolmd ls. Hij noemt ook
de houten trap, die van het diepe dal
van de Eau-noire naar den Tête-nolre-
pas leidt. Die trap is onveilig, zegt
hij. Toen hij met Pinksteren met een
vriend de trap gebruikte, was die
vriend bijna in de diepte gestortde
leuning, waartegen hij leunde, brak
af. Be inzender schreef aan de over
heid, maar naar hij verneemt, is er
niets aan gedaan.
EEN MOORD.
Leipzig ls sedert eenigen tijd in
spanning over een moord, gepleegd
op een jong meisje, met name Emma
Heine. Men vond haar lijk ln de Pleis-
se, maar zonder hoofd. Naar dai
hoofd is ijverig gezocht, vooral in de
rivier Daar ging een paar dagen ge
leden het berichv door de stad, dat het
hoofd in de rivier was gevonden. Dat
gaf een groote opwinding. Maar spoe
dig vond men een tweede hoofd, toen
een derde. Of eigenlijk waren het
schedels, en het bleken naar waar
schijnlijkheid alle mannenschedels.
Men vermoedt, dat medische stu
denten ufc Looiden bij hun studie heb
ben gebruiki en toen in de rivier ge
worpen.
EEN CHINEESCHE VOLKSVERTE
GENWOORDIGING.
In China is een decreet uitgevaar
digd, waarbij de voorwaarden van de
verkiesbaarheid yoot de in te stellen
volksvertegenwoordiging worden ge
regeld. Die voorwaarden, ofschoon zij
op een democratisch beginsel zijn ge
grondvest, sluiten vele uit van de ver
kiesbaarheid, terwijl de Keizer het
recht behoudt leden te benoemen.
Het is niet veel, wat dit bericht ons
vertelt, maar voor zoover wij er uit
kunnen opmaken zal het Chineesche
parlement er niet bijster democratisch
uitzien.
ONGUNSTIG WEER,
Het weer is niet alleen bij ons in
de war, laat ons dit een schrale
troost zijn. In Noord-Italië^ aaai het
Lago Maggiore en het Como-meer
sneeuwt het zelfs en van verschillende
plaatsen komen berichten van snelle
stijging van den waterstand der rivie
ren. In Spanje is het al niet beter. In
het dal van de Ebro woedde een he
vige orkaan, die belangrijke schade
aanrichtte en volgens een telegram uit j
Bilbao zijn aan de kust tal van xnen-
schonlevens door den storm verloren
gegaan.
En ook uit Rusland wordt melding
gemaakt van felle stormen en Yan
zware regens, die zelfs op sommige
plaatsen het treinenverkeer onmoge
lijk maakten.
Te Berlijn heeft het vreeselijk ge
onweerd. ln het Grunewald. werd ie
mand door den bliksem gedood.
Het onweer gaf ook nog indirect
aanleiding tot ongeregeldheden te
Spandau.
Toen daar nl. aan de wielerbaan be
kend werd gemaakt, dat ten gevolge
van het ongunstige weder de aange
kondigde wedstrijden later zouden
worden gehouden, vernielden de te
leurgestelde toeschouwers de tribune.
En eerst toen soldaten te hulp wareca
geroepen kon do orde worden hersteld.
Ook uit andere deelen Yan Duitsch-
land komen berichten over onweder
en daardoor veroorzaakte ongelukken
en schade.
VLIEGENDE TORPEDO'S.
Een door den Zweedschen majoor
Unge uitgevonden luchttorpedo is on
langs in het eigendom der firma
Krupp te Essen overgegaan, doordat
de firma alle patenten heeft overgeno
men., De luchttorpedo vormt een vol
komen nieuwe wijze van bewapening,
die ln een toekomstigen oorlog een
aanzienlijke rol zal spelen, daar het
gebruik er van gemakkelijk en veelzij
dig ls.
Bij het geheel ontbreken van een
terugstoot kan het werp toes tel van ge
ring gewicht zijn, zoodat de torpedo
batterijen op automobielen geladen,
de cavalerie kunnen volgen en snel
tegen versterkingen ln werking kun
nen worden gesteld, In agn vesting
oorlog werKon fle torpedobauenjeü
geheel als de zware artillerie, maar ze
vorderen geringere voorbereidingen.
Daar het afvuren der torpedo's geen
geraas maakt, kunnen de batterijen
door de tegenpartij moeilijk worden
ontdekt. Bij de kustverdediging zijn
deze torpedo's tegen de dekken van
vijandige schepen bruikbaar, ook on
der water hebben ze groote uitwer
king. Voor bet gebruik op oorlogssche
pen moeten de torpedo's van groot
kaliber zijn. De kleine torpedo's, van
10 c.M. kaliber en daaronder, zijn ge
schikt voor den bergoorlog, zelfs in
gevallen, waar de bergartilierie moei
lijk vertransporteerd kan worden en
eveneens ter beschieting van lucht
schepen.
Voor het laatste doel kunnen de
werptoestellen op automobielen ge
plaatst worden. In handen van een
troep, die behendig met bet nieuwe
wapen kan omgaan, zou deze, wat de
vuuruitwerklmg betreft, een aanzien
lij koverwlcht hebben.
Het Zweed8che oorlogs- en marine-
bestuur heeft bij contract het recht
gekregen, de nieuwe uitvinding toe te
passen!
EEN AUTOMOBIEL ALS POST*
PAKKET.
Mr. Hall, een rijke Amerikaan, had,
om de Olympische Spelen te Londen
niet te missen, de eerste boot te Calais
genomen. Bij zich had hij een kostba
re automobiel, door hem te Parijs ge
kocht, en waar hij niet van scheiden
wilde, doch de boot nam geen bagage
mee, laat staan een automobiel. Wel
werd met de boot de post verzonden
en nu kwam Mr. Hall op het denk
beeld om zijn krachtwagen als post
pakket te doen verzenden. Dat geluk
te, alleen de overtocht von Calais naar
Dover beeft meer gekost dan het ver
voer over den Oceaan zal kosten.
WERKLIEDENBEWEGING, ENZ.
Te Londen dreigt een groote sta
king onder bet tramweg-personeel,
dat verstoord is over het uitstel van
behandeling door den Londenschen
Graafschapsraad over de e.lschen tot
verbetering van den loonstandaard,
en den werktijd, die gemiddeld tien
uur per dag bedraagt. De beambten
vragen hooger loon en een maximum
werktijd van acht uur. Bovendien af
trek van den tijd, die bij de uitbeta
ling verloren gaat en extra belooning"
voor Zondagsdienst. Zij hebben nu
een termijn gesteld van 21 dagen en
dreigen met staking, indien zij na ver
loop van dien termijn geen bevredi
gend antwoord hebben gekregen.
MUNDUS VULT DECIPI.
Dat het oude gezegde „mundus vult
decipi" de wereld wil bedrogen
worden nog altijd treurig waar is,
heeft dezer dagen een proces te Brons
wijk bewezen. Daar stond een kwak
zalver terecht wegens onbevoegd uit
oefenen der geneeskunde. Hij bezat
een onfeilbaar middel, adverteerde
hij, tegen nagenoeg elke kwaal. Dat
middel was.... menschenbloed, af
komstig van onthoofden En aange
zien natuurlijk niet iedereen dat zoo
maar thuis had, stelde hij het welwil-'
lend beschikbaar voor slechts15
Mark per flesch
Duizenden lieten zich bedotten en
vlogen er in. Doch aan 't eind vloog
de man er zelf ook in. Hij kreeg drie
maanden.
Het „menschenbloed" was natuur
lijk uit een varkensslachterij afkom
stig.
HOOGESCHOOL VOOR LUCHT
SCHEEPVAART.
De eerste hoogeschool voor Tucht-
scheepvaartkunde zal in Amerika
worden opgericht. Albert C. Triaca
zal in New-York een „Internationale
school voor luchtscheepvaart" stich
ten. Weldra keert de heer Triaca utt
Parijs in New-York terug, toorzien
van een prachtige collectie leermidde
len. De collectie bevat o. a. een vol
ledige serie fotografische opnamen
van moderne luchtschepen en vlieg
machines, benevens een grooten voor
raad modellen.
Zou 't niet beter zijn te'wachten tot
de luchtscheepvaart zelve er is en
haar dan gaan doceeren
GEEN GRATIE.
De koning van Saksen heeft het
verzoek om gratie, ingediend door
Greta Beier, de burgemeestersdochter,
die, naar men zich zal herinneren,
haren aanstaande vermoordde, én
zich bovendien nog aan verschillende
andere misdrijven had schuldig ge
maakt, en daarvoor ter dood is ver-
oordeold, van de hand gewezen.
QEMEENTERAAD
Vergadering' van den Raad dezer
gemeente op Woensdag 22 Juli, des
middags te IJ uur.
Afwezig zijn de heeren Weisenaar,
TJeenk Willink, Loomeyer, Stolp, Van
Styrum, Van Linden Tol, Van den
Berg en Van de Kamp.
Bij de ingekomen stukken stelt de
VOORZITTER voor, ofschoon vreemd
aan de orde van den dag, te behande
len stuk no. 255 (eindklasse aan de
B. School).
Mededeelingen: en Ingekomen stuk
ken:
A. dat zijn gesteld in handen van
B. en W. om advies:
le. een verzoekschrift van P. van
Duuren om te worden benoemd tot
makelaar ln hypotheken en assuran
tiën;
Je, een verzoekschrift van het Be
stuur der afd. Haarlem en Omstr. van
de Nederlandsche Mij. voor Tuinbouw
en Plantkunde om Bubsldie te verloe-
nen ten behoeve van den Tuinbouw-
wintercuraus»
8e. een verzoekschrift van het Be
stuur der Bloemisten-Vereen. „Haar-
lem'S om de levering vein planten en
gewassen voor de plantsoenen aan
Haarlemsche bloemisten op te dragen.
4e. een verzoekschrift von J. Vree
ken Jr., om hem met ingang van 1
Sept. a.a. eervol ontslag te verleenen
als onderwijzer aan school no. 1.
B. dat zijn ingekomen:
lo. een schrijven van B. en W. be
treffende eind-onderwij8 aan de derde
klasse der Hoogere Burgerschool;
2o. een schrijven van B. en W. naar
aanleiding van het voorstel J. de
Breuk, e.a. in zake wijziging van het
plan Yan uitbreiding van gronden bij
de Amsterdamsche vaart.
8o. een niet onderteekend schrijven
over feestvieren en werkloosheid.
(Ter zijde te leggen ook omdat het
niet op gezegeld papier is gesteld).
4o. een verzoekschrift van J. M.
Vermolen om hem alsnog gedurende
de kermis eene plaats Yoor een draai
molen te gunnen op de Ged. Oude
Gracht. (Te stellen in handen van B.
en W. ter afdoening.)
C. dat blijkens bericht van Ged.
Staten van Noord-Holland, de uitkee-
ring aan deze gemeente krachtens art.
der wet van 24 Mei 1897 (Staats
blad No. 56), over het jaar 1908 ls
vastgesteld op f 212.560.56 en dat B.
en W. hebben bericht, dat door deze
gemeente hot ln art. 8 dier wet be
doelde beroep niet zal worden Inge
steld, vertrouwende, dat daartegen
bij den Raad bezwaar zal bestaan.
D. dat het ln verband met don aan
slag van eon kademuur langs Kinder-
huisvest, noodig is de boomen aldaar
ten zuiden van de Manégebrug weg te
ruimen.
E. dat door B. en W- eervol ontslag
ls verleend aan L. C. de Koter, nood
hulp-ambtenaar, belast met de inning
van haven- en kaaigeld.
F. dat zijn ingekomen:
le. een schrijven van Ged. Staten
der prov. Noord-Holland, houdende
bericht, dat zij hunne goedkeuring
onthouden aan het Raadsbesluit van
4 Maart 1908, no. 26, betreffende ver
bod tot aanbouw- of herbouw op ver
schillende gronden.
B. en W. stellen den Raad voor,
op het voetspoor van het besluit d.d.
1 Juli j.l. no. 10, van het besluit van
Ged. Staten voorziening te vragen bij
H. M. de Koningin.
2e. een schrijven van Ged. Staten
der provincie Noord-IIolland, ten ge
leide van het door hen goedgekeurde
raadsbesluit van 10 Juni jl., no. 17 tot
verhuring van grond aan de Leidsche
vaart aan B. Moolenkamp;
3e. een schrijven van dezelfden, ten
gelelde van het door hen goedgekeur
de raadsbesluit van 1 Juli j.l. no.
10, tot verhuring van eene oppervlak
te land en water aan de Friesche Var
kenmarkt.
PUNT 1.
Mededeelingen en ingekomen stuk
ken.
Door mej. M. E. de Jongh, onder
wijzeres aan de Opleidingsschool voor
meisjes, wordt wegens haar huwelijk
met 1 Sept. eervol ontslag gevraagd.
(Raadsstuk 221).
Wordt verleend.
Door mej. M. de Vries, onderwijze
res aan school 8 wordt met ingang
van 1 September eervol ontslag ge
vraagd.
(Raadsstuk 240).
Wordt verleend.
B. en W. van Haarlem bieden den
Raad aan een door de Comm. van
Toezicht op het Midd. Onderwijs ont
worpen programma voor de H. B. S.
met 5-jarigen cursus 19081909.
Daarin is echter opgenomen eind
onderwijs voor de derde klasse, geheel
op gelijken voet als dat geschiedde tij
dens het bestaan van den driejarigen
cursus. Aangezien echter op 19 Oct.
1904 tot opheffing van dien cursus is
besloten, hebben B. en W. bezwnu
gemaakt tegen dat leerplan, dat feite
lijk den cursus zou doen voortbe
staan. De Commissie van Toezicht
echter dringt op het voortbestaan er
van aan, met het oog op de leerlin
gen die met het einde van het 3e leer
jaar de H. B. S. plegen te verlaten.
Onder deze omstandigheden wenschen
B. en W. de beslissing te laten aan
den Raad, onder opmerking, dat de
bedoelde eind-klasse ook in het leer
plan voor den cursus 1907—1908 was
opgenomen, wat aan hunne aandacht
ls ontsnapt,
(Raadsstuk no. 255).
De heer SNELTJES begint met zijn
verbazing uit te spreken over...
De VOORZITTER merkt op, dat hij
voorstelt dit stuk ofschoon vreemd
aan de orde van den dag, te behande
len'.
De heer SNELTJES zegt, dat hij zich
dan vergist, maar dat hij meende dat
een stuk twee dagen geleden ingeko
men, tot die .orde behoorde.
Besloten wordt dit stuk na de mede
deelingen te behandelen.
Na de mededeelingen verkrijgt de
heer SNELTJES wederom het woord.
Hij verbaast zich over het terzij zet
ten van een besluit van den souverei-
r.en Raad, die de H. B. S. met 8-ja-
rlgen cursus heeft afgeschaft, en op
zettelijk een school voor M. U. L. O.
heeft ingericht, teneinde te voorko
men, dat er op de H. 13. S. Jongens ko-
xnen, die er eigenlijk niet op hooren.
Spr. zal zich dan ook ernstig togen
hot voorstel van B. em W. verzetten.
De hoer BREDA KLEYNENBERG
zegt, dat de 8-J. cursus absoluut ver
dwenen is.
Ieder leerling moet zich opgeven
voor den 5-jarigen cursus. Maar de
behoeften der leerlingen loopen uit
een. Er zijn er die op zeker oogenblik
eon andere richting willen gaan, bijv,
d^n handeL Dus zal or steeds YWi dé
H. B. 5. een zekere afvloeiing blijven
bestaan von hen, die geen behoefte
hebben aan wis- en natuurkundig on
derwijs. Een Inrichting die aan hun
behoeften voldoet bestaat hier niet,
doch zal ln den vorm van handelscur
sussen gelijk die elders bestaan, ook
hier moeten worden opgericht. Doch
op dit oogenblik moet iw*hoe
te nog gerekend worden. j-,n do
veude klasse van M. U. L. kan pas
over een paar jaar werken. Daarom
willen de voorstanders van dit eind
onderwijs in de derde klasse dit nog
laten bestaan totdat ln de behoefte
aan handelsonderwijs op andere wijze
is voorzien. Zal men nu, waar zoove-
ien van deze, niets kostende instelling
nut hebben, zeggen: omdat aan de
majesteit van een raadsbesluit wordt
geraakt, zullen wij dit vernietigen?
Spr. ontraadt dii ten sterkste.
De heer TIIIEL zegt, dat do heer
Breda Kleijnenberg de zaak niet hee-
lemaal juist voorstelt, terwijl aan den
anderen kant de heer Sneltjes de zaak
wat boog opvat.
Spr. toont aan, dat toen in Nov.
1904 de H. B. S. met 3-Jarigen cursus
werd afgeschaft, die derde klasse
reeds voor eind-onderwijs is ingericht
Dat was precies hetzelfde als wat af
geschaft werd, dezelfde zaak met een
anderen naam. Dat hinderde toen
niet, doch verleden jaar heeft de Com
missie voor het M. O. datzelfde pro
gramma weer aldus vastgesteld, en
daarmee was eigenlijk de 3-j. cursus
weer ingevoerd. Dit had niet mogen
geschieden, doch de aandacht van B.
en W. is toen niet op de zaak geves
tigd geworden. Nu echter meent hel
college van B. en W., dat een derge
lijke beslissing niet opnieuw kon wor
den genomen zonder daarin den Raad
te kennen, en zij voelen iets voor de
belangen der leerlingen die met het
weggaan dezer klasse nu worden ge
schaad. Bovendien kan op deze wijze
de H. B. S. die in dit jaar nog weder
is gegroeid, eenigszins worden ont
last en dit klemt te meer, omdat toch
in den cursus 1907—1908 ben opzichte
van de H. B. S. dringend een beslis
sing zal moeten worden genomen.
Het is om al deze redenen dat B. en
Wi geneigd zijn 't eind-onderwijs voor
dezen cursus te bestendigen, terwijl
spr. er bijvoegt, dat do heer Klcynon-
berg de zaak wat hoog opvat als hij
meent, dat er een Handelsschool uit
doze klasse zou kunnen groeien. WH
de Raad handelsonderwijs dan zal
spr. daaraan gaarne meewerken,
maar dan moe.t er heel Iets anders
worden gemaakt.
De heer SCHRAM zal in 't belang
der leerlingen met de meening van B.
en W. meegaan, maar hoopt, dat dit
dan ook voor 't laatst zal zijn.
De heer SNELTJES zegt, dat hij
zich thans met het voorstel zal veree
nigen, maar dat er dan toch in het
voorstel moet staan, dat het niet lan
ger dan voor één jaar geldt.
De heer THIEL merkt op, dat er
alleen sprake is van den cursus 1907—
1908.
De mededeeliüg wordt daarna voor
kennisgeving aangenomen.
De Raad besluit in hooger beroep te
gaan van een afwijzende beslissing
van Ged. Staten in zake een bouw
plan, mutatis mv tandes geheel gelijk
aan de zaak-Oostenbroek.
PUNT 2.
De heer Rlnkema stelt voor le op
het bekende verzoek der Maatschappij
tot exploitatie vail Staalwaterbron-
nen om ontheffing van haar bij raads
besluit opgelegde verplichting om een
badinrichting te expio. U-eren en van
de betaling van jvrt.gniiie voor het
hebben van luizen en telefoon gelei
ding ln aan do gemeente toebehooren-
•ie gr.nd&it r-et terugbetaling van de
in 1905, en 1907 betaalde recogni-
tit-fcfe-de--*, rlwljzend te beschikke* 2e
san de mopW»happij gedurende de ja
ren 1908, 1V09 en 1910 van de door
haar aan de gemeente üaar'-m over
die Jaren betaalde recognitie- en
eifpachts^iden, elk Jaar 750 terug
U- g» ven.
B en W. stelden yoor het verzoek
der Bj* vV^-kappiJ geheel af te wijzen.
(Raadss'vk 176).
De heer PWJtEMA treedt ter toe
lichting ve-* zijn voorstel ln eenige
historische bv^houwlngen omtrent de
oprichting tn eerste exploitatie van
de Haailunsche Staal-.vaterbron. In
1892 verleende de Raad concessio on
der zekere voorwaarden. De Raad was
toen al niet zeer optimistisch ge
stemd, blijkens de voorwaarden toex
gesteld, waarbij bepaald werd, dat 20
pet. van de winst in do gemeentexas
moest worden gestort. Of die opzet
goed is geweest, en of de zaak goed ls
aangepakt, betwijfelt spr. ten zeereis.
Men heeft toen In Nederland kapitaal
gezocht en men weet, dat de Nederlan
ders ln dat opzicht wat behoudend
zijn aangelegd als 't er omgaat voor
Nederlandsche Ondernemingen geld te
verkrijgen.
De S t e e 1 s van Amerika hebben Ltf
ons land altijd meer succes gehad daf
de Steels (Staal) uit de Haarlemmer-,
meer.
Spr. bomt dan tot het rapport der
raadscommissie van 1905. Hij heelt
alle respect voor haren arbeid, maar
het Bpijt hem toch dat eerst drio jaar
na de aanvraag van Commissarissen
het rapport is verschenen.
Dit rapport heeft toch aan de conv»,
missie een groote ondienBt bewezen,;
een rapport, waarin geen enkol licht
straaltje ls op te morkon, moet wel
deprimeerend werken op en arbeid
der Maatschappij. Spr, kan zich voor
stellen dat D, eo \Vt kpipen met eott'
