Verschijnt degelijks, behaiveepZofl- en Feestdagen.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD,
AGENDA
OM ONS HEEN
iluitenlandsch Overzicht
Stadsnieuws
23e Jaa:;3»Qg. No. 7701
DIN8DA.G 4 AUGUSTUS 1908
ABONNEMENTEN
PER DREB MAANSJBNl n
Voor Haarlem I-20
Voor de dorpen ïn den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)j-30
Franco per post door Nederland r Lj®
Afzonderlijke nummers
0.02 H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem
de omstreken en franco per post
Uitgave der Vennootschap Lonrens CosteFc Directeur J» 1'. PEEREB001IL
ADVERTENTSÊNt
Van 1—5 regels 50 Cts.j iedere regel mee? 10 Cts. Bulten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels h—elke regel meer ƒ0.2Ê Reclames 30 Cent per regeL
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Advertentlën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant
Redactie en Administraties Groot© Houtstraat 55.
Intercommunaal Teïefoonnnmmer der Redactie 600 en der Administratie 724
Drukkerijs Zuldef Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122,
Tot de plaatsing van advertentlën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het AlgeJieen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. V. ALTA,
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229,
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZES BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
WOENSDAG 5 AUGUSTUS.
Sociëteit Vereeniging Soirée Henri
ter Hall, 8 uur.
SchouwburgNederl. Tooneel Ver-
eenigiDg, Kleine Dora, 8 uur
Brongebouw Ensemble Artistique,
dir. Solser en Hesse, 2 uur en 8 uur.
Do Kroon Nederl: Operette-Ensem
ble, het lustige Weeuwtje, 8 uur.
KL VereenigingSpecialiteiten
voorstelling, 2 uur en 7 1/2 uur.
Alberts frères, Groote Markt, Bios
coopvoorstellingen
Bioscoop-theater Groote Markt
Voorstellingen.
En verdere kermisvermakelijkheden.
No. 784.
Solser Hesse.
De repetitie in het Brongebouw zou
beginnen. Niet zonder voorafgaande
bezwaren. De piano was niet op or
keststemming en had door een andere
vervangen moeten worden, en de
fluitist voelde tocht in zijn nek, zoo
dat de deur gesloten moest worden,
maar ten slotte kon het er dan toch
op los gaan. Boven op het tooneel
stonden al een poosje vijf of zes jonge
meisjes, precies gelijk gekleed In een
gestreepte blouse en blauwen voet-
vrijen rok, te wachten. Dat waren de
Russische danseressen, de Peschkoff-
troep.
Het orkestje begon met hun muziek
te spelen. A prima vista. Musici en
artisten zagen elkander voor den eer
sten keer. En 't vlotte dan ook nog
niet best. De hoofdpersoon van den
troep, een danser, stevig gebouwde
jonge man van vlugge beweging, gaf
den kapelmeester telkens in 't Duitsch
Instructies hier wat vlugger, daar
wat langzamer, ginds afbreken.... De
meisjes, bij wie, zoodra ze dansten, de
avond-glimlach op 't gezicht kwam,
als reflex van de beenheweging, gaven
even de passen aan, maakten zich niet
druk, evenmin als de danser zelf, die
op de maat van zijn muziek rondliep,
zonder zelfs maar even de voeten op
te lichten. De kapelmeester, onver
moeid, liet over spelen en weer over
spelen, drilde zijn kleinen troep. Tot
dat men elkaar begrepen had. De Rus
sen maakten plaats voor een ander.
Dat was mr. Back, de fluitist.
Fluitist zonder instrument. Een van
de weinige menschen, die van de na
tuur een fijn gehoor en de gaaf heb
ben gekregen, om met den mond een
zacht fluitgeluid te laten hooren. Met
hem ging het sneller. Na de verbete
ring van een point d'orgue, die, nu ja,
wel aangehouden, maar niet zóó lang
aangehouden mocht worden, spitste
hij de lippen onder den zwaren kne
vel en floot, zooals ik zou willen, dat
de jongens het deden, die bij mij de
straat doorkomen, en het altijd te
schel, te hoog en daardoor onzuiver
doen. Mocht Mr. Back ooit een school
willen oprichten, dan heb ik leerlin
gen voor hem. Maar misschien beta
len ze niet 1
Zijn repetitie was uit. Het leege
papiertje, dat hij om zich een hou
ding te geven in de hand had geno
men, verfrommelende, lichtte hij be
leefd den hoed en zei tot het orkest
„dank u, heeren 1", welke attentie de
kouwelijke fluitist meende te moeten
beantwoorden door goedkeurend op
den vloer te stampen.
Daarop zei de kapelmeester tot een
juffrouw op 't tooneel
„Wilt u de heeren Solser en Hesse
eens roepen
Ze hadden al een poos lang door de
zaal gezworven, de kleine Solser en de
grootere Hesse, druk in hun nieuwe
qualiteit van directie van dit gezel
schap. En ze kwamen dan ook weldra
voor de nu doodsche voetlichten.
„Waar is 't groote boek
Helaas, 't was er niet. Haastige be
raadslaging onder de aanwezigen op
het tooneel, Solser met een gezicht,
:dat wel grooter schrik uitdrukt, dan*we ons weer verklecden.
voor den toestand noodig schijnt te
zijn. Daar 't boek er niet is, wordt het
nummer overgeslagen en treedt een
zangeres op.
Maar we laten de repetitie haar
gang gaan. Van Solser en Hesse wil
ik liever wat vertellen, het merkwaar
dige zangerspaar, dat nu al twaalf
jaar optreedt op kermissen, op Nuls
avonden, In sociëteiten, ja, waar al
niet, in heel ons land. Als je Solser
ziet met zijn gezicht in rust, dan lijkt
hij in zijR eenvoudige colbertje, zijn
verre van krullend blond haar, zijn
liggend boordje, waaronder alleen de
losse das iets artistiekerigs heeft, een
eenvoudig alledagsmensch, die zijn
leven doorbrengt met boekhouden of
handelen in een artikel van dagelijk-
sche behoefte. Maar nauw gaat hi
praten, of het masker komt los de
spieren bewegen zich, de mond ver
wijdt, de oogen lachen. Dan is hij wel
de echte tooneelman weer.
„Hoe oud ik ben Nog maar een-en-
dertig. Eerst zou ik acteur worden,
ben drie Jaar op de tooneelschool ge
weest, maar toen stierf Michel, mijn
broer, die u zeker ook wel gehoord
heeft, en er moest mondvoorraad we
zen. Ik was toen veertien en kwam
voor 't eerst bij Wittkower Gerson, in
't oude Victoria, zoo'n geweldig dikke
man, maar een beste directeur. Al te
goed. Daar zong ik een duetje en zoo
ben Ik in 't vak van humorist geko
men. Een jaar of twaalf geleden ben
ik voor 't eerst met Hesse opgetreden,
over een paar maanden vieren we on
ze 121/2-jarge compagnieschap. Ja,
u mag dat wel zeggen 't is een zeld
zaamheid, dat twee menschen zoo
lang samenwerken, 't gebeurt eigen
lijk nooit. Ik denk, dat 't komt omdat
ieder van ons zoo zijn eigen werk
doet. Hesse is voor de administratie,
dat verstaat hij best, ik heb er geen
omkijken naar.
Den eersten keer, dat we samen op
traden was in Arnhem, met „Irma cn
haar mama". Na dien tijd hebben we
al zóóveel gezongen, soms eigen
werk, soms vertalingen. Ons land is
maar klein, moet u denken en daar
om moet je een uitgebreid repertoire
hebben, anders zegt het publiek „al
weer dat ding Dat heb ik al meer
van die menschen gehoord 1" We heb
ben een repetitor in Amsterdam, Chris
van Dinteren maakt veel muziek voor
ons. Maar al word je zoo oud als
Methusalem, van te voren weet je
nooit of iets pakken zal bij hel pu
bliek of niet. Op de repetitie vind je
een ding aardig en de menschen blij
ven er koel onder. Dan gaat het voor
goed van 't programma, dat be
grijpt u.
Ja, 't ia voor ons een voortdurend
reizen en trekken. Vooral 's winters,
als we optreden op 't Nut in de kleine
plaatsen en in sociëteiten, 's Zomers
reizen we op de kermissen. Vanoch
tend zijn we uit Franeker gekomen,
waar ze een muziekconcours gehou
den hebben. De reisgelegenheid is ge
lukkig in de laatste jaren heel wat
verbeterd. Ik zal nooit vergeten, hoe
we eens in Giethoorn zijn geweest.
Eerst van Steenwijk met een rijtuig.
Aan eiken kant van den weg was
water. Ik vroeg aan den koetsier of T
wel veilig was.
„As we rechts gaon", zei die, „dan
verzuupen we, als we links gaon, ver-
zuupen we öök."
Enfin, we kwamen er behouden aan
en moesten toen in Giethoorn varen.
Punteren noemen ze dat.
In de zaal hadden ze een tooneeltje
opgeslagen, dat zóó laag was, dat
Hesse, als hij zijn hoogen hoed op
zette, er niet meer onder vandaan ko
men kon. De zaal was vol. U weet, de
menschen zijn daar allemaal precies
eender gekleed, nu, aan den eenen
kant zaten de mannen, aan den ande
ren kant de vrouwen. Vooraan zat de
brievengaarder, die was de plaatse
lijke reporter als we een mop zeien,
dan stak hij zijn eenen arm naar ons
uit, klapte In zijn handen en riep
„goed 1"
Toen t programma afgeloopen was,
hield Ik een toespraakje en gingen
Maar nie
mand ging weg. Al de menschen in
de zaal bleven pal zitten. De predi
kant kwam bij ons achter.
„Dominé", zei ik, „t is afgeloo
pen.'
„Ja", zei de predikant, „dat weten
de menschen wel, maar ze hebben u
nu gezien in allerlei verkleeding, nu
zouen ze u wel eens gewoon willen
zien."
En zoo bleef het publiek geduldig
wachten, lot we in ons pakje van
allen dag, zonder valschen neus, door
de zaal waren gegaan.
Of we ook niet door de Indlë-koorts
worden aangegrepen Och nee, we
hebben 't hier goed, waarom zouen
we naar Indi£ gaan Hier Is 't hard
werken, maar daar zullen ook wel
minder pleizierige dingen wezen. En
dan Piet (dat ls Hesse) zou 't niet
willen doen vanwege de visscherij.
Daar is hij dol op. We zijn pas te
Andijk geweest, daar heeft hij drie
honderd vijftig vischjes verschalkt.
Of ik tevreden ben met mijn vak
Vroeger niet, toen dacht ik, dat Ik
wel wat beters had kunnen worden,
acteur bijvoorbeeld, maar daar is het
ook niet alles rozengeur, en nu ben ik
er tevreden mee. 'k Ben getrouwd en
heb een dochtertje van elf jaar, dat
met me per fiets de omstreken van
Haarlem gaat bezoeken. We leven
heel kalmpjes, ja, daar zal ik u wat
van vertellen, waar u om lachen zult.
Sinds een jaar of zes ben Ik geheel
onthouder en vegetariër, kijk, daar
heb je 't al, u lacht al. Dat vinden de
menschen zoo heelemaal niet in over
eenstemming met mijn vak. 'k Ben 't
begonnen voor mijn gezondheid, de
long was aangedaan, en ik ben tegen
woordig zoo gezond als een visch. Op
reis kan 't soms wel lastig wezen,
vooral met vruchten. Dan willen de
menschen je goed doen met een hoop
eieren, die ik niet op kan. In Hilver
sum, waar we wonen, ben ik bezig
geweest, met een blauw schort voor,
vruchten in te maken voor den win
ter, u weet wel in die glazen fleschjes
van Weck.
Hesse is heel anders, die is een
gastronoom en erg gesteld op lekkere
kip en biefstuk. Niet dat ik wat tegen
slagers heb, maar 't vak veredelt toch
niet, al was voor mijn part de zaal
vanavond vol met Diets dan slagers.
En nu neemt u me niet kwalijk, ik
moet een stukje eten. Anders is er
geen tijd meer voor."
Met een glimlach om den mond,
dien fameusen mond, dien hij kan
opentrekken van het eene oor naar
het andere, ging Solser haastig ver
der.
Maar niet naar zijn middagmaal
Want een paar minuten later zag
ik hem in druk gesprek. De figuratie
voor den avond was nog niet in orde.
En met vluggen stap, tusschen twee
van zijn medewerkers In, ging hij dé
stad in, op zoek naar figuranten.
J. C. P.
HET VREDESCONGRES.
Dit zeventiende internationale vre
descongres behoort weer tot het ver-
ledene De afgevaardigden der ver
schillende landen ook drie Neder-
landsche dames zijn weer uit En
geland vertrokken, maar... helaas
nog niet met den vrede in den zak
Het zou ook Al te mooi zijn, dat
ideaal in ééns verwezenlijkt!... Eén
der sprekers zeizóó gauw gaat dit
niet, we vorderen slechts langzaam,
doch óók zeker gelijk een druppol
water op den duur toch een steen uit
holt....
Dat is in vele gevallen een troos
tende vergelijking, die soms ook als
een holle phase klinkt....
Het congres heeft met algemeene
stemmen een motie aangenomen
waarin
„geprotesteerd wordt tegen de
onzinnige en steeds stijgende uit
gaven voor leger en vloot, de oor
log In het algemeen sterk veroor
deeld en het beginsel van arbitrar
ge gehuldigd wordt."
Laten we deze verklaring eens na
der bezien. Allereerst komt de vraag
opkan onze maatschappij zonder
oorlog voortbestaan Een sterke idea
list zegt zonder dralen: ja! o ja!....
Maar een wijs man „ziet verder dan
z'n neus lang is" en overweegt.
't Is een onweersprekelijk feit, dat
de verschillende volkeren óók ver
schillende belangen hebben, en waar
.die belangen wel eens met elkaar in
strijd komen, is 't iets heel gewoons,
als de mogendheden een beetje ruzie
krijgen. Wil het nu met de beslech
ting vain die quaestie niet best vlot
ten, dan spreken de kanonnen en ge
weren een beetje mee en.... de oorlog
is daar 1
Om den oorlog te voorkomen is 't
dus zaak de beslechting van deze ge
schillen op afdoende wijze te regelen.
Nu komt heit hooggeroemde en vaak
gehuldigde arbitrage-beginsel
op de proppen.
Maar kan dit, zooals het nu gere
geld is, ons helpen?.... Er bestaat een
Hof van Arbitrage, en als de landen
een geschil hebben kunnen ze zich tot
dit Hof wenden, om een uitspraak te
vragen.
Dat is mooi, maar afdoende om don
oorlog te keeren? Als de uitspraak
niet naar den ziin is, kan de oorlog
toch begonnen worden. Ook zijn de
volkeren niet verplicht hun ge
schillen aan het Hof te onderwerpen,
ze kunnen oorlog voeren, zonder dat
het Hof er een woord in heeft te zeg
gen....
Neen, de inrichting van dat Hof
van Arbitrage is nog zeer, zéér onvol
doende en kan alleen helpen als bei
de partijen uitstekend gezind zijn, en
als dat zoo is.... gaan ze toch ook
zonder dat Hof geen oorlog voeren 1...
Maar hoe moet dit Hof dan wel in
gericht zijn
De beantwoording dezer vraag is
inderdaad niet gemakkelijk, maar
met een sprekend voorbeeld is wel
iets duidelijk te makein.
Er is, een huisgezin van vader,
moeder, zes jongens en zes meisjes.
We noemen wat, maar juist veel. om
dat in zoo'n groot gezin, o zoo vaak
ruzie en oneenigheid kan ontstaan.
Nu heeft zoon Jan met zoon Klaas
twist over het knikkerspel... Jan
zegt: Klaas, je speelt oneerlijk, ik
moet nog één knikker van je hebben...
Nee zegt Klaas jij speelt valsch..
't Is niet waar 't Is wel waar
Als je niet.... Nu willen de jongens el
kaar in de haren vliegen. Maar daar
komt papa, die zegt, wat is dat?....
Klaas moet 't geval vertellen, Jain
dito, en vader zegtdie heeft gelijk
en dat moet gedaan worden om 't on
recht te herstellen. Zal een der ben
gels nu tegen papa zeggendat doe
ik nietNeen immers, de uitspraak
is bindend, en van vechten is geen
sprake meer, ook uit vrees voor de
vaderlijke kastijding.
Zóó moet het ook in de Staatkun
de gaan.
Maar hoe dit beginsel toe te pas
sen Er moet een macht gesteld wor
den, die boven alle Staten staat en
die over alle geschillen moet be
slissen. Waar die macht vandaan te
halen - Men zou een uit alle volkeren
gekozen jury kunnen aanstellen, ho
pende in die „vogelen van diverse
pluimage" een waarborg te hebben
voor een onpartijdige uitspraak. Al
les goed en wel, maar dan zijn weer
nog niet, want... wat verplicht de
Staten zich aan dat vonnis te onder-
w or pen Wil men waarlijk met arbi
trage eenig afdoend succes «hebben,
dan moet die macht geschapen wor
den, die de twistende Staten dwingt
zich bij de uitspraak neer te leggen.
Die macht zou kunnen zijn een al
gemeene boycot.... een verbeuring
van een belangrijke waarborgsom....
of iets dergelijks. Maar... ook zooiets
komt niet tot stand, 3onder dat de
volkeren algemeen van de noodzake
lijkheid van den vrede zijn doordron
gen.
Komt het echter zoo ver, dan kun
nen zeker vele misschien wel alle
oorlogen op deze wijze vermeden
worden.
Om de menschen van deze vredee-
idée te doordringen is besloten bij de
jeugd propaganda te maken. Een ge
zegde luidt Immers „geef mij het
kind en de toekomst is mij
Interessant waren de mededeeHn-
gen door een Italiaanschen afgevaar
digde gedaan. Deze vertelde, hodaar
een moedersbond gevormd is,
die zich ten doel stelt, den kinaeren
niet meer het soldaatje spelen te lee-
ran en aile speelgoed van „das Mili-
tar" te verbannen. Deze heer gaf een
kleurrijke schildering van dit kinder
lijke soldaatje-spelen, schetste, hoe
de fantasie van het kind aan 't werk
gaat en hem vertrouwd maakt mot 't
doodschieten van zulke landsverdedi
gers....
De Fransche vredesmaamen deelden
mode, hoe door hen een prijs van 1500
francs is uitgeloofd voor een onder
wijzershandboek, waarin uiteengezet
wordt, hoe men vr edesbeginsel en bij
de jeugd kan inprenten, zonder daar
om te verzuimen ook vaderlandslief
de em andere burgerdeugden in te
prenten.
Terloops zijn op het Congres eeni-
ge internationale onderwerpen be
sproken.
De Oost-Aziatische quaestie werd
door een Aziaat uit Ceylon ter sprake
gebracht. Deze spreker gispte sterk
de politiek der Europoesche mogend
heden in Oost-Azië, en vroeghebben'
de kleine staten geen aanspraak op
de bescherming der groote Europee-
sche mogendheden tegenover de aan
randingen van machtige naburen?
Hij haalde het voorbeeld aan van
Siam het vredelievende Siam...
Het ging tot ontwapening over, maar
nauwelijks was dat volbracht, of
machtige naburen begonnen, jaar in
jaar uit, op Siameesch grondgebied
inbreuk te maken. Dit heeft den Sia-
meezen de oogen geopend...
Ook besprak deze heer het gele ge
vaar, zeggend Als China zich gaat
wapenen (China met 400 millioen men
schen) wat kunnen dan alle bssluiten
van Europeesche vredescongressen er
tegen baten?
Ook Marokko werd besproken. Een
Portugees protesteerde sterk tegen de
inmenging van Europa in Marokko.
De wanorde daar te lande, zeide hij,
is door de Europeanen en niet door
de Moren zelf uitgelokt. Gruwelen?
Maar komen ei" niet alle dagen even
groote gruwelen in Londen en Parijs
voor
De heer Huchet (Frankrijk) sloot
zich bij dat pretest van Portugal aan.
Hij brandmerkte het optreden der
Franschen in Marokko, het bloedbad
door hen onder vrouwen en kinderen
aangericht. Zulke wandaden zijn ook
in de Fransche Kamers g9bramdtüerkt
en Huchet smeekte het Internationa
le Vredescongres niets te besluiten,
waaruit zou kunnen afgeleid worden,
dat het dergelijke gruweldaden goed
keurt. (Bijval).
Zaterdagmiddag is nog een werk
lieden-betooging gehouden. Duizen
den arbeiders waren op het Trafal-
garplein bijeen eat werden door
„gloeiende" redevoeringen bezield én
enthousiast gemaakt.
Twee eigenaardigheden der rede
voeringen willen we nog memoree-
ren. Een zei over den Tsaar Onte
genzeggelijk, is die Tsaar een hoogst
vredelievend man. Honderdduizend
meinschen heeft hij den eeuwigen vre-
Een ander spreker zeidat hij het
volgende jaar naar Duitschland zou
gaan, om daar onder Duitschers te
verkondigen, dat de Eugelsche werk
man enkel in vrede met zijn Du'tsche
broeders wenscht te leven.
Zoo is dit Congres weer geëindigd.
Een volgenden keer zal men te
Stockholm bij elkaar komen.
FRANKRIJK.
Gisteren is er weer een algemeene
werkstaking gehouden. Uit de ont
vangen telegrammen blijkt echter,
dat de staking niet bijzonder alge
meen was.
Tot vier uur in den middag was er
nog geen enkel bericht ingekomen
over ernstige incidenten te Parijs of
m de provincie. Te Vignoux werd de
arbeid gedeeltelijk hervat. Te Parijs
had een betooging plaats voor de ar
beidsbeurs, de betoogers wierpen met
allerlei voorwerpen naar de politie
en de soldaten en er ontstond een ge
vecht, waarop de politie heit koffie
huis deed ontruimen. Er werden en
kele personen gewond en een groot
aantal In hechtenis genomen.
Zoo er na dien nog belangrijke in
cidenten hebben plaats gehad, ver
melden we dit onder de telegrammen.
ZWEDEN.
De komst van het Duitsche konings
paar was schitterend »n Indrukwek
kend, zooals.... dat trouwens altijd bij
zoo'n bezoek isl Daarom zullen we
er maar niet te veel van vertellen,
maar tcch constateeren, dat de Kei
zer Koning Gustaaf benoemd heeft
tot..., admiraal der Duitsche vloot.
BELGIë;
Het tweede Grijsboek, bevattende de
briefwisseling tusschen België en de
Engelsche en Amerikaonsche regee
ringen over den Congo gewisseld, is
openbaar gamhakt Het meest belang
wekkende pont hierin is, dat de Bel
gische regeering verklaarde niet te
twijfelen of de Britsche regeering zou
haar voorbehoud opgeven, zoodra zij
België aan het werk zag.
De Belgische regeering geeft dan
verder aan, welke maatregelen het
allereerst tem bate van de inlanders
dienen te worden genomen. Zij ver
klaart zich bereid na de annexatie,
indien dit gewenscht mocht worden,
elk verzoek betreffende arbitrage in
zake de uitlegging der conventie, die
den Congostaat ten aanzien van de
handelsstaatkund3 binden, te overwe
gen onder zeker voorbehoud echter.
DUITSCHLAND.
Meer eigenaardig dan belangrijk la
het feit, dat, de jongste dochter van
den diep gevallen Prins Eulenburg
zich dezer dagen heeft verloofd met
een graaf uil een aanzienlijk en rijk
geslacht.
Velen zullen zich daarin verheugen,
dat de kinderen niet voor de zonden
van den vader behoeven te boeten.
Als we dit tenminste uit dit bericht
mogen veronderstellen 1
TURKIJE.
Bij de tegenstrijdige berichten over
den toestand to Adrianopol valt het
moeilijk zich oen eenigszlns juist
denkbeeld te vormen va nden geest,
die daar onder de bevolking heerscht.
Terwijl men uit de van daar ontvan
gen telegrammen zou opmaken, dat
men ten zeerste gekant is tegai het
bestuur van den Sultan, doet sen be
kendmaking van het ...comité voor
eenheid en vooruitgang" aldaar, ver
moeden, dat zulks toch niet het geval
is. Het comité laat zich nl. in de vol
gende bewoordingen uit: „Wij ver
zoeken onzem medeburgers zich geen
verkeerd denkbeeld te vormen over
den tegenwoordigen toestand. De Sul-
tam is onze eenige toevlucht, zijn per
soon staat onder de bescherming van
het geheele teger en van het volk. Wij
bidden dag en nacht voor zijn leven.
Onze bedoeling was énkele verraders
te verwijderen. Daartoe heeft onze
padisja grootmoedig toestemming ver*
leend. Het leger wenschte de keizer
lijke groeten te ontvangen en zulks ia
geschied. Er valt dus niets meer té
eischen leve de Sultan 1"
De aanleiding tot de troebelen moet"
geweest zijn, dat een officier den sol
daten hunne medailles, behaald ia
den Turksch-Griekschen oorlog en
waarop de naamletters van den Sul
tan staan, van de horst rukte.
MACEDONIë.
Het is op het oogenblik in Macedo
nië inderdaad een eigenaardige toe
stand. Er zijn daar nog altijd ambte
naren, die speciaal met de ten uit
voerlegging van de door de mogend-
beden gewenschte hervormingen zijn
belast, zooals de burgerlijke en finan-
cieele agenten. Hun positie wordt bij
don plotselingen keer, dien de zakeif
in het Turksche Rijk hebben geno
men, eenigszins scheef en zal huq
zeiven thans wellicht niet helder zijn.
Volgens berichten uit Sofia zou Hil-
mi pasja, de inspecteur-genefaal der
hei-vormingen, reeds zijn ontslag heb
ben genomen. Ilij heeft het dau blijk
baar veiliger .geacht intijds het veld
te ruimen, vóór anderen hem er toe
dwingen. Want de jong-Turken heb
ben duidelijk genoeg te kennen gege
ven, dat zij thans van al die vreemde
indringers in Macedonië niet meer ge
diend zijn.
PERZIë.
Het onverwachte succes, 't welk d?
Jong-Turksche beweging in Turkije
heeft gehad, heeft ook zijn Invloecj
doen gevoelen in Perzië. Er Is in hét
land van den Sjah opnieuw een ver
scherping ontstaan van het conflict
tusschen de aanhangers van het par
lement en de medestanders van den
vorst.
De bekendwording te Teheran, dat
Turkije zijn grondwet terug kreeg,
hoeft in de stad groote opwinding en
ontroering teweeggebracht.
Te Tabris schijnt het vechten voor
het oogenblik te zijn gestaakt. De re
volutionairen sparen hun ammunitie
en hun strijdkrachten met het oog op
het feit, dat een aanzienlijke troepen
macht van den Sjah naar Tabris op
rukt.
Militaire Zaken.
Hedenavond te half zeven uur zal
de 1ste compagnie van het Se bataljon
alhier onder commando van den ka
pitein Van Meurs marcheeren naar
het terrein de Breesaap bij IJmuiden,
om aldaar velddienstoefening te hou
den. De militairen nemen de noodige
levensmiddelen mede en keeren mor
gen terug met het 4de bataljon, dat op
hetzelfde terrein oefeningen zal hou
den. Morgen zullen door het 3de ba
taljon 10de regiment Infanterie al
hier schietoefeningen worden gehou
den met scherpe patronen op het
strand bij Zandvoort.
De oefeningen hebben plaats tua
schen 10 uur v. m. en 3 uur n.m.
Door den Minister van Oorlog is
thans bepaald, dat het 10de regiment
infanterie van 14 tot 24 September a.s.
bataljons- en regiments-oefeningeii
zullen houden in de legerplaats bij
Laren.
Onderwijs.
De heer A. C. Nabken, onaerwfjze?
3e Burgerschool alhier, staat 4 op de
voordracht voor schoolhoofd Openba
re School te Lochem 1ste vacature en
3 voor de 2de vacature.
